هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نقش ابعاد ترومای کودکی در پیشبینی شناخت اجتماعی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد رودهن با رده سنی 20 سال به بالا بودند، که در سال (1400-1401) مشغول به تحصیل بودند و از ب چکیده کامل
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نقش ابعاد ترومای کودکی در پیشبینی شناخت اجتماعی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد رودهن با رده سنی 20 سال به بالا بودند، که در سال (1400-1401) مشغول به تحصیل بودند و از بین آنها 336 دانشجو از طریق نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادههای این پژوهش از پرسشنامه ذهنخوانی از طریق تصویر چشم، (بارون- کوهن، 2001) (RMET)، و پرسشنامه ترومای کودکی (برنشتاین، 2003) (CTQ)، استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه با نرمافزار SPSS-27 انجام شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که، ابعاد ترومای دوران کودکی (غفلت فیزیکی، سوء استفاده جنسی، سوء استفاده عاطفی، غفلت عاطفی و سوء استفاده فیزیکی) قادر به پیش بینی شناخت اجتماعی بصورت منفی و معکوس هستند (001/0> P، 05/0>P) و غفلت عاطفی با ضریب تاثیر (31/0-Beta =) و غفلت فیزیکی، با ضریب تاثیر (29/0-Beta =) قویترین پیشبینیکننده مشکلات، در شناخت اجتماعی دانشجویان بود.
نتیجهگیری: میتوان گفت افرادی که تجربه ترومای کودکی داشتهاند، ممکن است نقصهایی در شناخت اجتماعی نشان دهند که میتواند پیامدهای قابل توجهی داشته باشد و منجر به کاستیهایی در جنبههای مختلف فهم اجتماعی و دشواریها در درک احساسات و نیات دیگران شود و باید مداخلات روانی اجتماعی، برای پیشگیری و کاهش اثرات دراز مدت ناملایمات دوران کودکی ایجاد شود.
پرونده مقاله