بادرنجبویه

دسترسی آزاد مقاله

1 - بررسی مهار رشد مخمرهای عامل فساد مواد غذایی توسط اسانس بادرنجبویه و عصاره پونه
سمیرا عیسی زاده رازلیقی مرتضی خمیری علیرضا صادقی مهدی کاشانی نژاد حبیب اله میرزایی

مقدمه: اسانس بادرنجبویه ( ) به عنوان طعم دهنده در صنعت غذا استفاده Mentha pulegium) و عصاره پونه (Melissaمی شوند و فعالیت ضد میکروبی این گیاهان در مطالعات گوناگون نشان داده شده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد مخمری اسانس بادرنجبویه و عصاره پونه علیه سه مخمر عامل فساد چکیده کامل

مقدمه: اسانس بادرنجبویه ( ) به عنوان طعم دهنده در صنعت غذا استفاده Mentha pulegium) و عصاره پونه (Melissaمی شوند و فعالیت ضد میکروبی این گیاهان در مطالعات گوناگون نشان داده شده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد مخمری اسانس بادرنجبویه و عصاره پونه علیه سه مخمر عامل فساد مواد غذایی می باشد. مواد و روش شناسایی شد و میزان فنل کل عصاره پونه با استفاده از GC/MS ها: ترکیبات شیمیایی اسانس بادرنجبویه توسط دستگاه روش فولین سیوکالتو ارزیابی گردید. فعالیت ضد مخمری اسانس و عصاره با استفاده از روش میکرودایلوشن مورد بررسی قرارگرفت. یافته %) به عنوان 9/55 %) و ژرانیول ( 9/447 سیترال ( %)، ای 14/3 %)، زد-سیترال ( 12/378%)، سیترال (25/287 ها: ژرانیل استات ( ترکیبات عمده اسانس بادرنجبویه جداسازی و شناسایی گردید. میزان فنل کل برحسب میلیگرم گالیک اسید بر گرم عصاره پونه برابر تعیین شد. 252/48± 0/2 حداقل غلظت بازدارندگی اسانس بادرنجبویه در برابر ساکارومایسس سرویزیه، کلویورومایسس مارکسیانوس و رودوتورولا گلوتنیس /mL و 3/125 ،1/562 به ترتیب برابر ،17/5 و میزان حداقل غلظت بازدارندگی عصاره پونه نیز به ترتیب 0/195µL مشاهده شد.14/583 mg/mL و 14/583 نتیجه گیری: اسانس بادرنجبویه و عصاره پونه دارای فعالیت ضد مخمری مناسبی میباشند. بنابراین میتوان از اسانس بادرنجبویه و عصاره پونه به عنوان یک ترکیب نگهدارنده طبیعی در صنعت غذا استفاده نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - بررسی اثر اسیدسالیسیلیک و اسیدهیومیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی بادرنجبویه(Melissa officinalis)
ناصر سادات

این تحقیق جهت بررسی اثر اسیدسالیسیلیک و اسیدهیومیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی گونه‌های بادرنجبویه(Melissa officinalis)، بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با اعمال 9 تیمار شامل اسیدسالیسیلیک(صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدهیومیک(صفر، 200 و 400 میلی‌گرم د چکیده کامل

این تحقیق جهت بررسی اثر اسیدسالیسیلیک و اسیدهیومیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی گونه‌های بادرنجبویه(Melissa officinalis)، بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با اعمال 9 تیمار شامل اسیدسالیسیلیک(صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدهیومیک(صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اثرمتقابل آنها در 3 تکرار و هر تکرار حاوی 3 گلدان و در کل 81 گلدان انجام شد. برای این منظور، ابتدا بذرها در گلدان‌های با محیط کشت شامل خاک زراعی و ماسه شسته شده به نسبت 1:2، کشت شد. اسیدهیومیک در ابتدا به خاک، مخلوط و و اسیدسالیسیلیک به صورت محلول‌پاشی و طی دو مرحله(هفته دوم و سوم کشت در گلدان) به گیاه اضافه گردید و آبیاری نیز هفته‌ای یکبارانجام گرفت. نمونه‌برداری و ارزیابی صفات نیز دو هفته پس از اعمال آخرین تیمار، انجام شد. صفات مورد ارزیابی نیز شامل وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه، کلروفیل کل، میزان پرولین، درصد اسانس بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و محتوای کلروفیل کل برگ در تیمار اسیدهیومیک 200 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین وزن تر و خشک ریشه و حجم ریشه در تیمار اسیدهیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 100 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین میزان پرولین در تیمار شاهد بود. کاربرد اسیدهیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش میزان اسانس از 22/0 درصد (شاهد) به 39/0 درصد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - مطالعه تاثیر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر شاخص‌های رشدی و میزان اسانس سه رقم گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.)
مهدی حمزه محمدابادی علیرضا لادن مقدم الهام دانائی وحید عبدوسی

این تحقیق به منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیک (صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر خصوصیات مورفولوژیکی و میزان اسانس سه رقمLemonella) ، Citronella و Varigated) گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L. چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیک (صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر خصوصیات مورفولوژیکی و میزان اسانس سه رقمLemonella) ، Citronella و Varigated) گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.) در سال 1397 و در گلخانه‌ای در شمال ایران اجرا گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمار مایکوریزا و اسید هیومیک در زمان کاشت بذور اعمال گردید و محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در طی دو مرحله (هفته دوم و سوم کشت در گلدان) انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد، تمام تیمارها بر وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه و میزان اسانس اثر معنی‌دار داشتند و در بین ارقام بادرنجبویه رقم Lemonella دارای بالاترین خصوصیات مورفولوژیک و میزان اسانس بود. بیشترین وزن خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و حجم ریشه در تیمار مایکوریزا+ اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین وزن تر اندام هوایی در تیمار مایکوریزا+ اسید هیومیک 200 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد. همچنین بیشترین میزان اسانس در تیمار قارچ مایکوریزا+ اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 100 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. به طور کلی جهت بهبود رشد رویشی و میزان اسانس گیاه بادرنجبویه، استفاده از رقم Lemonella و کاربرد قارچ مایکوریزا به همراه اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - بررسی اثرات عصاره هیدرو الکلی برگ بادرنجبویه بر زخم معده ناشی از استیک اسید در موش صحرایی ماده
تکرخ اشتری توان دشتی مهدی رهنما شهرزاد نصیری سمنانی

زمینه و هدف:زخم معده که اغلب از شایع ترین بیماری های گوارشی می باشد، شامل ضایعات مخاطی و زیر مخاطی خوش خیم در دیواره معده است. عوارض جانبی استفاده ازگیاهان دارویی نسبت به داروهای شیمیایی کمتر بوده و برعکس داروهای شیمیایی که ممکن است با ترکیبات دیگر بدن تداخل کرده و یا س چکیده کامل

زمینه و هدف:زخم معده که اغلب از شایع ترین بیماری های گوارشی می باشد، شامل ضایعات مخاطی و زیر مخاطی خوش خیم در دیواره معده است. عوارض جانبی استفاده ازگیاهان دارویی نسبت به داروهای شیمیایی کمتر بوده و برعکس داروهای شیمیایی که ممکن است با ترکیبات دیگر بدن تداخل کرده و یا سمی را در بدن تولید کنند، اغلب اثرات تداخلی ندارند. گیاه بادرنجبویه اثر آرام بخشی و آنتی اکسیدانی دارد و هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی برگ بادرنجبویه بر زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی ماده است.روش کار:در این مطالعه تجربی پس از تهیهعصاره هیدروالکلی برگ های گیاه بادرنجبویه60 سر موش صحرایی ماده به وزن تقریبی250-200 گرم به طور تصادفی به 4 گروه 15 تایی کنترل، شم(دریافت کننده نرمال سالین)، تجربی1(عصاره ی بادرنجبویه با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش) و تجربی2(عصاره ی بادرنجبویه با دوز400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش)تقسیم شدند. موش هایمبتلا به زخم معده با اسیداستیک به مدت 14روز باعصاره تیمار گردیدند. نمونه معده در روز چهارم، هفتم، دهم و چهاردهم خارج و بعد از اندازه گیری ابعاد زخم و تثبیت با فرمالین 10%، مراحل پاساژ، برش بافتی و رنگ آمیزی انجام و در نهایت تعداد نوتروفیل، ماکروفاژ و فیبروبلاست شمارش گردید.یافته ها:نتایج نشان داد که عصاره بادرنجبویه باعث افزایش معنی دار درصد بهبود زخم در گروه تجربی1 و تجربی2 نسبت به گروه های کنترل و شم شده است. در گروه تجربی 2 ترمیم زخم نسبت به گروه تجربی1 دارای افزایش معنی دار بیشتری بود. فاکتورهای التهابی و فیبروبلاست ها روز چهارم در گروه تجربی 1 افزایش معنی داری و روز های بعد کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل و شم نشان داد و گروه تجربی2 از روز چهارم کاهش معنی دار نشان داد.نتیجه گیری:بادرنجبویه قابلیت ترمیمی بالایی در ترمیم زخم معده ناشی از اسید استیک دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - اثر محلول پاشی کیتوزان و سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیکی و کیفیت اسانس گیاه بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)
نگین صفری کمال آبادی ناصر محبعلی پور مهدی اورعی حسن نورافکن اسد اسدی

10.30495/JCEP.2021.1927610.1791

بادرنجبویه گیاهی بوته ای معطر و چند ساله با خواص دارویی و بیولوژیکی است که پراکنش عمده آن مربوط به منطقه مدیترانه و آسیا می باشد. اثرات محلول پاشی در ابتدای دوره رشد با ترکیبات سالیسیلیک اسید (50، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر) و کیتوزان (50، 100، 150 و 200 میلی چکیده کامل

بادرنجبویه گیاهی بوته ای معطر و چند ساله با خواص دارویی و بیولوژیکی است که پراکنش عمده آن مربوط به منطقه مدیترانه و آسیا می باشد. اثرات محلول پاشی در ابتدای دوره رشد با ترکیبات سالیسیلیک اسید (50، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر) و کیتوزان (50، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر) بر صفات رویشی، درصد اسانس و ترکیبات شیمیایی اسانس گیاه بادرنجبویه در دو مرحله مختلف برداشت (رویشی و گلدهی) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین مقدار شاخص کلروفیل از تیمارهای محلول پاشی 150 و 200 میلی گرم در لیتر کیتوزان به دست آمد. استفاده از کیتوزان در تمام غلظت ها به جز 50 میلی گرم در لیتر به طور قابل توجهی ارتفاع گیاه بادرنجبویه را در مقایسه با تیمار عدم محلول پاشی بهبود بخشید. وزن خشک برگ و وزن خشک اندام های هوایی بوته با افزایش غلظت های سالیسیلیک اسید و کیتوزان افزایش یافت. میزان ترکیبات اسانس بادرنجبویه (citronellal, caryophyllene, linalool, carvacrol, α-pinene, geraniol) در مرحله برداشت گلدهی، به طور قابل توجهی بالاتر از مرحله برداشت رویشی بود. همچنین، محلول پاشی کیتوزان نسبت به سالیسیلیک اسید در افزایش میزان ترکیبات اسانس بادرنجبویه مؤثرتر بود. محتوای اسانس در مرحله برداشت رویشی بین 0/07 و 0/09 درصد و در مرحله برداشت گلدهی بین 0/3 و 0/52 درصد متغیر بود. بیشترین مقدار اسانس (0/52 درصد) از مرحله برداشت گلدهی با محلول پاشی 200 میلی گرم در لیتر کیتوزان به دست آمد. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که سالیسیلیک اسید و کیتوزان هر دو از پتانسیل بالایی در تولید زیست توده و افزایش ترکیبات شیمیایی اسانس در گیاه بادرنجبویه برخوردار می باشند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - اثر هورمون های سیتوکینین و اسید جیبرلیک بر جوانه زنی بذر و صفات رشدی گیاه داروئی بادرنجبویه
مهدی عمادی اندانی سیّد کاظم صبّاغ کاظم کمالی

10.30495/jsr.2023.1981345.1251

گیاه بادرنجبویه با نام علمی Melisa officinalis L. متعلق به خانواده نعنائیان یکی از گیاهان مهم دارویی است که در طبّ سنّتی به وفور از آن استفاده می شود. خواصّ دارویی این گیاه مانند خاصّیت آرام بخشی و گوارشی به اثبات رسیده است. به علّت اندازه بسیار کوچک بذرها همواره جوانه چکیده کامل

گیاه بادرنجبویه با نام علمی Melisa officinalis L. متعلق به خانواده نعنائیان یکی از گیاهان مهم دارویی است که در طبّ سنّتی به وفور از آن استفاده می شود. خواصّ دارویی این گیاه مانند خاصّیت آرام بخشی و گوارشی به اثبات رسیده است. به علّت اندازه بسیار کوچک بذرها همواره جوانه زنی بذر و به دنبال آن رشد اوّلیّه گیاه تحت تأثیر قرار می گیرد. بذرهای مورد استفاده از شرکت تولیدی پاکان اصفهان خریداری و سپس با ماده کلرآمین تی 1درصد به مدت 3 دقیقه ضدعفونی سطحی شدند. از محیط کشت غذایی سیب زمینی، دکستروز، آگار برای جوانه زنی استفاده شد. اثر دو هورمون اسید جیبرلیک و سیتوکنین با غلظت های 100 و 50 میلی مولار به دو صورت تنها و ترکیبی بر روی جوانه زنی بذر در قالب یک طرح فاکتوریل کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفته و بذرهای جوانه زده به گلدان منتقل و صفات شاخص بنیه، طول ریشه چه و گیاهچه و وزن خشک گیاه اندازه گیری شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمارهای استفاده شده بر روی صفت مورد آزمایش اثر معنی داری در سطح 1 درصد داشتند. بیشترین میزان تأثیر هورمون ها بر روی جوانه زنی، مربوط به ترکیب دو هورمون با غلظت 100 میلی مولار و کمترین تأثیر برای هورمون سیتوکنین با غلظت 50 میلی مولار ثبت گردید. با توجّه به داده های حاصل در این تحقیق، استفاده از هورمون های گیاهی با غلظت های پایین به صورت ترکیبی در جهت تسهیل در جوانه زنی و افزایش پارامترهای رشدی توصیه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - مطالعه اثر پیش تیمار بذر با سالسیلیک اسید در شرایط تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه (Melissa officinalis L)
مادح احمدی مراد شعبان رضا یاری

این آزمایش به منظور مطالعه اثر پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک‌ در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌ زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان انجام شد. این مطالعه به‌صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمار مشترک اسید سالیسیلیک چکیده کامل

این آزمایش به منظور مطالعه اثر پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک‌ در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌ زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان انجام شد. این مطالعه به‌صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمار مشترک اسید سالیسیلیک و تیمارهای جداگانه تنش خشکی و شوری انجام شد. هر دو آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش اول شامل اسید سالسیلیک در 3 سطح (0، 0/1 و 0/5 میلی‌مولار) و خشکی در 4 سطح (0، 0/1-، 0/3- و 0/5- مگاپاسکال) بود. تیمارهای آزمایش دوم نیز شامل اسید سالیسیلیک در 3 سطح ( 0، 0/1 و 0/5میلی‌مولار) و شوری در 4 سطح (0، 0/2-، 0/4- و 0/8- مگاپاسکال) بود. در پایان 12 روز شمارش، صفات جوانه زنی و رشدی گیاهچه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو آزمایش اثرات فاکتورها بر روی صفات درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه ‌چه و ساقه‌ چه و بنیه بذر معنی‌دار بود. در بین سطوح ‌اسید سالسیلیک، پیش تیمار با غلظت 0/1میلی‌مولار بیشترین درصد و سرعت جوانه‌ زنی، طول ریشه‌ چه، طول ساقه‌ چه و بنیه‌ بذر را دارا بود. در تیمار عدم خشکی پیش تیمار با سالسیلیک اسید منجر به افزایش معنی دار صفات مورد بررسی در مقایسه با عدم پیش تیمار نشد، و در تیمار تنش خشکی پیش تیمار باعث افزایش معنی‌ دار تمامی صفات مورد بررسی شد. همچنین بین سطوح ‌اسید سالیسیلیک، پیش تیمار با غلظت 0/5 میلی مولار بیشترین درصد و سرعت جوانه‌ زنی را ایجاد نمود. سطح اسید سالیسیلیک با غلظت 0/1میلی مولار بیشترین طول ریشه‌ چه و ساقه‌ چه را دارا بود و در تیمار عدم شوری پیش تیمار با اسید سالیسیلیک منجر به افزایش معنی دار صفات مورد بررسی در مقایسه با عدم پیش تیمار نشد. در مجموع نتایج نشان داد پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک در مناطق مستعد تنش خشکی و شوری می‌تواند باعث تسریع در جوانه زنی بذور گیاه بادرنجبویه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - تاثیر کودهای آلی مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت همزیستی میکوریزایی Glomus mosseae
مصطفی کوزه گر کالجی محمد رضا اردکانی

به‌منظور بررسی اثر کودهای آلی و زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1393 به شکل گلدانی در شرایط محیطی در شهرستان ساری اجرا شد. عوامل آزمایش شامل میکوریزا (صفر و 10 درصد حجم گلدان)، ورمی کمپوست (صفر و چکیده کامل

به‌منظور بررسی اثر کودهای آلی و زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1393 به شکل گلدانی در شرایط محیطی در شهرستان ساری اجرا شد. عوامل آزمایش شامل میکوریزا (صفر و 10 درصد حجم گلدان)، ورمی کمپوست (صفر و 10 درصد حجم گلدان) و چای کمپوست (صفر و 5/1 لیتر) بود. صفاتی از قبیل تعدادگل و میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام های هوایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی تاثیر معنی دار بر تعدادگل و وزن تر داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به طوری که بیشترین غلظت نیتروژن و قطر ساقه از تیمار همزیستی میکوریزا + چای کمپوست + ورمی کمپوست به دست آمد. مقایسه میانگین اثرات متقابل سه گانه نشان داد تیمار عدم کاربرد ورمی کمپوست × کاربرد چای کمپوست × همزیستی میکوریزایی عملکرد وزن تر بوته را نسبت به شاهد افزایش داد. نتایج نشان داد کاربرد ورمی کمپوست، چای کمپوست و همزیستی میکوریزایی از طریق در دسترس قرار دادن عناصر غذایی باعث افزایش خصوصیات کمی و کیفی بادرنجبویه گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - تأثیر کودهای ورمی‌کمپوست و نیتروژن بر صفات مورفولوژیک، درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)
حسین رضوانی نسترن همتی

10.30495/iper.2021.679516

به‌منظور بررسی تاثیر کودهای آلی (ورمی کمپوست) و شیمیایی (نیتروژن) بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلست چکیده کامل

به‌منظور بررسی تاثیر کودهای آلی (ورمی کمپوست) و شیمیایی (نیتروژن) بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کود آلی ورمی کمپوست در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 5/7 تن در هکتار و کودشیمیایی اوره با ٤٦ درصد نیتروژن در چهار سطح شامل صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد که کود ورمی کمپوست تاثیر معنی داری بر خصوصیات مورفولوژیکی و درصد اسانس بادرنجبویه داشت، به طوریکه بیشترین ارتفاع بوته، بیشترین تعداد شاخه فرعی، طول و عرض برگ، وزن تر، وزن خشک و درصد اسانس، در حالت کاربرد 5/7 تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل گردید. همچنین اختلاف معنی دار بین سطوح مختلف کود شیمیایی اوره مشاهده شد به نحوی که در هنگام استفاده از کود شیمیایی درصد اسانس نسبت به حالت عدم کاربرد این کود به‌طور معنی داری افزایش یافت. بیش ترین مقدار اسانس در تیمار کاربرد همزمان ورمی کمپوست (5/7 تن در هکتار) و کود شیمیایی نیتروژن (100 کیلوگرم در هکتار) به میزان (49/0 درصد) حاصل گردید که در مقایسه با تیمار شاهد (34/0 درصد) حدود 38 درصد بیشتر بود. به طورکلی، نتایج نشان داد که مصرف ورمی کمپوست به همراه نیتروژن موجب افزایش رشد اندام هوایی و تولید ماده خشک و در نهایت باعث افزایش عملکرد کمی و بهبود معنی دار عملکرد اسانس بادرنجبویه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - تأثیر نانو اکسید روی بر مراحل ضدعفونی، استقرار و پرآوری درون شیشه‌ای گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)
احسان ثریا غلامرضا گوهری علیرضا مطلبی آذر سعیده علیزاده سالطه

کشت بافت گیاهی یکی از مهم ترین تکنیک ها در راستای تولید صنعتی متابولیت های ثانویه می‌باشد. سلول‌های گیاهی یک منبع مناسب و مهم برای تولید انواع متابولیت های ثانویه با ارزش است. بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) یکی از گیاهان دارویی مهم بوده و با داشتن متابولیت های ثانو چکیده کامل

کشت بافت گیاهی یکی از مهم ترین تکنیک ها در راستای تولید صنعتی متابولیت های ثانویه می‌باشد. سلول‌های گیاهی یک منبع مناسب و مهم برای تولید انواع متابولیت های ثانویه با ارزش است. بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) یکی از گیاهان دارویی مهم بوده و با داشتن متابولیت های ثانویه متنوع در درمان و تسکین ناراحتی های قلبی، عصبی و گوارشی و بویژه تقویت حافظه و درمان آلزایمر کاربرد دارد. در پژوهش حاضر تاثیر غلظت های مختلف نانواکسید روی (0، 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر مراحل ضدعفونی و زنده مانی گیاهچه های بادرنجبویه بررسی گردید. همچنین به منظور بررسی اثر نانوذرات اکسید روی بر مراحل استقرار و پرآوری، گیاهچه‌های بادرنجبویه در محیط های کشت موراشیک اسکوگ حاوی نانوذرات اکسید روی در چهار غلظت مختلف (صفر، 25، 50 و 75 میلی گرم در لیتر) کشت شدند. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش کاربرد 200 میلی گرم در لیتر باعث کاهش معنی دار آلودگی های باکتریایی و قارچی شد و تعداد گیاهچه های سالم در مقایسه با سایر تیمار ها بیشتر بود. همچنین بر اساس نتایج آزمایش دوم، با افزایش غلظت نانو ذرات اکسید روی میزان رشد و پرآوری کاهش پیدا کرد. از میان غلظت های مختلف نانوذرات، غلظت های 25 میلی گرم بر لیتر نانو اکسید روی بیشترین تأثیر در افزایش معنی دار میزان کلروفیل و غلظت های 25 و50 میلی گرم بر لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش کاروتنوئیدها داشت. طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق کاربرد نانوذرات اکسید روی با کمترین غلظت (25 میلی گرم بر لیتر) ، باعث افزایش جذب آب و املاح معدنی شده و در نهایت منجر به افزایش رشد و پرآوری گیاهچه های بادرنجبویه گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - مطالعه تاثیر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و میزان اسانس سه رقم گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.)
مهدی حمزه محمدآبادی علیرضا لادن مقدم الهام دانائی وحید عبدوسی

10.30495/iper.2022.690254

این تحقیق به منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیک (صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر خصوصیات فیزیولوژیکی و میزان اسانس سه رقمLemonella) ، Citronella و Varigated) گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L. چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا و سطوح مختلف اسید هیومیک (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیک (صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر خصوصیات فیزیولوژیکی و میزان اسانس سه رقمLemonella) ، Citronella و Varigated) گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.) در سال 1397 و در گلخانه‌ای در شمال ایران اجرا گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمار مایکوریزا و اسید هیومیک در زمان کاشت بذور اعمال گردید و محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در طی دو مرحله (هفته دوم و سوم کشت در گلدان) انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد، تمام تیمارها بر متغیرهای اندازه‌گیری شده اثر معنی‌دار داشتند. بیشترین محتوی پرولین در تیمار شاهد و رقم Citronellaو بیشترین فنل، کربوهیدرات، درصد اسانس در تیمار قارچ مایکوریزا+ اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 100 میلی‌گرم در لیتر به ترتیب در ارقام Varigated، Citronella، Lemonella بدست آمد، همچنین بیشترین میزان فلاونوئید در تیمار قارچ مایکوریزا+ اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر در رقم Citronella و بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی کل در تیمار قارچ مایکوریزا+ اسید هیومیک 200 میلی‌گرم در لیتر+ اسید سالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر در رقم Lemonella مشاهده شد. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد، کاربرد قارچ مایکوریزا به همراه اسید هیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک 100 میلی‌گرم در لیتر در ارقامLemonella ، Citronella و Varigated موجب بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و میزان اسانس گیاه بادرنجبویه گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - ارزیابی فیتوشیمیایی سمیت سلولی، آنتی‌اکسیدانی و ضدباکتریایی اسانس گیاه دارویی Melissa officinalis L. در منطقه مریوان
مرتضی یزدانی فرشته جوکار کاشی زینب طلوعی اکرم رحیمی مقدم

با توجه به اثرات نامطلوب آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و داروهای ضدسرطان مصنوعی بر سلامتی انسان و افزایش مقاومت پاتوژن‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها، لازم است منابع ایمن و جایگزین برای این ترکیب‌ها شناسایی شوند. بدین‌منظور برای اولین بار گیاه بادرنجبویه از شهرستان مریوان چکیده کامل

با توجه به اثرات نامطلوب آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و داروهای ضدسرطان مصنوعی بر سلامتی انسان و افزایش مقاومت پاتوژن‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها، لازم است منابع ایمن و جایگزین برای این ترکیب‌ها شناسایی شوند. بدین‌منظور برای اولین بار گیاه بادرنجبویه از شهرستان مریوان واقع در استان کردستان جمع‌آوری شد و فعالیت زیستی گیاه بررسی گردید. اندام‌های هوایی گیاه خودرو بادرنجبویه در مرحله گلدهی در تابستان سال 1395 ازمریوان در ارتفاع ۱۳۲۰ متری از سطح دریای آزاد برداشت و اسانس آن‌ها با امواج میکرویو و بدون استفاده از حلال استخراج شد. ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس‌ با دستگاه کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنج جرمی شناسایی شدند. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس با روش بی‌رنگ شدن بتاکاروتن، سمیت سلولی آن‌ با آزمون کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضدمیکروبی آن ‌علیه انواعی از سویه‌های میکروبی استاندارد و بالینی با روش انتشار در آگار و تعیین کمترین غلظت مهارکننده رشد بررسی گردید. بازده استخراج اسانس بادرنجبویه 18/1 درصد و اجزای اصلی آن ژرانیول (39/30 درصد) و ژرانیال (19/26 درصد) بودند. بر اساس نتایج آزمون بی‌رنگ شدن بتاکاروتن، مهار اکسیداسیون لینولئیک اسید توسط اسانس بادرنجبویه و استاندارد بوتیل‌هیدروکسی‌تولوئن به‌ترتیب 48/72 و 48/96 درصد و براساس نتایج آزمون کشندگی میگوی آب شور، مقدار LC50 اسانس بادرنجبویه و داروی ضدسرطان وین‌کریستین‌سولفات به‌ترتیب 76/62 و 751/0 میکروگرم بر میلی لیتر به‌دست آمد. اسانس‌ بادرنجبویه فعالیت ضدمیکروبی خوبی علیه سویه‌های میکروبی بررسی شده به‌ویژه باکتری‌های گرم مثبت داشت. اسانس‌ بادرنجبویه دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی، ضدمیکروبی و ضدسرطانی خوبی است و می‌توان آن‌ را به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌اکسیدان‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد ضد سرطان مصنوعی معرفی نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل و فلاونوئید کل گیاه دارویی Melissa officinalis L. در بسترهای مختلف کشت تحت شرایط هیدروپونیک
الهام فرخی عباس صمدی امیر رحیمی

کشت هیدروپونیک دارای مزایای زیادی از قبیل عملکرد بالا، تولید محصولات یکنواخت و کنترل بهتر عناصر غذایی نسبت به خاک می‌باشد. هیدروپونیک، روشی است که در آن از بسترهای آلی یا معدنی برای کشت گیاه استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر خواص آنتی‌اکسیدانی برگ‌ چکیده کامل

کشت هیدروپونیک دارای مزایای زیادی از قبیل عملکرد بالا، تولید محصولات یکنواخت و کنترل بهتر عناصر غذایی نسبت به خاک می‌باشد. هیدروپونیک، روشی است که در آن از بسترهای آلی یا معدنی برای کشت گیاه استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر خواص آنتی‌اکسیدانی برگ‌های گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)، آزمایشی بر پایه‌ی طرح کاملا تصادفی با استفاده از 11 تیمار و 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل بستر پرلیت با اندازه‌های: کوچکتراز 5/0، 1-5/0، 5/1-1، 2-5/1 و بیش از2 میلی‌متر به صورت 100 درصد حجمی و مخلوط اندازه‌های پرلیت با پیت ماس (50:50) و بستر پیت‌ماس خالص (100 درصد حجمی) بودند. میزان فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی، به ترتیب با استفاده از معرف فولین سیوکالتو، کلرید آلومینیوم و روش 2و2 دی‌فنیل-1- پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی‌داری در پارامترهای مورد اندازه‌گیری در بسترهای معدنی(اندازه‌های مختلف پرلیت)، بسترهای آلی(پیت ماس) و مخلوط بسترهای آلی و معدنی مشاهده شد. بیشترین میزان فنل کل فلاونوئید کل (، آنتوسیانین کل فعالیت جمع کنندگی رادیکال سوپراکسید و فعالیت جمع کنندگی رادیکال DPPH در بستر پیت‌ماس خالص مشاهده شد، درحالی که کمترین مقدار فعالیت جمع کنندگی رادیکال نیتریک اکسید در بستر پیت‌ماس بود. می‌توان نتیجه گرفت، بسترهای کشت مختلف دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مختلفی هستند که می‌توانند بر خصوصیات آنتی-اکسیدانی گیاه اثر بگذارند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده شد، بستر پیت‌ماس خصوصیات آنتی‌اکسیدانی بادرنجبویه را نسبت به بسترهای کشت دیگر، افزایش داده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - اثر هورمون های سیتوکینین و اسید جیبرلیک بر جوانه زنی بذر و صفات رشدی گیاه داروئی بادرنجبویه
مهدی عمادی اندانی سیّد کاظم صبّاغ کاظم کمالی

10.30495/jsr.2023.1981345.1251

گیاه بادرنجبویه با نام علمی Melisa officinalis L. متعلق به خانواده نعنائیان یکی از گیاهان مهم دارویی است که در طبّ سنّتی به وفور از آن استفاده می شود. خواصّ دارویی این گیاه مانند خاصّیت آرام بخشی و گوارشی به اثبات رسیده است. به علّت اندازه بسیار کوچک بذرها همواره جوانه چکیده کامل

گیاه بادرنجبویه با نام علمی Melisa officinalis L. متعلق به خانواده نعنائیان یکی از گیاهان مهم دارویی است که در طبّ سنّتی به وفور از آن استفاده می شود. خواصّ دارویی این گیاه مانند خاصّیت آرام بخشی و گوارشی به اثبات رسیده است. به علّت اندازه بسیار کوچک بذرها همواره جوانه زنی بذر و به دنبال آن رشد اوّلیّه گیاه تحت تأثیر قرار می گیرد. بذرهای مورد استفاده از شرکت تولیدی پاکان اصفهان خریداری و سپس با ماده کلرآمین تی 1درصد به مدت 3 دقیقه ضدعفونی سطحی شدند. از محیط کشت غذایی سیب زمینی، دکستروز، آگار برای جوانه زنی استفاده شد. اثر دو هورمون اسید جیبرلیک و سیتوکنین با غلظت های 100 و 50 میلی مولار به دو صورت تنها و ترکیبی بر روی جوانه زنی بذر در قالب یک طرح فاکتوریل کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفته و بذرهای جوانه زده به گلدان منتقل و صفات شاخص بنیه، طول ریشه چه و گیاهچه و وزن خشک گیاه اندازه گیری شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمارهای استفاده شده بر روی صفت مورد آزمایش اثر معنی داری در سطح 1 درصد داشتند. بیشترین میزان تأثیر هورمون ها بر روی جوانه زنی، مربوط به ترکیب دو هورمون با غلظت 100 میلی مولار و کمترین تأثیر برای هورمون سیتوکنین با غلظت 50 میلی مولار ثبت گردید. با توجّه به داده های حاصل در این تحقیق، استفاده از هورمون های گیاهی با غلظت های پایین به صورت ترکیبی در جهت تسهیل در جوانه زنی و افزایش پارامترهای رشدی توصیه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - مطالعه اثر پیش تیمار بذر با سالسیلیک اسید در شرایط تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه (Melissa officinalis L)
مادح احمدی مراد شعبان رضا یاری

این آزمایش به منظور مطالعه اثر پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک‌ در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌ زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان انجام شد. این مطالعه به‌صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمار مشترک اسید سالیسیلیک چکیده کامل

این آزمایش به منظور مطالعه اثر پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک‌ در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌ زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرنجبویه در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان انجام شد. این مطالعه به‌صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمار مشترک اسید سالیسیلیک و تیمارهای جداگانه تنش خشکی و شوری انجام شد. هر دو آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش اول شامل اسید سالسیلیک در 3 سطح (0، 0/1 و 0/5 میلی‌مولار) و خشکی در 4 سطح (0، 0/1-، 0/3- و 0/5- مگاپاسکال) بود. تیمارهای آزمایش دوم نیز شامل اسید سالیسیلیک در 3 سطح ( 0، 0/1 و 0/5میلی‌مولار) و شوری در 4 سطح (0، 0/2-، 0/4- و 0/8- مگاپاسکال) بود. در پایان 12 روز شمارش، صفات جوانه زنی و رشدی گیاهچه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو آزمایش اثرات فاکتورها بر روی صفات درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه ‌چه و ساقه‌ چه و بنیه بذر معنی‌دار بود. در بین سطوح ‌اسید سالسیلیک، پیش تیمار با غلظت 0/1میلی‌مولار بیشترین درصد و سرعت جوانه‌ زنی، طول ریشه‌ چه، طول ساقه‌ چه و بنیه‌ بذر را دارا بود. در تیمار عدم خشکی پیش تیمار با سالسیلیک اسید منجر به افزایش معنی دار صفات مورد بررسی در مقایسه با عدم پیش تیمار نشد، و در تیمار تنش خشکی پیش تیمار باعث افزایش معنی‌ دار تمامی صفات مورد بررسی شد. همچنین بین سطوح ‌اسید سالیسیلیک، پیش تیمار با غلظت 0/5 میلی مولار بیشترین درصد و سرعت جوانه‌ زنی را ایجاد نمود. سطح اسید سالیسیلیک با غلظت 0/1میلی مولار بیشترین طول ریشه‌ چه و ساقه‌ چه را دارا بود و در تیمار عدم شوری پیش تیمار با اسید سالیسیلیک منجر به افزایش معنی دار صفات مورد بررسی در مقایسه با عدم پیش تیمار نشد. در مجموع نتایج نشان داد پیش تیمار بذر توسط اسید سالسیلیک در مناطق مستعد تنش خشکی و شوری می‌تواند باعث تسریع در جوانه زنی بذور گیاه بادرنجبویه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره و اسانس بادرنجبویه و اسطوخدوس با آنتی بیوتیک بر برخی باکتری‌های مواد غذایی
مهرداد عطایی کچویی الهام فخری فاطمه خداوردی پور

افزایش مقاومت‌های دارویی علیه باکتری‌ها و افزایش میزان دوز مصرفی داروهای متداول و آنتی‌بیوتیک‌ها و همچنین عوارض ناشی از این داروها موجب شده است تا در سال‌های اخیر توجه بیشتری به عوامل طبیعی مثل گیاهان دارویی که دارای عوارض کمتری هستند جلب شود. از این جهت در این پژوهش بع چکیده کامل

افزایش مقاومت‌های دارویی علیه باکتری‌ها و افزایش میزان دوز مصرفی داروهای متداول و آنتی‌بیوتیک‌ها و همچنین عوارض ناشی از این داروها موجب شده است تا در سال‌های اخیر توجه بیشتری به عوامل طبیعی مثل گیاهان دارویی که دارای عوارض کمتری هستند جلب شود. از این جهت در این پژوهش بعد از تهیه عصاره الکلی و اسانس از گیاهان بادرنجبویه، و اسطوخدوس این گیاهان، رقت‌‌های متوالی از آن‌ها جهت به دست آوردن حداقل غلظت مهار رشد(MIC) و حداقل باکتری کشی (MBC) در برابر باکتری‌های شیگلا فلکسنری (Shigella Flexnerl)، سالمونلا تیفی موریوم(Salmonella typhimuriom)، اشرشیاکلای (Esherichia coli ) و استافیلوکوکوس اورئوس(Staphylococcus aureus) تهیه گردید. همچنین با استفاده ازروش انتشار دیسک، هاله مهار رشد باکتری نیز اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده قطر هاله در اسانس‌ها بیشتر از عصاره‌ها بود و نمونه‌ها نسبت به باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس حساسیت بیشتری نشان دادند. میزان MIC وMBC برای هر کدام از اسانس‌ها و عصاره‌ها در برابر هر کدام از 4 باکتری مورد آزمایش به روش میکرودایلوشن اندازه گیری شد ونتایج حاکی از پایین بودن میزان غلظت MIC و MBC دراسانس‌ها نسبت به عصاره‌ها بود. آنالیز ترکیبات هر کدام از اسانس‌ها و عصاره‌ها توسط دستگاه GC-MS انجام شد که اسانس‌ها نسبت به عصاره‌ها دارای ترکیبات بیشتری که همین دلیل برخواص ضد آنتی‌بیوتیکی بیشتر آن‌ها می‌باشد. لذا نتایج تحقیق حاضر، مشخص کرد که اسانس و عصاره بادرنجبویه و اسطوخدوس اثرات ضد باکتریایی دارند؛ بنابراین می‌توانند بعنوان فراورده‌های گیاهی طبیعی جهت کنترل عفونت‌های باکتریایی مورد استفاده قرار گیرند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - ارزیابی فعالیت ضد میکروبی اسانس گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) روی باکتری های غذازاد
سلمان حیدریان مهرداد عطایی کچویی صادق موسوی فرد فریبرز معطر

10.30495/jfm.2021.1946204.1750

بادرنجبویه گیاهی طبی با خصوصیات ضدمیکروبی است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات ضدمیکروبی اسانس بادرنجبویه روی باکتری های غذازاد انجام پذیرفت. اندام هوایی بادرنجبویه تهیه و پس از تایید توسط کارشناسان برای تهیه اسانس استفاده شد. قطر هاله عدم رشد باکتری های لیستریا مونو چکیده کامل

بادرنجبویه گیاهی طبی با خصوصیات ضدمیکروبی است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات ضدمیکروبی اسانس بادرنجبویه روی باکتری های غذازاد انجام پذیرفت. اندام هوایی بادرنجبویه تهیه و پس از تایید توسط کارشناسان برای تهیه اسانس استفاده شد. قطر هاله عدم رشد باکتری های لیستریا مونوسایتوژنز، سالمونلا تیفی موریوم، اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش دیسک گذاری ارزیابی و با آنتی بیوتیک ها مقایسه شد. حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسانس بادرنجبویه روی باکتری های مورد نظر ارزیابی شد. Citronellal (4/14 درصد) و Caryophyllene oxide (11 درصد) مهم ترین ترکیبات شناسایی شده بودند. قطر هاله عدم رشد باکتری ها در برابر اسانس بادرنجبویه رنجی معادل 42/0 ± 93/3 تا 17/1 ± 23/15 میلی متر داشتند. استفاده از غلظت 4 میلی گرم/میلی لیتر از اسانس بادرنجبویه سبب ایجاد بیشترین قطر هاله عدم رشد استافیلوکوکوس اورئوس (27/0 ± 70/14 میلی متر)، اشریشیا کلی (29/0 ± 33/10 میلی متر) و سالمونلا تیفی موریوم (52/0 ± 18/10 میلی متر) شد. اثرات ضد میکروبی اسانس بادرنجبویه وابسته به دوز بود (05/0 P<). کمترین و بیشترین میزان MIC و MBC اسانس بادرنجبویه برای استافیلوکوکوس اورئوس (به ترتیب 25/1 و 5/2) و سالمونلا تیفی موریوم (به ترتیب 10 و 20) بدست آمد. قطر هاله عدم رشد باکتری های تیمار شده با اسانس بادرنجبویه در مقایسه با بسیاری از آنتی بیوتیک ها، بیشتر اما از ونکومایسین کمتر بود. اسانس بادرنجبویه می تواند به عنوان یک ماده با خصوصیات ضدمیکروبی خصوصا در فیلم های خوراکی استفاده شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - The phytochemical response of Melissa officinalis L to foliar application of hydro-alcoholic solutions (methanol and ethanol)
اسماعیل خسروی علی مهرآفرین حسنعلی نقدی بادی رضا حاجی آقایی محمدتقی خسروی

Introduction & Aim: The aim of this study was evaluating effect of methanol and ethanol foliar application as a new and safe technology in plant production on lemon balm’s (Melissa officinalis L.) volatile oil components.Experimental: Experimental carried out چکیده کامل

Introduction & Aim: The aim of this study was evaluating effect of methanol and ethanol foliar application as a new and safe technology in plant production on lemon balm’s (Melissa officinalis L.) volatile oil components.Experimental: Experimental carried out based on a Randomized Complete Block Design (RCBD) with fifteen treatments and three replications in the experimental field of medicinal plants institute (ACECR) in Haljerd in the Alborz province at 2010. The treatments of this study including: control, control distilled water, aqueous ethanol solutions with 10, 20, 30, 40 and 50% (v/v), aqueous methanol solutions with 10, 20, 30, 40 and 50% (v/v) and ethanol-methanol equal mixtures with 5, 15 and 25% (v/v). In this study, phytochemical characters by GC-MS were evaluated.Results & Discussion: The results were indicated that spraying of ethanol and methanol on phytochemical characters have significant difference (p<0.01). The most of biosynthesis of β-caryophyllene, neral, geranial, caryophyllene oxide, Δ-cadinene, Δ-cadinol, citronellal, germacrene-B and geranyl acetate were affected by methanol 50% solution.Industrial and practical Recommendations: The results showed that spraying with methanol 50% was the best treatment for increasing of volatile oil components of Melissa officinalis L. in Karaj conditions. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - The effect of sulphur and Thiobacillus on nutrient absorption, growth and essential oil in lemon balm (Melissa officinalis L.)
مهراب یادگاری رحیم برزگر

Background & Aim: In order study the effect of Thiobacillus, sulphur and organic materials on vegetative growth and essence production in lemon balm (Melissa officinalis L.) was conducted in pots in field condition at Shahrekord, Iran on 2008.Experimental: The facto چکیده کامل

Background & Aim: In order study the effect of Thiobacillus, sulphur and organic materials on vegetative growth and essence production in lemon balm (Melissa officinalis L.) was conducted in pots in field condition at Shahrekord, Iran on 2008.Experimental: The factors were ten soil treatments inclusive 200 kg/ha sulphur, 400 kg/ha sulphur, 600 kg/ha sulphur, 200 kg/ha sulphur + Thiobacillus, 400 kg/ha sulphur + Thiobacillus, 600 kg/ha sulphur + Thiobacillus, 200 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials, 400 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials, 600 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials and without application of sulphur, Thiobacillus and organic materials.Results & Discussion: The results revealed significant differences between treatments in cupper, zinc, iron and manganese content in soil after harvesting and fresh weight, dry weight and number of lateral stems in plants. Also, differences between essence content in dry plants in various treatments were significant. Treatment of 400 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials and control demonstrated the highest and lowest cupper and manganese content in soil after harvesting and fresh weight, dry weight and lateral stems in plants respectively. In this research we observed the significant effect of sulphur on content of essential oil. The highest essence content in dry plants was produced by 400 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials and 600 kg/ha sulphur + Thiobacillus + organic materials. The correlation between traits showed that the more dry weight, Fe and Zn content in soil made the more essence content. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - Total phenolic contents in sponge cake with different concentrations of the leaves of lemon balm
ندا سادات نوری زاده محمد حجت الاسلامی جواد کرامت

Background & Aim: Nowdays consumers prefer to eat healthier foods, therefore producers and researchers are involved to improve the variety, quality, taste of food products. Lemon balm is a perennial, aromatic, herb that contains many phenolic compounds. In this rese چکیده کامل

Background & Aim: Nowdays consumers prefer to eat healthier foods, therefore producers and researchers are involved to improve the variety, quality, taste of food products. Lemon balm is a perennial, aromatic, herb that contains many phenolic compounds. In this research the effect of additing lemon balm powder (by reducing of wheat flour in formulation, instead) on qualities of sponge cakes were investigated.Experimental: Samples were prepared by different addiing lemon balm powder (2.5, 5, 7.5, 10 percent), the control sample was also prepared according to standard sponge cake formulation.then, phenolic compounds amount were analyzed by HPLC.Results & Discussion: The samples contained up to 7.5 percent lemon balm powder had a good acceptance and it could be considered as a food containing more phenolic compound. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

21 - باززایی غیر مستقیم گیاه دارویی درخطر انقراض زرین گیاه( Dracocephalum kotschyi Boiss)
پریسا جنوبی احمد مجد میترا زمانی نصرابادی

زرین گیاه ( Dracocephalum kotschyi Boiss) یکی از گونه های دارویی و معطر نعناعیان است که در ارتفاعات شمالی و شمال شرقی ایران یافت می شود. زرین گیاه به علت شرایط خاص رویشگاه و برداشت بی رویه انسانی این گیاه در خطر انقراض قرار دارد. در این مطالعه نتایج حاصل از کشت درون شیش چکیده کامل

زرین گیاه ( Dracocephalum kotschyi Boiss) یکی از گونه های دارویی و معطر نعناعیان است که در ارتفاعات شمالی و شمال شرقی ایران یافت می شود. زرین گیاه به علت شرایط خاص رویشگاه و برداشت بی رویه انسانی این گیاه در خطر انقراض قرار دارد. در این مطالعه نتایج حاصل از کشت درون شیشه ای جداکشت های مختلف بدست آمده از دانه رست های سترون بدست آمد. کلیه تیمارهای بکار رفته برای محور زیر لپه تنها به کالوس زایی انجامید و باززایی مشاهده نشد. نتایج باززایی غیر مستقیم برگ لپه ای 14 روزه نشان داد که بیشترین درصد کالوس زایی مربوط به ریزنمونه های کشت شده در محیط کشت MSحاوی mg l-1 5/0 BA و mg l-1NAA 0/5 بود. کالوس های منتقل شده به محیط کشت باززایی حاوی mg l-1 2 BAو mg l-1 2/0NAA میزان 3/33% باززایی شاخه را نشان داد. همچنین به منظور القای نوساقه از طریق باززایی غیر مستقیم با واکشت متوالیریزنمونه برگ لپه ای در محیط کشت حاوی 1 میلی گرم بر لیتر BA و 1 میلی گرم بر لیتر NAA 3/53 % باززایی گزارش شد. بهترین درصد ریشه زایی به میزان 75% از محیط القای ریشه حاوی 2 میلی گرم بر لیتر NAA بدست آمد پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

22 - تاثیر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر آنزیمها و بافت کبد در موش کوچک آزمایشگاهی
مهرداد مدرسی صفیه گلخنی مهران مجلسی

بادرنجبویه (Melissa officinalis) گیاهی است معطر که دارای خواص درمانی فراوان از جمله آرام بخش، آنتی اکسیدان و ضدباکتری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر میزان تغییرات فعالیت آنزیم های کبدی ASTALTو ALPو بافت کبد در موش کوچک آزمایشگاهی نر ن چکیده کامل

بادرنجبویه (Melissa officinalis) گیاهی است معطر که دارای خواص درمانی فراوان از جمله آرام بخش، آنتی اکسیدان و ضدباکتری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر میزان تغییرات فعالیت آنزیم های کبدی ASTALTو ALPو بافت کبد در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد Balb/Cانجام گرفت. در این مطالعه تجربی 40 سر موش کوچک آزمایشگاهی از نژاد Balb/Cبه صورت کاملا تصادفی در پنج گروه شامل سه گروه تیمار و گروه های کنترل و دارونما تقسیم و در شرایطی یکسان نگهداری شدند. عصاره بادرنجبویه در سه دوز 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم تهیه و به روش درون صفاقی به مدت 20 روز به صورت یک روز در میان تزریق شد. از نرمال سالین نیز جهت تزریق به گروه دارونما استفاده گردید.بعد از آخرین تزریق خون گیری انجام و بافت کبد جدا گردید. میزان تغییرات آنزیم های ASTALTو ALPتوسط آزمون ANOVAبا نرم افزار SPSSدر سطح 05/0≥Pآنالیز گردید و در عین حال بافت کبد جهت بررسی تغییرات بافتی این اندام مورد بررسی قرار گرفت.نتایج حاکی از کاهش معنی دار ALTو ALPدر دوز mg/kg200 است (05/0P ). تعداد هپاتوسیت ها و هیستولوژی بافت کبد تغییرات معنی داری را نشان نمی دهد.به طور کلی می توان گفت عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه با کاهش فعالیت آنزیم های ALTو ALPو عدم تغییردر بافت کبد توانسته نقش حفاظتی خود را به اثبات برساند. از این رو در صورت استفاده صحیح می تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان بیماری ها در طب سنتی و طب رایج داشته باشد. ر پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

23 - بررسی تاثیر عصاره های بادرنجبویه و ناخنک بر عملکرد کبد و تغییرات فیزیولوژیک موش صحرایی
مریم کریمی دهکردی فرید رضایی مریم الماسی

10.22034/ascij.2022.1928845.1250

در طب سنتی کشور ما استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری های مختلف در حال گسترش است، اما اثرات ترکیبات فعال بیولوژیک برخی از گونه های گیاهی بر سلامت انسان همچنان ناشناخته باقی مانده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره های اتانولی بادرنجبویه و ناخنک بر آنزیم های چکیده کامل

در طب سنتی کشور ما استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری های مختلف در حال گسترش است، اما اثرات ترکیبات فعال بیولوژیک برخی از گونه های گیاهی بر سلامت انسان همچنان ناشناخته باقی مانده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره های اتانولی بادرنجبویه و ناخنک بر آنزیم های کبدی ALT و AST انجام شد. در مطالعه حاضر 50 سر موش صحرایی نژاد Sprague-Dawley به پنج گروه مساوی تقسیم شدند. موش‌های گروه اول و دوم روزانه به میزان 600 و 1200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره بادرنجبویه و موش‌های گروه سوم و چهارم روزانه به میزان 600 و 1200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره ناخنک دریافت کردند. پس از 30 روز از قلب موش‌ها خونگیری به عمل آمد و پس از جدا کردن سرم، اندازه گیری آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فعالیت آنزیم AST سرم موش‌های گروه های دریافت کننده عصاره بادرنجبویه و ناخنک در مقایسه با موش‌های گروه کنترل افزایش یافته است که این افزایش فعالیت در گروه ناخنک دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل معنی داری بود (02/0=p ). بیشترین میزان فعالیت آنزیم ALT سرم در موش های دریافت کننده بادرنجبویه دوز پایین مشاهده گردید که افزایش معنی دار نبود (05/0 <p ). هرچند این گیاهان به فراوانی در طب سنتی جهت درمان بیماری ها یا به عنوان دم نوش استفاده می شوند ولیکن نتایج این مطالعه با توجه به افزایش آنزیم های کبدی نشان داد که استفاده بیش از حد از این عصاره ها می تواند باعث افزایش احتمال آسیب های کبدی شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

24 - مقایسه تاثیر کود‌های زیستی و دامی بر‌خصوصیات زراعی گیاه دارویی بادرنجبویه
رضا طهماسبی عمران هرمز فلاح آملی یوسف نیک‌نژاد جابر مهدی‌نیا افرا

به منظور مطالعه اثر کود های آلی و بیولوژیکی بر ویژگی های رشد، عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1393 در استان مازندران شهرستان محمود آباد انجام شد. عامل ا چکیده کامل

به منظور مطالعه اثر کود های آلی و بیولوژیکی بر ویژگی های رشد، عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1393 در استان مازندران شهرستان محمود آباد انجام شد. عامل اول در سه سطح شامل کاربرد کود گوسفندی به مقدار 5 و 10 تن در هکتار و عدم مصرف یا شاهد، عامل دوم در چهار سطح شامل باکتری ازتوباکتر و باسیلوس به ترتیب از سویه های ( chrococcumو pobilis)، ترکیب دو باکتری و عدم مصرف می باشند. نتایج نشان داد، کاربرد کود های دامی و بیولوژیک منجر به افزایش طول ریشه، وزن ریشه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه، درصد اسانس، عملکرد اسانس و همچنین وزن خشک بوته نسبت به شاهد گردید و تیمار های تلفیقی کود گوسفندی و باکتری ها بیش ترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. اثرات متقابل کود گوسفندی و باکتری نشان داد که بیش ترین مقدار طول ریشه از تیمار 10 تن و تلفیق مصرف باکتری با میانگین 66/43 سانتی متر و کم ترین آن با میانگین 24 سانتی متر در تیمار عدم مصرف کود گوسفندی و باکتری حاصل شد. استفاده از ترکیب تیمار کود زیستی و دامی، منجر به افزایش 55 درصدی وزن خشک کل گیاه نسبت به سایر تیمار شاهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

25 - اثر دما، تنش خشکی و شوری بر جوانه زنی بذور ده گیاهان دارویی
مهراب یادگاری عبداله قاسمی

جهت بررسی اثرات تنش‌های شوری، دما و خشکی بر شاخص های جوانه‌زنی در بذور قدومه، شوید، گاوزبان، همیشه بهار، گل راعی، بادرنجبویه، خرفه، مخلصه، آویشن و شنبلیله، آزمایشاتی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تنش شوری (4 غلظت 0، 25/0، 5 چکیده کامل

جهت بررسی اثرات تنش‌های شوری، دما و خشکی بر شاخص های جوانه‌زنی در بذور قدومه، شوید، گاوزبان، همیشه بهار، گل راعی، بادرنجبویه، خرفه، مخلصه، آویشن و شنبلیله، آزمایشاتی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تنش شوری (4 غلظت 0، 25/0، 5/0 و 75/0 میلی مولار کلرید سدیم)، تنش خشکی (پلی اتیلن گلیکول 0، 6/0- ، 9/0-، 2/1- بار)، حرارتی (20/10، 15/25، 20/30، 25/35 درجه سانتی گراد در شب/روز) بود. نتایج نشان داد که تیمارها بر شاخص‌های جوانه‌زنی اثر معنی‌داری داشتند. با مقایسه بین گونه ها، بیشترین بنیه بذر و درصد جوانه‌زنی در بذور خرفه بدست آمد. بذور خرفه دارای بیشترین تحمل به شوری و خشکی بودند و بذور بادرنجبویه و آویشن در بیشتر شاخص‌ها، کمترین مقادیر را به خود اختصاص دادند. با افزایش سطوح شوری و خشکی، وزن خشک و تر ریشه‌چه، وزن خشک و تر ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه و بنیه بذر در تمامی گونه‌ها کاهش یافت. درصد جوانه زنی با افزایش سطح درجه حرارت بیشتر شد، اما با افزایش سطوح شوری و خشکی، کاهش یافت. بیشترین بنیه بذر در دمای 20/30 درجه سانتیگراد شب/ روز و بدون تنش شوری و خشکی (شاهد) و کمترین میزان در درجه حرارت10/20درجه سانتیگراد شب/روز، غلظت 75/0 میلی مولار کلرید سدیم و 2/1- بار از پلی‌اتین گلیکول بدست آمد. بذوری مانند خرفه قابل توصیه برای کاشت در مناطق شور و خشکی بوده و بذوری مانند آویشن و بادرنجبویه، غیرقابل توصیه برای این مناطق می‌باشند. پرونده مقاله

فهرست مقالات بادرنجبویه

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی