• فهرست مقالات Dry matter

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - Survey of yield and Bulb Quantitative and Qualititative Traits in Iranian Onion Morphotypes.
        Mehdi Manbachi Mohsen Khodadadi Vahid Abdoosi Amirhossein Rahmatizadeh Sahar Majdi
        For evaluation of Iranian onion morphotypes potentials and application of them in breedingprogrames, seeds of 23 Iranian onion morphotypeswere collected from East Azarbaijan (RedAzarshahrmorphotypes), Tehran (Red Rey morphotypes), Razavi Khorasan (Red Neyshaboormorphoty چکیده کامل
        For evaluation of Iranian onion morphotypes potentials and application of them in breedingprogrames, seeds of 23 Iranian onion morphotypeswere collected from East Azarbaijan (RedAzarshahrmorphotypes), Tehran (Red Rey morphotypes), Razavi Khorasan (Red Neyshaboormorphotypes) and Zanjan (Gholyghese morphotypes). These onion morphotypes were planted inRCBD design in four replications in Seed and Plant Improvement Institute fromearly April 2010.Results showed high variation in studing traits among morphotypes.Red Rey2, Azar Gokan2, RedRey4 and local Neyshaboor2 morphotypes had the highest yield and marketing traits, but hadnodifference among morphotypes at tissue firmness. All morphotypes had low bulb dry matter and werenot suitable for processing. Results of cluster analysis among morphotypesshowed that 23morphotypes were clustered at 3 groups. In each cluster morphological traits of morphotypes wasadjust with their collecting location. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تأثیر مبارزه شیمیایی علف‌های هرز بر عملکرد سورگوم علوفه‌ای (Sorghum bicolor L.)
        فاطمه سلطان‌پورخزایی محمدحسن هادی‌زاده لیلا علیمرادی سیدحسین ترابی
        به منظور مطالعه تأثیر کنترل شیمیایی علف های هرز بر عملکرد سورگوم علوفه ای (رقم اسپیدفید) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 13تیمار در سال زراعی در 1389درمزرعه تحقیقاتی واقع در مرکزتحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی خراسان رضوی در مشهد اجرا شد. تیمارهای چکیده کامل
        به منظور مطالعه تأثیر کنترل شیمیایی علف های هرز بر عملکرد سورگوم علوفه ای (رقم اسپیدفید) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 13تیمار در سال زراعی در 1389درمزرعه تحقیقاتی واقع در مرکزتحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی خراسان رضوی در مشهد اجرا شد. تیمارهای این آزمایش شامل علف کش های مزوتریون+ تربوتیلازین+ اس- متولاکلر (لوماکس3 و 4 لیتر در هکتار، پس و پیش رویشی)، سینوسولفورون(ستاف250گرم و 375 گرم در هکتار، پیش رویشی)، اکسادیاژیل (تاپ استار 3 و 4 لیتردر هکتار، پیش رویشی)، تریفلورالین(ترفلان 5/1 لیتردر هکتار)، تریفلورالین+آترازین(ترفلان+آترازین، 5/1لیتر+2کیلوگرم در هکتار)، توفوردی+دایکمبا+آترازین (دایالان+آترازین، 1لیتر+1کیلوگرم در هکتار) بودند. دو تیمار شاهد بدون وجین و وجین دستی نیز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مزوتریون+ تربوتیلازین+‌اس-‌متولاکلر، تریفلورالین (و در ترکیب با آترازین) و توفوردی+دایکمبا+آترازین در مهار علف های هرز با 85 تا 95 درصد کاهش موفق، ولی سینوسولفورون و اکسادیاژیل با حداکثر 35 درصد کاهش موفق نبودند. هر چند اثر علف‌کش ها بر عملکرد علوفه سورگوم معنی دار نشد، ولی در مقایسه‌های گروهی تیمار مزوتریون+ تربوتبلازین+‌اس-متولاکلر عملکرد بیشتری را نسبت به سایرین احراز کرد. نشانگان خسارت مزوتریون+‌تربوتیلازین+ اس-‌متولاکلر به شکل سفید شدن موقتی برگ های سورگوم مشاهده شد. مهم ترین علف‌های هرز بر اساس وزن خشک و تراکم علف های هرز شامل تاج خروس (Amaranthus retroflexus)، سلمه (Chenopodium album)، خرفه (Portulaca oleracea)، پیچک (Convolvulus arvensis) و تاج ریزی (solsnum nigrum) بودند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - عوامل قبل از برداشت مؤثر در حفظ کیفیت میوه کیوی طی انبارداری
        محمد علی شیری
        میوه کیوی رقم هایوارد به دلیل داشتن مقادیر زیادی ویتامین ث، ترکیبات ‌فنلی‌، مواد معدنی و اسیدهای آلی از ارزش غذایی بالایی برخوردار بوده و همین امر باعث افزایش چشم‌گیر مصرف آن در سال‌های اخیر شده است. کیفیت میوه هم در زمان برداشت و هم در طول انبارداری کیوی به مجموعه‌ای ا چکیده کامل
        میوه کیوی رقم هایوارد به دلیل داشتن مقادیر زیادی ویتامین ث، ترکیبات ‌فنلی‌، مواد معدنی و اسیدهای آلی از ارزش غذایی بالایی برخوردار بوده و همین امر باعث افزایش چشم‌گیر مصرف آن در سال‌های اخیر شده است. کیفیت میوه هم در زمان برداشت و هم در طول انبارداری کیوی به مجموعه‌ای از عوامل مرتبط با کاشت، داشت و برداشت و همچنین عوامل پس از برداشت بستگی دارد. از جمله مهم‌ترین عواملی که در طی فصل رشدی بر کیفیت و همچنین انبارمانی میوه کیوی تأثیرگذارند می‌توان به نوع رقم، تغذیه مناسب درختان، گرده‌افشانی کامل گل‌ها، مدیریت تاج درخت، هرس تابستانه، درجه بلوغ و رسیدگی و میزان ماده خشک میوه اشاره کرد. کنترل تک تک این عوامل با در نظر گرفتن اثرات برهمکنشی آن‌ها نه تنها می‌تواند کیفیت میوه را نیز به طور مؤثر و مفیدی تحت تأثیر قرار دهد، بلکه باعث افزایش ماندگاری میوه کیوی نیز می‌گرددافزایش ماندگاری میوه کیوی نیز می‌گردد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - تأثیر مصرف نیتروژن در مرحله گلدهی بر تولید و تسهیم ماده خشک، رابطه قدرت منبع و اندازه مخزن و فرایندهای تشکیل عملکرد در گندم، جو و تریتیکاله
        مسعود عزت احمدی مجتبی حسن زاده احد مدنی
        به منظور مقایسه واکنش عملکرد گندم، جو و تریتیکاله به نیتروژن، یک آزمایش اسپیلیت پلات در مشهد و طی زراعی 97- 96 اجرا شد. عامل نیتروژن با دو سطح عدم محلول پاشی (N1) و مصرف کود اوره 46 درصد در مرحله گلدهی به میزان 20 کیلو گرم در هکتار (N2) در کرتهای اصلی و عامل نوع غله در چکیده کامل
        به منظور مقایسه واکنش عملکرد گندم، جو و تریتیکاله به نیتروژن، یک آزمایش اسپیلیت پلات در مشهد و طی زراعی 97- 96 اجرا شد. عامل نیتروژن با دو سطح عدم محلول پاشی (N1) و مصرف کود اوره 46 درصد در مرحله گلدهی به میزان 20 کیلو گرم در هکتار (N2) در کرتهای اصلی و عامل نوع غله در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار N2 عملکرد دانه را به میزان 12/6 درصد افزایش داد که عمدتا ناشی از افزایش سهم فتوسنتز جاری در تشکیل عملکرد دانه از 43/6 به 51/2 درصد بود و ارتباط کمی با کارایی اختصاص ماده خشک ساقه به دانه داشت. همچنین تیمار N2 علی رغم کاهش دادن معنی دار وزن هزار دانه سبب افزایش 20/9 درصدی تعداد دانه در سنبله و 12/9 درصدی وزن دانه در سنبله گردید. محلول پاشی نیتروژن سهم فتوسنتز جاری در تشکیل عملکرد دانه را از 43/6 به 51/2 درصد افزایش و سهم انتقال مجدد ماده خشک ساقه در تشکیل عملکرد را از 72/4 به 4/53 درصد کاهش داد. تریتیکاله علیرغم داشتن شاخص برداشت یکسان با گندم، به دلیل داشتن عملکرد بیولوژیک بالاتر، 13/3 درصد عملکرد دانه بیشتری نسب به گندم داشت. مقدار فتوسنتز جاری در تریتیکاله 46/8 بیشتر از گندم بود ولی سهم نسبی ذخایر ساقه در تشکیل عملکرد اختلاف معنی داری نداشت. دلیل اصلی افزایش عملکرد تریتیکاله نسبت به گندم تعداد دانه در سنبله بیشتر بود و وزن دانه در این خصوص تاثیر معنی دار نداشت. در جو وزن هزار دانه نسبت به تریتیکاله 10 درصد بیشتر بود ولی جو به دلیل 61/0 درصد تعداد دانه در سنبله کمتر نسبت به تریتیکاله عملکرد کمتری داشت. نتایج حاکی از آن است که وزن دانه تحت تاثیر فرایندهای جذب و انتقال نیتروژن قرار نمی گیرد و بیشتر تابع فتوسنتز جاری است. بر اساس این نتایج توازن منبع -مخزن در تریتیکاله موجب عملکرد بیشتر این غله نسبت به گندم و جو شد. به نظر می رسد نیتروژن در مرحله گلدهی می تواند با جلوگیری از سقط شدن گلچه ها و افزایش اندازه مخزن و همچنین بهبود قدرت منبع از طریق افزایش فتوسنتز جاری عملکرد را در گندم و جو افزایش دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - Investigation Growth Indices Analysis and Sorghum (<i> Sorghum bicolor </i> L.) Crop Production Affected Different Level of Nitrogen and Nitroxin Bio-Fertilizer
        Armaghan Charkhab Mani Mojaddam
        BACKGROUND: Bio-fertilizers being essential components of organic farming playvital role in maintaining long term soil fertility and sustainability.OBJECTIVES: Study yield and growth indices of sorghum in response to consumechemical fertilizer and Nitroxin bio-fertilize چکیده کامل
        BACKGROUND: Bio-fertilizers being essential components of organic farming playvital role in maintaining long term soil fertility and sustainability.OBJECTIVES: Study yield and growth indices of sorghum in response to consumechemical fertilizer and Nitroxin bio-fertilizer.METHODS: This research was conducted via split plot experiment based on completelyrandomized block design with three replications in research field of Ahvaz IslamicAzad University. Pure nitrogen from urea source was used as the main plot infour levels (0, 50, 100, 150 kg.ha-1) and Nitroxin bio-fertilizer was used as sub plot intwo levels (lack of use of bio-fertilizer and use of 1 L.ha-1 Nitroxin per 200 kg seeds).RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of nitrogenand Nitroxin on seed yield, biologic yield and harvest index was significant at 1%probability level but interaction effect of treatments on harvest index was not significant.Assessment mean comparison of different levels of nitrogen fertilizer indicatedthat the highest seed yield (341 g.m-2), biologic yield (1218 g.m-2) and harvest index(28%) belonged to the treatment with consumption of 150 kg.ha-1 nitrogen and thelowest amount of seed yield (200 g.m-2) biologic yield (1045 g.m-2) and harvest index(20%) was for non-consumption of nitrogen (control). Use 1 L.ha-1 Nitroxin led toachieve highest seed yield (324 g.m-2), biologic yield (1185 g.m-2) and harvest index(27%) compare to control treatment. The highest leaf area index was obtained in theapplication of bio-fertilizer compared to non-consumption (4.5), and the non-use ofbiological fertilizer with a maximum leaf index was 3.8. Net assimilation rate in theuse of biological fertilizer at 25 days after planting the equivalent of 10 gr.m-2 per daystarted and in the 47 days after planting, it was 6.3. The non-use of biological fertilizerbegan at 8.1 after 25 days after planting and reached 6.1 in 47 days after planting.CONCLUSION: So finally consume 150 kg.ha-1 chemical nitrogen fertilizer with 1L.ha-1 Nitroxin bio-fertilizer advised for farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - Response of Growth Curve of Canola Genotypes to Use Different Concentration and Time of Application Gibberellin
        Somayeh Ghalandari Tayeb Sakinezhad Mani Mojaddam Shahram Lak Mojtaba Alavi Fazel
        BACKGROUND: The crop needs growth regulators in order to complete the growth, because of its important role in improving biological activity, as many researches and studies indicated that the treatment of plants with a specific growth regulator leads to the improvement چکیده کامل
        BACKGROUND: The crop needs growth regulators in order to complete the growth, because of its important role in improving biological activity, as many researches and studies indicated that the treatment of plants with a specific growth regulator leads to the improvement of the plant structure and the yield quality and the production of seeds. OBJECTIVES: Current study was done to evaluate effect of Different level of Concentration and Time of Application Gibberellin on crop production and growth indices of Canola genotypes. METHODS: This research was done via combined analysis split plot factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2015-16 and 2016-17. The main factor included different level of canola genotype (Hyola401, RGS003, Jerry) and sub factors consisted different concentration of gibberellin hormone (0, 50 and 100 mg.l-1) and different time of application of gibberellin hormone (Planting, vegetative phase before flowering, flowering until pod emergence). RESULT: According result of analysis of variance effect of genotype, concentration and time of application gibberellin on studied traits was significant at 5% probability level (on seed yield at 1%) but interaction effect of treatments was not significant. Mean comparison result of different level of genotype indicated that maximum studied traits were noted for Hyola401 and minimum of those belonged to Jerry. As for Duncan classification made with respect to different level of Gibberellin Concentration maximum and minimum amount of studied traits belonged to 100 ppm and control. Between different levels of time of gibberellin application the maximum studied traits was observed in vegetative phase and the lowest ones were found in ripening phase. CONCLUSION: Finally according result of current research application Hyola401 in amount of 100 ppm Gibberellin Concentration at Vegetative Phase had the highest amount of growth indices and seed yield and it can be advice to producers in studied region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - Assessment Effect of Different level of Nitrogen Fertilizer (Urea Source) and Interval between Irrigation Round on Crop Production of Sorghum (<i>Sorghum bicolor</i> L., cv. Speed feed)
        Bahareh Jahangiri Mojtaba Alavifazel Mohamad Reza Dadnia
        BACKGROUND: Nutrients play a very important role in chemical, biochemical, physiological, metabolic, geochemical, biogeochemical, and enzymatic processes. Innovations for saving water in irrigated agriculture and thereby improving water use efficiency are of paramount i چکیده کامل
        BACKGROUND: Nutrients play a very important role in chemical, biochemical, physiological, metabolic, geochemical, biogeochemical, and enzymatic processes. Innovations for saving water in irrigated agriculture and thereby improving water use efficiency are of paramount importance in water-scarce regions. Conventional deficit irrigation is one approach that can reduce water use without causing significant yield reduction. OBJECTIVES: This study is aimed to examine the changes of crop production of sorghum in response to apply different interval irrigation round and urea fertilizer. METHODS: A farm research was arranged via split plot experiment based on the randomized complete block design with three replications in 2012. Main plots were included apply three levels of interval between irrigation (I1: 8 day; I2: 12 day; I3: 16 day) and the sub plots consisted three level of urea fertilizer (N1: 200, N2: 300, N3: 400 kg.ha-1). RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of urea fertilizer, irrigation regime and interaction effect of treatments on all studied traits (instead harvest index) were significant. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (817 gr.m-2), 1000-Seed weight (33.38 gr), Fresh forage yield (11829 gr.m-2) and total dry weight (3071 gr.m-2) were noted for 8 day interval between irrigation round and 400 kg.ha-1 urea fertilizer and lowest amount of mentioned traits belonged to 16 day interval between irrigation round and 200 kg.ha-1 urea fertilizer treatment. CONCLUSION: Finally according result of current research application 8 day interval between irrigation round and 400 kg.ha-1 urea fertilizer had the highest amount of studied traits and it can be advice to producers in studied region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - Investigation Effect of Different Amount and Time of Apply a Bio-Regulator on Growth Indices of <i>Vicia faba</i> L.
        Somayeh Ghalandari Tayeb Sakinejad
        BACKGROUND: Gibberellins may play a key role in many metabolic pathways affecting these characteristics, such as chlorophyll production and degradation, translocation of assimilates, nitrogen metabolism, and nitrogen redistribution.OBJECTIVES: The current study was cond چکیده کامل
        BACKGROUND: Gibberellins may play a key role in many metabolic pathways affecting these characteristics, such as chlorophyll production and degradation, translocation of assimilates, nitrogen metabolism, and nitrogen redistribution.OBJECTIVES: The current study was conducted to assess the effect of different amount and time of apply Gibberellin acid on growth curves and crop production of Broad bean.METHODS: This research was done via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2010 year. The treatments included different concentration of Gibberellin (nonuse of Gibberellin or control, 5 ppm, 50 ppm and 250 ppm) and time of application Gibberellin (Vegetative growth before flowering, flowering until pod emergence, Pod emergence until grain filing).RESULT: Result of analysis of variance revealed effects of different amount, time of apply Gibberellin acid and interaction effect of treatments on seed yield was significant at 5% probability level. Compare different level of Gibberellin acid concentration revealed maximum amount of seed yield (2761 kg.ha-1), leaf area index (2.43), total dry matter (3750 gr.m-2), relative growth rate (0.049 gr.gr.day-1), crop growth rate (34 gr.m-2.day-1) and net assimilation rate (7.5 gr.m-2.day-1) belonged to 50 ppm Gibberellin acid and lowest ones was for control treatment. Also among different time of apply Gibberellin acid, maximum amount of mentioned traits was for Vegetative growth before flowering phase and the lowest one belonged to pod emergence until grain filing.CONCLUSION: Consume 50 ppm Gibberellin acid concentration at vegetative growth before flowering phase had the highest amount of crop production and growth indices and it can be advised to farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - Study the Effects of Salicylic Acid and Glycine Betaine on Qualitative Traits of Alfalfa (<i>Medicago sativa</i> L.) under Drought Stress Conditions
        Babak Maghsoudi Damavandi Sara Shirzad
        BACKGROUND: The utilization of substances like salicylic acid and glycine betaine has proven to be beneficial in enhancing plant tolerance to environmental stresses, particularly drought. These compounds act as antioxidants, playing a vital role in diminishing the gener چکیده کامل
        BACKGROUND: The utilization of substances like salicylic acid and glycine betaine has proven to be beneficial in enhancing plant tolerance to environmental stresses, particularly drought. These compounds act as antioxidants, playing a vital role in diminishing the generation of reactive oxygen species (ROS), enhancing the efficiency of chloroplasts and promoting the synthesis of protective compounds such as proline. OBJECTIVES: Investigate the use of salicylic acid and glycine betaine on qualitative properties of alfalfa under water stress conditions. METHODS: This research was conducted as split plot experiment based on randomized complete blocks design (RCBD) with three replications during 2018-2019 cropping season at Karaj Botanical Research Institute. The main plots consisted of three levels of irrigation (including full irrigation, cut-off irrigation from the beginning of flowering until the end of the growing season, cut-off irrigation from 50% of flowering until the end of the growing season). The sub-plots included foliar application of stress reducing agents with 5 levels (including control (without foliar spraying), 0.5 mM salicylic acid, 1 mM salicylic acid, 10 mM glycine, and 50 mM glycine). RESULT:The results indicated that water deficit had a significant effect on all the studied traits and the application of stress-reducing agents effectively mitigated the adverse effects of water stress. Among the qualitative properties, the combined treatment of full irrigation and foliar application of glycine betaine yielded the most favorable results. The use of 10 mM glycine betaine is recommended for enhancing alfalfa's response to water stress. In both stress treatments (i.e., cessation of irrigation from the beginning of flowering and cessation of irrigation from 50% of flowering), the use of stress-reducing treatments resulted in a significant reduction in the negative impact of stress on most traits. So, the difference in means between the treatments with and without stress-reducing agents was significant. CONCLUSION: Current research suggests application of stress-reducing agents, such as glycine betaine and salicylic acid, can be beneficial in improving alfalfa's performance under water stress conditions, so contributing to better crop yield and quality. Further research and implementation of these stress-alleviating strategies can offer promising prospects for sustainable alfalfa cultivation in challenging environments. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - Influence of Chemical and Biological Fertilizers on Agro-Physiological Characteristics of Corn (Zea mays L., S.C. 703)
        Felora Shamoradi Seyed Keyvan Marashi
        In order to investigate the effect of sugarcane compost on consumption of nitrogenous fertilizers in corn fields, a research project was conducted according split plot experiment based on randomized complete block design with three replications along 2015 year. The main چکیده کامل
        In order to investigate the effect of sugarcane compost on consumption of nitrogenous fertilizers in corn fields, a research project was conducted according split plot experiment based on randomized complete block design with three replications along 2015 year. The main plot included different chemical nitrogenous fertilizer (Zero; control, 60 and 120 kg.ha-1 pure nitrogen from urea source). Biological nitrogenous fertilizers in three levels (Azotobacter, Nitrokara and non-application of biofertilizer) belonged to sub plots. The results of analysis of variance revealed that the effect of different levels of nitrogenous chemical fertilizer on plant height, leaf area index and total dry matter were significant at 1% probability level. But the differences were not significant for crop growth rate and net assimilation rate. The effect of different levels of biological nitrogenous fertilizers in all traits was significant at 1% probability level. The interaction effect of treatments on leaf area index at the stage of silk emergence was only significant at 5% probability level and was not significant difference for other traits. According the mean comparison result of chemical fertilizer the maximum and minimum values of the studied traits were observed in terms of consumption of 120 kg.ha-1 of urea and non-application of chemical fertilizer (control). Among different levels of biological fertilizer, the maximum and minimum amount were observed in traits of application of Nitrokara and without biological fertilizer treatment. In general, the results of the current experiment indicated that the use of chemical nitrogenous fertilizer and biological fertilizers in field with sugarcane compost had a positive effect on all studied traits and the best situation was obtained in 120 kg.ha-1 through chemical fertilizer and simultaneous use of Nitrokara fertilizers which could be of interest to researchers and farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - Effect of Foliar Application of Auxin on the Growth Indices and Crop Production of Wheat Cultivars in Southwest of Iran (Ahvaz region)
        Mohsen Salehinazar Tayeb Sakinejad
        BACKGROUND: Growth regulators are organic substances besides nutrients, synthesized in plants, causing alteration in their cellular metabolism. Synthesis of some plant hormones is adversely affected by environmental factors, which causes restriction on physiological pro چکیده کامل
        BACKGROUND: Growth regulators are organic substances besides nutrients, synthesized in plants, causing alteration in their cellular metabolism. Synthesis of some plant hormones is adversely affected by environmental factors, which causes restriction on physiological processes of the plant and ultimately, limits their growth potential.OBJECTIVES: This study was designed and implemented with the aim of evaluating foliar application of different amounts of auxin hormone on the physiological traits and seed yield of wheat cultivars.METHODS: Current research was conducted in the crop year of 1400-01 in Ahvaz city according split plot experiment based on completely randomized block design (RCBD) with three replications. The treatments included wheat cultivars at three levels (Chamran 2, Behrang and Mehrgan) and auxin hormone at three levels (including zero or control, 50 ppm and 100 ppm), which were placed in the main and sub plots, respectively.RESULT: The results showed that the difference between cultivars and different amounts of auxin hormone consumption was statistically significant in terms of effect on total dry matter, leaf area index, crop growth rate and seed yield. The mutual effects of cultivars and auxin hormone had a significant effect on seed yield. The highest seed yield (with an average of 490.2 gr.m-2) belonged to the Chamran 2 cultivar and the use of 100 ppm of auxin hormone, and the lowest seed yield (with an average of 360.6 gr.m-2) belonged to the Mehrgan cultivar and no auxin application.CONCLUSION: According to the test results, the use of 100 ppm of auxin hormone compared to other treatments significantly improved the growth and yield of Chamran 2 wheat seeds. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - Evaluation Effect of Macro and Micro Nutritional Elements on Quantitative and Qualitative Characteristics of Oat Crop (Avena sativa L.)
        Moslem Monjezi-Zadeh Habibolah Roshanfekr Payman Hassibi Behzad Sorkhi
        In order to assessment the effect of micro and macro nutrients on agro physiological traits of oat crop a research was conducted via split plot experiment based on randomized complete block design with three replications at Agricultural Research Station, Faculty of Agri چکیده کامل
        In order to assessment the effect of micro and macro nutrients on agro physiological traits of oat crop a research was conducted via split plot experiment based on randomized complete block design with three replications at Agricultural Research Station, Faculty of Agriculture, Shahid Chamran University of Ahvaz, along 2013-2014. The main factor included different complex of macro and micro nutrient elements at two level [F1: application 114 kg.ha-1 nitrogen from 46% source of urea, application 16.8 kg.ha-1 phosphorus from the source of super phosphate, 29.1 kg.ha-1 potassium from the source of potassium sulfate; F2: application of macro elements (N, P, K) along with a mixture of micro elements contain 0.8 kg.ha-1 iron, 0.88 kg.ha-1 zinc, molybdenum 0.1 kg.ha-1, copper 0.2 kg.ha-1, boron 0.1 kg.ha-1 and manganese 2.0 kg.ha-1]. Sub-factor consisted of four genotypes (G1, G2, G3 and G4) of oat crop. According result of analysis of variance effect of different fertilizer management, genotypes and interaction effect of treatments on all measured traits (instead ash concentration) was significant at 1% probability level. Assessment mean comparison result of interaction effect of treatments showed maximum amount of all measured traits (instead ash concentration) concentration was noted for F2G3 and lowest one belonged to F1G2 treatment, it could be concluded F2G3 treatment has positive effect on all the characteristics under study and increases the seed yield. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - Assess Absorbent Super Polymer on Reducing the Effects of Low Irrigation in Cowpea Fields (Vigna unguiculata L.)
        Parvaneh Mombani Seyed Keyvan Marashi
        BACKGROUND: The implementation of irrigation techniques in order to be more productive than water resources is a scientific approach to reducing water consumption. OBJECTIVES: This research was done with the aim of investigating the effect of different levels of supera چکیده کامل
        BACKGROUND: The implementation of irrigation techniques in order to be more productive than water resources is a scientific approach to reducing water consumption. OBJECTIVES: This research was done with the aim of investigating the effect of different levels of superabsorbent and irrigation management on Cowpea crop production and growth indices in Ahvaz region. METHODS: Current study was conducted according strip plots based on randomized complete blocks design with three replications during 2019-2020 crop season. The first factor was irrigation includes Furrow full irrigation (control), Fixed alternate furrow irrigation and variable alternate furrow irrigation. The second factor included three levels of super absorbent polymer as non-used super absorbent (control), consumption of 75 and 150 kg.ha-1. RESULT: The results showed that the effect of super absorption was significant on all measured traits including leaf area index, total dry matter, crop growth rate, seed yield, except net photosynthesis rate. The effect of low irrigation was significant on all traits except crop growth rate and net photosynthesis rate. The interaction effect of low irrigation and superabsorbent on all investigated traits was not significant. The highest and lowest in the examined traits were observed in the field with normal irrigation and fixed furrow irrigation, respectively and among the different amounts of superabsorbent, the highest and lowest values in all examined traits except net photosynthesis rate were observed under the application conditions of 150 kg.ha-1 and non use of super absorbent. In general, the results of the experiment showed that different irrigation methods had an effect on all the morphological, physiological and yield characteristics of cowpea. CONCLUSION: The application of superabsorbent improved the physiological and morphological traits in normal irrigation conditions and in fields with low irrigation, it led to the reduction of the effects of drought stress and the improvement of the damages caused by it, which can be of interest to researchers and farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        14 - Evaluation Effect of Different Level of Vermicompost and Manure on Physiological Parameters of Cowpea (<i>Vigna unguiculata</i> L.)
        Ahmad Zalaghi Seyed Kivan Marashi Mani Mojadam
        BACKGROUND: Vermicompost has many characteristics such as high porosity, ventilation and proper drainage, high moisture absorption and maintenance power, high uptake level for water and food stuffs, and its use in sustainable agriculture is very useful to improve soil p چکیده کامل
        BACKGROUND: Vermicompost has many characteristics such as high porosity, ventilation and proper drainage, high moisture absorption and maintenance power, high uptake level for water and food stuffs, and its use in sustainable agriculture is very useful to improve soil porosity and thus more availability of nutrient elements required by plants. Manure plays an important role in improving physical, chemical and biological properties of the soil. OBJECTIVES: The current study was conducted to assessment effect of different level of vermicompost and several amount of cow manure on growth indices of Cowpea. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2015 year. Place of research was located in Ahvaz city at longitude 48&deg;40'E and latitude 31&deg;20'N in Khuzestan province (Southwest of Iran). The first factor included three level of Vermicompost (V1: nonuse of vermicompost or Control, V2: 2 t.ha-1, V3: 4 t.ha-1) and second factor consisted of cow manure (M1: nonuse of cow manure or Control, M2: 10 t.ha-1, M3: 15 t.ha-1). RESULT: Result of analysis of variance revealed effect of vermicompost and cow manure on all studied growth parameters (instead total dry weight) was not significant. Compare different level of vermicompost indicated that maximum leaf area index (LAI), total dry weight (TDM), crop growth rate (CGR) and net assimilation rate (NAR) was noted for 4 t.ha-1 and minimum of that belonged to control treatment. Compare different level of cow manure showed the maximum total dry weight belonged to LAI, TDW, CGR and NAR for 15 t.ha-1 and minimum of that was for control treatment. CONCLUSION: Based on the results of current research, treatments of 4 t.ha-1 of vermicompost mixed with 15 t.ha-1 of animal manure had the highest amount of physiological indicators and can recommended for studied area. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        15 - Investigating the Effect of Urea Chemical Fertilizer on Wheat (<i>Triticum aestivum</i> L.) Production Affected Sugarcane Compost under Warm and Climate Condition
        Forogh Zadeh Omidi Seyed Keyvan Marashi
        BACKGROUND: To alleviate the negative effect of fertilizers, integrated plant nutrient management is an option as it utilizes available organic and inorganic nutrients to build ecologically sound and economically viable farming system. Research has suggested that integr چکیده کامل
        BACKGROUND: To alleviate the negative effect of fertilizers, integrated plant nutrient management is an option as it utilizes available organic and inorganic nutrients to build ecologically sound and economically viable farming system. Research has suggested that integrated nutrient management strategies involving chemical fertilizers and bio-fertilizers enhance the sustainability of crop production.OBJECTIVES: Current research was conducted to investigate the effect of urea chemical fertilizer and sugarcane compost on wheat crop production and growth indices.METHODS: This study was done according split plots experiment based on randomized complete block design with three replications. The treatments included different amounts of sugarcane compost at three levels of zero, 15 and 30 t.ha-1 as the main factor and nitrogen fertilizer from the urea source at three levels of 80, 160 and 240 kg.ha-1 pure nitrogen belonged to secondary factor.RESULT: The results showed that the difference between the levels of sugarcane compost on the leaf area index, total dry matter plant and seed yield was significant. The difference between nitrogen fertilizer levels was statistically significant in all measured traits. The interaction effect of nitrogen fertilizer and sugarcane compost on the measured traits was not statistically significant. The highest seed yield in 30 t.ha-1 of sugarcane compost and 240 kg.ha-1 of pure nitrogen was 6446 and 6421 kg.ha-1, respectively, and the lowest seed yield in conditions without sugarcane compost and 80 kg.ha-1 was 5166 and 5304 kg.ha-1, respectively.CONCLUSION: The results of the current study showed that the consumption of sugarcane compost and nitrogen led to an increase in the yield of corn seeds through the improvement of growth characteristics. The highest quantitative yield was obtained under the conditions of application of 30 t.ha-1 of sugarcane compost and 240 kg per hectare of nitrogen fertilizer, which can be considered and suggested by farmers and researchers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        16 - Evaluation Effect of Vermicompost and Nano Iron on Agro-Physiological Traits of Corn (Zea mays L.)
        Arash Roozbahani Elham Mohammadkhani
        In order to investigate the effect of vermicompost and Nano Iron on yield and yield components of maize, a farm experiment was done in a factorial based on completely randomized blocks design with three repetitions in Damavand in 2013. The first factor was vermicompost چکیده کامل
        In order to investigate the effect of vermicompost and Nano Iron on yield and yield components of maize, a farm experiment was done in a factorial based on completely randomized blocks design with three repetitions in Damavand in 2013. The first factor was vermicompost in two levels included no applying and applying (vermicompost 1kg.m-2) and the second factor was Nano iron fertilizer with four levels included no application (control), seed coated application, foliar application and both seed coated and foliar application. The result showed that all traits significantly affected by Vermicompost and Nano iron. Meaning comparisons showed that application of vermicompost caused to reach the best result for nearly all investigated traits than control. Applying Nano iron significantly increased stem height, dry weight, total chlorophyll, yield, biological yield and harvest index. Nano iron application in a form of seed coated and foliar application was better than the other levels. Finally it&rsquo;s suggested that to reach the best results should be applied of vermicompost and Nano iron in a form of seed coated and foliar application. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        17 - Impact of Zinc Sulfate and Nitrogen Fertilizer on Growth Curves and Crop Production of Green Beans (<i>Phaseolous vulgaris</i> L.)
        Mehrnosh Kermanshahi Hasan Noriani
        BACKGROUND: Mineral nutrition is one of the most important factors affecting plant growth and productivity, also growth analysis is a way to assess what events occurs during plant growth. OBJECTIVES: The goals of this study were to investigate the effect of different le چکیده کامل
        BACKGROUND: Mineral nutrition is one of the most important factors affecting plant growth and productivity, also growth analysis is a way to assess what events occurs during plant growth. OBJECTIVES: The goals of this study were to investigate the effect of different level of nitrogen fertilizer and zinc sulfate on growth indices of Green bean. METHODS: Current research was conducted according split plot experiment based on randomized complete blocks design during summer of 2012 with three replications. The main plots consisted of four level of nitrogen form source of urea (N1: 0, N2: 30, N3: 60, N4: 90 kg.ha-1) and four levels of zinc sulfate (Z1: 0, Z2: 10, Z3: 20 and Z4: 30 kg.ha-1) belonged to sub plots. RESULT: According result of growth analysis the highest amount of total dry matter (800 gr.m-2), leaf area index (4.21), crop growth rate (27.35 gr.m-2.day-1), relative growth rate (0.037 gr.gr-1.day-1) and net assimilation rate (6.7 gr.m-2.day-1) was belonged to N4 treatment and the lowest amount of treatments was for control. CONCLUSION: Final result of current study revealed use of 90 kg.ha-1 nitrogen with consume zinc sulfate treatment led to achieve maximum level of growth indices in compare to another treatments and can advise to farmers in studied region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        18 - Investigation Effect of Different Level of Fertilizer and Biologic Fertilizer on Basil Varieties Crop Production at Greenhouse in Khuzestan Province (Southwest of Iran)
        Naser Zarifinia
        BACKGROUND: Application of bio-fertilizers, especially the plant growth promoting bacteria, is most important strategy for the integrated management of the plant nutrition in the sustainable agriculture system with sufficient input. OBJECTIVES: This study is aimed to e چکیده کامل
        BACKGROUND: Application of bio-fertilizers, especially the plant growth promoting bacteria, is most important strategy for the integrated management of the plant nutrition in the sustainable agriculture system with sufficient input. OBJECTIVES: This study is aimed to examine the changes of plant production and Economic value of basil in response to apply different level of fertilizer and cultivar. METHODS: This research was carried out via combined split plot in time experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2017-2018 year in greenhouse condition. Main factor included five fertilizer and bio fertilizer combinations [F1: Humic acid (4 kg.ha-1) + Complete fertilizer (N-P-K: 100-180-250), F2: Phosphorus bio fertilizer (500 gr.ha-1) + Complete fertilizer (N-P-K: 100-180-250), F3: Humic acid (4 kg.ha-1) + Phosphorus bio fertilizer (500 gr.ha-1) + Complete fertilizer (N-P-K: 100-180-250), F4: Humic acid (4 kg.ha-1) + Phosphorus bio fertilizer (500 gr.ha-1), F5: Control (None use of Humic acid and Phosphorus bio fertilizer) contain Complete fertilizer (N-P-K: 100-180-250)]. The sub-factor was the basil variety, including green (C1) and purple basil (C2). RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of fertilizer and cultivar on studied traits was significant at 1% probability level. Interaction effect of treatments (instead fertilizer &times; cultivar) was not significant. Mean comparison of different level of fertilizer revealed F4 had the highest amount of measured traits. Also C1 cultivar was superior to C2 cultivar. Compare interaction effect of treatment showed C1 &times; Phosphorus bio fertilizer &times; Humic acid with nonuse complete fertilizer had the highest amount of studied traits. CONCLUSION: Generally based on result of current research F4 treatment [Humic acid (4 kg.ha-1) + Phosphorus bio fertilizer (500 gr.ha-1)] by achieve 26.8 t.ha-1 wet yield, 2.1 t.ha-1 dry yield, 92.5 kg.m-3 and 48.5 Million Toman was the best treatment and can be advised to producers in studied region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        19 - Combined Effect of Sulfur and Sulfofertilizer1 on Physiological Traits and Grain Yield of Wheat Cultivars (<i>Triticum aestivum</i> L.) in Mahshahr County (South west of Iran)
        Seyedeh kobra Hatami
        BACKGROUND: The addition of organic materials along with sulfur fertilizer to alkaline soils provides an effective solution for reducing soil acidity and enhancing nutrient solubility for plants. OBJECTIVES: To investigate the combined effect of sulfur and sulfofertili چکیده کامل
        BACKGROUND: The addition of organic materials along with sulfur fertilizer to alkaline soils provides an effective solution for reducing soil acidity and enhancing nutrient solubility for plants. OBJECTIVES: To investigate the combined effect of sulfur and sulfofertilizer1 (biofertilizer) on some physiological traits and yield of wheat cultivars, an experiment was conducted during the 2022-2023 cropping season in Mahshahr County. METHODS: Current research was done by using a split-plot experiment within randomized complete blocks (RCBD) design with three replications. The experimental treatments consisted of three levels of sulfur fertilizer (control, no consumption; 270g of sulfur fertilizer; and 270g of sulfur fertilizer + 6g of Sulfofertilizer1, biofertilizer) and three wheat cultivars (Mehregan, Chamran 2 and Khalil), which were assigned to the main and sub plots, respectively. RESULT: Significant effects of sulfur fertilizer and wheat cultivars on leaf area index, crop growth rate and grain yield were observed. Moreover, the interaction effects between sulfur fertilizer and wheat cultivars on grain yield were found to be significant. The highest grain yield (averaging 490g.m-2) was achieved in the Khalil cultivar with the combined application of sulfur and Sulfofertilizer1, while the lowest grain yield (averaging 346.8g.m-2) was observed in the Mehregan cultivar without any fertilizer application. Notably, the combined application of sulfur and Sulfofertilizer1 exhibited the most substantial increase in leaf area index, total dry matter and crop growth rate compared to the control treatment. Moreover, distinct variations in physiological growth traits were observed among the wheat cultivars, with the Khalil cultivar displaying superiority over the others. CONCLUSION: Based on the findings, cultivating the Khalil cultivar with the application of the biofertilizer Sulfofertilizer1 along with sulfur fertilizer significantly increased grain yield, making it a promising recommendation for the region's conditions. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        20 - Effects of different harvesting times on the yield and protein content of Bami alfalfa under micronutrient foliar application in Kerman region
        Hojjat Safari Kamal Abadi
        Application of an appropriate harvesting time in forage crops plays an important role in yield production, so that if the crop is not harvested timely, the yield decreases even in case of foliar application. Effects of different harvesting times on the yield and protein چکیده کامل
        Application of an appropriate harvesting time in forage crops plays an important role in yield production, so that if the crop is not harvested timely, the yield decreases even in case of foliar application. Effects of different harvesting times on the yield and protein content of Bami alfalfa were investigated here under foliar application in a split-split plot experiment in time unit based on complete random block designs with four replications in Shahid Zendeh Rooh Kerman Agricultural Research Center (10 km of Jopar road) during 2013 crop year. The Bami cultivar used here was harvested in four different cuttings. The uppermost yields were respectively 6.98, 8.5, 9.3, and &minus;10 for fresh forage, and 24.85, 29.86, and 29.4 for the dry matter. The highest leaf-to-stem ratio was obtained in the first cutting. The first and second cuttings contained the highest (29.73%) and lowest (24.85%) dry matter contents, respectively. Dry forage yield was uppermost (6 t/ha) in the first cutting. Protein levels varied in different cuttings, with the second and fourth cuttings having the highest value (18%). The interaction of Bami alfalfa in different cuttings revealed the superiority of the second cutting to the other ones. This cultivar also had the highest values in some traits among the other cuttings; as a result, Bami cultivar can be superior to other cuttings in Kerman region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        21 - اثر تـراکم گیـاهی و کود نیتـروژن بر عملکـرد کمّی و کیفی ذرت علوفه ای در منطقه ی درگز
        نسیم سعادت زاده سیدمحسن نبوی کلات رضا بهاری کاشانی
        به منظور بررسی اثر تراکم گیاه و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد کمّی وکیفی ذرت علوفه ای آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. 4 سطح کود نیتروژن شامل (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنو چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر تراکم گیاه و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد کمّی وکیفی ذرت علوفه ای آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. 4 سطح کود نیتروژن شامل (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و 3 سطح تراکم گیاهی شامل (75 ،100 و 125 هزار بوته در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج بررسی نشان داد که با افزایش سطوح نیتروژن و تراکم گیاهی، ارتفاع گیاه، درصد پروتئین خام و پروتئین تولیدی در هکتار افزایش، قطر ساقه، وزن برگ و وزن بلال با افزایش تراکم کاهش ولی با افزایش نیتروژن افزایش یافت. بیشترین عملکرد علوفه در سطح نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار (معادل 46 تن) و تراکم 100 هزار بوته در هکتار (40.27 تن) به دست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد پروتئین در هکتار (7 تن) متعلق به سطح 150 کیلوگرم نیتروژن و تراکم 125 هزار گیاه در هکتار بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        22 - اثر پلیمر سوپرجاذب و بافت خاک بر واکنش های فیزیولوژیک ذرت (Zea mays L) تحت تنش کم‌آبی
        علیرضا معینی علی نشاط نجمه یزدانپناه امین پسندی پور
        نقش پلیمر سوپرجاذب در کاهش اثر تنش کم آبی در خاک های شنی و لومی رسی، اثر پنج سطح پلیمر سوپر جاذب (صفر، 0.1، 0.2، 0.4 و 0.8 گرم در کیلوگرم خاک)، سه تیمار آبیاری (محتوای رطوبت نسبی خاک شامل 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) و دو نوع بافت خاک (شنی و لومی رسی) بر روی تولید چکیده کامل
        نقش پلیمر سوپرجاذب در کاهش اثر تنش کم آبی در خاک های شنی و لومی رسی، اثر پنج سطح پلیمر سوپر جاذب (صفر، 0.1، 0.2، 0.4 و 0.8 گرم در کیلوگرم خاک)، سه تیمار آبیاری (محتوای رطوبت نسبی خاک شامل 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) و دو نوع بافت خاک (شنی و لومی رسی) بر روی تولید زیست توده، رنگدانه های فتوسنتزی، میزان تبادل گاز برگ، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، مقدار پرولین، فعالیت کاتالاز، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث کاهش قابل توجه میزان فتوسنتز خالص، هدایت روزنه ای برگ، کلروفیلa+b ، محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع بوته و تولید ماده خشک ذرت شد. فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز، نشت الکترولیت و مقدار پرولین با افزایش سطح تنش کم آبی به طور قابل توجهی افزایش یافت. استفاده از پلیمر سوپرجاذب تحت تنش کم آبی 40 درصد موجب افزایش فتوسنتز خالص (32.3 درصد)، هدایت روزنه ای (38 درصد)، کلروفیلa+b (23.9 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (11.9 درصد) و تولید ماده خشک (24 درصد) و کاهش نشت الکترولیت (10.8 درصد)، مقدار پرولین (66.9 درصد)، فعالیت کاتالاز (42.7 درصد)، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (33.2 درصد) و آسکوربات پراکسیداز (34.3 درصد) در مقایسه با عدم کاربرد آن گردید. در مجموع می توان گفت که کاربرد پلیمر سوپر جاذب به میزان 0.8 گرم در کیلوگرم خاک از طریق افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک باعث بهبود رشد و نمو گیاه ذرت در شرایط تنش کم آبی می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        23 - اثر علف کش های متام سدیم (واپام) و سولفوسولفورون (آپیروس) در کنترل گل جالیز (Orobanche aegyptiaca) درمزارع گوجه فرنگی
        الهام زمان زاده سید محسن نبوی کلات شهرام نوروززاده
        به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف متام سدیم و سولفوسولفورون در کنترل گل جالیز و عملکرد گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مشهد به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 26.5، 53، 79.5 و 106 گرم در هکتار سولفوسولفورون، 400، 600، 800 و 1000 کیلوگرم چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف متام سدیم و سولفوسولفورون در کنترل گل جالیز و عملکرد گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مشهد به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 26.5، 53، 79.5 و 106 گرم در هکتار سولفوسولفورون، 400، 600، 800 و 1000 کیلوگرم در هکتار متام سدیم بود. نتایج آزمایش نشان داد که متام سدیم در مقایسه با سولفوسولفورون کارایی بالاتری را در کنترل گل جالیز و افزایش عملکرد گوجه فرنگی داشت، به طوری که تیمارهای 1000 و 800 کیلوگرم در هکتار متام سدیم بیشترین تاثیر را روی وزن خشک و تعداد شاخساره گل جالیز داشت و بیشترین عملکرد گوجه فرنگی در این تیمار به دست آمد. سولفوسولفورون در این آزمایش تنها یک بار به صورت پس رویشی به کار رفت و به نظر علت کارایی کم آن در مقایسه با متام سدیم همین نکته بود، زیرا کاربرد چند مرتبه از این علف کش به صورت پیش و پس رویشی در طول فصل توصیه شده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        24 - تاثیر کاربرد همزمان نیتروکسین و بیوچار بر شاخص های رشد و عملکرد دانه لوبیا چشم‌بلبلی (.Vigna unguiculata L) تحت رژیم های آبیاری
        سید افشین موسوی علیرضا شکوه فر شهرام لک مانی مجدم مجتبی علوی فاضل
        با توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد ه چکیده کامل
        با توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد همزمان بیوچار و نیتروکسین بر شاخص های رشد و عملکرد لوبیا چشم‌بلبلی تحت رژیم های مختلف آبیاری، در مزرعه تحقیقاتی شهید سالمی اهواز اجرا گردید. رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A به کرت های اصلی و کاربرد بیوچار شامل صفر، چهار و هشت تن در هکتار و نیتروکسین شامل تلقیح و عدم تلقیح به کرت های فرعی اختصاص داده شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار به همراه نیتروکسین موجب بهبود 12% محتوای آب نسبی در شرایط تنش شدید شد. سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر موجب کاهش 33% عملکرد دانه شده و کاربرد نیتروکسین در شرایط نرمال موجب افزایش 19% عملکرد دانه شد اما در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر تأثیر معنی‌دار بر عملکرد دانه نداشت. کاربرد بیوچار در شرایط بدون تنش موجب افزایش 37% عملکرد دانه شد که این تغییرات در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر به 29% رسید. بیشترین عملکرد دانه (266 گرم در مترمربع) از شرایط بدون تنش و استفاده از هشت تن در هکتار بیوچار حاصل شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک در شرایط و کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار و عدم استفاده از نیتروکسین (809 گرم در مترمربع) حاصل شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار در تلفیق با نیتروکسین می تواند عملکرد قابل قبولی در شرایط محدودیت آبیاری لوبیا چشم بلبلی ایجاد کند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        25 - بهبود شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد و عملکرد سویا (Glycine max L.) از طریق جایگذاری بخشی از نیتروژن با فسفر تحت شرایط تنش رطوبتی
        فراست صادقی محمدعلی ابوطالبیان
        به منظور مطالعه شاخص‌های فیزیولوژیک رشد و عملکرد سویا تحت تأثیر جایگذاری قسمتی از نیتروژن همراه با فسفر در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چکیده کامل
        به منظور مطالعه شاخص‌های فیزیولوژیک رشد و عملکرد سویا تحت تأثیر جایگذاری قسمتی از نیتروژن همراه با فسفر در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تنش رطوبتی شامل سه سطح آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A بود که در کرت‌های اصلی قرار داده شد و در کرت‌های فرعی نیز دو عامل نیتروژن (در دو سطح جایگذاری بخشی از نیتروژن با فسفر و مصرف پخشی) و فسفر (در دو سطح جایگذاری و عدم مصرف) به‌صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که جایگذاری همزمان نیتروژن و فسفر در تمامی سطوح آبیاری اثر معنی‌داری بر روند تغییرات شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و سرعت جذب خالص داشت و سبب افزایش آنها شد. تنش رطوبتی منجر به کاهش سرعت رشد محصول گردید. طبق نتایج مورد بررسی، سرعت رشد محصول، در بازه زمانی 35 تا 45 روز پس از کاشت، روند افزایشی خود را در پیش گرفته و 65 روز پس از کاشت به حداکثر میزان خود رسید. بعد از این مرحله سرعت رشد محصول کاهش یافت و در بازه زمانی 95 تا 100 روز پس از کاشت به سمت صفر میل نمود. بیشترین تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول از تیمار آبیاری پس از 60 میلی‌متر تبخیر و جایگذاری نیتروژن با فسفر به دست آمد. بر طبق نتایج، جایگذاری نیتروژن با فسفر، اثر منفی تنش رطوبتی را بر شاخص&lrm;های رشد سویا کاهش داد. جایگذاری نیتروژن با فسفر عملکرد دانه را نسبت به مصرف پخشی نیتروژن با فسفر 4/11 درصد افزایش داد و به 8/3855 کیلوگرم در هکتار رسانید. در این پژوهش جایگذاری نیتروژن با فسفر در آبیاری پس از 90 میلی&lrm;متر تبخیر مانع از کاهش معنی دار عملکرد روغن نسبت به آبیاری پس از 60 میلی&lrm;متر تبخیر گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        26 - بررسی صفات کمّی، کیفی و پایداری عملکرد غده 18 کلون امیدبخش سیب زمینی در منطقه اردبیل
        داود حسن پناه حسن حسن آبادی
        هیجده کلون امیدبخش سیب زمینی همراه با چهار رقم تجاری (ساوالان، آگریا، مارفونا و لیدی رزتا)، طی آزمایشی بر اساس طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل طی سال های 1389 و 1390 ارزیابی گردیدند. در طی دوره رشد و پس از برداشت، ص چکیده کامل
        هیجده کلون امیدبخش سیب زمینی همراه با چهار رقم تجاری (ساوالان، آگریا، مارفونا و لیدی رزتا)، طی آزمایشی بر اساس طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل طی سال های 1389 و 1390 ارزیابی گردیدند. در طی دوره رشد و پس از برداشت، صفاتی مثل تعداد ساقه اصلی در بوته، ارتفاع بوته، تعداد و وزن غده در بوته، عملکرد کل غده و قابل فروش، درصد ماده خشک، تیپ پخت، حفره‌ای شدن مرکز غده، زنگ داخلی غده و تغییر رنگ گوشت غده خام پس از 24 ساعت اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات کمی مورد ارزیابی نشان داد که بین کلون های امیدبخش و اثر متقابل کلون&times;سال از لحاظ صفات عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته، متوسط اندازه غده، تعداد ساقه اصلی در بوته و درصد ماده خشک اختلاف معنی داری وجود دارد. کلون های 7-397003، 27-396151، 100-397045 و رقم ساوالان (شاهد) دارای عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته و متوسط اندازه غده و پایداری عملکرد بیشتری بودند. این کلون ها دارای غده های یکنواخت متوسط تا بالا، رنگ پوست زرد، رنگ گوشت زرد، شکل غـده گرد تخم مرغی، زنگ، حفره و شکاف داخل غده خیلی کم، رسیدگی متوسط دیررس و درصد ماده خشک متوسط تا بالا نسبت به شاهدها بودند. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، کلون های 7-397003، 27-396151 و 100-397045 برای منطقه اردبیل انتخاب شدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        27 - تجزیه و تحلیل رشد ارقام باقلا (Vicia faba L.) با استفاده از مدل رگرسیون غیرخطی لجستیک با انجام سرزنی
        عارفه علی پور قاسم آباد سفلی علی راحمی کاریزکی علی نخ&lrm;زری مقدم عباس بیابانی
        آنالیز رشد روش با ارزشی در بررسی کمّی رشد و نمو و تولید محصولات به شمار می رود. با توجه به این&lrm;که پارامترهای مدل های رگرسیونی غیر خطی از لحاظ فیزیولوژیکی پرمعنا می باشند، بنابراین، به&lrm;منظور بررسی تأثیر سرزنی و رقم بر روی شاخص&lrm;های رشد با استفاده از مدل رگرسیو چکیده کامل
        آنالیز رشد روش با ارزشی در بررسی کمّی رشد و نمو و تولید محصولات به شمار می رود. با توجه به این&lrm;که پارامترهای مدل های رگرسیونی غیر خطی از لحاظ فیزیولوژیکی پرمعنا می باشند، بنابراین، به&lrm;منظور بررسی تأثیر سرزنی و رقم بر روی شاخص&lrm;های رشد با استفاده از مدل رگرسیون غیر خطی لجستیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح&lrm; بلوک&lrm;&lrm;های کامل تصادفی در فصل زراعی 94-1393 در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشگاه گنبد کاووس با سه تکرار اجرا گردید. عامل سرزنی در دو سطح شامل سرزنی و عدم سرزنی و عامل رقم در پنج سطح شامل زهره، شامی، شش&lrm;بند، سرازیری و برکت بودند. نتایج نشان داد که مدل رگرسیون غیر&lrm;خطی لجستیک به&lrm;خوبی روند تغییرات شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک را در برابر زمان توصیف می کند و از این مدل می&lrm;توان در آنالیزهای رشد استفاده کرد. نتایج استفاده از این مدل نشان داد که ارقام از نظر زمان رسیدن به حداکثر شاخص سطح برگ و مدت زمان رسیدن تجمع ماده خشک به 50 درصد حداکثر تفاوت معنی دار نداشتند. اثر رقم روی حداکثر شاخص سطح برگ در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. ارقام برکت، زهره و سرازیری از شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول بالاتری نسبت به ارقام شامی و شش بند برخوردار بودند که باعث عملکرد بالاتر این ارقام شد. شاخص سطح برگ باقلا در تمامی ارقام از نوع بحرانی بود. متوسط شاخص برگ بحرانی در ارقام باقلا 37/1 برآورد شد. حداکثر و حداقل سرعت رشد نسبی در ابتدای فصل رشد به ترتیب 066/0 و 055/0 گرم بر گرم در روز به ارقام سرازیری و برکت تعلق داشتند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        28 - تاثیر تاریخ و روش کاشت (نشائی و بذری) روی صفات کمّی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L)
        شاهرخ پهلوانیان میاندوآب محمدرضا داداشی تورج میرمحمودی آسیه سیاهمرگویی حسین عجم نوروزی
        اثر دو روش کشت نشائی و بذری بر خصوصیات زراعی و عملکرد شکر چغندرقند در تاریخ های مختلف کشت طی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در سه تاریخ کشت (10، 20 و 30 فروردین) در دو منطقه میاندوآب و بوکان در سال زراعی 1395 مورد مطالعه قر چکیده کامل
        اثر دو روش کشت نشائی و بذری بر خصوصیات زراعی و عملکرد شکر چغندرقند در تاریخ های مختلف کشت طی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در سه تاریخ کشت (10، 20 و 30 فروردین) در دو منطقه میاندوآب و بوکان در سال زراعی 1395 مورد مطالعه قرار گرفت. روش های کاشت در کرت اصلی و تاریخ های کشت در کرت های فرعی قرار گرفتند. اختلاف بین دو سیستم کاشت بذری و نشائی از لحاظ شاخص سطح برگ، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص و درصد قند ملاس در سطح احتمال یک درصد و از لحاظ درصد قند ناخالص و عملکرد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار گردید. اثر زمان کشت نیز بر شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص و درصد قند ملاس در سطح احتمال یک درصد و بر درصد قند ناخالص و عملکرد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. اثر متقابل تاریخ کشت در روش کشت نیز بر شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص در سطح احتمال یک درصد و بر درصد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. سیستم کشت نشائی مقدار قند ملاس را در مقایسه با سیستم کشت مستقیم 32/41 درصد کاهش داد، همچنین کمترین درصد قند ملاس به زمان کشت 10 فروردین اختصاص داشت. بالاترین شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، درصد قند ناخالص، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه و عملکرد قند خالص به زمان کشت 10 فروردین و در سیستم کشت نشائی اختصاص یافت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        29 - بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در کشت مخلوط ارزن معمولی و سویا تحت تنش کمبود آب
        سمیه حاجی نیا گودرز احمدوند
        به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کا چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش کمبود آب در سه سطح (آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر) به عنوان عامل اصلی و الگوی کاشت جایگزینی در پنج سطح (تک‌کشتی سویا (100S)، تک‌کشتی ارزن (100M)، کشت مخلوط جایگزینی 33 درصد سویا+ 67 درصد ارزن (33S:67M)، 50 درصد سویا+ 50 درصد ارزن (50S:50M) و 67 درصد سویا+ 33 درصد ارزن (67S:33M) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد، بیشترین شاخص سطح برگ سویا و ارزن به ترتیب به میزان 68/5 و 23/3 در تک‌کشتی آنها به‌دست آمد. تنش شدید کمبود آب شاخص سطح برگ سویا و ارزن را به ترتیب 03/33 و 33/33 درصد نسبت به عدم تنش کاهش داد. بالاترین ماده خشک در تک‌کشتی سویا و ارزن به ترتیب به مقدار 613 و 540 گرم بر مترمربع، حاصل شد. تنش شدید کمبود آب ماده خشک سویا و ارزن را به ترتیب 87/39 و 56/31 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. کارآیی مصرف نور ارزن در الگوهای کشت مخلوط (33S:67M)، (50S:50M) و (67S:33M) به ترتیب 85/24، 86/29 و 76/26 درصد بیشتر از کشت خالص ارزن بود. در حالی که، کارآیی مصرف نور سویا در کشت مخلوط کاهش یافت و میانگین آن در طول فصل رشد از 97/0 گرم بر مگاژول در نسبت (33S:67M) تا 77/1 گرم بر مگاژول در تیمار کشت خالص سویا متغیر بود. نتایج نشان داد تنش کمبود آب تأثیر منفی بر کارآیی مصرف نور ارزن و سویا داشت پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        30 - ارزیابی صفات کیفی علوفه ارقام ذرت (Zea mays L) در واکنش به تراکم کاشت
        حمداله اسکندری عبداله جوانمرد فریبرز شکاری
        ذرت نقش مهمی در تغذیه دام ها دارد. به همین دلیل، تلاش برای افزایش کیفیت علوفه آن از طریق مدیریت های زراعی اهمیت بالایی دارد. به منظور بررسی کیفیت علوفه ارقام ذرت در واکنش به تراکم کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تح چکیده کامل
        ذرت نقش مهمی در تغذیه دام ها دارد. به همین دلیل، تلاش برای افزایش کیفیت علوفه آن از طریق مدیریت های زراعی اهمیت بالایی دارد. به منظور بررسی کیفیت علوفه ارقام ذرت در واکنش به تراکم کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. فاکتور اول شامل تراکم بوته در سه سطح، 93، 105 و 119 هزار بوته در هکتار و فاکتور دوم شامل ارقام ذرت در پنج سطح، زوالا، سیمون، NS، 540 و 370 بودند. نتایج نشان داد که تولید ماده خشک تحت تأثیر اثر متقابل تراکم و رقم قرار گرفت. به طوری که، رقم 540 در تراکم 119 هزار بوته در هکتار بیش ترین مقدار علوفه (980 گرم بر متر مربع) و رقم NS در تراکم 93 هزار بوته کمترین مقدار آن را (933 گرم بر متر مربع) تولید کردند. به نظر می رسد که هر چه تراکم کاشت بیشتر باشد، میزان دیواره سلولی فاقد همی سلولز نیز بالاتر رفته و کیفیت علوفه افزایش می یابد. از نظر شاخص دیواره سلولی فاقد همی سلولز، رقم زولا با داشتن 638 گرم بر کیلوگرم، کم ترین کیفیت را داشت، در حالی که سایر ارقام از این نظر در یک گروه آماری قرار گرفتند. میزان فسفر علوفه در تراکم 93 هزار بوته در هکتار بیش ترین مقدار را داشت ولی مقدار کلسیم تحت تأثیر تراکم کاشت قرار نگرفت. در تراکم های کمتر، از نظر پروتئین خام، علوفه ای با کیفیتی بالاتر تولید شد. رقم 540 بیش ترین عملکرد پروتئین خام (کیلوگرم در هکتار) را داشت که نشان از برتری این رقم نسبت به سایر ارقام مورد بررسی دارد و در نتیجه، برای تولید علـوفه با کیفیت بالاتر و ماده خشک بیشتر در منطقه (و سایر مناطق با شرایط اقلیمی مشابه) قابل توصیه می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        31 - تأثیر هورمون جیبرلین بر عملکرد، شاخص‌های رشدی و صفات بیوشیمیایی ذرت (Zea mays L.) تحت تنش خشکی
        عباس ملکی امین فتحی صادق بهامین
        به‌منظور بررسی تأثیر هورمون جیبرلین و تنش خشکی بر ذرت آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از سطوح تنش رطوبتی در سه سطح آبیاری نرمال (60I0=)، تنش متوسط (90I1=) و تنش شدید (120I2=) میلی‌متر تب چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر هورمون جیبرلین و تنش خشکی بر ذرت آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از سطوح تنش رطوبتی در سه سطح آبیاری نرمال (60I0=)، تنش متوسط (90I1=) و تنش شدید (120I2=) میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به‌عنوان فاکتور اصلی و فاکتور فرعی شامل محلول‌پاشی هورمون جیبرلین در چهار سطح عدم مصرف (0G0=)، (ppm15G1=)، (ppm20G2=) و (ppm25G3=) می‌باشد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمار 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به همراه مصرف 20 پی پی ام جیبرلیک اسید و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بدون مصرف جیبرلیک اسید به میزان 2/9658 و 3/5797 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. همچنین در تمامی سطوح تنش مصرف جیبرلیک اسید موجب افزایش عملکرد دانه ذرت شد. اثر متقابل هورمون و آبیاری تأثیر معنی‌داری بر نشاسته، پرولین، آلفا آمیلاز، بتاآمیلاز، پروتئاز دارد. با اعمال تنش خشکی غلظت پرولین در برگ ذرت افزایش یافت. هورمون جیبرلین در شرایط عدم تنش خشکی تأثیر معنی‌داری بر غلظت پرولین برگ ذرت نداشت اما در شرایط تنش خشکی باعث افزایش غلظت پرولین گردید. کاربرد 20 و 25 پی پی ام جیبرلین در شرایط تنش کم آبی متوسط (90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) غلظت پرولین برگ در مقایسه با شاهد (عدم مصرف جیبرلین) به ترتیب به میزان 36 و 50 درصد افزایش داد. در شرایط تنش خشکی شدید (120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) غلظت پرولین با کاربرد 20 و 25 پی پی ام جیبرلین به ترتیب 32 و 21 درصد بیشتر از عدم مصرف جیبرلین بود. به‌طور کلی نتایج نشان داد که اسید جیبرلیک از طریق تأثیر مثبت بر افزایش و بهبود اجزاء عملکرد در نهایت می تواند عملکرد دانه ذرت را افزایش دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        32 - Investigation the effects of bacterial additive and moisture absorbent on the fermentability and nutrient composition of potato silage
        Mehran Jalili Hamid Mohammadzadeh علی حسینخانی اکبر تقی زاده
        Potato dry matter is mainly composed of starch, which can be used in animal feed due to its high available energy. This study aimed to improve the quality of potato silage using wheat straw and additives containing Lactobacillus. This study was conducted in a completely چکیده کامل
        Potato dry matter is mainly composed of starch, which can be used in animal feed due to its high available energy. This study aimed to improve the quality of potato silage using wheat straw and additives containing Lactobacillus. This study was conducted in a completely randomized design with 4 treatments and 3 replications: 1- Potatoes without additives, control, (PS), 2- Potatoes mixed with wheat straw (90:10 ratio on a fresh basis) (PWS), 3- Potatoes inoculated with SiloOne additive (including Lactobacillus buchneri, Lactobacillus plantarium, Enterococcus faecium, Lactobacillus acidophilus, Lactic acid pediococcus and multivalent enzyme), (PLS), 4- Sliced potatoes with wheat straw (90:10 ratio on a fresh basis) and SiloOne additive (PWLS). The samples were stored in laboratory silos for 60 days at a temperature of 25 degrees Celsius. According to the results, there was a significant difference between the treatments in terms of pH, dry matter (DM), ash and insoluble fiber in neutral and acidic detergents. The addition of wheat straw reduced the loss caused by silage effluent and increased DM recovery (P&lt;0.01). The lactic acid concentration of inoculated silages (PLS and PWLS) was greater than non-inoculated silages (P&lt;0.01). The lowest concentrations of acetic acid and propionic acid were observed in the treatment with wheat straw in the absence of lactic acid bacteria (LAB) (PWS) (P&lt;0.05). Concentrations of valeric acid and iso-valeric acid were not affected by wheat straw and inoculation with LAB (P&gt;0.05). پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        33 - Nutritional Value of BRS Capiaçu Grass (<i>Pennisetum purpureum</i>) Silage Associated with Cactus Pear
        اف.پی. مونکااُ و.ر. روچاجونیور جی.تی. سیلوا ن.جی. دِجسوس اُ.اف.سی. مارکواِس جی.پی.اس. رگوئیرا ای.سی.جی. سالس آ.آ.جی. سیلوا جونیور د.د. آلوز سی.سی.سی. کاروالهو و.م. گومس د.ب. لیل
        The objective of this study was to evaluate the best level of inclusion of cactus pear in the ensiling of elephant grass Brazil seeds (BRS) capia&ccedil;u (Pennisetum purpureum), its effects on fermentative characteristics; and nutritional value. Experimental treatments چکیده کامل
        The objective of this study was to evaluate the best level of inclusion of cactus pear in the ensiling of elephant grass Brazil seeds (BRS) capia&ccedil;u (Pennisetum purpureum), its effects on fermentative characteristics; and nutritional value. Experimental treatments consisted of BRS capia&ccedil;u grass silage with five levels of inclusion of cactus pear (0, 5, 10, 15 and 20% inclusion as fresh basis) during ensiling. A completely randomized design with five treatments and six replicates was used. The inclusion of cactus pear in BRS capia&ccedil;u grass silage did not alter the pH of the ensiled mass (P=0.18), mean of 3.8. The marginal variation between the highest cactus pear inclusion dose and the control group (without cactus pear) for effluent was 50.33%, mean of 1.06% for each percentage unit of cactus pear inclusion. The ash content (P=0.79), total carbohydrates (P=0.30), total digestible nutrients (P=0.79), neutral detergent insoluble protein (P=0.66) and ether extract (P=0.42) did not change with the inclusion of cactus pear, being the averages of 8.01, 2.53, 3.14, 11.74, 80.88 and 44.69%, respectively. In vitro digestibility of dry matter (p &lt;0.01) and neutral detergent fiber (p &lt;0.01) increased linearly with the inclusion of cactus pear. The inclusion of up to 5% of cactus pear in silage BRS capia&ccedil;u grass improves the fermentation characteristics and the nutritional value of silage. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        34 - Effect of Dietary Buffers Supplementation on Milk Yield and Composition in Dairy Cows: A Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials
        M. Hashemi F. Tavakolinasab
        Feeding high concentrates to high producing animals usually change the rumen environment and compromises the productivity of ruminants. Different feed additives are used to prevent the occurrence of sub-acute ruminal acidosis, among these additives, buffers are commonly چکیده کامل
        Feeding high concentrates to high producing animals usually change the rumen environment and compromises the productivity of ruminants. Different feed additives are used to prevent the occurrence of sub-acute ruminal acidosis, among these additives, buffers are commonly used. The aim of this meta-analysis was to investigate the effects of buffer supplementation on milk yield and composition in dairy cows. PubMed, Scopus, Web of Science and Google Scholar databases were searched from 1969 to 2020. A total of 86, 91, 94, 85, 27 and 34 trials were included to buffer supplementation effects on dry matter intake (DMI), milk yield (MY), fat, crude protein (CP), solid not fat (SNF) and lactose, respectively. The magnitude of the effect (effect size) was assessed using standardized mean differences (SMD) for continuous results, between the buffer supplementation addition and control treatments. The addition of buffer supplementation had no significant effect on DMI (SMD=-0.002, P=0.16), MY (SMD=0.001, P=0.99), CP (SMD=-0.002, P=0.34) and SNF (SMD=0.006, P=0.32), respectively. Milk yield increased in the group receiving the buffer supplementation in comparison with the control group. The percentage of fat (SMD=-0.185, P=0.001) significantly decreased in the control group compared to the group receiving the buffer. The dietary buffers significantly increased the content of lactose (SMD=0.008, P=0.014) in dairy cows&rsquo; milk. This meta-analysis indicated that buffer supplementation improved milk yield and composition in dairy cows. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        35 - <i>In vitro</i> Effects of Exogenous Fibrolytic Enzymes on Rumen Fermentation of Wild Guinea Grass (<i>Panicum maximum</i>)
        اس. سوجانی آ.ن. پاتهیرانا ر.ت. سرسینهه ک.ب. داسانایاکا
        This study aimed to evaluate the potential of commercial enzymes cellulase (CE), xylanase (XY) and the combination of CE + XY to improve rumen fermentation of Guinea grass ecotype &lsquo;A&rsquo; (Panicum maximum). The experiment was carried out in a randomized complete چکیده کامل
        This study aimed to evaluate the potential of commercial enzymes cellulase (CE), xylanase (XY) and the combination of CE + XY to improve rumen fermentation of Guinea grass ecotype &lsquo;A&rsquo; (Panicum maximum). The experiment was carried out in a randomized complete block design. In vitro incubations were performed with four doses of individual enzymes and their combinations (1:1 from each enzyme) as 50, 100, 150 and 200 &micro;L enzymes with 500 mg substrate. In vitro gas production (IVGP) was measured at 4 h intervals. At the end of 24 h incubation in vitro rumen dry matter disappearance (IVRDMD), ammonia nitrogen (NH3-N), protozoa population and volatile fatty acid (VFA) were estimated. Supplementation with CE, XY and CE + XY significantly enhanced IVGP (control: 38.54 mL; CET1: 50.06 mL; XYT1: 54.27 mL and CET1 + XYT1: 52.77 mL) and IVRDMD (control: 46.78%; CET1: 51.21%; XYT1: 51.53% and CE1 + XY1: 52.64%). The rumen NH3-N production was significantly increased (P&lt;0.05) with XY and CE + XY (control: 100%; XYT1: 108.88%; and CET1 + XYT1: 111.6%). Though the total VFA did not exhibit any significant change, acetate production was significantly reduced by CE + XY while the same treatment enhanced the butyrate production. The alterations of acetate and propionate profiles led to the significantly decreased acetate: propionate with CE and CE + XY. Insignificant deduction of rumen protozoa population was observed with all enzyme treatments. In conclusion, the supplementation of exogenous fibrolytic enzyme could improve the rumen fermentation of Guinea grass ecotype &lsquo;A&rsquo;. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        36 - Effect of Season on Dry Matter Intake and Reproductive Activity of Merghoz Buck Goats in West of Iran
        م. سوری ر. میرمحمودی
        Ten male Merghoz goats with initial live weights of 29.2 &plusmn; 1.2 kg (Mean&plusmn;SE) were used to investigate the effect of natural changes in photoperiod on dry matter intake (DMI) and reproductive activity during a 365 day study. The bucks were housed in individu چکیده کامل
        Ten male Merghoz goats with initial live weights of 29.2 &plusmn; 1.2 kg (Mean&plusmn;SE) were used to investigate the effect of natural changes in photoperiod on dry matter intake (DMI) and reproductive activity during a 365 day study. The bucks were housed in individual pens, under natural daylength condition at west of Iran, Kermanshah (34˚ 18&cent;N and 47˚ 3&cent;E and 1420 m above sea level). A diet was offered with an estimated concentration of metabolizable energy and crude protein of 7.9 MJ and 98.8 g per kg dry matter (DM) respectively. Live weight, DMI, and additive daily gain (ADG) of individual animals were recorded weekly. The serum testosterone concentrations were determined in blood samples collected at monthly intervals. During the observation period, semen was collected monthly with the aid of an electro-ejaculator and examined microscopically immediately after collection. The physical parameters of semen and the semen index were recorded. The sexual behavior and testicular size of goats were assessed monthly throughout the study period. The highest DMI was observed during summer (64.3&plusmn;0.9 g/kg BW0.75) and spring (62.2&plusmn;2.9 g/kg BW0.75) however, the lowest was recorded in the winter season (54.0&plusmn;0.9 g/kg BW0.75). The seasonal values of ADG (g/d) ranked spring &gt; summer &gt; winter &gt; autumn. Bucks demonstrated the highest sexual behavior in late summer and, thereafter during autumn, using the lower (P&lt;0.05) number of mounts per ejaculation and a higher frequency (P&lt;0.05) to sniff, approach, and vocalize a doe with estrous status. This was coincided with a higher (P&lt;0.05) level of plasma testosterone (8-10.1 ng/mL) and the best semen quality (semen index: 744-989&times;106/mL) and quantity (semen volume: 1.1-1.2 mL per ejaculate), higher testis length (13.3-14.7 cm) and width (6.0-6.1 cm) and scrotal circumference (32.2-35.5 cm). It is concluded that, in Merghoz bucks, the seasonal pattern of DMI and reproductive activity may be attributed to each other as well as photoperiod. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        37 - The Effect of Graded Levels of Crude Glycerin in BRS Capiaçu Grass Silage: Fermentation Profile and Bromatological Composition
        م.سی.آ. سیلوا ن.م. کستا جی.پی.اس. ریگوریا د.ل.اس. جسوس ن.ب.اس. سیلوا و.اس. سیلوا فیلهو جی.ت. سیلوا جی.جی.اس. آرایوجو وی.ر. روچا جونیور د.د. آلوز جی.م.آ. چامون اف.پی. مونکااُ
        The objective of this study was to evaluate the effect of crude glycerin inclusion levels on BRS Capia&ccedil;u grass (Pennisetum purpureum) silage on the parameters of fermentation and chemical-bromatological composition. Experimental treatments consisted of BRS Capia& چکیده کامل
        The objective of this study was to evaluate the effect of crude glycerin inclusion levels on BRS Capia&ccedil;u grass (Pennisetum purpureum) silage on the parameters of fermentation and chemical-bromatological composition. Experimental treatments consisted of BRS Capia&ccedil;u grass silage with five levels of inclusion of crude glycerin (0, 1, 5, 10 and 15% inclusion in the natural matter) during ensiling. In this study, a completely randomized design was used along with five treatments and six replicates. The inclusion of crude glycerin in BRS capia&ccedil;u grass silage linearly reduced pH (P&lt;0.01) and effluent losses (P&lt;0.01). For each percentage unit of glycerin addition, there was a reduction of 0.013 pH units and 0.0485% of the effluent losses. There was no effect of crude glycerin on the ammoniacal nitrogen content (P=0.82, an average of 6.65% of the total nitrogen). The variation in the dry matter content between the highest glycerin inclusion dose (15% of natural matter) and the control group (without glycerin) was 30.5%. The crude protein content (P=0.01), ash (P&lt;0.01), neutral detergent fiber (NDF; P&lt;0.01), neutral detergent fiber corrected for ash and crude protein (NDFap; P&lt;0.01) and acid detergent fiber (ADF; P&lt;0.01) linearly reduced with the inclusion of crude glycerin compare to the control group. In the same order, there was a reduction of 0.115%, 0.08%, 1.95%, 1.84% and 1.06%, respectively, for each percentage unit of glycerin added. The addition of crude glycerin in elephant grass silage vs. BRS Capia&ccedil;u up to 15% of the natural material had improved the fermentation profile and the chemical-bromatological composition. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        38 - Sward Factors Influence on Pasture Dry Matter Intake of Grazing Dairy Cows: A Review
        آ.ال. روکا فرناندز آ. گنزالو ردریگوئز
        Successful pasture-based milk production systems pivot on balancing dairy cows&rsquo; feed requirements with seasonal and annual fluctuations in pasture production. In order to maximise cow production from grazing dairy systems, it is necessary to reach an efficient uti چکیده کامل
        Successful pasture-based milk production systems pivot on balancing dairy cows&rsquo; feed requirements with seasonal and annual fluctuations in pasture production. In order to maximise cow production from grazing dairy systems, it is necessary to reach an efficient utilization of grazed grass for feeding cows and the development of appropriate grazing management systems designed to maximize daily pasture dry matter intake (PDMI) per cow and per hectare, while maintaining high sward quality over the grazing season by keeping high pasture levels of crude protein, water soluble carbohydrates and digestibility of organic matter and low levels of acid and neutral detergent fibers in the swards. To maximize PDMI, cows need to consume plants that have characteristics that allow rapid consumption and lead to fast rates of passage through the rumen. This review considers the role of sward factors which affect the short-term feed budget of cows at pasture and, therefore, condition cow feed requirements at grazing and influence on PDMI. Furthermore, it highlights the relevance that havefor the development of pasture-based milk production systems the study of the species of grasses and / or legumes that integrate the pastures, the changes on sward structure, the seasonality in grass production, the pasture chemical constituents, the sward botanical composition, the grass feeding value, the digestibility of pastures, the intensity of sward defoliation, and the importance of sward height and herbage mass in relation to maximizing PDMI. The amount of herbage consumed is the major determinant of cow production but it is yet one of the most difficult aspects of forage quality to predict. In this review, three methods for PDMI calculation are presented as faecal output/diet digestibility method, sward difference method and the grazing-behaviour method. Also, three equations for PDMI estimation are described considering different sward and animal variables. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        39 - Investigation the Effects of Bacterial Additive and Moisture Absorbent on the Fermentability and Nutrient Composition of Potato Silage
        M. Jalili H. Mohammadzadeh A. Hossein-Khani A. Taghizadeh
        Potato dry matter is mainly composed of starch, which can be used in animal feed due to its high available energy. This study aimed to improve the quality of potato silage using wheat straw and additives containing Lactobacillus. This study was conducted in a completely چکیده کامل
        Potato dry matter is mainly composed of starch, which can be used in animal feed due to its high available energy. This study aimed to improve the quality of potato silage using wheat straw and additives containing Lactobacillus. This study was conducted in a completely randomized design with 4 treatments and 3 replications: 1- Potatoes without additives, control, (PS), 2- Potatoes mixed with wheat straw (90:10 ratio on a fresh basis) (PWS), 3- Potatoes inoculated with SiloOne additive (including Lactobacillus buchneri, Lactobacillus plantarium, Enterococcus faecium, Lactobacillus acidophilus, Lactic acid pediococcus and multivalent enzyme), (PLS), 4- Sliced potatoes with wheat straw (90:10 ratio on a fresh basis) and SiloOne additive (PWLS). The samples were stored in laboratory silos for 60 days at a temperature of 25 degrees Celsius. According to the results, there was a significant difference between the treatments in terms of pH, dry matter (DM), ash and insoluble fiber in neutral and acidic detergents. The addition of wheat straw reduced the loss caused by silage effluent and increased dry matter (DM) recovery (P&lt;0.01). The lactic acid concentration of inoculated silages (PLS and PWLS) was greater than non-inoculated silages (P&lt;0.01). The lowest concentrations of acetic acid and propionic acid were observed in the treatment with wheat straw in the absence of lactic acid bacteria (LAB) (PWS) (P&lt;0.05). Concentrations of valeric acid and iso-valeric acid were not affected by wheat straw and inoculation with LAB (P&gt;0.05). The results of this study showed that ensiling potatoes with a wheat straw reduces silage effluent losses and increases DM recovery. But the fermentation quality and aerobic stability of PWS were lower than PS. However, LAB inoculation improved the fermentation quality. The use of wheat straw along with LAB inoculation increased the ratio of lactic acid to total volatile fatty acids (VFA). پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        40 - بررسی اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و برخی از فاکتورهای رشدی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی
        بابک کریمیان نعمتی داود خدادادی دهکردی کامران محسنی فر
        در این تحقیق اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و برخی از فاکتورهای رشدی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی بود. فاکتورهای آزمایشی شامل: تیمارهای آبیاری، که در دو سطح 100 درصد نیاز آبی گیاه (I1 چکیده کامل
        در این تحقیق اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و برخی از فاکتورهای رشدی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی بود. فاکتورهای آزمایشی شامل: تیمارهای آبیاری، که در دو سطح 100 درصد نیاز آبی گیاه (I1) و 70 درصد نیاز آبی گیاه (I2) بودند. فاکتور دوم سطوح کاربرد سوپرجاذب بود که در سه سطح تیمار کنترل (S0)، 1 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) و 2 درصد وزنی از خاک گلدان (S2) بودند. فاکتور سوم محل کارگذاری سوپرجاذب درون گلدان بود که شامل کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی&lrm;متر اول خاک گلدان (O)، کارگذاری سوپرجاذب در طول محدوده ریشه در گلدان (M) و کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی&lrm;متر آخر خاک گلدان (U) بودند. با توجه به نتایج این تحقیق، بیشترین مقادیر طول ریشه، وزن خشک ریشه، وزن خشک بوته، وزن خشک دانه و تعداد غلاف در بوته هنگامی که آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه (I2) و سوپرجاذب به مقدار 1 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) و در 10 سانتی&lrm;متر آخر خاک گلدان (U) بود اتفاق افتاد و نیز بیشترین تعداد دانه در غلاف در تیمار I2S2U بود که همگی در سطح آماری 5 درصد معنی&lrm;دار بودند. هم&lrm;چنین نتیجه&lrm;گیری شد که وجود سوپرجاذب در سطح و وسط گلدان تاثیر چندانی در فراهم&lrm;سازی آب و مواد غذایی برای گیاه نداشت و تنها وجود سوپرجاذب در انتهای گلدان در فراهم&lrm;سازی آب و مواد غذایی برای ریشه گیاه موثر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        41 - Evaluation of Turkish durum wheat (Triticum turgidum var. durum) genotypes based on quantitative traits and shoot zinc accumulation under zinc-deficient calcareous soil
        Ezatollah Esfandiari Majid Abdoli Behzad Sadeghzadeh Seyed-Bahman Mousavi
        This experiment was carried out in a Zn-deficient calcareous soil to study the effects of Zn deficiency on shoot dry weight, shoot content, and concentration of Zn, and also to identify new sources of Zn efficiency for further improvement of Zn efficiency with (+Zn = ap چکیده کامل
        This experiment was carried out in a Zn-deficient calcareous soil to study the effects of Zn deficiency on shoot dry weight, shoot content, and concentration of Zn, and also to identify new sources of Zn efficiency for further improvement of Zn efficiency with (+Zn = application of 5 mg Zn/kg soil) and without Zn supply (-Zn = non-application of zinc) on 50 durum wheat genotypes for 45 days. Variance analysis for shoot dry matter, shoot Zn concentration, shoot Zn content, and Zn utilization efficiency revealed that these traits were significantly (P&lt; 0.01) affected by Zn application and durum wheat genotypes. Results revealed that dry weight of shoot and shoot Zn accumulation were considerably improved by Zn fertilizers. Furthermore, there was a considerable genetic variation in the expression of Zn deficiency symptoms (slight to severe), Zn efficiency (49-100%), shoot Zn concentration (7.1-20.1 and 10.4-33.1 mg Zn/kg dry weight under Zn deficient and sufficient, respectively), shoot Zn content (0.31-1.47 and 0.7-2.9 &micro;g/plant under Zn deficient and sufficient, respectively), and Zn utilizationefficiency (59.2-139.1 and 34.3-94.0 g dry weight/&micro;g Zn under Zn deficient and sufficient, respectively) within durum wheat genotypes.In general, the presence of lines (AAZ, 4025, 45868, 45558 and Azarbayjan) with greater Zn efficiency than Zn efficient durum wheat cultivars (Ege-88, Aydin-93 and Akcakale-2000) indicates that the new lines can be used to improve current levels of Zn efficiency in durum wheat genotypes. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        42 - Effects of different irrigation methods and hormone application on water use efficiency, yield, and leaf biochemical traits in potato
        Atefeh Pourasadollahi Adel Siosemardeh Farzad Hosseinpanahi Yusef Sohrabi
        Investigation of different irrigation methods on plants is necessary due to limited water resources and the increasing need for food products. The purpose of this study was to evaluate the effect of sprinkler and drip irrigation systems and hormones on morphological and چکیده کامل
        Investigation of different irrigation methods on plants is necessary due to limited water resources and the increasing need for food products. The purpose of this study was to evaluate the effect of sprinkler and drip irrigation systems and hormones on morphological and physiological characteristics of potato. Treatments included sprinkler and drip irrigation systems and hormones (gibberellic acid, acetylsalicylic acid, epi-brassinolide, and no use of growth regulators) as split plot based on randomized complete block design with three replications during 2015 and 2016 growing seasons at a research farm located in Malayer. Results showed that the highest level of tuber dry matter (TDM) was related to epi-brassinolide hormone + drip irrigation after using 80% of the field capacity(FC) in 2015 and epi-brassinolide hormone + drip irrigation after using 70% of the FC in 2016. The lowest amount of water use efficiency (WUE) was seen in sprinkler irrigation + no use of regulators in both years. The highest value of WUE was seen in epi-brassinolide hormone along with drip irrigation after using 80% the FC and drip irrigation after using 70% of the FC in 2015 and also in epi-brassinolide hormone + drip irrigation after using 70% of the FC in 2016. There were high and significant correlations between water use efficiency and relative water content with morphological characteristics. In order to increase the production and potato water use efficiency in cold dry climate, drip irrigation along with epi-brassinolide hormone is recommended. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        43 - Evaluation of the Effects of 1-MCP (1-Methylcyclopropene) on Morphophysiological Indexes and Display Life of <i>Primula sinensis</i> L.
        Elmira Ghassemzadeh Neda Nekoyar Mahmoud Ghasemnejad Zakieh Safa
        The effects of 1-MCP on some morphophysiological traits and display life of primrose were investigated in a factorial experiment based on a completely randomized design composed of two factors including 1-MCP at six levels (0, 50, 75, 100, 150, and 200 nl l-1) applied i چکیده کامل
        The effects of 1-MCP on some morphophysiological traits and display life of primrose were investigated in a factorial experiment based on a completely randomized design composed of two factors including 1-MCP at six levels (0, 50, 75, 100, 150, and 200 nl l-1) applied in three periods (18, 21, and 24 hours) in three replications, amounting to 54 experimental plots and 270 primrose plants. The experiment was conducted in the post-harvest room of the Faculty of Agriculture, Islamic Azad University, Rasht Branch with an ambient temperature of 20 &plusmn; 2&deg;C, relative humidity of 60 to 70%, a light intensity of 15 to 20 &mu;mol s-1 m-2, and a day length of 12 hours. In this study, ethylene production, dry matter percentage, display life of primrose, protein content in the petals, chlorophyll a and b indices, total chlorophyll, and the ratio of open florets to closed florets were measured. The results of the analysis of variance showed that the effect of duration was significant only on ethylene production and the amount of petal protein, but the concentration of 1- MCP was significant on all traits except for the display life. The interactive effect of duration and concentration of 1-MCP was statistically significant on the display life at the 5% level so that the T3C5 treatment (24 hours + 150 nl l-1 1-MCP) increased the display life by 1.2 days compared to the control. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        44 - اثر سویه‌های قارچ مایکوریزا و کود فسفره ﺑﺮ صفات رشدی و ﻋﻤﻠﻜﺮد دانه گندم (Triticum aestivum L.)
        حسین حمیدی1و2 سیدکیوان مرعشی2
        به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه‌های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ ( شاهد)، چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه‌های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ ( شاهد)، استفاده از قارچ گلوموس اینترارادیز، گلوموس موسه و گلوموس فاسی کولاتوم و فاکتور دوم شامل مقادیر کود فسفره بصورت عدم مصرف کود (شاهد) و مصرف 40 ، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر قارچ، کود فسفره و برهمکنش قارچ و کود فسفره بر شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه معنی‌دار بود. در تمامی تیمارهای قارچ مایکوریزا با کاربرد کود فسفره، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه افزایش یافت. بیشترین مقدار در صفات مورد بررسی در شرایط کاربرد دو سویه قارچ گلوموس اینترارادیز و گلوموس موسه مشاهده شد. نتایج نشان داد که در دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز در سطح کودی 80 کیلوگرم بیشترین مقدار از نظر کلیه صفات مورد بررسی بود، ولی در مورد قارچ گلوموس فاسی‌کولاتوم سطح کودی 120 کیلوگرم در هکتار برای رسیدن به حداکثر صفات مورد نیاز است. نتایج کلی آزمایش نشان داد که با کاربرد دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز می‌توان مصرف کودهای شیمیائی فسفره را کاهش داد و این می‌تواند دریچه‌ای در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        45 - اثر مقادیر مصرف و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد، اجزای عملکرد، انتقال مجدد ماده خشک و میزان فتوسنتز جاری در گندم رقم چمران
        مرتضی خانجانی عبدالله بحرانی
        این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط ب چکیده کامل
        این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط به تقسیط کود نیتروژن شامل : T1 = (50% کاشت + 50% ساقه رفتن)، T2 = (33% کاشت + 33% ساقه رفتن + 33% قبل از ظهور سنبله)، T3 = (25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله) و T4 = (25% کاشت + 25% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله + 25% در مرحله شیری) بود. نتایج نشان داد که تفاوت بین سطوح مقادیر مختلف کود نیتروژن از نظر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و میزان انتقال مجدد ماده خشک در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر تقسیط کود نیتروژن بر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و میزان فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و بر کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. همچنین بر همکنش مقدار و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد بیولوژیک، میزان و کارایی انتقال مجدد ماده خشک و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص با 5/5141 کیلوگرم در هکتار و در تقسیط کود در سطح T3 با 4/4592 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین میزان و کارایی فتوسنتز جاری در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و T3 مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج این تحقیق، مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن خالص و تقسیط کود 25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد شده و در منطقه مورد مطالعه نیز قابل توصیه می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        46 - ارزیابی اثر سطوح زئولیت بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد و انتقال مجدد ماده خشک ارقام برنج (.Oryza sativa L) در منطقه میانه
        داور قره داغی علی فرامرزی جلیل اجلی مهرداد عبدی ناصر نظری
        آزمایش در سال زراعی 97-1396 در روستای آچاچی میانه به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح کاملاً ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﺎ سه تکرار اجرا ﺷﺪ. تیمارها شامل سه سطح تنش (a1: بدون تنش (غرقاب) و a2: دور آبیاری هر 10 روز (از مرحله شروع پنجه زنی)، a3: دور آبیاری 20 روز (از شروع پنجه‌زنی)؛ زئو چکیده کامل
        آزمایش در سال زراعی 97-1396 در روستای آچاچی میانه به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح کاملاً ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﺎ سه تکرار اجرا ﺷﺪ. تیمارها شامل سه سطح تنش (a1: بدون تنش (غرقاب) و a2: دور آبیاری هر 10 روز (از مرحله شروع پنجه زنی)، a3: دور آبیاری 20 روز (از شروع پنجه‌زنی)؛ زئولیت در دو سطح (b1: عدم کاربرد (شاهد)؛ b2: 10 تن در هکتار) و ارقام در چهار سطح (c1: شاه‌پسند ؛ c2: طارم محلی ؛ c3: CT13382-8-3-M و c4: سنگ جو) بود. ترکیب غرقاب در کاربرد زئولیت در رقم CT13382-8-3-Mبا میانگین 9/5 تن در هکتار بیشترین و ترکیب 20 روز یک‌بار در عدم کاربرد زئولیت در رقم شاه‌پسند با میانگین 06/1 تن در هکتار کمترین عملکرد دانه داشت. بیشترین میزان انتقال مجدد ماده خشک از اندام هوایی هنگامی به دست آمـد کـه رقم سنگ جو تحت سطح هر 10 روز یک‌بار آبیاری در عدم کاربرد زئولیت قـرار گرفـت (816 کیلـوگرم در هکتار) و با افزایش مصرف زئولیت از سهم انتقال مجدد در عملکرد شلتوک کاسته شد. سایر برگ ها در مقایسه با سایر اندام ها (برگ پرچم و ساقه) نقش اصلی را در انتقال مجدد مـاده خشک به دانه‌ها ایفا کرده و میزان آن بسته به ژنوتیپ و شـرایط محیطـی از 45/3-63/14 درصـد متغیر بود. ساقه ها در انتقال مجدد ماده خشک به دانه از سایر اندام های هوایی کمتر بوده بین 5/2 -7/16 درصد بود. درمجموع به نظر می رسد که انتقال مجدد ماده خشک از اندام های هوایی ژنوتیپ های برنج نقش مهمی در پر کردن دانه دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        47 - Effect of under Irrigation Management on Potato Performance Components
        Fakhrodin Ghasemi Sahebi Masoud Hekmat Eman Pourkhiz
        To evaluate the effect of water, tape drip and furrow irrigation methods on the performance components and features of Agria cultivar potato, an experiment was carried out in the agriculture faculty of Kermanshah. Repeated three times, this study was carried out in the چکیده کامل
        To evaluate the effect of water, tape drip and furrow irrigation methods on the performance components and features of Agria cultivar potato, an experiment was carried out in the agriculture faculty of Kermanshah. Repeated three times, this study was carried out in the form of full random blocks with the main factor of different amounts of irrigation water in three levels (50, 75, and100 percent of cumulative evaporation from an A- class evaporation pan) and the secondary factor of irrigation method (including drip and furrow irrigations). At 3 repetitions, results showed that the minimum performance (19.168 tons per hectare) was related to the drip irrigation method with 50 percent evaporation from the A-class pan and the maximum one (34.455 tons per hectare) was related to the drip irrigation method with 100 percent evaporation from the A-class pan. The rate of irrigation and effectiveness of method on the number of the main stem per square meter and number of the main stem in the bush were not significant. The minimum percent (number of tubers) of tubers smaller than 35mm (26.47percent) and the maximum tuber production (37.17 percent) in the size of food and market-friendly (tuber bigger than 55mm) were attained by drip irrigation method with 100 percent evaporation from the A-class pan. The impact of Irrigation method on and the specific gravity of tubers and starch (dry matter) were and was not significant, respectively. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        48 - Assessment of Water Use Efficiency Indices in Selected Plains of Fars Province, Iran
        حمیدرضا میرزایی خلیل مهدی اسفندیاری جواد شهرکی مرتضی یعقوبی
        This paper aimed to evaluate Water Use Efficiency (WUE) indices for crops and horticulture productions. In doing so, after gathering data from 164 farmers, we investigated water withdrawal cost indices and monetary return per cubic meter of water through two econometric چکیده کامل
        This paper aimed to evaluate Water Use Efficiency (WUE) indices for crops and horticulture productions. In doing so, after gathering data from 164 farmers, we investigated water withdrawal cost indices and monetary return per cubic meter of water through two econometric and managerial approaches . Besides, water shadow pricesand dry matters of per cub meter of water were calculated. The results revealed that the average monetary return per cubic metre of water is 3875.4 IRR (0.134 USD) and cost per cubic metre of well water equals 839.3 IRR (0.029 USD), four times more than the value of some current development projects of water resources. Finally, according to the findings, we suggested a corrected price trade term to adjust water monetary return indices.Control policies and government participation in funding of artificial recharge of undergorund aquifers projects were recommended as well. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        49 - Estimating Plant Dry Matter Productivity for AL-Sweeda Badia Rangeland (Syria) at Deferent Processing Levels of BKA, KVA Satellite Images
        Ghadir Hmeidan Ahed Alboody
        Estimation of plant dry matter to management of rangelands fast as well as high accuracy is important for managers. Research aims to compare Plant Dry Matter Productivity (PDMP) values estimated by Normalized Difference Vegetation Index (NDVI) derived from satellite ima چکیده کامل
        Estimation of plant dry matter to management of rangelands fast as well as high accuracy is important for managers. Research aims to compare Plant Dry Matter Productivity (PDMP) values estimated by Normalized Difference Vegetation Index (NDVI) derived from satellite images BKA, KVA according to different levels of satellite image processing, for AL-Sweeda Badia (Syria), during the April, July of 2015 and October 2014. NDVI calculated according to digital number values (DN) then Top of Atmosphere values (TOA), finally Ground Surface (GS) values after Atmospheric Correction (AC) from L8 satellite image simultaneously with field measurements. Relationship between each two time-dependent satellite images was created. Then relations derived were adopted by L8 PDMP (PDMP) relationship estimation. Matter productivity average values according to TOA and GS was (15-42), (969-214), (3254 -22) and (576-563) kg / h for the previous dates respectively. There was a weak non-significant correlation between DN values and Matter productivity (&le;0.063). And for TOA level relationship was relatively weak but significant (&le;0.5). After atmospheric correction, it was strong (&ge;0.7) and significant at (1% and 5%) levels, and field verification measurements were consistent with 2014. Relationship between NDVI and PDMP for each of previous values was determined according to NDVI values of modern images. Previous relationships were applied to estimate PDMP then of objective maps was produced. DN satellite images contain geometrical distortions resulting from terrain, climate, change in velocity and height of sensor and radiation refraction in atmosphere, as well as for TOA values but at lower rate. But using GS after AC was good in rangelands state predicting and estimating PDMP. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        50 - Forage Yield and Quality Traits of Brachiaria spp. Grass Species at Central Gondar Zone, Ethiopia
        Alemu Tiruneh
        The experiment was conducted to evaluate the performance of various Brachiaria grass species. The study compared 10 Brachiaria grass species over 2019 and 2020 years. The experiment was laid down in a Randomized Complete Block Design (RCBD) with four replications. To as چکیده کامل
        The experiment was conducted to evaluate the performance of various Brachiaria grass species. The study compared 10 Brachiaria grass species over 2019 and 2020 years. The experiment was laid down in a Randomized Complete Block Design (RCBD) with four replications. To assess their potential, plant height, tiller number, leaves number per plant, leaf length, forage fresh yield, forage Dry Matter (DM) yield, Leaf to Stem Ratio (LSR), Organic Matter (OM) ash, Crude Protein (CP), Neutral Detergent Fiber (NDF), Acid Detergent Fiber (ADF) and Acid Detergent Lignin (ADL) and CP yield were collected. Data were analysed of variance, and when the difference was significant, the treatment means were compared by the LSD at 5%. Result showed significant differences between Brachiaria species/accessions for forage yield, all quality and morphological traits except tiller number. The finding revealed that as. B. mutica had significantly (P&lt;0.05) higher mean values for plant height, leaves number per plant and leaves length, fresh and dry biomass yield than other species. Species B. brizantha wild. Acc no 13726 had significantly higher man value for LSR (8.70) (P&lt;0.05). The observed fluctuation in biomass yield in different cuts indicated the need for fertilizer application at minimal at a point where lower biomass yield was recorded. The higher forage production with average values of 11.31 and 11.77 t h-1) was obtained in species Brachiaria mutica at cut 1 and 3, respectively that was significantly higher than other cuts (P&lt;0.05). Relatively higher mean values of OM% (ranged 82.22 to 84.39%) were achieved with species B. brizantha wild. Acc no 13726 and Acc no 13755 and Brachiaria mutica. The highest ash contents (ranged from 11.96 to 13.60%) were also obtained in Brachiaria hybrid Mulato I, II, B. brizantha Marandu Acc no. 16550, Brachiaria hybrid Mulato and Brachiaria decumbens. Remarkable CP% (10.85%) was attained at B. mutica. For all Brachiaria grass species, fiber fractions were below the threshold. B. mutica was found efficient in CP yield (3.65 t h-1). Total CP yield with less fiber content per hectare taking as an ultimate objective of forage production species B. mutica was found the most suitable for presenting feed of better quality. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        51 - Nutritional Value Determination of Five Plants Species in Darab Rangeland Using Gas Production Technique
        Ebrahim Talebi Mostafa Yousef-Elahi Mohammad Reza Dehghani Asghar Salmani
        This investigation was conducted to determine the chemical composition and nutritional value of five dominant plant species in the vegetative stage, namely Artemisia herba-alba, Acer monspessulanum, Amygdalus lycioides, Amygdalus scoparia, and Atriplex leucoclada, in th چکیده کامل
        This investigation was conducted to determine the chemical composition and nutritional value of five dominant plant species in the vegetative stage, namely Artemisia herba-alba, Acer monspessulanum, Amygdalus lycioides, Amygdalus scoparia, and Atriplex leucoclada, in the pastures of Rustaq and Fedami areas, Darab in April, 2020. After collecting samples, the chemical compositions of plants including Dry Matter (DM), Organic Matter (OM), Crude Protein (CP), Ether Extract (EE), Ash, Neutral Detergent Fiber (NDF), and Acid Detergent Fiber (ADF) were determined according to the standard methods. Three 12-month-old Sistani bulls weighing 277&plusmn;27 kg were used for the degradation test. The CP value ranged from 5.30 (Amygdalus scoparia) to 11.72% (Atriplex leucoclada) while NDF value ranged from 52.62 (Amygdalus lycioides) to 69.05% (Amygdalus scoparia) (P &lt;0.01). After 96 hours of incubation, the highest and lowest gas productions with values of 54.83 and 38.66 (ml/200 mg DM) were related to Amygdalus lycioides and Amygdalus scoparia, respectively. The higher values of gas production were due to lower values of ADF (38.66%) and NDF (52.62%) in Amygdalus lycioides. The highest amounts of Ca (0.28%), P (0.15%), and Mg (0.12%) were recorded inAtriplex leucoclada. Through the gas production technique, the range of organic matter digestibility (OMD), digestible organic matter in dry matter (DOMD) and metabolisable energy (ME) were varied from 36.67 to 53.27%, 34.67 to 49.11%, and 5.57 to 8.08 (MJ/kg), respectively. The highest values of OMD (53.28%), DOMD (49.11%), and ME (8.08 MJ/kg) were recorded in Amygdalus lycioides, which were significantly higher than other studied plants (P&lt;0.01). The nutritional value of Amygdalus lycioides, Atriplex leucoclada, Acer monspessulanum, and Artemisia herba-alba, respectively, were acceptable based on their composition and digestibility. The results of this experiment showed that range plants can meet a part of the livestock nutritional requirements. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        52 - Effects of Sudan Grass Cultivars and Cutting Frequency on Forage Yield and Quality Traits at the Central Gondar Zone, Ethiopia
        Alemu Tiruneh
        An experiment was conducted to study the forage yield and qualitative traits of different cultivars of Sudan grass with different days of harvest. Five improved Sudan grass cultivars (DRLME, Mezrut, Wichello, Michello and Aden) and three harvest schedules (40, 50 and 60 چکیده کامل
        An experiment was conducted to study the forage yield and qualitative traits of different cultivars of Sudan grass with different days of harvest. Five improved Sudan grass cultivars (DRLME, Mezrut, Wichello, Michello and Aden) and three harvest schedules (40, 50 and 60 day&rsquo;s interval) were combined and used for the study. Randomized complete block design (RCBD) experiment design was used in factorial arrangement. Plant height (cm), number of tillers per plant (NT), fresh biomass yield (t ha-1), dry matter percentage, dry matter yield (t ha-1), leaf to stem ratio (LSR), total crude protein produced (t ha-1) and chemical composition including dry matter (DM), ash, organic matter (OM), crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF) and acid detergent lignin (ADL) of the grass were recorded. The results revealed that the maximum plant height was obtained in DRLME and Aden Sudan grass cultivars. Maximum number of tillers per plant of Sudan grass was recorded for Wichello and Mezrut cultivars. Significant amount of green biomass yield (t ha-1) was attained by Mezrut closely followed by DRLME. Wichello and Michello recorded relatively higher dry matter percentage compared with other cultivars. DRLME and Michello produced maximum forge dry matter yield (t ha-1) in two years combined mean. Cultivar Mezrut, Michello and Wichello were found efficient in producing total crude protein production (t ha-1). Higher ash content was obtained in Mezrut. Relatively higher crude protein percentage was attained in Mezrut parallel with Wichello, Michello and Aden. Therefore, based on the study results, total crude protein production per hectare taking as an ultimate objective of forage production for the study areas Mezrut, Wichello and Michello were found more efficient. Sixty days interval cutting was also better in total crude protein production per hectare and should be considered in further Sudan grass production. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        53 - Effects of Fertilizer Types and Harvesting Date on Performance and Nutritional Qualities of Brchiariahydridmulato II (Brachiaria ruziziensis) Grass in the Highlands of Ethiopia
        Salew Baye Bimrew Asmare Shigdaf Mekuriaw
        The experiment was conducted to assess the effects of fertilizer types, and harvesting date on plant growth characteristics, dry matter (DM) yield and nutritional qualities of Mulato II grass. Data on plant growth characteristics, DM yield, and nutritional qualities of چکیده کامل
        The experiment was conducted to assess the effects of fertilizer types, and harvesting date on plant growth characteristics, dry matter (DM) yield and nutritional qualities of Mulato II grass. Data on plant growth characteristics, DM yield, and nutritional qualities of the grass were measured. The findings elucidated that fertilizer had a significant effect on the plant growth characteristics and DM yield but not on nutritional quality, except for crude protein (CP) content. All morphological characteristics except leaf to stem ratio (LSR) have shown better performance with the application of manure than other fertilizer types in the current study. Regarding the harvesting date, the highest morphological performance of all parameters except leaf length was recorded at 105 days. The interaction effect of two factors only significantly affects PH, LSR and root number. For the nutritive value parameters CP, neutral detergent fiber (NDF), and acid detergent fiber (ADF) were better at manure than chemical fertilizer and control. The CP, LSR, and ash content were markedly decreased (P &lt;0.05) as the harvesting age was increased, and manure application. Hybrid Mulato II grass at about 105 days at manure fertilizer application would help to achieve greater DM yield using irrigation and rainfall production systems. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        54 - تاثیر مقادیر بذر مصرفی و دزهای کاهش یافته علف‏کش Haloxyfop-R-methyl بر کنترل علف‏های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد ماش
        عبدالرحیم شکیباپور سعید سعیدی پور
        در این تحقیق اثرات تراکم گیاه زراعی و رژیم های مختلف علف کشی بر میزان آلودگی علف های هرز و میزان محصول ماش مورد بررسی قرار گرفته است. دو عامل میزان بذر مصرفی (15، 25 و 35 کیلوگرم در هکتار) و دزهای مختلف گالانت سوپر (0، 4/0، 8/0 و 2/1 لیتر در هکتار) در این آزمایش بررسی ش چکیده کامل
        در این تحقیق اثرات تراکم گیاه زراعی و رژیم های مختلف علف کشی بر میزان آلودگی علف های هرز و میزان محصول ماش مورد بررسی قرار گرفته است. دو عامل میزان بذر مصرفی (15، 25 و 35 کیلوگرم در هکتار) و دزهای مختلف گالانت سوپر (0، 4/0، 8/0 و 2/1 لیتر در هکتار) در این آزمایش بررسی شدند. آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده که در آن تراکم، کرت اصلی و دز علف کش کرت فرعی بوده، با چهار تکرار اجرا شد. میانگین داده ها نشان داد که تراکم و وزن خشک علف های هرز بطور قابل توجهی تحت تاثیر دز علف کش و تراکم گیاه زراعی قرار گرفتند. بیشترین درصد کاهش وزن خشک و تراکم علف هرز به ترتیب به میزان 65 و 53 درصد در دز 2/1 لیتر در هکتار علف کش کاربردی مشاهده شد. با افزایش تراکم گیاه زراعی در صد کاهش این دو متغیر نیز افزایش یافت. همینطور اثر تراکم گیاه زراعی بر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی دار بود. متغیرهای مختلف نظیر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن 1000 دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه به طور معنی داری تحت تاثیر تغییرات دز علف کش قرار گرفتند. عملکرد دانه در دز 2/1 لیتر در هکتار به میزان 26 درصد نسبت به تیمار عدم کاربرد علف کش بهبود یافت. اثرات متقابل تراکم و دز علف کش بر شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بهترین عملکرد دانه به میزان 512 گرم در متر مربع از تلفیق تراکم 35 کیلوگرم و دز 8/0 لیتر در هکتار علف کش بدست آمد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        55 - اثر برخی فعالیت‌های آگروتکنیکی بر تولید علوفه و توزیع ماده‌ی خشک تریتیکاله (X Triticosecale Wittmack)
        فرهاد بیرانوند مسعود رفیعی علی خورگامی کاظم تالشی
        به‌منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی (1394 و 1395) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف) چکیده کامل
        به‌منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی (1394 و 1395) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف)، ازتوبارور-1، میکوریزا، فسفات بارور-2، پتا بارور-2 و کود شیمیائی نیتروژن (فاکتور فرعی) (منبع اوره) در چهار سطح، شامل، شاهد، 50، 100 و 150 کیلو گرم در هکتار در نظر گرفته شد. در این آزمایش، تلفیق کود زیستی-شیمیایی، عملکرد علوفه و انتقال مواد را افزایش داد. عمکرد علوفه خشک در ترکیب 100 و 150 کیلو گرم در هکتار کود اوره با کودهای زیستی نسبت به شاهد، به ترتیب 5428، 5668 و 3528 کیلوگرم درهکتار بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین انتقال مواد فتوسنتزی از اندام رویشی به دانه (انتقال ماده خشک، سهم انتقال ماده خشک به دانه، میزان انتقال ماده خشک از ساقه) 6/634 گرم/گیاه و 121 درصد، تغییر می‌یابد. نتایج کلی نشان داد که در شرایط دیم، کاربرد توام کود زیستی با اوره در زمان کاشت، عملکرد مطلوب تریتیکاله را سبب خواهد شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        56 - اثر مقدار مصرف نیتروژن بر عملکرد دانه و انتقال مجدد ماده خشک ذرت (Zea mays L.) در شرایط تنش خشکی
        عبدالکریم بنی سعیدی محمد معتمدی
        پژوهشی در سال 1392 در قالب آزمایش اسپلیت پلات با پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان شوشتر اجرا شد. این پژوهش شامل تنش خشکی به‌صورت قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه (=V1 قطع آبیاری از ابتدای 10 برگی گیاه تا مرحله ظهور تاسل ها، V2=قطع آبیاری از ظهور 50 درص چکیده کامل
        پژوهشی در سال 1392 در قالب آزمایش اسپلیت پلات با پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان شوشتر اجرا شد. این پژوهش شامل تنش خشکی به‌صورت قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه (=V1 قطع آبیاری از ابتدای 10 برگی گیاه تا مرحله ظهور تاسل ها، V2=قطع آبیاری از ظهور 50 درصد تاسل تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها و V3= آبیاری برابر نیاز آبی گیاه تا پایان فصل رشد) به‌عنوان کرت اصلی و سطوح نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به‌عنوان کرت فرعی بود. نتایج نشان داد عملکرد دانه به‌طور معنی‌دار تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت. بیشترین میزان انتقال مجدد ماده خشک در تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها بود و با افزایش میزان نیتروژن مصرفی، میزان انتقال ماده خشک کاهش معنی‌داری یافت. تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها با میانگین 40 درصد، دارای بیشترین سهم انتقال مجدد ماده خشک در عملکرد دانه بود. افزایش میزان نیتروژن مصرفی، عامل جزئی تولید نیتروژن مصرفی را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تأمین رطوبت و نیتروژن کافی در مرحله قبل از گلدهی، از طریق افزایش تحریک سهم و میزان انتقال مجدد ماده خشک به دانه در صورت بروز تنش در مرحله بعد، از کاهش شدید وزن دانه تا حدودی جلوگیری شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        57 - تخمین برخی پارامترهای مهم مورد استفاده در پیش بینی رشد گندم
        علی راحمی کاریزکی عباس بیابانی نبی خلیلی اقدم
        به جهت اهمیت فیزیولوژیکی پارامترهای مدل‌های رگرسیون غیر خطی در الگوهای رشد سیگموئیدی در این تحقیق از هشت مدل رگرسیون غیرخطی برای توصیف روند تغییرات ماده خشک تجمعی و از دو مدل لجستیک و بتا برای توصیف روند تغییرات سطح برگ دو رقم گندم در دو سطح کودی استفاده شد. به این منظو چکیده کامل
        به جهت اهمیت فیزیولوژیکی پارامترهای مدل‌های رگرسیون غیر خطی در الگوهای رشد سیگموئیدی در این تحقیق از هشت مدل رگرسیون غیرخطی برای توصیف روند تغییرات ماده خشک تجمعی و از دو مدل لجستیک و بتا برای توصیف روند تغییرات سطح برگ دو رقم گندم در دو سطح کودی استفاده شد. به این منظور آزمایشی در قالب فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در دو سطح کودی ( صفر و 150 کیلوگرم ازت در رقم کوهدشت، صفر و 120 کیلوگرم کود ازته در رقم دوروم) در طی دوسال زراعی(93-1392 و 94-1393) به‌صورت آزمایش مرکب در دانشگاه گنبد کاووس به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که هر دو مدل به‌خوبی قادر به توصیف تغییرات شاخص سطح برگ بوده‌اند و هیچ‌کدام برتری نسبی بر دیگری ندارند. همچنین حداکثر شاخص سطح برگ (LAImax) در رقم کوهدشت در هر دو سطح کودی در هر دو مدل بالاتر از رقم دوروم بود. همچنین نتایج نشان داد که کلیه مدل‌ها به‌خوبی روند تغییرات ماده خشک تجمعی را در برابر روز پس از کشت در هر دو سطح کودی نشان دادند اما در این بین، مدل‌های ریچاردز، نمایی متقارن، نمائی بریده و ویبول به لحاظ مقادیر آماره‌های محاسبه شده، کمی مناسب‌تر از سایر مدل-ها بودند، ضمن اینکه از پارامترهای بدست آمده در این مدل‌ها می‌توان در مطالعات مربوط به مقایسه ارقام و تیمارهای مختلف، آنالیز رشد و شبیه سازی رشد و تولید گندم استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        58 - ارزیابی قدرت رقابتی کرچک (L. Ricinus communis) با علف هرز تاج خروس (.Amaranthus retroflexus L) در تراکم های گیاهی مختلف
        تاصر جعفرزاده علیرضا پیرزاد هاشم هادی
        به منظور ارزیابی اثرات رقابتی کرچک با علف هرز تاج خروس در تراکم‌های گیاهی مختلف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی ارومیه در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل تراکم‌های صفر (کشت خالص تاج خروس) چکیده کامل
        به منظور ارزیابی اثرات رقابتی کرچک با علف هرز تاج خروس در تراکم‌های گیاهی مختلف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی ارومیه در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل تراکم‌های صفر (کشت خالص تاج خروس)، 3، 4، 5 و 6 بوته در متر مربع کرچک و عامل دوم تراکم‌های صفر (کشت خالص کرچک)، 5 ، 10 و 15 بوته در متر‌مربع تاج خروس بود. نتایج نشان داد با افزایش تراکم تاج خروس کاهش 38-20 درصد در عملکرد دانه، 39 درصد در عملکرد روغن و 32 درصد کاهش در ارتفاع کرچک نسبت به کشت خالص مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار وزن خشک برگ (7/58 گرم در متر مربع)، ساقه (3/49 گرم در مترمربع)، تعداد شاخه فرعی (3/5) و ارتفاع بوته (9/44 سانتی‌متر) مربوط به کشت خالص تاج خروس بود که با افزایش تراکم کرچک از مقدار آن‌ها کاسته شد. با افزایش تراکم تاج خروس شاخص سطح برگ تاج خروس در کشت خالص به بیش‌ترین مقدار خود رسید (44/1) که در مقایسه با تراکم 15 بوته تاج خروس و شش بوته کرچک به میزان 50 درصد افزایش داشت. بیشترین (157 سانتی‌متر)، و کمترین (107 سانتی‌متر) ارتفاع کرچک به ترتیب در تراکم‌های شش و سه بوته کرچک در مترمربع مشاهده شد. بنابراین با افزایش تراکم تاج خروس، عملکرد دانه و روغن در کرچک کاهش یافت و میزان این کاهش با تراکم‌های تاج خروس ارتباط داشت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        59 - بررسی اثرات کاربرد کود‌های زیستی بر جذب روی و برخی از صفات رشد رویشی ذرت (Zea Mays L.) در یک خاک غیر استریل آهکی با درجات مختلف شوری
        حمید رضا بوستانی مصطفی چرم عبدالامیر معزی نجف علی کریمیان نعیمه عنایتی ضمیر مهدی زارعی
        شوری رشد گیاهان را از طریق کاهش جذب آب و عناصر غذایی و برهم زدن تعادل تغذیه‌‌‌‌ای محدود می‌سازد. به‌-منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آرباسکولار و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر جذب روی و برخی از شاخص-های رشد گیاه ذرت در سطوح مختلف شوری خاک، آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا چکیده کامل
        شوری رشد گیاهان را از طریق کاهش جذب آب و عناصر غذایی و برهم زدن تعادل تغذیه‌‌‌‌ای محدود می‌سازد. به‌-منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آرباسکولار و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر جذب روی و برخی از شاخص-های رشد گیاه ذرت در سطوح مختلف شوری خاک، آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اول سه سطح شوری (0 (S0)، 15 (S1) و 30 (S2) میلی-اکی‌والان نمک در کیلوگرم خاک) و فاکتور دوم چهار سطح تلقیح میکروبی ( قارچ گلوموس اینترادیسس (F)، باکتری سودوموناس (B)، تلقیح همزمان باکتری و قارچ (BF) و بدون تلقیح (C) ) بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری از S0 به S2، ماده خشک اندام هوایی و ریشه، درصد کلونیزاسیون ریشه، ارتفاع گیاه، سطح برگ، قطر ساقه و شاخص کلروفیل به طور معنی‌داری کاهش یافت. استفاده از تمام تیمار‌های میکروبی، در تمامی سطوح شوری سبب افزایش معنی‌دار شاخص‌های یاد شده در بالا گردید. به‌طور کلی تاثیر استفاده از تیمار‌های قارچ و قارچ-باکتری در افزایش شاخص‌های رشدی گیاه بیشتر از کاربرد تیمار مجزای باکتری بود. با افزایش سطوح شوری غلظت روی در اندام هوایی و ریشه افزایش یافت در حالی که جذب روی در اندام‌هوایی و ریشه به ‌طور معنی‌داری کاهش نشان داد. همچنین با کاربرد تمامی تیمار‌های میکروبی غلظت و جذب روی در اندام هوایی و ریشه گیاه به‌طور معنی‌داری افزایش یافت و بیشترین افزایش مربوط به تیمار کاربرد توام باکتری و قارچ و کمترین میزان افزایش مربوط به تیمار مجزای باکتری بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        60 - پاسخ زراعی و فیزیولوژیک سیاه دانه ( Nigella sativa L.) به محلول پاشی آسکوربات و متانول در شرایط تنش کم آبیاری
        مجتبی برادران فیروزآبادی مهدیه پارسائیان مهدی برادران فیروزآبادی
        امروزه کاربرد مواد آنتی اکسیدان و تنظیم کننده اسمزی به‌منظور کاهش آثار منفی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. آسکوربات و متانول از جمله موادی هستند که موجب مقاومت گیاه به تنش‌ها می‌شوند. جهت بررسی این موضوع در گیاه دارویی سیاه‌دانه آزمایشی در سال 1390 به‌صورت اسپلیت پ چکیده کامل
        امروزه کاربرد مواد آنتی اکسیدان و تنظیم کننده اسمزی به‌منظور کاهش آثار منفی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. آسکوربات و متانول از جمله موادی هستند که موجب مقاومت گیاه به تنش‌ها می‌شوند. جهت بررسی این موضوع در گیاه دارویی سیاه‌دانه آزمایشی در سال 1390 به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در دانشگاه شاهرود انجام شد. فاکتور اصلی شامل آبیاری (8 و 16 روز به‌عنوان عدم‌تنش و تنش) و فاکتورهای فرعی شامل محلول‌پاشی متانول (صفر، 15 و 30 درصد حجمی) و آسکوربات (صفر، 10 و 20 میلی‌مولار) بودند. سطوح تنش پس از استقرار بوته‌ها و محلول‌پاشی‌ها 45 و 55 روز پس از کاشت انجام شد. نتایج نشان داد که تجمع ماده خشک در برگ و ساقه، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعی در بوته، محتوای نسبی آب برگ و شاخص پایداری غشاء تحت تأثیر تنش کم‌آبیاری به‌طور معنی‌دار کاهش پیدا کردند. محلول‌پاشی آسکوربات و متانول به‌ویژه در غلظت بالاتر سبب افزایش کلیه صفات یاد شده به‌جز وزن هزار دانه در هر دو شرایط تنش و عدم‌تنش گردید. گیاهانی که بالاترین غلظت آسکوربات و متانول را باهم دریافت کردند، از شاخص پایداری غشاء و محتوای نسبی آب برگ بالاتری برخوردار بودند. عملکرد روغن نیز در این شرایط 8/27 درصد بیشتر از شاهد بود. بنابراین در شرایط این آزمایش تیمار 20 میلی‌مولار آسکوربات و 30 درصد حجمی متانول قابل توصیه است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        61 - مدلسازی رشد و عملکرد گلرنگ در اصفهان
        ولی الله دادرسی بنیامین ترابی سهیلا قاسمی مهام
        این مطالعه، به منظور مدل سازی آماری و پیش بینی عملکرد محصول گلرنگ در استان اصفهان، انجام شده است. برای پیش‌بینی مراحل رشد و عملکرد گیاه زراعی بایستی زیر مدل‌های فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، موازنه آب و خاک مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. براساس آمار هواشناسی استان اص چکیده کامل
        این مطالعه، به منظور مدل سازی آماری و پیش بینی عملکرد محصول گلرنگ در استان اصفهان، انجام شده است. برای پیش‌بینی مراحل رشد و عملکرد گیاه زراعی بایستی زیر مدل‌های فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، موازنه آب و خاک مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. براساس آمار هواشناسی استان اصفهان و با استفاده از زیر مدل‌های مربوط به فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، تغییرات رشد و عملکرد آن محاسبه شده و عملکرد مربوط به محصول گلرنگ در پایان فصل رشد پیش بینی گردید. از معیار‌های ارزیابی مدل، مقایسه ضرایب رگرسیون خطی بین عملکرد مشاهده شده و پیش‌بینی شده (0.46 &plusmn; 0.073a = و 1.49 &plusmn; 0.18b =) با ضرایب خط 1:1 می‌باشد. در خصوص ضریب تغییرات مربوط به عملکرد دانه پیش‌بینی شده و مشاهده شده (CV = 8.89 ) دقت مدل بسیار بالا بوده به گونه‌ای که در آزمایشات مزرعه‌ای حد مجاز برای ضریب تغییرات 20 تا 25 می‌باشد. مقدار ضریب تبیین(R2) برای عملکرد دانه برابر با 0.75 بوده که این امر بیانگر این است که داده‌های پیش‌بینی شده با داده‌های مشاهده شده به احتمال 75 درصد هم‌خوانی دارند. تغییرات عملکرد دانه برای داده‌های مشاهده شده بین 1.2 تا 4.61 تن در هکتار و میانگین داده‌ها 2.9 تن بود و برای داده‌های پیش‌بینی شده دامنه تغییرات عملکرد بین 1.94 تا 3.62 تن و میانگین آنها 2.78 تن در هکتار بود که در تمام موارد عملکرد شبیه‌سازی شده مطابقت خوبی با عملکرد مشاهده شده دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        62 - بررسی کارآیی علف‏کش آتلانتیس واختلاط آن با دوپلسان سوپر و برومایسید‏‏ ام آ در کنترل علف‏های‏ هرز گندم (Triticum aestivum L.)
        سعید سعید ی&amp;amp;rlm;پور زینب زلقی
        به منظور بررسی کارآیی علف کش دو منظوره آتلانتیس و اختلاط آن با برخی علف کش ها در کنترل علف های هرز گندم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در شهرستان دزفول در سال زراعی 1391-1390 اجرا گردید. تیمارها شامل، کاربرد پس رویشی علف کش آتلان چکیده کامل
        به منظور بررسی کارآیی علف کش دو منظوره آتلانتیس و اختلاط آن با برخی علف کش ها در کنترل علف های هرز گندم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در شهرستان دزفول در سال زراعی 1391-1390 اجرا گردید. تیمارها شامل، کاربرد پس رویشی علف کش آتلانتیس در دو میزان 1 و 5/1 لیتر در هکتار، مخلوط علف کش‌ آتلانتیس به میزان 5/1 لیتر در هکتار+برومایسیدام آ در دو میزان 5/0 و 1 لیتر در هکتار، مخلوط علف کش‌های آتلانتیس به میزان 5/1 لیتر در هکتار+دوپلسان سوپر در دو میزان 1 و 2 لیتر در هکتار و شاهد کنترل کامل و عدم کنترل بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کنترل علف‌های هرز پهن برگ پیچک و شبدر به ترتیب به میزان 95 و 89 درصد متعلق به تیمار اختلاط آتلانتیس به میزان 5/1+دوپلسان سوپر به میزان 2 لیتر در هکتار و پس از آن اختلاط آتلانتیس به میزان 5/1+برومایسید ام آ به میزان 1 لیتر در هکتار بود. در کنترل علف‌های هرز باریک برگ، آتلانتیس 5/1 لیتر در هکتار برترین تیمار بود. بیشترین عملکرد دانه معادل 3/6075 کیلوگرم در هکتار از اختلاط آتلانتیس 5/1+دوپلسان سوپر 2 لیتر در هکتار به دست آمد که با شاهد وجین کامل در یک گروه آماری قرار گرفت. بر این اساس نتایج این تحقیق در صورت غالب بودن علف های هرز پهن برگ از اختلاط علف کش های آتلانتیس به میزان 5/1 لیتر با دوپلسان سوپر به میزان 2 لیتر در هکتار و در صورت غالبیت باریک برگ ها کاربرد آتلانتیس به میزان 5/1 لیتر در هکتار توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        63 - بررسی تاثیر دور آبیاری و مقادیر کود نیتروژن بر برخی از شاخص های رشد و عملکرد ذرت
        ابراهیم امیری
        به منظور بررسی تأثیر آبیاری و کاربرد کود نیتروژن بر تغییرات شاخصهای رشد و عملکرد ذرت دانه‌ای رقم سینگل کراس 704 در استان گیلان، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد لاهیجان انجا چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر آبیاری و کاربرد کود نیتروژن بر تغییرات شاخصهای رشد و عملکرد ذرت دانه‌ای رقم سینگل کراس 704 در استان گیلان، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد لاهیجان انجام شد. تیمارها شامل سه سطح آبیاری: دیم (بدون آبیاری)، دور آبیاری 6 روز و دور آبیاری 12 روز به عنوان فاکتور اصلی و کود نیتروژن در پنج سطح شامل: صفر، 60، 120، 180 و 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که عدم استفاده از آبیاری و کود نیتروژن منجر به کاهش معنی دار تجمع ماده خشک کل، شاخص سطح برگ و عملکرد دانه گردید. در شرایط کمبود آب و کود نیتروژن، تعداد روز از سبزشدن تا گلدهی، روز از سبزشدن تا ظهور ابریشم و روز از سبز شدن تا تشکیل دانه به تعویق افتاد و طول دوره گلدهی کاهش یافت، در حالی که بین تیمارهای 180 و 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و همچنین تیمارهای آبیاری 6 و 12 روز در صفات ذکر شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طور کلی نتایج نشان داد که مناسب ترین مدیریت آبیاری و کود نیتروژن در دور آبیاری 12 روز و مصرف 180 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        64 - تاثیر رژیم های آبیاری بر برخی ویژگی های کمی و کیفی سه رقم کندم در اصفهان
        حمید دهقان زاده
        برای تعیین تاثیر رژیم‌های آبیاری بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی سه رقم گندم نان در اصفهان، دو آزمایش مزرعه ای یکساله در سال‌های زراعی 92-1391 و 93 - 1392 به صورت کرت‌های خرد شده، با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت‌های اصلی شامل رژیم‌های آبیا چکیده کامل
        برای تعیین تاثیر رژیم‌های آبیاری بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی سه رقم گندم نان در اصفهان، دو آزمایش مزرعه ای یکساله در سال‌های زراعی 92-1391 و 93 - 1392 به صورت کرت‌های خرد شده، با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت‌های اصلی شامل رژیم‌های آبیاری (آبیاری پس از 75 ، 95 و 115 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت‌های فرعی شامل ارقام گندم (سپاهان، قدس و پیشتاز) بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری پس از 75 و 95 میلی‌متر تبخیر تجمعی، در صفات مورفولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه تفاوت معنی‌داری نداشتند. تاخیر در آبیاری از 95 به 115 میلیمتر تبخیر تجمعی سبب کاهش معنی‌دار عملکرد دانه و اجزای آن و افزایش درصد پروتیین دانه شد. ارقام قدس و پیشتاز به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد دانه در سنبله و دارای کمترین و بیشترین وزن هزار دانه و کمترین و بیشترین عملکرد دانه بودند. نتیجه گرفته شد که با آبیاری گندم پس از 95 میلی‌متر تبخیر تجمعی، بدون کاهش معنی‌دار در عملکرد، در حالی که پروتئین دانه 77/1 درصد افزایش یافته است، می‌توان 22 درصد در آب صرفه‌ جوئی کرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        65 - ارزیابی مصرف آب و الگوی کاشت بر خصوصیات خاک و عملکرد دانه ذرت در استان خوزستان
        حورا دشتی شهرام لک غلامرضا عبادوز
        جهت تعیین نیاز آبی و الگوی کاشت مناسب ذرت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال 1391 اجرا شد. فاکتور اصلی آبیاری شامل سه سطح 60%، 80 % و 100% نیاز آبی گیاه و فاکتور فرعی دو ال چکیده کامل
        جهت تعیین نیاز آبی و الگوی کاشت مناسب ذرت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال 1391 اجرا شد. فاکتور اصلی آبیاری شامل سه سطح 60%، 80 % و 100% نیاز آبی گیاه و فاکتور فرعی دو الگوی کاشت شامل کشت در کف جوی و کشت در وسط پشته بودند. اثر نیاز آبی به جز شاخص برداشت، بر کلیه صفات شامل شوری خاک، درصد رطوبت وزنی خاک، نسبت جذب سدیم، تعداد روز تا ظهور 50% گل تاجی، تعداد روز تا ظهور 50% ابریشم بلال، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل درصد نیاز آبی و الگوی کاشت بر صفات شوری خاک، درصد رطوبت وزنی خاک، نسبت جذب سدیم، عملکرد دانه و عملکرد ماده خشک معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه (2/1086 گرم بر متر مربع) و عملکرد ماده خشک (5/2060 گرم بر متر مربع) در تیمار تامین صد درصد نیاز آبی و الگوی کاشت کف جوی بدست آمد. در مقابل بیشترین میزان شوری خاک (183/6 دسی زیمنس بر متر) و نسبت جذب سدیمی (487/4) در تیمار تامین 60 درصد نیاز آبی و الگوی کاشت روی پشته بدست آمد. در مجموع برای حصول حداکثر عملکرد ذرت در اراضی لب شور الگوی کاشت کف جوی و عدم تنش خشکی با تامین صد در صد نیاز آبی توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        66 - تأثیر تنش خشکی انتهای فصل بر مصرف آب، رشد و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.)
        علیرضا نه بندانی افشین سلطانی پریسا درویشی راد
        اکثر کشورهای تولیدکننده نخود از جمله ایران در مناطق خشک و نیمه خشک قرار داشته و تنش خشکی در آخر فصل در زمان تشکیل غلاف و پر شدن دانه از مهم ترین عوامل محدودکننده عملکرد این گیاه است. به منظور بررسی تاثیر زمان شروع تنش خشکی انتهای فصل بر نخود، آزمایشی فاکتوریل بر پایه طر چکیده کامل
        اکثر کشورهای تولیدکننده نخود از جمله ایران در مناطق خشک و نیمه خشک قرار داشته و تنش خشکی در آخر فصل در زمان تشکیل غلاف و پر شدن دانه از مهم ترین عوامل محدودکننده عملکرد این گیاه است. به منظور بررسی تاثیر زمان شروع تنش خشکی انتهای فصل بر نخود، آزمایشی فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دو تاریخ کشت 15 دی ماه و 27 بهمن ماه و سه سطح زمان شروع خشکی انتهای فصل در زمان گلدهی، 10 و 20 روز پس از شروع گلدهی و تیمار شاهد با آبیاری مناسب بودند. نتایج آزمایش نشان داد که وقوع خشکی انتهای فصل در مراحل گلدهی و 10 و 20 روز پس از گلدهی به ترتیب سبب کاهش 36، 24 و 15 درصد در آب مصرفی و 31، 23 و 10 درصد در ماده خشک تجمعی نسبت به تیمار شاهد شد. در مجموع در تاریخ کشت اول، وقوع خشکی انتهای فصل در مراحل گلدهی و 10 و 20 روز پس از گلدهی به ترتیب سبب کاهش 79، 71 و 7 درصد عملکرد دانه نسبت به شاهد شد و در تاریخ کشت دوم، وقوع خشکی انتهای فصل در مراحل گلدهی و 10 و 20 روز پس از گلدهی به ترتیب سبب کاهش 57، 57 و 42 درصد عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. بنابراین، تاریخ کشت مطلوب و آبیاری تکمیلی در مراحل زایشی می‌تواند گزینه مدیریتی برای کاهش جنبه‌های منفی خشکی انتهای فصل باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        67 - بررسی کاربرد کودهای ازتوباکتر و اوره بر ویژگی‌های مرفولوژیک ریشه و اندام‌های هوایی جو
        محمداقبال قبادی اردشیر طاهری نژاد سعید جلالی هنرمند حسن حیدری
        در صورت وجود باکتری ازتوباکتر در خاک محیط ریشه، علاوه بر تأمین بخشی از نیاز نیتروژن با تولید مواد محرک رشد گیاهی باعث تقویت رشد ریشه و عملکرد محصول می‌شود. بر این اساس دو آزمایش به منظور بررسی اثر ازتوباکتر و نیتروژن بر رشد ریشه و اندام هوایی در مراحل شکم خوش (آزمایش او چکیده کامل
        در صورت وجود باکتری ازتوباکتر در خاک محیط ریشه، علاوه بر تأمین بخشی از نیاز نیتروژن با تولید مواد محرک رشد گیاهی باعث تقویت رشد ریشه و عملکرد محصول می‌شود. بر این اساس دو آزمایش به منظور بررسی اثر ازتوباکتر و نیتروژن بر رشد ریشه و اندام هوایی در مراحل شکم خوش (آزمایش اول) رسیدگی (آزمایش دوم) بر روی جو آبی رقم بهمن به صورت گلدانی در شهرستان سنقر، استان کرمانشاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. فاکتورها شامل سطوح کود زیستی ازتوباکتر کروکوکوم (0، 100 و 200 گرم در هکتار) و سطوح نیتروژن (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده ازتوباکتر و نیتروژن و همچنین اثرات متقابل بین آنها بر تمامی صفات مورد بررسی در دو آزمایش معنی‌دار بودند. بیشترین مقدار صفات ریشه‌ای، وزن خشک اندام‌های هوایی و عملکرد دانه (77/21 گرم در گلدان) در مراحل شکم‌خوش و رسیدگی در تیمار 200 گرم در هکتار ازتوباکتر و 200 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بدست آمد و با کاهش میزان این نهاده‌ها، مقادیر صفات کاهش نشان داد، ولی با تیمار 100 گرم در هکتار ازتوباکتر و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن (85/20 گرم در گلدان) اختلاف معنی‌داری نداشت. بطور کلی نتایج نشان داد که با مصرف اندک ازتوباکتر (100 گرم در هکتار)، در مصرف حدود 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن صرفه جویی شده است که هزینه تولید و مشکلات زیست- محیطی را کاهش می دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        68 - کار آیی مصرف انفرادی و اختلاط علفکش‌ها بر برخی خصوصیات علف‌‌هرز گشنیزک (Bifora testiculata L.) و گندم (Triticum aestivum)
        ابراهیم غلامعلی پور علمداری امیر طوق زرین علی نخزری مقدم زینب اورسجی معصومه نعیمی
        به‌منظور ارزیابی کار آیی مصرف انفرادی و اختلاط برخی از سموم پهن‌ برگ کش بر کنترل علف‌‌هرز گشنیزک (Bifora testiculata)، خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 1394- چکیده کامل
        به‌منظور ارزیابی کار آیی مصرف انفرادی و اختلاط برخی از سموم پهن‌ برگ کش بر کنترل علف‌‌هرز گشنیزک (Bifora testiculata)، خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 1394-1393 اجرا شد. تیمارها شامل علف‌کش‌های تری بنورون متیل (گرانستار)، بروموکسینیل+ ام‌ سی پی آ (برمایسید ام آ)، توفوردی (یو 46 دی) + دایکمبا (دیالن سوپر)، مکوپروپ پی + دیکلروپروپ‌پی + MCPA (دوپلسان سوپر)، توفوردی (یو 46 دی)، اختلاط گرانستار با سایر سموم، شاهد با علف‌کش و شاهد بدون علف‌کش بود. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف شاهد با علف‌هرز، شاهد بدون علف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هرز و علف‌کش‌ها بر وزن خشک، تراکم بوته و میزان کلروفیل کل گشنیزک و بر تمام صفات موردبررسی گندم معنی‌دار بود (p&lt;0.01). به‌طورکلی اثر کاهشی مصرف اختلاط علف‌کش‌ها بر تراکم بوته، وزن خشک و میزان کلروفیل کل علف‌هرز گشیزک بیش&lrm;تر از اثر انفرادی علف‌کش‌ها بود. در این مطالعه، تیمار مصرف انفرادی گرانستار و وجین به ترتیب با مقادیر 3527 و 3720 کیلوگرم در هکتار، بیش‌ترین مقدار عملکرد را به خود اختصاص دادند. در مقابل عدم مصرف علف‌کش دارای کم‌ترین مقدار عملکرد (1864 کیلوگرم در هکتار) بود. اختلاط گرانستار با دوپلسان سوپر و دیالن سوپر نسبت به مصرف انفرادی آن‌ها موجب تخریب کامل گشنیزک و از طرفی تأثیر منفی کم‌تری بر تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه شد. با توجه به کار آیی بیش‌تر گرانستار در اختلاط با علف‌کش‌های جدید در مهار علف‌هرز گشنیزک و کاهش جزئی عملکرد دانه گندم برای جلوگیری از مقاومت، پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        69 - ارزیابی کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی تحت تأثیر کاربرد ورمی کمپوست و محلول‌پاشی کود اوره
        قدرت اله شاکرمی فرخ رحیم زاده خویی مسعود رفیعی بهرام میرشکاری ورهرام رشیدی
        از عوامل مهم تولید و مدیریت گیاهان علوفه‌ای، بالا بودن کیفیت علوفه می‌باشد. به منظور ارزیابی تأثیر محلول‌پاشی اوره و کود ورمی‌کمپوست بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و لوبیای چشم‌بلبلی (Vigna unguiculata L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 به صور چکیده کامل
        از عوامل مهم تولید و مدیریت گیاهان علوفه‌ای، بالا بودن کیفیت علوفه می‌باشد. به منظور ارزیابی تأثیر محلول‌پاشی اوره و کود ورمی‌کمپوست بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و لوبیای چشم‌بلبلی (Vigna unguiculata L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 به صورت استریپ- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در منطقه معتدل خرم‌آباد اجرا شد. محلول‌پاشی و عدم محلول‌پاشی کود اوره، کاربرد و عدم کاربرد ورمی‌کمپوست و الگوی کشت مخلوط ذرت و لوبیای چشم‌بلبلی به روش جایگزینی شامل کشت خالص و نسبت‌های اختلاط 25: 75، 50: 50، 75: 25 ذرت:لوبیا سطوح عامل‌ها را تشکیل دادند. تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که درصد الیاف خام، درصد خاکستر علوفه، پروتین خام، میزان انرژی خام، ماده خشک قابل هضم و پروتین کل تحت تأثیر نسبت‌های مختلف کشت قرار گرفتند. و تیمار محلول‌پاشی اوره و کاربرد ورمی کمپوست برتری معنی‌داری نسبت به عدم کاربرد آنها نشان دادند. کمترین الیاف خام و بالاترین میزان خاکستر، پروتئین خام، میزان انرژی، ماده خشک قابل هضم و پروتئین کل علوفه از اعمال محلول‌پاشی اوره و کاربرد ورمی‌کمپوست و نسبت اختلاط 25: 75 و 50: 50 ذرت:لوبیا بدست آمد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        70 - تاثیر روش و عمق کاشت بر ویژگی‌های کمی و کیفی ارقام مختلف سیب زمینی در منطقه ماهیدشت کرمانشاه
        مریم خسروی عباس ملکی حیدر ذوالنوریان
        به منظور بررسی تاثیر روش و عمق کاشت بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی ارقام مختلف سیب زمینی، آزمایشی در سال 1392 در سه تکرار و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه واقع در ایستگاه ماهیدشت به اجرا در آمد. فاکتو چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر روش و عمق کاشت بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی ارقام مختلف سیب زمینی، آزمایشی در سال 1392 در سه تکرار و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه واقع در ایستگاه ماهیدشت به اجرا در آمد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سه روش کشت مرسوم، کشت در زمین مسطح و کشت درون شیار، عمق کشت با سطوح 7، 12 و 17 سانتی‌متر و ارقام سیب‌زمینی آگریا، آریندا و بانبا بودند. نتایج نشان داد روش های کشت بر تمام صفات مورد بررسی معنی دار بوده، همچنین اثر عمق کشت فقط بر اسیدیته غده معنی دار گردید. اثر متقابل روش کشت و عمق کشت بر میانگین وزن غده و عملکرد کل معنی دار گردید. بیشترین تعداد غده در بوته (67/14 عدد) در روش کشت داخل شیار و عمق کاشت 17 سانتی‌متر در رقم آگریا و کمترین تعداد غده در بوته (33/6 عدد) در کشت روی پشته، عمق کاشت 7 سانتی‌متر و در رقم بانبا تولید شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد ماده خشک در روش کشت داخل شیار با مقدار 4/6 درصد و کمترین آن در روش کشت روی پشته با مقدار 29/3 درصد مشاهده شد. روش کشت داخل شیار به دلیل دسترسی بهتر به کاتیون‌های غذایی، pH بالاتری (81/5) نسبت به سایر روش‌های کشت، دارا بود. در مجموع و با توجه به نتایج آزمایش، دو رقم آگریا و آریندا برای کشت در منطقه قابل توصیه می‌باشند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        71 - بررسی مدیریت تلفیقی علف هرز سس (Yuncker Cuscuta campestris) در مزارع چغندرقند (Beta vulgaris L.) میاندوآب
        ناصر جعفرزاده حسین نجفی
        به منظور کنترل تلفیقی سس زراعی که در مزارع چغندرقند کشور در حال گسترش است، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعه آزمایشی چغندرقند در استان‌ آذربایجان غربی در سال زراعی 1395-1394 اجرا شد. در این آزمایش زمان تهیه بستر کاشت چکیده کامل
        به منظور کنترل تلفیقی سس زراعی که در مزارع چغندرقند کشور در حال گسترش است، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعه آزمایشی چغندرقند در استان‌ آذربایجان غربی در سال زراعی 1395-1394 اجرا شد. در این آزمایش زمان تهیه بستر کاشت چغندرقند به عنوان عامل اصلی، تاریخ کاشت به عنوان عامل فرعی و نوع و دوز علفکش‌های پروپیزامید در مقادیر 1000، 1250 و 1500 و اتوفومیزات در مقادیر 750، 1000 و 1250 گرم ماده موثره در هکتار در کرت‌های فرعی فرعی در نظر گرفته شد. ارزیابی تیمارهای آزمایشی 30 روز بعد از سمپاشی شامل ارزیابی سطح آلودگی و‌ وزن خشک سس و همچنین قبل از برداشت شامل تعیین عملکرد ریشه چغندرقند بود. نتایج این بررسی نشان داد زمان تهیه بستر بذر تأثیر قابل توجهی بر سس نگذاشت. نتایج سطح آلودگی بر اساس EWRC نشان‌دهنده کاهش در تاریخ کاشت اول (3/39 درصد) نسبت به تاریخ کاشت دوم(8/44 درصد) بود. وزن خشک سس در تاریخ کاشت فروردین 49 درصد کمتر از تاریخ کاشت اردیبهشت بود. بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند (4/53 تن در هکتار) از هر دو بستر کاشت و تاریخ کاشت فروردین و کاربرد علفکش پروپیزامید بدست آمد. میانگین سطح آلودگی با کاربرد علفکش پروپیزامید 2/36 درصد و در زمان استفاده از اتوفومزیت سطح آلودگی 8/47 درصد به دست آمد. به طور کلی، کشت چغندرقند در اولین فرصت ممکن و استفاده از علفکش پروپیزامید به میزان 1250 گرم ماده موثر در هکتار برای کنترل سس قابل توصیه است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        72 - بررسی برخی ویژگی های رشدی جو و شنبلیه در کشت مخلوط تحت تاثیر کود نیتروژن در مرحله سنبله جو
        شهناز طریفی اسفندیار فاتح امیر آینه بند
        به منظور مطالعه ی پتانسیل تولید و توان رقابتی گیاهان جو و شنبلیله در الگوی کشت مخلوط دانه ای و علوفه ای، تحت تأثیر الگوهای مختلف کاشت و نسبت های مختلف کودی و تراکمی گیاهان جوو شنبلیله، آزمایشی در زمستان 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجر چکیده کامل
        به منظور مطالعه ی پتانسیل تولید و توان رقابتی گیاهان جو و شنبلیله در الگوی کشت مخلوط دانه ای و علوفه ای، تحت تأثیر الگوهای مختلف کاشت و نسبت های مختلف کودی و تراکمی گیاهان جوو شنبلیله، آزمایشی در زمستان 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. فاکتور اول کود نیتروژن در دو سطح (صفر و 40 کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم الگوهای مختلف کشت مخلوط در هشت سطح ( تک کشتی جو، تک کشتی شنبلیله، نسبت های جایگزینی دو : یک شنبلیله- جو، دو : دو، سه : یک، ،یک : سه، افزایشی 20% افزایش تراکم شنبلیله به جو و کشت مخلوط درهم ) بود. نتایج نشان داد در مرحله گل دهی جو، بیش‌ترین میزان وزن خشک کل مربوط به تیمار سه (جو) : یک (شنبلیله) با سطح کودی 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن با تولید (84/1345 گرم در مترمربع) و کم‌ترین میزان وزن خشک مخلوط مربوط به تیمار کشت خالص شنبلیله بدون کود نیتروژن (شاهد) با تولید (6/482 گرم در مترمربع) می‌باشد. همچنین مشخص که تمامی نسبت‌های کشت مخلوط میزان ماده خشک بیش‌تری نسبت به کشت خالص تولید کرده بودند. که این نشان‌دهنده‌ی برتری کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی است. نسبت برابری زمین در تیمار سه (جو) : یک (شنبلیله) بیش‌تر از تیمارهای دیگر بود ( 5/1LER=) که نشان می‌دهد 50% درصد سطح زمین بیش‌تری برای سیستم کشت خالص نیاز است تا بتواند محصولی برابر با محصول سیستم مخلوط مذکور تولید نماید پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        73 - بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن ها در عملکرد ارقام و لاین های مختلف گندم نان در اردبیل
        رقیه ذبیحی محمودآباد احمد توبه معرفت قاسمی شهزاد جماعتی ثمرین
        به منظور بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد ارقام و لاین‌های مختلف گندم نان در اردبیل، آزمایشی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار با ده رقم (شامل: Uroom، Zare، MV-Magdalena، Soissons، MV-Toborzo، Mihan، Pishgam، FD-11111 و FD- چکیده کامل
        به منظور بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد ارقام و لاین‌های مختلف گندم نان در اردبیل، آزمایشی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار با ده رقم (شامل: Uroom، Zare، MV-Magdalena، Soissons، MV-Toborzo، Mihan، Pishgam، FD-11111 و FD-12073) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال زراعی 95-1394 به اجرا آمد. نتایج تجزیه واریانس، نشان دهنده وجود اختلاف معنی‌دار بین ارقام و لاین‌های مورد مطالعه، برای صفات مختلف بود. لاین FD-11111 دارای بیشترین تعداد دانه در سنبله، بیشترین عملکرد دانه در مترمربع و سهم در پر شدن و رشد دانه (9/7417 گرم در مترمربع) بود. رقم MV-bodri دارای بیشترین عملکرد بیولوژیک در مترمربع، درصد سهم فرآیند انتقال مجدد ماده خشک اندام‌های هوایی (723/19 درصد) در عملکرد دانه و میزان انتقال ماده خشک از کل اندام های هوایی به دانه بود. رقم MV-Magdalena نیز دارای کمترین عملکرد بیولوژیک و بیشترین شاخص برداشت، بیشترین درصد (797/47 درصد) کارآیی انتقال مجدد مادة خشک اندام‌های هوایی و با 57/3 درصد دارای بیشترین کارآیی فتوسنتز جاری بود. بیشترین سهم فتوسنتز جاری در رقم زارع (923/89 گرم در مترمربع) که دارای کمترین سهم انتقال مجدد ماده خشک بود، به‌دست آمد. بنابراین به طور‌کلی می‌توان گفت که سهم فتوسنتز جاری در افزایش عملکرد دانه بسیار بیشتر بود و لاین FD-11111 در بین ارقام مورد مطالعه، بهترین لاین بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        74 - برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم
        رئوف سید شریفی پریسا قنبری حسین کمری
        به منظور ارزیابی برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم، آزمایشی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصاد چکیده کامل
        به منظور ارزیابی برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم، آزمایشی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 92-1391 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن در پنج سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس پوتیدا با دو سویه 4 و 11) و مقادیر کود نیتروژنه در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره بود. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد (5/3829 کیلوگرم در هکتار)، اجزای عملکرد و سرعت ظهور برگ به ترکیب‌ تیماری تلقیح بذر با ازتوباکتر &times; مصرف 180 کیلوگرم کود نیتروژنه در هکتار و کم‌ترین آن‌ها در عدم تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن &times; عدم مصرف کود نیتروژنه به دست آمد. بیشترین مشارکت ذخایر ساقه و اندام هوایی در عملکرد دانه در ترکیب تیماری عدم تلقیح بذر با باکتری‌ها &times; عدم مصرف کود نیتروژنه به دست آمد. در نتیجه به منظور افزایش عملکرد و افزایش سرعت ظهور برگ گندم می توان کاربرد 180 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار در تلقیح بذر با ازتوباکتر را توصیه نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        75 - Effects of Potassium Fertilization on Growth and Yield of Wetland Rice in Grey Terrace Soils of Bangladesh
        AMINUL Islam JATISH CHANDRABISWAS A. J. M. SIRAJUL KARIM MST. SALMAPERVIN MD. ABU SALEQUE
        Aminul Islam1*, Jatish Chandrabiswas 1, A. j. m. Sirajul karim2, Mst. Salmapervin3, and Md. Abu Saleque4 1*-Soil Science Division, Bangladesh Rice Research Institute, Gazipur-1701, Bangladesh 2-Department of Soil Science, Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman Agricult چکیده کامل
        Aminul Islam1*, Jatish Chandrabiswas 1, A. j. m. Sirajul karim2, Mst. Salmapervin3, and Md. Abu Saleque4 1*-Soil Science Division, Bangladesh Rice Research Institute, Gazipur-1701, Bangladesh 2-Department of Soil Science, Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman Agricultural University, Salna, Gazipur-1706, Bangladesh 3-Plant Physiology Division, Bangladesh Rice Research Institute, Gazipur-1701, Bangladesh 4-CASR, Bangladesh Rice Research Institute, Gazipur-1701, Bangladesh *Corresponding author Email: aminbrri@gmail.com Received:20 June 2015 Accepted: 2 July 2015 Abstract Variable rates (0, 20, 40, 60 and 80 kg ha-1) of potassium (K) fertilization effects on growth, yield as well as the relationship between yield and growth parameters of T. Aman (monsoon season) rice were examined in 2010 at Bangladesh Rice Research Institute (BRRI) research farm, Gazipur, Bangladesh following randomized complete block design with three replications. Test rice variety was BRRI dhan49 and the soil was Aeric Haplaquept. Plant height, panicle length, dry matter production at maturity, straw and grain yields significantly (p &lt; 0.01) increased in a quadratic fashion; but tillersm-2, panicles m-2, spikelet panicle-1, filled grains in a panicle, dry matter yield at panicle initiation (PI) stage increased significantly (p &lt; 0.01) in a linear fashion when K rates were increased from 0 to 80 kg ha-1. Maximum grain yield (4958 kg ha-1) was obtained at 80 kg K ha-1. Panicles m-2, spikelets in a panicle, filled grains, dry matter yield, harvest index, 1000 grain weight had significant positive association with grain yield. Optimum K rate and K requirement of BRRI dhan49 was found to be 64.14 kg ha-1 13 kg t-1 rice. Calculated K dose for T. Aman rice was much higher than the recommended dose. Therefore, potassium dose for wet season rice should be increased for desired yield otherwise potassium mining from soil and yield reduction might be occurred. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        76 - Nitrogen Fertilizer Optimization and Its Response to the Growth and Yield of Lowland Rice
        AMINA KHATUN
        AMINA KHATUN1*, MD. KHAIRUL QUAIS1, HASINA SULTANA1, MD. KHAIRUL ALAM BHUIYAN2 , MD. ABU SALEQUE31-Rice Farming Systems Division, Bangladesh Rice Research Institut, Bangladesh2-Agronomy Division, Bangladesh Rice Research Institute, Bangladesh3- Coordinator for Advan چکیده کامل
        AMINA KHATUN1*, MD. KHAIRUL QUAIS1, HASINA SULTANA1, MD. KHAIRUL ALAM BHUIYAN2 , MD. ABU SALEQUE31-Rice Farming Systems Division, Bangladesh Rice Research Institut, Bangladesh2-Agronomy Division, Bangladesh Rice Research Institute, Bangladesh3- Coordinator for Advanced Studies and Research, Bangladesh Rice Research Institut, Bangladesh*Corresponding author E Corresponding author E Corresponding author E Corresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author E Corresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author ECorresponding author E-mail:mail:mail: mail: aminabrri@gmail.comReceived: Received:Received:Received: Received:Received:Received: 7 July 2014uly 2014 uly 2014uly 2014uly 2014uly 2014uly 2014 Accepted: Accepted: Accepted: Accepted: Accepted: Accepted: Accepted: 25 November 201425 November 201425 November 201425 November 2014 25 November 201425 November 201425 November 201425 November 201425 November 201425 November 2014 25 November 201425 November 201425 November 201425 Abstract Lowland rice (Oryza sativa L.) in South Asia is under stress, as nitrogen removals by crops are higher than their replenishment through fertilizers. Limited information is available on optimizing nitrogen dose in lowland rice to turn out higher yield. The present investigation aimed to optimize nitrogen fertilization and it&rsquo;s response to the growth and yield of lowland rice. We evaluated two modern rice varieties (BRRI dhan28 and BRRI dhan29) under six nitrogen rates ranging from 0 to 250 kg ha-1 during the dry season. Positive response of nitrogen fertilization was observed in tiller and dry matter production from the early growing stage in both varieties. Tillering increased progressively with the advancement of growth stage and reached at the peak within 60 days after transplanting (DAT) in all cases. BRRI dhan28 and BRRI dhan29 achieved the highest dry matter at 75 and 90 DAT with 250 kg N ha-1. The relationship between N application and N uptake by plants became quite evident at 30 DAT and beyond. N uptake started to increase from 45 DAT and showed a peak at 75 DAT in both the varieties. Nitrogen application significantly increased the grain yield of both varieties. The highest yield of 5.15 and 6.34 Mg ha-1 was obtained with 150 kg N ha-1 in BRRI dhan28 and BRRI dhan29, respectively. However, the nitrogen dose was optimized at 156 and 158 kg ha-1 for BRRI dhan28 and BRRI dhan29, respectively. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        77 - تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن، پتاسیم و آب بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش
        حلیمه پیری
        امروزه تغییر الگوی کاشت به سمت گیاهان مقاوم به کم‌آبی برای مقابله با خشکی مطرح شده است. یکی از گیاهان مقاوم به خشکی چای ترش می‌باشد. در این تحقیق اثر سطوح مختلف آب آبیاری، کود نیتروژن و کود پتاسیم بر چای ترش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت‌های دوبار خرد شده چکیده کامل
        امروزه تغییر الگوی کاشت به سمت گیاهان مقاوم به کم‌آبی برای مقابله با خشکی مطرح شده است. یکی از گیاهان مقاوم به خشکی چای ترش می‌باشد. در این تحقیق اثر سطوح مختلف آب آبیاری، کود نیتروژن و کود پتاسیم بر چای ترش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت‌های دوبار خرد شده با چهار سطح آب آبیاری (I1 ، I2 ، I3 و I4 به ترتیب معادل25، 50، 75 و 100 درصد نیاز‌آبی‌گیاه) و سه سطح نیتروژن(N1، N2 وN3 به ترتیب معادل 50، 75 و 100 درصد نیاز‌کودی نیتروژن) به عنوان کرت فرعی و سه سطح پتاسیم(K1، K2 وK3 به ترتیب معادل 50، 75 و 100 درصد نیاز‌کودی پتاسیم) به عنوان کرت فرعی فرعی انجام شد. در پایان آزمایش پارامترهای ارتفاع گیاه، وزن کپسول، عملکرد خشک، مقدار آنتوسیانین و بهره‌وری آب آبیاری اندازه‌گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد اثرات ساده آب آبیاری و کود پتاسیم در سطح احتمال یک و پنج درصد بر تمامی پارامترهای اندازه‌گیری شده و کود نیتروژن بر تمامی پارامترها به غیر از بهره‌وری آب آبیاری معنی‌دار گردید. بیشترین عملکرد از تیمارهای 100 درصد مصرف کود و 100درصد نیاز آبی به دست آمد اما از این نظر بین تیمار 100 و 75 درصد نیاز آبی تأثیر معنی‌دار مشاهده نشد. بیشترین بهره‌وری آب آبیاری در تیمار 75 درصد نیاز آبی و 100 درصد مصرف کود نیتروژن و پتاسیم به دست آمد اما از این نظر بین تیمارهای مختلف کود نیتروژن تفاوت معنی‌دار حاصل نشد. بنابراین با توجه به وضعیت آب منطقه و کاهش منابع آبی به‌کار بردن 75 درصد نیاز آبی باعث صرفه‌جویی در مصرف آب می‌گردد بدون آن که تأثیر معنی‌دار در کاهش عملکرد داشته باشد. همچنین با توجه به شرایط آب و هوایی خشک منطقه سیستان استفاده از کود پتاسیم و نیتروژن می‌‌تواند باعث تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی در چای ترش شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        78 - تجمع ماده خشک در اندام های هوایی آفتابگردان در تداخل با تاج خروس ریشه قرمز
        بهرام میرشکاری
        با هدف اندازه گیری تجمع ماده خشک در اندام های هوایی آفتابگردان در تداخل با تاج خروس ریشه قرمز آزمایشی در تبریز استفاده از طرح افزایشی به صورت فاکتوریل با رقم آفتابگردان آذرگل، هایسان وآلستار، تراکم تاج خروس (3/8، 25 و 7/41 بوته در متر مربع) و زمان سبز شدن تاج خروس چکیده کامل
        با هدف اندازه گیری تجمع ماده خشک در اندام های هوایی آفتابگردان در تداخل با تاج خروس ریشه قرمز آزمایشی در تبریز استفاده از طرح افزایشی به صورت فاکتوریل با رقم آفتابگردان آذرگل، هایسان وآلستار، تراکم تاج خروس (3/8، 25 و 7/41 بوته در متر مربع) و زمان سبز شدن تاج خروس همزمان، 15 و 30 روز بعد از سبزشدن آفتابگردان اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش 4/33 بوته تاج خروس به هر متر مربع، عملکرد بیولوژیک آفتابگردان به ترتیب در سه رقم حدود 40، 65 و 73 گرم در مترمربع در زمان اول سبز شدن افزایش یافت. اثر هر واحد تراکم تاج خروس بر بیوماس برگ آفتابگردان در سطوح پایین تراکم بیشتر از سطوح بالای آن بود. سهم برگ از بیوماس کل توسط تیمارهای مورد مطالعه زیاد تحت تأثیر قرار نگرفت. رقم آذرگل توانست حضور 3/8 بوته تاج خروس را در 30 روز پس از سبز شدن بدون کاهش معنی دار در وزن خشک ساقه تحمل کند، ولی اثر این تیمار در دو رقم دیگر کاهش معنی دار ایجاد کرد. با افزایش تراکم و زودتر سبز شدن تاج خروس، وزن خشک طبق در سه رقم مورد مطالعه کاهش یافت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        79 - اثر تنش خشکی و سطوح مختلف کود پتاسیم بر عملکرد کمی و کیفی علوفه کوشیا (Kochia scoparia L.)
        محمدعلی کریمیان محمد گلوی مهدی دهمرده محمد کافی
        این آزمایش به صورت کرت ‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1390 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا گردید. در این آزمایش آبیاری در سه سطح، شاهد (50% تخلیه مجاز رطوبت)، تنش متوسط (70% تخلیه مجاز رطوبت) و تنش شدید (90% تخلیه مجاز رطوبت) به ع چکیده کامل
        این آزمایش به صورت کرت ‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال 1390 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا گردید. در این آزمایش آبیاری در سه سطح، شاهد (50% تخلیه مجاز رطوبت)، تنش متوسط (70% تخلیه مجاز رطوبت) و تنش شدید (90% تخلیه مجاز رطوبت) به عنوان عامل اصلی و مقادیر کود سولفات پتاسیم در چهار سطح، عدم مصرف پتاسیم (شاهد)، 75 ، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش وزن تازه، وزن خشک، ارتفاع، قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و افزایش هیدراتهای کربن محلول در آب علوفه گردید و در مقابل کود پتاسیم، وزن تازه، وزن خشک، ارتفاع، قابلیت هضم ماده خشک علوفه را افزایش داد، ولی هر دو تیمار بر تعداد ساقه فرعی بی تاثیر بود. بین سطوح کود پتاسیم بالاترین میزان عملکرد خشک و تازه علوفه، ارتفاع، تعداد ساقه فرعی، قابلیت هضم ماده خشک و هیدرات های کربن محلول در آب در مصرف 225 کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم بود. اثرات متقابل عوامل آزمایشی بر کلیه صفات مورد بررسی به جز تعداد ساقه فرعی معنی دار بود. با توجه به نتایج به دست آمده جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفی علوفه بهتر است از تیمار آبیاری پس از 50% تخلیه رطوبتی و مصرف 225 کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم استفاده گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        80 - اثر افزودن مکمل های پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره بر عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم ‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی بره های پرواری نژاد زل
        مهدی سراوانی محسن حاجی پور کاوه جعفری خورشیدی سیدماکان موسوی کاشانی پروین شورنگ
        در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه¬های خونی بره¬های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 رأس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میا چکیده کامل
        در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه¬های خونی بره¬های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 رأس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میانگین وزن 50/0±4/25 به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-گروه شاهد (فاقد مکمل)، 2-تیمار حاوی 2 گرم مکمل پری‌بیوتیک ای-مکس، 3-تیمار حاوی 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک بایومین ایمبو و 4-تیمار حاوی 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک بیوهربال به ازای هر رأس بره در روز بود. نتایج عملکرد رشد نشان داد که در وزن پایان پروار، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0 > p). بیشترین وزن پایان دوره پروار، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد. تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک دارای کمترین ضریب تبدیل خوراک بود. بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد (05/0 >p ). نتایج برخی فراسنجه‌های سرم خون شان داد که تفاوت معنی‌داری در غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید و نیتروژن اوره‌ای خون بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0> p). بالاترین غلظت گلوکز در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک، پایین‌ترین غلظت کلسترول در تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک وجود داشت. نیتروژن اوره‌ای خون در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای پایین‌ترین غلظت بود. تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای بالاترین وزن لاشه گرم، درصد لاشه گرم، وزن لاشه سرد، درصد لاشه سرد، درصد ران و درصد سردست بود (05/0> p). تحقیق حاضر نشان داد که افزودن سطح 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک در جیره سبب بهبود عملکرد رشد، قطعات با ارزش لاشه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در بره‌های پرواری زل شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        81 - تأثیر شوری آب آبیاری بر ویژگی‌های رویشی، کمی و بیوشیمیایی ارقام گلرنگ ( Carthamus tinctorius L) در منطقه اهواز
        سید کیوان مرعشی الهام لطفی نقش
        به منظور ارزیابی تاثیر شوری آب بر ویژگی‌های رویشی، کمی و بیوشیمیایی ارقام گلرنگ، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. فاکتور‌های مورد بررسی شامل شوری آب آبیاری به‌صورت 4/0 (آب معمولی)( شاهد)، 4، 8 و 12 دسی‌ چکیده کامل
        به منظور ارزیابی تاثیر شوری آب بر ویژگی‌های رویشی، کمی و بیوشیمیایی ارقام گلرنگ، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. فاکتور‌های مورد بررسی شامل شوری آب آبیاری به‌صورت 4/0 (آب معمولی)( شاهد)، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر و ارقام مختلف گلرنگ ( اصفهان، گلدشت و صفه) بود. نتایج نشان داد ارقام مورد استفاده از لحاظ ماده خشک ریشه، طول ریشه، کلروفیل a، b و کل، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت تفاوت معنی‌دار از لحاظ آماری داشتند. با افزایش میزان شوری، عملکرد دانه و سایر صفات مورد مطالعه به طور معنی‌داری کاهش یافت. برهمکنش رقم و میزان شوری بر کلیه صفات به‌جز کلروفیل b معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه با 4/31 گرم در گلدان مربوط به رقم اصفهان در شوری 4/0 دسی زیمنس برمتر و کمترین مقدار با 10 گرم در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر در رقم صفه حاصل شد. ضمنا بیشترین عملکرد دانه در شرایط افزایش تنش شوری مربوط به رقم اصفهان و بعد از آن به رقم گلدشت تعلق داشت. به ‌طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط استفاده از آب شور به ترتیب ارقام اصفهان و گلدشت به دلیل عملکرد و سایر صفات در جایگاه بهتری بودند و می‌توانند به زارعین جهت کشت توصیه شوند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        82 - ارزیابی مولفه‌های رشد کلزا در شرایط مدیریت‌های مختلف بقایای برنج در شرایط آب و هوایی ایذه
        سید کیوان مرعشی حمید امانی پور
        این تحقیق به منظور بررسی اثر مدیریت‌های مختلف بقایای برنج بر مولفه های رشدی کلزا اجرا شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی کشاورزی شهرستان ایذه اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل مدیریت بقایای برنج در چهارسطح (شامل 1- چکیده کامل
        این تحقیق به منظور بررسی اثر مدیریت‌های مختلف بقایای برنج بر مولفه های رشدی کلزا اجرا شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی کشاورزی شهرستان ایذه اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل مدیریت بقایای برنج در چهارسطح (شامل 1- کشت مرسوم و مطابق عرف منطقه (آتش زدن کاه وکلش)، 2-کشت در زمین شخم خورده همراه با بقایای برنج ، 3- کشت در بقایای برنج با ارتفاع 20 سانتیمتر، 4- کشت در بقایای برنج با ارتفاع 40 سانتی متر ) و عامل دوم سه رقم کلزا (شامل رقم 401، 4815 و okapi) بود. نتایج نشان داد که اثر نوع مدیریت بقایای برنج بر شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی وسرعت فتوسنتز خالص معنی‌دار بود. اثر نوع رقم در تمامی صفات اندازه‌گیری معنی‌دار بود. برهمکنش مدیریت بقایای برنج و نوع رقم بر کلیه صفات مورد بررسی اختلاف معنی‌داری نداشت. بیش‌ترین و کم‌ترین مقدار در صفات مورد بررسی به ترتیب در مدیریت کشت کشت در زمین شخم خورده همراه با بقایای برنج و کشت مرسوم مشاهده شد و از میان ارقام مختلف کلزا، بیش‌ترین و کم‌ترین مقدار در صفات در رقم 4815 حاصل شد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که استفاده از کشت در زمین شخم خورده همراه با بقایای برنج نسبت به کشت مرسوم و سایر مدیریت ها برتری دارد و منجر به بهبود مولفه های رشدی می‌گردد. همچنین رقم 4815 نسبت به رقم 401 و okapi برتری از لحاظ کلیه صفات مورد بررسی داشت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        83 - تاثیر دورآبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L)
        حامد ناظمی اسفند آباد علی اکبر تجلی سید مصطفی حسینی مزینانی
        این تحقیق به منظور بررسی اثر دور آبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی خصوصیاتفیزیولوژیکی و زراعی گیاه ریحان (. )Ocimum basilicum Lدرمزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدیادگار امام خمینی انجام شد. طرح آماری مورد استفاده کرتهای خرد شده در طرح پایه بلوکهای ک چکیده کامل
        این تحقیق به منظور بررسی اثر دور آبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی خصوصیاتفیزیولوژیکی و زراعی گیاه ریحان (. )Ocimum basilicum Lدرمزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدیادگار امام خمینی انجام شد. طرح آماری مورد استفاده کرتهای خرد شده در طرح پایه بلوکهای کاملتصادفی در سه تکرار انتخاب گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دور آبیاری در سه سطح ( 4و 7و 10روزیکبار) به عنوان عامل اصلی و سطوح مختلف نیتروژن (صفر، 70و 100و 130کیلوگرم درهکتار) بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد برگ، سطح برگ، وعملکرد ماده خشک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بجز تعداد شاخه فرعی در بوتهاختلاف بین سطوح مختلف دور آبیاری و مقادیر مختلف نیتروژن برای تمامی صفات معنی دار گردید.ترکیب تیماری دور آبیاری چهار روز و سطح 100کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بیشترین ارتفاع، تعداد شاخهفرعی، تعداد برگ بروگ را به خود اختصاص داد، در صورتیکه بیشترین عملکرد ماده خشک مربوط بهترکیب تیماری دورآبیاری 4و 7روز یکبار و سطح 100کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        84 - پاسخ ارقام مختلف گندم دوروم به تنش کمبود روی در خاک آهکی با استفاده از برخی پارامترهای فیزیولوژیک
        صدیقه حاجی حسینلو عزت اله اسفندیاری اسماعیل کریمی لونت اوزترک
        با توجه به اهمیت تنوع ژنتیکی در برنامه های اصلاحی، پژوهش حاضر با مطالعه 28 رقم گندم دوروم با هدف شناسايي پاسخ رفتاری آنها به کمبود روی در خاک آهکی، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد مطالعه شامل ارقام گندم دوروم و چکیده کامل
        با توجه به اهمیت تنوع ژنتیکی در برنامه های اصلاحی، پژوهش حاضر با مطالعه 28 رقم گندم دوروم با هدف شناسايي پاسخ رفتاری آنها به کمبود روی در خاک آهکی، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد مطالعه شامل ارقام گندم دوروم و کاربرد خاکی روی بود. بوته های گندم 45 تا 60 روز در شرایط کنترل شده نگهداری و در نهایت کف بر شده و پارامترهای مورد نظر مطالعه گردید. در شرایط کمبود روی کمترین و بیشترین وزن خشک اندام های هوایی به ترتیب در ژنوتیپ های PGS و Cheheldaneh و در شرایط کافی بودن آن به ترتیب در ژنوتیپ های Celcuklu و Cheheldaneh حاصل شد. کمترین غلظت روی در شرایط کمبود روی به ژنوتیپ 45430 و بالاترین مقدار به ژنوتیپ Ozbec و در شرایط کاربرد روی کمترین و بیشترین غلظت روی به ترتیب در ژنوتیپ های Durbel و Mirzabey اندازه گیری شد. از طرفی، در شرایط کافی بودن روی، ارقام Amonos و Durbel به طور مشترک کمترین و ژنوتیپ 45430 بیشترین محتوای روی را داشتند. بیشترین علایم کمبود روی در ژنوتیپ Durbel و کمترین علایم در ژنوتیپ Dena ظاهر شد. در شرایط کمبود روی ارقام Zenit و Cakmak و در شرایط کاربرد روی ارقام Mirzabey و Kunduru به ترتیب بیشترین و کمترین کارآیی مصرف روی را نشان دادند. از نظر علایم ظاهری، میزان ماده خشک اندام های هوایی، کارآیی روی، محتوا و غلظت روی تنوع بالایی مشاهده شد. همچنین، محتوا و غلظت روی در اندام های هوایی ارقام متحمل مانند Dena و Cheheldaneh الزاماً بیشتر از ارقام حساس مانند Uzbek، Amonous و Aydin در هر دو شرایط کمبود روی و کافی بودن آن نیست و ممکن است در ارقام مقاوم میزان و محتوای روی در اندام های هوایی کمتر از ارقام حساس باشد. در بین پارامترهای مورد بررسی علایم ظاهری، میزان ماده خشک اندام های هوایی و کارآیی روی، پارامترهای مناسب تری بوده و ارزیابی براساس نتایج هر سه پارامتر توصیه می گردد. به عبارت دیگر، ژنوتیپ هایی که میزان کارآیی روی و میزان ماده خشک بیشتر ولی علایم ظاهری کمتری در شرایط کمبود روی دارند مانند Dena متحمل به کمبود روی می باشند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        85 - بررسي صفات کيفي، فيزيولوژيکی و عملکرد غده در 30 ژنوتيپ سيب¬زميني در شرايط منطقه اردبیل
        داود حسن پناه احمدموسی پورگرجی
        به منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلو چکیده کامل
        به منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلول غده، میزان پرولین غده، درصد نشاسته غده، مقدار پروتئین غده، درصد ماده خشک غده، میزان پلی فنیل اکسیداز غده، میزان کاتالاز غده، میزان سوپراکسیددیسموتاز غده، مقدار فیبر غده، میزان نیتروژن غده، مقدار چربی غده، مقدار ویتامین ث غده، میزان قند احیاء کننده غده، شكل غده، عمق چشم غده، رنگ پوست و گوشت غده، حفره ای شدن مرکز غده، زنگ داخلي غده، تیپ پخت، تغيير رنگ گوشت غده خام بعد از 24 سـاعت و رسیدگی بر اساس دستورالعمل ملی آزمون‏های تعییـن ارزش زراعی ارقـام سیب‏زمینی اندازه گیری شدند. بین ژنوتیپ ها از لحاظ کلیه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار مشاهده شد. بیشترین عملکرد غده مربوط به ژنوتیپ های 3-7009، رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 بود. ژنوتیپ های پرمحصول دارای میزان پرولین غده، میزان کاتالاز غده، مقدار چربی غده و میزان سوپراکسید دیسموتاز غده بیشتر، میزان قند محلول و احیاءکننده غده قابل قبول، عمق چشم غده سطحی، حفره‌اي شدن مركز غده خیلی جزئی و زنگ داخلی غده خیلی کم بودند. ژنوتیپ های رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 از گروه رسیدگی متوسط دیررس و ژنوتیپ 3-7009 از گروه رسیدگی متوسط زودرس هستند. ژنوتیپ های 3-7009 و 905675 دارای ماده خشک بین 21 تا 21/99 درصد با شکل غده گرد، مناسب برای چیپس، ژنوتیپ 112-8707 با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده تخم مرغی کشیده مناسب برای فرنچ فرایز، ژنوتیپ رونا با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای چیپس و و ژنوتیپ تکتا با درصد ماده خشک غده بین 18 تا 20 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای سالاد و کنسرو تعیین شدند. ژنوتیپ های رونا و 3-7009 دارای بیشترین مقدار پروتئین و ویتامین ث غده بودند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        86 - بررسی عملکرد و کیفیت علوفه توده‌های بومی اسپرس (Onobrychis viciifolia Scop.) در منطقه اصفهان
        سعید دوزاده امامی محمد علی علیزاده مرضیه اله دادی حسین زینلی صادق جلالی
        اسپرس (Onobrychis viciifolia Scop.) یکی از گیاهان علوفه ای مهم است که به دلیل سازگاری های ویژه و کیفیت علوفه، در بسیاری از مناطق ایران کشت می شود. آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار از سال 1392 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی چکیده کامل
        اسپرس (Onobrychis viciifolia Scop.) یکی از گیاهان علوفه ای مهم است که به دلیل سازگاری های ویژه و کیفیت علوفه، در بسیاری از مناطق ایران کشت می شود. آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار از سال 1392 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. 20 توده بومی از مناطق مختلف ایران، مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات مورفولوژیکی، عملکرد و کیفیت علوفه اندازه گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده، در میان توده ها اختلاف کمتر از 10 روز بین حداقل تا حداکثر روز از زمان کشت تا گلدهی، وجود داشت. در سال دوم، مراحل فنولوژیکی (شروع رشد بهاره، زمان گلدهی) در تاریخ های زودتری نسبت به سال اول، بوقوع پیوست. حداکثر تعداد برگ (127 عدد) از توده اشنویه و حداکثر نسبت برگ به ساقه (5/2) از توده 2759، حاصل شد. در بین توده های مختلف، پلی کراس، بیشترین محتوای ماده خشک (27/31 درصد) و عملکرد علوفه خشک در واحد سطح (3/3179 کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. همچنین، توده های اسپرس، کیفیت متفاوتی داشتند. بیشتر جمعیت ها از نظر عملکرد و کیفیت، برای تغذیه دام مناسب بودند. با توجه به وجود تنوع در بین جمعیت ها از نظر صفات مختلف، از هر جمعیت می توان برای اهداف مختلفی از جمله برنامه های اصلاح نژاد، حفاظت از خاک و تولید عملکرد ماده خشک بالا، استفاده کرد. بطور کلی برای تولید علوفه، جمعیت هایی مانند 3001 و 13535 (متحمل به بیماری سفیدک سطحی) با عملکرد و کیفیت علوفه قابل قبول را می توان در شرایط آب و هوایی اصفهان، توصیه نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        87 - رابطه روند تجمع ماده خشک با توزیع برخی از عناصر غذایی ماکرو و میکرو در بخش‎های مختلف سنبله و سنبلچه گندم
        مسعود اسدی داشبلاغ داود اردتمند اصلی مجتبی یوسفی راد
        تحقیقات صورت گرفته درباره نحوه توزیع عناصر غذایی و رابطه آن با روند تجمع ماده خشک در بخش&lrm;های مختلف سنبله گندم بسیار کم است، در حالی&lrm;که برای افزایش عملکرد دانه بدون ایجاد اثر منفی در کیفیت غذایی، داشتن این اطلاعات بسیار مهم است. در این تحقیق سعی بر آن بود که چگون چکیده کامل
        تحقیقات صورت گرفته درباره نحوه توزیع عناصر غذایی و رابطه آن با روند تجمع ماده خشک در بخش&lrm;های مختلف سنبله گندم بسیار کم است، در حالی&lrm;که برای افزایش عملکرد دانه بدون ایجاد اثر منفی در کیفیت غذایی، داشتن این اطلاعات بسیار مهم است. در این تحقیق سعی بر آن بود که چگونـگی توزیع عناصــر پر نیاز نظیر پتاسیم (K) و کلسیم (Ca) و کم نیاز مثل منگنز (Mn) و روی (Zn) در بخش&lrm;های مختـلف سنبله (شامل بخش&lrm;های پایینی، میانی و بالایی) و هم&lrm;چنین در دانه&lrm;های مختلف هر سنبلچه (شامل دانه&lrm;های بزرگ و کوچک) در طی روزهای پر شدن دانه بعد از گل&lrm;دهی، در دو رقم مهدوی و فلات مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد که سنگین&lrm;ترین دانه&lrm;ها در قسمت میانی سنبله و سبک&lrm;ترین دانه&lrm;ها در بخش بالایی محور سنبله یافت می&lrm;شوند. بین مقادیر عناصر ماکرو و میکرو در بخش&lrm;های مختلف سنبله با وزن دانه همبستگی مثبت وجود داشت. مقدار غلظت این عناصر در بخش&lrm;های میانی سنبله بیشتر از بخش&lrm;های دیگر بود. نتایج هم&lrm;چنین نشان داد که میزان منگنز و روی در طی دوره پر شدن دانه کاهش یافت. کاهش معنی&lrm;دار غلظت عناصر ماکرو و میکرو مغذی در دانه&lrm;های دور از محور سنبله نسبت به دانه&lrm;های نزدیک به محور سنبله مشاهده شد. میزان کاهش غلظت عناصر نسبت به موقعیت قرارگیری دانه&lrm;ها در روی سنبلچه در مقایسه با محور سنبله بیشتر بود. در این آزمایش بین دو رقم مورد مطالعه تفاوت معنی&lrm;داری در نحوه توزیع عناصر غذایی در طول محور سنبله و سنبلچه دیده نشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        88 - بررسی روند تغییرات برخی از شاخص‌های رشدی گندم تحت شرایط کم آبی
        حمید دهقان&lrm;زاده منوچهر جم نژاد
        به منظور بررسی تأثیر تیمار های کم آبیاری بر شاخص های رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرت های خرد شده، بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر تیمار های کم آبیاری بر شاخص های رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرت های خرد شده، بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت های اصلی شامل زمان آبیاری (آبیاری پس از70 ،90 و110 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت های فرعی شامل ارقام گندم (مهدوی، سپاهان و بک کراس روشن) بودند. تیمارهای آبیاری پس از 70 و 90 میلی متر تبخیر تجمعی، از نظر هیچ یک از شاخص های رشدی تفاوت معنی داری نداشتند ولی، افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، باعث کاهش معنی دار در شاخص های رشدی داشت. در شرایط تیمارهای آبیاری 70 و90 میلی متر تبخیر تجمعی، روند تغییرات شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت آسیمیلاسیون خالص و سرعت رشد محصول مشابه بود. در حالی که در همه نمونه برداری ها با افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، کاهش قابل ملاحظه ای در روند تغییرات شاخص های رشدی مشاهده گردید. روند تغییرات سرعت رشد محصول با تغییرات شاخص سطح برگ موزون بود ولی با سرعت آسیمیلاسیون خالص هماهنگی کمتری مشاهد شد. بنابراین ممکن است در شرایط آب و هوایی مشابه با انجام آبیاری بر اساس دوره زمانی 70 و 90 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر کلاس A صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری نداشته باشند، یعنی با کاهش 22 درصد در مصرف آب آبیاری، در شاخص های رشدی و عملکرد محصول تغییراتی حاصل نشود. پرونده مقاله