استفاده از ترکیبات طبیعی ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی مانند اسیدهای آلی، اسانسها و عصارههای گیاهی میتوانند جایگزین مناسب و ایمنی در مواد غذایی و صنایع دارویی باشند. از اینرو هدف از این تحقیق ارزیابی میزان فنل، فلاونوئید و خاصیت آنتی اکسیدانی ژنوتیپهای مختلف گیاه کنار چکیده کامل
استفاده از ترکیبات طبیعی ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی مانند اسیدهای آلی، اسانسها و عصارههای گیاهی میتوانند جایگزین مناسب و ایمنی در مواد غذایی و صنایع دارویی باشند. از اینرو هدف از این تحقیق ارزیابی میزان فنل، فلاونوئید و خاصیت آنتی اکسیدانی ژنوتیپهای مختلف گیاه کنار بود. در این تحقیق 14 ژنوتیپ بومی گیاه کنار (Ziziphus mauritiana L.) در سال 1395 از مناطق جنوب کشور شامل جیرفت، رودان، میناب و جاسک جمعآوری گردید. میزان فنل و فلاونویید کل بر اساس روشهای اسپکتروفوتومتری و ارزیابی عملکرد آنتی اکسیدانی عصارهها با استفاده از روش DPPH ارزیابی گردید نتایج حاصل از تجزیه دادهها نشان داد که ژنوتیپ گیاه کنار در منطقه رودان از بیشترین میزان فنل کل (417/20 میلیگرم در گرم عصاره خشک) و فلاونوئیدکل (119/52 میلیگرم در گرم عصاره خشک) برخوردار بود. نتایج حاصل از ارزیابی میزان توانایی به دام اندازی رادیکالهای آزاد عصاره هیدرو الکلی برگ و میوه بهصورت مجموع نشان داد که ژنوتیپ گیاه کنار در منطقه رودان و سپس ژنوتیپهای گیاه کنار در شهر تالار به ترتیب با میزان 086/83 و 064/82 میکروگرم در میلیلیتر ژنوتیپهای برتر بودند. در کل عصاره هیدروالکلی برگ ژنوتیپهای کنار نسبت به میوه از خاصیت آنتیاکسیدانی بیشتر و ژنوتیپ کنار منطقه رودان و سپس ژنوتیپ کنار منطقه تالار، ژنوتیپهای برتر از لحاظ خواص آنتی اکسیدانی بودند. با توجه به میزان بالای خاصیت آنتیاکسیدانی گیاه کنار و همچنین بهدلیل خطرات سرطانزایی آنتیاکسیدانهای مصنوعی و سنتز شده، پیشنهاد میگردد فرآوردههای گیاه کنار مخصوصاً کنارهای رودان و تالار بهعنوان جایگزینی مناسب بجای مواد نگهدارنده و همچنین میتوان از آنها بهعنوان منابع غنی و در دسترس، در صنایع غذایی و داروسازی استفاده کرد. استفاده از ترکیبات طبیعی ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی مانند اسیدهای آلی، اسانسها و عصارههای گیاهی میتوانند جایگزین مناسب و ایمنی در مواد غذایی و صنایع دارویی باشند. از اینرو هدف از این تحقیق ارزیابی میزان فنل، فلاونوئید و خاصیت آنتی اکسیدانی ژنوتیپهای مختلف گیاه کنار بود. در این تحقیق 14 ژنوتیپ بومی گیاه کنار (Ziziphus mauritiana L.) در سال 1395 از مناطق جنوب کشور شامل جیرفت، رودان، میناب و جاسک جمعآوری گردید. میزان فنل و فلاونویید کل بر اساس روشهای اسپکتروفوتومتری و ارزیابی عملکرد آنتی اکسیدانی عصارهها با استفاده از روش DPPH ارزیابی گردید نتایج حاصل از تجزیه دادهها نشان داد که ژنوتیپ گیاه کنار در منطقه رودان از بیشترین میزان فنل کل (417/20 میلیگرم در گرم عصاره خشک) و فلاونوئیدکل (119/52 میلیگرم در گرم عصاره خشک) برخوردار بود. نتایج حاصل از ارزیابی میزان توانایی به دام اندازی رادیکالهای آزاد عصاره هیدرو الکلی برگ و میوه بهصورت مجموع نشان داد که ژنوتیپ گیاه کنار در منطقه رودان و سپس ژنوتیپهای گیاه کنار در شهر تالار به ترتیب با میزان 086/83 و 064/82 میکروگرم در میلیلیتر ژنوتیپهای برتر بودند. در کل عصاره هیدروالکلی برگ ژنوتیپهای کنار نسبت به میوه از خاصیت آنتیاکسیدانی بیشتر و ژنوتیپ کنار منطقه رودان و سپس ژنوتیپ کنار منطقه تالار، ژنوتیپهای برتر از لحاظ خواص آنتی اکسیدانی بودند. با توجه به میزان بالای خاصیت آنتیاکسیدانی گیاه کنار و همچنین بهدلیل خطرات سرطانزایی آنتیاکسیدانهای مصنوعی و سنتز شده، پیشنهاد میگردد فرآوردههای گیاه کنار مخصوصاً کنارهای رودان و تالار بهعنوان جایگزینی مناسب بجای مواد نگهدارنده و همچنین میتوان از آنها بهعنوان منابع غنی و در دسترس، در صنایع غذایی و داروسازی استفاده کرد.
پرونده مقاله
هدف از تحقیق حاضر بهینهسازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژنهای فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تأثیر اشعۀ UV-B در کشت کالوس خیار تلخ می باشد. غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشدBAP و 2-4-D و ریز نمونه جهت تولید کالوس در گیاه خیار تلخ در طرح چکیده کامل
هدف از تحقیق حاضر بهینهسازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژنهای فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تأثیر اشعۀ UV-B در کشت کالوس خیار تلخ می باشد. غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشدBAP و 2-4-D و ریز نمونه جهت تولید کالوس در گیاه خیار تلخ در طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. تاثیر اشعۀ UV-B (پنج گروه (شاهد (نور طبیعی)، 5 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار) و 10 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار)) بر بیان ژنهای مسیر بیوسنتزی کوئرستین از جمله فلاونولسنتاز و چالکونایزومراز، میزان فعالیت آنزیم آنتیاکسیدانی فنیلآمونیالیاز و فلاونوئید در بهترین کالوس های انتخاب شده بررسی شد. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که بیشترین وزن خشک کالوس در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر 2-4-D و 1 میلیگرم در لیتر BAP برای ریز نمونه ساقه به دست آمد. بیشترین بیان ژن فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در تیمار اعمال 10 دقیقه اشعۀ UV-B در زمان 24 ساعت بعد از شروع تیماردهی بدست آمده اما این بیان در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار کاهش یافته است. بیشترین بیان فنیلآمونیالیاز، کوئرستین و فلاونوئید در زمان 5 دقیقه اعمال تیمار اشعه UV-B در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار بدست آمده است. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که اشعۀ UV-B در سطح کالوس تاثیر مثبتی بر بیان ژنهای مسیر بیوسنتز فلاونوئیدها داشته است.
پرونده مقاله