به منظور بررسی اثر تراکم بنه بر صفات زیرزمینی و کیفی گیاه زعفران تحت شرایط استفاده از کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن دار، آزمایشی در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در در روستای قمی آباد شهرستان ری انجام شد. عامل های آزمایش شامل تر چکیده کامل
به منظور بررسی اثر تراکم بنه بر صفات زیرزمینی و کیفی گیاه زعفران تحت شرایط استفاده از کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن دار، آزمایشی در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در در روستای قمی آباد شهرستان ری انجام شد. عامل های آزمایش شامل تراکم بنه در سه سطح (60، 120 و 180 بنه در متر مربع) و منابع کودی در چهار سطح (عدم مصرف، کود شیمیایی نیتروژن دار به میزان 150 کیلوگرم در هکتار، کود زیستی نیتروکسین به میزان 5 لیتر در هکتار و مصرف تلفیقی کود شیمیایی نیتروژن دار به مقدار 75 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی نیتروکسین به مقدار 5/2 لیتر درهکتار) بود. نتایج حاصل نشان داد که تراکم بنه بر وزن تر و خشک گل، وزن خشک کلاله و خامه، قطر بنه، وزن تر بنه دختری و تعداد بنه دختری معنی دار بود. بر این اساس با افزایش تراکم بنه از 60 به 180 بنه در مترمربع، عملکرد خشک کلاله زعفران تا 7/2 برابر افزایش یافت. این در حالی بود که افزایش تراکم بر صفاتی نظیر قطر بنه، وزن تر بنه دختری و تعداد بنه دختری اثر منفی داشته و منجربه کاهش عملکرد صفات مذکور گردید. کاربرد کود زیستی نیتروکسین از نظر رشد رویشی و عملکرد زعفران با تولید 08/2 کیلوگرم در هکتار کلاله به همراه خامه خشک نسبت به سایر تیمارهای کودی برتری داشت و بر مؤلفه های کیفی زعفران (کروسین، پیکروکروسین و سافرانال) نیز بالاترین تأثیر را اعمال نمود. در مجموع استفاده از تراکم های بالا به منظور حصول عملکرد مناسب و استفاده توأم از کود نیتروکسین و کود اوره به عنوان جایگزینی برای کاهش تدریجی مصرف کود شیمیایی اوره توصیه می شود.
پرونده مقاله
مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه، راهکاری مناسب برای افزایش بهرهوری گیاهان زراعی و بهبود محیط زیست به شمار می رود. به منظور بررسی اثر کاربرد باکتریهای محرک رشد همراه با سطوح مختلف ورمیکمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی کلزا، آزمایشی در سال‎ ‎زراعی 94-1393 به صورت مزرعه چکیده کامل
مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه، راهکاری مناسب برای افزایش بهرهوری گیاهان زراعی و بهبود محیط زیست به شمار می رود. به منظور بررسی اثر کاربرد باکتریهای محرک رشد همراه با سطوح مختلف ورمیکمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی کلزا، آزمایشی در سال‎ ‎زراعی 94-1393 به صورت مزرعهای به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح و عدم تلقیح (شاهد) بذرهای کلزا با باکتریهای محرک رشد و کاربرد سطوح مختلف ورمیکمپوست به مقدار صفر (شاهد)، 4، 8 و 12 تن در هکتار بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده و برهمکنش کاربرد ورمیکمپوست و باکتریهای محرک رشد بر صفات کمّی و کیفی کلزا معنیدار بودند. به طوری که با افزایش مقدار کاربرد ورمیکمپوست از ۴ تا ۱۲ تن در هکتار، افزایش معنیداری در صفات مورد بررسی نسبت به شاهد مشاهده شد. هم چنین، تلقیح بذرها با باکتریهای محرک رشد نیز باعث افزایش مقدار صفات اندازهگیری شده نسبت به شاهد گردید. کاربرد 12 تن ورمیکمپوست در هکتار به همراه باکتریهای محرک رشد ، باعث افزایش تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد روغن به ترتیب به میزان 28.63 عدد، 4.68 گرم، 2.10785 کیلوگرم، 3484.2 کیلوگرم، 38.02% و 1795.93 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد شد. کاربرد 12 تن ورمیکمپوست در هکتار به همراه باکتریهای محرک رشد در سه صفت عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد روغن منجر به افزایش به ترتیب 83، 45 و 43 درصد نسبت به شاهد گردید. بنابراین، در خاکهایی با کمبود مواد آلی، کاربرد همزمان ورمیکمپوست و باکتریهای محرک رشد میتواند سبب افزایش معنیداری در عملکرد کمی و کیفی کلزا شود.
پرونده مقاله
مشکلات فراوان حاصل از مصرف کودهای شیمیایی نیتروژنه در تولیدات گیاهی، صاحب نظران را بر آن داشته تا که از روش های جایگزین و پاک در راستای حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک استفاده نمایند و در این میان مصرف کودهای آلی، ب ه ویژه ورمی کمپوست، از جمله اولویت ها محسوب می شود. ب چکیده کامل
مشکلات فراوان حاصل از مصرف کودهای شیمیایی نیتروژنه در تولیدات گیاهی، صاحب نظران را بر آن داشته تا که از روش های جایگزین و پاک در راستای حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک استفاده نمایند و در این میان مصرف کودهای آلی، ب ه ویژه ورمی کمپوست، از جمله اولویت ها محسوب می شود. به منظور بررسی اثر مصرف مقادیر مختلف کود نیتروژن و ورمی کمپوست بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس گیاه دارویی همیشه بهار آزمایشی در بهار سال 1392 در منطقه شهرری اجرا گردید. این آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. در این تحقیق مصرف کود شیمیایی نیتروژن در 4 سطح (0، 60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان عامل اصلی و ورمی کمپوست در3 سطح (0، 10 و 20 تن در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که گیاهان تیمار شده با نیتروژن در سطح 120 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر مقادیر مصرف، نتایج مطلوب تری را بر عملکرد، اجزای عملکرد و محتوی اسانس اندام های هوایی به همراه داشت. همچنین، اثر کاربرد ورمی کمپوست در سطوح 10 و 20 تن در هکتار بیشتر از تیمار عدم مصرف بود. نتایج مقایسه میانگین های اثر متقابل عوامل آزمایشی نشان داد که بالاترین عملکردهای دانه (1567 کیلوگرم در هکتار)، بیولوژیک (6664 کیلوگرم در هکتار) و اسانس (18.66 کیلوگرم درهکتار) با مصرف 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و20 تن ورمی کمپوست در هکتار به دست آمدند.
پرونده مقاله