به منظور مطالعه روش‌های مختلف کاربرد پلی آمین‌ها(پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین) بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، آنزیمی و عمر پس از برداشت گل رز رقم Dolce Vita، آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 32 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 More
به منظور مطالعه روش‌های مختلف کاربرد پلی آمین‌ها(پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین) بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، آنزیمی و عمر پس از برداشت گل رز رقم Dolce Vita، آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 32 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 گلدان، در مجموع 480 گلدان اجرا شد. عامل اول پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین با سطوح صفر، 50 ، 100 میلی‌گرم در لیتر و عامل دوم روش کاربرد ترکیبات بود. نانو ذرات نقره(3 میلی‌گرم بر لیتر) به همراه ساکارز 3% و آب مقطر به عنوان شاهد بکاررفتند. در روش اول دو هفته پیش از برداشت، گل‌ها با سطوح مختلفی از پلی آمین‌ها محلولپاشی شدند و سپس گل‌ها برداشت و در آزمایشگاه در نانو ذرات نقره به همراه ساکارز(محلول نگهدارنده) تا پایان عمر ماندگاری قرارگرفتند. در روش دوم گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها محلولپاشی شدند و سپس به محلول نگهدارنده تا پایان عمر ماندگاری انتقال یافتند. در روش سوم تیمار کوتاه مدت(24 ساعت) گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها انجام و سپس گل‌ها به محلول نگهدارنده تا پایان عمر ماندگاری منتقل شدند. در روش چهارم تیمار بلند مدت گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها تا پایان عمر ماندگاری انجام شد. صفاتی مانند وزن تر نسبی، شاخص ثبات غشاء سلول، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های فنیل‌آلانین آمونیالیاز و سوپراکسید دیسموتاز و عمر پس از برداشت گل‌ها ارزیابی گردید. تیمار Spm100ppm در روش محلولپاشی پیش از برداشت بیشترین میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های فنیل‌آلانین آمونیالیاز و سوپراکسید دیسموتاز را داشت. لذا با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان روش محلولپاشی پیش از برداشت پلی آمین‌ها را به عنوان بهترین روش جهت بهبود دوام عمر گل رز رقم Dolce Vita توصیه نمود.
Manuscript profile
میخک یکی از مهمترین گل‌های شاخه بریده در سراسر جهان است. این آزمایش به منظور بررسی اثرات محلولپاشی پیش از برداشت برخی اسیدهای آمینه و اسیدهای آلی بر صفات آنزیمی و ماندگاری گل میخک خوشه‌ای(Dianthus caryophyllus) رقم ’‘Tessino روی بوته، بصورت طرح آماری کاملاً More
میخک یکی از مهمترین گل‌های شاخه بریده در سراسر جهان است. این آزمایش به منظور بررسی اثرات محلولپاشی پیش از برداشت برخی اسیدهای آمینه و اسیدهای آلی بر صفات آنزیمی و ماندگاری گل میخک خوشه‌ای(Dianthus caryophyllus) رقم ’‘Tessino روی بوته، بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 13 تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی پنج گیاه و در مجموع 195 گلدانانجام گردید. تیمارها شامل اسیدآسکوربیک، اسیدسیتریک، اسیدمالیک، آرژنین، فنیل‌آلانین و گلوتامین هر کدام با دو سطح 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر و گلدان بدون محلولپاشی به­عنوان شاهد بود. محلولپاشی گیاهان سه مرتبه به­صورت ده روز در میان در پایه‌های یکسان انجام گردید، به نحوی که آخرین مرحله محلولپاشی در مرحله نخود سبز بود. نمونه‌برداری و سنجش صفات گیاه مانند وزن تر گل، وزن خشک گل، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، فعالیت آنزیم‌های فنیل‌آلانین آمونیالیاز، پراکسیداز، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و ماندگاری گل روی بوته نیز در مرحله‌ای که حداقل دو گلچه در خوشه باز شده بود، انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار اسیدمالیک 100 میلی‌گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بهبود صفات مورد ارزیابی مانند وزن تر و خشک گل، آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ داشت. تیمار گلوتامین 100 میلی‌گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بهبود ماندگاری گل روی بوته داشت. همچنین تیمار اسیدسیتریک 100 میلی‌گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بهبود فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز، تیمار اسیدآسکوربیک 100 میلی‌گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بهبود فعالیت آنزیم پراکسیداز و تیمار فنیل‌آلانین 100 میلی‌گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بهبود فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین آمونیالیاز داشتند. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان بیان نمود که محلولپاشی پیش از برداشت اسیدآسکوربیک، اسیدسیتریک، اسیدمالیک، آرژنین، فنیل‌آلانین و گلوتامین موجب بهبود صفات آنزیمی و ماندگاری گل روی بوته در گل میخک خوشه‌ای(Dianthus caryophyllus) رقم ‘Tessino’ گردید.
Manuscript profile
تنش خشکی یکی از مهمترین تنش‌های غیرزنده است که به­طور جدی تولید گیاهان زینتی از جمله همیشه بهار را کاهش می‌دهد، پرولین یکی از اسید آمینه‌های فعال در پدیده تنظیم اسمزی است، نقش موثری در کاهش آسیب‌های سلولی و بهبود تحمل به تنش خشکی دارد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب More
تنش خشکی یکی از مهمترین تنش‌های غیرزنده است که به­طور جدی تولید گیاهان زینتی از جمله همیشه بهار را کاهش می‌دهد، پرولین یکی از اسید آمینه‌های فعال در پدیده تنظیم اسمزی است، نقش موثری در کاهش آسیب‌های سلولی و بهبود تحمل به تنش خشکی دارد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار به­منظور بررسی تاثیر محلولپاشی پرولین (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر) بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه بهار(Calendula officinalis L.) تحت تنش خشکی (بدون تنش(شاهد)، 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی) انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد، بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ماندگاری گل روی بوته، کاروتنوئید و کلروفیل کل در تیمار پرولین 100 میلی‌گرم در لیتر و ظرفیت زراعی شاهد بود، بیشترین وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه و فعالیت آنتی‌اکسیدان کل (DPPH) در تیمار پرولین 100 میلی‌گرم در لیتر و ظرفیت زراعی 75 درصد، بیشترین ارتفاع گیاه و تعداد گل در تیمار پرولین 50 میلی‌گرم در لیتر و ظرفیت زراعی شاهد، بیشترین پرولین در تیمار پرولین 100 میلی‌گرم در لیتر و ظرفیت زراعی 25 درصد بود. به­طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد، محلولپاشی پرولین می‌تواند اثرات نامطلوب کم آبی را تا حدودی جبران کند و از طرفی با وجود اینکه گیاه همیشه‌بهار توانایی ادامه حیات را در شرایط تنش خشکی دارا است، اما در جهت بهبود افزایش عملکرد همیشه بهار آبیاری در سطح 75 درصد ظرفیت زراعی توصیه می‌شود.
Manuscript profile
آلودگی هوای داخل خانه یکی از مهمترین موضوعات زیست محیطی در جهان است. ترکیبات آلی فرار که از جمله آلاینده های محیط های بسته می باشند، می تواند سلامت انسان را به خطر بیاندازد. در این راستا و به منظور بررسی توان گیاه پالایی دو گیاه سانسوریا و پوتوس در حذف چهار آلاینده بنز More
آلودگی هوای داخل خانه یکی از مهمترین موضوعات زیست محیطی در جهان است. ترکیبات آلی فرار که از جمله آلاینده های محیط های بسته می باشند، می تواند سلامت انسان را به خطر بیاندازد. در این راستا و به منظور بررسی توان گیاه پالایی دو گیاه سانسوریا و پوتوس در حذف چهار آلاینده بنزن، استون، اتانول و متانول از محیط‌های بسته هدف، آزمایشی طراحی و اجرا گردید. ابتدا دو گونه گیاهی بطور جداگانه در گلدان‌های مختلف کشت شدند، سپس درون محفظه های شیشه‌ای دربسته به حجم 125 لیتر قرار گرفتند. هر گیاه به مدت 24 ساعت در معرض غلظت‌های مختلف آلاینده‌ها قرارگرفت. نتایج بررسی‌های بیوشیمیایی نشان داد، درصد نشت یونی گیاهان پوتوس تیمار شده در مقایسه با شاهد کاهش یافته است اما در گیاه سانسوریا در اکثریت تیمارها افزایش یافت. در مقابل، محتوی کلروفیل کل برگ سانسوریا در تمام تیمارها افزایش داشت اما در پوتوس به جزء تیمار بنزن 50 میکرولیتر/لیتر تفاوت چشمگیری با شاهد دیده نشد. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در هر دو گیاه کاهش چشمگیری داشت خصوصا تیمار استن 50 میکرولیتر/لیتر در گیاه سانسوریا. میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در دو گیاه و تمام تیمارها نسبت به شاهد افزایش داشت و بیشترین آن در تیمار بنزن50 میکرولیتر/لیتر در گیاه سانسوریا بود. همچنین میزان محتوای پرولین گیاهان پوتوس تفاوتی نسبت به شاهد نداشت اما در سانسوریا کلیه تیمارها خصوصا دو تیمار استن 50 میکرولیتر/لیتر و اتانول 50 میکرولیتر/لیتر افزایش یافتند. با توجه به نتایج هر دو گونه استفاده شده در این تحقیق قادر به گیاه پالایی محیط های بسته می باشند و این توانایی در پوتوس به دلیل سازگاری بالاتر با شرایط، بیش از سانسوریا مشاهده شد. همچنین هنگام قرار گرفتن در معرض بنزن بیشترین و به هنگام تیمار با استون کمترین تنش و آسیب بافتی به گیاهان وارد شد.
Manuscript profile
