اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی: 1 (65)

دسترسی آزاد مقاله

1 - سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ‌های کینوا (Chenopodium quinoa Wild) با استفاده از معیارهای مختلف پایداری
مریم اطاعتی محمدرضا اردکانی محمود باقری فرزاد پاک نژآد فرید گل زردی

10.30495/JCEP.2023.1935024.1815

گیاه کینوا به دلیل ارزش غذایی مطلوب و پتانسیل بالای تولید به عنوان گیاه مناسب در شرایط نامساعد محیطی شناخته‌ شده است. این گیاه در کشوری مانند ایران که دارای تنوع اقلیمی است باعث ایجاد امنیت غذایی، افزایش درآمد کشاورزان و تولید پایدار خواهد شد. به ‌منظور بررسی اثر متقا چکیده کامل

گیاه کینوا به دلیل ارزش غذایی مطلوب و پتانسیل بالای تولید به عنوان گیاه مناسب در شرایط نامساعد محیطی شناخته‌ شده است. این گیاه در کشوری مانند ایران که دارای تنوع اقلیمی است باعث ایجاد امنیت غذایی، افزایش درآمد کشاورزان و تولید پایدار خواهد شد. به ‌منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و تعیین سـازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های کینوا در مناطق مختلف کشـور، تعداد ده ژنوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکـرار در چهـار منطقه کرج، شهرکرد، ارومیه و کاشمر طی سال زراعی 1397-1396 ارزیابی شدند. ژنوتیپ‌های مورد بررسی شامل Titicaca،Red Carina، Giza1، Q12، Q18، Q21، Q22، Q26، Q29 و Q31 بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد اثر محیط و اثر متقابل محیط و ژنوتیپ بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه در کرج و شهرکرد (به‌ترتیب 717 و 2196 کیلوگرم در هکتار) توسط ژنوتیپ Q26 و در ارومیه و کاشمر (به‌ ترتیب 1614 و 829 کیلوگرم در هکتار) به ‌ترتیب توسط ژنوتیپ Q18 و Titicaca حاصل شد. با توجه به نتایج بررسی پایداری و سازگاری با روش ها و معیارهای مختلف (پارامتری و ناپارامتری)، ژنوتیپ Red Carina با داشتن عملکرد دانه 996 کیلوگرم در هکتار بالاتر از میانگین عملکرد کل ژنوتیپ ها (939 کیلوگرم در هکتار)، بالاترین رتبه معیار گزینش هم ‌زمان برای عملکرد و پایداری، کمترین میانگین رتبه (1/56) و حداقل انحراف معیار رتبه (1.03 =SD) به ‌عنوان ژنوتیپ دارای عملکرد مطلوب و پایدار و سازگار با مناطق مورد بررسی شناسایی شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - اثر رژیم‌های مختلف آبیاری بر ویژگی‌های زراعی و کیفیت دانه ژنوتیپ‌های برنج (.Oryza sativa L)
معصومه حبیبی پوریا مظلوم مرتضی نصیری علی افتخاری مرتضی مبلغی

10.30495/JCEP.2023.1926035.1785

وقوع کم آبی یا تنش خشکی در طی رشد گیاه افزون بر کاهش عملکرد، کاهش کیفیت فیزیکی و پخت دانه برنج را نیز به همراه دارد. از این رو، پژوهش حاضر جهت ارزیابی رژیم های آبیاری بر عملکرد و صفات کیفی 10 ژنوتیپ برنج در مؤسسه تحقیقات برنج کشور (معاونت مازنداران-آمل) در سال زراعی چکیده کامل

وقوع کم آبی یا تنش خشکی در طی رشد گیاه افزون بر کاهش عملکرد، کاهش کیفیت فیزیکی و پخت دانه برنج را نیز به همراه دارد. از این رو، پژوهش حاضر جهت ارزیابی رژیم های آبیاری بر عملکرد و صفات کیفی 10 ژنوتیپ برنج در مؤسسه تحقیقات برنج کشور (معاونت مازنداران-آمل) در سال زراعی 1396 اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی شامل روش های آبیاری در سه سطح غرقابی (Flood Irrigation)، روش تر و خشک شدن تناوبی با سطح ایستایی 10 (AWD10) و 20 (AWD20) سانتی متری زیر سطح خاک و&zwj; عامل فرعی شامل 10 ژنوتیپ برنج انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف آبیاری فقط بر طول دانه قبل از پخت، دانه خرد، محتوی آمیلوز و دمای ژلاتینه شدن از نظر آماری معنی دار بود. در میان ژنوتیپ ها، ندا با میانگین 6901/7 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه، شاخص برداشت با میانگین 44/2 درصد، راندمان تبدیل با میانگین 72/3 درصد و درصد دانه سالم را با میانگین 65/3 درصد بیشترین مقادیر را به خود اختصاص داد. بیشترین درجه تبدیل (90 درصد)، طول دانه بعد از پخت (13/2 میلی متر)، نسبت طویل شدن (دو میلی متر) و دمای ژلاتینی (5/6) به ترتیب به ژنوتیپ های وندانا،IR74428-153-2-3 ، فیروزان وIR70416-53-2-2 تعلق داشت. به طورکلی، با توجه به اینکه صفات مهم کمی و کیفی ژنوتیپ ها در تیمار های رژیم آبی تفاوتی با روش غرقابی نداشت، در نتیجه ژنوتیپ های مورد مطالعه جهت کاشت در مناطقی با کمبود آب آبیاری قابل توصیه می باشد. لازم به ذکر است که ژنوتیپ ندا به دلیل افزایش چند صفت مهم کمی و کیفی نسبت به سایر ژنوتیپ های مورد بررسی ژنوتیپ برتر می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - شناسایی ژنوتیپ های کلزای متحمل به سرما با استفاده از شاخص‌های تحمل به تنش تحت تأثیر کاربرد هیومیک اسید
شیرین علیزاده آرش روزبهانی امیرحسین شیرانی راد محمدرضا حاج سیدهادی

10.30495/JCEP.2023.1923621.1773

به منظور شناسایی تحمل به سرما در ژنوتیپ های کلزا با کاربرد هیومیک اسید بر اساس شاخص های تحمل به تنش، آزمایشی در سال 97-1396 و 98-1397 در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تن چکیده کامل

به منظور شناسایی تحمل به سرما در ژنوتیپ های کلزا با کاربرد هیومیک اسید بر اساس شاخص های تحمل به تنش، آزمایشی در سال 97-1396 و 98-1397 در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تنش سرما به صورت عامل تاریخ کاشت در دو سطح شامل 10 مهر ماه و 10 آبان ماه، و عامل هیومیک اسید نیز در دو سطح شامل عدم کاربرد ( محلول پاشی آب خالص) و کاربرد (محلول پاشی با غلظت 1/5 در هزار در مرحله 4 تا 6 برگی) به عنوان عوامل اصلی به صورت فاکتوریل در کرت های اصلی استفاده شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین ژنوتیپ های کلزا از نظر شاخص های تحمل به تنش تنوع وجود دارد. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها ژنوتیپ سوم (WRL-95-07) در هر دو محیط تنش و عدم تنش سرما و همچنین کاربرد و عدم کاربرد هیومیک اسید نسبت به سایر ژنوتیپ ها عملکرد بالایی را نشان داد. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد شاخص های میانگین تولید شاخص بهره وری (MP)، میانگین هندسی (GMP)، میانگین هارمونیک (HARM) و شاخص تحمل خشکی (STI)، بیشترین همبستگی معنی دار را با عملکرد دانه در شرایط نرمال و تنش داشتند. تجزیه به مؤلفه های اصلی توانست بین شاخص های معرفی کننده ژنوتیپ های متحمل با شاخص های معرفی کننده ژنوتیپ های حساس تفاوت قایل شود و بر این اساس تجزیه کلاستر، 10 ژنوتیپ کلزا را در 3 گروه قرار داد. درنتیجه ژنوتیپ WRL-95-07برای شرایط تنش و عدم تنش با کاربرد هیومیک اسید عملکرد مناسبی داشت و در رتبه بعدی ژنوتیپ WRL-95-12 تحت شرایط تنش با کاربرد هیومیک اسید می تواند عملکرد مطلوبی نسبت به سایر ژنوتیپ ها داشته باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - اثر محدودیت های دمایی و تراکم کشت بر خصوصیات کیفی روغن و اسیدهای چرب و ارتباط رگرسیونی با عملکرد دانه سویا
علیرضا الازمنی معصومه نعیمی ابوالفضل فرجی علی راحمی کاریزکی لیلا آهنگر

10.30495/JCEP.2023.1928321.1796

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی لاین زودرس Soy-93-31 سویا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1397 و 1398 در منطقه گرگان اجرا شد. عامل او چکیده کامل

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی لاین زودرس Soy-93-31 سویا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1397 و 1398 در منطقه گرگان اجرا شد. عامل اول درجه روز رشد تـا زمـان برداشـت شامل پنج درجه روز رشد ( 2328، 2182، 1893، 1712 و 1499) ناشی از تاریخ کاشت های (۲۰ خرداد، 3، 17 و 31 تیر و 14 مرداد) و عامـل دوم فاصـله ردیف های کاشت 24، 36 و 48 سانتی متر (به ترتیب تراکم های 42، 28 و21 بوته در مترمربـع) بودنـد. در این آزمایش صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، هزاردانه، عملکرد روغن، درصد روغن و اسیدهای چرب سویا اندازه گیری شدند. نتایج این آزمایش نشان داد تاریخ کاشت و تراکم اثر معنی داری بر درصد روغن و اسیدهای چرب سویا داشتند، درصد روغن دانه با افزایش زمان کاشت (کشت تأخیری) سویا کاهش پیدا کرد به طوری که بیشترین درصد روغن سویا از درجه روز رشد 2328 و کمترین درصد روغن از 1499 درجه روز رشد به دست آمد. همچنین، بر اساس نتایج، تاریخ کاشت و تراکم بوته اثر معنی داری بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه داشتند. وزن هزار دانه سویا با تأخیر کاشت کاهش پیدا کرد. با تأخیر تاریخ کاشت در تمام تراکم ها عملکرد دانه سویا کاهش پیدا کرد، به طوری که بیشترین عملکرد دانه در 2328 درجه روز رشد و تراکم 42 بوته در متر مربع (3760کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه سویا در 1499 درجه روز رشد و تراکم 21 بوته در متر مربع (470 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. به طورکلی، تأخیر در کاشت و کاهش تراکم، باعث افت شدید عملکر دانه سویا می شود. بر اساس نتایج این آزمایش 2328 درجه روز رشد و تراکم 42 بوته در متر مربع در بین تیمارهای مورد بررسی، مطلوب ترین شرایط را برای رسیدن به حداکثر عملکرد دانه و روغن فراهم کرده اند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه‌های مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت استان کرمان
مریم السادات موسوی نسب عنایت الله توحیدی نژاد غلامرضا افشارمنش حسین حیدری شریف آباد احمد آیین

10.30495/JCEP.2023.1917732.1758

به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شهرستان جیرفت در سال زراعی 97-1396 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تا چکیده کامل

به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شهرستان جیرفت در سال زراعی 97-1396 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تاریخ کشت به عنوان عامل اصلی در سه سطح 27 تیر ماه، 3 مرداد ماه و 10 مرداد ماه و هیبریدهای مختلف به عنوان عامل فرعی در 10 سطح هیبریدهای زودرس، دیررس و متوسط رس (701، 703، 705، 706، 707، 201، 260، 400، 370 و 704 به عنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد که بین هیبریدهای مورد مطالعه از نظر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک تفاوت معنی دار وجود داشت. بیشترین تعداد ردیف در بلال در هیبرید 706 و بالاترین تعداد دانه در ردیف در هیبرید 707 حاصل شد. تأخیر در کاشت با افزایش قطر ساقه و عملکرد بیولوژیک و کاهش ارتفاع بوته، طول بلال، تعداد ردیف در بلال، عملکرد دانه، شاخص برداشت،GDD مورد نیاز از کاشت تا رسیدگی فیزیولوژیک و اسپد همراه بود. با تأخیر در کاشت، درصد پروتئین و تجمع پرولین افزایش پیدا کرد. بیشترین عملکرد دانه در تاریخ های کشت 27 تیر ماه در هیبرید 260 (18/24 تن در هکتار)، 3 مرداد ماه در هیبرید 201 (17/46 تن در هکتار) و 10 مرداد ماه در هیبریدهای 370 و 201 (17/4و 17/28 تن در هکتار) به دست آمد. به نظر می رسد تاریخ کاشت دیرهنگام به دلیل برخورد با دماهای نامطلوب در هنگام کاکل دهی، گرده افشانی و دانه بندی و همچنین کاهش طول دوره رویشی باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تأثیر کاربرد برگی هورمون‌های جیبرلین و کینیتین بر ویژگی‌های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکردی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)
عقیل عالی پور طیب ساکی نژاد شهرام لک علیرضا شکوه فر مجتبی علوی فاضل

10.30495/JCEP.2023.1913609.1728

در مدیریت به‌زراعی ذرت، علاوه بر تأمین بذر هیبرید مناسب، عوامل دیگری از جمله هورمون‌های گیاهی نیز اهمیت دارند از این رو این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر نوع بذر هیبرید و کاربرد برگی هورمون‌های جیبرلین و کینتین بر شاخص‌های رشدی، بیوشیمیایی و عملکردی ذرت در شهرستان اهواز در چکیده کامل

در مدیریت به‌زراعی ذرت، علاوه بر تأمین بذر هیبرید مناسب، عوامل دیگری از جمله هورمون‌های گیاهی نیز اهمیت دارند از این رو این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر نوع بذر هیبرید و کاربرد برگی هورمون‌های جیبرلین و کینتین بر شاخص‌های رشدی، بیوشیمیایی و عملکردی ذرت در شهرستان اهواز در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت‌پلات طی دو سال زراعی با چهار تکرار انجام شد. هیبریدهای ذرت دانه‌ای شامل سینگل‌کراس 704 (دیررس)، 616 (متوسط‌رس) و 71AS (متوسط‌ رس) به عنوان فاکتور اصلی و محلول‌پاشی کینتین/جیبرلین در سه سطح صفر، 200/150 و 400/300 پی‌پی‌ام به عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که اثر ساده نوع هیبرید و محلول‌پاشی کینتین/جیبرلین بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، کلروفیل‌های a، b و کل و درصد پروتئین دانه از نظر آماری مؤثر بود. همچنین، اثر متقابل محلول‌پاشی کینتین/جیبرلین در هیبرید بر روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک اندام‌هوایی، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، کلروفیل‌های a، b و کل ودرصد پروتئین دانه و اثر متقابل هیبرید در محلول‌پاشی کینتین/جیبرلین در سال بر شاخص سطح برگ هیبریدهای مختلف ذرت تأثیر معنی دار آماری داشت. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر صفات مورد بررسی در هر دو سال زراعی در سینگل کراس 704 ذرت و پس از محلول‌پاشی جیبرلین/کینتین به نسبت 200/150 پی‌پی‌ام به‌دست آمد. نسبت جیبرلین/کینتین 200/150 پی‌پی‌ام در همه هیبریدها، تأثیر بهتری بر صفات مختلف مورفولوژیکی و بیوشیمیایی داشت. بیشترین عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و شاخص برداشت که صفات بسیار مهمی هستند، مربوط به رقم سینگل کراس 704 همراه با محلول‌پاشی هورمون‌ها به نسبت 200/150 پی‌پی‌ام بود. با توجه به‌نتایج به‌دست آمده، استفاده از هیبرید سینگل کراس 704 ذرت و محلول‌پاشی آن با جیبرلین و کینتین به نسبت 200/150 پی‌پی‌ام می تواند مورد توجه باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - ارزیابی کارآیی علف کش های پیش و پس رویشی در کنترل علف های هرز و عملکرد بادام زمینی (.Arachis hypogaea L)
سمیه تکاسی ابراهیم کازرونی منفرد

10.30495/JCEP.2023.1935291.1816

رشد ضعیف گیاه بادام زمینی در اوایل فصل رشد منجر به رقابت شدید علف های هرز و کاهش عملکرد قابل توجه آن می شود. به منظور مقایسه کارآیی کنترلی علف کش های پیش و پس رویشی در کنترل علف های هرز بادام زمینی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز چکیده کامل

رشد ضعیف گیاه بادام زمینی در اوایل فصل رشد منجر به رقابت شدید علف های هرز و کاهش عملکرد قابل توجه آن می شود. به منظور مقایسه کارآیی کنترلی علف کش های پیش و پس رویشی در کنترل علف های هرز بادام زمینی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان در سال 1396 انجام شد. تیمارها شامل پندی متالین (EC 33%)، اکسی فلورفن (EC 24%)، بنتازون (SL 48%) + هالوکسی فوپ‌آر‌متیل استر (EC‌ 10.8%)، ایمازتاپیر (SL 10%)، تری فلورالین (EC 48%)، دو بار وجین دستی و مالچ کلش برنج + وجین دستی بودند. برای مقایسه تیمارها از ارزیابی کنترل چشمی علف های هرز بر اساس روش EWRC، درصد کاهش تعداد و زیست توده علف های ه رز هر تیمار نسبت به شاهد و همچنین درصد افزایش عملکرد اقتصادی بادام زمینی هر تیمار نسبت به شاهد استفاده گردید. نتایج آزمایش نشان داد که بالاترین افزایش عملکرد دانه بادام زمینی نسبت به شاهد در تیمار بنتازون به مقدار 2 لیتر در هکتار+ هالوکسی فوپ‌آر‌متیل استر به مقدار 0.75 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی در مرحله 5-3 برگی علف های هرز و همچنین تیمار دو بار وجین دستی در زمان های 3 و 6 هفته پس از کاشت به دست آمد که به ترتیب 188.6 و 177.7 درصد افزایش نسبت به شاهد بود، در این دو تیمار، میزان کاهش زیست توده علف های هرز باریک برگ (شامل گونه های سوروف (Echinochloa crus-galli L) و ارزنی (Setaria glauca L)) به ترتیب 81.5 و 100 درصد، علف های هرز پهن برگ (گونه های عروسک پشت پرده (Physalis divaricate D. Don) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.) به رتیب 84.7 و 93.1 درصد و جگن گونه اویارسلام (Cyperus esculentus L.) به ترتیب 70.2 و 90.4 درصد نسبت به شاهد بدون کنترل بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - الگوی پروتئینی تعدادی از ارقام گندم نان در مراحل قبل و بعد از خوشه‌دهی با استفاده از روش SDS-PAGE
زهرا بقایی فر محسن فرشادفر سمیرا مستوفی زهره شیرخانی مهدی کاکایی

10.30495/JCEP.2023.1926815.1787

بررسی تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص های مولکولی و بیوشیمیایی نقش مهمی در تحقیقات به نژادی دارد. الگوهای پروتئینی در راستای تعیین تنوع ژنتیکی کاربرد فراوانی پیداکرده است. به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی و الگوی پروتئینی در ارقام گندم نان قبل و بعد از مرحله خوشه‌دهی، این تحقیق در چکیده کامل

بررسی تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص های مولکولی و بیوشیمیایی نقش مهمی در تحقیقات به نژادی دارد. الگوهای پروتئینی در راستای تعیین تنوع ژنتیکی کاربرد فراوانی پیداکرده است. به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی و الگوی پروتئینی در ارقام گندم نان قبل و بعد از مرحله خوشه‌دهی، این تحقیق در مزرعه پژوهشی دانشگاه پیام نور اسدآباد اجرا گردید. در این پژوهش 13 رقم گندم نان برای تهیه الگوهای پروتئینی بر اساس الکتروفورز SDS-PAGE مورداستفاده قرار گرفت. الکتروفورز به روش ژل پلی اکریل آمید به‌صورت ژل پایینی (12%) و ژل بالایی یا متراکم کننده (4%) انجام شد. نوارهای پروتئینی با استفاده از کوماسی بلو رنگ‌آمیزی شدند. تجزیه نوارها بر اساس اعداد صفر و یک با نرم افزار SPSS انجام گرفت. فاصله بر اساس روش اقلیدسی و ضریب شباهت بر اساس Dice انجام گرفت. بیشترین فاصله ژنتیکی در قبل از خوشه‌دهی بین ارقام زارع و گاسکوژن (8 واحد) است. بین رقم پیشگام و سایسون (یک یعنی صد درصد شباهت) است. کمترین میزان شباهت با عدد0.2 بین ارقام زارع و گاسکوژن بود. بر اساس تجزیه کلاستر تعداد 13 رقم گندم نان به سه گروه تقسیم ‌شدند. نتایج بعد از خوشه‌دهی تا حدود زیادی شبیه الگوی پروتئینی قبل از خوشه‌دهی بود. بین رقم پیشگام و سایسون (یک یعنی صد درصد شباهت) و یا پیشگام و بزوستایا (یک) است. کمترین میزان شباهت با عدد صفر بین ارقام زارع و گاسکوژن و عدد 0.205 بین رقم زارع و بقیه ارقام است. بر اساس تجزیه کلاستر بعد از خوشه‌دهی، تعداد 13 رقم گندم به چهار گروه تقسیم شدند. ارقام زارع، گاسکوژن و امید در کلاسترهای جدا گانه و بقیه ارقام در یک گروه طبقه بندی شدند. افزایش یک گروه بیانگر اثر بعضی از پروتئین ها است که در مراحل رشد و نمو قبل و بعد از خوشه دهی گندم مؤثر هستند. پرونده مقاله

XML

فهرست مقالات