زمینه و هدف: در سال های اخیر آلاینده ذرات معلق، به ویژه ذرات معلق با قطر کم تر از 5/2 میکرون شاخص ترین آلاینده شهر تهران بوده است. یکی از مهم ترین اقدامات برای حل مشکل ذرات معلق دست یابی به اطلاعات مناسب راجع به پراکنش و انتشار این آلاینده ها در دوره های زمانی مختلف می چکیده کامل
زمینه و هدف: در سال های اخیر آلاینده ذرات معلق، به ویژه ذرات معلق با قطر کم تر از 5/2 میکرون شاخص ترین آلاینده شهر تهران بوده است. یکی از مهم ترین اقدامات برای حل مشکل ذرات معلق دست یابی به اطلاعات مناسب راجع به پراکنش و انتشار این آلاینده ها در دوره های زمانی مختلف می باشد، در این مطالعه هدف، ارایه راهکاری مکان مند برای مدل سازی و تحلیل مکانی و زمانی پراکنش ذرات معلق بر پایه آنالیزهای GIS ای می باشد.روش بررسی: در مرحله اول داده های دریافتی مربوط به آلاینده های PM 2.5 و PM 10 از شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اخذ و جهت ورود به محیط GIS آماده سازی شد، و در ادامه با بررسی دقت روش های مختلف درون یابی، روش IDW به عنوان بهترین روش درون یابی برای تهیه نقشه میزان غلظت این آلاینده ها در سطح تهران انتخاب شد.یافته ها: با توجه به داده های روزانه این آلاینده ها در سال های 93 و 94، نقشه های روزانه و میانگین ماهانه و سالانه غلظت آن ها تهیه گردید و با توجه به نتایج بدست آمده، تحلیل مکانی و زمانی پراکنش آلاینده های PM 2.5 و PM 10 در شهر تهران انجام شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به بررسی های انجام شده می توان گفت بیش ترین غلظت آلاینده PM 10 در مناطق جنوب غربی و آلاینده PM 2.5 در محدوده شهرری و قسمت هایی از بخش مرکزی شهر مشاهده می شود.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: روشهای متفاوتی تاکنون برای تعیین امتداد یا مسیریابی در سیستمهای حملونقل عمومی طراحی و ارایهشدهاند. مسأله مسیریابی برای سیستمهای حملونقل عمومی شهری بهصورت تعیین محل یا موقعیت بهینه ایستگاهها و امتداد مسیر در یک شهر تعریف میشود.
روش بررسی: طراحان د چکیده کامل
زمینه و هدف: روشهای متفاوتی تاکنون برای تعیین امتداد یا مسیریابی در سیستمهای حملونقل عمومی طراحی و ارایهشدهاند. مسأله مسیریابی برای سیستمهای حملونقل عمومی شهری بهصورت تعیین محل یا موقعیت بهینه ایستگاهها و امتداد مسیر در یک شهر تعریف میشود.
روش بررسی: طراحان در حل این مسایل با گسترهی بزرگی از انواع معیارها مواجه هستند که در این میان معیارهای هزینه، زمان و پوشش از مهمترین آنها می باشند. در این مقاله بهینه سازی مسیریابی در منطقهای از شهر تهران صورت گرفت که تعداد 9 خط اتوبوس از درون آن تردد میکند. در این تحقیق جهت بهینه نمودن خطوط، مبدأ و مقصد هر خط بدون تغییر در نظر گرفته شد و مسیرهای اتصالی بین آنها مورد بهینهسازی قرا گرفت. برای انجام این عمل از 8 فاکتور (ظرفیت جاده (سطح سرویس راه LOS[1])، کاربری اراضی، وضعیت روسازی، عرض خط عبور، اجزا سطح مقطع راه، حوزههای تراکم جمعیت و طول هر لبه (ARC)) انتخاب شد. بر اساس اهمیت هر فاکتور در مسیریابی وزنی به آنها داده شد. پس از اجرای الگوریتم دایجسترا مسیر 5 خط اتوبوس تغییر یافت. تغییر مسیر خطوط خود باعث نیاز به مکانیابی ایستگاه های جدید گشت.
یافته ها: پس از تعیین معیارهای مکانیابی و ایجاد لایههای دخیل، 16 ایستگاه جدید مکانیابی گردید. سپس به توسعه مسیرهای پیشنهادی بین ایستگاههای مکانیابی شده پرداخته شد.
بحث و نتیجه گیری: یکی از مهم ترین جنبه های نوآوری این پژوهش این است که با استفاده از توانمندی های GIS بتوان راهکارهایی نوین برای مکان مندی و مسیریابی بهینه خطوط BRT ارایه کرد.
[1]- Level of Service
پرونده مقاله