زمینه و هدف: مواد با ساختار نانو به علت دارابودن گروههای عاملی و خواص ویژه بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین کارایی نانوجاذب سنتز شده در حذف یون نیکل از محلول آبی طراحی و اجرا شده است.
روش بررسی: دراين پژوهش، نانوذرات سیلیکا تثبیت شده بر جاذب زئولیت x13 به روش سل ژل جذب تهیه شد. جهت شناسایی ساختارنانوذرات تثبیت شده بر جاذب زئولیت x13، آزمون ميکروسکوپ الکتروني روبشي انجام یافت. همچنین فرآیند جذب به صورت ناپیوسته و در شرایط آزمایشگاهی با تأکید بر اثرات پارامترهای مختلفی چون زمان تماس, غلظت اولیه یون نیکل، pH، مقدار جاذب ودما بر راندمان جذب مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی عملکرد جاذب تهیه شده، آزمایش های جذب با استفاده از جاذبهای نانوذره سيليکا و زئولیت x13نیز انجام گرفت و نتایج حاصل مقایسه شدند. در مرحله بعد، به بررسي ايزوترم و سينتيک جذب پرداخته شده و مدل هاي مناسب انتخاب شد.
یافته ها: نتایج آزمون ميکرسکوپ الکتروني روبشي، نشانه ازموفقیت آمیز بودن فرآیند تثبیت و توزیع اندازه نانو برای ذرات سیلیکای تثبیت شده داشت. بهینه های هر عامل که بیشترین میزان جذب را داشتند, غلظت اولیه نیکل6۰ میلی گرم بر لیتر، pH برابر 6 و 1 گرم جاذب در دمای 40 درجه سانتی گراد به دست آمد.
بحث و نتیجه گیری: با تثبيت نانو ذره بر بستر زئوليتي، علاوه بر اين نانو ذره بر بستري حجيم تر تثبيت شد و امکان استفاده صنعتي آن فراهم گرديد. علاوه براین، تثبیت نانو ذرات سیلیکا بر گرانولهای زئوليت، موجب افزایش جذب یونهای نیکل در مقایسه با زئولیت x13 شد و درصد از مقدار 26% به 98/43% افزایش یافت.
پرونده مقاله