• فهرست مقالات تیمار

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - عوامل تأثیرگذار بر واگرایی ترکمانان صوفی آناتولی از آل‌عثمان
        مهدی جمالی فر مهدی عبادی
        ترکمانان صوفی آناتولی در اوائل دوره عثمانی به واسطه حضور و نقش پررنگ در تأسیس و توسعه قلمروی عثمانی و برآمدن آن‌ در قامت یک دولت مقتدر، به رغم‌ ماهیت واگرایانۀ غالب بر شیوه زندگی آ‌ن‌ها، با آل‌عثمان همگرایی پررنگی پیدا کرده بودند. بر این اساس، ترکمانان کوچ نشین و نیمه چکیده کامل
        ترکمانان صوفی آناتولی در اوائل دوره عثمانی به واسطه حضور و نقش پررنگ در تأسیس و توسعه قلمروی عثمانی و برآمدن آن‌ در قامت یک دولت مقتدر، به رغم‌ ماهیت واگرایانۀ غالب بر شیوه زندگی آ‌ن‌ها، با آل‌عثمان همگرایی پررنگی پیدا کرده بودند. بر این اساس، ترکمانان کوچ نشین و نیمه کوچ نشین آناتولی پیرو تصوّف عامیانه و در رأس آ‌ن‌ها دراویش صوفی، مناسبات حسن ه ای با سلاطین نخستین عثمانی داشتند. به‌تدریج تحولات تاریخی این روند را دچار دگرگونی کرد. عثمانیان در نیمه دوم قرن نهم هجری، قسطنطنیه را فتح کردند و پایتخت خود را به این کلان شهر جهانی انتقال دادند. به دنبال این فتح، دیوان سالاری عثمانی مرحله جدیدی از تکامل و توسعه را تجربه کرد و سیاست های آل‌عثمان در قبال ترکمانان، بانیان پیشین تأسیس دولت عثمانی، به شکل بنیادینی تغییر یافت؛ این در حالی بود که جمعیت پرشماری از ترکمانان، بر شیوه‌ها و سنت زندگی عشایری پافشاری می‌کردند. بنابر یافته‌های این مطالعه، توسعه و تکامل دیوان سالاری عثمانی در دوره بعد از فتح استانبول و در رأس آن سه نهاد تیمار، دِوشیرمه و مدرسه، نقش‌ تعیین‌کننده‌ای در روند منزوی‌سازی ترکمانان ایفا کردند.افزون براین، سیاست تمرکزگرایی عثمانیان در مواجهه با ترکمانان کوچ‌نشین و نیمه کوچ نشین و نیز تحقیر این گروه ها از سوی نخبگان جامعه عثمانی، واگرایی ترکمانان صوفی از عثمانی‌ها و همگرایی آ‌ن‌ها به صفویان را تشدید می‌کرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بهبود ویژگی‌های صوتی چوب سرو سیمین (Cupressus arizonica) با حذف مواد استخراجی
        سهیلا زمانی نسب امیر لشگری مهران روح نیا احمد جهان لتیباری آژنگ دینی
        در این تحقیق به بررسی اثر آبشویی و اتانول-استن شویی و همچنین پیش تیمار تخمیر با مخمر نان در گونه‌ی سرو سیمین (Cupressus arizonica) پرداخته شده است. آزمونه‌ها تحت شرایط پیش تیمار با مخمر نان و بدون پیش تیمار، مورد آبشویی و حذف مواد استخراجی در حلال آلی قرار گرفتند و توسط چکیده کامل
        در این تحقیق به بررسی اثر آبشویی و اتانول-استن شویی و همچنین پیش تیمار تخمیر با مخمر نان در گونه‌ی سرو سیمین (Cupressus arizonica) پرداخته شده است. آزمونه‌ها تحت شرایط پیش تیمار با مخمر نان و بدون پیش تیمار، مورد آبشویی و حذف مواد استخراجی در حلال آلی قرار گرفتند و توسط آزمون ارتعاش اجباری در تیر دو سر آزاد مورد آزمون دینامیکی قرار گرفتند. هردو شیوه‌ی آبشویی و حذف واد استخراجی توسط حلال آلی کاهش معنی‌دار دانسیته و میرایی ارتعاش را در پی داشت در حالیکه مقادیر کارایی تبدیل آکوستیک به از خود افزایش نشان داد. میزان بهبود ویژگی‌های آکوستیکی در اثر اتانول-استن شویی بیش از ابشویی بود. پیش تیمار تخمیر سبب افزایش روند تغییرات در هر دو شیوه‌ی آبشویی و اتانول-استن شویی گردید. مدول‌الاستیسیته دینامیک تحت آبشویی، و اتانول استن-شویی و پیش تیمار تخمیر تغییر معنی‌داری از خود نشان نداد. به طور کل آزمونه‌های اتانول-استن شویی شده تحت پیش تیمار تخمیر بالاترین شاخصه‌های صوتی را از خود به جای گذاشتند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - اثر پیش تیمارهای حرارت و انجماد-یخ زدایی بر هیدرولیز آنزیمی پروتئین عدس به وسیله آنزیم آلکالاز و تولید پپتیدهای آنتی‌اکسیدان
        پرستو قاسمی مهتا میرزایی سعید میردامادی
        مقدمه: فعالیت زیستی محصولات هیدرولیز پروتئینی تحت تاثیر نوع آنزیم، فعالیت آنزیم و شرایط هیدرولیز آنزیمی نظیر دما، زمان و نسبت آنزیم/ سوبسترا و فرآیند پیش تیمار پروتئین می باشد. فرآیند پیش تیمار می تواند از طریق تاثیر بر ساختار فضایی پروتئین و افزایش دسترسی آنزیم به باند چکیده کامل
        مقدمه: فعالیت زیستی محصولات هیدرولیز پروتئینی تحت تاثیر نوع آنزیم، فعالیت آنزیم و شرایط هیدرولیز آنزیمی نظیر دما، زمان و نسبت آنزیم/ سوبسترا و فرآیند پیش تیمار پروتئین می باشد. فرآیند پیش تیمار می تواند از طریق تاثیر بر ساختار فضایی پروتئین و افزایش دسترسی آنزیم به باندهای پپتیدی، بر پیشرفت هیدرولیز آنزیمی و تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان موثر باشد. مواد و روش ها: پروتئین استخراج شده از عدس ابتدا تحت پیش تیمارهای حرارت (65 ،75، 85 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه) و انجماد-یخ زدایی (3 سیکل انجماد در دمای 20- درجه سانتی گراد و یخ زدایی در دمای محیط) و هیدرولیز آنزیمی به وسیله آنزیم آلکالاز (با نسبت آنزیم به سوبسترا 90 آنسون / کیلوگرم پروتئین، دمای 55 درجه سانتی گراد، 3 ساعت) قرار گرفت. در طی زمان، پیشرفت هیدرولیز آنزیمی با روش ارتوفتال آلدئید (OPA) و فعالیت آنتی اکسیدانی با روش های مهارکنندگی رادیکال های DPPH و ABTS مورد بررسی قرار گرفتند و با نمونه کنترل (بدون پیش تیمار) مقایسه شدند. یافته ها: پیش تیمار نمونه در دمای 75 درجه سانتی گراد به مدت 180 دقیقه، بیشترین اثر را در افزایش شدت هیدرولیز آنزیمی نسبت به نمونه های کنترل بدون پیش تیمار داشت. حداکثر میزان فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH (57/63 درصد) مربوط به نمونه پیش تیمار شده در دمای 65 درجه سانتی گراد و حداکثر میزان فعالیت مهار کنندگی رادیکال ABTS (24/36 درصد) مربوط به نمونه پیش تیمار شده بوسیله فرآیند انجماد-یخ زدایی در زمان 180 دقیقه بود. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که پیش تیمار حرارتی و انجماد-یخ زدایی قبل از هیدرولیز آنزیمی اثر مثبتی بر پیشرفت هیدرولیز آنزیمی و تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان دارد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، فرآیند پیش تیمار حرارتی پروتئین عدس در دمای 65 درجه سانتی گراد یا انجماد-یخ زدایی و هیدرولیز آنزیمی بوسیله آنزیم آلکالاز روشی موثر در تولید محصول هیدرولیز پروتئین عدس برای کاربرد در فرمولاسیون محصولات غذایی فراسودمند شناخته شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - تاثیر پیش تیمار اولتراسونیک بر قدرت آنتی‎اکسیدانی و ترکیبات فنولیک عصاره برنج قهوه‌ای و سفید حاصل از واریته سرخه لنجان
        کیانا پورمحمدی الهه عابدی محسن خالقان محمدرضا محمودی
        مقدمه: برنج قهوه ای از نظر ویژگی های تغذیه ای و ترکیبات فنولیک در مقایسه با برنج سفید، مفیدتر می باشد. به کارگیری پیش تیمار فراصوت روش موثری می باشد که علاوه بر صرف زمان کمتر، راندمان عمل و سرعت فرآیند استخراج را افزایش داده و مصرف حلال را کاهش می دهد. مواد و روش ها: د چکیده کامل
        مقدمه: برنج قهوه ای از نظر ویژگی های تغذیه ای و ترکیبات فنولیک در مقایسه با برنج سفید، مفیدتر می باشد. به کارگیری پیش تیمار فراصوت روش موثری می باشد که علاوه بر صرف زمان کمتر، راندمان عمل و سرعت فرآیند استخراج را افزایش داده و مصرف حلال را کاهش می دهد. مواد و روش ها: در این تحقیق، میزان فنل تام، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی (با استفاده از ظرفیت مهارکنندگی DPPH) دو عصاره برنج سفید و قهوه ای با استفاده از حلال های مختلف (آب، متانول 100%، اتانول%، اتانول 50%- متانول 50%، اتانول50%- آب50% و متانول 50%- آب 50%) و دو روش استخراج معمولی و فراصوت اندازه گیری شد. یافته ها: بیشترین میزان فلاونوئید (mg Gallic acid/ kg 162)، پلی فنل (mg quercetin / kg 5/142) و قدرت مهارکنندگی رادیکال DPPH ( % 4/76 ) مربوط به برنج قهوه ای در شرایط استخراج توسط فراصوت و حلال متانول-اتانول بود. از آزمون کولموگروف اسمیرنوف به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای پژوهش استفاده شد. تمام اثرات اصلی شامل (روش استخراج، نوع برنج و حلال مورد استفاده برای استخراج) و تمام اثرات متقابل (روش استخراج × نوع برنج، روش مورد استفاده برای استخراج × حلال مورد استفاده برای استخراج، نوع برنج × روش استخراج × نوع برنج × حلال مورد استفاده برای استخراج) تاثیر معناداری بر میزان پلی فنل، فلاونوئیدها و قدرت مهارکنندگی رادیکال DPPH دارند (05/0>P). نتیجه گیری:نتایج کلی این تحقیق نشان داد که تحت شرایط یکسان استخراج توسط حلال های مختلف، میزان محتوی فنول تام و فلاونوئیدی برنج قهوه ای بیش از برنج سفید بود و روش فراصوت بسیار موثرتر از سوکسله به منظور فرایند استخراج ارزیابی شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - ارزیابی فعالیت ضد قارچی اسانس دارچین بر کنترل قارچ فوزاریوم سولانی تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای
        هادی سالک معراجی اکرم حاتمی سعید حزبئی پور محمد جواد زارع خشنود نوراللهی
        به منظور بررسی اثر اسانس دارچین بر مهار قارچ Fusarium solani، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای اجرا گردید. آزمایش اول اثر پنج غلظت اسانس دارچین (صفر، 500، 1000، 1500 و 2000 قسمت در میلیون) بر مهار قارچ در شرایط آزمایشگا چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر اسانس دارچین بر مهار قارچ Fusarium solani، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای اجرا گردید. آزمایش اول اثر پنج غلظت اسانس دارچین (صفر، 500، 1000، 1500 و 2000 قسمت در میلیون) بر مهار قارچ در شرایط آزمایشگاهی و آزمایش دوم شامل سه روش کاربرد اسانس (محلول پاشی، پیش تیمار کردن بذر و نشاء و کاربرد اسانس همراه با آب آبیاری) در غلظت های مورد نظر بر کنترل قارچ نامبرده روی گیاه گوجه فرنگی تحت شرایط گلخانه ای بود. اسانس دارچین در شرایط آزمایشگاهی رشد قارچ را به طور کامل در همه غلظت ها کنترل کرد. نتایج نشان داد که کاربرد اسانس همراه با آب آبیاری با 33/58 درصد بازدارندگی، بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری داشت. حداکثر مهار از رشد قارچ (16/54 درصد) به روش پیش تیمار کردن، در غلظت 2000 قسمت در میلیون اسانس حاصل شد. بیشترین درصد بقاء بوته ها به روش محلول پاشی اسانس، با 48/37 درصد، در غلظت 1500 مشاهده گردید ولی در غلظت 2000 قسمت در میلیون، محلول پاشی موجب گیاه سوزی شد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، کاربرد اسانس دارچین همراه با آب آبیاری می تواند به عنوان روشی مناسب جهت مهار زیستی قارچ F. solani باشد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - اثر تنش خشکی و پرایمینگ بذر بر خصوصیات رویشی و زایشی بذر کرچک (Ricinus communis L.) رقم محلی اصفهان
        سونیا عباسی صدر سوران شرفی عبدالله حسن زاده قورت تپه
        خشکی عامل مهمی است که بر جوانه زنی و رشد اولیه و سرعت نمو گیاه تاثیرگذار می باشد و به علت کاهش استقرار اولیه عملکرد اقتصادی را کاهش می دهد. استفاده از پیش تیمار بذور به منظور همگنی سبز شدن و افزایش سرعت رشد و کاهش اثرات نامساعد محیطی و به دنبال آن بهبود عملکرد می باشد. چکیده کامل
        خشکی عامل مهمی است که بر جوانه زنی و رشد اولیه و سرعت نمو گیاه تاثیرگذار می باشد و به علت کاهش استقرار اولیه عملکرد اقتصادی را کاهش می دهد. استفاده از پیش تیمار بذور به منظور همگنی سبز شدن و افزایش سرعت رشد و کاهش اثرات نامساعد محیطی و به دنبال آن بهبود عملکرد می باشد. این روش ظهور زود هنگام و استقرار گیاه را تسهیل می بخشد لذا به منظور بررسی اثر تنش خشکی و پرایمینگ بذر بر خصوصیات رویشی و زایشی دانه کرچک، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه ساعتلو، مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی، در سال زراعی 94 -1393 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از عامل اصلی شامل 4 تیمار تنش خشکی (60، 90، 110 و 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و عامل فرعی شامل 4 تیمار پرایمینگ بذر (شاهد، هیدروپرایمینگ، سالسیلیک اسید 1 میلی مولار و آب اکسیژنه) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که خشکی تأثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، تعداد کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد روغن و شاخص برداشت داشت. از لحاظ تیمارهای پرایمینگ نیز مشاهده گردید که صفات ارتفاع بوته، تعداد و وزن کپسول، تعداد دانه و وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن تحت تأثیر تیمارهای پرایمینگ قرار گرفتند. اثر متقابل بین تیمارهای خشکی و پرایمینگ نیز بر عملکرد دانه معنی دار بود. در صفات ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد روغن و شاخص برداشت، تیمار 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بالاترین مقدار را دارا بود. در صفات ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن، که تحت تأثیر پرایمینگ قرار گرفته بودند تیمار سالسیلیک اسید توانست بیشترین مقدار را به خود اختصاص دهد. بیشترین عملکرد دانه و وزن 1000 دانه مربوط به تیمار اثر متقابل 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و پرایمینگ با سالسیلیک اسید بود. بنابراین، وجود تکنولوژی همچون پیش تیمار که بتواند باعث رسیدگی زودهنگام محصول قبل از بروز تنش های گرمایی و خشکی شود ضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - تاثیر پیش تیمارهای فیزیکی و هیدروپرایمینگ بذر بر برخی صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک همیشه بهار رقم کم پر (Calendula officinalis)
        سحر باصرکوچه باغ فرهاد فرح وش بهرام میرشکاری فرخ رحیم زاده خویی حمداله کاظمی‌اربط
        تأثیر تیمارهای مختلف بذر بر جوانه زنی همیشه بهار طی آزمایشی در سال 1391 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل تیمار اولتراسونیک با حداکثر 3 وات بر سانتی متر مر چکیده کامل
        تأثیر تیمارهای مختلف بذر بر جوانه زنی همیشه بهار طی آزمایشی در سال 1391 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل تیمار اولتراسونیک با حداکثر 3 وات بر سانتی متر مربع و تیمار اشعه گاما و بتا (با شدت ثابت2 میکروکوریل) به مدت 10دقیقه، تیمار لیزر (با طول موج 6328 آنگستروم) و میدان مغناطیسی (با شدت 40 میلی تسلا) در سه زمان 5 ،10 و 15 دقیقه بر بذرهای خیس شده، هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت و شاهد بودند. نتایج نشان داد که وقتی بذور همیشه بهار بعد از تیمار با اشعه لیزر 15 دقیقه ای کاشته شدند، عملکرد گل آن (85/13 گرم) نسبت به تیمار شاهد (4.34 گرم) حدود 219 درصد افزایش نشان داد که اختلاف معنی داری با بقیه تیمارها داشت. بیشترین عملکرد بیولوژیک مربوط به تیمار میدان مغناطیسی 10 دقیقه (33.20 گرم در متر مربع) و کمترین آن به تیمار شاهد (7.89 گرم در متر مربع) اختصاص یافتند. بیشترین شاخص برداشت به تیمار اشعه گاما 10 دقیقه (69.07 درصد) بود و کمترین آن در تیمار لیزر 15 دقیقه (18.18 درصد) تعلق داشتند. بنابراین، اعمال تیمارهای تشعشعات فیزیکی (اشعه گاما، میدان مغناطیسی و اشعه لیزر) برای افزایش محصول در رقم کم پر گل همیشه بهار قابل استفاده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - اثر پیش تیمار بذر بر صفات مورفوفنولوژیک و عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی
        نسیبه پاکباز مهرشاد براری علی اشرف مهرابی علی حاتمی
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذر بر صفات مورفوفنولوژیک و عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذر بر صفات مورفوفنولوژیک و عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی آزمایش شامل شرایط رطوبتی (آبی و دیم) و عوامل فرعی شامل ترکیب ژنوتیپ های مختلف عدس (گچساران، کیمیا، 6037ILL، محلی) و سطوح مختلف پی ش تیمار بذر (شاهد، پیش تیمار هیدرو، پیش تیمار کینتین، پیش تیمار KNO3، پیش تیمار PEG 8000) می باشند. نتایج نشان دادند که اثر ژنوتیپ تقریباً در تمام صفات بررسی شده در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. اثر متقابل هر سه فاکتور بر تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد گل در بوته، تعداد گل خشکیده در بوته و وزن خشک بوته در سطح احتمال یک درصد و بر صفت عملکرد دانه در سطح 5 درصد معنی دار بود. در شرایط دیم، پیش تیمار نیترات پتاسیم با ژنوتیپ محلی از نظر صفات مورفولوژیک مورد بررسی و با ژنوتیپ 6037ILL از نظر صفت عملکرد دانه بهترین ترکیب تیماری بودند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - پیش تیمار بذر با متانول، اتانول، بُر و منگنز و اثر آنها بر برخی از صفات مورفوفیزیولوژیک کلزا (Brassica napus L.) تحت تنش کمبود آب
        ابراهیم خلیل وند بهروزیار
        اثرات پیش تیمار بذر با متانول، اتانول و عناصر ریز مغذی بُر و منگنز بر تعدادی از صفات مورفوفیزیولوژیک کلزا تحت تنش کمبود آب طی دو آزمایش مجزا در سال 1391 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت آزمایشگاهی در قالب طرح کاملاً تصادفی و در چکیده کامل
        اثرات پیش تیمار بذر با متانول، اتانول و عناصر ریز مغذی بُر و منگنز بر تعدادی از صفات مورفوفیزیولوژیک کلزا تحت تنش کمبود آب طی دو آزمایش مجزا در سال 1391 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت آزمایشگاهی در قالب طرح کاملاً تصادفی و در شرایط گلخانه ی در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاًتصادفی با 3 تکراربررسی گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از ترکیب پیش تیمار بذر در 5 سطح شامل: بدون پیش تیمار (شاهد)، اتانول با غلظت 2 درصد حجمی، متانول با غلظت 2 درصد حجمی، سولفات منگنز و اسید بوریک با غلظت 5 در هزار و تنش کمبود آب در چهار سطح شامل: 25،50، 75 و 100 درصد رطوبت قابل دسترس. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار بر صفات متوسط زمان جوانه زنی و سرعت جوانه زنی در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. همچنین اثر اصلی پیش تیمار بذر با ترکیبات متفاوت و نیز سطوح مختلف تنش کمبود آب بر صفات محتوای رطوبت نسبی برگ و تعداد خورجین در بوته و اثر متقابل پیش تیمار ترکیبات متفاوت در سطوح مختلف تنش کمبود آب بر صفات عملکرد دانه، مقاومت روزنه ای و وزن خشک بوته در سطح احتمال 1 درصد نیز معنی دار شدند. بر اساس مقایسه میانگین داده‌ها، متوسط زمان لازم برای جوانه زنی و سرعت جوانه زنی در اثر پیش تیمار با اتانول به ترتیب 65 و 72 درصد افزایش نشان دادند. همچنین، صفات مقدار نسبی آب برگ و تعداد خورجین در بوته در اثر پیش تیمار بذر با اتانول به ترتیب 8 و 9% افزایش یافتند. پیش تیمار بذر با اتانول در تیمار 100 درصد رطوبت قابل دسترس نسبت به پیش تیمار بذر با سولفات منگنز در تیمار 25% رطوبت قابل دسترس موجب افزایش 85 درصدی عملکرد دانه گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - اثرات هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ با استفاده از نمک‌های نیتراتی بر شاخص‌های جوانه‌زنی گیاهچه سویا (Glycine max L)
        مجید عبدلی بهنوش رسایی
        بمنظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بصورت هیدروپرایمینگ و نمکهای نیترات بر خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلولهای ا چکیده کامل
        بمنظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بصورت هیدروپرایمینگ و نمکهای نیترات بر خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلولهای اسمزی 0.5، 1 و 2 درصد نیترات پتاسیم، نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و نیترات سدیم بودند. نتایج نشان داد که با افزایش نیترات پتاسیم و نیترات سدیم از 0.5 به 2 درصد جهت پیش تیمار کردن بذور سبب کاهش وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر شد در حالی که در مورد نیترات کلسیم با افزایش دز مصرفی جهت پرایم کردن وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر افزایش یافت و در بین دزهای 0.5، 1 و 2 درصد نیترات آمونیوم از نظر صفات فوق تفاوتی وجود نداشت. از طرفی هیدورپرایمینگ در مقایسه با شاهد تأثیر مثبتی بر وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر سویا نداشت. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با نیترات آمونیوم 2 درصد کمترین میزان درصد جوانه‌زنی (57 درصد) و بیشترین مدت زمان جهت جوانه‌زنی (5 روز) را به خود اختصاص داد و در بین بقیه پیش تیمارهای نمکی نیترات و هیدروپرایمینگ با شاهد تفاوت معنیداری وجود نداشت. بطور کلی در بین انواع نمکهای نیتراتی، نیترات آمونیوم 2 درصد ضعیف ترین پیش تیمار و نیترات کلسیم 2 درصد بعنوان برترین پیش تیمار مشاهده شد که نیترات کلسیم 2 درصد تأثیر بسزایی بر جوانه‌زنی و ویژگیهای رشدی گیاهچه سویا داشت و قابل توصیه جهت پیش تیمار است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - تأثیر ضایعات چای بر خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بذور هیدروپرایم شده لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) تحت تیمار شوری
        مجید قنبری حسن پیرانی پرنیان طالبی سیه سران
        این تحقیق به‌منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 د چکیده کامل
        این تحقیق به‌منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد از محلول اولیه عصاره ضایعات چای و سطوح فاکتور دوم شامل تیمار شوری، در پنج سطح، 0، 25، 50، 75 و 100 درصد از آب دریای خزر با EC (به‌ترتیب 45/0، 56/4، 12/9، 78/13 و 16/18 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش نشان داد اثر تیمارها بر کلیه متغییرهای مورد بررسی معنی‌دار بود. به‌علاوه، برهمکنش تنش شوری و عصاره ضایعات چای از نظر میانگین و درصد جوانه‌زنی در سطح پنج درصد و از نظر طول ریشه‌چه، ضریب آلومتریک، درصد آب بافت گیاهچه و بنیه بذر اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد وجود دارد. افزایش سطوح تنش شوری و غلظت عصاره ضایعات چای موجب کاهش میانگین و درصد جوانه‌زنی، بنیه بذر و فعالیت آنزیم‌های جوانه‌زنی شده (تیمار 100 درصد آب دریای خزر و 20 درصد عصاره ضایعات چای) و افزایش میزان مالون دی آلدهید را در پی داشته است. شاهد (آب مقطر و بدون عصاره ضایعات چای) با تأثیر از هیدروپرایمینگ انجام شده دارای بالاترین میزان خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بوده و دارای کمترین میزان مالون دی آلدهید بوده است. به‌طور کلی، تنش شوری حاصل از آب دریای خزر و اثر آللوپاتیک حاصل از عصاره ضایعات چای بر شاخصه‌های جوانه‌زنی در بذر گیاه لوبیا، تأثیر منفی می گذارد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - تاثیر تسریع کننده‌ها و تنش شوری بر ویژگی‌های جوانه‌زنی چغندرقند (Beta vulgaris L.)
        طیبه سنجری مزاج طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه چغندرقند (رقم فرناندو) تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه چغندرقند (رقم فرناندو) تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل پیش تیمار سالسلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی‌مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 ساعت) و تنش شوری (0، 3-، 6- و 9- دسی ‌زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس اثر تسریع کننده‌ها بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر چغندرقند نشان داد که اثر تسریع کننده‌ها بر صفات درصد جوانه‌-زنی کل، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، محتوی رطوبت نسبی، ضریب جوانه‌زنی و شاخص وزنی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر تنش شوری و نیز اثر توام پیش تیمار و تنش شوری بر تمامی صفات مذکور در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی (9/12 درصد) مربوط به پیش تیمار هیدروپرایم 48 ساعت و تنش شوری 3- دسی ‌زیمنس بر متر و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی (75/6 درصد) مربوط به پیش تیمار سالسیلیک اسید 3/0 میلی‌مولار و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر بود. بیش‌ترین و کم-ترین شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب مربوط به تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی‌مولار و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر (1/9850) و شاهد و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر (730) بود. به طور کلی پیش تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی‌مولار جهت افزایش بنیه بذر گیاه چغندرقند توصیه می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - اثر اسید سالیسیلیک‌ و اسید آسکوربیک‌ بر القاء مقاومت گل راعی (Hypericum perforatum L.) به تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی
        سودا جداری قربان بدلی حسن نورافکن
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل ب چکیده کامل
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. عامل اول شامل تنش شوری در پنج سطح صفر،30، 60، 90، 120 میلی‌مولار و عامل دوم اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک هر یک به ترتیب در چهار سطح صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی‌‌مولار و صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی‌مولار بودند. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار بذور تحت تنش‌شوری با اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک، درصد، سرعت و میانگین مدت جوانه‌زنی را به طور معنی‌داری بهبود بخشید ولی شوری اثر منفی بر صفات یاد شده نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از پیش-تیمار اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با بهبود صفات مرتبط با تندش بذرهای گل راعی، تحمل گیاه را در برابر تنش شوری افزایش می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        14 - بررسی رشد گیاهچه و شاخص ­های جوانه­ زنی ژنوتیپ­ های­ کینوا Chenopodium quinoa Willd)
        نسیم امرایی حشمت امیدی
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        15 - تأثیر پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه گوجه فرنگی
        محمد نوروزی گیوی بهروز اسماعیل پور مهدی محب الدینی سرور خرم دل سعید خماری
        این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌ تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گوجه‌فرنگی در شرایط دمای پایین با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل پیش‌تیمار بذر با اسپرمی چکیده کامل
        این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌ تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گوجه‌فرنگی در شرایط دمای پایین با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل پیش‌تیمار بذر با اسپرمین 1/5 میلی‌مولار، اسپرمیدین 0/5 میلی‌مولار، پوترسین 0/5 میلی‌مولار، متیل‌جاسمونات 0/22 میلی‌مولار، آب مقطر و بدون پیش‌تیمار (شاهد) و سه تیمار دمایی (10، 15 و 20 درجه سانتی‌گراد)بودند. نتایج نشان داد که اثر ساده پیش‌ تیمار و درجه حرارت بذر بر بیشتر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. اثر متقابل پیش‌تیمار و دما نیز بر سرعت جوانه‌زنی، طول ، وزن تر و وزن خشک ساقه‌چه و مدت جوانه‌زنی معنی‌دار شد.با افزایش دما از 15 به 20 درجه سانتی‌گراد یکنواختی جوانه ‌زنی و مدت زمان 50 درصد جوانه‌زنی به‌ترتیب24 و 63 درصد کاهش یافت. بیشترین سرعت جوانه‌زنی جوانه‌زنی (0/3) در پیش‌ تیمار با پوترسین در دمای 20 درجه سانتی‌گراد و کمترین سرعت جوانهجوانه‌زنی (0/1) به شاهد در دمای 15 درجه سانتی‌گراد حاصل شد. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار موجب تسریع جوانه‌زنی و بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی بذر گوجه‌فرنگی در دمای پایین میگردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        16 - بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بالنگو شهری (Lallemantia iberica F and C.M.) تحت تنش خشکی
        زهرا مرادیان حشمت امیدی طاهره کریمی فرشته آزاد بخت رحیم بازمکانی
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه بالنگوی شهریتحت تنش خشکی، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: پیش تیمار با جیبرلین (صفر و 500 میلی گرم در لیتر)، آبسیزیک اسید (صفر و 5 میک چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه بالنگوی شهریتحت تنش خشکی، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: پیش تیمار با جیبرلین (صفر و 500 میلی گرم در لیتر)، آبسیزیک اسید (صفر و 5 میکرومولار) و تنش خشکی (صفر، 3-،6-، 9-، 12- و 15- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار بر طول ساقه چه، جوانه غیر نرمال، ضریب آلومتریک و درصد جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد، بر طول گیاهچه و جوانه نرمال در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. هم چنین نتایج این پژوهش نشان داد که اثر تنش خشکی بر تمامی صفات مذکور بغیر از جوانه نرمال و متوسط زمان جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل پیش تیمار و تنش خشکی بر طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه، ضریب آلومتریک، درصد جوانه زنی و متوسط زمان جوانه‌زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار ولی بر بقیه صفات غیر معنی دار بود. بیش ترین درصد جوانه زنی مربوط به پیش تیمار جیبرلین (91 درصد) بود که افزایش 49/1 درصدی نسبت به تیمار شاهد داشت. هم چنین بیش ترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمار عدم تنش خشکی (5/92 درصد) بود که افزایش72/4 درصدی را نسبت به تیمار تنش خشکی 15- بار نشان داد. کم ترین متوسط زمان جوانه زنی (02/2 روز) با پیش تیمار آبسیزیک اسید 5 میکرومولار و عدم تنش خشکی بدست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با جیبرلین باعث افزایش شاخص های جوانه زنی بالنگو می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        17 - بررسی اثر جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید بر شاخص های جوانه زنی در شرایط تنش شوری (Securigera securidaca L) گیاه دارویی عدس الملک
        حجت عطایی سماق حشمت امیدی مهدی عقیقی شاهوردی مهدی محبعلی
        این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش ‌تیمار و تنش شوری بر جوانه ‌زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در‌ 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10‌ دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با چکیده کامل
        این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش ‌تیمار و تنش شوری بر جوانه ‌زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در‌ 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10‌ دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک ‌اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پی‌پی‌ام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک ‌اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی‌ دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتی‌متر) و طول ساقه ‌چه (4/94 سانتی‌متر) در سطح 500 پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه‌ زنی و سرعت جوانه‌ زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه‌ زنی و یکنواختی جوانه ‌زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک ‌اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه‌ چه به ساقه‌ چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی‌ زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقه‌چه و سرعت جوانه ‌زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه‌ بزنند. برش‌دهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه ‌زنی و سرعت جوانه‌ زنی، سطوح 250 و 500 پی‌پی‌ام برای یکنواختی جوانه‌زنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی‌ پی ‌ام این پیش ‌تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه‌ چه به ساقه‌ چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی‌ دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش ‌تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگی‌های جوانه ‌زنی گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        18 - تأثیر پرایمینگ نیترات پتاسیم بر ویژگی‌های جوانه‌زنی گل سازویی (Scrophularia striata) تحت تنش شوری
        حسین شریفی مقدم خدیجه احمدی
        به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درص چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درصد) و تنش شوری با غلظت های کلرید سدیم در چهار سطح (0 (آب مقطر)، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، ترکیب تیماری نیترات پتاسیم و تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه نشان داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش پرایمینگ و تنش شوری نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی بذر گیاه در عدم تنش شوری و کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد به ترتیب با میانگین های (33/73 درصد) و (44/6 بذر در روز) بدست آمد. کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد نیز باعث افزایش شاخص بنیه گیاهچه شد، به طوری که در عدم تنش با میانگین 93/97 دارای بیش ترین میزان شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشت. افزون بر این بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه نیز در عدم تنش با کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد مشاهده شد. در کل می توان چنین استنباط کرد که کاربرد سطوح نیترات پتاسیم باعث بهبود صفات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه گل سازویی در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        19 - بهبود جوانه زنی شوید در شرایط تنش شوری به وسیله پیش تیمار آبی بذر
        بهاره دلیل
        به‌منظور بررسی تأثیر هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه شوید در شرایط تنش شوری،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در دانشگاه پیام نور انجام شد. بذرهای شوید در آب مقطر در دمای C˚18 به مدت صفر، 5 و 16 ساعت خیسانده شدن چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه شوید در شرایط تنش شوری،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در دانشگاه پیام نور انجام شد. بذرهای شوید در آب مقطر در دمای C˚18 به مدت صفر، 5 و 16 ساعت خیسانده شدند و سپس تا محتوای رطوبت اولیه خشکانده شدند. آزمایش تحت تیمارهای مختلف شوری (صفر، 8 و 16 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) اجرا گردید. درصد جوانه‌زنی، ضریب سرعت، وزن خشک گیاهچه و شاخص قدرت گیاهچه با افزایش مدت هیدرو پرایمینگ افزایش یافت. حداکثر شاخص جوانه ‌زنی برای پیش تیمار به مدت 5 ساعت به دست آمد، اما اختلاف معنی‌ داری بین پیش ‌تیمارهای 5 و 16 ساعت مشاهده نشد. درصد و شاخص جوانه‌ زنی، ضریب سرعت و شاخص قدرت گیاهچه با افزایش شوری کم گردید، اما وقتی شوری زیاد شد T50 افزایش یافت. در هرحال، این صفات در شوری 16 دسی‌زیمنس بر متر به‌ طور معنی‌ داری کمتر از شرایط بدون شوری بود. ضریب سرعت با پیش تیمار به مدت 16 ساعت در مقایسه با بذرهای بدون پیش تیمار و پیش تیمار به مدت 5 ساعت تحت شرایط شوری بهبود یافت. این بهبود با افزایش شوری بیشتر شد. این نتایج نشان می‌دهند که پیش تیمار آبی به مدت 16 ساعت بهترین طول مدت پیش تیمار آبی برای تقویت کردن بذرهای شوید می‌باشد. علاوه براین، برخی اثرات شوری روی جوانه ‌زنی شوید می‌تواند به وسیله پیش تیمار آبی بذرها جبران گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        20 - تأثیر پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و جوانه‌زنی بذر گندم در مقایسه با چاودار وحشی در شرایط تنش خشکی
        اصغر گنجه علی عبادی سدابه جهانبخش قاسم پرمون
        به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صف چکیده کامل
        به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صفر (شاهد)، 3- ، 6- و 9- بار و پیش تیمار با اسید سالیسلیک شامل صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌مولار بود. نتایج نشان داد، جوانه زنی گندم تحت تأثیر تنش خشکی و پرایمینگ با سالیسیلیک اسید قرار گرفتند. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر تنش به صورت خطی بوده ولی متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت معادله درجه دوم بود. به ازای افزایش یک واحد تنش خشکی درصد جوانه زنی 12/0 واحد کاهش یافت. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر مصرف سالیسیلیک اسید به صورت معادله پیک بود. این در حالی بود که تغییرات متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت سیگموئیدی تنظیم گردید. بالاترین مقدار درصد جوانه زنی 38/95 درصد در غلظت 13/2 میلی مولار سالیسیلیک اسید بدست آمد و بالاترین متوسط زمان جوانه زنی با میانگین 73/3 بود. تنش خشکی بر میزان ذخایر، کارایی ذخایر و کسر ذخایر گندم معنی دار بود و تأثیر سالیسیلیک اسید تنها بر میزان ذخایر و برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید تنها بر میزان استفاده از ذخایر معنی دار شد. روند تغییرات کارایی ذخایر به صورت پیک و کسر ذخایر به صورت درجه دوم بود. برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید نیز نشان داد، در تمام سطوح سالیسیلیک اسید به جز غلظت 5/1 میلی مولار، روند تغییرات میزان ذخایر به صورت درجه دوم بود. همچنین درصد جوانه زنی چاودار وحشی تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت به طوری که بالاترین درصد جوانه زنی با میانگین 38/90 مشاهده شد که با شیب تغییرات 89/0 و در پتانسیل 98/7- بار به 50 درصد مقادیر خود رسید. روند تغییرات میزان ذخایرچاودار به صورت سیگموئیدی بود، به طوری که بالاترین میزان ذخایر با میانگین 68/16 و با شیب کاهش 66/2 مشاهده شد که در پتانسیل 67/6- بار به 50 درصد مقدار خود رسید. به طور کلی مشاهده شد کاربرد سالیسیلیک اسید تنها توانست میزان استفاده از ذخایر را در شرایط تنش بهبود بخشد ولی بر توان تحمل گندم تحت تنش خشکی تأثیر چندانی نشان نداد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        21 - بررسی اثر سالیسلیک اسید و هیدروپرایم بر خصوصیات جوانه‌زنی چغندرقند تحت تنش شوری (Beta Vulgaris L.)
        طیبه سنجری طاهره کریمی جلیله وندی
        به‌منظور بررسی اثر سالسیلیک اسید و هیدروپرایم بر ویژگی های جوانه زنی چغندرقند تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل سالسیلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 چکیده کامل
        به‌منظور بررسی اثر سالسیلیک اسید و هیدروپرایم بر ویژگی های جوانه زنی چغندرقند تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل سالسیلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 ساعت) و تنش شوری (0، 3-، 6- و 9- دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمار های مختلف بر صفات درصد جوانه زنی کل، درصد جوانه زنی نرمال و غیر نرمال، طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاهچه، متوسط زمان جوانه زنی، همگنی جوانه زنی و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. هم چنین اثر شوری بر صفات درصد جوانه زنی کل، درصد جوانه زنی نرمال و غیرنرمال، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، متوسط زمان جوانه زنی، شاخص طولی بنیه بذر در سطح یک درصد معنی دار بود. هم چنین اثر توام پیش تیمار و تنش شوری بر تمامی صفات مذکور در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی نرمال (50 درصد) مربوط به پیش تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی مولار بدون تنش شوری و کم ترین آن (25/21 درصد) مربوط به شاهد و شوری 9- دسی‌‌زیمنس بر متر بود. بیش ترین و کم ترین شاخص طولی بنیه بذر به ترتیب مربوط به پیش تیمار هیدروپرایم 48 ساعت و شوری 6- دسی زیمنس بر متر (5/3802) و شاهد و شوری 9- دسی زیمنس بر متر (5/530) بود. به طور کلی پیش تیمار سالسیلیک اسید جهت شکست خواب و افزایش بنیه بذر گیاه چغندرقند توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        22 - بررسی اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های جوانه زنی بذر بالنگو شهری تحت تنش خشکی
        خدیجه احمدی عاطفه شجاعیان طاهره کریمی زهرا حاجی برات
        به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، چکیده کامل
        به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌های این پژوهش نشان داد که فاکتورهای مورد آزمایش تأثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند (یک درصد). پیش تیمار سالیسیلیک اسید باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر و ویژگی‌های رشد گیاهچه بالنگو شهری تحت تنش خشکی شد. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه در پرایمینگ سالسیلیک اسید یک میلی مولار در عدم تنش خشکی مشاهده شد. نتایج به طور کلی نشان داد که پیش تیمار با سالسیلیک اسید یک میلی‌مولار درمقایسه با سطوح دیگر، مؤلفه‌های جوانه زنی و در نتیجه رشد گیاهچه بالنگو شهری را بهبود می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        23 - بررسی اثر پیش تیماری توام کلرور سدیم و زمان بر رشد، وضعیت رنگیزه‌های فتوسنتزی و نسبت‌های فتوسیستمی در سیانوباکتریوم خاکزی Calothrix sp. FS 65
        حمیده سادات امیرلطیفی شادمان شکروی آرین ساطعی مازیار احمدی گلسفیدی مهرعلی محمود جانلو
        در این تحقیق امکان تغییر در رشد، توده زنده و رنگیزه های فتوسنتزی سیانوباکتری خاکزی Calothrix sp. FS 65، از طریق دو عامل پیش تیمار با غلظت‌های مختلف (17، 80 و 160 میلی‌مولار) کلرور سدیم و زمان (24 و 96 ساعت) بررسی شد. سیانوباکتری پس از تخلیص به مدت 24 ساعت و 96 ساعت در ش چکیده کامل
        در این تحقیق امکان تغییر در رشد، توده زنده و رنگیزه های فتوسنتزی سیانوباکتری خاکزی Calothrix sp. FS 65، از طریق دو عامل پیش تیمار با غلظت‌های مختلف (17، 80 و 160 میلی‌مولار) کلرور سدیم و زمان (24 و 96 ساعت) بررسی شد. سیانوباکتری پس از تخلیص به مدت 24 ساعت و 96 ساعت در شوری 17، 80 و 160 میلی مولار کلرور سدیم قرار گرفت و سپس به محیط کشت عادی فاقد نمک اضافی منتقل گردید. سنجش‌ها شامل بقا و رشد، سنجش‌های رنگیزه‌ای در زیوه (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین، کلروفیل) و مقایسه تاثیر توام زمان و شوری بر نسبت‌های فتوسیستمی نمونه بود. نتایج نشان داد که پیش تیمارهای 24 ساعت، قادر به حذف کامل فاز تاخیری در رشد نمونه بودند. با توجه به نقش فاز تاخیری در خوگیری از طریق ایجاد ساختارهای لازم فعالیت نیتروژنازی و نیز پوشش‌های هوشمند برون سلولی، حذف فاز تاخیری می تواند دستاورد قابل توجهی تلقی گردد. محتوای اجزای سازنده فیکوبیلی زوم یعنی فیکوسیانین، فیکواریترین و آلوفیکوسیانین تحت تاثیر 96 ساعت در شوری 160 میلی مولار تا بیش از 60 درصد افزایش یافت. نسبت فتوسیستم یک به دو در شوری 17 میلی مولار و زمان 24 ساعت به بیشینه خود رسید و در شوری 160 میلی‌مولار و 96 ساعت کاهش معنی دار داشت. در زمان‌ها و تیمارهای بینابینی اختلاف وجود داشت ولی معنی‌دار نبود. روی هم رفته استفاده از پیش تیمارهای ساده شوری و زمان توانست کارایی انتقال انرژی در فتوسیستم‌ها و تولید انرژی و ردکتان را افزایش دهد که برای بیوتکنولوژی کشت‌های انبوه امتیاز بزرگی محسوب می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        24 - بررسی تاثیر پیش تیماری pH بر رشد و ویژگی های فتوسنتزی سیانوباکتریوم Fischerella sp. FS 18
        بهاره عباسی شادمان شکروی مازیار احمدی گلسفیدی آرین ساطعی الهه کیائی
        در این تحقیق تاثیر پیش تیمار ترکیبی زمان (24 و 96 ساعت) و pH (7 و 9) در شرایط محدودیت افراطی دی اکسید کربن (عدم هوادهی، عدم تلقیح دی اکسید کربن)، بر فاز تصاعدی رشد، محتوای رنگیزه ای به ازای سلول، جابجایی جذب کلروفیل، ساختار و عملکرد فیکوبیلی زوم، نسبت رنگیزه‌‌های مرکز و چکیده کامل
        در این تحقیق تاثیر پیش تیمار ترکیبی زمان (24 و 96 ساعت) و pH (7 و 9) در شرایط محدودیت افراطی دی اکسید کربن (عدم هوادهی، عدم تلقیح دی اکسید کربن)، بر فاز تصاعدی رشد، محتوای رنگیزه ای به ازای سلول، جابجایی جذب کلروفیل، ساختار و عملکرد فیکوبیلی زوم، نسبت رنگیزه‌‌های مرکز واکنش و کمپلکس‌‌های جمع آوری کننده نور؛ و نسبت فتوسیستم یک به دو در سیانوباکتری استیگونماتال Fischerella sp.FS 18 بررسی گردید. نتایج نشان داد اعمال پیش تیمارها در هردو زمان 24 و 96 ساعت و هر دو شرایط خنثی و قلیایی، سبب حفظ فاز تصاعدی رشد شد. بر خلاف قله جذبی کلروفیل، رنگیزه‌‌های سلولی از الگوی ثابتی در رابطه با پیش تیمارها تبعیت نمی‌کردند. نقطه اصلی تاثیر پیش تیمارها، فیکوبیلی‌زوم بود. سیانوباکتری در بخش میله‌ای خود الگوی یکسانی را از نظر واکنش به پیش تیمارها نشان داد. فیکوسیانین به اندازه یک واحد و فیکواریترین تا سه واحد تحت تاثیر پیش تیمارها تغییر جذب نشان داد. بالاترین نسبت فتوسیستم یک به دو در شرایط بیست و چهار ساعت و محیط خنثی مشاهده شد. گذشت زمان این نسبت را کاهش داد و سبب ضعف در بهره‌وری انتقال انرژی در سیستم‌‌های فتوسنتزی گردید. تغییر در عملکرد فیکوبیلی زوم می‌تواند نوعی مکانیسم ترمیمی برای جبران این کاهش باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        25 - اثرات هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ با استفاده از نمک‌های نیتراتی بر شاخص‌های جوانه‌زنی گیاهچه سویا (Glycine max L)
        مجید عبدلی بهنوش رسایی
        بمنظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بصورت هیدروپرایمینگ و نمکهای نیترات بر خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلولهای ا چکیده کامل
        بمنظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بصورت هیدروپرایمینگ و نمکهای نیترات بر خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلولهای اسمزی 0.5، 1 و 2 درصد نیترات پتاسیم، نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و نیترات سدیم بودند. نتایج نشان داد که با افزایش نیترات پتاسیم و نیترات سدیم از 0.5 به 2 درصد جهت پیش تیمار کردن بذور سبب کاهش وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر شد در حالی که در مورد نیترات کلسیم با افزایش دز مصرفی جهت پرایم کردن وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر افزایش یافت و در بین دزهای 0.5، 1 و 2 درصد نیترات آمونیوم از نظر صفات فوق تفاوتی وجود نداشت. از طرفی هیدورپرایمینگ در مقایسه با شاهد تأثیر مثبتی بر وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر سویا نداشت. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با نیترات آمونیوم 2 درصد کمترین میزان درصد جوانه‌زنی (57 درصد) و بیشترین مدت زمان جهت جوانه‌زنی (5 روز) را به خود اختصاص داد و در بین بقیه پیش تیمارهای نمکی نیترات و هیدروپرایمینگ با شاهد تفاوت معنیداری وجود نداشت. بطور کلی در بین انواع نمکهای نیتراتی، نیترات آمونیوم 2 درصد ضعیف ترین پیش تیمار و نیترات کلسیم 2 درصد بعنوان برترین پیش تیمار مشاهده شد که نیترات کلسیم 2 درصد تأثیر بسزایی بر جوانه‌زنی و ویژگیهای رشدی گیاهچه سویا داشت و قابل توصیه جهت پیش تیمار است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        26 - تأثیر ضایعات چای بر خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بذور هیدروپرایم شده لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) تحت تیمار شوری
        مجید قنبری حسن پیرانی پرنیان طالبی سیه سران
        این تحقیق به‌منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 د چکیده کامل
        این تحقیق به‌منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد از محلول اولیه عصاره ضایعات چای و سطوح فاکتور دوم شامل تیمار شوری، در پنج سطح، 0، 25، 50، 75 و 100 درصد از آب دریای خزر با EC (به‌ترتیب 45/0، 56/4، 12/9، 78/13 و 16/18 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش نشان داد اثر تیمارها بر کلیه متغییرهای مورد بررسی معنی‌دار بود. به‌علاوه، برهمکنش تنش شوری و عصاره ضایعات چای از نظر میانگین و درصد جوانه‌زنی در سطح پنج درصد و از نظر طول ریشه‌چه، ضریب آلومتریک، درصد آب بافت گیاهچه و بنیه بذر اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد وجود دارد. افزایش سطوح تنش شوری و غلظت عصاره ضایعات چای موجب کاهش میانگین و درصد جوانه‌زنی، بنیه بذر و فعالیت آنزیم‌های جوانه‌زنی شده (تیمار 100 درصد آب دریای خزر و 20 درصد عصاره ضایعات چای) و افزایش میزان مالون دی آلدهید را در پی داشته است. شاهد (آب مقطر و بدون عصاره ضایعات چای) با تأثیر از هیدروپرایمینگ انجام شده دارای بالاترین میزان خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بوده و دارای کمترین میزان مالون دی آلدهید بوده است. به‌طور کلی، تنش شوری حاصل از آب دریای خزر و اثر آللوپاتیک حاصل از عصاره ضایعات چای بر شاخصه‌های جوانه‌زنی در بذر گیاه لوبیا، تأثیر منفی می گذارد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        27 - تاثیر تسریع کننده‌ها و تنش شوری بر ویژگی‌های جوانه‌زنی چغندرقند (Beta vulgaris L.)
        طیبه سنجری مزاج طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه چغندرقند (رقم فرناندو) تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه چغندرقند (رقم فرناندو) تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل پیش تیمار سالسلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی‌مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 ساعت) و تنش شوری (0، 3-، 6- و 9- دسی ‌زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس اثر تسریع کننده‌ها بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر چغندرقند نشان داد که اثر تسریع کننده‌ها بر صفات درصد جوانه‌-زنی کل، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، محتوی رطوبت نسبی، ضریب جوانه‌زنی و شاخص وزنی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر تنش شوری و نیز اثر توام پیش تیمار و تنش شوری بر تمامی صفات مذکور در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی (9/12 درصد) مربوط به پیش تیمار هیدروپرایم 48 ساعت و تنش شوری 3- دسی ‌زیمنس بر متر و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی (75/6 درصد) مربوط به پیش تیمار سالسیلیک اسید 3/0 میلی‌مولار و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر بود. بیش‌ترین و کم-ترین شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب مربوط به تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی‌مولار و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر (1/9850) و شاهد و تنش شوری 9- دسی ‌زیمنس بر متر (730) بود. به طور کلی پیش تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی‌مولار جهت افزایش بنیه بذر گیاه چغندرقند توصیه می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        28 - اثر اسید سالیسیلیک‌ و اسید آسکوربیک‌ بر القاء مقاومت گل راعی (Hypericum perforatum L.) به تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی
        سودا جداری قربان بدلی حسن نورافکن
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل ب چکیده کامل
        شوری از عوامل محدود کننده تولیدات کشاورزی است. تاکنون پژوهش‌های زیادی برای به حداقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. به منظور ارزیابی اثر متقابل اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر تحمل به تنش شوری بذور گیاه گل‌راعی، پژوهشی در سال 1395 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. عامل اول شامل تنش شوری در پنج سطح صفر،30، 60، 90، 120 میلی‌مولار و عامل دوم اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک هر یک به ترتیب در چهار سطح صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی‌‌مولار و صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی‌مولار بودند. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار بذور تحت تنش‌شوری با اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک، درصد، سرعت و میانگین مدت جوانه‌زنی را به طور معنی‌داری بهبود بخشید ولی شوری اثر منفی بر صفات یاد شده نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از پیش-تیمار اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با بهبود صفات مرتبط با تندش بذرهای گل راعی، تحمل گیاه را در برابر تنش شوری افزایش می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        29 - بررسی رشد گیاهچه و شاخص ­های جوانه­ زنی ژنوتیپ­ های­ کینوا Chenopodium quinoa Willd)
        نسیم امرایی حشمت امیدی
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        30 - تأثیر پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه گوجه فرنگی
        محمد نوروزی گیوی بهروز اسماعیل پور مهدی محب الدینی سرور خرم دل سعید خماری
        این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌ تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گوجه‌فرنگی در شرایط دمای پایین با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل پیش‌تیمار بذر با اسپرمی چکیده کامل
        این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌ تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گوجه‌فرنگی در شرایط دمای پایین با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل پیش‌تیمار بذر با اسپرمین 1/5 میلی‌مولار، اسپرمیدین 0/5 میلی‌مولار، پوترسین 0/5 میلی‌مولار، متیل‌جاسمونات 0/22 میلی‌مولار، آب مقطر و بدون پیش‌تیمار (شاهد) و سه تیمار دمایی (10، 15 و 20 درجه سانتی‌گراد)بودند. نتایج نشان داد که اثر ساده پیش‌ تیمار و درجه حرارت بذر بر بیشتر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. اثر متقابل پیش‌تیمار و دما نیز بر سرعت جوانه‌زنی، طول ، وزن تر و وزن خشک ساقه‌چه و مدت جوانه‌زنی معنی‌دار شد.با افزایش دما از 15 به 20 درجه سانتی‌گراد یکنواختی جوانه ‌زنی و مدت زمان 50 درصد جوانه‌زنی به‌ترتیب24 و 63 درصد کاهش یافت. بیشترین سرعت جوانه‌زنی جوانه‌زنی (0/3) در پیش‌ تیمار با پوترسین در دمای 20 درجه سانتی‌گراد و کمترین سرعت جوانهجوانه‌زنی (0/1) به شاهد در دمای 15 درجه سانتی‌گراد حاصل شد. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار موجب تسریع جوانه‌زنی و بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی بذر گوجه‌فرنگی در دمای پایین میگردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        31 - بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بالنگو شهری (Lallemantia iberica F and C.M.) تحت تنش خشکی
        زهرا مرادیان حشمت امیدی طاهره کریمی فرشته آزاد بخت رحیم بازمکانی
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه بالنگوی شهریتحت تنش خشکی، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: پیش تیمار با جیبرلین (صفر و 500 میلی گرم در لیتر)، آبسیزیک اسید (صفر و 5 میک چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار هورمونی بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه بالنگوی شهریتحت تنش خشکی، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: پیش تیمار با جیبرلین (صفر و 500 میلی گرم در لیتر)، آبسیزیک اسید (صفر و 5 میکرومولار) و تنش خشکی (صفر، 3-،6-، 9-، 12- و 15- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار بر طول ساقه چه، جوانه غیر نرمال، ضریب آلومتریک و درصد جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد، بر طول گیاهچه و جوانه نرمال در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. هم چنین نتایج این پژوهش نشان داد که اثر تنش خشکی بر تمامی صفات مذکور بغیر از جوانه نرمال و متوسط زمان جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل پیش تیمار و تنش خشکی بر طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه، ضریب آلومتریک، درصد جوانه زنی و متوسط زمان جوانه‌زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار ولی بر بقیه صفات غیر معنی دار بود. بیش ترین درصد جوانه زنی مربوط به پیش تیمار جیبرلین (91 درصد) بود که افزایش 49/1 درصدی نسبت به تیمار شاهد داشت. هم چنین بیش ترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمار عدم تنش خشکی (5/92 درصد) بود که افزایش72/4 درصدی را نسبت به تیمار تنش خشکی 15- بار نشان داد. کم ترین متوسط زمان جوانه زنی (02/2 روز) با پیش تیمار آبسیزیک اسید 5 میکرومولار و عدم تنش خشکی بدست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با جیبرلین باعث افزایش شاخص های جوانه زنی بالنگو می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        32 - بررسی اثر جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید بر شاخص های جوانه زنی در شرایط تنش شوری (Securigera securidaca L) گیاه دارویی عدس الملک
        حجت عطایی سماق حشمت امیدی مهدی عقیقی شاهوردی مهدی محبعلی
        این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش ‌تیمار و تنش شوری بر جوانه ‌زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در‌ 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10‌ دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با چکیده کامل
        این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش ‌تیمار و تنش شوری بر جوانه ‌زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در‌ 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10‌ دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک ‌اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پی‌پی‌ام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک ‌اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی‌ دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتی‌متر) و طول ساقه ‌چه (4/94 سانتی‌متر) در سطح 500 پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه‌ زنی و سرعت جوانه‌ زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه‌ زنی و یکنواختی جوانه ‌زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک ‌اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه‌ چه به ساقه‌ چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی‌ زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقه‌چه و سرعت جوانه ‌زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه‌ بزنند. برش‌دهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه ‌زنی و سرعت جوانه‌ زنی، سطوح 250 و 500 پی‌پی‌ام برای یکنواختی جوانه‌زنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی‌ پی ‌ام این پیش ‌تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه‌ چه به ساقه‌ چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی‌ دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش ‌تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگی‌های جوانه ‌زنی گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        33 - تأثیر پرایمینگ نیترات پتاسیم بر ویژگی‌های جوانه‌زنی گل سازویی (Scrophularia striata) تحت تنش شوری
        حسین شریفی مقدم خدیجه احمدی
        به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درص چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درصد) و تنش شوری با غلظت های کلرید سدیم در چهار سطح (0 (آب مقطر)، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، ترکیب تیماری نیترات پتاسیم و تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه نشان داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش پرایمینگ و تنش شوری نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی بذر گیاه در عدم تنش شوری و کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد به ترتیب با میانگین های (33/73 درصد) و (44/6 بذر در روز) بدست آمد. کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد نیز باعث افزایش شاخص بنیه گیاهچه شد، به طوری که در عدم تنش با میانگین 93/97 دارای بیش ترین میزان شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشت. افزون بر این بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه نیز در عدم تنش با کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد مشاهده شد. در کل می توان چنین استنباط کرد که کاربرد سطوح نیترات پتاسیم باعث بهبود صفات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه گل سازویی در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        34 - بهبود جوانه زنی شوید در شرایط تنش شوری به وسیله پیش تیمار آبی بذر
        بهاره دلیل
        به‌منظور بررسی تأثیر هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه شوید در شرایط تنش شوری،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در دانشگاه پیام نور انجام شد. بذرهای شوید در آب مقطر در دمای C˚18 به مدت صفر، 5 و 16 ساعت خیسانده شدن چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه شوید در شرایط تنش شوری،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در دانشگاه پیام نور انجام شد. بذرهای شوید در آب مقطر در دمای C˚18 به مدت صفر، 5 و 16 ساعت خیسانده شدند و سپس تا محتوای رطوبت اولیه خشکانده شدند. آزمایش تحت تیمارهای مختلف شوری (صفر، 8 و 16 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) اجرا گردید. درصد جوانه‌زنی، ضریب سرعت، وزن خشک گیاهچه و شاخص قدرت گیاهچه با افزایش مدت هیدرو پرایمینگ افزایش یافت. حداکثر شاخص جوانه ‌زنی برای پیش تیمار به مدت 5 ساعت به دست آمد، اما اختلاف معنی‌ داری بین پیش ‌تیمارهای 5 و 16 ساعت مشاهده نشد. درصد و شاخص جوانه‌ زنی، ضریب سرعت و شاخص قدرت گیاهچه با افزایش شوری کم گردید، اما وقتی شوری زیاد شد T50 افزایش یافت. در هرحال، این صفات در شوری 16 دسی‌زیمنس بر متر به‌ طور معنی‌ داری کمتر از شرایط بدون شوری بود. ضریب سرعت با پیش تیمار به مدت 16 ساعت در مقایسه با بذرهای بدون پیش تیمار و پیش تیمار به مدت 5 ساعت تحت شرایط شوری بهبود یافت. این بهبود با افزایش شوری بیشتر شد. این نتایج نشان می‌دهند که پیش تیمار آبی به مدت 16 ساعت بهترین طول مدت پیش تیمار آبی برای تقویت کردن بذرهای شوید می‌باشد. علاوه براین، برخی اثرات شوری روی جوانه ‌زنی شوید می‌تواند به وسیله پیش تیمار آبی بذرها جبران گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        35 - تأثیر پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و جوانه‌زنی بذر گندم در مقایسه با چاودار وحشی در شرایط تنش خشکی
        اصغر گنجه علی عبادی سدابه جهانبخش قاسم پرمون
        به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صف چکیده کامل
        به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صفر (شاهد)، 3- ، 6- و 9- بار و پیش تیمار با اسید سالیسلیک شامل صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌مولار بود. نتایج نشان داد، جوانه زنی گندم تحت تأثیر تنش خشکی و پرایمینگ با سالیسیلیک اسید قرار گرفتند. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر تنش به صورت خطی بوده ولی متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت معادله درجه دوم بود. به ازای افزایش یک واحد تنش خشکی درصد جوانه زنی 12/0 واحد کاهش یافت. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر مصرف سالیسیلیک اسید به صورت معادله پیک بود. این در حالی بود که تغییرات متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت سیگموئیدی تنظیم گردید. بالاترین مقدار درصد جوانه زنی 38/95 درصد در غلظت 13/2 میلی مولار سالیسیلیک اسید بدست آمد و بالاترین متوسط زمان جوانه زنی با میانگین 73/3 بود. تنش خشکی بر میزان ذخایر، کارایی ذخایر و کسر ذخایر گندم معنی دار بود و تأثیر سالیسیلیک اسید تنها بر میزان ذخایر و برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید تنها بر میزان استفاده از ذخایر معنی دار شد. روند تغییرات کارایی ذخایر به صورت پیک و کسر ذخایر به صورت درجه دوم بود. برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید نیز نشان داد، در تمام سطوح سالیسیلیک اسید به جز غلظت 5/1 میلی مولار، روند تغییرات میزان ذخایر به صورت درجه دوم بود. همچنین درصد جوانه زنی چاودار وحشی تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت به طوری که بالاترین درصد جوانه زنی با میانگین 38/90 مشاهده شد که با شیب تغییرات 89/0 و در پتانسیل 98/7- بار به 50 درصد مقادیر خود رسید. روند تغییرات میزان ذخایرچاودار به صورت سیگموئیدی بود، به طوری که بالاترین میزان ذخایر با میانگین 68/16 و با شیب کاهش 66/2 مشاهده شد که در پتانسیل 67/6- بار به 50 درصد مقدار خود رسید. به طور کلی مشاهده شد کاربرد سالیسیلیک اسید تنها توانست میزان استفاده از ذخایر را در شرایط تنش بهبود بخشد ولی بر توان تحمل گندم تحت تنش خشکی تأثیر چندانی نشان نداد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        36 - بررسی اثر سالیسلیک اسید و هیدروپرایم بر خصوصیات جوانه‌زنی چغندرقند تحت تنش شوری (Beta Vulgaris L.)
        طیبه سنجری طاهره کریمی جلیله وندی
        به‌منظور بررسی اثر سالسیلیک اسید و هیدروپرایم بر ویژگی های جوانه زنی چغندرقند تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل سالسیلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 چکیده کامل
        به‌منظور بررسی اثر سالسیلیک اسید و هیدروپرایم بر ویژگی های جوانه زنی چغندرقند تحت تنش شوری، پژوهشی در سال 1395 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل سالسیلیک اسید (3/0 و 6/0 میلی مولار)، هیدروپرایم (24 و 48 ساعت) و تنش شوری (0، 3-، 6- و 9- دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمار های مختلف بر صفات درصد جوانه زنی کل، درصد جوانه زنی نرمال و غیر نرمال، طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاهچه، متوسط زمان جوانه زنی، همگنی جوانه زنی و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. هم چنین اثر شوری بر صفات درصد جوانه زنی کل، درصد جوانه زنی نرمال و غیرنرمال، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، متوسط زمان جوانه زنی، شاخص طولی بنیه بذر در سطح یک درصد معنی دار بود. هم چنین اثر توام پیش تیمار و تنش شوری بر تمامی صفات مذکور در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی نرمال (50 درصد) مربوط به پیش تیمار سالسیلیک اسید 6/0 میلی مولار بدون تنش شوری و کم ترین آن (25/21 درصد) مربوط به شاهد و شوری 9- دسی‌‌زیمنس بر متر بود. بیش ترین و کم ترین شاخص طولی بنیه بذر به ترتیب مربوط به پیش تیمار هیدروپرایم 48 ساعت و شوری 6- دسی زیمنس بر متر (5/3802) و شاهد و شوری 9- دسی زیمنس بر متر (5/530) بود. به طور کلی پیش تیمار سالسیلیک اسید جهت شکست خواب و افزایش بنیه بذر گیاه چغندرقند توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        37 - بررسی اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های جوانه زنی بذر بالنگو شهری تحت تنش خشکی
        خدیجه احمدی عاطفه شجاعیان طاهره کریمی زهرا حاجی برات
        به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، چکیده کامل
        به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌های این پژوهش نشان داد که فاکتورهای مورد آزمایش تأثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند (یک درصد). پیش تیمار سالیسیلیک اسید باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر و ویژگی‌های رشد گیاهچه بالنگو شهری تحت تنش خشکی شد. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه در پرایمینگ سالسیلیک اسید یک میلی مولار در عدم تنش خشکی مشاهده شد. نتایج به طور کلی نشان داد که پیش تیمار با سالسیلیک اسید یک میلی‌مولار درمقایسه با سطوح دیگر، مؤلفه‌های جوانه زنی و در نتیجه رشد گیاهچه بالنگو شهری را بهبود می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        38 - بررسی تاثیر پیش‌تیمار مایکروویو بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن حاصل از دانه‌های کنجد
        امیر عبدالهی مسعود شفافیی زنوزیان محمدرضا سعیدی اصل محمد آرمین عادل بیگ بابایی
        در این مطالعه، اثر توان و زمان مایکروویو را بر میزان ترکیبات فنولی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن کنجد از قبیل راندمان روغن‌کشی، دانسیته، اسیدیته و شاخص رنگ روغن با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایشات فاکتوریل 3×3 با سه سطح توان مایکروویو (180، 540 و 900 و چکیده کامل
        در این مطالعه، اثر توان و زمان مایکروویو را بر میزان ترکیبات فنولی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن کنجد از قبیل راندمان روغن‌کشی، دانسیته، اسیدیته و شاخص رنگ روغن با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایشات فاکتوریل 3×3 با سه سطح توان مایکروویو (180، 540 و 900 وات) و سه سطح زمان مایکروویو ( 90، 180 و 270 ثانیه) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش توان مایکروویو اسیدیته، دانسیته، شاخص رنگ و فنول کل افزایش یافت. افزایش زمان مایکروویو نیز منتج به افزایش اسیدیته، دانسیته و شاخص رنگ روغن گردید. بیشترین راندمان روغن‌کشی از دانه‌هایی بدست آمدکه توان و زمان مایکروویو به‌کار رفته به ترتیب 540 وات و 270 ثانیه بود. افزایش زمان مایکروویو از 90 به 180 ثانیه به میزان 43/10 درصد ترکیبات فنولی را افزایش داد و با افزایش زمان از 180 به 270 ثانیه میزان این ترکیبات کاهش یافت.در مجموع با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان بیان نمود که استفاده از مایکروویو به منظور تیماردهی دانه کنجد قبل از استخراج روغن با پرس مارپیچی می‌تواند موجب بهبود راندمان استخراج روغن، کیفیت و افزایش ترکیبات جزئی گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        39 - Seed Priming Increases Germination and Seedling Quality in <i>Antirrhinum, Dahlia, Impatiens, Salvia</i> and <i>Zinnia</i> Seeds
        Eren Ozden Sıtkı Ermiş İbrahim Demir
        This study was carried out to investigate the effect of hydropriming on seed germination and seedling growth of five different flower seed species (Antirrhinum, Dahlia, Impatiens, Salvia and Zinnia). Hydropriming (20oC, 24 h), surface dried or dried back afterwards, was چکیده کامل
        This study was carried out to investigate the effect of hydropriming on seed germination and seedling growth of five different flower seed species (Antirrhinum, Dahlia, Impatiens, Salvia and Zinnia). Hydropriming (20oC, 24 h), surface dried or dried back afterwards, was found to increase germination percentage, seedling emergence and fresh and dry weight. In all species, the maximum advantage in germination and emergence was obtained in those that were surface dried. The maximum benefit was observed in Antirrhinum and Dahlia. In these two species, surface dried seeds were 18% and 17% superior in terms of germination, and 20% and 13% superior in terms of seedling emergence compared to the control, respectively. For the other three species, although there was a positive effect, it was less pronounced. It was concluded that hydropriming can be used to enhance seedling quality in flower seeds. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        40 - ارزیابی تاثیر محلولپاشی نانوذرات‌کیتوسان و سالیسیلیک اسید بر روی روند کاهش پیری گلبرگ‌ها و افزایش کیفیت پس از برداشت گل‌های شاخه بریده رز رقم سامورایی
        ویدا جودی منصور مطلوبی اصغر ابراهیم زاده غلامرضا مهدوی نیا
        افزایش عمر پس از برداشت گل‌های شاخه‌ بریده، اهمیت بسیاری در صنعت گل و گیاهان زینتی دارد. در این مطالعه، اثربخشی نانوذرات کیتوسان و سالیسیلیک اسید در تأخیر پیری گلبرگ‌های گل رز شاخه بریده مورد ارزیابی قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار در شش تکرار ا چکیده کامل
        افزایش عمر پس از برداشت گل‌های شاخه‌ بریده، اهمیت بسیاری در صنعت گل و گیاهان زینتی دارد. در این مطالعه، اثربخشی نانوذرات کیتوسان و سالیسیلیک اسید در تأخیر پیری گلبرگ‌های گل رز شاخه بریده مورد ارزیابی قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار در شش تکرار انجام گردید که اعمال تیمارها به روش محلولپاشی گلبرگی هر سه روز یکبار صورت گرفت. محلولپاشی گلبرگی تیمار نانوذرات‌کیتوسان با دو غلظت (0.1و 0.5 میلی گرم بر لیتر) و سالیسیلیک اسید با دو غلظت (0.1 و 0.3 میلیمولار) بر کیفیت گلهای شاخه بریده رز طی دوره زمانی (1، 4، 7، 11، 15 روز پس از برداشت) بررسی گردید. حداکثر عمر گلجائی 8/17روز بود و در گل‌هایی که تحت محلولپاشی گلبرگی با ترکیب تیماری 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید قرار گرفتند، بیشترین عمر پس از برداشت و در تیمار شاهد (آب مقطر) کمترین عمر گلجائی (5/13 روز) مشاهده گردید. همچنین میزان محلول جذب شده نسبی گلبرگ‌ها و محتوای فلاونوئید در گلبرگ‌های تیمار شده توسط تیمار ترکیبی 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید به طور چشمگیری افزایش یافت. تیمارهای حاوی نانوذرات کیتوسان به ویژه تیمار ترکیبی 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید باعث کاهش میزان نشت الکترولیت با حفظ شاخص غشایی گلبرگ‌ها و افزایش عمر گلجائی گردید. ضمنا فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی از جمله گایاکول‌پر-اکسیداز، پلی‌فنول‌اکسیداز، پر‌اکسیداز و هیدروژن‌پراکسید در گل‌های محلولپاشی شده با ترکیب تیماری 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید، کمترین میزان را نشان دادند. در بین تیمارهای نانوذرات کیتوسان بیشترین طول عمر پس از برداشت مربوط به غلظت 0.5 میلی‌گرم در لیتر (15 روز) بوده که باعث افزایش 11 درصدی عمر گلجائی در مقایسه با تیمار شاهد گردید. در بین تیمارهای سالیسیلیک اسید غلظت 0.3 میلیمولار با افزایش 6 درصدی طول عمر گلجائی نسبت به شاهد، موثرترین بود. در نهایت تیمارهای ترکیبی نانوذرات کیتوسان و سالیسیلیک اسید در مقایسه با تیمار شاهد ضمن افزایش کیفیت پس از برداشت رزهای شاخه بریده رقم سامورایی باعث افزایش 31 درصدی عمر گلجائی در مقایسه با تیمار شاهد گردیدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        41 - بررسی اثر همزیستی قارچ میکوریزا آربوسکولار بر برخی از صفات فیزیولوژیک ذرت هیبرید سینگل‌کراس 704 در شرایط تنش کمبود ‌آب
        احمد افکاری
        به‌منظور بررسی اثر همزیستی قارچ میکوریزا آربوسکولار بر برخی از صفات فیزیولوژیک ذرت هیبرید سینگل‌کراس 704 در شرایط تنش کمبود ‌آب، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1394 اجرا گردید. چکیده کامل
        به‌منظور بررسی اثر همزیستی قارچ میکوریزا آربوسکولار بر برخی از صفات فیزیولوژیک ذرت هیبرید سینگل‌کراس 704 در شرایط تنش کمبود ‌آب، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1394 اجرا گردید. فاکتور‌های مورد بررسی شامل چهار سطح تنش کمبود ‌آب (صفر، 4-، 8- و 12- بار) و پیش تیمار بذر با سه گونه قارچ میکوریزا (فونلی فورمیس موسهآ، ریزوگلوموس فسیکولاتوم و کلاروئیدوگلوموس اتانیکاتوم) و تیمار بدون تلقیح قارچی به عنوان شاهد بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تأثیر تیمار تنش کمبود ‌آب بر تمامی ویژگی‌های مورد بررسی معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش کمبود ‌آب میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کاروتنوئید، محتوای نسبی آب برگ کاهش و میزان پرولین و کربوهیدرات‌های محلول افزایش یافت. بذرهای تلقیح یافته با ریزوگلوموس فسیکولاتوم از افزایش میزان صفات مورد ارزیابی در مقایسه با عدم تلقیح برخوردار بودند. نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تنش کمبود ‌آب و میکوریزا نشان داد که بیش‌ترین محتوای کلروفیل a (85/23 میلی‌گرم در گرم وزن تر)، کلروفیل کل (35/33 میلی‌گرم در گرم وزن تر) و محتوای نسبی آب برگ (45/86 درصد) مربوط به تیمار بدون اعمال تنش و گیاهان تلقیح شده با ریزوگلوموس فسیکولاتوم بود. به‌طور کلی، کاربرد قارچ میکوریزا آربوسکولار سبب افزایش تحمل در برابر تنش کمبود ‌آب از طریق تأثیر بر برخی از ویژگی‌های فیزیولوژیک در گیاه ذرت شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        42 - تولید بوتانل زیستی با استفاده از کاه برنج: مروری بر پیش تیمار، هیدرولیز و تخمیر
        نوشین رهنما
        کاه برنج به دلیل فراوانی و ارزش پایین اقتصادی، به عنوان یکی از محصولات مازاد کشاورزی مناسب برای تولید بوتانل زیستی مطرح می‌باشد. کاه برنج دارای مقادیر زیادی قند می‌باشد که می‌توانند به قندهای قابل تخمیر تبدیل شوند. با این حال، تولید بوتانل زیستی با استفاده از کاه برنج ب چکیده کامل
        کاه برنج به دلیل فراوانی و ارزش پایین اقتصادی، به عنوان یکی از محصولات مازاد کشاورزی مناسب برای تولید بوتانل زیستی مطرح می‌باشد. کاه برنج دارای مقادیر زیادی قند می‌باشد که می‌توانند به قندهای قابل تخمیر تبدیل شوند. با این حال، تولید بوتانل زیستی با استفاده از کاه برنج بر اساس تکنولوژی فعلی به دلیل چالش‌ها و محدودیت‌های فرایندهای زیستی تبدیل کاه برنج به بوتانل اقتصادی نیست. برای این‌که این فرآیند به لحاظ اقتصادی امکان پذیر باشد، استفاده از یک روش پیش تیمار مناسب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، زیرا به کارگیری یک روش پیش تیمار مطلوب منجر به فرایند هیدرولیز کارآمد می‌شود. در این مقاله، در ابتدا با استفاده از واژگان کلیدی تعداد ۶۶ مقاله در فاصله سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۸ در پایگاه‌های اطلاعاتی جستجو و سپس ارزیابی شد. این مقاله رویکردهای فعلی و پیشرفت‌های موجود در زمینه تولید بوتانل زیستی را با استفاده از کاه برنج بررسی می‌کند. همچنین، چالش‌های موجود در فرآیند کلی تبدیل زیستی کاه برنج به بوتانل مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه با هدف توسعه تکنیک مناسب پیش تیمار کاه برنج پژوهش‌های زیادی انجام شده است، انجام تحقیقات بیشتر برای توسعه یک فرایند پیش تیمار کارآمد و اقتصادی ضرورت دارد. استفاده از سویه‌های اصلاح شده ژنتیکی مقاوم به بوتانل منجر به تولید بوتانل در غلظت‌های بالاتر شده است. بنابراین سیستم‌های برداشت محصول در محل، مقرون به صرفه گردیده واثر مهاری سوبسترا و سمیت بوتانل به میکروارگانیسم به شدت کاهش می‌یابد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        43 - اثر تیمارهای تلفیقی کنترل علف‌های هرز بر برخی صفات رشدی و کیفی لوبیا چشم بلبلی(Vigna sinensis L.)
        عباس نصیری دهسرخی حسن مکاریان منوچهر قلی پور حمید عباس دخت عفیفه نیسی
        به‌منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی علف‌های هرز بر برخی صفات رشدی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی، آزمایشی مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1393 انجام شد. آزمایش شامل 12 تیمار: عدم‌وجین، وجین تمام‌فصل، علف‌کش تریفلورالین با دو چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی علف‌های هرز بر برخی صفات رشدی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی، آزمایشی مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1393 انجام شد. آزمایش شامل 12 تیمار: عدم‌وجین، وجین تمام‌فصل، علف‌کش تریفلورالین با دوز توصیه‌شده (960 گرم ماده‌موثره در هکتار) و علف‌کش تریفلورالین با دوز کاهش‌یافته(480 گرم ماده موثره در هکتار)، امواج فراصوت (با فرکانس ثابت 24 کیلوهرتز به مدت شش دقیقه) و هیدروپرایمینگ هریک بصورت مجزا در ترکیب با تیما‌رهای فوق بودند. نتایج نشان داد شاخص سطح برگ و ارتفاع اولین غلاف از سطح خاک در تیمار ترکیبی امواج فراصوت+وجین تمام فصل به ترتیب 6/51 و 60 درصدی نسبت به شاهد آلوده به علف هرز افزایش یافت. تیمارهای امواج فراصوت + وجین و هیدروپرایمینگ + وجین به ترتیب سبب افزایش 3/7 و 5/7 درصدی پروتئین دانه نسبت به شاهد آلوده به علف هرز شدند. همچنین تیمارهای فراصوت و پرایمینگ در ترکیب با دوز کاهش‌یافته علف‌کش، شاخص کلروفیل برگ و عملکرد دانه را معادل تیمار علف‌کش توصیه‌شده و وجین تمام فصل افزایش دادند. تیمارهای امواج فراصوت و پرایمینگ در ترکیب با دوز کاهش‌یافته علف‌کش تریفلورالین توانستند به‌اندازه دوز کامل این علف‌کش، تراکم و وزن خشک علف‌های هرز را کاهش دهند. بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از روش‌های پیش تیمار بذری همچون هیدروپرایمینگ و امواج فراصوت در ترکیب با دوز کاهش‌یافته علف‌کش می‌تواند ضمن کنترل مطلوب علف های هرز و بهبود رشد گیاه، مصرف علف‌کش‌ها را کاهش دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        44 - مطالعه عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز در شرایط کم آبی و کاربرد پیش تیمار بذر با تنظیم کننده‌های رشد
        منا محتشمی احمد نادری علی اکبر قنبری مجتبی علوی فاضل شهرام لک
        به‌منظور بررسی اثر پیش تیمارهای بذر با تنظیم کننده‌های رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین‌های لوبیا قرمز، آزمایشی اسپیلت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 60-55 ،85-80 و 115-110 میلیمتر ت چکیده کامل
        به‌منظور بررسی اثر پیش تیمارهای بذر با تنظیم کننده‌های رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین‌های لوبیا قرمز، آزمایشی اسپیلت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 60-55 ،85-80 و 115-110 میلیمتر تبخیر از تشتک) دو لاین لوبیا قرمز KS31169و D81083و پیش‌تیمار بذر شامل سالیسیلیک اسید و نفتالیک استیک اسید در چهار سطح 0P: شاهد، آب مقطر؛ 1P: (NAA) به‌میزان 5/0 mM/L؛ 2P: (SA)به‌میزان 7/0 mM/L ؛ 3P: ترکیب دو تنظیم‌کننده (NAA+SA) به نسبت 5/0 و 7/0 mM/L بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده و اثر متقابل ژنوتیپ و پیش تیمار تنظیم کننده‌های رشد بر تمامی صفات مورد بررسی به جزء صفات شاخص برداشت و طول غلاف اثرمعنی‌داری داشتند. بیشترین وزن صد دانه(44گرم) و عملکرد بیولوژیک (88/14715 کیلو گرم در هکتار) در کاربرد پیش‌تیمار نفتالیک استیک اسید در شرایط آبیاری پس از 85-80 میلیمتر تبخیر در لاین KS3116مشاهده شد. با کاربرد پیش‌تیمارهای نفتالیک استیک اسید و سالیسیلیک اسید در شرایط اعمال تیمارهای تنش خشکی عملکرد دانه (16/3454 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. نتایج رگرسیون گام به گام عملکرد و صفات وابسته نشان داد که %88 تغییرات عملکرد دانه به وسیله عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعدا دانه در غلاف و وزن صد دانه تبیین شد. بطور کلی می‌توان نتیجه گرفت پیش‌تیمار بذر به صورت مستقیم و غیر مستقیم با تاثیر بر برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه در بهبود و توسعه عملکرد در شرایط تنش خشکی موثر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        45 - تأثیر پیش‌تیمار آبی (هیدروپرایمینگ) بر جوانه‌زنی، ویژگی‌های رویشی و عملکرد رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) در شرایط تنش شوری
        خدیجه عباس زاده مهدی شیخ پور فرزین عبدالهی غلامرضا شریفی سیرچی
        چکیده پیش‌تیمار (پرایمینگ) یکی از تکنیک‌های بهبود جوانه‌زنی بذر است که می‌تواند باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌زنی، سبز شدن و در نتیجه افزایش توانایی جوانه‌زنی بذرها در شرایط محیطی تنش‌زا از قبیل شوری، دما و خشکی شود. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار آبی بر ویژگ چکیده کامل
        چکیده پیش‌تیمار (پرایمینگ) یکی از تکنیک‌های بهبود جوانه‌زنی بذر است که می‌تواند باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌زنی، سبز شدن و در نتیجه افزایش توانایی جوانه‌زنی بذرها در شرایط محیطی تنش‌زا از قبیل شوری، دما و خشکی شود. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار آبی بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و رویش بذر، استقرار گیاهچه‌ها و عملکرد بذر رازیانه توده بومی منطقه شیراز تحت شرایط تنش شوری در آزمایشگاه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در مزرعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی بصورت کشت بهاره مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل پیش تیمار آبی در سه سطح (شاهد، 12 ساعت و 24 ساعت) و تنش شوری با نمک طعام (NaCl) در چهار سطح (شاهد، 5/2، 5 و 5/7 دسی‌زیمنس بر متر) بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش تنش‌ شوری، ویژگی‌های جوانه‌زنی شامل درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و طول ساقه‌چه و گیاهچه بطور معنی‌دار کاهش یافت، اما میزان این کاهش برای بذرهای پیش تیمار شده کمتر بود. در مطالعه مزرعه‌ای پیش تیمار آبی باعث افزایش ارتفاع بوته، عملکرد زیستی، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در گیاه رازیانه شد. در بین تیمارهای پیش‌تیمار آبی، بیشترین تأثیر را پیش‌تیمار آبی 24 ساعت داشت بطوریکه باعث کاهش معنی‌دار اثر تنش شوری بر مقدار صفات ارزیابی شده گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        46 - بررسی تاثیر پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید بر خصوصیات جوانه زنی بذر شلغم در شرایط دمایی مختلف
        معصومه مشکین فام حصاری مجید رحیمی زاده
        این پژوهش به منظور بررسی اثر پیش‌تیمار بذر با اسید‌سالیسیلیک و اسید‌جیبرلیک بر واکنش بذر شلغم نسبت به دما و انتخاب پیش‌تیمار برتر در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد در سال تحصیلی95-94 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصاد چکیده کامل
        این پژوهش به منظور بررسی اثر پیش‌تیمار بذر با اسید‌سالیسیلیک و اسید‌جیبرلیک بر واکنش بذر شلغم نسبت به دما و انتخاب پیش‌تیمار برتر در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد در سال تحصیلی95-94 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. اسید‌جیبرلیک در سه سطح به مقادیر 0، 250 و500 میلی‌گرم بر لیتر به‌مدت 24 ساعت، اسید‌سالیسیلیک در سه سطح به مقادیر 0، 250 و500 میلی‌گرم بر لیتر به مدت 10 ساعت در دماهای ثابت جوانه‌زنی در پنج سطح شامل 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی‌گراد در مدت زمان 12 روز جوانه‌زنی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که، استفاده از پرایمینگ بذری در افزایش سرعت جوانه‌زنی بذر و یکنواختی سبز شدن آن‌ها تا دمای 30 درجه سانتی‌گراد موثر عمل کرد و توانست مدت زمان رسیدن به 50 درصد جوانه‌زنی را کاهش دهد. بنابراین استفاده از پرایم‌های اسید‌جیبرلیک با غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر و اسید-سالیسیلیک با غلظت 250 میلی‌گرم در لیتر اثرات تنش دمایی بالا را بر شاخص‌های جوانه‌زنی کاهش داده و باعث بهبود مولفه های جوانه زنی می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        47 - بررسی تاثیر پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید بر خصوصیات جوانه زنی بذر شلغم در شرایط دمایی مختلف
        معصومه مشکین فام مجید رحیمی زاده
        این پژوهش به منظور بررسی اثرپیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک و اسید جیبرلیک بر واکنش بذر شلغم نسبت به دما و انتخاب پیش تیمار برتر در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد در سال تحصیلی95-94 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادف چکیده کامل
        این پژوهش به منظور بررسی اثرپیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک و اسید جیبرلیک بر واکنش بذر شلغم نسبت به دما و انتخاب پیش تیمار برتر در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد در سال تحصیلی95-94 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. اسید جیبرلیک در سه سطح به مقادیر 0، 250 و500 میلی گرم بر لیتر به مدت 24 ساعت، اسید سالیسیلیک در سه سطح به مقادیر 0، 250 و500 میلی گرم بر لیتر به مدت 10 ساعت در دماهای ثابت جوانه زنی در پنج سطح شامل 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی گراد در مدت زمان 12 روز جوانه زنی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که، استفاده از پرایمینگ بذری در افزایش سرعت جوانه زنی بذر و یکنواختی سبز شدن آن ها تا دمای 30 درجه سانتی گراد موثر عمل کرد و توانست مدت زمان رسیدن به 50 % جوانه زنی را کاهش دهد. بنابراین استفاده از پرایم های اسید جیبرلیک با غلظت 500 میلی گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک با غلظت 250 میلی گرم در لیتر اثرات تنش دمایی بالا را بر شاخص های جوانه زنی کاهش داده و باعث بهبود مولفه های جوانه زنی می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        48 - اثرات پیش تیماردهی بذر و تراکم کاشت بر عملکرد علوفه ذرت سیلوئی (SC704) در کشت های تأخیری
        فرشید علی پور ابوخیلی حمید رضا مبصر مسعود محسنی الیاس رحیمی پطرودی
        این آزمایش در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل مازندران در سال زراعی 1389 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. دو تاریخ کشت تأخیری (7 و22 مرداد) به عنوان عامل اصلی و تراکم کاشت در دو سطح (70 و90 هزار بوته در هکتار) عامل فرعی چکیده کامل
        این آزمایش در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل مازندران در سال زراعی 1389 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. دو تاریخ کشت تأخیری (7 و22 مرداد) به عنوان عامل اصلی و تراکم کاشت در دو سطح (70 و90 هزار بوته در هکتار) عامل فرعی و چهار سطح پیش تیماردهی بذر (شاهد بدون پیش تیماردهی بذر، آب خالص، پلی اتیلن گلیکول 8000 با غلظت 8% و نیترات پتاسیم با غلظت 5/0%) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد وزن تر تک بوته و عملکرد علوفۀ تر در هکتار با تأخیر در کاشت (کاشت 22 مرداد) به دلیل ارتفاع بوته (3/12%)، سطح برگ (7/22%) و قطر بلال(9/12%)کمتر در مقایسه با تاریخ کاشت اول (7 مرداد) به ترتیب 4/19 و 0/24% کاهش را نشان دادند. نسبت وزن تر بلال به کل با تأخیر در کاشت 8/8 % افزایش یافت. عملکرد علوفۀ تر برای تراکم 90 هزار بوته در هکتار به نسبت 5/11% بیشتر از تراکم 70 هزار بوته در هکتار بود. درصد لیگنین با افزایش تراکم کاشت 7/4% بیشتر گردید. پیش تیماردهی بذر از نظر آماری بر عملکرد علوفۀ تر سیلوئی اثر معنی داری نداشت ولی بیشترین تعداد بلال و نسبت وزن تر بلال به کل و کمترین نسبت وزن تر ساقه به کل برای پیش تیماردهی بذر با محلول پلی اتیلن گلیکول حاصل شد. ولی حداکثر قطر بلال با پرایم نمودن توسط آب خالص بدست آمد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        49 - مطالعه پرایمینگ بذر (هیدرو پرایمینگ، نانو ذره نقـره و اسید سالیسیلیک) در بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی گیاهچه تریتیکاله X Triticosecale Vittmack)) تحت شرایط تنش شوری
        نفیسه عرب علیخانی فرشاد قوشچی علیرضا صفاهانی لنگرودی
        تنش شوری از عوامل محدود کننده تولیدات گیاهی در جهان است برای جلوگیری از مضرات این تنش، آزمایشی به منظور بررسی اثر هیدرو پرایمینگ، پیش تیمار اسید سالیسیلیک و نانو ذره نقره بر بهبود شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه تریتیکاله در شرایط تنش شوری در چهار سطح (صفر،14، 10، 6) دس چکیده کامل
        تنش شوری از عوامل محدود کننده تولیدات گیاهی در جهان است برای جلوگیری از مضرات این تنش، آزمایشی به منظور بررسی اثر هیدرو پرایمینگ، پیش تیمار اسید سالیسیلیک و نانو ذره نقره بر بهبود شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه تریتیکاله در شرایط تنش شوری در چهار سطح (صفر،14، 10، 6) دسی زیمنس بر متر و اسید سالیسیلیک با غلظت 20پی پی ام و نانو ذره نقره با غلظت10 پی پی ام انجام شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا" تصادفی در سه تکرار در سال94- 1393 آزمایشگاه دانشکده کشاورزی ورامین انجام شد. نتایج نشان دادند که تنش شوری، درصد و سرعت جوانه زنی را در آزمون های جوانه زنی استاندارد، سرما و پیری کاهش داد. اثر متقابل تنش شوری و نانو ذره نقره و اسید سالیسیلیک، اثر معنی داری بر طول گیاهچه، طول ساقه چه و ریشـه چه و سرعت جوانـه زنی داشت و با بالا رفتن شدت تنش (سطح 14 دسی زیمنس بر متر) اسید سالیسیلیک و نانو ذره نقره نتوانست از آسیب های وارده بر گیاه جلوگیری نماید. بیش ترین سرعت جوانه زنی از تیمار شاهد (بدون شوری) و پیش تیمار اسید سالیسیلیک با میانگین 07/8 بذر در روز و کم ترین سرعت جوانه زنی از تیمار شوری 14 دسی زیمنس بر متر و عدم اعمال پرایمینگ با متوسط 68/2 بذر در روز به دست آمد. بیش ترین طول گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه از تیمار شاهد (بدون شوری) و پیش تیمار نانو ذره نقره به ترتیب با 191 میلی متر، 105 میلی متر، 85 میلی متر حاصل شد و کم ترین میزان این صفات به ترتیب با متوسط 72 میلی متر، 34 میلی متر، 27 میلی متر از تیمار شوری 14 دسی زیمنس برمتر و عدم اعمال پرایمینگ به دست آمد. بیش ترین سرعت ظهور گیاهچه مربوط به تیمار شاهد با متوسط 81/10 درصد و کم ترین آن نیز در تیمار 14 دسی زیمنس بر متر با میانگین 91/7 بود. در بین تیمار های پرایمینگ بیش ترین سرعت ظهور گیاهچه را تیمار نانو ذره نقره با میانگین 57/10درصد و کم ترین آن نیز در تیمار شاهد با متوسط 85/6 درصد به خود اختصاص داد. در بین تیمار های شوری بیـش ترین درصد جوانه زنی در آزمون سرما را تیمار شاهد با مـتوسط 65 درصد و کم ترین آن نیز در تیمار 14 دسی زیمنس بر متر با میانگین 43 درصد به دست آورد. بیش ترین درصد جوانه زنی در تیمار نانو ذره نقره با متوسط 62 درصد و کم ترین آن نیز در تیمار شاهد با میانگین 37 درصد به دست آمد. بین تیمار های شوری بیش ترین درصد جوانه زنی در آزمون پیری در تیمار شاهد با متوسط 52 درصد و کم ترین آن نیز در تیمار 14 دسی زیمنس بر متر با متوسط 30 درصد مشاهده گردید. در آزمون پیری بیش ترین درصد جوانه زنی را تیمار نانو ذره نقره با میانگین 51 درصد و کم ترین آن نیز در تیمار شاهد با میانگین 29 درصد به خود تخصیص داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        50 - اثر پیش تیمارهای مغناطیس و فراصوت بر خصوصیات زراعی و عملکرد ذرّت علوفه‌ای
        ساسان رضادوست هادي طايفه افشاري
        به منظور مطالعه اثر پیش تیمار امواج مغناطیسی و امواج فرا صوت برعملکرد ذرت علوفه ای 704 آزمایشی در سال زراعی 1392 در مزرعه ای واقع در روستای بدلبو در 15 کیلومتری شمال ارومیه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 2 فاکتور انجام شد. عامل اول چکیده کامل
        به منظور مطالعه اثر پیش تیمار امواج مغناطیسی و امواج فرا صوت برعملکرد ذرت علوفه ای 704 آزمایشی در سال زراعی 1392 در مزرعه ای واقع در روستای بدلبو در 15 کیلومتری شمال ارومیه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 2 فاکتور انجام شد. عامل اول میدان مغناطیسی شامل تیمارهای 40، 80 میلی تسلا در زمان 20 دقیقه و شاهد بود، عامل دوم امواج صوتی شامل دو سطح با فرکانس های 40 و 80 کیلو هرتز در زمان دو دقیقه به همراه شاهد بود. نتایج نشان داد که صفات ارتفاع بوته، تعداد گره، مساحت برگ، نسبت وزن بلال، در صد پروتیئن و وزن علوفه تحت تاثیر امواج صوتی قرار گرفتند. صفت تعداد گره نیز تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار گرفت و اثر متقابل تاثیر میدان مغناطیسی در امواج صوتی بر صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن تر ساقه و درصد پروتیئن معنی دار شدند. تلفیق دو پیش تیمار امواج فراصوتی و مغناطیسی در سطح امواج متوسط باعث افزایش 20 در صدی علوفه گردید. پرونده مقاله