کشت مخلوط

حرية الوصول المقاله

1 - اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان در شرايط خوزستان
سيد نادر موسويان

برای بررسي اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان، آزمايشي به صورت کرت هاي يک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1384 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل مقادير مختل أکثر

برای بررسي اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان، آزمايشي به صورت کرت هاي يک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1384 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل مقادير مختلف نيتروژن (50، 100 و 150 کيلوگرم نيتروژن در هکتار از منبع اوره) به عنوان کرت‏هاي اصلي و نسبت‌هاي اختلاط ذرت و آفتابگردان به عنوان کرت هاي فرعي در نظر گرفته شدند. نسبت‌هاي اختلاط شامل S1 (100 درصد آفتابگردان)، S2 (25 درصد ذرت و 75 درصد آفتابگردان)، S3 (50 درصد ذرت و 50 درصد آفتابگردان)، S4 (75 درصد ذرت و 25 درصدآفتابگردان) و S5 (100 درصد ذرت) بودند. نتايج نشان داد كه عملکرد دانه آفتابگردان، عملکرد دانه ذرت، مجموع عملکرد دو گياه، وزن هزاردانه و درصد روغن دانه آفتابگردان به طور معني‌داري تحت تأثير سطوح مختلف نيتروژن و نسبت‌هاي اختلاط قرار گرفتند. اما وزن هزاردانه ذرت و تعداد دانه در بلال معني‌دار نگرديد. بيشترين عملکرد دانه براي آفتابگردان و ذرت به ترتيب به ترکیب های تیماری N2S1 و N3S5 با 462 و 1319 گرم در متر مربع اختصاص داشت. بيشترين و كمترين شاخص نسبت برابري زمين (LER) به ترتيب مربوط به تركيب تيماري N2S2 و N3S4 به ميزان 85/1 و 08/1 بود. علاوه بر اين ضريب نسبي تراكم (K) مشخص نمود كه كمترين و بيشترين مقدار اين شاخص به تركيب تيماري N3S4 و N3S2 به ترتيب به ميزان 2/0 و 2/7 تعلق داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - ارزیابی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) و نخود (.Cicer arietinium L) تحت شرایط کاربرد عناصر ریزمغذی
یاسر اسماعیلیان محمد بهزاد امیری

10.30495/jcep.2021.681003

امروزه، کشت مخلوط به عنوان راهبرد کلیدی کشاورزی پایدار در راستای افزایش بهره وری استفاده از منابع محیطی، کاهش خسارت تنش های محیطی و بهبود درآمد مزرعه مورد توجه و استقبال محققین و کشاورزان قرار گرفته است. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های ک أکثر

امروزه، کشت مخلوط به عنوان راهبرد کلیدی کشاورزی پایدار در راستای افزایش بهره وری استفاده از منابع محیطی، کاهش خسارت تنش های محیطی و بهبود درآمد مزرعه مورد توجه و استقبال محققین و کشاورزان قرار گرفته است. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی گناباد اجرا شد که در آن، عامل اصلی شامل الگوهای کشت مخلوط 25% گلرنگ + 75% نخود، 50% گلرنگ + 50% نخود، 75% گلرنگ + 25% نخود، 100% گلرنگ + 100% نخود و کشت خالص این دو گیاه و عامل فرعی شامل تیمارهای شاهد (عدم محلول پاشی) و محلول پاشی سه در هزار آهن و روی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین تعداد شاخه جانبی (5/10) و طبق در بوته (5/22) گلرنگ به ترتیب از تیمارهای کشت مخلوط 25% گلرنگ +75% نخود و 50% گلرنگ + 50% نخود حاصل شد و بیشترین عملکرد دانه (2070 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص به دست آمدند. تعداد شاخه جانبی، تعداد طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گلرنگ در نتیجه مصرف کودهای ریزمغذی افزایش داشت. ارتفاع بوته (4/26 سانتی متر) و عملکرد دانه نخود (1739 کیلوگرم در هکتار) در کشت خالص بالاترین مقدار را نشان داد در حالی که بیشترین تعداد غلاف (9/31) و تعداد دانه در بوته (2/22) از کشت مخلوط 25% گلرنگ + 75% نخود حاصل شد. عناصر ریزمغذی موجب بهبود ارتفاع بوته، تعداد غلاف، طول غلاف و تعداد دانه در بوته نخود شدند. نسبت برابری زمین بین 12/1 تا 52/1 متغیر بود. شاخص تغییرات کارآیی مصرف آب نیز در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بیشتر بود و بالاترین مقادیر (31/1) از تیمار 75% گلرنگ + 25% نخود به دست آمد. شاخص غالبیت نشان دهنده چیرگی گیاه گلرنگ بر نخود بود. تمامی تیمارهای کشت مخلوط به جز الگوی 100% گلرنگ + 100% نخود، افزایش واقعی عملکرد را نشان دادند. بیشترین میزان شاخص سودمندی کشت مخلوط (51/0) از تیمار 25% گلرنگ + 75% نخود حاصل شد، درحالی که شاخص های مزیت پولی (26454751) و مجموع ارزش نسبی (44/1) در کشت مخلوط 100% گلرنگ + 100% نخود بالاتر بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - اثر کودهای آلی و شیمیایی بر ویژگی‌های کمی و کیفی ارزن مرواریدی (Panicum miliaceum L) و لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L) در کشت مخلوط
ابوالفضل توسلی احمد قنبری داریوش رمضان سیدمحسن موسوی نیک

این آزمایش به‌صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1386 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای اصلی طرح شامل: عدم کود دهی (شاهد) (F1)، مصرف کامل کود شیمیایی توصیه شده (F2)، مصرف کامل کود دامی توصیه شده (F3)، مصرف أکثر

این آزمایش به‌صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1386 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای اصلی طرح شامل: عدم کود دهی (شاهد) (F1)، مصرف کامل کود شیمیایی توصیه شده (F2)، مصرف کامل کود دامی توصیه شده (F3)، مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده (F4) و تیمارهای کرت فرعی شامل نسبت های مختلف کاشت: کشت خالص ارزن (I1)، 75 درصد ارزن + 25 درصد لوبیا (I2)، 50 درصد ارزن + 50 درصد لوبیا (I3)، 25 درصد ارزن + 75 درصد لوبیا (I4) و کشت خالص لوبیا (I5) بود. نتایج نشان داد که برای هر دو محصول بالاترین عملکرد علوفه ی خشک و دانه و همچنین شاخص برداشت از تیمار مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده حاصل شده است. ولی تیمارهای کودی اثر معنی داری را بر وزن هزار دانه این دو گونه نداشتند. بیشترین میزان LER برای عملکرد علوفه ی خشک و دانه از تیمار مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده به دست آمد. بالاترین درصد پروتئین خام و عناصر P و K نیز در بافت هر دو محصول از تیمار کود شیمیایی کامل حاصل شد. در بین تیمارهای مربوط به نسبت های مختلف کاشت، برای گیاه ارزن بالاترین عملکرد علوفه ی خشک، عملکرد دانه و بیشترین درصد عناصر P و K موجود در بافت گیاه از کشت خالص به دست آمد. ولی، بیشترین مقدار شاخص برداشت، وزن هزار دانه و درصد پروتئین خام موجود در بافت گیاه از تیمارهای کشت مخلوط حاصل گردید. برای گیاه لوبیا نیز تمامی این صفات از تیمار کشت خالص آن به‌دست آمد. علاوه بر آن، بیشترین مقدار LER علوفه ی خشک و دانه از تیمار 25 درصد ارزن + 75 درصد لوبیا حاصل شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - بررسی کشت مخلوط نواری ذرت- لوبیا چیتی و ذرت- سویا
فرهاد فرح وش علی رحمتی فرهاد جعفری حبیب امیرحلاجی

این پژوهش دو ساله به منظور تاثیر تعداد ردیف های کاشت گیاهان ذرت – لوبیا چیتی، ذرت – سویا در کشت های مخلوط و خالص آنها بر عملکرد در طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1387 و 1388 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل A:کشت مخلوط نواری ذرت – أکثر

این پژوهش دو ساله به منظور تاثیر تعداد ردیف های کاشت گیاهان ذرت – لوبیا چیتی، ذرت – سویا در کشت های مخلوط و خالص آنها بر عملکرد در طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1387 و 1388 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل A:کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در یک ردیف،B : کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هریک در دو ردیف، C: کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در سه ردیف، D: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در یک ردیف، E: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در دو ردیف، F: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در سه ردیف، G: کشت خالص ذرت، H: کشت خالص لوبیا چیتی و I: کشت خالص سویا بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که عملکرد ذرت در هر دو سال در تیمار D (کشت نواری یک ردیفه ذرت – سویا ) حداکثر (معادل 17818 کیلوگرم در هکتار) و در تیمار G (کشت خالص ذرت) حداقل (15509 کیلوگرم در هکتار) برآورد شد. این نشان می دهد که عملکرد ذرت در کشت نواری مخلوط در مقایسه با کشت خالص آن بالاتر بود. ذرت، همچنین، در تیمار A (کشت نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) بیشترین و در تیمار C (کشت نواری سه ردیفه ذرت – لوبیا) کمترین عملکرد را تولید کرد. ذرت در تیمار D (کشت مخلوط ذرت سویا هر یک در یک ردیف) نیز بیشترین و در تیمار F (کشت مخلوط ذرت – سویا هر یک در سه ردیف) کمترین عملکرد را به دست آورد. لوبیا در تیمار H (کشت خالص لوبیا چیتی) با تولید 2498 کیلوگرم در هکتار از بیشترین و در تیمار A (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) با تولید 2073 کیلوگرم در هکتار از کمترین عملکرد برخوردار شد. سویا در تیمار I (کشت خالص سویا) دارای بیشترین (4794 کیلوگرم در هکتار ) و در تیمار D (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – سویا) کمترین (3257 کیلوگرم در هکتار) بود. در کل، می توان گفت که لوبیا و سویا در کشت خالص در مقایسه با کشت مخلوط عملکرد بیشتری تولید کردند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - ارزیابی میزان افزایش عملکرد سورگوم علوفه‌ای (.Sorghum bicolor L) در کشت مخلوط با لگوم های علوفه ای و کنترل علف هرز
سعید واعظی راد سیدعلیرضا ولدآبادی مجید پوریوسف سعید سیف زاده حمیدرضا ذاکرین

10.30495/jcep.2020.671643

این آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگو أکثر

این آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگوم های علوفه ای در 9 سطح شامل کشت خالص گیاهان سورگوم، خلر و ماشک، کشت مخلوط افزایشی سورگوم با نسبت های 33%، 66% و 100% تراکم مطلوب ماشک و خلر و مدیریت مختلف علف های هرز شامل کنترل کامل، یک بار وجین و عدم کنترل علف های هرز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر و خشک سورگوم به ترتیب در تیمار کشت مخلوط سورگوم با 33 درصد ماشک گل خوشه ای و 100 درصد خلر به دست آمدند. بیشترین شاخص محتوای کلروفیل و سطح برگ سورگوم در تیمار کشت خالص سورگوم و در شرایط کنترل کامل علف هرز مشاهده شد. بلندترین ارتفاع ساقه سورگوم و گیاه پوششی از تیمار کشت سورگوم با 100% خلر و در شرایط عدم کنترل علف هرز حاصل شد. از طرف دیگر در تیمار کشت خالص ماشک و خلر در شرایط کنترل کامل علف های هرز، گیاهان پوششی دارای بالاترین زیست توده بودند. یافته های این آزمایش نشان داد که بیشترین تراکم و زیست توده علف های هرز در شرایط کشت خالص ماشک و عدم وجین علف های هرز حاصل شد. به عنوان یک نتیجه کلی، اینکه با انتخاب مناسب نسبت های کشت مخلوط و لگوم های علوفه ای می توان علاوه بر بهبود عملکرد کمّی علوفه سورگوم، علف های هرز سورگوم را نیز تا حدود زیادی کنترل و مدیریت نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - ارزیابی کشت مخلوط سیب زمینی و لوبیا چیتی
علی نصراله زاده اصل عادل دباغ محمدی نسب سعید زهتاب سلماسی محمد مقدم عزیز جوانشیر

در راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار ان أکثر

در راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار انجام شدند. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت های 1:2 و 1:3 سیب زمینی و لوبیا چیتی (سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و لوبیـا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع)، 4 کشت مخلوط افـزایشی سیب زمینی (با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع) و لوبیا چیتی (با تراکم های 5.3 و 10.6 بوته در متر مربع)، همراه با 2 کشت خالص سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و 2 کشت خالص لوبیا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع بودند. در مورد سیب زمینی، بالاترین عملکرد غده در بوته، عملکرد غده در واحد سطح (متر مربع)، اندازه غده، میانگین وزنی غده، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی مشاهده شد. در مورد صفات مربوط به لوبیا چیتی، بالاترین عملکرد دانه لوبیا چیتی در واحد سطح در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی و بیشترین عملکرد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط افزایشی مشاهده شد. در ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط بالاترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) در هر دو سال، به ترتیب 1.27 و1.25، به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:2 (66 درصد سیب زمینی با تراکم 5.3 بوته در متر مربع + 34 درصد لوبیا چیتی با تراکم 55 بوته در متر مربع) تعلق داشت. در نتیجه، این ترکیب از نظر اقتصادی توصیه می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - تاثیر کاربرد نسبت نانو کلات‌های روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea mays L) در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L)
علیرضا خالصی غلامرضا افشارمنش محمد حسن شیرزادی

10.30495/JCEP.2022.1936820.1822

اثر کاربرد نسبت نانو کلات روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی طی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در سه تکرار در دو سال زراعی 98- 1397 و 99- 1398 درشهرستان رودبار از توابع جنوب استان کرمان بررسی گردید. تیمار أکثر

اثر کاربرد نسبت نانو کلات روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی طی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در سه تکرار در دو سال زراعی 98- 1397 و 99- 1398 درشهرستان رودبار از توابع جنوب استان کرمان بررسی گردید. تیمارها شامل کشت مخلوط ذرت و لوبیا در پنج سطح (100 درصد لوبیا، 75 درصد لوبیا + 25 درصد ذرت، 50 درصد لوبیا + 50 درصد ذرت، 25 درصد لوبیا + 75 درصد ذرت، و 100 درصد ذرت) و کاربرد نانوکلات آهن و روی در چهار سطح (نانو کلات آهن، نانو کلات روی، نانو کلات آهن + نانو کلات روی و شاهد) بودند. صفات اندازه گیری شده در این پژوهش شامل تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان داد اثر نسبت کاشت مخلوط ذرت و لوبیا بر روی تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. اثر متقابل نسبت های مختلف کاشت و نانو کلات بر تعداد دانه در بلال عملکرد دانه معنی دار و بر سایر صفات غیرمعنی دار بودند. بیشترین تعداد دانه در بلال (707.8عدد)، عملکرد دانه (12787 کیلوگرم در هکتار) و وزن هزار دانه ذرت (253 گرم) در کشت مخلوط با نسبت 25 درصد لوبیا + 75 درصد ذرت به دست آمد. همچنین، بیشترین شاخص برداشت (52 درصد) از کشت خالص به دست آمد. کاربرد همزمان نانو کلات آهن و روی باعث افـزایش ویژگی های کمّی و کیفی ذرت شد. بیشترین میزان پروتئین (22.3 درصد) در کشت مخلوط 25 درصد لوبیا و 75 درصد ذرت با کاربرد نانوکلات روی حاصل شد. بیشترین مقدار نسبت برابری زمین (کل) (2.12) در تیمار کشت مخلوط 75 درصد لوبیا+25 درصد ذرت و کاربرد آهن و روی با هم برآورد گردید و کمترین آن (1.57) مربوط به تیمار کشت مخلوط با نسبت 25 درصد لوبیا+75 درصد ذرت و کاربرد روی بود. در نهایت بالاترین عملکرد دانه ذرت 12993 کیلوگرم در هکتار از تیمار کشت مخلوط 75 درصد لوبیا+25 درصد ذرت و کاربرد آهن و روی بدست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - تاثیر گیاهان پوششی بر عملکرد و کنترل علف‌های هرز سیب زمینی (.Solanum tuberosum L)
صغری قهرمانی علی عبادی احمد توبه مسعود هاشمی محمد صدقی عبدالقیوم قلی پوری

10.30495/jcep.2020.671644

استفاده از یک روش مدیریت موثر می تواند سبب کاهش آلودگی علف های هرز در محصولات زراعی شود. به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی بر عملکرد و کنترل علف های هرز سیب زمینی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 97 اجرا أکثر

استفاده از یک روش مدیریت موثر می تواند سبب کاهش آلودگی علف های هرز در محصولات زراعی شود. به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی بر عملکرد و کنترل علف های هرز سیب زمینی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 97 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت گیاهان پوششی زمستانه یولاف (Avena sativa L.)، ترب سفید (Raphanus sativus L.)، کشت مخلوط دوگانه با نسبت بذر 50 درصد و تیمار شـاهد در پاییـز سال 1396 و کاشت سیب زمینی متعاقب آن در سال 1397 بود. نتایج به دست آمده نشان داد که گیاهان پوششی اثر معنی داری برکاهش زیست توده سلمه تره، تاج خروس، و مجموع زیست توده علف های هرز در محصول اصلی (سیب زمینی) داشتند، ولی بر روی برخی علف های هرز (از جمله کنگروحشی) تاثیر معنی داری نداشت. بیشترین زیست توده تولیدی (1/466 گرم در مترمربع) در بین گیاهان پوششی و همچنین کمترین زیست توده علف های هرز زمستانه مربوطبهتک کشتی ترب سفید بود. کمترین زیست توده علف هرز تاج خروس و زیست توده کل علف های هرز از گیاه پوششی ترب سفیدوکمترین زیست تودهسلمه تره ازتیمار ترب سفید+یولاف به دست آمد. ترب سفید 7/45 درصد نسبت به تیمار شاهد مجموع زیست توده علف های هرز را کنترل کرد. بالاترین عملکرد و وزن متوسط غده، درصد بازارپسندی و همچنین کمترین میزان بذور ریز سیب زمینی را تیمار ترب سفید به خود اختصاص داد. ترب سفید با 74/3 کیلوگرم در مترمربع دارای بالاترین عملکرد بود که نسبت به تیمار شاهد 3/46 درصد باعث افزایش عملکرد شد. بیشترین تعداد غده سیب زمینی از تیمار یولاف به دست آمد. کشت مخلوط ترب سفید با یولاف نیز دارای بیشترین درصد بذور درشت بود. به طورکلی، ترب سفید می تواند، چه به صورت مخلوط با تیره گرامینه و چه به صورت تک کشتی، گزینه مناسبی از گیاهان پوششی زمستانه قبل از کشت سیب زمینی باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی در پاسخ به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم به صورت کشت مخلوط و خالص
زهرا مرزبان محمدرضا عامریان مجتبی ممرآبادی

به منظور مطالعه خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به اجرا در آمد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها أکثر

به منظور مطالعه خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به اجرا در آمد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی به صورت خالص و مخلوط بر اساس سری های افزایشی در 10 تیمار شامل: Z= کشت خالص ذرت، B= کشت خالص لوبیا، I= کشت مخلوط ذرت و لوبیا، ZM= ذرت + قارچ مایکوریزا، BM= لوبیا + قارچ مایکوریزا، BB= لوبیا+ باکتری مزوریزوبیوم، BMB= لوبیا + قارچ مایکوریزا + باکتری مزوریزوبیوم، IM= کشت مخلوط + قارچ مایکوریزا، IB= کشت مخلوط + باکتری مزوریزوبیوم، IMB= کشت مخلوط + قارچ مایکوریزا + باکتری مزوریزوبیوم بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر تیمار بر عملکرد دانه در بوته، محتوی کلروفیل برگ، وزن خشک غلاف لوبیا، وزن خشک بلال، تعداد دانه در بلال و نسبت برابری زمین جزیی هر دو گیاه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در بوته لوبیا چشم بلبلی و ذرت با میانگین های 10 و 108 گرم در بوته به ترتیب در تیمارهای کشت خالص به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کشت خالص ذرت به همراه قارچ میکوریزا مشاهده شد. همچنین، بیشترین میزان نسبت برابری زمین جزیی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به ترتیب با میانگین های 1.7 و 1.47 در تیمارهای کشت مخلوط و کشت مخلوط توام با قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که نسبت برابری زمین بیشتر از یک برای ذرت و لوبیا چشم بلبلی، نشان دهنده روابط متقابل مثبت بین اعضای گیاهی مخلوط نسبت به خالص بوده و بیان کننده برتری کشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی نسبت به کشت خالص می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - ارزیابی عملکرد و صفات زراعی جو و شبدر برسیم در کشت های خالص و مخلوط
سلیمان محمدی نبی خلیلی اقدم احمد خوش نژاد محمد پوریوسف نادر جلیل نژاد

به منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % ج أکثر

به منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % جو : صفر درصد شبدر (کشت خالص جو)، 90 % جو :10 % شبدر، 80 % جو :20 % شبدر،70% جو :30% شبدر،660% جو :40% شبدر،50% جو :50% شبدر،40% جو :60% شبدر،30% جو :70% شبدر،20% جو :80% شبدر، 10% جو :990% شبدر، و صفر درصد جو : 100% شبدر (کشت خالص شبدر). نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد شبدر در سیستم تک کشتی (8.3 تن در هکتار) و کمترین آن در کشت مخلوط با نسبت 10:90 شبدر : جو (1.2 تن در هکتار) به دست آمد. در گیاه جو نیز طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، درصد پروتئین، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیـولوژیک به طور معنی داری تحت تاثیر نسبت های کشت قرار گرفتند. کاهش نسبت بوته های جو به شبدر سبب کاهش 87 درصدی عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک شد. وزن هزار دانه نیز از 45.82 گرم به 39 گرم کاهش پیدا کرد. نسبت برابری زمین کل (بر اساس عملکرد دانه جو و عملکرد علوفه شبدر) نیز در همه موارد، بالاتر از یک بود و در نسبت40:60 (شبدر : جو) هر چند با اختلاف غیر معنی دار با بقیه الگوهای کشت ولی در بالاترین مقدار خود قرار داشت (1.70). کاهش درصد تراکم بوته های جو نسبت به بوته های شبدر در محاسبه نسبت برابری زمین بر اساس علوفه در هر دو محصول نیز سبب کاهش معنی دار نسبت برابری زمین در گیاه جو به کمتر از یک شد. نتایج به طور کلی نشان داد که بهترین الگوی قابل توصیه برای کشت مخلوط جو و شبدر برسیم در این ناحیه، الگوی کشت 60 درصد شبدر و 40 درصد جو در روی هر ردیف در هر دو حالت تولید علوفه از هر دو محصول و تولید دانه از جو و علوفه از شبدر برسیم می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - اثر نوع و مقادیر متفاوت کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا (.Brassica napus L) رقم هایولا 50 و نخود (.Cicer arietinum L) محلی سفید و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط
صمد رضایت محمدرحیم اوجی فرهاد مهاجری مهدی مدن دوست

10.30495/JCEP.2022.1917067.1741

در سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 ب أکثر

در سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی منطقه دستجه فسا انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل نسبت کاشت نخود و کلزا در 5 سطح: 0-100، 25-75، 50-50، 75-25 و 100-0 به ترتیب نخود- کلزا و نوع و مقدار کودهای نیتروژنه در 6 سطح شامل 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره، 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع سولفات آمونیوم بودند. نتایج نشان داد که نسبت‌های مختلف کاشت اثر معنی‌داری بر عملکرد کلزا و نخود داشتند. افزایش نسبت نخود در کشت مخلوط با کلزا و همچنین کلزا در کشت مخلوط با نخود باعث کاهش معنی‌دار عملکرد در مقایسه با کشت خالص آنها شد. بیشترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با 2240/1 کیلوگرم در هکتار و 2155/75 کیلوگرم در هکتار در کشت خالص کلزا و نخود و کمترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با میانگین 1548/06 و 1187/3 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در نسبت کاشت 25-75 و 75-25 (کلزا-نخود) به دست آمد. در مقایسه‌ی سولفات آمونیوم و اوره جهت افزایش عملکرد کلزا نتایج نشان داد که سولفات آمونیوم بیشتر از اوره عملکرد کلزا را افزایش داده است. نسبت برابری زمین در تمامی نسبت‌های کاشت مخلوط تحت سطوح مختلف کود نیتروژن نسبت به تک کشتی افزایش داشت (LER>1). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - ارزیابی ویژگی‌های کمّی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی
محمد شاهباقی علیرضا ولدآبادی جهانفر دانشیان امیرحسین شیرانی راد سعید سیف زاده

کشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالی أکثر

کشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392 و 1393 انجام شد. سطوح کشت شامل : ذرت خالص،کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر (25% تراکم خلر خالص)،کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر (50% تراکم خلر خالص) و خلر خالص، سطوح کودی شامل: شیمیایی (پایه و سرک)، کود دامی گاوی (پایه) و مرغی سرک، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک و کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی (سرک و محلول پاشی)، در سه تیمار اخیر به همراه تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و استفاده از مایکوریز در بستر کشت بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان علوفه ذرت با عملکرد 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی تولید گردید. کشت مخلوط یک روش مناسب برای تولید محصول است و کمیت تولید را نسبت به کشت های خالص افزایش می دهد. بیشترین میزان علوفه خلر با عملکرد 46020 کیلوگرم در هکتار به دلیل نفوذ بیشتر نور درکانوپی و عدم رقابت با ذرت، از تیمارخلر خالص دامی- شیمیایی تولید شد. بیشترین میزان کربوهیدرات از تیمار ذرت خالص شیمیایی- شیمیایی با میانگین 59/30 درصد، بیشترین میزان پروتئین خام با میانگین 75/24 درصد از تیمار خلر خالص شیمیایی حاصل شد. بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و علوفه ای با کیفیت بالاتر با میانگین 08/ 68 درصد از تیمار ذرت خلر 25% دامی- شیمیایی به دست آمد. کشت مخلوط وکاربرد توام کود های شیمیایی و آلی سبب بهبود کمی و کیفی عملکرد علوفه گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - عملکرد نخود (Cicer arietinum) در کشت مخلوط با زیره سبز (Cuminum cyminum) تحت تاثیر تاریخ‌های کشت
وحید قهرمانی قلعه جق محمدتقی ناصری پور یزدی رضا کمائی

برخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت أکثر

برخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت خالص نخود و 3 تاریخ کشت مخلوط با زیره سبز کشت خالص 25 بهمن ماه، کشت خالص 10 اسفند ماه، کشت خالص 26 اسفند ماه، کشت مخلوط همزمان زیره سبز با نخود در 25 بهمن ماه، کشت مخلوط جایگزینی 10 اسفند ماه و کشت مخلوط جایگزینی 26 اسفند ماه) بودند. نتایج نشان داد تیمارها اثر معنیداری بر روی صفات عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک، ارتفاع بوته، نسبت وزن ساقه به ریشه، وزن هزار دانه، تعداد ساقه فرعی بوته و درصد غلاف پوک داشت. بیشترین عملکرد دانه (1435 کیلوگرم در هکتار)، ارتفاع تعداد ساقه فرعی نسبت وزنی اندام هوایی به ریشه، وزن هزار دانه در تیمار کشت خالص نخود 25 بهمن ماه حاصل شدند. ارزیابی نسبت برابری زمین در تیمارهای کشت مخلوط نشان داد بیش ترین LERs (33/2) مربوط به تیمار کشت مخلوط 26 اسفند ماه و کمترین LERs (24/1) مربوط به تیمار مخلوط 25 بهمن ماه بودند. با توجه به نتایج آزمایش بهترین تاریخ کشت خالص در منطقه می تواند دهه سوم بهمن ماه و برای کشت مخلوط با زیره سبز اواخر دهه اول اسفند و اوایل دهه دوم اسفند باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - اثرات محلول پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر رشد و عملکرد گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L) تحت کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonellafoenum graecum L)
ابوالقاسم قراخانی بنی حمیدرضا جوانمرد عبدالله قاسمی پیربلوطی علی سلیمانی احمرضا گلپرور

10.30495/JCEP.2023.1897511.1698

در این مطالعه، اثر محلول‌پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با س أکثر

در این مطالعه، اثر محلول‌پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه‌ای در سال زراعی 97-1396 در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. عامل اصلی الگوی کشت، (کشت خالص زوفا 100%، کشت خالص شنبلیله 100% و سه نسبت مخلوط زوفا 50% + شنبلیله 50%، زوفا 75% + شنبلیله 25% و زوفا 25% + شنبلیله 75% بر اساس سری های جایگزینی) و عامل فرعی چهار سطح محلول‌پاشی شامل شاهد، پرولین، مخمر و نیتروژن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در گیاه زوفا در تیمارهای کشت مخلوط و محلول پاشی در مقایسه با کشت خالص و بدون محلول‌‌پاشی،صفات رشدی و فیزیولوژیکی نظیر ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی و میزان کلروفیل a و کلروفیل b در برگ گیاه زوفا تحت تاثیر قرار گرفتند. تیمارهای کشت مخلوط و محلول‌پاشی در مقایسه با کشت خالص و عدم محلول‌پاشی از نسبت برابری زمین LER بالاتری برخوردار بود. میزان پرولین در تیمار‌های کشت مخلوط و محلول‌پاشی نسبت به کشت خالص و بدون محلول‌پاشی کاهش یافته و تفاوت معنی‌داری را نشان داد. اثر کشت‌ مخلوط بر درصد و عملکرد اسانس معنی‌دار بود ولی محلول‌پاشی تأثیر معنی‌داری بر روی این دو صفت نداشت. به طورکلی، می توان چنین نتیجه گرفت که محلول‌پاشی گیاه زوفا تحت کشت مخلوط آن با شنلیله باعث بهبود صفات مورفو-فیزیولوژیکی وعملکرد کمّی و کیفی ماده موثره یا اسانس گیاه دارویی زوفا می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزا در کشت مخلوط نواری گندم-کلزا تحت تاثیر کودهای شیمیایی و بیولوژیک
راشین امیرمردفر عادل دباغ محمدی نسب یعقوب راعی صمد خاقانی نیا روح اله امینی سید حامد طباطباء وکیلی

به منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط نواری گندم (Triticum aestivum) و کلزا (Brassica napus) و کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیک بر اجـزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیــولوژیکی کلزا آزمایش های مـزرعـه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو س أکثر

به منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط نواری گندم (Triticum aestivum) و کلزا (Brassica napus) و کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیک بر اجـزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیــولوژیکی کلزا آزمایش های مـزرعـه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1390-1389 و 1391-1390 در اراضی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. عامل اول 4 نوع کشت گندم و کلزا شامل کشت خالص کلزا (1A)، کشت مخلوط نواری با الگوی 8:3 (2A)، 4:12 (3A) و 5:16 (4A) به ترتیب ردیف گندم و کلزا و عامل دوم شامل دو سطح کودی 1B: 100% کود شیمیایی (اوره و سوپر فسفات تریپل) و 2B: 50% کود شیمیایی+کود بیولوژیکی (نیتراژین و بارور2) بودند. نتایج نشان داد که کشت مخلوط نواری گندم با کلزا سبب افزایش معنی دار اجزای عملکرد، عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی و عملکرد بیولوژیکی کلزا در واحد سطح اشغالی نسبت به کشت خالص گردید. تعداد خورجین در بوته در سیستم های کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص کلزا بود. بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی در سیستم 5:16 ردیف گندم-کلزا با میانگین g.m-276/343 به دست آمد و کمترین آن در کشت خالص کلزا با میانگین g.m-21/260 حاصل شد. میزان عملکرد بیولوژیکی در واحد سطح اشغالی و عملکرد دانه در واحد سطح مخلوط در تیمار 1B به طور معنی داری بیشتر از تیمار 2B بودند ولی این تیمار روی سایر صفات مورد ارزیابی تاثیر معنی داری نداشت. به دلیل این که 1B و 2B از نظر عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی اختلاف معنی داری نداشتند و همچنین با توجه به اهمیت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و سلامت غذا و محیط زیست، سیستم های کشت مخلوط نواری گنـدم-کلـزا همـراه با کاربرد 50% کود شیمیایی+ کود بیولوژیک می توانند به عنوان یک روش زراعی مناسب در منطقه معرفی گردند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - اثر برهمکنش بقایای گیاهان پوششی و وجین دستی علف های هرز بر عملکرد واریته آیسبرگ کاهو (Lactuca sativa var. Iceberg)
فاطمه احمدنیا علی عبادی محمد گودرزی

10.30495/jcep.2022.689806

استاندارهای بالای کیفیت در محصولات سبزی یکی از مهم ترین تقاضاهای مصرف کنندگان است و علف های هرز نیز از عوامل کاهش دهنده عملکرد و کیفیت اغلب محصولات کشاورزی می باشند. استفاده از گیاهان پوششی برای کنترل علف های هرز یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای روش های متداول أکثر

استاندارهای بالای کیفیت در محصولات سبزی یکی از مهم ترین تقاضاهای مصرف کنندگان است و علف های هرز نیز از عوامل کاهش دهنده عملکرد و کیفیت اغلب محصولات کشاورزی می باشند. استفاده از گیاهان پوششی برای کنترل علف های هرز یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای روش های متداول شیمیایی و مکانیکی است. بدین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور اول، تک کشتی و کشت مخلوط دوگانه گیاهان پوششی چاودار (.Secale cereal L)، ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth) و تیمار کنترل یا بدون گیاه پوششی و فاکتور دوم شامل وجین دستی علف های هرز به صورت یک و دو بار (با فواصل زمانی 15 روز) و بدون وجین دستی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین زیست توده خشک گیاهان پوششی از تیمار تک کشتی چاودار ( 530/59 گرم در مترمربع) و کمترین زیست توده خشک از تیمارهای تک کشتی ماشک گل خوشه ای (47/85 گرم در متر مربع) به دست آمدند. بیشترین درصد کاهش زیست توده کل علف های هرز در تلفیق بقایای گیاهان پوششی و سطوح وجین مربوط به تیمار چاودار با ماشک گل خوشه ای بدون وجین دستی (83/24 درصد) بودند. بیشترین عملکرد کاهو آیسبرگ بدون اختلاف معنی داری از تیمار تک کشتی ماشک گل خوشه ای با یک بار و بـدون وجین دستی علف های هرز (به ترتیب 5025 و 4965 گرم در مترمربع) به دست آمد. همچنین، بیشترین ارتفاع بوته، تعداد برگ و قطر طوقه کاهو فاقد اختلاف آماری معنی داری در تک کشتی و کشت مخلوط گیاهان پوششی بود. نتایج حاصل بیانگر آن است که تلفیق وجین دستی با بقایای گیاهان پوششی ضمن اینکه تأثیر زیادی در کاهش و کنترل زیست توده علف های هرز گردید حضور بقایای گیاهان پوششی در کوتاه مدت موجب افزایش عملکرد کاهو آیسبرگ از طریق کنترل علف های هرز نیز شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - ارزیابی کشت مخلوط درهم جو بهاره (.Hordeum vulgare L) و ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth)
بیژن کهراریان فرهاد فرح‌وش سلیمان محمدی بهرام میرشکاری ورهرام رشیدی

به‌منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با أکثر

به‌منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با تراکم‌های250 بوته در متر مربع ماشک+ 300 بوته جو، 250 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 250 بوته ماشک + 700 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 300 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 700 بوته جو، 650 بوته ماشک + 300 بوته جو، 650 بوته ماشک+ 500 بوته جو و 650 بوته ماشک+ 700 بوته جو و دو تیمار کشت خالص ماشک (250 دانه در متر مربع) و جو (350 دانه در متر مربع) بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین تیمارها از لحاظ کلیه صفات در هر دو محصول اختلاف معنی‌دار وجود داشت. کشت خالص جو بالاترین سنبله در متر مربع (97.88)، وزن هزار دانه (47.28 گرم) وعملکرد بیولوژیک (13.36 تن در هکتار) و عملکرد دانه (4.36 تن در هکتار) را به خود اختصاص داد. هم چنین، بالاترین تعداد ساقه (379.25) و عملکرد بیولوژیک (7.63 تن در هکتار) و عملکرد دانه (1.94 تن در هکتار) ماشک در کشت خالص مشاهده شد. بالاترین نسبت برابری زمین هم بر اساس عملکرد دانه (1.20) و هم بر اساس عملکرد بیولوژیک (1.48) در تیمارهای تراکم 500 بوته جو + تراکم 250 بوته ماشک در متر مربع دیده شد، که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص این دو محصول بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در کشت مخلوط ارزن معمولی و سویا تحت تنش کمبود آب
سمیه حاجی نیا گودرز احمدوند

به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کا أکثر

به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش کمبود آب در سه سطح (آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر) به عنوان عامل اصلی و الگوی کاشت جایگزینی در پنج سطح (تک‌کشتی سویا (100S)، تک‌کشتی ارزن (100M)، کشت مخلوط جایگزینی 33 درصد سویا+ 67 درصد ارزن (33S:67M)، 50 درصد سویا+ 50 درصد ارزن (50S:50M) و 67 درصد سویا+ 33 درصد ارزن (67S:33M) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد، بیشترین شاخص سطح برگ سویا و ارزن به ترتیب به میزان 68/5 و 23/3 در تک‌کشتی آنها به‌دست آمد. تنش شدید کمبود آب شاخص سطح برگ سویا و ارزن را به ترتیب 03/33 و 33/33 درصد نسبت به عدم تنش کاهش داد. بالاترین ماده خشک در تک‌کشتی سویا و ارزن به ترتیب به مقدار 613 و 540 گرم بر مترمربع، حاصل شد. تنش شدید کمبود آب ماده خشک سویا و ارزن را به ترتیب 87/39 و 56/31 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. کارآیی مصرف نور ارزن در الگوهای کشت مخلوط (33S:67M)، (50S:50M) و (67S:33M) به ترتیب 85/24، 86/29 و 76/26 درصد بیشتر از کشت خالص ارزن بود. در حالی که، کارآیی مصرف نور سویا در کشت مخلوط کاهش یافت و میانگین آن در طول فصل رشد از 97/0 گرم بر مگاژول در نسبت (33S:67M) تا 77/1 گرم بر مگاژول در تیمار کشت خالص سویا متغیر بود. نتایج نشان داد تنش کمبود آب تأثیر منفی بر کارآیی مصرف نور ارزن و سویا داشت تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - بررسی اثر تاریخ کاشت و نسبت اختلاط ذرت و سویا بر عملکرد دانه و کیفیت بذر در شرایط محیطی اهواز
عبدالجلیل اسلامی زاده علی کاشانی سید عطاالله سیادت عادل مدحج شهرام لک

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 أکثر

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 مرداد) و پنج نسبت اختلاط (100 درصد ذرت، 100 درصد سویا،50 درصد ذرت+50 درصد سویا، 75 درصد ذرت+25 درصد سویا، 25 درصد ذرت+75 درصد سویا) بود. بالاترین و پایین‌ترین طول گیاهچه و وزن هزار دانه ذرت و سویا و همچنین عملکرد دانه ذرت به ترتیب در تاریخ کاشت 21 تیرماه و 10 مرداد ماه مشاهده شد. در نسبت‌های مختلف اختلاط ذرت و سویا، با تاخیر در کاشت، سرعت جوانه‌زنی بذرهای تولید شده و وزن خشک گیاهچه‌های حاصل از این بذرها در ذرت و سویا بطور معنی‌داری کاهش یافت، بطوری که در نسبت‌های اختلاط مختلف تاریخ کاشت 21 تیرماه بهترین تاریخ کشت و 20مردادماه بدترین تاریخ کشت بود. کشت خالص ذرت و سویا در تاریخ‌های مختلف کشت نیز نسبت به سایر نسبت‌های اختلاط بالاترین مقادیر را در مورد این صفات داشت. عملکرد بذر سویا در نسبت‌های مختلف اختلاط ذرت و سویا بطور معنی‌داری در اثر تاخیر کاشت کاهش یافت و بالاترین عملکرد بذر سویا در کشت خالص این گیاه و تاریخ کشت 21 تیرماه مشاهده شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - بررسی اثر تاریخ کاشت و نسبت اختلاط ذرت و سویا بر عملکرد دانه و کیفیت بذر در شرایط محیطی اهواز
عبدالجلیل اسلامی&rlm; زاده علی کاشانی سید عطااله سیادت عادل مدحج شهرام لک

به‌منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 أکثر

به‌منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 مرداد) و پنج نسبت اختلاط (100 درصد ذرت، 100 درصد سویا،50 درصد ذرت+50 درصد سویا، 75 درصد ذرت+25 درصد سویا، 25 درصد ذرت+75 درصد سویا) بود. بالاترین و پایین‌ترین طول گیاهچه و وزن هزار دانه ذرت و سویا و همچنین عملکرد دانه ذرت به ترتیب در تاریخ کاشت 21 تیرماه و 10 مرداد ماه مشاهده شد. در نسبت‌های مختلف اختلاط ذرت و سویا، با تاخیر در کاشت، سرعت جوانه زنی بذرهای تولید شده و وزن خشک گیاهچه های حاصل از این بذرها در ذرت و سویا بطور معنی داری کاهش یافت، بطوری که در نسبت‌های اختلاط مختلف تاریخ کاشت 21 تیرماه بهترین تاریخ کشت و 20مردادماه بدترین تاریخ کشت بود. کشت خالص ذرت و سویا در تاریخ های مختلف کشت نیز نسبت به سایر نسبت های اختلاط بالاترین مقادیر را در مورد این صفات داشت. عملکرد بذر سویا در نسبت های مختلف اختلاط ذرت و سویا بطور معنی داری در اثر تاخیر کاشت کاهش یافت و بالاترین عملکرد بذر سویا در کشت خالص این گیاه و تاریخ کشت 21 تیرماه مشاهده شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - بررسی بهره وری زیست توده ، محتوی لیپید و سوخت بیودیزل در کشت مخلوط ریز جلبکهای Scenedesmus sp و armatus Desmodesmus .
عمار باقری محمد غلامی پرشکوهی احمد محمدی داود محمدزمانی

10.30495/jper.2023.1982451.1854

نقش بیوتکنولوژی در تولید متابولیت های اولیه و ثانویه جلبک ها از اهمیت بالایی برخوردار است. کشت جلبک خالص و تک سلولی در سال های گذشته به طور گسترده انجام شده است. اگرچه کشت های مخلوط ریزجلبک ها نسبت به کشت های خالص مزایایی دارند اما هنوز اطلاعات کافی در مورد عملکرد کشت ه أکثر

نقش بیوتکنولوژی در تولید متابولیت های اولیه و ثانویه جلبک ها از اهمیت بالایی برخوردار است. کشت جلبک خالص و تک سلولی در سال های گذشته به طور گسترده انجام شده است. اگرچه کشت های مخلوط ریزجلبک ها نسبت به کشت های خالص مزایایی دارند اما هنوز اطلاعات کافی در مورد عملکرد کشت های مخلوط وجود ندارد. در این تحقیق کلیه عوامل موثر در رشد دو نوع ریزجلبک آب شیرین در کشت مخلوط و اثرات بیولوژیکی آنها بر سرعت رشد، زیست توده و چربی مورد بررسی قرار گرفت. گونه های انتخاب شده شامل ریزجلبک های Scenedesmus sp و Desmodesmus armatus بودند. پس از کشت اولیه و رسیدن به تراکم مناسب، نمونه به فتوبیوراکتور عمودی منتقل شد و عوامل محیطی در کشت های خالص و مخلوط روی ریزجلبک ها اعمال شد. سپس تأثیر پارامترهای محیطی و نوع کشت بر بهره‌وری زیست توده و محتوای لیپید مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد بیشترین میزان تراکم سلولی و زیست توده در شرایط دمای 25 درجه سانتیگراد، شدت نور 3000 لوکس، 16 ساعت نوردهی و اسیدیته 8 مربوط به کشت خالص Scenedesmus و سپس کشت مخلوط Scenedesmus و Desmodesmus. بیشترین میزان تولید لیپید در شرایط دمای ثابت 30 درجه سانتی گراد، 18 ساعت قرار گرفتن در معرض، شدت نور 4000 لوکس و pH9 مربوط به Scenedesmus و سپس Desmodesmus بود. از نظر میزان بیودیزل تولیدی، بیشترین میزان مربوط به ریزجلبک Scenedesmus و سپس Desmodesmos در شرایط 16 ساعت نوردهی، تابش 4000 لوکس، دمای 25 درجه سلسیوس و ph 8 بوده است.نتایج نشان داد که کشت مخلوط میکروجلبک در مقایسه با کشت خالص تأثیر مثبتی بر تولید زیست توده و تراکم سلولی و تأثیر منفی بر تولید متابولیت‌های ثانویه مانند لیپیدها داشته است. البته در مورد درصد بیودیزل استخراج شده مشاهده شد بیودیزل در کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص جلبک Desmodesmus بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - بررسی اثر کشت مخلوط و کودهای شیمیایی بر میزان اسانس، محتوای فنل و فلاونوئید و برخی خواص زیستی گیاه دارویی Hyssopus officinalis L
فرهاد حبیب زاده بهور اصغری

10.30495/ejmp.2018.694519

در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L.)، پژوهشی در سال‌ 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزم أکثر

در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L.)، پژوهشی در سال‌ 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل الگوهای مختلف کاشت (فاکتورA) شامل کشت خالص (100 درصد زوفا) و کشت مخلوط افزایشی (100 درصد زوفا + 50 درصد عدس) و کاربرد کود شیمیایی (فاکتورB) شامل مصرف و عدم کاربرد کودهای NPK بود. میزان اسانس (روش تقطیر با کلونجر)، میزان عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم، راندمان عصاره‌دهی (روش خیساندن)، محتوای فنل و فلاونوئید (روش رنگ‌سنجی)، قدرت مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد DPPH و عملکرد آنتی اکسیدانتی تام در آغاز گل‌دهی بر پیکره رویشی زوفا بررسی گردیدند. نتایج نشان داد که کلیه صفات به غیر از محتوای عصاره به طور معنی‌داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند. درصد اسانس، محتوای فنل و فلاونوئید، قدرت مهارکنندگی رادیکال‌های DPPH و عملکرد آنتی‌اکسیدانتی تام در تیمار کشت مخلوط + مصرف کود، نسبت به سایر تیمارها به‌طور معنی‌داری بالاتر بود. یعنی اینکه کشت مخلوط ترکیبات فنل و فلاونوئید، میزان اسانس و عصاره زوفا را بالا برده است. متابولیت‌های ثانویه نظیر ترکیبات فنل و فلاونوئید و اسانس، سیستم دفاعی گیاه محسوب می‌شوند که رقابت زوفا و عدس (به عنوان عامل تنش‌زا) تولید آن را افزایش داد. با توجه به افزایش مقدار ترکیبات فنل و فلاونوئید، خاصیت آنتی اکسیدانتی نیز بیشتر گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - بررسی اثر تاریخ کاشت و نسبت اختلاط ذرت و سویا بر عملکرد دانه و کیفیت بذر در شرایط محیطی اهواز
عبدالجلیل اسلامی&rlm; زاده علی کاشانی سید عطااله سیادت عادل مدحج شهرام لک

به‌منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 أکثر

به‌منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و سویا به روش جایگزینی بر کمیت و کیفیت بذر، آزمایشی فصل زراعی 93-1392 در منطقه اهواز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش تیمارهای آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (21 تیر، 31 تیر، 10 مرداد و 20 مرداد) و پنج نسبت اختلاط (100 درصد ذرت، 100 درصد سویا،50 درصد ذرت+50 درصد سویا، 75 درصد ذرت+25 درصد سویا، 25 درصد ذرت+75 درصد سویا) بود. بالاترین و پایین‌ترین طول گیاهچه و وزن هزار دانه ذرت و سویا و همچنین عملکرد دانه ذرت به ترتیب در تاریخ کاشت 21 تیرماه و 10 مرداد ماه مشاهده شد. در نسبت‌های مختلف اختلاط ذرت و سویا، با تاخیر در کاشت، سرعت جوانه زنی بذرهای تولید شده و وزن خشک گیاهچه های حاصل از این بذرها در ذرت و سویا بطور معنی داری کاهش یافت، بطوری که در نسبت‌های اختلاط مختلف تاریخ کاشت 21 تیرماه بهترین تاریخ کشت و 20مردادماه بدترین تاریخ کشت بود. کشت خالص ذرت و سویا در تاریخ های مختلف کشت نیز نسبت به سایر نسبت های اختلاط بالاترین مقادیر را در مورد این صفات داشت. عملکرد بذر سویا در نسبت های مختلف اختلاط ذرت و سویا بطور معنی داری در اثر تاخیر کاشت کاهش یافت و بالاترین عملکرد بذر سویا در کشت خالص این گیاه و تاریخ کشت 21 تیرماه مشاهده شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - ارزیابی کشت مخلوط آفتابگردان (Helianthus annuus L.) و ذرت (Zea mays L.) به روش جایگزینی در منطقه خوی
علی نصراله زاده اصل مهدی طالبی

یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 أکثر

یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) همراه با 2 تیمار کشت خالص آفتابگردان (6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) و 2 تیمار کشت خالص ذرت ( 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته آفتابگردان، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در بوته معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت مخلوط تعلق داشت. اثر کشت مخلوط روی تعداد دانه در ردیف ذرت، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت خالص تعلق داشت. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) (16/1) از تیمار 66% آفتابگردان با تراکم 6/6 بوته در متر مربع + 34% ذرت با تراکم 6/6 بوته در متر مربع به دست آمد. این دو محصول با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کردند و بنابراین این تیمار، به عنوان بهترین الگوی کشت مخلوط به این منطقه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - مطالعه اثر کشت مخلوط افزایشی ماشک برگ درشت (Vicia narbonensis L.) و جو (Hordeum vulgare L.) بر کنترل فلور طبیعی علف‌های هرز
خسرو عزیزی علیرضا دارائی مفرد بهروز نصیری محمد فیضیان

جهت تعیین اثر کشت مخلوط بر رشد و نمو علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در دو سال زراعی 94-1393 و 95-1394 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در یک مکان بصورت دیم با فاکتور علف هرز در 4 سطح (وجین کامل، یکبار و أکثر

جهت تعیین اثر کشت مخلوط بر رشد و نمو علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در دو سال زراعی 94-1393 و 95-1394 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در یک مکان بصورت دیم با فاکتور علف هرز در 4 سطح (وجین کامل، یکبار وجین، دو بار وجین و عدم وجین) و فاکتور مخلوط افزایشی در 5 سطح 100:0 (کشت خالص جو)، 100:40 (ماشک برگ درشت:جو)، 100:70، 100:100 و 0:100 (کشت خالص ماشک برگ درشت) اجراء شد. کشت مخلوط ماشک برگ درشت:جو در مقایسه با تیمارهای خالص، با افزایش راندمان کنترل علف‌های هرز (WCE) بیانگر کاهش تعداد گونه، رشد و نمو آن‌ها بود، از طرفی عامل سال، بر نقش سیستم مخلوط و تکمیل اثر این روش بر رشد و نمو علف‌های هرز موثر بود، به‌طوری‌که در سال اول و دوم، نسبت 100:100 و 100:70 (ماشک برگ درشت:جو) در ممانعت از توسعه فلور طبیعی، ترکیب مناسبی شناخته شدند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - تأثیر سطوح مختلف کود اوره و چند کشتی همزمان برخی از لگومها بر خصوصیات زراعی و بیوماس کل ذرت
محمد میرزاخانی اسماعیل علی بخشی

جهت بررسی تأثیر سطوح کود اوره و چند کشتی همزمان لگومها بر خصوصیات زراعی و بیوماس کل ذرت، این آزمایش در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار مصرف سطوح مختلف کود اوره در چهار سطح شامل: عدم مصرف کود اوره (شاهد)، مصرف 7 أکثر

جهت بررسی تأثیر سطوح کود اوره و چند کشتی همزمان لگومها بر خصوصیات زراعی و بیوماس کل ذرت، این آزمایش در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار مصرف سطوح مختلف کود اوره در چهار سطح شامل: عدم مصرف کود اوره (شاهد)، مصرف 75 ، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار کود اوره و تیمار چند کشتی همزمان در چهار سطح شامل: کشت ذرت خالص (شاهد)، کشت ذرت + نخود، کشت ذرت + لوبیا چشم بلبلی و کشت ذرت + ماش سبز بود. نتایج نشان داد که اثر تیمار کود اوره بر صفات وزن تر ساقه و برگ های ذرت، پهنای برگ بلال، وزن خشک بلال + پوشش بلال، کارایی زراعی نیتروژن در ذرت، تعداد دانه لگومها در متر مربع، بیوماس کل ذرت + لگومها و مقدار نیتروژن جذب شده معنی دار بود. همچنین اثر تیمار چند کشتی همزمان لگومها با ذرت نیز بر صفات وزن تر ساقه و برگ های ذرت، کارایی زراعی نیتروژن در ذرت، تعداد دانه لگومها در متر مربع، بیوماس کل ذرت + لگومها و وزن هزار دانه ذرت + لگومها معنی دار بود. در بین اثرات متقابل بیشترین و کمترین مقدار بیوماس کل ذرت + لگومها با میانگین 42/36 و 47/21 تن در هکتار به ترتیب متعلق به تیمار (مصرف 225 کیلوگرم در هکتار کود اوره + کشت همزمان ذرت و نخود) و تیمار (عدم مصرف کود اوره + کشت همزمان ذرت و ماش سبز) بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر برخی صفات کمی و کیفی ذرت و سویا در کشت مخلوط
یوسف قاضی‌خانلو ثانی خلیل جمشیدی محمدرضا عظیمی‌مقدم

به منظور بررسی عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت و سویا در کشت مخلوط در شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی در مزرعه دانشگاه زنجان به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری در کرت‌های اصلی در سه سطح (7 روز یکبار (شاهد)، 9 روز یکبار أکثر

به منظور بررسی عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت و سویا در کشت مخلوط در شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی در مزرعه دانشگاه زنجان به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری در کرت‌های اصلی در سه سطح (7 روز یکبار (شاهد)، 9 روز یکبار و 11 روز یکبار) و الگوی کشت در کرت‌های فرعی به صورت تک‌کشتی ذرت، تک‌کشتی سویا، کشت مخلوط افزایشی (100% ذرت + 20% سویا)، کشت مخلوط جایگزینی با نسبت 2:2 (50%ذرت + 50% سویا) در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد دانه ذرت بعد از تیمار شاهد از دور آبیاری 9 روز یکبار به دست آمد که با تیمار شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت. همچنین بیشترین عملکرد دانه ذرت از الگوی کشت مخلوط افزایشی به دست آمد. سطوح مختلف آبیاری تاثیری بر میزان عملکرد دانه سویا نداشت و بیشترین میزان عملکرد دانه از الگوی کشت خالص سویا به دست آمد هرچند این میزان با کشت مخلوط جایگزینی تفاوت معنی‌داری نشان نداد. اثر متقابل دور آبیاری و الگوی کشت نیز در هیچ کدام از صفات مورد مطالعه در ذرت و سویا از نظر آماری معنی‌دار نشد. به طور کلی می‌توان گفت که کشت مخلوط نسبت به تک کشتی برتری نشان داد که در این سیستم، آبیاری هر 9 روز یکبار، بهترین روش کم آبیاری برای تولید دانه در کشت مخلوط بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

28 - تاثیر منابع کودی بر غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف در نسبت‌های کشت مخلوط رازیانه و اسپرس
حبیب الله یوسفیان قهفرخی محمدعلی اسماعیلی عبدالرزاق دانش شهرکی مهدی قاجار سپانلو

به منظور بررسی تاثیر منابع کودی و الگوهای کشت مخلوط بر میزان عناصر در علوفه دو گیاه رازیانه و اسپرس، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در دو فصل زراعی 94-1393 و 95-1394 انجام گرفت. پنج منبع کودی أکثر

به منظور بررسی تاثیر منابع کودی و الگوهای کشت مخلوط بر میزان عناصر در علوفه دو گیاه رازیانه و اسپرس، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در دو فصل زراعی 94-1393 و 95-1394 انجام گرفت. پنج منبع کودی به عنوان عامل اصلی شامل: کود دامی 100٪، کود دامی 75٪ + کود شیمیایی 25٪، کود دامی 50٪ + کود شیمیایی 50٪، کود دامی 25٪ + کود شیمیایی 75٪، کود شیمیایی 100٪ و الگوی کشت به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل: رازیانه 100٪، رازیانه 75٪ + اسپرس 25٪، رازیانه 50٪ + اسپرس 50٪، رازیانه 25٪ + اسپرس 75٪ و اسپرس 100٪ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم و آهن، منگنز و مس مربوط به منبع تغذیه‌ای شیمیایی در هر دو گیاه رازیانه و اسپرس بود. بیشترین غلظت پتاسیم گیاه رازیانه در هر دو سال زراعی مربوط به تیمار کود شیمیایی با 4/31 میلی‌گرم بر گرم در الگوی کشت 25 درصد رازیانه +75 درصد اسپرس به-دست آمد، که در سال اول 15 درصد و در سال دوم 10 درصد افزایش نسبت به تیمار 100 درصد کود دامی در این سطح الگوی کشت داشت. همچنین بیشترین غلظت نیتروژن گیاه اسپرس در سال اول و دوم مربوط به الگوی تک کشتی اسپرس تغذیه شده با کود شیمیایی به ترتیب با 5/38 و 9/39 میلی‌گرم بر گرم بود. بنابراین می‌توان بیان کرد کود شیمیایی به تنهای و یا ترکیب کود دامی با کود شیمیایی به دلیل معدنی‌شدن تدریجی عناصر، دسترسی و فراهمی بیشتر عناصر با نیاز گیاه در تک کشتی و کشت مخلوط می‌تواند نقش مهمی در جذب و غلظت عناصر گیاه و به دنبال آن افزایش عملکرد ایفا کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

29 - ارزیابی عملکرد نخود درکشت مخلوط نخود و جو به منظور کشت علوفه
سجاد احمدی

این تحقیق در سال زراعی 89-1388 به ارزیابی عملکرد بیولوژیک نخود در کشت مخلوط نخود و جو به عنوان محصول علوفه ای در شرایط آب و هوایی بروجرد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی در چهار تکرار به مدت یکسال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ب أکثر

این تحقیق در سال زراعی 89-1388 به ارزیابی عملکرد بیولوژیک نخود در کشت مخلوط نخود و جو به عنوان محصول علوفه ای در شرایط آب و هوایی بروجرد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی در چهار تکرار به مدت یکسال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد اجرا شد. در این بررسی تیمار نسبت های مختلف اختلاط دو گیاه در پنج ترکیب کاشت بودند که شامل :M1 = تک کشتی100% جو، M2= 75% جو+25%نخود، M3= 50% جو+50% نخود، M4 = 25 % جو+ 75% نخود، M5 = تک کشتی 100% نخود مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه نخود و علوفه کل مخلوط (جو و نخود) تحت تاثیر تیمار نسبت اختلاط قرار گرفت ( P تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

30 - بررسی همزیستی توام قارچ میکوریزای آرباسکولار و باکتری مزوریزوبیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد کشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی
زهرا مرزبان محمدرضا عامریان مجتبی ممرآبادی

به منظور بررسی اثر کاربرد باکتری های مزوریزوبیوم و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی أکثر

به منظور بررسی اثر کاربرد باکتری های مزوریزوبیوم و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی به صورت کشت خالص و کشت مخلوط بر اساس سری افزایشی شامل: ذرت (Z)، لوبیا (B)، کشت مخلوط (I)، ذرت+ قارچ میکوریزا (ZM)، لوبیا+ قارچ میکوریزا (BM)، لوبیا+ باکتری مزوریزوبیوم (BB)، لوبیا+ قارچ میکوریزا+ باکتری مزوریزوبیوم (BMB)، کشت مخلوط+ قارچ میکوریزا (IM)، کشت مخلوط+ باکتری مزوریزوبیوم (IB)، کشت مخلوط+ قارچ میکوریزا+ باکتری مزوریزوبیوم (IMB) بود. بر اساس نتایج به دست آمده صفت های همچون عملکرد دانه لوبیا، عملکرد دانه ذرت، وزن هزار دانه لوبیا، وزن هزار دانه ذرت و تعداد دانه در بلال ذرت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفته اند. بیشترین عملکرد دانه لوبیا با میانگین 7/3053 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار لوبیا به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کمترین عملکرد آن با میانگین 5/1900 کیلوگرم در هکتار متعلق به تیمار کشت خالص لوبیا بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 9/5751 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار کشت مخلوط به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کمترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 9/2695 کیلوگرم در هکتار متعلق به تیمار کشت خالص ذرت بود. ارزیابی بسبت برابری زمین(LER) نشان داد بیشترین LER با میانگین 89/2 مربوط به کشت مخلوط و کمترین LER با میانگین 78/1 مربوط به تیمار کشت مخلوط به همراه باکتری بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

31 - بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس
رضا صیامی بهرام میرشکاری

به منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه‌ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عام أکثر

به منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه‌ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عامل دوم تراکم‌های کاشت آن و شامل 5/12%، 25%، 5/37%، 50 % و 100% تراکم مطلوب آن همراه با ذرت بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه ذرت و عدس در شرایط تک کشتی حداکثر بود و با حضور عدس در کشت مخلوط، از عملکرد دانه ذرت کاسته شد. نسبت برابری زمین فقط در تیمار کاشت عدس در 16 اردیبهشت ماه با حداقل تراکم آن کمتر از واحد بود و در بقیه تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی برتری داشت که از بین آن‌ها نیز تیمار اولین تاریخ کاشت عدس با حداقل تراکم آن به دلیل دارا بودن بیشترین مجموع ارزش نسبی معادل 4/1 به عنوان سودمند‌ترین حالت کشت مخلوط توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

32 - بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان
محمدرضا نادری درباغشاهی علیرضا پازکی علیرضا بنی طباء علیرضا جلالی زند

این مطالعه به منظور بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان در سال زراعی 88 - 87 13 انجام گرفت. در این تحقیق کشت مخلوط سه گونه بابونه آلمانی، بابونه گاوی و بابو أکثر

این مطالعه به منظور بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان در سال زراعی 88 - 87 13 انجام گرفت. در این تحقیق کشت مخلوط سه گونه بابونه آلمانی، بابونه گاوی و بابونه شیرازی در دو تاریخ کاشت پاییزه و بهاره در یک مزرعه زعفران با عمر سه ساله بررسی گردید. آزمایش به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل زعفران و بدون زعفران به عنوان پلات اصلی و فاکتوریل دو تاریخ کاشت اواخر آبان (پس از اتمام برداشت گل زعفران) و اوایل اسفند و سه گونه بابونه گاوی، آلمانی و شیرازی به عنوان پلات های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که امکان کشت بابونه در بین ردیف های زعفران بدون هیچ گونه رقابت منفی بین این دو گیاه وجود دارد به طوری که عملکرد زعفران در تیمارهای زعفران خالص وتیمارهای مخلوط با بابونه هیچ تفاوت معنی داری را نشان ندادند. بهترین تیمار مخلوط زعفران و بابونه (مخلوط زعفران و بابونه آلمانی پاییزه) امکان تولید همزمان مقدار 83/1 کیلو گرم گل زعفران و 1354 کیلو گرم در هکتار گل خشک بابونه با یک مجموع ارزش نسبی 41/3 و نسبت برابری زمین 69/1 وجود دارد که این مقدار تولید بابونه با میزان عملکرد بابونه آلمانی در کشت خالص بابونه تفاوت معنی داری ندارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

33 - بررسی کشت مخلوط ذرت و خیار و تاثیرآن برکنترل علف‌های‌هرز
صلاح الدین مرادی سید اسماعیل وحدانی لیلا جهانبان

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و خیار بر علف‌های‌هرز، پروژه تحقیقاتی در سال 1392 در مزرعه کنترل شده در دانشگاه پیام نور مرکز مریوان (استان کردستان) انجام شد. تیمارهای اصلی پژوهش شامل دو تیمار (وجین و عدم وجین) و تیمارهای فرعی شامل 6 تیمار 100% ذرت، 100% خیار، 100% ذرت أکثر

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و خیار بر علف‌های‌هرز، پروژه تحقیقاتی در سال 1392 در مزرعه کنترل شده در دانشگاه پیام نور مرکز مریوان (استان کردستان) انجام شد. تیمارهای اصلی پژوهش شامل دو تیمار (وجین و عدم وجین) و تیمارهای فرعی شامل 6 تیمار 100% ذرت، 100% خیار، 100% ذرت + 100% خیار، %50 خیار + 100% ذرت، 50% ذرت + 100% خیار و 50% ذرت + 50% خیار بود. پس از آماده سازی زمین مطابق با الگوهای ترکیب‌های مختلف کشت، در زمان مناسب کاشت صورت گرفت. در تیمارهای وجین، علف‌های‌هرز به صورت مکانیکی از کرت‌های تعیین شده حذف شدند. در زمان برداشت ذرت و خیار نسبت برابری زمین(LER)، تشعشعات فعال فتوسنتزی (PAR) و زیست توده خشک آنها اندازه گیری شد. پس از برداشت ذرت فاکتورهای عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه‌گیری و محاسبه شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف ترکیب کاشت بر عملکرد دانه ذرت تاثیر معنی‌داری نداشت. تاثیر تیمارهای مختلف وجینی و ترکیب‌های مختلف کاشت بر LER ذرت و خیار معنی‌دار نبود. از طرفی تاثیر وجین و ترکیب‌های مختلف کشت بر وزن خشک علف‌های‌هرز معنی‌دار بود. بیشترین مقدار وزن خشک علف‌های‌هرز در تیمارهای 100 درصد خیار و بدون وجین بدست آمد و کمترین وزن خشک علف‌های‌هرز مربوط به تیمار 100 درصد خیار+ 100 درصد ذرت و با وجین بود. به طور کلی کمترین میزان PAR مربوط به کشت خالص(ذرت)، و بیشترین میزان PAR مربوط به کشت مخلوط (ذرت و خیار) بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

34 - اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی
احمد‌رضا اصفهانی حسین امیر شکاری بهنام زند محمد حسین فتوکیان

کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی أکثر

کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد تا اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی با هدف تولید علوفه ارزیابی شود. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. ذرت و لوبیا چشم بلبلی هر کدام در دو سطح تراکمی به ترتیب با 90000 و 110000 بوته در هکتار برای ذرت و 250000 و 350000 بوته در هکتار برای لوبیا و هشت تیمار کشت مخلوط شامل کشت مخلوط روی یک ردیف (تیمار T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18، تیمار T6 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000× 90000 با فاصله 2±5 × 18، تیمار T7 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 110000 با فاصله 2±6 × 15،تیمارT8 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000 × 110000 با فاصله 2±5 × 15) و کشت مخلوط روی دو ردیف با همان نسبت تراکم و فاصله، تیمار های T9 تاT12 کشت شدند. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کاشت بر عملکرد ماده خشک، تر و میزان پروتئین علوفه معنی دار بود. بیش ترین و کم ترین مقدار علوفه خشک از تیمار های T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 و T3کشت خـالص لوبیـا چشـم بلبلـی (250000 بوتـه در هکتـار) به ترتیب ton.h-17/45 و ton.h-14/20 حـاصل شـد. تیمـار T5 ذرت و لوبیـا چشم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18با نسبت برابری زمین، شاخص رقابت و نسبت LER/CIبه ترتیب با 52/1، 90/15، 15/0 بالا ترین مقدار را داشت که نشان دهنده سود مندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد علوفه و پروتئین بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آن ها فراهم بود و بهترین تیمار کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفـی، تیمار T5 ذرت و لوبیـا چشـم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

35 - تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر صفات کمی کشت مخلوط ذرت و خلر
محمد شاهباقی

استفاده از کود های زیستی و آلی یک از ارکان حرکت به سوی کشاورزی پایدار به شمار می رود. این آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح کشت: ذرت خالص، کشت أکثر

استفاده از کود های زیستی و آلی یک از ارکان حرکت به سوی کشاورزی پایدار به شمار می رود. این آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح کشت: ذرت خالص، کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر 25% (تراکم خلر خالص)، کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر 50% (تراکم خلر خالص)وخلر خالص ،چهار سطح کودی : شیمیایی (پایه و سرک در دو نوبت مطابق آزمون خاک)، کود دامی گاوی (پایه) ومرغی سرک در دو نوبت ، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک در دو نوبت، و کود دامی گاوی(پایه) و شیمیایی (نوبت اول سرک یک ماه پس از کاشت و نوبت دوم دو ماه پس از کاشت به صورت محلولپاشی)، در سه تیمار اخیر تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و از مایکوریز در بستر کشت استفاده شد. نتایج بر هم کنش سطوح کودی و کشت نشان داد که بیشترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 27/9790 کیلوگرم در هکتاراز تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی محلولپاشی و بیشترین عملکرد علوفه ذرت با میانگین 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذر ت خلر 50% دامی شیمیایی، بیشترین عملکرد دانه1400 کیلوگرم در هکتار و علوفه 46020 کیلوگرم در هکتار از تیمارخلر خالص دامی شیمیایی بدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی به لحاظ زیست محیطی و افزایش سطح سلامتی، تلفیق مصرف کودهای دامی با شیمیایی و کشت مخلوط قابل توصیه است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

36 - کشت مخلوط ذرت- بادام زمینی تحت تلقیح با ازتوباکتر کروکوکوم (Azotobacter chroococcum)
سیاوش پورجانی هاشم امين پناه محمدنقی صفرزاد ویشکایی

استفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفی أکثر

استفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفیه، استان گیلان، انجام شد. عامل اول شامل باکتری ازتوباکتر کروکوکوم (تلقیح و عدم تلقیح) و عامل دوم شامل الگوی کشت مخلوط در 8 سطح شامل کشت خالص ذرت، کشت خالص بادام‌زمینی، الگوهای کشت مخلوط افزایشی (100 درصد بادام‌زمینی+100 درصد ذرت، 100 درصد بادام‌زمینی+ 50 درصد ذرت و 100درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی) و الگوهای کشت مخلوط جایگزینی (50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی، 67 درصد ذرت+33 درصد بادام‌زمینی و 33 درصد ذرت+67 درصد بادام‌زمینی) بودند. نتایج نشان داد عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر ازتوباکتر و نسبت کشت مخلوط قرار گرفت. کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌ترتیب به میزان 16 و 10 درصد گردید. حداکثر و حداقل نسبت برابری زمین به‌ترتیب در الگوی کشت مخلوط 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت و 50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی مشاهده شد و کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش نسبت برابری زمین بین 12 تا 16 درصد در الگوهای مختلف کشت مخلوط گردید. با توجه به عدم امکان کنترل ماشینی علف‌های‌هرز در الگوهای کشت مخلوط افزایشی، در صورت آلودگی کم مزرعه به علف‌های‌هرز، الگوی کشت 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. در غیراین‌صورت، با توجه به نسبت برابری زمین و عملکرد بادام زمینی، الگوی کشت مخلوط 67 درصد بادام‌زمینی+33 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

37 - ارزیابی مزیت اقتصادی کشت مخلوط یونجه با گراس‎های چند ساله در مقایسه با کشت خالص یونجه
هرمز اسدی ویدا قطبی اردلان مهرانی

این تحقیق به منظور بررسی اقتصادی کشت مخلوط یونجه رقم همدانی با گراس&lrm;های چند ساله علف باغ، فستوکا و علف چمنی با کشت خالص آن&lrm;ها در دوسال زراعی 1386 و 1387 به صورت کرت&lrm;های خرد شده در قالب طرح بلوک&lrm;های کامل تصادفی با سه تکرار درمزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات ا أکثر

این تحقیق به منظور بررسی اقتصادی کشت مخلوط یونجه رقم همدانی با گراس&lrm;های چند ساله علف باغ، فستوکا و علف چمنی با کشت خالص آن&lrm;ها در دوسال زراعی 1386 و 1387 به صورت کرت&lrm;های خرد شده در قالب طرح بلوک&lrm;های کامل تصادفی با سه تکرار درمزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. جهت بررسی اقتصادی جایگزینی کشت مخلوط به جای تک کشتی از تکنیک بودجه&lrm;بندی جزیی استفاده گردید. تیمارها شامل: یونجه خالص به میزان 20 کیلوگرم درهکتار، مخلوط یونجه و علف باغ به نسبت های 5 و 25/11، 10 و 5/7 ، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار، تیمار علف باغ خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار، مخلوط یونجه و فستوکا به نسبت&lrm;های 5 و 25/11، 10 و 5/7 ، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار، تیمار فستوکا خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار، مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت&lrm;های 5 و 25/11، 10 و 5/7 ، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار و تیمار علف چمنی خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که جایگزینی کاربرد تیمار مخلوط یونجه و فستوکا به میزان 15 به 75/3 کیلو گرم در هکتار توسط سایر تیمارها غیراقتصادی می&lrm;باشد. سودخالص کاربرد این تیمار انتخابی 8/43 میلیون ریال در هکتار می&lrm;باشد که از سایر تیمارها بیشتر بود. طبق تحلیل سر به سر، نقطه سربه سر درآمد تیمار مخلوط یونجه و فستوکا به نسبت به ترتیب 15 و 75/3 کیلو گرم در هکتار نسبت به تیمار مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت به ترتیب 5 و 25/11 کیلوگرم در هکتار و تیمار مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت به ترتیب 10 و 5/7 کیلوگرم در هکتار به ترتیب 63464 و 61623 هزار ریال برآورد گردید. در میانگین کل سال‌&lrm;های آزمایش، تیمار 75% یونجه و 25% علف باغ باعث بیشترین افزایش نسبت برابری زمین به میزان 1/2 شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

38 - بررسی کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor) و شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum)
یعقوب راعی

یکی از روش های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار و حفاظت محیط زیست، انجام کشت مخلوط می باشد. بر این اساس، آزمایشی در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد که در آن دو گیاه سورگوم و شبدر برسیم به صورت مخلوط کشت گردیدند. الگوی کاشت روش سر أکثر

یکی از روش های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار و حفاظت محیط زیست، انجام کشت مخلوط می باشد. بر این اساس، آزمایشی در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد که در آن دو گیاه سورگوم و شبدر برسیم به صورت مخلوط کشت گردیدند. الگوی کاشت روش سری های جایگزینی بود. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار، ‌شامل کشت خالص سورگوم (T1)، کشت خالص شبدر برسیم (T5)، 75% سورگوم +25% شبدر برسیم (T2)، 50% سورگوم + 50% شبدر برسیم (T3) و 25% سورگوم +75% شبدر برسیم (T4) در چهار تکرار اجرا گردید. بر اساس نتایج به دست آمده تیمارهای اول تا پنجم در سه چین به ترتیب از حداکثر (225/12 تن در هکتار) تا حداقل بیوماس تولیدی (909/3 تن درهکتار) را دارا بودند. همچنین بررسی عملکرد علوفه به تفکیک چین ها نشان داد که چین دوم دارای حداکثر بیوماس بوده و چین های اول و سوم به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. محاسبه نسبت برابری زمین (LER) نشان داد که تیمار دوم (14/1) بیشترین مقدار را نسبت به سایر ترکیبات مخلوط داراست. ترکیبات مربوط به تیمارهای سوم و چهارم، LER را در حدود یک نشان دادند. ارزیابی قدرت رقابتی دو گونه نشان داد که سورگوم دارای اثر رقابتی شدیدتری بر روی شبدر برسیم است، ‌به طوری که هر بوته سورگوم قادر بود اثرات رقابتی معادل 3/3 بوته شبدر برسیم داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

39 - بررسی اثر کشت مخلوط یونجه و اسپرس بر عملکرد علوفه و کنترل سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica L.)
غلامرضا طاهریون محمد ولی تقدسی مجتبی نامی&lrm;فر سعید سودی

کشت مخلوط یونجه و اسپرس در مناطق سردسیر کشور از جمله استان زنجان برخورداراست. به منظور مطالعه تاثیر کشت مخلوط این دوگیاه برمیزان علوفه و کنترل جمعیت آفت سرخرطومی برگ یونجه، این تحقیق به صورت آزمایش خرد شده بر پایه طرح بلوک&lrm;های کامل تصادفی در 4 تکرار به مدت سه سال از أکثر

کشت مخلوط یونجه و اسپرس در مناطق سردسیر کشور از جمله استان زنجان برخورداراست. به منظور مطالعه تاثیر کشت مخلوط این دوگیاه برمیزان علوفه و کنترل جمعیت آفت سرخرطومی برگ یونجه، این تحقیق به صورت آزمایش خرد شده بر پایه طرح بلوک&lrm;های کامل تصادفی در 4 تکرار به مدت سه سال از سال 1382تا 1384 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خیرآباد مرکز تحقیقات کشاورزی زنجان اجرا شد. دو سطح مبارزه (سم&lrm;پاشی و عدم سم&lrm;پاشی) به عنوان فاکتور اصلی و پنج نسبت وزنی اختلاط بذر (یونجه خالص، اسپرس خالص، 25%یونجه + 75% اسپرس، 50%یونجه + 50% اسپرس، 75% یونجه + 25% اسپرس ) به عنوان سطوح فاکتور فرعی مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب و تجزیه واریانس ساده و هم&lrm;چنین مقایسه میانگین داده&lrm;ها برای عملکرد علوفه تر و عملکرد علوفه خشک و تعداد لاروهای آفت صورت گرفت. نتایج نشان داد که کشت مخلوط 50% یونجه + 50% اسپرس به علت عملکرد علوفه تر و خشک بالا (63/39 تن در هکتار علوفه تر معادل46/12 تن در هکتار علوفه خشک) در سطح سم&lrm;پاشی شده و کاهش جزئی و غیر معنی‌دار عملکرد و افزایش ناچیز تعداد لارو سرخرطومی برگ یونجه در سطوح سم&lrm;پاشی نشده به عنوان بهترین نسبت اختلاط بذر یونجه و اسپرس شناخته شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

40 - اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504
فرهود یگانه پور سعید زهتاب سلماسی مصطفی ولیزاده اکرم معینی راد وحید بیگی نیا

به منظور مطالعه اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504 پژوهشی در فصل زراعـی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تک أکثر

به منظور مطالعه اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504 پژوهشی در فصل زراعـی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور ها شامل نوع گیاه علوفه ای و دارویی در چهار سطح (شبدر قرمز، ماشک گل خوشه ای، ریحان و شوید) و تاریخ کاشت این گیاهان در دو سطح (کاشت همزمان گیاهان همراه با ذرت و کاشت گیاهان همراه 15 روز بعد از کاشت ذرت) بودند. نتایج نشان داد در بین گیاهان همراه کشت شبدر با ذرت دارای بیشترین میانگین در همه صفات نسبت به سایر تیمار ها بود، زیرا شبدر کانوپی را سریعتر پر نمود و علف های هرز را به خوبی کنترل کرد که در نتیجه سبب کاهش رقابت برون گونه ای گردید. همچنین کشت همزمان گیاهان همراه با ذرت نسبت به 15 روز تأخیر در کشت با ذرت دارای میانگین بالاتری در کلیه صفات ذرت بودند. در رابطه با تراکم و بیوماس علف های هرز نیز کشت همزمان ذرت با شبدر کمترین میانگین را در این دو صفت داشت. از این رو با توجه به مسائل زیست محیطی و هزینه های نسبتاً بالای ناشی از مصرف سموم علفکش توصیه می گردد حدالامکان در جهت کنترل علف های هرز مزارع از گیاهان دارویی و یا پوششی به جای مصرف سموم علفکش استفاده گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

41 - بررسی رشد و ‌عملکرد خیار (Cucumis sativus L.) و بامیه (Abelmoschus esculentus L.) در روش کشت مخلوط
روح&lrm;اله نادری عبدالکریم کاشی مرتضی سام دلیری

به منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به&lrm;صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک&lrm;های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، ک أکثر

به منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به&lrm;صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک&lrm;های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، کشت بامیه بین ردیف&lrm;های خیار و الگوی کشت بامیه بین و داخل ردیف&lrm;های خیار و تیمارهای تراکم در سه سطح (فاصله کشت بین بوته 20‌، 30 و 40 سانتی&lrm;متر) بودند.صفات رویشی و عملکرد، غلظت عناصر پتاسیم، فسفر، کلسیم و نیتروژن در تیمارهای آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که در بوته&lrm;های خیار،کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر کلسیم (19%)، پتاسیم (12%)، عملکرد (12%) و کاهش غلظت نیتروژن (12%)، تعداد شاخه فرعی (23%) و سطح برگ (15%) شد. برای بامیه، کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر فسفر (3%)، نیتروژن (16%)، سطح برگ بوته (41%)، وزن&lrm;تر بوته (26%) و کاهش غلظت کلسیم (8%) نسبت به کشت خالص شد.اثر متقابل الگوی کشت و تراکم بر روی عملکرد و اجزای عملکرد خیار معنی‌دار بود، ولی تنها بر روی اجزای عملکرد بامیه اثر معنی‌داری داشت. نسبت برابری زمین در همه تیمار‌های کشت مخلوط، بزرگ&lrm;تر از یک بوده و بالاترین نسبت برابری زمین (15/2) در تیمار کشت مخلوط بامیه بین بوته و ردیف&lrm;های خیار، با تراکم متوسط به&lrm;دست آمد. نتایج این تحقیق نشان &lrm;داد که بین دو گیاه خیار و بامیه نوعی سازگاری و هماهنگی وجود دارد که می&lrm;تواند حاصل ویژگی&lrm;های فیزیولوژیکی وگیاه&lrm;شناسی و عوامل مساعد اکولوژیکی باشد که باعث افزایش عملکرد در دو گیاه شده است. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات کشت مخلوط

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية