بلدرچین

حرية الوصول المقاله

1 - اثر پودر زردچوبه (Curcuma Longa ) بر روی عملکرد کبد، سطوح سرمی سیتوکین‌های پیش‌التهابی و شاخص‌های زیستی وضعیت پاد‌اکسندگی در بلدرچین‌های ژاپنی نر تغذیه شده با جیره آلوده به کادمیوم
امید کریمی محمد رضا مفیدی مرتضی بیطرف ثانی

آلودگی محیط زیست به کادمیوم در حال افزایش است. ورود این فلز سمی سنگین به زنجیره غذایی خطری جدی برای جمعیت انسانی و حیوانی است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر پودر زردچوبه حاوی 96/2% ازمجموع کورکومینوئیدها در تعدیل اثرات سوء کادمیوم خوراکی در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. ت أکثر

آلودگی محیط زیست به کادمیوم در حال افزایش است. ورود این فلز سمی سنگین به زنجیره غذایی خطری جدی برای جمعیت انسانی و حیوانی است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر پودر زردچوبه حاوی 96/2% ازمجموع کورکومینوئیدها در تعدیل اثرات سوء کادمیوم خوراکی در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. تعداد 180 قطعه بلدرچین ژاپنی نر از سن 22 روزگی به مدت 23 روز به شش گروه تقسیم شدند. گروه شاهد با جیره پایه و سایر گروه‌ها با جیره پایه مکمل شده با 3 گرم پودر زردچوبه (حاوی18/88 میلی گرم از مجموع کورکومینوئیدها)، 5 گرم پودر زردچوبه (حاوی 148 میلی گرم از مجموع کورکومینوئیدها)، 100 میلی گرم کلراید کادمیوم، 100 میلی گرم کلراید کادمیوم + 3 گرم پودر زردچوبه و 100 میلی گرم کلراید کادمیوم + 5 گرم پودر زردچوبه در هر کیلوگرم از خوراک تغذیه شدند. افزودن پودر زردچوبه به جیره آلوده به کادمیوم موجب کاهش سطح سرمی سیتوکین‌های پیش التهابی TNF-α وIL-6، افزایش فعالیت SOD، CATو ظرفیت پاداکسندگی کل و کاهش پراکسیددار شدن چربی گردید((p < 0.05. همچنین کاهش فعالیت سرمی آنزیم‌هایALT ،AST و ALP، افزایش غلظت پروتئین تام سرم و بهبود وزن بدن و وزن نسبی کبد مشاهده شد. نتایج نشان داد که پودر زردچوبه، با بهبود وضعیت پاداکسندگی و کاهش فعالیت سیتوکین‌های پیش التهابی، اثرات سمی کادمیوم را در بلدرچین ژاپنی کاهش داد. مقادیر بیشتر پودر زردچوبه تاثیربیشتری در کاهش سمیت کادمیوم داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - مقایسه پاسخ ایمنی و شاخص بورس فابریسیوس در بلدرچین‌های ژاپنی واکسینه و غیرواکسینه پس از ایجاد عفونت تجربی با یک جدایه حاد ایرانی از ویروس بیماری نیوکاسل
امید بهروزی نسب رمضانعلی جعفری زهرا برومند ﺁﻧﺎﻫﻴﺘﺎ ﺭﺿﺎﻳﻲ منصور میاحی

10.30495/jvm.2022.1941275.1185

بیماری نیوکاسل یکی از مسری‌ترین و کشنده‌ترین بیماری‌های ویروسی بوده که در گونه‌های زیادی از پرندگان، از جمله بلدرچین ژاپنی به صورت طبیعی و تجربی ایجاد عفونت و تلفات می‌کند.هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر عفونت تجربی با ویروس حاد بیماری نیوکاسل در بلدرچین ژاپنی واکسین أکثر

بیماری نیوکاسل یکی از مسری‌ترین و کشنده‌ترین بیماری‌های ویروسی بوده که در گونه‌های زیادی از پرندگان، از جمله بلدرچین ژاپنی به صورت طبیعی و تجربی ایجاد عفونت و تلفات می‌کند.هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر عفونت تجربی با ویروس حاد بیماری نیوکاسل در بلدرچین ژاپنی واکسینه و غیرواکسینه بر عیار پادتن علیه این بیماری به وسیله آزمایش HI و همچنین وزن نسبی بورس فابرسیوس به بدن بود. تعداد 160 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب 4 گروه شامل واکسینه چالش (1)، غیرواکسینه چالش (2)، واکسینه غیرچالش (3)، و غیرواکسینه غیرچالش (4) در شرایط یکسان پرورش یافتند. واکسیناسیون در سن 20 روزگی و چالش در سن 34 روزگی انجام گردید. نمونه‌گیری خون برای بررسی سرولوژی و همچنین وزن‌کشی بورس فابرسیوس پس از کالبدگشایی در مقاطع مختلف زمانی انجام شد.اولین تغییر سرمی پس از واکسن در گروه 3 و 21 روز بعد از واکسیناسیون مشاهده شد، اما اولین تغییر سرمی متعاقب چالش با ویروس، در گروه 1 و 2 و یک هفته بعد از چالش مشاهده شد، که این مقادیر در نمونه‌گیری‌های هفتگی بعدی در این سه گروه به طور معنی‌داری افزایش یافت. عیار پادتن در گروه 4 تا پایان آزمایش صفر بود. نسبت وزن بورس فابرسیوس به وزن بدن فقط در وزن‌کشی روز پنجم در گروه 2 به طور معنی‌داری با روزهای 9 و 14 پس از چالش همان گروه اختلاف داشت و نتایج حاصل از وزن‌کشی از سایر گروه‌ها در روز‌های مختلف، اختلاف معنی‌داری با هم نداشتند.نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد یک نوبت واکسیناسیون بلدرچین‌ها با سویه B1 واکسن ویروس بیماری نیوکاسل پیش از مواجهه با ویروس حاد، موجب تولید سریع‌تر و عیار بالاتری از پادتن، پس از مواجهه با ویروس حاد می‌شود که نشان از پاسخ بهتر سیستم ایمنی دارد. همچنین افزایش نسبت وزن بورس به وزن بدن در روز پنجم گروه 2 و سپس کاهش آن در روز نهم مشاهده شد. این تغییرات که می‌تواند به ترتیب به دلیل التهاب و سپس آتروفی این اندام لنفاوی باشد، در گروه 1 دیده نشد که نقش واکسیناسیون در پاسخ متعادل طی دوره‌ی بیماری را نشان می‌دهد. با توجه به نتایج مورد اشاره و همچنین وضعیت بیماری نیوکاسل در ایران، حداقل یک نوبت واکسیناسیون در دوره پرورش بلدرچین‌های گوشتی توصیه می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - ارزیابی اثر آغوز در جیره غذایی بر فلور میکروبی روده بلدرچین ژاپنی
سامان مهدوی علی نوبخت رضا مختاریان اصل

زمینه و هدف: افزودن ترکیبات مغذی طبیعی از جمله آغوز در جیره می‌تواند برای بلدرچین مفید باشد. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر آغوز در جیره غذایی بر فلور میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. مواد و روش‌ها: 120 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا" تصادفی با استفاده از جیره بدون أکثر

زمینه و هدف: افزودن ترکیبات مغذی طبیعی از جمله آغوز در جیره می‌تواند برای بلدرچین مفید باشد. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر آغوز در جیره غذایی بر فلور میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. مواد و روش‌ها: 120 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا" تصادفی با استفاده از جیره بدون آغوز، جیره با آغوز 2 درصد گاو و 4 درصد گاو در 3 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه بلدرچین ژاپنی در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از طی دوره 42 روزه، دو قطعه بلدرچین از هر تکرار انتخاب شد. سپس قطعه‌ای از ایلئوم هر پرنده جهت شمارش جمعیت لاکتوباسیلوس و کلیفرم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بلدرچین‌های تغذیه شده با آغوز 4 درصد، بیشترین شمارش کلی لاکتوباسیلوس (05/0p<) و کمترین شمارش کلی باکتریهای کلیفرم را در بین گروه‌های آزمایشی به خود اختصاص دادند (05/0p>). همچنین گروه تیمار تغذیه شده با آغوز 2 درصد نیز بترتیب افزایش و کاهش کلی جمعیت لاکتوباسیلوس‌ها و باکتریهای کلیفرم را نسبت به گروه شاهد از خود نشان داد (05/0p>). نتیجه‌گیری: استفاده از آغوز پاستوریزه گاو به مقدار2 درصد و 4 درصد در جیره غذایی بلدرچین ژاپنی باعث افزایش شمارش کلی لاکتوباسیلوس‌ها و کاهش کلی جمعیت باکتریهای کلیفرم می‌شود که می‌تواند بعنوان ماده غذایی جدید برای بهبود فلور میکروبی روده در جیره غذایی طیور پرورشی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - تاثیر کمبود متیونین جیره بر ویژگی‌های بافت شناسی برخی اندام‌های لنفاوی بلدرچین ژاپنی
امیررضا حشم پیشه سمیه حامدی

زمینه و هدف: متیونین اولین اسیدآمینه محدود کننده در بلدرچین های با جیره پایه ذرت/سویا است که سبب بهبود کیفیت پروتئین و کاهش غلظت آن در جیره می‌شود. هدف از این پژوهشتاثیر کمبود متیونین جیره بر ویژگی‌های بافت شناسیبرخی اندام‌های لنفاوی بلدرچین ژاپنی است. روش کار: 20 قطعه أکثر

زمینه و هدف: متیونین اولین اسیدآمینه محدود کننده در بلدرچین های با جیره پایه ذرت/سویا است که سبب بهبود کیفیت پروتئین و کاهش غلظت آن در جیره می‌شود. هدف از این پژوهشتاثیر کمبود متیونین جیره بر ویژگی‌های بافت شناسیبرخی اندام‌های لنفاوی بلدرچین ژاپنی است. روش کار: 20 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه به طور تصادفی به 2گروه 10 تایی آزمایشی با جیره فاقد مکمل متیونین و شاهد با جیره استاندارد تقسیم و به مدت 6 هفته تغذیه شدند. پس از پایان دوره نمونه هایی از بورس فابریسیوس، تیموس، طحال و لوزه‌ سکومی تهیه و مراحل معمول بافت شناسی انجام شد. جهت مطالعه هیستومورفومتریک از فتومیکروگراف های تهیه شده در نرم افزارAxio vixion Rel4.8پارامترهای مورد نظر اندازه گیری و داده‌ها به صورت میانگین±انحراف معیار ارائه و به روش آماریTestIndependent-Samples T با سطح معنی‌داری05/0p< بررسی شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد کمبود متیونین جیره در اندام های مهم لنفاوی بلدرچین نظیر بورس فابریسیوس، لوزه سکومی و تیموس اثرات منفی دارد و سبب کاهش ارتفاع پلیکا و نیز تعداد فولیکول ها در بورس فابریسیوس، کاهش تعداد فولیکول ها در لوزه سکومی و کاهش قطر لبول ها در تیموس گردید در حالی که تغییرات چندانی در طحال دیده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج احتمال دارد که کاهش پارامترها ناشی از تولید کمتر سلول‌ها باشد. اگرچه این احتمال نیز وجود دارد که این کاهش به دلیل افزایش توانایی مهاجرت و انتقال سلول‌ها به بافت های محیطی روی داده باشد. هم چنین نبود تغییرات قابل توجه در طحال ممکن است ناشی از مکانیسم های جبرانی باشد که تعیین دلیل قطعی این رویداد ها پژوهش های بیشتری را طلب می کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - تاثیر سطوح مختلف پودر زیره سیاه کوهی بر عملکرد برخی فراسنجه‌های خونی و ریخت شناسی بافت روده بلدرچین ژاپنی
فرشید خیری مهرداد عباس پور

زمینه و هدف: زیره یکی از کهن ترین گیاهان دارویی در طب سنتی است که برای درمان و پیشگیری از اختلالات و مشکلات گوارشی استفاده می‌شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف پودر زیره سیاه کوهی بر عملکرد، برخی فراسنجه‌های خونی و ریخت شناسی بافت ایلئوم روده بل أکثر

زمینه و هدف: زیره یکی از کهن ترین گیاهان دارویی در طب سنتی است که برای درمان و پیشگیری از اختلالات و مشکلات گوارشی استفاده می‌شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف پودر زیره سیاه کوهی بر عملکرد، برخی فراسنجه‌های خونی و ریخت شناسی بافت ایلئوم روده بلدرچین ژاپنی نر اجرا شد.مواد و روش ها: در این آزمایش تعداد 400 قطعه بلدرچین ژاپنی جنس نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و تعداد 20 قطعه بلدرچین در هر تکرار از سن 14 تا 42 روزگی انجام شد. پودر زیره سیاه در چهار سطح صفر (شاهد)، 0.5، 1 و 1.5 درصد در جیره‌ پایه به کار برده شد.نتایج: در کل دوره آزمایش بلدرچین‌های تغذیه شده با سطوح مختلف پودر زیره سیاه از نظر عملکرد هیچ تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد نداشتند. مقدار آلبومین سرم خون تحت تاثیر جیره دارای 1 و 5/1 درصد پودر زیره سیاه افزایش معنی‌داری (p<0.05) داشت. کلسیم و پروتئین سرم خون تحت تاثیرجیره دارای 5/1 درصد پودر زیره سیاه افزایش معنی‌داری (p<0.05) یافت. میزان فسفر و گلوکز سرم خون در تیمار حاوی 5/0 درصد پودر زیره سیاه در جیره به ترتیب کاهش و افزایش معنی‌داری (p<0.05) نسبت به تیمار شاهد داشت. میزان تری گلیسیرید سرم خون در تیمارهای استفاده کننده از پودر زیره سیاه نسبت به تیمار شاهد به صورت معنی‌داری (p<0.05) کاهش یافت. ریخت شناسی بافت ایلئوم روده در تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد اختلاف معنی‌دار نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده افزودن پودر زیره سیاه در سطح 0.5 درصد در جیره بلدرچین ژاپنی سبب بهبود صفات مربوط به عملکرد و صفات کیفی اجزای لاشه نسبت به سایر تیمارها بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - اثر استفاده از پودر قارچ های خوراکی بر ریخت شناسی و میکروب شناسی روده در بلدرچین های ژاپنی نر
ابوالفضل اسعدی دیزجی حبیب اقدم شهریار عبدالاحد شاددل تلی ناصر ماهری سیس جمشید قیاسی قلعه کندی

10.30495/qafj.2022.1967736.1041

پژوهش حاضر به منظور بررسی سطوح مختلف پودر قارچ‌های صدفی و دکمه‌ای بر عملکرد ریخت شناسی و میکروب شناسی روده در بلدرچین‌های ژاپنی نر انجام گرفت. این مطالعه با 420 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی نر در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 7 تیمار در 3 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار اجر أکثر

پژوهش حاضر به منظور بررسی سطوح مختلف پودر قارچ‌های صدفی و دکمه‌ای بر عملکرد ریخت شناسی و میکروب شناسی روده در بلدرچین‌های ژاپنی نر انجام گرفت. این مطالعه با 420 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی نر در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 7 تیمار در 3 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: گروه شاهد، سطوح نیم، یک و دو درصد قارچ صدفی و سطوح نیم، یک و دو درصد قارچ دکمه‌ای بودند. پرنده‌ها با شرایط محیطی و مدیریتی یکسان به مدت 84 روز آزمایشی، تحت جیره‌های تغذیه‌ای خاص هر تیمار قرار گرفتند. شمارش باکتری‌های کلی فرمی در روده و بررسی ویژگی‌های ریخت‌شناسی روده در سن 84 روزگی انجام گرفت. مطابق نتایج به دست آمده، شمار کل باکتری‌های روده‌ی باریک، لاکتوباسیل‌ها، اشرشیاکلای و بیفیدو باکتر‌های روده بلدرچین‌های ژاپنی 84 روزه تحت تاثیر نوع و مقدار قارچ قرار گرفتند (P<0.05). بیشترین و کمترین مقدار شمار کل باکتری‌های روده‌ی باریک به ترتیب به تیمار شاهد و قارچ دکمه‌ای دو درصد تعلق داشت. عمق کریپت و طول خمل در قسمت‌های 10، 50 و 70 درصد روده به طور معنی‌داری تحت تاثیر نوع و سطوح مختلف قارچ صدفی و دکمه‌ای قرار گرفت (P<0.05). نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از دو درصد قارچ صدفی و یا دکمه‌ای می‌تواند به عنوان محرک رشد در جیره‌ی غذایی بلدرچین ژاپنی استفاده شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - تأثیر اسانس آویشن، پونه کوهی و مخلوط آن‌ها بر کیفیت گوشت بلدرچین در مقایسه با آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین
شیما حاجی پور ده‌بالایی محسن افشارمنش مسعود سامی

گوشت طیور به‌علت وجود غلظت‌‌های بالای اسید‌های چرب غیراشباع با چند باند دوگانهمستعد فساد اکسیداتیو است. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر اسانس های آویشن، پونه کوهی و مخلوط آن ها در مقایسه با آنتی بیوتیک بر کیفیت گوشت بلدرچین های گوشتی، بود. گروه های آزمایشی شامل جیره پایه (ب أکثر

گوشت طیور به‌علت وجود غلظت‌‌های بالای اسید‌های چرب غیراشباع با چند باند دوگانهمستعد فساد اکسیداتیو است. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر اسانس های آویشن، پونه کوهی و مخلوط آن ها در مقایسه با آنتی بیوتیک بر کیفیت گوشت بلدرچین های گوشتی، بود. گروه های آزمایشی شامل جیره پایه (بدون افزودنی خوراکی یا با 100 میلی گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین)، مقادیر 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس آویشن و پونه کوهی و هم‌چنین مخلوط مساوی از آویشن و پونه کوهی (در دو سطح 50 و 100 میلی گرم در کیلوگرم) بودند. در پایان دوره 35 روزه آزمایش دو پرنده از هر تکرار برای انجام آزمایشات کیفیت گوشت (شامل میزان مالون دی‌آلدهید،pH ، ظرفیت نگه‌داری آب، میزان خونابه و افت در نتیجه پخت گوشت) نمونه‌گیری گردیدند. نتایج این آزمایش نشان داد اسانس آویشن، پونه کوهی و مخلوط اسانس ها سبب کاهش تیوباربیتوریک اسید، میزان خونابه و افت در نتیجه پخت شد؛ اما pH و ظرفیت نگه‌داری آب را افزایش داد. پونه و آویشن شامل ترکیباتی با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا می باشند که این ترکیبات بعد از ورود به جریان خون، در بافت‌های عضلانی تجمع یافته و در نتیجه ظرفیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و به تبع آن ماندگاری گوشت را افزایش می دهند. بنابراین استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی تیمول یا کارواکرول می تواند به منظور بهبود کیفیت گوشت طیور مفید باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - تعیین باقیمانده انروفلوکساسین در گوشت بلدرچین‌های عرضه شده در یزد با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (مقاله کوتاه)
محمد علی دادگرنیا مجید غلامی آهنگران امیر شاکریان

آنتی‌بیوتیک‌هاعموماً به‌منظور پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف میکروبی به‌طور وسیع برای انسان و حیوان تجویز می‌گردند. این مطالعه باهدف ارزیابی باقیمانده داروی انروفلوکساسین در گوشت بلدرچین‌های عرضه‌شده در استان یزد با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به أکثر

آنتی‌بیوتیک‌هاعموماً به‌منظور پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف میکروبی به‌طور وسیع برای انسان و حیوان تجویز می‌گردند. این مطالعه باهدف ارزیابی باقیمانده داروی انروفلوکساسین در گوشت بلدرچین‌های عرضه‌شده در استان یزد با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به این منظور طی 4 ماه پایانی سال 93 تعداد 50 نمونه گوشت بلدرچین منجمد از استان یزد جمع‌آوری و با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 22 درصد از نمونه‌‌ها (11 نمونه از 50 نمونه) واجد بقایای انروفلوکساسین در عضله بلدرچین‌های نمونه‌گیری شده بود که حداقل غلظت انروفلوکساسین در نمونه‌های مورد بررسی 08/3 میکروگرم در کیلوگرم و حداکثر غلظت09/117 میکروگرم در کیلوگرم بود. میانگین بقایای انروفلوکساسین در عضلات بلدرچین‌های نمونه‌گیری شده 60/8 میکروگرم در کیلوگرم بود. بر مبنای استاندارد اتحادیه اروپا (30 میکروگرم در کیلوگرم) 14 درصد کل نمونه‌‌ها دارای غلظت انروفلوکساسین بالاتر از حد مجاز بود. به‌طورکلی به‌منظور بهبود کیفیت بهداشتی بلدرچین‌های گوشتی بهتر است قوانین مناسب جهت الزام رعایت پرهیز از مدت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در فارم‌های پرورش بلدرچین اعمال شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - تاثیر نانو‌ذرات سلنیوم و سلنیت ‌سدیم بر شاخص‌های ایمنی هومورال بلدرچین‌های تحت-استفاده از غذاهای آلوده به آفلاتوکسین B1
ابراهیم طالبی افسانه عابدی احسان رحیمی مریم خسروی نژاد

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای سلامت طیور و نیز یکی از بیوکاتالیزورها و اجزای پر‌شمار عملکرد آنزیم‌هاست که جهت بهبود عملکرد سیستم ایمنی، سلامتی و عملکرد تولیدی لازم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین B1 توسط دو منبع مختلف سلنیومی و مقایسه اث أکثر

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای سلامت طیور و نیز یکی از بیوکاتالیزورها و اجزای پر‌شمار عملکرد آنزیم‌هاست که جهت بهبود عملکرد سیستم ایمنی، سلامتی و عملکرد تولیدی لازم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین B1 توسط دو منبع مختلف سلنیومی و مقایسه اثر نانو سلنیوم و سلنیت ‌سدیم بر ایمنی هومورال بلدرچین ها انجام گردید. تعداد 240 قطعه جوجه بلدرچین در شش گروه آزمایشی شامل 1- کنترل، بدون آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 2- باppm1 آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 3- ppm1 آفلاتوکسین B1با ppm3/0 نانو سلنیوم، 4- ppm 1 آفلاتوکسین B1 با ppm3/0 سلنیت سدیم، 5- ppm 1 آفلاتوکسین B1با ppm6/0 نانو سلنیوم، 6- ppm 1 آفلاتوکسین B1 با ppm6/0 سلنیت سدیم، و در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه اختصاص یافتند. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال 2/0 میلی لیتر سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی به عضله سینه بلدرچین تزریق و یک هفته بعد از تزریق خون گیری انجام شد. واکسن نیوکاسل در 28 روزگی تزریق و دو هفته بعد تیتر آنتی بادی تعیین شد. بالاترین میزان تیتر آنتی بادی علیه سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند (SRBC) مربوط به گروه دریافت کننده ppm 6/0نانوسلنیوم بود (01/0p<). نتایج نشان داد ‌که نانو سلنیوم در مقایسه با سلنیت سدیم منجر به بهبود سیستم ایمنی هومورال و پارامتر های بیوشیمیایی سرم می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - بررسی تاثیر مصرف ساکارومایسس ‌سرویزیه فعال و غیرفعال و ترکیب آن‌ها بر عملکرد، سطوح آنتی‌اکسیدانی و شاخص‌ پراکسیداسیون چربی‌ در سرم خون بلدرچین‌ ژاپنی
حسین نیک پیران حامد منافی توحید وحدت پور

باتوجه به اینکه تاثیرات مختلف پروپیوتیک ها ، پره‌بیوتیک ها و سین بیوتیک ها بر میزان تولید و رشد در جوجه‌های گوشتی بیان شده است، لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر پروبیوتیک، پره‌بیوتیک و مخلوطی از آن دو بر عملکرد، سطوح آنتی‌اکسیدانی و شاخص‌ پراکسیداسیون چربی در بلدرچین‌ه أکثر

باتوجه به اینکه تاثیرات مختلف پروپیوتیک ها ، پره‌بیوتیک ها و سین بیوتیک ها بر میزان تولید و رشد در جوجه‌های گوشتی بیان شده است، لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر پروبیوتیک، پره‌بیوتیک و مخلوطی از آن دو بر عملکرد، سطوح آنتی‌اکسیدانی و شاخص‌ پراکسیداسیون چربی در بلدرچین‌های ژاپنیبود. بدین منظور، تعداد 192 قطعه جوجه یک روزه بلدرچین ژاپنی به طور تصادفی به 4 گروه با 4 تکرار 12 قطعه‌ای به صورت مخلوط تقسیم و به مدت 42 روز ارزیابی گردیدند. گروه شاهد فقط جیره پایه دریافت کرد، ولی در گروه دوم (گروه پروبیوتیک) مخمر ساکارومایسس سرویزیه فعال به میزان یک ‌گرم در کیلوگرم دان، در گروه سوم (گروه پره‌بیوتیک) مخمر ساکارومایسس سرویزیه غیرفعال به میزان نیم‌ گرم در کیلوگرم دان و در گروه چهارم (گروه سین‌بیوتیک) نیم‌ گرم مخمر ساکارومایسس سرویزیه+250 میلی‌گرم از مخمر ساکارومایسس سرویزیه غیرفعال در کیلوگرم دان به جیره پایه اضافه گردید. نتایج نشان داد کهمیانگین سطح سرمیمالون دی آلدئید (MDA) فقط در جنس نر بین گروه های مختلف دارای اختلاف معنی‌دار بود (05/0p<). همچنین گروه چهارم با بیشترین میزان MDA با گروه سوم با کمترین میزان MDA، دارای اختلاف معنی‌دار بود (05/0p<). میانگین سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) در گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت. از طرف دیگر میانگین میزان مصرف خوراک و میانگین وزن بدن در کل دوره نگه داری در گروه های دوم و سوم نسبت به گروه شاهد افزایش و میزان ضریب تبدیل غذایی نیز در گروه های مذکور نسبت به گروه شاهد و سین‌بیوتیک کاهش معنی‌داری داشت. بهترین میزان بازده لاشه نیز در گروه پره‌بیوتیک مشاهده شد. پروبیوتیک و پره‌بیوتیک مورد استفاده تنها در عملکرد بلدرچین ژاپنی تاثیر مثبتی داشتند، ولی تاثیر مشخصی بر سطح سرمی MDAوTACسرم خون بلدرچین‌های ژاپنی نشان ندادند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت‌تیپ H9N2 در بلدرچین‌های ژاپنی با استفاده از واکسن دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزا
گل آرا مردانی مهدی رضائی سامان مهدوی

10.30495/jvcp.2022.1951185.1351

آنفلوانزای پرندگان یکی از مخاطره انگیزترین بیماری های ویروسی برای گله های طیور است که واکسیناسیون می تواند به عنوان یکی از مهم ترین راه کارهای کنترل بیماری باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 در بلدرچ أکثر

آنفلوانزای پرندگان یکی از مخاطره انگیزترین بیماری های ویروسی برای گله های طیور است که واکسیناسیون می تواند به عنوان یکی از مهم ترین راه کارهای کنترل بیماری باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 در بلدرچین‌های ژاپنی با استفاده از واکسن دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزا بود. بدین منظور، تعداد 108 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در 3 گروه با 3 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. از روز اول تا انتهای دوره، شرایط پرورشی برای تمامی بلدرچین ها یکسان و تفاوت تنها در برنامه واکسیناسیون بود. واکسیناسیون در گروه اول به صورت دریافت واکسن دوگانه نیوکاسل-آنفلوانزا (CEVAC-NEW FLU H9 K) در ۷ روزگی، در گروه دوم به صورت دریافت واکسن از همان نوع در ۱۰ روزگی و در گروه سوم (شاهد) بدون دریافت واکسن بود. آزمون HI (Haemagglutination Inhibition test) پس از 2 نوبت خونگیری از ورید بالی در روزهای ۲۵ و ۳۵، متعاقب واکسیناسیون به عمل آمد. تحلیل آماری توسط آزمون توکی نشان داد که میانگین عیار پادتن ضد ویروس آنفلوانزا در سرم پرندگان گروه های واکسینه شده، اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت (۰۵/۰p<)، به طوری که در این گروه ها، مقدارش بالاتر از میزان آن در سرم پرندگان گروه شاهد بود. همچنین میانگین عیار پادتن مذکور در سرم پرندگانی که واکسن را در 7 روزگی دریافت کرده بودند، بیشتر بود. با استناد به یافته های تحقیق حاضر و نیز پایین بودن سن کشتار در گله های بلدرچین گوشتی، انجام واکسیناسیون سریع علیه عامل بیماری آنفلوانزا در هفته اول پرورش، برای دست‌یابی به عیار پادتن محافظت‌کننده، ضروری به نظر می رسد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - ردیابی مولکولی اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) در بلدرچین‌های استان اصفهان
جاسم اسدی مجید غلامی آهنگران حسن ممتاز

آلودگی با اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) یکی از عفونت های شایع تنفسی در مرغان پرورشی است که به طور عمده در پیچیده‌سازی سایر عفونت های تنفسی نقش دارد. به منظور ردیابی باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در بلدرچین‌های استان اصفهان، 60 نمونه نای از 20 مزرعه پرورشی بلدرچ أکثر

آلودگی با اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) یکی از عفونت های شایع تنفسی در مرغان پرورشی است که به طور عمده در پیچیده‌سازی سایر عفونت های تنفسی نقش دارد. به منظور ردیابی باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در بلدرچین‌های استان اصفهان، 60 نمونه نای از 20 مزرعه پرورشی بلدرچین واجد علایم تنفسی و 60 نمونه نای از 20 مزرعه پرورشی به ظاهر سالم از نقاط مختلف استان اصفهان با ثبت تاریخچه جمع آوری شد. پس از استخراج DNA از نمونه‌های نای، ژن 16srRNA باکتری ORT با پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. الکتروفورز محصول PCR نشان داد در 18 نمونه جمع آوری شده از بلدرچین‌های واجد علایم تنفسی (30 درصد) و 4 نمونه نای از بلدرچین‌های به ظاهر سالم (66/6 درصد) قطعه 784 جفت بازی ژن 16srRNAهمانند کنترل مثبت تکثیر شده است. همچنین، 7 مزرعه از مجموع 20 مزرعه واجد علایم تنفسی (35 درصد) و 3 مزرعه از 20 مزرعه نمونه گیری شده به ظاهر سالم (15 درصد) آلوده به ORT بودند. با توجه به نتایج به دست آمده، در حال حاضر آلودگی با ORT در گله‌های بلدرچین به ظاهر سالم و واجد علایم تنفسی در استان اصفهان شایع است و لازم است با اثبات بیماری زایی ORT، واکسیناسیون مناسب در مزارع مولد بلدرچین جهت القای ایمنی در مزارع پرورشی گوشتی انجام شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - بررسی اثرات عصاره‌ و پودر پوست انار بر الگوی لیپیدی سرم و ساختار بافتی کلیه به‌‎دنبال مسمومیت تجربی با کادمیوم در بلدرچین ژاپنی
رحمت اله فتاحیان محمرضا علیجانی رسول رحیمی جونقانی شهاب بهادران

10.30495/jvcp.2020.671340

کادمیوم عنصر کمیابی است که مواجه طولانی با آن منجر به مسمومیت در انسان و حیوانات می‌گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات عصاره‌ و پودر پوست انار بر الگوی لیپیدی سرم و ساختار بافتی کلیه به‌دنبال مسمومیت با کادمیوم در بلدرچین ژاپنی بود. بدین منظور تعداد 510 قطعه جوجه بلد أکثر

کادمیوم عنصر کمیابی است که مواجه طولانی با آن منجر به مسمومیت در انسان و حیوانات می‌گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات عصاره‌ و پودر پوست انار بر الگوی لیپیدی سرم و ساختار بافتی کلیه به‌دنبال مسمومیت با کادمیوم در بلدرچین ژاپنی بود. بدین منظور تعداد 510 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی 7 روزه به 10 گروه مساوی تقسیم‌ شدند. گروه‌های 1 و 2 به‌ترتیب به‌عنوان کنترل منفی و کنترل مسمومیت با کادمیوم با دز ppm 20، گروه‌های 3 و 4 به ترتیب به‌عنوان دریافت کننده عصاره‌ 1/0 و 2/0 درصد پوست انار به‌همراه ppm 20 کادمیوم، گروه های 5 و 6 به ترتیب به‌عنوان دریافت کننده پودر 1 و 2 درصد پوست انار به‌همراه ppm 20 کادمیوم، گروه 7 به‌عنوان دریافت کننده عصاره 1/0 درصد پوست انار، گروه 8 به‌عنوان دریافت کننده عصاره 2/0 درصد پوست انار و گروه‌های 9 و 10 به ترتیب به‌عنوان دریافت کننده پودر 1 و 2 درصد پوست انار انتخاب شدند. در روز 42، همه پرندگان کشتار شده و از بافت کلیه آن ها مقاطع بافتی تهیه گردید و با استفاده از شبکه نقطه‌ای تحت بررسی استریولوژی قرار گرفت. نتایج حاکی از عدم وجود اختلاف آماری معنی‌دار بین گروه‌های مختلف از لحاظ شمارش تعداد لوله‌های پیچیده دور و مساحت بافت بینابینی کلیه بود. اما اختلاف آماری معنی‌داری از لحاظ شمارش تعداد لوله‌های پیچیده نزدیک در واحد سطح بین گروه‌های 9 و 2 مشاهده گردید (05/0p < ). همچنین یافته‌های پاتولوژی، آسیب‌های بافتی را در گروه‌های دریافت کننده کادمیوم نشان داد. همچنین مشخص گردید که میزان کلسترول در گروه‌ دریافت کننده عصاره 2/0 درصد پوست انار به علاوه کادمیوم و گروه‌ دریافت کننده عصاره 1/0 درصد کاهش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل کادمیوم داشت (05/0p < ). مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از عصاره و پودر پوست انار تا‌حدودی باعث کاهش آسیب کلیه و بهبود الگوی لیپیدی سرم در مسمومیت با کادمیوم در جوجه‌ بلدرچین های ژاپنی می‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - ارزیابی پتانسیل پروبیوتیکی سویه‌های بومی لاکتوباسیلوس بر ریخت‌شناسی روده بلدرچین ژاپنی در طول دوره پرورش
سید علیرضا سیادتی یحیی ابراهیم نژاد غلامرضا صالحی جوزانی جلال شایق

به دلیل اثرات مضر مصرف آنتی بیوتیک ها بر سلامت گله های طیور و متعاقب آن به مخاطره افتادن سلامت جوامع بشری، تلاش برای استفاده از مواد جایگزین به جای آنتی بیوتیک هاافزایش یافته است. از جمله مناسب ترین موادی که جهت جایگزینی مورد بحث واقع شده اند، پروبیوتیک ها می باشند. هدف أکثر

به دلیل اثرات مضر مصرف آنتی بیوتیک ها بر سلامت گله های طیور و متعاقب آن به مخاطره افتادن سلامت جوامع بشری، تلاش برای استفاده از مواد جایگزین به جای آنتی بیوتیک هاافزایش یافته است. از جمله مناسب ترین موادی که جهت جایگزینی مورد بحث واقع شده اند، پروبیوتیک ها می باشند. هدف از این آزمایش، ارزیابی غلظت‌های مختلف چهار سویه بومی پروبیوتیک بر ریخت‌شناسی روده بلدرچین ژاپنی بود. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی روی 560 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه با 7 تیمار‌، 4 تکرار و 20 قطعه بلدرچین به ازای هر واحد آزمایش در طول مدت 5 هفته انجام شد. تیمارها شامل گروهشاهد‌، تیمار حاوی پروبیوتیک تجاری پری‌مالاک (تیمار 2)، تیمار‌ حاوی پروبیوتیک تجاری پروتکسین (تیمار 3)، تیمارهای 4، 5، 6 و 7 که به ترتیب حاوی ترکیب چهار سویه بومی در سطوح 50، 100، 150 و 200 گرم به ازای هر تن جیره بودند. بیش‌ترین ارتفاع پرزها در دئودنوم بلدرچین های مربوط به تیمار حاوی 150 گرم پروبیوتیک بومی در تن جیره بود و هم‌چنین بیش‌ترین ارتفاع پرزها در ژوژنوم و ایلئوم به ترتیب مربوط به تیمارهای حاوی 50 و 150 گرم پروبیوتیک بومی در تن جیره بود. بیش‌ترین و کم‌ترین نسبت طول پرز به عمق کریپت در دئودنوم و ایلئوم به ترتیب مربوط به تیمارهای حاوی 150 گرم پروبیوتیک بومی در تن جیره و گروه شاهد بود. بیش‌ترین و کم‌ترین نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژوژنوم هم به ترتیب در تیمارهای حاوی پروبیوتیک‌های بومی در سطوح ‌50 و 150‌ گرم به ازای هر تن جیره و گروه شاهد مشاهده شد. بر اساس یافته های این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که سویه‌های بومی لاکتوباسیلوس در سطح 150 گرم در هر تن خوراک موجب افزایش ارتفاع پرزها و نسبت طول پرز به عمق کریپت‌ها و بهبود عملکرد تولید می‌شوند، به‌طوری که مخلوط سویه‌های بومی لاکتوباسیلوس دارای پتانسیل پروبیوتیکی در بلدرچین ژاپنی می‌باشند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - اثر روغن فرار میخک (Syzygium aromaticum) و ویتامین ‌C بر بازده رشد، مورفولوژی پرزهای روده و پاسخ ایمنی به واکسن زنده نیوکاسل به‌دنبال مصرف کادمیوم در آب آشامیدنی بلدرچین ژاپنی
شهاب بهادران میلاد بابااحمدی میلانی حسین حسن پور عزیزالله فلاح مهرجردی

10.30495/jvcp.2019.666724

آلودگی محیط زیست و مواجهه شغلی با فلزات سمی مانند جیوه، کادمیوم و سرب موجب ایجاد بیماری های مزمن و بدخیمبا عوارض قابل ملاحظه ای در اکثر بافت های بدن می شود. افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش توان آنتی‌اکسیدانی به عنوان اصلی ترین عامل بروز ضایعات ناشی از مسمومیت با کا أکثر

آلودگی محیط زیست و مواجهه شغلی با فلزات سمی مانند جیوه، کادمیوم و سرب موجب ایجاد بیماری های مزمن و بدخیمبا عوارض قابل ملاحظه ای در اکثر بافت های بدن می شود. افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش توان آنتی‌اکسیدانی به عنوان اصلی ترین عامل بروز ضایعات ناشی از مسمومیت با کادمیوم مطرح است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر روغن فرار میخک و ویتامین C بر بازده رشد، مورفولوژی پرزهای روده و پاسخ ایمنی به واکسن زنده نیوکاسل در بلدرچین های مواجهه داده شده با کادمیوم بود. تعداد 240 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه به 8 گروه 30 قطعه‌ای با 3 تکرار 10 قطعه ای تقسیم‌بندی گردید. گروه های 1 و 8 جیره پایه، گروه های 2 و 7 جیره پایه به علاوه ppm 500 ویتامین C در جیره، گروه‌های 3 و 5 جیره پایه به علاوه 150 میلی‌گرم روغن فرار میخک به ازای هر کیلوگرم جیره، گروه های4 و 6 جیره پایه به علاوه450 میلی‌گرم روغن فرار میخک به ازای هر کیلوگرم جیره دریافت کردند. به آب آشامیدنی گروه های 1، 2، 3 و 4 در کل دوره آزمایش (35-7 روزگی) ppm 40 کلریدکادمیوم اضافه شد. در سن 21 روزگی از هر گروه، تعداد 9 نمونه خون گرفته شده و در سن 35 روزگی هم، از سه قسمت روده (دئودنوم، ژژونوم و ایلئوم) تعداد 9 قطعه جوجه از هر گروه، نمونه گیری شد. نتایج نشان داد که جوجه های گروه های 6 و 7 وزن بدنی، اندازه پرز و سطح جذب بیشتری نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0p <). همچنین جوجه های گروه های 2، 4 و 8 نسبت به گروه 1، دارای اندازه و سطح جذب پرز بیشتری در قسمت‌های مختلف روده بودند (05/0p <). به‌طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزودن ویتامین C و روغن فرار میخک به جیره غذایی بلدرچین ژاپنی، بر شاخص‌های رشد و سطح جذب پرزهای روده تاثیر مثبت داشته و سبب کاهش اثرات منفی کادمیوم بر وزن بدن و سطح جذب پرزهای روده در پرندگان مذکور می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - تاثیر کمبود متیونین جیره بر بافت‌شناسی روده باریک بلدرچین ژاپنی
اشکان خلخالی سمیه حامدی محمدرضا پریانی

10.30495/jvcp.2020.670681

به منظور مطالعه تاثیرکمبود متیونین جیرهبه عنوان یک اسیدآمینه حیاتی بر بافت روده باریک،تعداد 20 قطعه بلدرچین ژاپنی نر یک‌روزه به صورت تصادفی به 2 گروه 10تایی تقسیم شدند. بلدرچین‌های گروه آزمایشیباجیره فاقد مکمل متیونین و گروه شاهد با جیره استاندارد بلدرچین به مدت 6 هفته أکثر

به منظور مطالعه تاثیرکمبود متیونین جیرهبه عنوان یک اسیدآمینه حیاتی بر بافت روده باریک،تعداد 20 قطعه بلدرچین ژاپنی نر یک‌روزه به صورت تصادفی به 2 گروه 10تایی تقسیم شدند. بلدرچین‌های گروه آزمایشیباجیره فاقد مکمل متیونین و گروه شاهد با جیره استاندارد بلدرچین به مدت 6 هفته تغذیه شدند.پس از پایان دوره و کشتار بلدرچین‌هانمونه‌های بافت‌شناسی ازقسمت میانیدوازدهه، تهی روده و ایلئوم تهیه و مراحل معمول بافت‌شناسی انجام پذیرفت. سپسبرش های 6 میکرونی تهیه شده،تحت رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و روش هیستوشیمی پریودیک اسید چیف قرار گرفتند. با استفاده از نرم افزارAxio vixion Rel 4.8ارتفاع و عرض کرک، عمق کریپت، نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت و تعداد سلول های جامی در واحد سطح اندازه‌گیری و داده‌ها به صورت میانگین±انحراف معیار ارائه شده و با روش آماریIndependent-Samples t-Testو در سطح معنی p < 0/05 ;از لحاظ آماری مورد مقایسه قرار گرفتند. کاهش متیونین جیره سبب کاهش معنی‌دار عرض کرک و تعداد سلول‌های جامی در هر سه قسمت روده باریک و نیز کاهش معنی‌دار ارتفاع کرک و نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت در تهی‌روده شد. باتوجه به این که کاهش نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت سبب کاهش سطح جذب در روده می‌شود،مشخص گردید که کاهش متیونین جیره با اثر منفی بر سلول های جامی و کاهش ترشحات مخاطی سبب آسیب به مخاط روده باریک و همچنین کاهش سطح هضم و جذب روده ای و در نهایت کاهش وزن بلدرچین می‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - ارزیابی تاثیر مقادیر مختلف اسید آمینه ترئونین جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و برخی از فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی
خیرالله مرادی حسین رضا شهبازی

10.30495/jvcp.2021.1911560.1284

استفاده از مکمل‌ اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین سبب افزایش راندمان تولید می‌گردد. مطالعهحاضربهمنظور مقایسهاثرمقادیر مختلف ترئونین جیره غذاییبر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و فاکتورهای خونی در بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی انجامپذیرفت. بدین منظور از تعداد 300 أکثر

استفاده از مکمل‌ اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین سبب افزایش راندمان تولید می‌گردد. مطالعهحاضربهمنظور مقایسهاثرمقادیر مختلف ترئونین جیره غذاییبر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و فاکتورهای خونی در بلدرچین ژاپنی تحت تنش گرمایی انجامپذیرفت. بدین منظور از تعداد 300 قطعه جوجه نر یک روزه بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica) در یک طرح کاملاً تصادفی در قالب 6 تیمار و 5 تکرار که هر تکرار حاوی 10 جوجه بود، استفاده شد. مقادیر مختلفبه کارگرفته شدهاز ترئونین در جیره های غذایی آزمایشی به ترتیب شامل 1) 82/0 درصد، 2) 92/0 درصد، 3) 02/1 درصد، 4) 12/1 درصد، 5) 22/1 درصد و 6) 32/1 درصد، بود. افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای 5 و 6، بهبود معنی‌داری پیدا کرد (001/0>p ) و مقادیر 12/1 و 22/1 درصد ترئونین در جیره، اثر معنی‌داری بر بهبود خصوصیات لاشه داشت (001/0>p ). اما اختلاف آماری معنی‌داری در وزن اندام‌های لنفاوی و تیتر آنتی‌بادی‌های تولیدشده علیه SRBC (sheep red blood cells) وجود نداشت (05/0p ). غلظت آنزیم‌های کبدی هیچ کدام از تیمارها اختلاف آماری معنی‌داری باهم نداشتند(05/0<p ).در مطالعه حاضر مشخص گردید کهافزایش مقدار اسید آمینه ترئونین در جیره بلدرچین‌ها تا سطح 22/1 درصد، می‌تواند بر عملکرد و بهبود خصوصیات لاشه در شرایط تنش گرمایی اثرات مفیدی داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - تاثیر سطوح مختلف سلنیوم و ویتامین ای بر فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی
حسین زاده آدم نژاد جمشید قیاسی‌قلعه کندی یحیی ابراهیم نژاد

استفاده توام ویتامین ای و سلنیوم اثر مثبتی بر رشد پرندگان دارد، اما اثرات آنها در بلدرچین ژاپنی به خوبی مشخص نشده است. همچنین، اثرات متناقضی در ارتباط با تاثیر ویتامین ای و سلنیوم بر عملکرد پرندگان وجود دارد. بنابراین، مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف مکمل آل أکثر

استفاده توام ویتامین ای و سلنیوم اثر مثبتی بر رشد پرندگان دارد، اما اثرات آنها در بلدرچین ژاپنی به خوبی مشخص نشده است. همچنین، اثرات متناقضی در ارتباط با تاثیر ویتامین ای و سلنیوم بر عملکرد پرندگان وجود دارد. بنابراین، مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف مکمل آلی سلنیوم و ویتامین ای بر فراسنجه‌های خونی با سه سطح مکمل سلنیوم (صفر، 2/0 و 4/0 میلی‌گرم در کیلوگرم) و سه سطح مکمل ویتامین ای (صفر، 150 و300 میلی گرم در کیلوگرم) در جیره بلدرچین ژاپنی انجام شد. از روز اول دوره پرورش، تمامی تیمارها با یک جیره یکسان تغذیه و از روز هفدهم درصدهای تعیین شده ویتامین ای و سلنیوم به جیره‌ هر تیمار اضافه شد. در پایان آزمایش، پس از محرومیت از غذا به مدت شش ساعت یک قطعه جوجه بلدرچین نر و یک قطعه جوجه بلدرچین ماده انتخاب و نمونه های خونی برای بررسی های بیوشیمیایی اخذ و مقایر گلوکز، آلبومین، پروتئین تام، کلسترول، تری‌گلیسرید، HDL و LDL سرم اندازه گیری شد. مقادیر، کلسترول، گلوکز و تری‌گلیسرید کاهش معنی دار و آلبومین و پروتئین تام در 35 روزگی افزایشی معنی دار داشتند (05/0p<). اثرات متقابل سلنیوم و ویتامین ای بر غلظت LDLسرم خون معنی دار نبود، ولی افزودن ویتامین ای به جیره باعث افزایش معنی‌دار غلظت HDLسرم شد (05/0p<). نتیجه گیری می شود که احتمالاً اثرات متقابل سلنیوم و ویتامین ای تاثیر مثبتی بر فراسنجه های بیوشیمیایی خونی در بلدرچین ژاپنی دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - Influence of Different Dietary Levels of Energy and Protein on Reproductive and Post Hatch Growth Performance in Japanese Quails
ا. لطفی ن. کریمی ب. پریزادیان کاوان م.ر. شریفی

The response of laying Japanese quails to dietary levels of energy and protein on performance, egg quality, hatchability, fertility and their effect on subsequent offspring live body weight was investigated. A total of 432 Japanese quails (13 weeks old) were divided int أکثر

The response of laying Japanese quails to dietary levels of energy and protein on performance, egg quality, hatchability, fertility and their effect on subsequent offspring live body weight was investigated. A total of 432 Japanese quails (13 weeks old) were divided into nine treatments. Each treatment comprised of four replicates of twelve birds (9 females and 3 males). Nine diets including three levels of metabolizable energy (ME) (11.51, 12.41 and 12.77 MJ/kg diet) and three levels of crude protein (CP) (180, 200 and 220 g/kg diet) in a 3 × 3 factorial design were formulated. Weight gain and egg production were higher in quails fed diets with high level of ME (12.77 MJ/kg diet) and CP (220 g/kg diet). Feed conversion ratio (FCR) improved linearly with the increase in dietary energy level, and the best FCR was obtained by 12.77 MJ ME/kg diet (P<0.05). Increasing energy and protein levels resulted in an increase in egg shell thickness, egg shell strength, albumen and yolk indexes (P<0.01). Percentage of hatchability and subsequent offspring live body weight at hatch were significantly affected by dietary ME and CP levels (P<0.01). Offspring live body weight were higher in chicks from hens fed diets high in energy and protein level. Based on the results of the present study, ME and CP levels of laying Japanese quails diets had significant effects on performance, egg quality and offspring live body weight at hatch. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - Genetic Variability in Growth Hormone Gene and Association between Restriction Fragment Length Polymorphisms (RFLP) Patterns and Quantitative Variation of Live Weight, Carcass, Behaviour, Heterophil and Lymphocyte Traits in Japanese Quails
ا. نصیری‌فر م. طالبی ع. اسمعیلی زاده ن. عسکری س.س. سهرابی ح. مرادیان

Growth hormone gene plays a critical role in regulating growth and metabolism which leads to potential correlations between the polymorphisms of this gene and economic trait. A 776 bp fragment within the intron 1 region of the growth hormone gene from 346 individuals of أکثر

Growth hormone gene plays a critical role in regulating growth and metabolism which leads to potential correlations between the polymorphisms of this gene and economic trait. A 776 bp fragment within the intron 1 region of the growth hormone gene from 346 individuals of an F2 population of Japanese quail was amplified. The polymerase chain reaction (PCR) product was digested using MspI restriction enzyme. restriction fragment length polymorphisms (RFLP) analysis revealed three restriction sites, which led to four different restriction fragments. Four distinctive alleles (A, B, C, and D) and four different genotypes (AA, AB, AC, and AD) were identified in this population. The results indicated that the population deviated from the Hardy-Weinberg equilibrium (P<0.005). The observed heterozygosity and Shannon's information indexes were 0.720 and 0.560, respectively, which demonstrated high diversity in this population. There was a significant association between RFLP patterns and live weight at four and five weeks of age, carcass weight, breast weight and proportion of the internal organs. Carcass weight of the AB birds was less than that of other genotypes (P<0.05). These results suggested that growth hormone gene can be used as a candidate gene for marker-assisted selection to improve performance in Japanese quails. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - Effect of Vegetable Oil Source and L-Carnitine Supplements on Growth Performance, Carcass Characteristics and Blood Biochemical Parameters of Japanese Quails (Coturnix japonica)
ع. عابدپور س.م.ع. جلالی ف. خیری

An experiment was conducted to study the effects of soybean, linseed and sunflower oil (various sources of fatty acids) with and without L-carnitine supplements (0 and 50 mg kg-1) on performance, blood biochemical parameters and carcass traits of Japanese quail. One hun أکثر

An experiment was conducted to study the effects of soybean, linseed and sunflower oil (various sources of fatty acids) with and without L-carnitine supplements (0 and 50 mg kg-1) on performance, blood biochemical parameters and carcass traits of Japanese quail. One hundred and ninety-two of 7-day old female Japanese quail were randomly assigned to 6 dietary treatments with 4 replicates and fed in the duration of 28 days. A 3 × 2 factorial arrangement (three oil sources and two levels of L-carnitine) was used in a completely randomized design with 8 birds per cage. Feed intake (FI), body weight gain (BWG) and feed conversion ratio (FCR) of birds were measured during the experiment. Moreover, 2 birds from each cage (replicate) were randomly selected at the end of the experiment and then the concentration of cholesterol, albumin and total protein of blood sera were measured. Results showed that BWG and FCR were affected by dietary treatments and BWG of quails significantly increased by the addition of L-carnitine to linseed oil treatment (P<0.05). Different types of vegetable oil and L-carnitine supplementation had no significant (P>0.05) effect on liver and gizzard of quails. Linseed and sunflower oil increased heart weight of quail. Addition of L-carnitine to diet, containing sunflower oil reduced the relative weight of liver and heart. Sunflower oil reduced the concentration of total protein and albumin in blood serum of birds. L-carnitine supplement increased the concentration of total protein and globulin in female blood serum. Data of the present experiment showed that source of dietary oil affected the performance of Japanese quail and also use of different plant oil sources with L-carnitine supplementation affected the blood biochemical parameter of female Japanese quail. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - Gene Dropping Analysis of Founder Contributions and Allelic Diversity in an under Selected Population of Japanese Quails
م. خالداری ح. قیاسی

The current study was conducted to consider how pedigree and the gene-dropping analysis can use to monitor genetic diversity, and to recommend a breeding strategy for improving breast weight (BRW) in a population of Japanese quail. A total of 312 birds were divided equa أکثر

The current study was conducted to consider how pedigree and the gene-dropping analysis can use to monitor genetic diversity, and to recommend a breeding strategy for improving breast weight (BRW) in a population of Japanese quail. A total of 312 birds were divided equally into two lines. One line (S1) was selected for four-week body weight (BW) based on breeding value, and the other (S2) was selected for four-week BRW based on between-family selection. The distributions of allele frequencies originating from the founders were estimated using gene-dropping simulation software for the actual pedigree of each line. The results revealed that the total net genetic improvements in BW and BRW in the S1 and S2 lines were 28.3 and 9.7 g vs. 23.3 and 6.8 g, respectively. The average numbers of surviving alleles in the descendants were 59.6 and 31.2 for the S1 and S2 lines, respectively, which were 19.1% and 10% of the total number of assigned alleles in the base population. It can be concluded that for stabilizing the response to selection for improving BRW, it is recommended to use indirect selection of BW based on breeding values. The results obtained from the gene-dropping experiment showed that the between-family selection method results neither in more genetic gain nor in greater remaining genetic variation. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - The Effect of Dietary Energy and Protein Levels on Growth Performance and Antibody Responses of Offspring of Laying Japanese Quails
م. عامی ازغدی ح. کرمانشاهی ع. گلیان

An experiment was conducted to study the effect of metabolizable energy (ME) and protein of Japanese quails diets on offspring performance and antibody production against sheep red blood cell (SRBC). A total of 432 Japanese quails (13 week-old) were divided into nine tr أکثر

An experiment was conducted to study the effect of metabolizable energy (ME) and protein of Japanese quails diets on offspring performance and antibody production against sheep red blood cell (SRBC). A total of 432 Japanese quails (13 week-old) were divided into nine treatments. Each treatment comprised four replicates of twelve birds (9 female and 3 male). Nine diets including three levels of metabolizable energy (2750, 2900 and 3050 kcal ME/kg diet) each at three levels of crude protein (18, 20 and 22% CP/kg) in a 3 × 3 factorial design were formulated. Offspring live weight was significantly lower in week 1, 2, 3 and through the whole of growth period when quails fed diets contained 2750 kcal/kg energy and 18% protein. Quail feeding with different levels of energy and protein did not affect feed intake of offspring. The feed conversion ratio of offspring was significantly higher when quails fed diet with 2750 kcal/kg ME and 18% protein during the experimental periods. Quail fed diet containing 2750 kcal/kg ME with 18 and 20% protein decreased antibody production of offspring against SRBC. It was concluded that using 2750 kcal/kg energy with 18 and 20% protein in diets of quails may have adverse effects on offspring growth rates and immune responses. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - Supplemental Chromium Yeast and / orMannan Oligosaccharides in Growing Quail Diets
L.D. Abd-Elsamee I. El-Wardany N.G. Ali O.M. Abo-El-Azab

To evaluatethe effects of supplementing diets of growing Japanese quails (n=450; 7 days old) with chromium (Cr) yeast and / or mannan oligosaccharides (MOS) on productive performance, carcass traits and the immune system are reported. Diets were a basal diet (control) o أکثر

To evaluatethe effects of supplementing diets of growing Japanese quails (n=450; 7 days old) with chromium (Cr) yeast and / or mannan oligosaccharides (MOS) on productive performance, carcass traits and the immune system are reported. Diets were a basal diet (control) or the basal diet supplemented with 600 mg Cr-yeast/kg (Cr 1), 1200 mg Cr-yeast/kg (Cr 2), 1.0 g MOS/kg, Cr 1 + MOS or Cr 2 + MOS. Quails fed Cr 1, MOS or Cr 1 + MOS diets had similar final live body weight and weight gain, with both groups being higher than the control. Feed conversion tended to be improved with dietary supplements. Carcass traits did not differ among treatments. Primary and secondary humoral immune responses of quails fed the supplemented diets were higher than the control. Plasma total proteins and triiodothyronine were increased, while plasma total lipids and cholesterol were decreased by the supplements. In conclusion, dietary supplementation with Cr yeast (600 mg/kg) and / or mannan oligosaccharides(1.0 g) improved productive performanceand immunity and reduced total cholesterol ofgrowing Japanese quails. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - The Effect of Curcumin on Acetaminophen-Induced Toxicity on Performance and some Blood Parameters of Japanese Quail from 0-37 Days of Age
M. Emadi A. Hadavi J. Ameri H. Kermanshahi

This study was conducted to determine the effects of supplemented curcumin (CMN), derived from plant Curcuma longa, extract on performance and blood parameters of acetaminophen (ACT) induced quail hepatic injury. 240 quails from 0-37 days of age were used in a completel أکثر

This study was conducted to determine the effects of supplemented curcumin (CMN), derived from plant Curcuma longa, extract on performance and blood parameters of acetaminophen (ACT) induced quail hepatic injury. 240 quails from 0-37 days of age were used in a completely randomized design with 4 treatments of 4 replicates each and 15 chickens per replicate. All groups received 750 mg/kg body weight oral doses of ACT at 12 days of age. Japanese quails were divided into four groups: control (no CMN), commercial diet with 20 g CMN per ton, commercial diet with 40 g CMN per ton and commercial diet with 60 g CMN per ton. Feed intake and body weight gain were recorded weekly. Blood albumin, glucose, total protein, triglyceride, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, bilirubin, uric acid and creatinine were determined at 28 and 35 days of age. Adding curcumin to the diets significantly increased serum aspartate aminotransferase at 28 days of age (P<0.05) and decreased triglyceride and bilirubin at 35 days of age (P<0.05). There were no significant differences in performance and other blood parameters among the treatment groups at 28 and 35 days of age. The data indicated that curcumin is a natural antioxidant hepatoprotective agent against hepatotoxicity induced by acetaminophen model. Thus, curcumin may have a therapeutic value in drug-induced hepatotoxicity as well as in acetaminophen therapy. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - Effect of Dietary Betaine and Folic Acid Supplementation on Performance, Egg Folate Content and Egg Production of Japanese Quail
ر. صادقی مجرد پ. فرهومند م. دانشیار

A study was conducted to investigate the effects of different betaine (BET) (0.0, 0.5 or 1.0 g/kg) and folic acid (FA) (0.0, 4.0 or 8.0 mg/kg) levels on performance, egg FA concentration and egg production of laying quails using 288 forty-two day-old Japanese quail in a أکثر

A study was conducted to investigate the effects of different betaine (BET) (0.0, 0.5 or 1.0 g/kg) and folic acid (FA) (0.0, 4.0 or 8.0 mg/kg) levels on performance, egg FA concentration and egg production of laying quails using 288 forty-two day-old Japanese quail in a 3 × 3 factorial arrangement of treatment based on randomized complete design. The results showed that none of the performance traits, except feed intake, was affected by dietary treatments. No effect of FA and BET supplementation was observed for egg specific gravity but egg shape index was affected throughout the experiment. No significant differences were observed for egg white, pH, weight and ratio, but Haugh unit (HU) was affected significantly by FA supplementation (P<0.01). High levels of FA supplementation (8 mg/kg) decreased the HU (P<0.01). Moreover there was a significant interaction between the FA and BET for HU (P<0.05) and increasing the BET level did not changed the HU at the low and medium levels of betaine, while decreased the HU at the highest level of FA (8 mg/kg). No effects of FA or BET were observed for egg yolk pH, egg yolk index and egg yolk percentage, but egg yolk FA content (EYFC) and egg yolk color was affected significantly by FA supplementation (P<0.01). EYFC increased from a low of 843.87 µg/kg for birds consuming the basal diet with no added FA, up to a high of 1456.25 µg/kg for birds consuming diets with 8 mg/kg of FA. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - Quantitative Trait Loci for some of Behavior and Performance Traits on Chromosome 4 of Japanese Quail
ا. رضوان نژاد ا. نصیری فر

The current study was conducted to identify the quantitative trait locus (QTL) for the body weight at age 1, 7, 14, 21 and 28 days and daily gain at age 0-1, 1-2, 2-3 and 3-4 weeks, slighter carcass weight and tonic immobility in Japanese quail. Two divergently lines of أکثر

The current study was conducted to identify the quantitative trait locus (QTL) for the body weight at age 1, 7, 14, 21 and 28 days and daily gain at age 0-1, 1-2, 2-3 and 3-4 weeks, slighter carcass weight and tonic immobility in Japanese quail. Two divergently lines of wild and white Japanese quail which maintained in the Animal Science Research Center of the Shahid Bahonar University of Kerman was used. Birds in two lines were mated in reciprocal cross for generating F1 generation. The F2 generation was generated by random mating of F1 birds. The half sib and F2 model analysis of QTL express was used for QTL mapping the measured traits. Total F2 individuals (422 birds), their parents (34 F1 birds) and pure lines (16 birds) were genotyped by 2 informative microsatellite markers on chromosomes 4. On this chromosome, with the half sib model, no significant QTL at the 5%, 1% chromosome wide was detected. But, with the F2 model, a significant QTL at the 5% chromosome wide was identified for body weight (BW) at age 21 and 28 days, carcass weight and daily gain traits during 1-2, 2-3 and 3-4 weeks in 54cM position. The all of identified QTLs explain less of 4% of the phenotypic variance, because the traits of growth are complex traits affected by many loci influencing appetite, feed uptake, nutrient allocation, metabolic rate, physical activity and so forth. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

28 - Effects of Spirulina platensis on Growth Performance, Carcass Characteristics, Egg Traits and Immunity Response of Japanese Quails
ح. حاجاتی م. زاغری

In present study, two trials had been conducted to evaluate the effects of Spirulina platensis (SP) on growth performance, carcass characteristics, egg quantity and quality traits, and immunity response of Japanese quails. In trial 1, a total number of 180 one-day-old J أکثر

In present study, two trials had been conducted to evaluate the effects of Spirulina platensis (SP) on growth performance, carcass characteristics, egg quantity and quality traits, and immunity response of Japanese quails. In trial 1, a total number of 180 one-day-old Japanese quails were randomly assigned into 6 groups, 3 replicates with 10 quail chicks per replicate. Experimental diets including basal diet (with no additive), diet contained probiotic, and diets contained 4 levels of SP (2.5, 5, 10, 20 g/kg diet). In trial 2, a total number of 250 Japanese laying quails were randomly assigned into 5 groups, 5 replicates with 10 laying quails per replicate. Experimental diets included of basal diet (no additive) and diets supplemented with three levels of SP (1, 3 or 5 g/kg diet). In experiment 1, using 5 g SP/kg diet caused higher body weight gain and European production efficiency factor during 1-35 d of age (P<0.05). Using SP at the levels of 2.5 or 5 g/kg diet increased breast percentage (P<0.05). In experiment 2, using different levels of SP decreased shell thickness, albumen height, haugh unit and yolk height in laying quails (P<0.05). However, Feeding different levels of SP increased (P< 0.05) egg yolk color compared to control group linearly. Dietary supplementation of SP at levels of 3 and 5 g/kg diet decreased cholesterol level per g yolk (P<0.05). Different levels of SP caused higher levels of total antibody against sheep red blood cells (SRBC) and IgG titers (P<0.05). Laying quails fed with 3 or 5 g SP/kg showed higher cutaneous basophil hypersensitivity after 12 or 24 h of phytohemagglutinin injection (P<0.05). In conclusion, we recommend using SP at the levels of 5 and 3 g/kg diet during growth and laying period of Japanese quails, respectively. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

29 - Effect of Ground or Whole Wheat and Triticale on Productive Performance, Egg Quality, Gastrointestinal Tract Traits and Nutrient Digestibility of Laying Japanese Quails
ن. بختیاری معز س. میرزایی گودرزی ع.ا. ساکی ا. احمدی

This study was conducted to investigate the effect of ground or whole wheat and triticale on productive performance, egg quality, gastrointestinal tract (GIT) traits and nutrient digestibility in laying Japanese quails. A total of 210 laying Japanese quails at 18 to 26 أکثر

This study was conducted to investigate the effect of ground or whole wheat and triticale on productive performance, egg quality, gastrointestinal tract (GIT) traits and nutrient digestibility in laying Japanese quails. A total of 210 laying Japanese quails at 18 to 26 weeks of age were used. The experiment was designed as a 2 × 2 + 1 factorial arrangement with five treatments: a control diet was based on corn and soybean meal, two grain sources (wheat and triticale) and two physical forms of grain (ground and whole). Each treatment was replicated 6 times and the experimental unit was a cage with 7 birds each. Egg production, egg weight, egg mass, and feed conversion ratio were not affected by grain source, except for the average daily feed intake (ADFI), which was decreased by triticale but not wheat (P=0513). Average daily feed intake and egg production were higher in the group fed with whole grain versus the group fed with ground grain (p <0.05). Yolk color decreased by wheat or triticale compared with the control group (p <0.05). Relative weights of the liver, proventriculus, pancreas, gizzard and cecum were not affected by any of the treatments. The pH of the jejunum (P=0.0014), cecum (p <0.05), and intestinal viscosity increased (p <0.001) by feeding whole than ground grain. Dry matter digestibility (p <0.01), decreased by triticale but not wheat (p <0.05). In conclusion, ground triticale inclusion in the diet had a negative effect on ADFI, egg production and nutrient digestibility but feeding whole grain improved the productive performance and dry matter digestibility in laying quails. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

30 - Toxicity of Carbon Tetrachloride in Japanese Quails: Evaluation the Effect of Artichoke (Cynara scolymus) Powder on Performance and Immune Response
م. خرمشاهی ف. صمدی

This study was conducted to investigate the effects of artichoke powder on performance and immune function of Japanese quails poisoned with carbon tetrachloride (CCl4). One hundred meat type (1-d-old) quails were assigned randomly to 4 treatment groups (n=25). Treatment أکثر

This study was conducted to investigate the effects of artichoke powder on performance and immune function of Japanese quails poisoned with carbon tetrachloride (CCl4). One hundred meat type (1-d-old) quails were assigned randomly to 4 treatment groups (n=25). Treatment groups included with the study were: 1) control group (without artichoke supplementation or CCl4 administration, 2) group with artichoke supplementation and without CCl4 administration, 3) group without artichoke supplementation and with CCl4 administration (1 ml/kg of BW) and 4) group with artichoke supplementation and with CCl4 administration (1 mL/kg of BW). CCl4 was administered intraperitoneally on each 3 day for days 29 to 42. During the rearing period (0-42 days of age), quails had free access to feed and water. Performance parameters of daily gain, feed intake and feed conversion were determined on weekly basis. At the end of experimental period (day 42), blood samples were collected and then heterophils and lymphocytes were counted and their ratio (H/L ratio) was calculated.Results did not show any significant effect for artichoke powder and CCl4 on body weight gain, feed intake and feed conversion ratio. Adding Artichoke to the diets at 2% level significantly increased the count of lymphocytes and decreased H/L ratio. Artichoke and CCl4, each alone or both together, did not affect the relative weight of spleen, bursa of fabricius and liver. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

31 - Growth Performance, Carcass Characteristics and Serum Biochemicals of Japanese Quails Fed with Oat Bran (Avena sativa) and Dill Seed (Anethum graveolens)
ع. رفیعی-طاری ک. کریمی س.ع. حسینی ا. میمندی پور

An experiment was conducted to evaluate the additional effects of two ground medicinal herbs oat bran (OB) and dill seed (DS) on serum lipids, carcass characteristics and growth performance in Japanese quails. A total of 240-twenty one day of age male Japanese quails we أکثر

An experiment was conducted to evaluate the additional effects of two ground medicinal herbs oat bran (OB) and dill seed (DS) on serum lipids, carcass characteristics and growth performance in Japanese quails. A total of 240-twenty one day of age male Japanese quails were allocated randomly to 3 treatments with 4 replicates of 20 birds per cage. Birds during the 22-49days on trial received 3 dietary treatments: 1) control diet, 2) diets with 3% OB and 3) diets with 3% DS. From 4-7 weeks of age, body weight gain was higher for OB-fed birds (P<0.05) compared to other treatments, while the body weight gain of DS-fed birds was intermediate (P>0.05). Birds that received diet containing DS consumed significantly (P<0.05) lower feed compared to two other groups. Over the experimental periodfeed conversion ratio (FCR) was significantly improved in the group that received 3% DS compared to other treatments (P<0.05). Carcass weight and carcass components was not positively influenced by the dietary treatments (P>0.05). Both DS and BO-fed birds showed significantly (P<0.05) lower very low density lipoprotein (VLDL) and triglyceride serum compared to control group. Furthermore, feeding DS significantly decreased the testosterone level of serum as compared to the control birds. DS group were very calm during the experiment which is a desirable effect from a management and nutrition points of view. Taken together, these results suggest the beneficial effects of DS on growth performance, efficiency of feed utilization and behavior of quails; thus, it can be considered as a potential natural growth promoter for quails breeding. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

32 - Effects of Microwave-Treated Drinking Water on Growth and some Physiological Characteristics of Japanese Quail (Coturnixcoturnix japonica)
ک. سیفی م.ا. عرب عامری س. عباسی م. کاظمی فرد

Present preliminary scientific trial was designed to investigate of microwave effects on Japanese quails as an animal model. Thirty six three days-old quail chicks were randomly divided into 3 experimental groups and received: A) un-treated tap water, B) tap water boile أکثر

Present preliminary scientific trial was designed to investigate of microwave effects on Japanese quails as an animal model. Thirty six three days-old quail chicks were randomly divided into 3 experimental groups and received: A) un-treated tap water, B) tap water boiled by electrical heater and then cooled and C) tap water treated by microwave oven and then cooled. The whole experimental period was 40 days. During the experiment body weight gain (BWG), feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR) were measured. At the end of the study, carcass, liver, spleen and bursa of fabricius weighed and small intestinal length, blood hemoglobin and hematocrit, small intestinal villus height and crypt depth were measured. The lowest body weight gain was observed in group C (P<0.01). Haemoglobin and hematocrit values of group C were less than group A (P>0.01). Carcass, liver, spleen and bursa of fabricius weights and small intestinal length were the lowest in group C (P<0.01). Crypt depth of group C was higher than the group A (P<0.01). Qualitative observations of reproductive organs such as: ovaries, oviducts, follicles and testis of group C showed less growth in comparison with the other groups. Treatment of drinking water by microwave had side effects on Japanese quails. Tease effects were not the simple effects of boiling since heat-boiled drank quails did not show such effects. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

33 - Response to Selection for Body Weight in Japanese Quail (Coturnix coturnix japonica)
اس. هوسن آ.م. عبد الرحمان ال-خدری آ.م. حسن

The present studyinvestigated the impact of selection for body weight (BW) on productive performance, predicted BW and genetic improvement of related traits in Japanese quail. Base population, selected parent and F1 progeny were tested. Pens and cages were used for rear أکثر

The present studyinvestigated the impact of selection for body weight (BW) on productive performance, predicted BW and genetic improvement of related traits in Japanese quail. Base population, selected parent and F1 progeny were tested. Pens and cages were used for rearing and breeding. A total of 240 birds in two successive generations, 27 sires and 54 dams (as selected parents) were used. Body weight from multiple regression equation, covariance analysis and combining models were estimated, response to selection, realized heritability and genetic correlation were computed for BW, weight gain (WG), feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR). The results showed that the response to selection for BW, WG, FI and FCR were 11.48 g, 27.04 g, 37 g and -0.2, respectively. The estimated heritabilities for the same traits were 0.78, 0.67, 0.52 and 0.77, respectively. Predicted equation (DUHOK equation) for BW as dependent variable on the initial body weight and sex ratio was derived. The final response for the body weight was determined as 5.84 % of live BW. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

34 - Investigation on Biochemically Processed Castor Seed Meal in Nutrition and Physiology of Japanese Quails
آ.آ. آنانگیو جی.اُ. آته جی.ک. جوزف م.آ. بلوو آ.اُ. آدینا آ.اس. آکانبی آ.ت. یوسف ف.ای. سولا-اُجو اس.اُ. آجید و.اُ. چیمزی جی.اچ. اِدوه

Native de-oiled and treated castor seed meal was subjected to proximate analysis and quantification of anti-nutrients (phytochemicals). Seed cake was treated by biochemical technique of solid state fermentation with Aspergillus niger and addition of calcium oxide (CaO) أکثر

Native de-oiled and treated castor seed meal was subjected to proximate analysis and quantification of anti-nutrients (phytochemicals). Seed cake was treated by biochemical technique of solid state fermentation with Aspergillus niger and addition of calcium oxide (CaO) to give treated castor seed meal (TCSM). One hundred and twenty Japanese quails (Coturnix coturnix japonica) were fed four (4) iso-nitrogemous and iso-caloric diets containing 0, 2.5, 5.0 and 7.5% TCSM corresponding to the diet 1, 2, 3 and 4, respectively. While the feeding trial lasted for 56 days, feed and water were supplied ad libitum. Data on proximate composition showed that raw seed, defatted residue (cake) and the processed castor seed meal contained valuable nutrients like dry matter, crude protein, fat, fibre, mineral matter and soluble carbohydrate (NFE). Phytochemical quantification gave high levels of the anti-nutrients such as ricin, allergens, ricinine in the raw seed. However, levels of these phytochemicals were reduced by defatting and treatments of the cake meal by solid state fermentation, A. niger and CaO. Performance traits indicated decreases in feed intake, weight gain, growth and increases in mortality rates especially on the diet with the highest (7.5%) inclusion of TCSM compared to the control diet (P<0.05). Nutrients retentions on the test feedstuff were not comparable with values on the reference diet on soluble carbohydrate values which decreased with increasing CSM (P<0.05) relative to the control diet. In haematological parameters packed cell volume (PCV) and mean corpuscular hemoglobin (MCH) values on diets with TCSM were exceptionally high relative to the control diet (P<0.05). However, biochemical indices (serum protein, albumin, globulin, albumin:globulin ratio and alkaline phosphatase (ALP) activities were not influenced by dietary CSM (P>0.05). Enzyme activity of aspartate aminotransferase (AST) showed decreasing trend with increasing level of CSM in diets (P<0.05). Profiling electrolytes in the fed quails showed significant variations in concentrations of Ca++ and HCO3- on TCSM based diets (P<0.05) comparable with the control diet values. Conclusively, despite treating CSM by solid state fermentation with A. niger and CaO addition in this trial, TCSM addition still appears to induce toxic and deleterious effects on the quails. Subsequent works to enable inclusions at acceptable and higher levels after treatments are on-going. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

35 - Scrutinizing of a Liquid Prebiotic on Growth Performance and Internal Organs of Japanese Quail
ح. حاجاتی ع. گیلانی س. سیفی

An experiment has been conducted to evaluate the effects of a liquid prebiotic (LP) on the carcass, digestive tract, and productive traits of Japanese quail. Eighty 7-day-old Japanese quails were randomly divided into 2 treatments. Each treatment consisted of 4 replicat أکثر

An experiment has been conducted to evaluate the effects of a liquid prebiotic (LP) on the carcass, digestive tract, and productive traits of Japanese quail. Eighty 7-day-old Japanese quails were randomly divided into 2 treatments. Each treatment consisted of 4 replicates (pens) of 10 birds each. The first treatment (control) contained a standard recommended diet with no added prebiotic. The second treatment was similar to the first diet accompanied by LP in the drinking water (0.5 milliliter LP per liter of water through the entire study). Feed and water were offered ad libitum from days 7 to 42. Feed intake (FI), body weight gain (BWG), and feed conversion ratio (FCR) were measured weekly. Utilization of LP did not have a significant effect on the relative weight of internal organs and carcass. The mortality rate was not influenced by treatments. In overall, the FI of birds receiving LP was significantly decreased, while BWG was considerably increased as compared to the control group. Consequently, overall FCR was dramatically improved. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

36 - Effect of Propolis Supplementation on Productive Performance in Local Quail
I.T. Tayeb B.F. Sulaiman

This experiment was carried out at the College of Agriculture University of Salahaddin Erbil. To study the effect of water supplementation with propolis on local quail performance, some physiological and immunological characteristics at 42 days old. A total of one thous أکثر

This experiment was carried out at the College of Agriculture University of Salahaddin Erbil. To study the effect of water supplementation with propolis on local quail performance, some physiological and immunological characteristics at 42 days old. A total of one thousand fifty (1050) hatched local quail eggs that obtained from the project of Al-Rashedia for Agriculture Researches Center in Mousl governorate, were placed in the hatcheries machine, after 17 days the chicks were hatched. A total of four hundred fifty (450)unsexed day old quail chicks were randomly allocated into five treatment groups. Chicks in each treatment group (90 chicks) were subdivided into three replications (30 chicks for each). The five dietary treatment groups were as follows: T1) control, T2) (100 mg propolis/L water), T3) (200 mg propolis/L water), T4) (300 mg propolis/L water) and T5) (400 mg propolis/L water). Live body weight, body weight gain, feed consumption, feed conversion ratio; mortality percentage and daily egg production were recorded. At the end of the experiment, all chicks were slaughtered and production index (PI), dressing percentage and carcass cuts percentage were measured.The overall data shows the following results: water supplementation with different levels of propolis significantly (P<0.05) increased the live body weight, carcass weight, thigh %, back % and wing % compared to control group, level (3) 300 mg propolis/L water is better treatment for productive performance than other. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

37 - Lysine Requirements of Female Japanese Quails Base on Performance and Carcass Variables from Twenty-One to Forty-Two Days of Age
I. Hajkhodadadi H. Moravej M. Shivazad H. Ghasemi A. Zareh-Shahneh

The present research was conducted to estimate the dietary lysine (Lys) requirement of growing female quail base on performance and carcass constitutes at 24 to 42 d of age. A dose-response diet mainly based on corn, corn gluten and soybean meal was used. Lys content wa أکثر

The present research was conducted to estimate the dietary lysine (Lys) requirement of growing female quail base on performance and carcass constitutes at 24 to 42 d of age. A dose-response diet mainly based on corn, corn gluten and soybean meal was used. Lys content was minimized in dose-response diet (10 g/kg) while assuring the minimum levels of all other essential amino acids in a manner that would meet or exceed recommendation. This experiment was carried out in a complete randomized design arrangement with 6 dietary Lys level; 10.0, 11.5, 13.0, 14.5, 16.0 and 17.5 g/kg, from 21 to 42 d of age. Each treatment was consisted of 5 floor pens as replicate with 50 quail chicks. As a result of this study increasing dietary Lys level, body weight, body weight gain and feed conversion ratio improved significantly (P<0.05). Feed intake, carcass weight, breast weight and yield, and thigh weight were significantly (P<0.05) affected by dietary Lys. The thigh yield at 42 d of age were not influenced significantly (P>0.05) by dietary Lys. Our results suggested that Lys requirement is 13.5 and 14.7 g/kg when feed conversion, body weight (BW) gain are considered and is at least 13.6 and 15.0 g/kg when and breast and thigh meat properties are taken into account in female Japanese quails at 21-42 d of age for second order polynomial and quadratic broken-line models respectively. These results indicated that the Lys requirement of 13.0 g/kg (total basis) is not adequate from 21 to 42 d of age for female Japanese quails. Future research, however, should determine lysine needs for immune system functions of quails reared in conventional environments or during an infectious challenge. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

38 - Effect of Levels of Oyster Mushroom (Pleurotus ostreatus) on Performance and Blood Biochemical Characteristics in Japanese Quails (Coturnix coturnix)
ا. اسعدی-دیزجی ح. اقدم شهریار ن. ماهری سیس

This experiment was conducted to determine the effects of oyster mushroom on performance and blood biochemical characteristics in Japanese quails (Coturnix Japonica). A total of 240 seven day old mix sexes quail chicks were randomly allocated to four experimental groups أکثر

This experiment was conducted to determine the effects of oyster mushroom on performance and blood biochemical characteristics in Japanese quails (Coturnix Japonica). A total of 240 seven day old mix sexes quail chicks were randomly allocated to four experimental groups. Each treatment consisted of three replicate pens with 20 birds. Experimental groups included 0, 0.5, 1, 2% oyster mushroom in quail diet. Each replicate was housed in separate stainless floor pens under controlled temperature and light conditions. On 21st days of age, male and female chicks were separated. Weight gain, feed intake and feed conversion ratio were not significantly influenced by the dietary treatments. Total cholesterol (TC), triglyceride (TG), low-density lipoprotein (LDL) significantly decreased (P<0.05) and high-density lipoprotein (HDL) cholesterol significantly increased (P<0.05) by the 2% diet contain mushroom compared to the control, but plasma glucose, uric acid, total protein of quails were not significantly influenced by the dietary treatments. Inclusion of 2% mushroom in the diet, positively affected blood biochemical characteristics of quails. Therefore it seems that mushroom may be a beneficial component in quail diet. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

39 - Evaluation of the Probiotic Potential of some Native Lactobacillus Strains on the Laying Performance and Egg Quality Parameters of Japanese Quails
س.ع. سیادتی ی. ابراهیم نژاد غ. صالحی جوزانی ج. شایق

The objective of the present study was to evaluate the probiotic effects of different concentrations of four selected native Lactobacillus strains on laying performance and egg quality parameters of quails. To do this, a six-week farm trial was performed in completely r أکثر

The objective of the present study was to evaluate the probiotic effects of different concentrations of four selected native Lactobacillus strains on laying performance and egg quality parameters of quails. To do this, a six-week farm trial was performed in completely randomized design with seven different probiotic treatments of four replicates each consisting of eight quails, resulting in a total of 224 quails. Four native Lactobacillus strains whose probiotic potentials had previously been confirmed at in vitro levels were cultured in a 10 liter batch fermentor and lyophilized (1010 CFU/g). Treatments were as follows: T1: control (basal diet without probiotics); T2: basal diet + Primalac® (454 g/ton); T3: basal diet + Protexin® (50 g/ton); and T4, T5, T6, and T7: four native strains in levels of 50, 100, 150, and 200 g/ton diets, respectively. The native strains and Protexin® could significantly improve egg production, feed conversion ratio (FCR), and egg mass during the laying period (P<0.05), whereas no significant effect was observed on feed intake and egg weight. The probiotic treatments had significant positive effects on the albumen height, Haugh unit, and internal quality unit (IQU) (P<0.05), whereas there was no difference between the treatments in terms of egg shell weight, egg yolk weight, and egg albumen weight of the quails (P>0.05). It can be concluded that the use of native strains (a 50 g/ton diet) improved the performance (egg production, egg mass, and FCR) and egg quality parameters (Haugh unit and IQU) of quails. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

40 - The Influences of Partially Replacement of Maize Corn by Broken Rice and Sugar Beat Pulp on Growth Performance, Carcass Traits and Economics of Meat-Type Quails
ای. آ. عاشور اف.م. ردا م.ای. عبد ال-هک

The present study was performed to investigate the effect of partially replacing of corn by broken rice (BR) and sugar beet pulp (SBP) in the diet on growth performance and carcass traits of growing Japanese quails. A total number of 324 unsexed one week old Japanese qu أکثر

The present study was performed to investigate the effect of partially replacing of corn by broken rice (BR) and sugar beet pulp (SBP) in the diet on growth performance and carcass traits of growing Japanese quails. A total number of 324 unsexed one week old Japanese quail chicks fed on diets replacing 0, 3, 6, 9, 12 and 15% of corn by BR and SBP mixture (1:1) to study their effect on Japanese quail performance. Results indicated that live body weight increased significantly by 4.05 and 7.63% when birds fed 9% BR and SBP at 3 and 5 weeks of age, respectively, compared to the control. Compared to the control, treatment with 9% BR and SBP improved body weight gain by 5.54, 12.31 and 9.08% during 1-3, 3-5 and 1-5 weeks of age. The best feed intake was recorded in quails fed BR and SBP at 6% substituted for corn diet, while the best feed conversion ratio was observed in quails fed BR and SBP at 15%. The relative weights of internal organs were significantly affected by the dietary treatments, but the effect on either dressing or carcass yield was not significant. The economic feasibility was higher when birds fed the highest level of BR plus SBP (15%) in the diet being 1.64 compared with the control and other treatments. In conclusion, the results of this study indicated that, taking the economic efficiency into consideration, the dietary level of 15% BR plus SBP replaced maize diet could be the best percentage till 5 weeks of age. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

41 - Effects of Dietary Crude Protein Level and Stocking Density on Growth Performance, Nutrient Retention, Blood Profiles, and Carcass Weight of Growing-Meat Quails
وی. بونتیام اس. سنگسوپونجیت آ. کلومپانیا

Two experiments were conducted to evaluate the effect of stocking density on growing-meat quail performance (experiment I) and the effect of dietary crude protein (CP) levels and stocking density on growth performance, nutrient retention, blood metabolites, and carcass أکثر

Two experiments were conducted to evaluate the effect of stocking density on growing-meat quail performance (experiment I) and the effect of dietary crude protein (CP) levels and stocking density on growth performance, nutrient retention, blood metabolites, and carcass weight of growing-meat quails under high ambient temperature (experiment II). Three hundred and eighty male growing-meat quails were raised under 4 different stocking densities of 13, 17, 21, and 25 quails per cage (experiment I). Each treatment was performed in 5 replicates using a completely randomized design. In experiment II, 600 male growing-meat quails were assigned to 6 treatments (5 replicates) with 2 stocking densities (17 and 23 quails per cage) and 3 levels of CP (20, 22, and 24%) in a 2 × 3 factorial arrangement. In experiment I, the growing quails raised at 25 birds per cage had lighter body weight (BW) and body weight gain (BWG) than those at 13 and 17 quails per cage (P<0.05). Linear reductions in BW (P=0.008), feed intake (P=0.033), and BWG (P=0.012) as increasing stocking density were detected. In experiment II, CP levels and stocking density had no effect on growth performance, nutrient retention, blood profiles, and relative carcass weight (P>0.05). However, a 20% CP level significantly increased CP digestibility and decreased uric acid concentration compared to 24% CP (P<0.05). Furthermore, increased relative breast weight was detected in the quails raised under a high stocking density (P<0.05). The growing-meat quails have enhanced growth performance at the density of 32.10 to 51.85 birds/m2. With a 20% CP diet, increased growth performance and CP digestibility were observed. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

42 - The Use of Sesame Meal in Diets of Japanese Quail
G. Sina M. Jafari S. Khojasteh

This study was conducted to investigate the effect of different levels of sesame meal (SM) on performance and carcass characteristics of Japanese quail. One hundred sixty day-old Japanese quail chick were equally distributed into 16 cage pens and reared form 10 to 42 da أکثر

This study was conducted to investigate the effect of different levels of sesame meal (SM) on performance and carcass characteristics of Japanese quail. One hundred sixty day-old Japanese quail chick were equally distributed into 16 cage pens and reared form 10 to 42 days of age. The treatments consisted of SM0, SM50, SM100 and SM150. The diet for SM0 treatment had no SM (control), while those for treatments SM50, SM100 and SM150 included 50, 100 and 150 g/kg of SM, respectively. Each dietary treatment was fed ad libitum to four replicate groups of 10 birds at the beginning of experimental period. Chicks and feed were weighed on days 10, 24 and 42 and carcass characteristics were measured on day 42. Results indicated that daily weight gain, feed intake and feed efficiency were not significantly affected by experimental treatments. However, diet containing 150 g/kg SM improved the weight gain and feed conversion ratio of Japanese quail, numerically. The highest carcass weight was recorded for quails fed SM50. As well as, diets containing SM increased more the weight of gizzard and intestinal than control diet (P<0.05). Thus, SM can be used as an alternative feedstuff in Japanese quail diets, at inclusion levels up to 150 g/kg without negative effects on performance and carcass traits. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

43 - Walnut Meal as an Excellent Source of Energy and Protein for Growing Japanese Quails
م.ع. ارجمندی م. سالارمعینی

The present study was designed to study the chemical composition, apparent and true metabolizable energy values of the walnut meal and to evaluate the effects of different levels of walnut meal (0, 10, 20 and 30%) on Japanese quail's growth performance, blood metabolite أکثر

The present study was designed to study the chemical composition, apparent and true metabolizable energy values of the walnut meal and to evaluate the effects of different levels of walnut meal (0, 10, 20 and 30%) on Japanese quail's growth performance, blood metabolites, relative weight of different organs, malondialdehyde (MDA) concentration in breast meat and egg yolks' cholesterol. This study was conducted as a completely randomize design with 288 unsexed Japanese quails randomly dividing into 4 treatments with 4 replicates of 18 birds each. As a result of this study, no significant differences were found for feed intake and feed conversion ratio (P>0.05), except the birds fed 30% walnut meal showed lower weight gain compared to the control at 7-21 days of age (P<0.05). There were no significant differences in serum glucose, uric acid, serum aspartate aminotranspherase (AST) and alanine aminotranspherase (ALT) activities between different dietary treatments. The serum low density lipoprotein (LDL), cholesterol and triglyceride tended to decrease linearly (P<0.01) as the walnut meal levels were increased. The serum high density lipoprotein (HDL) level in quails fed 10% walnut meal were significantly higher than control group (P<0.05). Consumption of different levels of walnut meal significantly decreased malondialdehyde (MDA) concentration in breast meat of chicks aged 42 d (P<0.01). Different dietary treatments had no effect on the relative weight of different organs and carcass traits. In general, walnut meal is a good source of energy (apparent metabolizable energy corrected for nitrogen (AMEn) 3689 kcal/kg), oil (23%) and crude protein (40%) and could be used up to 20% for young chicks and 30% for older chicks, without any adverse effect on growth performance. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

44 - The Impact of Different Levels of Vitamin E and Selenium on the Performance, Quality and the Hatchability of Eggs from Breeding Japanese Quails
م. عباس‪زاده مبارکی م. اقدم شهریار

The purpose of the present study was to evaluate the impact of vitamin E and selenium (Se) supplementation on the performance, egg quality and hatchability of eggs from Japanese breeding quails. The experiment was conducted over a 60 day period using 135 quails in a com أکثر

The purpose of the present study was to evaluate the impact of vitamin E and selenium (Se) supplementation on the performance, egg quality and hatchability of eggs from Japanese breeding quails. The experiment was conducted over a 60 day period using 135 quails in a completely randomized design (CRD) with two levels of vitamin E and two levels of selenium (80 mg/kg of vitamin E+0.2 mg/kg organic selenium and 160 mg/kg vitamin E+0.4 mg/kg organic selenium). For each treatment, 3 replicates were considered. Each replicate included 15 quails (12 females and 3 males). Experimental results indicated that feed intake, shell thickness, the weight of egg whites and the percentage of egg hatchability stored for 7 days were significantly affected by the treatments (P<0.05). However, it was found that the treatments of the study did not have significant impacts on other features, i.e. egg production percentage, feed conversion ratio, egg shell percentage, yolk weight percentage, international quality unit (IQU), Haugh unit, percentage egg hatchability in 10 days storage. The results of the experiments revealed that the use of vitamin E and selenium (160 mg/kg of vitamin E+0.4 mg/kg organic selenium) had the highest impact on performance traits, percentage hatchability and egg quality traits. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

45 - Performance of Japanese Quails (Coturnix coturnix japonica) on Floor and Cage Rearing System in Sylhet, Bangladesh: Comparative Study
آ. رازی آ.اس.م. محبوب م.ی. میاه م.ر. حسنس م.کا. حسن م.ن. اودین اس.آ. بلال

A total number of 66 day old Japanese quail chicks divided into 2 treatment groups (33 in each treatment) with 3 replications in each having 11 birds (male, 5 and female, 6) were reared on floor and in cage system for a period of 5 weeks to know the effect of rearing sy أکثر

A total number of 66 day old Japanese quail chicks divided into 2 treatment groups (33 in each treatment) with 3 replications in each having 11 birds (male, 5 and female, 6) were reared on floor and in cage system for a period of 5 weeks to know the effect of rearing system on growth performance and carcass characteristics. At the age of 35 days, average body weight and feed intake were 102.15 and 320.7 g/quail for cage and 78.41 and 146.02 g/quail for floor system, respectively. Feed conversion ratio (FCR) was 3.89 and 4.10 for cage and floor system, respectively (P<0.01), at the end of study period. Body weight, feed intake and FCR were significantly (P<0.01) different between cage and floor rearing system. At the age of 21 and 35 days survivability were 72.72 and 72.72% for cage and 63.63 and 60.60% for floor, respectively. There was higher survivability in cage system. In case of meat yield characteristics, average weight of breast, thigh, wing, drum stick were 20.92, 7.37, 5.42 and 5.72 g for cage and 20.84, 7.35, 5.39 and 5.63 g for floor, respectively. There were no significant difference among average weight of breast, thigh and drum stick between two rearing system. In case of sex average, wing weight differed among sexes. It was concluded that cage reared quails showed better performance compared to littered floor rearing system. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

46 - Effect of Artichoke (Cynara scolymus) Leaf Powder on Performance and Physicochemical Properties of Frozen Meat of Japanese Quail
ف. صمدی ف. عباسی ص. صمدی

This study evaluated the effects of artichoke leaf powder on growth performance and physicochemical properties of Japanese quailfrozen meat after 3 monthstorage. A total of 240 Japanese quail chicks (1 d old) were raised over a 42-d experimental period. The experiment w أکثر

This study evaluated the effects of artichoke leaf powder on growth performance and physicochemical properties of Japanese quailfrozen meat after 3 monthstorage. A total of 240 Japanese quail chicks (1 d old) were raised over a 42-d experimental period. The experiment was performed as a completely randomized design with 4 replicates of 15 quails in each, using a 4 × 2 factorial arrangement with diet and gender as main effects. Four dietary treatments were formulated by addition of 2 levels (1.5 and 3 percent) of artichoke leaf powder and 300 mg/kg vitamin E to the basal diet. Results showed that supplementing basal diet with artichoke leaf powder and vitamin E significantly affected growth performance parameters at 21 d of age, but body weight (BW) was the only growth performance which was affected by dietary treatments at 42 of age. Dietary treatments significantly affected only thiobarbituric reactive substances (TBARS) value of thigh meat. Vitamin E dietary treatment reduced TBARS value of thigh meat compared with control (P<0.05). The main effect of diet was statistically significant only for b* index of breast meat. In this regard, dietary 1.5 percent artichoke leaf powder resulted in higher b* values of breast meat when compared with control. The lightness values of thigh and breast meats and also redness value of breast meat were affected by gender (P<0.05). In general, this study showed that supplementing basal diet of Japanese quail with artichoke leaf powder did not improve growth performance, but has potential to improve oxidative stability and meat quality. In addition, vitamin E showed an improvement in growth performance at 21 d of age and oxidative stability of thigh meat at 42 d of age. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

47 - Effect of Varying Protein Levels and Preservation Methods and Duration on Egg Production Performance and External Egg Qualities of Japanese Quails in a Semi-Arid Environment
ن. موحامد اس. آلتینه آ. ابوبکر یو.ام. چاف ام.ام. میکایلو

The study was conducted to determine the effect of varying protein levels and preservation method on external egg qualities of Japanese quails. A total of 180 birds were randomly allotted into three dietary treatments in a completely randomized design (CRD) replicated s أکثر

The study was conducted to determine the effect of varying protein levels and preservation method on external egg qualities of Japanese quails. A total of 180 birds were randomly allotted into three dietary treatments in a completely randomized design (CRD) replicated six times. A factorial arrangement of 3 × 4 × 4 which involves 3 protein levels (15, 20 and 25% crude protein), 4 storage methods and 4 time intervals was designed to determine the effect of storage methods on external egg quality characteristics. The birds were fed diets containing 15, 20 and 25% crude protein in treatment 1, 2 and 3, respectively. The trial lasted for 10 weeks during which egg production, egg weight and external egg qualities were monitored. The egg weight, hen day and hen house egg production were significantly higher for quails fed diet containing 25% crude protein. There was significant effect of protein level on egg width, height and shell thickness (P<0.05). However, there was no significant effect of preservation on egg height, shell thickness and shell index. However, significant effects were observed in egg weight and shell area when the eggs were immersed in oil and stored at room temperature (P<0.05), Results indicated that length of preservation has no significant effect on Haugh unit, shell weight, shell index and shell area. However, egg weight was lower at week 0, other storage intervals remain the same. Storage time was found to be significant for all the traits observed. Refrigeration and immersion in oil and stored at room temperature provide significant (P<0.05) value for Haugh unit, indicating a minimal loss in quality. It was concluded that increasing dietary protein level of 25% will increase the production performance and internal egg quality of Japanese quails. Refrigeration and immersion in oil provided the best method for storage of eggs of the Japanese quails. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

48 - Comparision of Direct and Indirect Response to Selection for Breast Weight in Japanese Quail
م. خالداری ح. قیاسی

This study was carried out to investigate the direct and indirect responses to selection for four-week body weight (4 week body (wk BW)) and four-week breast weight (4 week breast weight (wk BRW)) and to determine the genetic contribution of reminder founders to the las أکثر

This study was carried out to investigate the direct and indirect responses to selection for four-week body weight (4 week body (wk BW)) and four-week breast weight (4 week breast weight (wk BRW)) and to determine the genetic contribution of reminder founders to the last generation. A total number of 351 birds were equally allocated to three lines, including two selected lines (S1 and S2 for BW and breast weight, respectively) along with a control (C) line. Total net genetic improvement for BW and BRW in S1 and S2 lines were 31.6, 7.6 and 28.0 and 7.3 g, respectively. Genetic correlations between 4 wk BW and carcass traits (0.85 to 0.95) and phenotypic correlations (0.43 to 0.93) were positively high in S1 and S2 lines. The mean percentage of inbreeding for population and inbred birds in S1 and S2 lines were 0.95, 7.75 and 0.64 and 11.3, respectively. The number of retained founders to the last generation of S1 was more than S2. However, more balance genetic contribution to the last generation was outlined by the founders in S2 line. The BW can be used as a selection criterion to improve the carcass traits because there is a strong correlation between BW and carcass traits, selection for BW is easier to record and also its improvement costs are lower than selection for BRW. Meanwhile, long term response to selection is needed to preserve alleles from the lowest contributed founders. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

49 - مقایسه سلولهای فیبروبلاست مشتق شده از جنین جوجه و بلدرچین بر اساس توانایی تکثیر و بقا
الهام حویزی علی آقائی

10.30495/jdb.2023.1960635.1310

سلول‌های بنیادی ماکیان مدل‌های درون آزمایشگاهی فوق العاده ای در آموزش‌های تکوینی و دارویی محسوب می‌شوند. این سلول‌ها دارای ظرفیت‌های بالایی در خودنوزایی و تمایز بوده و می‌توانند به‌ عنوان فناوری ارزشمندی در صنعت طیور مورد توجه قرار گیرند. هدف از این پژوهش استحصال، کشت و أکثر

سلول‌های بنیادی ماکیان مدل‌های درون آزمایشگاهی فوق العاده ای در آموزش‌های تکوینی و دارویی محسوب می‌شوند. این سلول‌ها دارای ظرفیت‌های بالایی در خودنوزایی و تمایز بوده و می‌توانند به‌ عنوان فناوری ارزشمندی در صنعت طیور مورد توجه قرار گیرند. هدف از این پژوهش استحصال، کشت و مقایسه سلول‌های فیبروبلاست جنین جوجه و بلدرچین با درنظر گرفتن زمان دوبرابر شدن تعداد سلولی (PDT) و میزان بقای سلولی در طول دوره‌های مختلف پاساژ بود. در این پژوهش تجربی، سلول‌های فیبروبلاست با روش هضم آنزیمی از تخم‌های لقاح یافته جدا و در محیط کشت DMEM محتوی 10درصد سرم FBS برای پاساژهای مختلف کشت شدند. زمان دو برابر شدن تعداد سلول‌ها و بقای سلولی با استفاده از رنگ‌آمیزی تریپان بلو و تستMTT بررسی گردید. داده‌ها نشان داد که هر دو نوع سلول در محیط کشت DMEM محتوی 10درصد سرم FBS و در دمای 38 درجه دارای حداکثر تکثیر بودند. براساس نتایج ما PDT برای هر دونوع سلول حدود 2±16 ساعت در طول پاساژهای اول تا سوم محاسبه گردید، اما در طی پاساژهای چهارم تا ششم PDT برای سلول‌های فیبروبلاست جوجه به 2±28 ساعت و برای سلول‌های فیبروبلاست بلدرچین 2±36 ساعت محاسبه گردید (p<0.05)؛ همچنین نتایج تست بقای سلولی مطابق با نتایج PDTبود. این پژوهش توانایی خودنوزایی و بقای سلول‌های فیبروبلاست بلدرچین به‌عنوان منبعی جدید از سلول‌های بنیادی ماکیان را توصیف می‌کند و استفاده ازین سلول‌ها در کاربردهای فناوردی در آینده را پیشنهاد می‌کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

50 - تاثیر پودر زردچوبه بر روی بافت شناسی و وضعیت پاداکسندگی کبد بلدرچین های ژاپنی در معرض کادمیوم خوراکی
امید کریمی

10.22034/ascij.2021.687827

آلودگی جیره طیور به کادمیوم علاوه بر خسارت های اقتصادی ناشی از کاهش تولید، از نظر بهداشت عمومی نیز اهمیت دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر پودر زردچوبه حاوی میزان مشخصی از کورکومینوئیدها (96/2 درصد) در تعدیل وضعیت پاداکسندگی و ضایعات بافت شناسی کبد بلدرچین های ژا أکثر

آلودگی جیره طیور به کادمیوم علاوه بر خسارت های اقتصادی ناشی از کاهش تولید، از نظر بهداشت عمومی نیز اهمیت دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر پودر زردچوبه حاوی میزان مشخصی از کورکومینوئیدها (96/2 درصد) در تعدیل وضعیت پاداکسندگی و ضایعات بافت شناسی کبد بلدرچین های ژاپنی در معرض کادمیوم خورکی بود. تعداد 180 قطعه بلدرچین ژاپنی نر از سن 22 تا 55 روزگی به شش گروه با جیره ای شامل جیره پایه، جیره پایه بعلاوه 3 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه، جیره پایه بعلاوه 5 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه، جیره پایه بعلاوه 100 میلی گرم در کیلوگرم کادمیوم، جیره پایه بعلاوه 100 میلی گرم در کیلوگرم کادمیوم و 3 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه و جیره پایه بعلاوه 100 میلی گرم در کیلوگرم کادمیوم و 5 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه تقسیم شدند. جیره آلوده به کادمیوم، بطور معنی داری باعث افزایش غلظت مالون دی آلدهید و کاهش فعالیت سوپر اکسید دسموتاز، کاتالاز و ظرفیت پاداکسندگی تام در بافت کبد شد (05/0 > p). تغییرات بافت شناسی کبد، ناشی از تغذیه با جیره آلوده به کادمیوم، شامل تغییر چربی،نکروز انفرادی یاخته های کبدی ، پرخونی و ارتشاح لکوسیتی بود. افزودن پودر زردچوبه به جیره آلوده به کادمیوم، باعث بهبود وضعیت پاداکسندگی کبد و کاهش شدت ضایعات بافت شناسی کبد گردید (05/0 > p). اضافه کردن 5 گرم پودر زردچوبه به هر کیلوگرم از جیره آلوده به کادمیوم، تأثیر بیشتری در کاهش اثرات نامطلوب کادمیوم در بلدرچین ژاپنی داشت (05/0 > p). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

51 - اثر مصرف جیره های مکمل شده با سطوح مختلف ویتامین E، سیزامین و تیموکوئینون بر چالش پاسخ سیستم ایمنی سلولی، ریخت شناسی روده، جمعیت میکروبی روده و بیان ژن MUC2 در بلدرچین های ژاپنی تخم‌گذار
یاسر رحیمیان فرشید خیری مصطفی فغانی

10.22034/ascij.2023.1988241.1497

به منظور بررسی اثر مصرف جیره های مکمل شده با سطوح مختلف ویتامین E، سیزامین و تیموکوئینون بر چالش پاسخ سیستم ایمنی سلولی ، ریخت شناسی، جمعیت میکروبی روده و بیان ژن MUC2 در بلدرچین های ژاپنی تخم‌گذار، تعداد210 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 35-85 روزگی با 7 تیمار آزمایشی أکثر

به منظور بررسی اثر مصرف جیره های مکمل شده با سطوح مختلف ویتامین E، سیزامین و تیموکوئینون بر چالش پاسخ سیستم ایمنی سلولی ، ریخت شناسی، جمعیت میکروبی روده و بیان ژن MUC2 در بلدرچین های ژاپنی تخم‌گذار، تعداد210 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 35-85 روزگی با 7 تیمار آزمایشی شامل گروه شاهد و مصرف کننده ویتامین E، تیموکوئنیون و سیزامین با سطوح 100 و 200 میلی‌گرم/کیلوگرم از خوراک استاندارد با 5 تکرار و 6 قطعه بلدرچین تخم‌گذار در هر تکرار استقاده گردید. در انتهای دوره (85 روزگی) پس از کشتار دو قطعه پرنده از هر تکرار وزن نسبی اندام های ایمنی (تیموس، طحال و بورس فابریسیوس) و فعالیت شاخص های کبدی نظیر آلبومین، آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین ترانس آمیناز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) بررسی شد. پاسخ های ایمنی سلولی نظیر تست چالش حساسیت به دی نیتروکلروبنزن و پاسخ به تزریق میتوژن فیتوهماگلوتینین به وب بال چپ مطالعه شد. برای ارزیابی مورفولوژی بافت روده و جمعیت فلور میکروبی روده باریک، نمونه برداری صورت گرفت. برای بررسی بیان ژن MUC2نمونه هایی از ژژنوم جمع آوری و از روش RT-PCR استفاده شد. نتایج نشان داد مصرف جیره های مکمل شده سبب افزایش وزن نسبی معنی دار بورس فابرسیوس (05/0 ≤ p) و کاهش غیرمعنی داری فعالیت آنزیم های کبدی گردید (05/0≥ p). افزایش معنی دار فلور میکروبی مفید (لاکتوباسیلوس ها) و در مقابل کاهش جمعیت کلونی باکتری های اشرشیاکولی و سالمونلا انتریکا در روده همراه با افزایش سطح ویلی ها و تراکم تعداد سلول‌های گابلت نشان دهنده اثرات مفید ترکیبات فعال استفاده شده در بهبود وضعیت سلامت بلدرچین ها بود (05/0 ≤ p). مصرف جیره های مکمل شده با سطوح ویتامین E، سیزامین و تیموکوئنیون سبب افزایش بیان mRNA ژن MUC2در روده شد. نتایج نشان دهنده ی سودمندی مصرف ویتامین E، سیزامین و تیموکوئنیون بر پاسخ سیستم ایمنی سلولی، مورفولوژی، فلور میکروبی روده و بیان mRNA ژن MUC2 در بلدرچین های ژاپنی تخم‌گذار بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

52 - تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتی
میر حسن بیرانوند محسن محمدی ساعی بهروز یاراحمدی کریم قربانی امین کاظمی زاده

10.22034/ascij.2023.1973296.1443

این پژوهش با هدف مطالعه‌ی تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد رشد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتی انجام گرفت. آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 تیمار، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین (نر وماده) در أکثر

این پژوهش با هدف مطالعه‌ی تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد رشد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتی انجام گرفت. آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 تیمار، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین (نر وماده) در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل:1) جیره پایه بدون ویتامین و چربی (شاهد)، 2) جیره پایه حاوی 2 درصد روغن سویا، 2) جیره‌پایه حاوی 2 درصد روغن پیه، 3) جیره‌پایه حاوی 2 درصد روغن سویا و 200 میلی‌گرم در کیلوگرم ویتامین E، 4) جیره‌پایه حاوی 2 درصد روغن پیه و 200 میلی‌گرم/کیلوگرم ویتامین E بود. وزن بلدرچین‌ها در پایان هر هفته اندازه‌گیری و خوراک مصرفی در هر هفته تعیین شد. در روز 35، از هر واحد آزمایشی دو پرنده انتخاب و کشتار شدند، و نمونه‌های گوشت ران و سینه هر دو پرنده برای ارزیابی فراسنجه‌های کیفی گوشت استفاده شد. نتایج نشان داد که در هفته اول و دوم چربی و ویتامین E روی وزن پرندگان تاثیری ندارد (05/0p ). در هفته سوم، چهارم و پنجم کم‌ترین مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در پرندگانی که سطح 2 درصد روغن پیه و روغن سویا به همراه 200 میلی‌گرم ویتامین E دریافت کرده بودند مشاهد شد. اثر تیماری‌های آزمایشی بر pH، رطوبت، ظرفیت نگه‌داری و مالون دی آلدئید معنی‌دار نبود (05/ 0<p ). در کل استفاده از 2 درصد روغن پیه به همراه 200 میلی‌گرم/کیلوگرم ویتامین E در جیره پرندگان باعث بهبود عملکرد رشد شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

53 - تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی
محسن محمدی ساعی هوشنگ لطف الهیان فرزانه مهرابی بهروز یاراحمدی علیرضا چگنی امین کاظمی زاده

10.22034/ascij.2023.1967151.1423

جلبک دریایی دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و آنتی باکتریال است که مصرف آن در جیره بلدرچین‌ها می‌تواند سبب تغییر رنگ و کیفیت گوشت گردد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی بود. تعداد 306 قطعه بلدرچین ژاپ أکثر

جلبک دریایی دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و آنتی باکتریال است که مصرف آن در جیره بلدرچین‌ها می‌تواند سبب تغییر رنگ و کیفیت گوشت گردد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی بود. تعداد 306 قطعه بلدرچین ژاپنی سه روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار آزمایشی، 3 تکرار و 17 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی سطوح مختلف جلبک دریایی بودند (تیمار 1: فاقد جلبک (شاهد)، تیمار 2: 05/0 درصد، تیمار 3: 1/0 درصد، تیمار 4: 15/0 درصد، تیمار 5: 2/0 درصد و تیمار 6: 25/0 درصد جیره) که به جیره‌ی پایه افزوده شد. علاوه بر ثبت داده‌های مربوط به عملکرد، در 35 روزگی، به‌منظور بررسی کیفیت گوشت چهار قطعه بلدرچین از هر دو جنس نر و ماده به‌صورت تصادفی از هر تکرار انتخاب و کشتار شدند. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف جلبک در جیره بلدرچین‌ها، بر میانگین افزایش وزن بدن، مقدار خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و وزن زنده نبود (05/0p >)؛ اما تأثیر سطوح مختلف جلبک بر وزن لاشه معنی‌دار بود (05/0p <). همچنین تأثیر سطوح مختلف جلبک بر بازده لاشه معنی‌دار بود (05/0p <). در میزان مالون‌‌دی‌آلدئید گوشت، تفاوت معنی‌داری بین تیمارها وجود نداشت (05/0p >)؛ اما تفاوت معنی‌داری در درصد pH گوشت، ظرفیت نگهداری آب و درصد افت خونابه بین تیمارها مشاهده شد (05/0p <). در کل، نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد استفاده از جلبک دریایی در سطح 1/0 درصد جیره می‌تواند در بهبود عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی، مؤثر باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

54 - مقایسه اثر زردچوبه و ویتامین E در بهبود پروفایل لیپیدی و شاخص‌های بیوشمیایی کبد و کلیه در بلدرچین ژاپنی
مجید غلامی آهنگران

هدف از این مطالعه، مقایسه زردچوبه و ویتامین E بر شاخص‌های بیوشیمیایی کبد و کلیه در بلدرچین ژاپنی است. بدین منظور،180 جوجه یک‌روزه بلدرچین ژاپنی در 4 گروه با 3 تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند و از سن یک‌روزگی تا 42 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. تمام گروه ها از ابتدا أکثر

هدف از این مطالعه، مقایسه زردچوبه و ویتامین E بر شاخص‌های بیوشیمیایی کبد و کلیه در بلدرچین ژاپنی است. بدین منظور،180 جوجه یک‌روزه بلدرچین ژاپنی در 4 گروه با 3 تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند و از سن یک‌روزگی تا 42 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. تمام گروه ها از ابتدای دوره از جیره پایه استاندارد مطابق توصیه NRC استفاده کردند. گروه 1 به همراه جیره پایه، زرد چوبه را به میزان 5/0% جیره دریافت کردند. گروه 2 به همراه جیره پایه، زردچوبه رابه میزان 1% جیره دریافت کردند. گروه 3 به همراه جیره پایه ویتامین E به میزان 25/0% جیره دریافت کردند. گروه 4 که گروه کنترل بوده از جیره پایه استفاده کردند. تمامی جوجه‌ها در سن 42 روزگی کشتار شدند و پس از کشتار نمونه‌های سرمی جهت سنجش کلسترول تام، HDL، LDL، تری گلیسیرید، پروتئین تام، اسید اوریک و آنزیم‌های کبدی (ALT وAST) اخذ شد. نتایج مطالعه اخیر نشان می‌دهد استفاده از زردچوبه به میزان 5/0 و 1درصد در جیره غذایی بلدرچین در اکثر شاخص‌های مربوط به متابولیسم تری گلیسرید، کلسترول و پروتئین و شاخص‌های مربوط به ارزیابی عملکرد کبد و کلیه با اضافه سازی ویتامین E در جیره غذایی برابری می‌کند و در کل یک بهبودی نسبی در شاخص‌های ذکر شده نسبت به گروه کنترل مشاهده می‌گردد. مقایسه داده‌ها نشان می‌دهد در اکثر موارد استفاده از 1 درصد زردچوبه اثرات بهتری نسبت به اضافه سازی 5/0درصد زردچوبه داشته است. به نظر می رسد استفاده از زردچوبه در جیره غذایی بلدرچین می تواند شاخص های مربوط به متابولیسم چربی را بهبود بخشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

55 - بررسی آلودگی سالمونلا انتریتیدیس در گوشت مرغ و بلدرچین عرضه‌شده در استان خوزستان
زهرا متقی حسین خدابنده شهرکی مهلا الهی نیا

سالمونلوز، توسط باکتری‌های جنس سالمونلا ایجادشده و یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ناشی از مواد غذایی است که با اسهال، تب خفیف، تهوع، دردهای شکم و حتی مرگ، همراهی می‌شود. این مطالعه به‌منظور جداسازی و شناسایی سروتیپ های شایع سالمونلا در گوشت مرغ و بلدرچین انجام شد. به این م أکثر

سالمونلوز، توسط باکتری‌های جنس سالمونلا ایجادشده و یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ناشی از مواد غذایی است که با اسهال، تب خفیف، تهوع، دردهای شکم و حتی مرگ، همراهی می‌شود. این مطالعه به‌منظور جداسازی و شناسایی سروتیپ های شایع سالمونلا در گوشت مرغ و بلدرچین انجام شد. به این منظور 100 نمونه گوشت شامل 50 نمونه گوشت مرغ و 50 نمونه گوشت بلدرچین از مراکز توزیع در سطح استان خوزستان جمع‌آوری و پس از کشت و جداسازی سالمونلا و استخراج ژنوم، با روش واکنش زنجیره‌ای پلی مراز موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 5 مورد از مجموع 100 نمونه به گونه‌ی سالمونلا انتریتیدیس آلوده بودند. با توجه به نتایج حاصل، اعمال نظارت‌ها و آزمون‌های میکروبی دوره‌ای و تدابیر بیشتر از سمت مسئولین اداره دامپزشکی استان به‌منظور کاهش میزان آلودگی میکروبی بسیار حائز اهمیت است تفاصيل المقالة

فهرس المقالات بلدرچین

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية