اثرات هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ با استفاده از نمکهای نیتراتی بر شاخص‌های جوانه‌زنی گیاهچه سویا (Glycine max L)
محورهای موضوعی : فیزیولوژی و متابولیسم بذر
1 - دانشگاه مراغه
2 - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
کلید واژه: سویا, نیترات پتاسیم, بنیه بذر, وزن خشک گیاهچه, پیش تیمار بذر,
چکیده مقاله :
بمنظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بصورت هیدروپرایمینگ و نمکهای نیترات بر خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلولهای اسمزی 0.5، 1 و 2 درصد نیترات پتاسیم، نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و نیترات سدیم بودند. نتایج نشان داد که با افزایش نیترات پتاسیم و نیترات سدیم از 0.5 به 2 درصد جهت پیش تیمار کردن بذور سبب کاهش وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر شد در حالی که در مورد نیترات کلسیم با افزایش دز مصرفی جهت پرایم کردن وزن خشک گیاهچه تولیدی و شاخص بنیه بذر افزایش یافت و در بین دزهای 0.5، 1 و 2 درصد نیترات آمونیوم از نظر صفات فوق تفاوتی وجود نداشت. از طرفی هیدورپرایمینگ در مقایسه با شاهد تأثیر مثبتی بر وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر سویا نداشت. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با نیترات آمونیوم 2 درصد کمترین میزان درصد جوانه‌زنی (57 درصد) و بیشترین مدت زمان جهت جوانه‌زنی (5 روز) را به خود اختصاص داد و در بین بقیه پیش تیمارهای نمکی نیترات و هیدروپرایمینگ با شاهد تفاوت معنیداری وجود نداشت. بطور کلی در بین انواع نمکهای نیتراتی، نیترات آمونیوم 2 درصد ضعیف ترین پیش تیمار و نیترات کلسیم 2 درصد بعنوان برترین پیش تیمار مشاهده شد که نیترات کلسیم 2 درصد تأثیر بسزایی بر جوانه‌زنی و ویژگیهای رشدی گیاهچه سویا داشت و قابل توصیه جهت پیش تیمار است.
