-
حرية الوصول المقاله
1 - اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان در شرايط خوزستان
سيد نادر موسويانبرای بررسي اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان، آزمايشي به صورت کرت هاي يک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1384 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل مقادير مختل أکثربرای بررسي اثر سطوح نيتروژن و نسبت‌هاي کاشت بر عملکرد کشت مخلوط ذرت و آفتابگردان، آزمايشي به صورت کرت هاي يک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1384 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل مقادير مختلف نيتروژن (50، 100 و 150 کيلوگرم نيتروژن در هکتار از منبع اوره) به عنوان کرتهاي اصلي و نسبت‌هاي اختلاط ذرت و آفتابگردان به عنوان کرت هاي فرعي در نظر گرفته شدند. نسبت‌هاي اختلاط شامل S1 (100 درصد آفتابگردان)، S2 (25 درصد ذرت و 75 درصد آفتابگردان)، S3 (50 درصد ذرت و 50 درصد آفتابگردان)، S4 (75 درصد ذرت و 25 درصدآفتابگردان) و S5 (100 درصد ذرت) بودند. نتايج نشان داد كه عملکرد دانه آفتابگردان، عملکرد دانه ذرت، مجموع عملکرد دو گياه، وزن هزاردانه و درصد روغن دانه آفتابگردان به طور معني‌داري تحت تأثير سطوح مختلف نيتروژن و نسبت‌هاي اختلاط قرار گرفتند. اما وزن هزاردانه ذرت و تعداد دانه در بلال معني‌دار نگرديد. بيشترين عملکرد دانه براي آفتابگردان و ذرت به ترتيب به ترکیب های تیماری N2S1 و N3S5 با 462 و 1319 گرم در متر مربع اختصاص داشت. بيشترين و كمترين شاخص نسبت برابري زمين (LER) به ترتيب مربوط به تركيب تيماري N2S2 و N3S4 به ميزان 85/1 و 08/1 بود. علاوه بر اين ضريب نسبي تراكم (K) مشخص نمود كه كمترين و بيشترين مقدار اين شاخص به تركيب تيماري N3S4 و N3S2 به ترتيب به ميزان 2/0 و 2/7 تعلق داشت. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - تأثیر میانه‌کاری چند گیاه زراعی پائیزه بر جمعیت سفید‌بالک یاس Aleuroclava jasmini (Hemiptera: Aleyrodidae) در باغ‌های مرکبات دزفول
مرضیه بهمنش فر بیژن حاتمی سعید باقریسفید بالک یاسAleuroclava jasmini (Takahashi, 1932) در چند سال اخیر باعث وارد آمدن خسارت شدیدی به باغ های مرکبات استان خوزستان شده است. به منظور بررسی اثر میانه کاری گیاهان زراعی روی جمعیت سفید بالک یاس، از ابتدای آذر ماه 92 تا ابتدای تیر ماه 93 آزمایشی صحرایی در یک باغ أکثرسفید بالک یاسAleuroclava jasmini (Takahashi, 1932) در چند سال اخیر باعث وارد آمدن خسارت شدیدی به باغ های مرکبات استان خوزستان شده است. به منظور بررسی اثر میانه کاری گیاهان زراعی روی جمعیت سفید بالک یاس، از ابتدای آذر ماه 92 تا ابتدای تیر ماه 93 آزمایشی صحرایی در یک باغ پرتقال والنسیا با شش تیمار و پنج تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمار ها شامل چهار تیمار میانه کاری باقلا، شبدر، لوبیا سبز و خیار، و دو تیمار شاهد بدون علف هرز و با علف های هرز بود. هر کرت آزمایشی شامل 20 درخت بوده که از پنج درخت هر کرت(پنج تکرار) و از هر درخت به تصادفی 12 برگ نمونه برداری شد. براساس نتایج بدست آمده در شش مرتبه نمونه برداری در بهار، در میان تیمار های میانه کاری، میانگین جمعیت تخم و پوره این سفید بالک به ترتیب در سطح 05/0 و 01/0 اختلاف معنی داری داشتند. کم ترین جمعیت تخم در تیمار های12/0± 88/13C1=، خیار 06/0±82/17و باقلا 06/0±14/19 بوده که دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمار ها می باشد. کم ترین جمعیت پوره در تیمار های 07/0±5/6 C1=، باقلا 08/0± 21/9 و خیار07/0 ±13/10 بوده که دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمار ها می باشد. به طور کلی کنترل علف های هرز، میانه کاری با خیار و باقلا به نحو مطلوبی موجب کاهش میانگین جمعیت سفید بالک یاس شده و قابل توصیه می باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - Effect of Different Levels of Nitrogen and Planting Patterns on Dry Matter Production and Growth Physiological Indices in Intercropping Maize and Sunflower
Seyed Nader Mosavian Seyed Alireza Seyed MohammadiThis research aimed at investigating the effect of different levels of nitrogen and planting patterns on dry matter production and growth physiological indices in intercropping maize and sunflower. To do this a split plot experiment carried out based randomized complete أکثرThis research aimed at investigating the effect of different levels of nitrogen and planting patterns on dry matter production and growth physiological indices in intercropping maize and sunflower. To do this a split plot experiment carried out based randomized complete block design with three replications in research field of Shushtar Islamic Azad University. The main plot included three levels of nitrogen as N1=50, N2=100, and N3=150 kg.ha-1 nitrogen and the sub plot included two crops monoculture (S1=Sunflower, S5=Maize) and three planting patterns (S2=25% Maize + 75% Sunflower, S3= 50% Maize + 50% Sunflower, S4= 75% Maize + 25% Sunflower). The mixture was formed based on replacement. Result revealed that the increase of nitrogen level up to 150 kg.ha-1 significantly increased plant height and total fresh weight of maize and sunflower. Planting pattern influenced maize plant height and total fresh weight of maize and sunflower. The highest TDM, height, and total fresh weight of maize and LAI and total fresh weight of sunflower belonged to the second planting pattern. Result also showed that CGR, RGR, and NAR in each plant followed the general pattern of these indices and the best status was achieved at the level of 150 kg.ha-1 nitrogen. The highest rate of LER by 1.16 belonged to N3S2. That is, the intercropping yield in this case increased 16% compared with pure cultivation. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - ارزیابی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) و نخود (.Cicer arietinium L) تحت شرایط کاربرد عناصر ریزمغذی
یاسر اسماعیلیان محمد بهزاد امیریامروزه، کشت مخلوط به عنوان راهبرد کلیدی کشاورزی پایدار در راستای افزایش بهره وری استفاده از منابع محیطی، کاهش خسارت تنش های محیطی و بهبود درآمد مزرعه مورد توجه و استقبال محققین و کشاورزان قرار گرفته است. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های ک أکثرامروزه، کشت مخلوط به عنوان راهبرد کلیدی کشاورزی پایدار در راستای افزایش بهره وری استفاده از منابع محیطی، کاهش خسارت تنش های محیطی و بهبود درآمد مزرعه مورد توجه و استقبال محققین و کشاورزان قرار گرفته است. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی گناباد اجرا شد که در آن، عامل اصلی شامل الگوهای کشت مخلوط 25% گلرنگ + 75% نخود، 50% گلرنگ + 50% نخود، 75% گلرنگ + 25% نخود، 100% گلرنگ + 100% نخود و کشت خالص این دو گیاه و عامل فرعی شامل تیمارهای شاهد (عدم محلول پاشی) و محلول پاشی سه در هزار آهن و روی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین تعداد شاخه جانبی (5/10) و طبق در بوته (5/22) گلرنگ به ترتیب از تیمارهای کشت مخلوط 25% گلرنگ +75% نخود و 50% گلرنگ + 50% نخود حاصل شد و بیشترین عملکرد دانه (2070 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص به دست آمدند. تعداد شاخه جانبی، تعداد طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گلرنگ در نتیجه مصرف کودهای ریزمغذی افزایش داشت. ارتفاع بوته (4/26 سانتی متر) و عملکرد دانه نخود (1739 کیلوگرم در هکتار) در کشت خالص بالاترین مقدار را نشان داد در حالی که بیشترین تعداد غلاف (9/31) و تعداد دانه در بوته (2/22) از کشت مخلوط 25% گلرنگ + 75% نخود حاصل شد. عناصر ریزمغذی موجب بهبود ارتفاع بوته، تعداد غلاف، طول غلاف و تعداد دانه در بوته نخود شدند. نسبت برابری زمین بین 12/1 تا 52/1 متغیر بود. شاخص تغییرات کارآیی مصرف آب نیز در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بیشتر بود و بالاترین مقادیر (31/1) از تیمار 75% گلرنگ + 25% نخود به دست آمد. شاخص غالبیت نشان دهنده چیرگی گیاه گلرنگ بر نخود بود. تمامی تیمارهای کشت مخلوط به جز الگوی 100% گلرنگ + 100% نخود، افزایش واقعی عملکرد را نشان دادند. بیشترین میزان شاخص سودمندی کشت مخلوط (51/0) از تیمار 25% گلرنگ + 75% نخود حاصل شد، درحالی که شاخص های مزیت پولی (26454751) و مجموع ارزش نسبی (44/1) در کشت مخلوط 100% گلرنگ + 100% نخود بالاتر بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - اثر کودهای آلی و شیمیایی بر ویژگی‌های کمی و کیفی ارزن مرواریدی (Panicum miliaceum L) و لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L) در کشت مخلوط
ابوالفضل توسلی احمد قنبری داریوش رمضان سیدمحسن موسوی نیکاین آزمایش به‌صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1386 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای اصلی طرح شامل: عدم کود دهی (شاهد) (F1)، مصرف کامل کود شیمیایی توصیه شده (F2)، مصرف کامل کود دامی توصیه شده (F3)، مصرف أکثراین آزمایش به‌صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1386 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای اصلی طرح شامل: عدم کود دهی (شاهد) (F1)، مصرف کامل کود شیمیایی توصیه شده (F2)، مصرف کامل کود دامی توصیه شده (F3)، مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده (F4) و تیمارهای کرت فرعی شامل نسبت های مختلف کاشت: کشت خالص ارزن (I1)، 75 درصد ارزن + 25 درصد لوبیا (I2)، 50 درصد ارزن + 50 درصد لوبیا (I3)، 25 درصد ارزن + 75 درصد لوبیا (I4) و کشت خالص لوبیا (I5) بود. نتایج نشان داد که برای هر دو محصول بالاترین عملکرد علوفه ی خشک و دانه و همچنین شاخص برداشت از تیمار مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده حاصل شده است. ولی تیمارهای کودی اثر معنی داری را بر وزن هزار دانه این دو گونه نداشتند. بیشترین میزان LER برای عملکرد علوفه ی خشک و دانه از تیمار مصرف نصف کود دامی توصیه شده + مصرف نصف کود شیمیایی توصیه شده به دست آمد. بالاترین درصد پروتئین خام و عناصر P و K نیز در بافت هر دو محصول از تیمار کود شیمیایی کامل حاصل شد. در بین تیمارهای مربوط به نسبت های مختلف کاشت، برای گیاه ارزن بالاترین عملکرد علوفه ی خشک، عملکرد دانه و بیشترین درصد عناصر P و K موجود در بافت گیاه از کشت خالص به دست آمد. ولی، بیشترین مقدار شاخص برداشت، وزن هزار دانه و درصد پروتئین خام موجود در بافت گیاه از تیمارهای کشت مخلوط حاصل گردید. برای گیاه لوبیا نیز تمامی این صفات از تیمار کشت خالص آن به‌دست آمد. علاوه بر آن، بیشترین مقدار LER علوفه ی خشک و دانه از تیمار 25 درصد ارزن + 75 درصد لوبیا حاصل شد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - بررسی کشت مخلوط نواری ذرت- لوبیا چیتی و ذرت- سویا
فرهاد فرح وش علی رحمتی فرهاد جعفری حبیب امیرحلاجیاین پژوهش دو ساله به منظور تاثیر تعداد ردیف های کاشت گیاهان ذرت – لوبیا چیتی، ذرت – سویا در کشت های مخلوط و خالص آنها بر عملکرد در طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1387 و 1388 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل A:کشت مخلوط نواری ذرت – أکثراین پژوهش دو ساله به منظور تاثیر تعداد ردیف های کاشت گیاهان ذرت – لوبیا چیتی، ذرت – سویا در کشت های مخلوط و خالص آنها بر عملکرد در طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1387 و 1388 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل A:کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در یک ردیف،B : کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هریک در دو ردیف، C: کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در سه ردیف، D: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در یک ردیف، E: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در دو ردیف، F: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در سه ردیف، G: کشت خالص ذرت، H: کشت خالص لوبیا چیتی و I: کشت خالص سویا بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که عملکرد ذرت در هر دو سال در تیمار D (کشت نواری یک ردیفه ذرت – سویا ) حداکثر (معادل 17818 کیلوگرم در هکتار) و در تیمار G (کشت خالص ذرت) حداقل (15509 کیلوگرم در هکتار) برآورد شد. این نشان می دهد که عملکرد ذرت در کشت نواری مخلوط در مقایسه با کشت خالص آن بالاتر بود. ذرت، همچنین، در تیمار A (کشت نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) بیشترین و در تیمار C (کشت نواری سه ردیفه ذرت – لوبیا) کمترین عملکرد را تولید کرد. ذرت در تیمار D (کشت مخلوط ذرت سویا هر یک در یک ردیف) نیز بیشترین و در تیمار F (کشت مخلوط ذرت – سویا هر یک در سه ردیف) کمترین عملکرد را به دست آورد. لوبیا در تیمار H (کشت خالص لوبیا چیتی) با تولید 2498 کیلوگرم در هکتار از بیشترین و در تیمار A (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) با تولید 2073 کیلوگرم در هکتار از کمترین عملکرد برخوردار شد. سویا در تیمار I (کشت خالص سویا) دارای بیشترین (4794 کیلوگرم در هکتار ) و در تیمار D (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – سویا) کمترین (3257 کیلوگرم در هکتار) بود. در کل، می توان گفت که لوبیا و سویا در کشت خالص در مقایسه با کشت مخلوط عملکرد بیشتری تولید کردند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
7 - ارزیابی میزان افزایش عملکرد سورگوم علوفه‌ای (.Sorghum bicolor L) در کشت مخلوط با لگوم های علوفه ای و کنترل علف هرز
سعید واعظی راد سیدعلیرضا ولدآبادی مجید پوریوسف سعید سیف زاده حمیدرضا ذاکریناین آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگو أکثراین آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگوم های علوفه ای در 9 سطح شامل کشت خالص گیاهان سورگوم، خلر و ماشک، کشت مخلوط افزایشی سورگوم با نسبت های 33%، 66% و 100% تراکم مطلوب ماشک و خلر و مدیریت مختلف علف های هرز شامل کنترل کامل، یک بار وجین و عدم کنترل علف های هرز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر و خشک سورگوم به ترتیب در تیمار کشت مخلوط سورگوم با 33 درصد ماشک گل خوشه ای و 100 درصد خلر به دست آمدند. بیشترین شاخص محتوای کلروفیل و سطح برگ سورگوم در تیمار کشت خالص سورگوم و در شرایط کنترل کامل علف هرز مشاهده شد. بلندترین ارتفاع ساقه سورگوم و گیاه پوششی از تیمار کشت سورگوم با 100% خلر و در شرایط عدم کنترل علف هرز حاصل شد. از طرف دیگر در تیمار کشت خالص ماشک و خلر در شرایط کنترل کامل علف های هرز، گیاهان پوششی دارای بالاترین زیست توده بودند. یافته های این آزمایش نشان داد که بیشترین تراکم و زیست توده علف های هرز در شرایط کشت خالص ماشک و عدم وجین علف های هرز حاصل شد. به عنوان یک نتیجه کلی، اینکه با انتخاب مناسب نسبت های کشت مخلوط و لگوم های علوفه ای می توان علاوه بر بهبود عملکرد کمّی علوفه سورگوم، علف های هرز سورگوم را نیز تا حدود زیادی کنترل و مدیریت نمود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
8 - ارزیابی کشت مخلوط سیب زمینی و لوبیا چیتی
علی نصراله زاده اصل عادل دباغ محمدی نسب سعید زهتاب سلماسی محمد مقدم عزیز جوانشیردر راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار ان أکثردر راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار انجام شدند. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت های 1:2 و 1:3 سیب زمینی و لوبیا چیتی (سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و لوبیـا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع)، 4 کشت مخلوط افـزایشی سیب زمینی (با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع) و لوبیا چیتی (با تراکم های 5.3 و 10.6 بوته در متر مربع)، همراه با 2 کشت خالص سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و 2 کشت خالص لوبیا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع بودند. در مورد سیب زمینی، بالاترین عملکرد غده در بوته، عملکرد غده در واحد سطح (متر مربع)، اندازه غده، میانگین وزنی غده، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی مشاهده شد. در مورد صفات مربوط به لوبیا چیتی، بالاترین عملکرد دانه لوبیا چیتی در واحد سطح در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی و بیشترین عملکرد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط افزایشی مشاهده شد. در ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط بالاترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) در هر دو سال، به ترتیب 1.27 و1.25، به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:2 (66 درصد سیب زمینی با تراکم 5.3 بوته در متر مربع + 34 درصد لوبیا چیتی با تراکم 55 بوته در متر مربع) تعلق داشت. در نتیجه، این ترکیب از نظر اقتصادی توصیه می شود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
9 - تاثیر کاربرد نسبت نانو کلات‌های روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea mays L) در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L)
علیرضا خالصی غلامرضا افشارمنش محمد حسن شیرزادیاثر کاربرد نسبت نانو کلات روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی طی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در سه تکرار در دو سال زراعی 98- 1397 و 99- 1398 درشهرستان رودبار از توابع جنوب استان کرمان بررسی گردید. تیمار أکثراثر کاربرد نسبت نانو کلات روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی طی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در سه تکرار در دو سال زراعی 98- 1397 و 99- 1398 درشهرستان رودبار از توابع جنوب استان کرمان بررسی گردید. تیمارها شامل کشت مخلوط ذرت و لوبیا در پنج سطح (100 درصد لوبیا، 75 درصد لوبیا + 25 درصد ذرت، 50 درصد لوبیا + 50 درصد ذرت، 25 درصد لوبیا + 75 درصد ذرت، و 100 درصد ذرت) و کاربرد نانوکلات آهن و روی در چهار سطح (نانو کلات آهن، نانو کلات روی، نانو کلات آهن + نانو کلات روی و شاهد) بودند. صفات اندازه گیری شده در این پژوهش شامل تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان داد اثر نسبت کاشت مخلوط ذرت و لوبیا بر روی تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. اثر متقابل نسبت های مختلف کاشت و نانو کلات بر تعداد دانه در بلال عملکرد دانه معنی دار و بر سایر صفات غیرمعنی دار بودند. بیشترین تعداد دانه در بلال (707.8عدد)، عملکرد دانه (12787 کیلوگرم در هکتار) و وزن هزار دانه ذرت (253 گرم) در کشت مخلوط با نسبت 25 درصد لوبیا + 75 درصد ذرت به دست آمد. همچنین، بیشترین شاخص برداشت (52 درصد) از کشت خالص به دست آمد. کاربرد همزمان نانو کلات آهن و روی باعث افـزایش ویژگی های کمّی و کیفی ذرت شد. بیشترین میزان پروتئین (22.3 درصد) در کشت مخلوط 25 درصد لوبیا و 75 درصد ذرت با کاربرد نانوکلات روی حاصل شد. بیشترین مقدار نسبت برابری زمین (کل) (2.12) در تیمار کشت مخلوط 75 درصد لوبیا+25 درصد ذرت و کاربرد آهن و روی با هم برآورد گردید و کمترین آن (1.57) مربوط به تیمار کشت مخلوط با نسبت 25 درصد لوبیا+75 درصد ذرت و کاربرد روی بود. در نهایت بالاترین عملکرد دانه ذرت 12993 کیلوگرم در هکتار از تیمار کشت مخلوط 75 درصد لوبیا+25 درصد ذرت و کاربرد آهن و روی بدست آمد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
10 - خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی در پاسخ به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم به صورت کشت مخلوط و خالص
زهرا مرزبان محمدرضا عامریان مجتبی ممرآبادیبه منظور مطالعه خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به اجرا در آمد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها أکثربه منظور مطالعه خصوصیات زراعی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به مصرف قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به اجرا در آمد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی به صورت خالص و مخلوط بر اساس سری های افزایشی در 10 تیمار شامل: Z= کشت خالص ذرت، B= کشت خالص لوبیا، I= کشت مخلوط ذرت و لوبیا، ZM= ذرت + قارچ مایکوریزا، BM= لوبیا + قارچ مایکوریزا، BB= لوبیا+ باکتری مزوریزوبیوم، BMB= لوبیا + قارچ مایکوریزا + باکتری مزوریزوبیوم، IM= کشت مخلوط + قارچ مایکوریزا، IB= کشت مخلوط + باکتری مزوریزوبیوم، IMB= کشت مخلوط + قارچ مایکوریزا + باکتری مزوریزوبیوم بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر تیمار بر عملکرد دانه در بوته، محتوی کلروفیل برگ، وزن خشک غلاف لوبیا، وزن خشک بلال، تعداد دانه در بلال و نسبت برابری زمین جزیی هر دو گیاه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در بوته لوبیا چشم بلبلی و ذرت با میانگین های 10 و 108 گرم در بوته به ترتیب در تیمارهای کشت خالص به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کشت خالص ذرت به همراه قارچ میکوریزا مشاهده شد. همچنین، بیشترین میزان نسبت برابری زمین جزیی ذرت و لوبیا چشم بلبلی به ترتیب با میانگین های 1.7 و 1.47 در تیمارهای کشت مخلوط و کشت مخلوط توام با قارچ میکوریزا و باکتری مزوریزوبیوم مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که نسبت برابری زمین بیشتر از یک برای ذرت و لوبیا چشم بلبلی، نشان دهنده روابط متقابل مثبت بین اعضای گیاهی مخلوط نسبت به خالص بوده و بیان کننده برتری کشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی نسبت به کشت خالص می باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
11 - ارزیابی عملکرد و صفات زراعی جو و شبدر برسیم در کشت های خالص و مخلوط
سلیمان محمدی نبی خلیلی اقدم احمد خوش نژاد محمد پوریوسف نادر جلیل نژادبه منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % ج أکثربه منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % جو : صفر درصد شبدر (کشت خالص جو)، 90 % جو :10 % شبدر، 80 % جو :20 % شبدر،70% جو :30% شبدر،660% جو :40% شبدر،50% جو :50% شبدر،40% جو :60% شبدر،30% جو :70% شبدر،20% جو :80% شبدر، 10% جو :990% شبدر، و صفر درصد جو : 100% شبدر (کشت خالص شبدر). نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد شبدر در سیستم تک کشتی (8.3 تن در هکتار) و کمترین آن در کشت مخلوط با نسبت 10:90 شبدر : جو (1.2 تن در هکتار) به دست آمد. در گیاه جو نیز طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، درصد پروتئین، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیـولوژیک به طور معنی داری تحت تاثیر نسبت های کشت قرار گرفتند. کاهش نسبت بوته های جو به شبدر سبب کاهش 87 درصدی عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک شد. وزن هزار دانه نیز از 45.82 گرم به 39 گرم کاهش پیدا کرد. نسبت برابری زمین کل (بر اساس عملکرد دانه جو و عملکرد علوفه شبدر) نیز در همه موارد، بالاتر از یک بود و در نسبت40:60 (شبدر : جو) هر چند با اختلاف غیر معنی دار با بقیه الگوهای کشت ولی در بالاترین مقدار خود قرار داشت (1.70). کاهش درصد تراکم بوته های جو نسبت به بوته های شبدر در محاسبه نسبت برابری زمین بر اساس علوفه در هر دو محصول نیز سبب کاهش معنی دار نسبت برابری زمین در گیاه جو به کمتر از یک شد. نتایج به طور کلی نشان داد که بهترین الگوی قابل توصیه برای کشت مخلوط جو و شبدر برسیم در این ناحیه، الگوی کشت 60 درصد شبدر و 40 درصد جو در روی هر ردیف در هر دو حالت تولید علوفه از هر دو محصول و تولید دانه از جو و علوفه از شبدر برسیم می باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
12 - اثر نوع و مقادیر متفاوت کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا (.Brassica napus L) رقم هایولا 50 و نخود (.Cicer arietinum L) محلی سفید و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط
صمد رضایت محمدرحیم اوجی فرهاد مهاجری مهدی مدن دوستدر سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 ب أکثردر سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی منطقه دستجه فسا انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل نسبت کاشت نخود و کلزا در 5 سطح: 0-100، 25-75، 50-50، 75-25 و 100-0 به ترتیب نخود- کلزا و نوع و مقدار کودهای نیتروژنه در 6 سطح شامل 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره، 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع سولفات آمونیوم بودند. نتایج نشان داد که نسبت‌های مختلف کاشت اثر معنیداری بر عملکرد کلزا و نخود داشتند. افزایش نسبت نخود در کشت مخلوط با کلزا و همچنین کلزا در کشت مخلوط با نخود باعث کاهش معنی‌دار عملکرد در مقایسه با کشت خالص آنها شد. بیشترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با 2240/1 کیلوگرم در هکتار و 2155/75 کیلوگرم در هکتار در کشت خالص کلزا و نخود و کمترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با میانگین 1548/06 و 1187/3 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در نسبت کاشت 25-75 و 75-25 (کلزا-نخود) به دست آمد. در مقایسه‌ی سولفات آمونیوم و اوره جهت افزایش عملکرد کلزا نتایج نشان داد که سولفات آمونیوم بیشتر از اوره عملکرد کلزا را افزایش داده است. نسبت برابری زمین در تمامی نسبت‌های کاشت مخلوط تحت سطوح مختلف کود نیتروژن نسبت به تک کشتی افزایش داشت (LER>1). تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
13 - ارزیابی ویژگی‌های کمّی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی
محمد شاهباقی علیرضا ولدآبادی جهانفر دانشیان امیرحسین شیرانی راد سعید سیف زادهکشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالی أکثرکشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392 و 1393 انجام شد. سطوح کشت شامل : ذرت خالص،کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر (25% تراکم خلر خالص)،کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر (50% تراکم خلر خالص) و خلر خالص، سطوح کودی شامل: شیمیایی (پایه و سرک)، کود دامی گاوی (پایه) و مرغی سرک، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک و کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی (سرک و محلول پاشی)، در سه تیمار اخیر به همراه تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و استفاده از مایکوریز در بستر کشت بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان علوفه ذرت با عملکرد 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی تولید گردید. کشت مخلوط یک روش مناسب برای تولید محصول است و کمیت تولید را نسبت به کشت های خالص افزایش می دهد. بیشترین میزان علوفه خلر با عملکرد 46020 کیلوگرم در هکتار به دلیل نفوذ بیشتر نور درکانوپی و عدم رقابت با ذرت، از تیمارخلر خالص دامی- شیمیایی تولید شد. بیشترین میزان کربوهیدرات از تیمار ذرت خالص شیمیایی- شیمیایی با میانگین 59/30 درصد، بیشترین میزان پروتئین خام با میانگین 75/24 درصد از تیمار خلر خالص شیمیایی حاصل شد. بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و علوفه ای با کیفیت بالاتر با میانگین 08/ 68 درصد از تیمار ذرت خلر 25% دامی- شیمیایی به دست آمد. کشت مخلوط وکاربرد توام کود های شیمیایی و آلی سبب بهبود کمی و کیفی عملکرد علوفه گردید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
14 - عملکرد نخود (Cicer arietinum) در کشت مخلوط با زیره سبز (Cuminum cyminum) تحت تاثیر تاریخ‌های کشت
وحید قهرمانی قلعه جق محمدتقی ناصری پور یزدی رضا کمائیبرخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت أکثربرخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت خالص نخود و 3 تاریخ کشت مخلوط با زیره سبز کشت خالص 25 بهمن ماه، کشت خالص 10 اسفند ماه، کشت خالص 26 اسفند ماه، کشت مخلوط همزمان زیره سبز با نخود در 25 بهمن ماه، کشت مخلوط جایگزینی 10 اسفند ماه و کشت مخلوط جایگزینی 26 اسفند ماه) بودند. نتایج نشان داد تیمارها اثر معنیداری بر روی صفات عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک، ارتفاع بوته، نسبت وزن ساقه به ریشه، وزن هزار دانه، تعداد ساقه فرعی بوته و درصد غلاف پوک داشت. بیشترین عملکرد دانه (1435 کیلوگرم در هکتار)، ارتفاع تعداد ساقه فرعی نسبت وزنی اندام هوایی به ریشه، وزن هزار دانه در تیمار کشت خالص نخود 25 بهمن ماه حاصل شدند. ارزیابی نسبت برابری زمین در تیمارهای کشت مخلوط نشان داد بیش ترین LERs (33/2) مربوط به تیمار کشت مخلوط 26 اسفند ماه و کمترین LERs (24/1) مربوط به تیمار مخلوط 25 بهمن ماه بودند. با توجه به نتایج آزمایش بهترین تاریخ کشت خالص در منطقه می تواند دهه سوم بهمن ماه و برای کشت مخلوط با زیره سبز اواخر دهه اول اسفند و اوایل دهه دوم اسفند باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
15 - اثرات محلول پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر رشد و عملکرد گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L) تحت کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonellafoenum graecum L)
ابوالقاسم قراخانی بنی حمیدرضا جوانمرد عبدالله قاسمی پیربلوطی علی سلیمانی احمرضا گلپروردر این مطالعه، اثر محلولپاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با س أکثردر این مطالعه، اثر محلولپاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه‌ای در سال زراعی 97-1396 در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. عامل اصلی الگوی کشت، (کشت خالص زوفا 100%، کشت خالص شنبلیله 100% و سه نسبت مخلوط زوفا 50% + شنبلیله 50%، زوفا 75% + شنبلیله 25% و زوفا 25% + شنبلیله 75% بر اساس سری های جایگزینی) و عامل فرعی چهار سطح محلولپاشی شامل شاهد، پرولین، مخمر و نیتروژن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در گیاه زوفا در تیمارهای کشت مخلوط و محلول پاشی در مقایسه با کشت خالص و بدون محلولپاشی،صفات رشدی و فیزیولوژیکی نظیر ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی و میزان کلروفیل a و کلروفیل b در برگ گیاه زوفا تحت تاثیر قرار گرفتند. تیمارهای کشت مخلوط و محلولپاشی در مقایسه با کشت خالص و عدم محلولپاشی از نسبت برابری زمین LER بالاتری برخوردار بود. میزان پرولین در تیمارهای کشت مخلوط و محلولپاشی نسبت به کشت خالص و بدون محلولپاشی کاهش یافته و تفاوت معنیداری را نشان داد. اثر کشت مخلوط بر درصد و عملکرد اسانس معنی‌دار بود ولی محلولپاشی تأثیر معنیداری بر روی این دو صفت نداشت. به طورکلی، می توان چنین نتیجه گرفت که محلولپاشی گیاه زوفا تحت کشت مخلوط آن با شنلیله باعث بهبود صفات مورفو-فیزیولوژیکی وعملکرد کمّی و کیفی ماده موثره یا اسانس گیاه دارویی زوفا می‌گردد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
16 - ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزا در کشت مخلوط نواری گندم-کلزا تحت تاثیر کودهای شیمیایی و بیولوژیک
راشین امیرمردفر عادل دباغ محمدی نسب یعقوب راعی صمد خاقانی نیا روح اله امینی سید حامد طباطباء وکیلیبه منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط نواری گندم (Triticum aestivum) و کلزا (Brassica napus) و کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیک بر اجـزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیــولوژیکی کلزا آزمایش های مـزرعـه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو س أکثربه منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط نواری گندم (Triticum aestivum) و کلزا (Brassica napus) و کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیک بر اجـزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیــولوژیکی کلزا آزمایش های مـزرعـه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1390-1389 و 1391-1390 در اراضی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. عامل اول 4 نوع کشت گندم و کلزا شامل کشت خالص کلزا (1A)، کشت مخلوط نواری با الگوی 8:3 (2A)، 4:12 (3A) و 5:16 (4A) به ترتیب ردیف گندم و کلزا و عامل دوم شامل دو سطح کودی 1B: 100% کود شیمیایی (اوره و سوپر فسفات تریپل) و 2B: 50% کود شیمیایی+کود بیولوژیکی (نیتراژین و بارور2) بودند. نتایج نشان داد که کشت مخلوط نواری گندم با کلزا سبب افزایش معنی دار اجزای عملکرد، عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی و عملکرد بیولوژیکی کلزا در واحد سطح اشغالی نسبت به کشت خالص گردید. تعداد خورجین در بوته در سیستم های کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص کلزا بود. بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی در سیستم 5:16 ردیف گندم-کلزا با میانگین g.m-276/343 به دست آمد و کمترین آن در کشت خالص کلزا با میانگین g.m-21/260 حاصل شد. میزان عملکرد بیولوژیکی در واحد سطح اشغالی و عملکرد دانه در واحد سطح مخلوط در تیمار 1B به طور معنی داری بیشتر از تیمار 2B بودند ولی این تیمار روی سایر صفات مورد ارزیابی تاثیر معنی داری نداشت. به دلیل این که 1B و 2B از نظر عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی اختلاف معنی داری نداشتند و همچنین با توجه به اهمیت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و سلامت غذا و محیط زیست، سیستم های کشت مخلوط نواری گنـدم-کلـزا همـراه با کاربرد 50% کود شیمیایی+ کود بیولوژیک می توانند به عنوان یک روش زراعی مناسب در منطقه معرفی گردند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
17 - بررسی اکوفیزیولوژیک کشت مخلوط ذرت (.Zea mays L) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) تحت تأثیر کودهای زیستی
ایوب امیری محمود رمرودی محمد گلوی مسعود رفیعیبه منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف کشت مخلوط ذرت سینگل کراس 640 و لوبیا چشم بلبلی رقم 29005 با استفاده از کودهای زیستی در کشت راهرویی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1395 در استان لرستان، شهرستان الشتر اجرا گردید. عامل ا أکثربه منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف کشت مخلوط ذرت سینگل کراس 640 و لوبیا چشم بلبلی رقم 29005 با استفاده از کودهای زیستی در کشت راهرویی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1395 در استان لرستان، شهرستان الشتر اجرا گردید. عامل اصلی شامل نسبت‌های کاشت گیاهان: تک کشتی ذرت (M1)، 75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیا (M2)، 50 درصد ذرت + 50 درصد لوبیا (M3)، 25 درصد ذرت + 75 درصد لوبیا (M4) و تک کشتی لوبیا (M5)، و عامل فرعی شامل مصرف کودهای زیستی: تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر و آزوسپریلیوم به میزان 100 (B1) و 200 (B2) گرم در هکتار و بدون تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر و آزوسپریلیوم (B3) بودند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی به طور معنیداری تحت تأثیر نسبت‌های کاشت و مصرف کودهای زیستی قرار گرفتند. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ذرت (350/11 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) و ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ (250/3 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) در تیمار 75 درصد ذرت + 25 درصد ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪ. در ﺑﯿﻦ ﺗﯿﻤﺎرﻫﺎی ﮐﻮدی ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ذرت (850/11 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) و ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ (450/3 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) در تیمار تلقیح بذر با 200 گرم باکتری در هکتار حاصل شد. با محاسبه نسبت برابری زمین (LER) ملاحظه گردید که کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد، این دو گیاه با نسبت کاشت (75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیا) با میانگین 55/1 بیشترین مقدار را داشت که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد دانه و زیستی بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آنها فراهم بوده و بهترین تیمار 75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیاچشم بلبلی و تلقیح بذر با 200 گرم باکتری در هکتار می‌باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
18 - اثر برهمکنش بقایای گیاهان پوششی و وجین دستی علف های هرز بر عملکرد واریته آیسبرگ کاهو (Lactuca sativa var. Iceberg)
فاطمه احمدنیا علی عبادی محمد گودرزیاستاندارهای بالای کیفیت در محصولات سبزی یکی از مهم ترین تقاضاهای مصرف کنندگان است و علف های هرز نیز از عوامل کاهش دهنده عملکرد و کیفیت اغلب محصولات کشاورزی می باشند. استفاده از گیاهان پوششی برای کنترل علف های هرز یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای روش های متداول أکثراستاندارهای بالای کیفیت در محصولات سبزی یکی از مهم ترین تقاضاهای مصرف کنندگان است و علف های هرز نیز از عوامل کاهش دهنده عملکرد و کیفیت اغلب محصولات کشاورزی می باشند. استفاده از گیاهان پوششی برای کنترل علف های هرز یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای روش های متداول شیمیایی و مکانیکی است. بدین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور اول، تک کشتی و کشت مخلوط دوگانه گیاهان پوششی چاودار (.Secale cereal L)، ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth) و تیمار کنترل یا بدون گیاه پوششی و فاکتور دوم شامل وجین دستی علف های هرز به صورت یک و دو بار (با فواصل زمانی 15 روز) و بدون وجین دستی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین زیست توده خشک گیاهان پوششی از تیمار تک کشتی چاودار ( 530/59 گرم در مترمربع) و کمترین زیست توده خشک از تیمارهای تک کشتی ماشک گل خوشه ای (47/85 گرم در متر مربع) به دست آمدند. بیشترین درصد کاهش زیست توده کل علف های هرز در تلفیق بقایای گیاهان پوششی و سطوح وجین مربوط به تیمار چاودار با ماشک گل خوشه ای بدون وجین دستی (83/24 درصد) بودند. بیشترین عملکرد کاهو آیسبرگ بدون اختلاف معنی داری از تیمار تک کشتی ماشک گل خوشه ای با یک بار و بـدون وجین دستی علف های هرز (به ترتیب 5025 و 4965 گرم در مترمربع) به دست آمد. همچنین، بیشترین ارتفاع بوته، تعداد برگ و قطر طوقه کاهو فاقد اختلاف آماری معنی داری در تک کشتی و کشت مخلوط گیاهان پوششی بود. نتایج حاصل بیانگر آن است که تلفیق وجین دستی با بقایای گیاهان پوششی ضمن اینکه تأثیر زیادی در کاهش و کنترل زیست توده علف های هرز گردید حضور بقایای گیاهان پوششی در کوتاه مدت موجب افزایش عملکرد کاهو آیسبرگ از طریق کنترل علف های هرز نیز شد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
19 - ارزیابی کشت مخلوط درهم جو بهاره (.Hordeum vulgare L) و ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth)
بیژن کهراریان فرهاد فرح‌وش سلیمان محمدی بهرام میرشکاری ورهرام رشیدیبهمنظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با أکثربهمنظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با تراکم‌های250 بوته در متر مربع ماشک+ 300 بوته جو، 250 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 250 بوته ماشک + 700 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 300 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 700 بوته جو، 650 بوته ماشک + 300 بوته جو، 650 بوته ماشک+ 500 بوته جو و 650 بوته ماشک+ 700 بوته جو و دو تیمار کشت خالص ماشک (250 دانه در متر مربع) و جو (350 دانه در متر مربع) بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین تیمارها از لحاظ کلیه صفات در هر دو محصول اختلاف معنی‌دار وجود داشت. کشت خالص جو بالاترین سنبله در متر مربع (97.88)، وزن هزار دانه (47.28 گرم) وعملکرد بیولوژیک (13.36 تن در هکتار) و عملکرد دانه (4.36 تن در هکتار) را به خود اختصاص داد. هم چنین، بالاترین تعداد ساقه (379.25) و عملکرد بیولوژیک (7.63 تن در هکتار) و عملکرد دانه (1.94 تن در هکتار) ماشک در کشت خالص مشاهده شد. بالاترین نسبت برابری زمین هم بر اساس عملکرد دانه (1.20) و هم بر اساس عملکرد بیولوژیک (1.48) در تیمارهای تراکم 500 بوته جو + تراکم 250 بوته ماشک در متر مربع دیده شد، که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص این دو محصول بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
20 - بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در کشت مخلوط ارزن معمولی و سویا تحت تنش کمبود آب
سمیه حاجی نیا گودرز احمدوندبه منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کا أکثربه منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش کمبود آب در سه سطح (آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر) به عنوان عامل اصلی و الگوی کاشت جایگزینی در پنج سطح (تک‌کشتی سویا (100S)، تک‌کشتی ارزن (100M)، کشت مخلوط جایگزینی 33 درصد سویا+ 67 درصد ارزن (33S:67M)، 50 درصد سویا+ 50 درصد ارزن (50S:50M) و 67 درصد سویا+ 33 درصد ارزن (67S:33M) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد، بیشترین شاخص سطح برگ سویا و ارزن به ترتیب به میزان 68/5 و 23/3 در تک‌کشتی آنها به‌دست آمد. تنش شدید کمبود آب شاخص سطح برگ سویا و ارزن را به ترتیب 03/33 و 33/33 درصد نسبت به عدم تنش کاهش داد. بالاترین ماده خشک در تک‌کشتی سویا و ارزن به ترتیب به مقدار 613 و 540 گرم بر مترمربع، حاصل شد. تنش شدید کمبود آب ماده خشک سویا و ارزن را به ترتیب 87/39 و 56/31 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. کارآیی مصرف نور ارزن در الگوهای کشت مخلوط (33S:67M)، (50S:50M) و (67S:33M) به ترتیب 85/24، 86/29 و 76/26 درصد بیشتر از کشت خالص ارزن بود. در حالی که، کارآیی مصرف نور سویا در کشت مخلوط کاهش یافت و میانگین آن در طول فصل رشد از 97/0 گرم بر مگاژول در نسبت (33S:67M) تا 77/1 گرم بر مگاژول در تیمار کشت خالص سویا متغیر بود. نتایج نشان داد تنش کمبود آب تأثیر منفی بر کارآیی مصرف نور ارزن و سویا داشت تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
21 - سودمندی کشت مخلوط کنجد-لوبیا چشم بلبلی در تیمارهای مختلف کودی
جاسم امینی فر محمود رمرودی محمد گلوی غلامرضا محسن آبادیبه منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف مصرف کود و نقش نسبت های متفاوت کشت مخلوط کنجد و لوبیا چشم بلبلی در حاصل خیزی خاک، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1393 در استان فارس، شهرستان فسا اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل مصرف کود أکثربه منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف مصرف کود و نقش نسبت های متفاوت کشت مخلوط کنجد و لوبیا چشم بلبلی در حاصل خیزی خاک، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1393 در استان فارس، شهرستان فسا اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل مصرف کودهای شیمیایی و آلی: نیتروژن + فسفر (F1)، کود آلی (F2)، کود زیستی (F3)، شیمیایی 50% + 50% آلی (F4) و 50% شیمیایی + 50% زیستی (F5)، و فاکتور فرعی شامل نسبت های کاشت گیاهان: کشت خالص کنجد (M1)، کشت خالص لوبیا چشم بلبلی (M2)، کشت مخلوط 50:50 (M3)، کشت مخلوط 25:75 کنجد-لوبیا چشم بلبلی (M4) و کشت مخلوط 75:25 کنجد-لوبیا چشم بلبلی (M5)، بودند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد کنجد و لوبیا چشم بلبلی به طور معنیداری تحت تأثیر مصرف کود و نسبت‌های کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد کنجد (1292/60 کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (3772/40 کیلوگرم در هکتار) در شرایط تک‌کشتی به دست آمد و در بین تیمارهای کودی بیشترین عملکرد کنجد (950/49 کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (2582/50 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب متعلق به اعمال تیمار کود آلی (F2) و کود زیستی (F3) بودند. علی رغم این نتایج، نسبت‌های کاشت نشان داد که بیشترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) متعلق به سیستم کودی F4 با میانگین 1/24 و نسبت کاشت 50:50 (M3) با میانگین 1/03 بودند. بنابراین، با توجه به این نتایج، به نظر می‌رسد که نسبت کاشت M3 و مصرف 50% کود شیمیایی + 50% کود آلی (F4)، می‌تواند مصرف کمتر کودهای شیمیایی و سودمندی کشت مخلوط این دو گیاه را به همراه داشته باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
22 - بررسی اثر کشت مخلوط و کودهای شیمیایی بر میزان اسانس، محتوای فنل و فلاونوئید و برخی خواص زیستی گیاه دارویی Hyssopus officinalis L
فرهاد حبیب زاده بهور اصغریدر راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L.)، پژوهشی در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزم أکثردر راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L.)، پژوهشی در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل الگوهای مختلف کاشت (فاکتورA) شامل کشت خالص (100 درصد زوفا) و کشت مخلوط افزایشی (100 درصد زوفا + 50 درصد عدس) و کاربرد کود شیمیایی (فاکتورB) شامل مصرف و عدم کاربرد کودهای NPK بود. میزان اسانس (روش تقطیر با کلونجر)، میزان عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم، راندمان عصاره‌دهی (روش خیساندن)، محتوای فنل و فلاونوئید (روش رنگ‌سنجی)، قدرت مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد DPPH و عملکرد آنتی اکسیدانتی تام در آغاز گل‌دهی بر پیکره رویشی زوفا بررسی گردیدند. نتایج نشان داد که کلیه صفات به غیر از محتوای عصاره به طور معنیداری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند. درصد اسانس، محتوای فنل و فلاونوئید، قدرت مهارکنندگی رادیکال‌های DPPH و عملکرد آنتی‌اکسیدانتی تام در تیمار کشت مخلوط + مصرف کود، نسبت به سایر تیمارها به‌طور معنیداری بالاتر بود. یعنی اینکه کشت مخلوط ترکیبات فنل و فلاونوئید، میزان اسانس و عصاره زوفا را بالا برده است. متابولیت‌های ثانویه نظیر ترکیبات فنل و فلاونوئید و اسانس، سیستم دفاعی گیاه محسوب می‌شوند که رقابت زوفا و عدس (به عنوان عامل تنش‌زا) تولید آن را افزایش داد. با توجه به افزایش مقدار ترکیبات فنل و فلاونوئید، خاصیت آنتی اکسیدانتی نیز بیشتر گردید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
23 - ارزیابی کشت مخلوط آفتابگردان (Helianthus annuus L.) و ذرت (Zea mays L.) به روش جایگزینی در منطقه خوی
علی نصراله زاده اصل مهدی طالبییه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 أکثریه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) همراه با 2 تیمار کشت خالص آفتابگردان (6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) و 2 تیمار کشت خالص ذرت ( 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته آفتابگردان، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در بوته معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت مخلوط تعلق داشت. اثر کشت مخلوط روی تعداد دانه در ردیف ذرت، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت خالص تعلق داشت. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) (16/1) از تیمار 66% آفتابگردان با تراکم 6/6 بوته در متر مربع + 34% ذرت با تراکم 6/6 بوته در متر مربع به دست آمد. این دو محصول با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کردند و بنابراین این تیمار، به عنوان بهترین الگوی کشت مخلوط به این منطقه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
24 - مطالعه اثر کشت مخلوط افزایشی ماشک برگ درشت (Vicia narbonensis L.) و جو (Hordeum vulgare L.) بر کنترل فلور طبیعی علف‌های هرز
خسرو عزیزی علیرضا دارائی مفرد بهروز نصیری محمد فیضیانجهت تعیین اثر کشت مخلوط بر رشد و نمو علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در دو سال زراعی 94-1393 و 95-1394 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در یک مکان بصورت دیم با فاکتور علف هرز در 4 سطح (وجین کامل، یکبار و أکثرجهت تعیین اثر کشت مخلوط بر رشد و نمو علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در دو سال زراعی 94-1393 و 95-1394 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در یک مکان بصورت دیم با فاکتور علف هرز در 4 سطح (وجین کامل، یکبار وجین، دو بار وجین و عدم وجین) و فاکتور مخلوط افزایشی در 5 سطح 100:0 (کشت خالص جو)، 100:40 (ماشک برگ درشت:جو)، 100:70، 100:100 و 0:100 (کشت خالص ماشک برگ درشت) اجراء شد. کشت مخلوط ماشک برگ درشت:جو در مقایسه با تیمارهای خالص، با افزایش راندمان کنترل علف‌های هرز (WCE) بیانگر کاهش تعداد گونه، رشد و نمو آنها بود، از طرفی عامل سال، بر نقش سیستم مخلوط و تکمیل اثر این روش بر رشد و نمو علف‌های هرز موثر بود، به‌طوری‌که در سال اول و دوم، نسبت 100:100 و 100:70 (ماشک برگ درشت:جو) در ممانعت از توسعه فلور طبیعی، ترکیب مناسبی شناخته شدند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
25 - بررسی برخی ویژگی های رشدی جو و شنبلیه در کشت مخلوط تحت تاثیر کود نیتروژن در مرحله سنبله جو
شهناز طریفی اسفندیار فاتح امیر آینه بندبه منظور مطالعه ی پتانسیل تولید و توان رقابتی گیاهان جو و شنبلیله در الگوی کشت مخلوط دانه ای و علوفه ای، تحت تأثیر الگوهای مختلف کاشت و نسبت های مختلف کودی و تراکمی گیاهان جوو شنبلیله، آزمایشی در زمستان 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجر أکثربه منظور مطالعه ی پتانسیل تولید و توان رقابتی گیاهان جو و شنبلیله در الگوی کشت مخلوط دانه ای و علوفه ای، تحت تأثیر الگوهای مختلف کاشت و نسبت های مختلف کودی و تراکمی گیاهان جوو شنبلیله، آزمایشی در زمستان 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. فاکتور اول کود نیتروژن در دو سطح (صفر و 40 کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم الگوهای مختلف کشت مخلوط در هشت سطح ( تک کشتی جو، تک کشتی شنبلیله، نسبت های جایگزینی دو : یک شنبلیله- جو، دو : دو، سه : یک، ،یک : سه، افزایشی 20% افزایش تراکم شنبلیله به جو و کشت مخلوط درهم ) بود. نتایج نشان داد در مرحله گل دهی جو، بیشترین میزان وزن خشک کل مربوط به تیمار سه (جو) : یک (شنبلیله) با سطح کودی 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن با تولید (84/1345 گرم در مترمربع) و کمترین میزان وزن خشک مخلوط مربوط به تیمار کشت خالص شنبلیله بدون کود نیتروژن (شاهد) با تولید (6/482 گرم در مترمربع) می‌باشد. همچنین مشخص که تمامی نسبت‌های کشت مخلوط میزان ماده خشک بیشتری نسبت به کشت خالص تولید کرده بودند. که این نشان‌دهنده‌ی برتری کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی است. نسبت برابری زمین در تیمار سه (جو) : یک (شنبلیله) بیشتر از تیمارهای دیگر بود ( 5/1LER=) که نشان می‌دهد 50% درصد سطح زمین بیشتری برای سیستم کشت خالص نیاز است تا بتواند محصولی برابر با محصول سیستم مخلوط مذکور تولید نماید تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
26 - تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر برخی صفات کمی و کیفی ذرت و سویا در کشت مخلوط
یوسف قاضی‌خانلو ثانی خلیل جمشیدی محمدرضا عظیمیمقدمبه منظور بررسی عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت و سویا در کشت مخلوط در شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی در مزرعه دانشگاه زنجان به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری در کرت‌های اصلی در سه سطح (7 روز یکبار (شاهد)، 9 روز یکبار أکثربه منظور بررسی عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت و سویا در کشت مخلوط در شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی در مزرعه دانشگاه زنجان به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری در کرت‌های اصلی در سه سطح (7 روز یکبار (شاهد)، 9 روز یکبار و 11 روز یکبار) و الگوی کشت در کرت‌های فرعی به صورت تک‌کشتی ذرت، تک‌کشتی سویا، کشت مخلوط افزایشی (100% ذرت + 20% سویا)، کشت مخلوط جایگزینی با نسبت 2:2 (50%ذرت + 50% سویا) در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد دانه ذرت بعد از تیمار شاهد از دور آبیاری 9 روز یکبار به دست آمد که با تیمار شاهد اختلاف معنیداری نداشت. همچنین بیشترین عملکرد دانه ذرت از الگوی کشت مخلوط افزایشی به دست آمد. سطوح مختلف آبیاری تاثیری بر میزان عملکرد دانه سویا نداشت و بیشترین میزان عملکرد دانه از الگوی کشت خالص سویا به دست آمد هرچند این میزان با کشت مخلوط جایگزینی تفاوت معنیداری نشان نداد. اثر متقابل دور آبیاری و الگوی کشت نیز در هیچ کدام از صفات مورد مطالعه در ذرت و سویا از نظر آماری معنی‌دار نشد. به طور کلی می‌توان گفت که کشت مخلوط نسبت به تک کشتی برتری نشان داد که در این سیستم، آبیاری هر 9 روز یکبار، بهترین روش کم آبیاری برای تولید دانه در کشت مخلوط بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
27 - Effects of Intercropping and Rotation on Forage Yield and Quality of Oat and Common Vetch in Jilin Province, China
YANG YONG MOHAMAD HESAM SHAHRAJABIANAbstract The effects of intercropping row ratio and rotation on forage yield and quality of oat and common vetch were studied to understand the possibility intercrop advantages. Oat and common vetch were intercropped twice a year for three years in the field of Baich أکثرAbstract The effects of intercropping row ratio and rotation on forage yield and quality of oat and common vetch were studied to understand the possibility intercrop advantages. Oat and common vetch were intercropped twice a year for three years in the field of Baicheng Academy of Agricultural Science in Jilin Province, China. The oat to common vetch intercropping rates expressed as the ratio of the numbers of rows were 0:1, 1:3, 1:2, 1:1, 2:1, 3:1 and 1:0. The intercropping advantage became significant over the years. In 2009 and 2010, intercrop sown at the row rate of 1:1, showed 97% and 23% of forage yield increase mono-cropped common vetch; and 42% and 54% increase compare to mono-cropped oat, respectively. Nitrogen yield of the intercrop was 24% and 20% lower than mono-cropped common vetch in 2009 and 2010, but it was 79% and 93% higher than mono-cropped oat, respectively. Compared with mono-crop, intercropping presented positive effects on oat growth and dry matter accumulation, but negative effects on common vetch growth. Intercropping advantages exist when this positive effects surpluses the negative effects. Compared with continuous cropping, rotation has positive effects on oat. The effects of rotation on common vetch depended on soil nitrogen content. Higher soil N led to positive effects, while rotation on low soil N may inhibit common vetch growth. Intercropping oat with common vetch at row ratio of 1:1 under relatively low soil N content and rotation can produce the highest forage and N yield. Keywords: Intercropping, Rotation, Oat, Common Vetch. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
28 - Determination of the Benefits of Different Berseem Clover Cultivars and Nitrogen Fertilizer in Forage Corn Intercropping System
Ali SoleymaniAli Soleymani*1 1-Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran *Corresponding author Email: a_Soleymani@khuisf.ac.ir Received: 21 May 2015 Accepted: 21 June 2015 Abstract In order to de أکثرAli Soleymani*1 1-Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran *Corresponding author Email: a_Soleymani@khuisf.ac.ir Received: 21 May 2015 Accepted: 21 June 2015 Abstract In order to determine forage yield, land equivalent ratio (LER), relative yield of crop (R), relative yield total (RYT) and corn organic matter, a study was done at Research Farm, Islamic Azad University, Isfahan Branch. A factorial experiment in randomized complete block design with 3 replications was used. Berseem clover cultivars intercropped with corn SC704 were Karaj, Sacromont and Multicut, and nitrogen levels included were 0, 40 and 60 kg/ha. The nitrogen fertilizer was provided from urea source (46% pure N). The effect of cultivar was significant on total corn fresh and dry yield, R of clover, RYT and LER. Total clover fresh yield, total corn fresh yield, R of clover, RYT and LER were significantly influenced by nitrogen fertilizer. Cultivar and nitrogen interaction had significant effect on total corn fresh and dry yield, R of clover, RYT and LER. The highest total fresh and dry yields of corn were obtained in forage corn intercropped with Sacromont and Multicut, respectively. These two parameter significantly increased from application of 0 kg N/ha to 60 kg N/ha. In all intercropping treatments, land equivalent ratios (LER) were well above one indicating yield advantages for intercropping. The highest LER and RYT observed in intercropping of forage corn with Sacromont. There were no significant differences in corn organic matter between intercropped cultivars and nitrogen treatments. On the basis of the results total and dry yields were significantly increased from application of 0 to 60 kg N/ha. Forage corn intercropped with Multicut also had the highest total dry yield, but the maximum total fresh yield was achieve in forage corn and Sacromont intercropping system. In central of Iran and on the basis of low input farming system, cultivation of berseem clover cultivar intercropped with forage corn can be introduced for development of sustainable food production systems. Key words: Berseem clover, Forage corn, Intercropping, Nitrogen, Cultivar تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
29 - Evaluation of the Benefits of Oat-Soybean and Oat-Groundnut Intercropping in Jilin Province, China
YONG, YANG MOHAMMAD HESAM SHAHRAJABIANEvaluation of the Benefits of Oat-Soybean and Oat-Groundnut Intercropping in Jilin Province, China Yong, Yang1* and Mohammad hesam Shahrajabian2 1- Hami melon research center, Xinjiang Academy of Agricultural Sciences 2- Assistant ProfessorSenior Researcher- Facul أکثرEvaluation of the Benefits of Oat-Soybean and Oat-Groundnut Intercropping in Jilin Province, China Yong, Yang1* and Mohammad hesam Shahrajabian2 1- Hami melon research center, Xinjiang Academy of Agricultural Sciences 2- Assistant ProfessorSenior Researcher- Faculty of Agriculture- Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran * Corresponding author email: yangyongsj@gmail.com Received: 7 April 20177 Accepted: 24 June 2017 Abstract Mixing species in cropping systems may lead to a range of benefits that are expressed on various space and time scales from a short-term increase in crop yield to long-term increase in sustainable production of foods. In order to determine the benefits of two intercropping systems, oat-soybean and oat-groundnut, an experiment was conducted in research station of Baicheng Academy of Agricultural Sciences in 2011, Jilin province, China. A randomized complete block design with four replications was used. Treatments comprised different mono cropping and intercropping patterns, TO: sole cropping of oat, TOS-O: oat in the intercropping of oat and soybean, TOG-O: oat in the intercropping of oat and groundnut, TS: sole cropping of soybean, TOS-S: soybean in intercropping of oat and soybean, TG: sole cropping of groundnut, TOG-G: groundnut in the intercropping of oat and groundnut. No nitrogen fertilizer was used in this research. The highest seed yield was obtained for mono-cropping of soybean, followed by mono-cropping of groundnut and oat. Oat seed yields in intercropping of oat and groundnut, and intercropping of oat and soybean were 1208.00 kg/ha, and 832.3 kg/ha, respectively. The highest grain yield was obtained when soybean was grown together with oat, where the higher yield of intercrop is due to the better usage of nutrient, water and light. Land equivalent ratio (LER) in all intercropping patterns were higher than 1. LER in intercropping of soybean and oat, and intercropping of groundnut and oat were 1.41, and 1.30, respectively. With these LER values, 29.07% and 23.07% of land were respectively saved in intercropping of soybean and oat, and intercropping of groundnut and oat, respectively, which could be used for other agricultural purposes. In both intercropping of soybean and oat, and intercropping of groundnut and oat, completion index (CI) were less than 1, which means that both these two intercropping patterns have positive effects. Keywords: Oat, Soybean, Groundnut, Intercropping. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
30 - بررسی همزیستی توام قارچ میکوریزای آرباسکولار و باکتری مزوریزوبیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد کشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی
زهرا مرزبان محمدرضا عامریان مجتبی ممرآبادیبه منظور بررسی اثر کاربرد باکتری های مزوریزوبیوم و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی أکثربه منظور بررسی اثر کاربرد باکتری های مزوریزوبیوم و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی به صورت کشت خالص و کشت مخلوط بر اساس سری افزایشی شامل: ذرت (Z)، لوبیا (B)، کشت مخلوط (I)، ذرت+ قارچ میکوریزا (ZM)، لوبیا+ قارچ میکوریزا (BM)، لوبیا+ باکتری مزوریزوبیوم (BB)، لوبیا+ قارچ میکوریزا+ باکتری مزوریزوبیوم (BMB)، کشت مخلوط+ قارچ میکوریزا (IM)، کشت مخلوط+ باکتری مزوریزوبیوم (IB)، کشت مخلوط+ قارچ میکوریزا+ باکتری مزوریزوبیوم (IMB) بود. بر اساس نتایج به دست آمده صفت های همچون عملکرد دانه لوبیا، عملکرد دانه ذرت، وزن هزار دانه لوبیا، وزن هزار دانه ذرت و تعداد دانه در بلال ذرت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفته اند. بیشترین عملکرد دانه لوبیا با میانگین 7/3053 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار لوبیا به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کمترین عملکرد آن با میانگین 5/1900 کیلوگرم در هکتار متعلق به تیمار کشت خالص لوبیا بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 9/5751 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار کشت مخلوط به همراه باکتری مزوریزوبیوم و کمترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 9/2695 کیلوگرم در هکتار متعلق به تیمار کشت خالص ذرت بود. ارزیابی بسبت برابری زمین(LER) نشان داد بیشترین LER با میانگین 89/2 مربوط به کشت مخلوط و کمترین LER با میانگین 78/1 مربوط به تیمار کشت مخلوط به همراه باکتری بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
31 - بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس
رضا صیامی بهرام میرشکاریبه منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عام أکثربه منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عامل دوم تراکم‌های کاشت آن و شامل 5/12%، 25%، 5/37%، 50 % و 100% تراکم مطلوب آن همراه با ذرت بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه ذرت و عدس در شرایط تک کشتی حداکثر بود و با حضور عدس در کشت مخلوط، از عملکرد دانه ذرت کاسته شد. نسبت برابری زمین فقط در تیمار کاشت عدس در 16 اردیبهشت ماه با حداقل تراکم آن کمتر از واحد بود و در بقیه تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی برتری داشت که از بین آنها نیز تیمار اولین تاریخ کاشت عدس با حداقل تراکم آن به دلیل دارا بودن بیشترین مجموع ارزش نسبی معادل 4/1 به عنوان سودمند‌ترین حالت کشت مخلوط توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
32 - بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان
محمدرضا نادری درباغشاهی علیرضا پازکی علیرضا بنی طباء علیرضا جلالی زنداین مطالعه به منظور بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان در سال زراعی 88 - 87 13 انجام گرفت. در این تحقیق کشت مخلوط سه گونه بابونه آلمانی، بابونه گاوی و بابو أکثراین مطالعه به منظور بررسی جنبه های زراعی و اقتصادی زراعت مخلوط زعفران و بابونه در منطقه اصفهان در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان در سال زراعی 88 - 87 13 انجام گرفت. در این تحقیق کشت مخلوط سه گونه بابونه آلمانی، بابونه گاوی و بابونه شیرازی در دو تاریخ کاشت پاییزه و بهاره در یک مزرعه زعفران با عمر سه ساله بررسی گردید. آزمایش به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل زعفران و بدون زعفران به عنوان پلات اصلی و فاکتوریل دو تاریخ کاشت اواخر آبان (پس از اتمام برداشت گل زعفران) و اوایل اسفند و سه گونه بابونه گاوی، آلمانی و شیرازی به عنوان پلات های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که امکان کشت بابونه در بین ردیف های زعفران بدون هیچ گونه رقابت منفی بین این دو گیاه وجود دارد به طوری که عملکرد زعفران در تیمارهای زعفران خالص وتیمارهای مخلوط با بابونه هیچ تفاوت معنی داری را نشان ندادند. بهترین تیمار مخلوط زعفران و بابونه (مخلوط زعفران و بابونه آلمانی پاییزه) امکان تولید همزمان مقدار 83/1 کیلو گرم گل زعفران و 1354 کیلو گرم در هکتار گل خشک بابونه با یک مجموع ارزش نسبی 41/3 و نسبت برابری زمین 69/1 وجود دارد که این مقدار تولید بابونه با میزان عملکرد بابونه آلمانی در کشت خالص بابونه تفاوت معنی داری ندارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
33 - بررسی کشت مخلوط ذرت و خیار و تاثیرآن برکنترل علف‌های‌هرز
صلاح الدین مرادی سید اسماعیل وحدانی لیلا جهانبانبه منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و خیار بر علف‌های‌هرز، پروژه تحقیقاتی در سال 1392 در مزرعه کنترل شده در دانشگاه پیام نور مرکز مریوان (استان کردستان) انجام شد. تیمارهای اصلی پژوهش شامل دو تیمار (وجین و عدم وجین) و تیمارهای فرعی شامل 6 تیمار 100% ذرت، 100% خیار، 100% ذرت أکثربه منظور بررسی اثر کشت مخلوط ذرت و خیار بر علف‌های‌هرز، پروژه تحقیقاتی در سال 1392 در مزرعه کنترل شده در دانشگاه پیام نور مرکز مریوان (استان کردستان) انجام شد. تیمارهای اصلی پژوهش شامل دو تیمار (وجین و عدم وجین) و تیمارهای فرعی شامل 6 تیمار 100% ذرت، 100% خیار، 100% ذرت + 100% خیار، %50 خیار + 100% ذرت، 50% ذرت + 100% خیار و 50% ذرت + 50% خیار بود. پس از آماده سازی زمین مطابق با الگوهای ترکیب‌های مختلف کشت، در زمان مناسب کاشت صورت گرفت. در تیمارهای وجین، علف‌های‌هرز به صورت مکانیکی از کرت‌های تعیین شده حذف شدند. در زمان برداشت ذرت و خیار نسبت برابری زمین(LER)، تشعشعات فعال فتوسنتزی (PAR) و زیست توده خشک آنها اندازه گیری شد. پس از برداشت ذرت فاکتورهای عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه‌گیری و محاسبه شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف ترکیب کاشت بر عملکرد دانه ذرت تاثیر معنیداری نداشت. تاثیر تیمارهای مختلف وجینی و ترکیب‌های مختلف کاشت بر LER ذرت و خیار معنی‌دار نبود. از طرفی تاثیر وجین و ترکیب‌های مختلف کشت بر وزن خشک علف‌های‌هرز معنی‌دار بود. بیشترین مقدار وزن خشک علف‌های‌هرز در تیمارهای 100 درصد خیار و بدون وجین بدست آمد و کمترین وزن خشک علف‌های‌هرز مربوط به تیمار 100 درصد خیار+ 100 درصد ذرت و با وجین بود. به طور کلی کمترین میزان PAR مربوط به کشت خالص(ذرت)، و بیشترین میزان PAR مربوط به کشت مخلوط (ذرت و خیار) بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
34 - اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی
احمد‌رضا اصفهانی حسین امیر شکاری بهنام زند محمد حسین فتوکیانکشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی أکثرکشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد تا اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی با هدف تولید علوفه ارزیابی شود. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. ذرت و لوبیا چشم بلبلی هر کدام در دو سطح تراکمی به ترتیب با 90000 و 110000 بوته در هکتار برای ذرت و 250000 و 350000 بوته در هکتار برای لوبیا و هشت تیمار کشت مخلوط شامل کشت مخلوط روی یک ردیف (تیمار T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18، تیمار T6 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000× 90000 با فاصله 2±5 × 18، تیمار T7 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 110000 با فاصله 2±6 × 15،تیمارT8 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000 × 110000 با فاصله 2±5 × 15) و کشت مخلوط روی دو ردیف با همان نسبت تراکم و فاصله، تیمار های T9 تاT12 کشت شدند. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کاشت بر عملکرد ماده خشک، تر و میزان پروتئین علوفه معنی دار بود. بیش ترین و کم ترین مقدار علوفه خشک از تیمار های T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 و T3کشت خـالص لوبیـا چشـم بلبلـی (250000 بوتـه در هکتـار) به ترتیب ton.h-17/45 و ton.h-14/20 حـاصل شـد. تیمـار T5 ذرت و لوبیـا چشم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18با نسبت برابری زمین، شاخص رقابت و نسبت LER/CIبه ترتیب با 52/1، 90/15، 15/0 بالا ترین مقدار را داشت که نشان دهنده سود مندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد علوفه و پروتئین بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آن ها فراهم بود و بهترین تیمار کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفـی، تیمار T5 ذرت و لوبیـا چشـم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
35 - تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر صفات کمی کشت مخلوط ذرت و خلر
محمد شاهباقیاستفاده از کود های زیستی و آلی یک از ارکان حرکت به سوی کشاورزی پایدار به شمار می رود. این آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح کشت: ذرت خالص، کشت أکثراستفاده از کود های زیستی و آلی یک از ارکان حرکت به سوی کشاورزی پایدار به شمار می رود. این آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح کشت: ذرت خالص، کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر 25% (تراکم خلر خالص)، کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر 50% (تراکم خلر خالص)وخلر خالص ،چهار سطح کودی : شیمیایی (پایه و سرک در دو نوبت مطابق آزمون خاک)، کود دامی گاوی (پایه) ومرغی سرک در دو نوبت ، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک در دو نوبت، و کود دامی گاوی(پایه) و شیمیایی (نوبت اول سرک یک ماه پس از کاشت و نوبت دوم دو ماه پس از کاشت به صورت محلولپاشی)، در سه تیمار اخیر تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و از مایکوریز در بستر کشت استفاده شد. نتایج بر هم کنش سطوح کودی و کشت نشان داد که بیشترین عملکرد دانه ذرت با میانگین 27/9790 کیلوگرم در هکتاراز تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی محلولپاشی و بیشترین عملکرد علوفه ذرت با میانگین 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذر ت خلر 50% دامی شیمیایی، بیشترین عملکرد دانه1400 کیلوگرم در هکتار و علوفه 46020 کیلوگرم در هکتار از تیمارخلر خالص دامی شیمیایی بدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی به لحاظ زیست محیطی و افزایش سطح سلامتی، تلفیق مصرف کودهای دامی با شیمیایی و کشت مخلوط قابل توصیه است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
36 - کشت مخلوط ذرت- بادام زمینی تحت تلقیح با ازتوباکتر کروکوکوم (Azotobacter chroococcum)
سیاوش پورجانی هاشم امين پناه محمدنقی صفرزاد ویشکاییاستفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفی أکثراستفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفیه، استان گیلان، انجام شد. عامل اول شامل باکتری ازتوباکتر کروکوکوم (تلقیح و عدم تلقیح) و عامل دوم شامل الگوی کشت مخلوط در 8 سطح شامل کشت خالص ذرت، کشت خالص بادام‌زمینی، الگوهای کشت مخلوط افزایشی (100 درصد بادام‌زمینی+100 درصد ذرت، 100 درصد بادام‌زمینی+ 50 درصد ذرت و 100درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی) و الگوهای کشت مخلوط جایگزینی (50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی، 67 درصد ذرت+33 درصد بادام‌زمینی و 33 درصد ذرت+67 درصد بادام‌زمینی) بودند. نتایج نشان داد عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌طور معنیداری تحت تأثیر ازتوباکتر و نسبت کشت مخلوط قرار گرفت. کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌ترتیب به میزان 16 و 10 درصد گردید. حداکثر و حداقل نسبت برابری زمین به‌ترتیب در الگوی کشت مخلوط 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت و 50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی مشاهده شد و کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش نسبت برابری زمین بین 12 تا 16 درصد در الگوهای مختلف کشت مخلوط گردید. با توجه به عدم امکان کنترل ماشینی علف‌های‌هرز در الگوهای کشت مخلوط افزایشی، در صورت آلودگی کم مزرعه به علف‌های‌هرز، الگوی کشت 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. در غیراین‌صورت، با توجه به نسبت برابری زمین و عملکرد بادام زمینی، الگوی کشت مخلوط 67 درصد بادام‌زمینی+33 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
37 - بررسی کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor) و شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum)
یعقوب راعییکی از روش های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار و حفاظت محیط زیست، انجام کشت مخلوط می باشد. بر این اساس، آزمایشی در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد که در آن دو گیاه سورگوم و شبدر برسیم به صورت مخلوط کشت گردیدند. الگوی کاشت روش سر أکثریکی از روش های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار و حفاظت محیط زیست، انجام کشت مخلوط می باشد. بر این اساس، آزمایشی در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد که در آن دو گیاه سورگوم و شبدر برسیم به صورت مخلوط کشت گردیدند. الگوی کاشت روش سری های جایگزینی بود. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار، شامل کشت خالص سورگوم (T1)، کشت خالص شبدر برسیم (T5)، 75% سورگوم +25% شبدر برسیم (T2)، 50% سورگوم + 50% شبدر برسیم (T3) و 25% سورگوم +75% شبدر برسیم (T4) در چهار تکرار اجرا گردید. بر اساس نتایج به دست آمده تیمارهای اول تا پنجم در سه چین به ترتیب از حداکثر (225/12 تن در هکتار) تا حداقل بیوماس تولیدی (909/3 تن درهکتار) را دارا بودند. همچنین بررسی عملکرد علوفه به تفکیک چین ها نشان داد که چین دوم دارای حداکثر بیوماس بوده و چین های اول و سوم به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. محاسبه نسبت برابری زمین (LER) نشان داد که تیمار دوم (14/1) بیشترین مقدار را نسبت به سایر ترکیبات مخلوط داراست. ترکیبات مربوط به تیمارهای سوم و چهارم، LER را در حدود یک نشان دادند. ارزیابی قدرت رقابتی دو گونه نشان داد که سورگوم دارای اثر رقابتی شدیدتری بر روی شبدر برسیم است، به طوری که هر بوته سورگوم قادر بود اثرات رقابتی معادل 3/3 بوته شبدر برسیم داشته باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
38 - بررسی فنولوژی رشد ارقام مختلف سویا بعد از برداشت برنج در گیلان
حسن اخگری شهرام صداقت حورکشت دوم محصولات زراعی یکی از راهکارهای مورد توجه در افزایش بهره‌وری در کشاورزی می‌باشد. به منظور افزایش بهره‌وری شالیزارهای گیلان از طریق استفاده بهینه از زمین در واحد زمان، اقدام به ارزیابی کشت تناوبی برنج وسویا شد. در این آزمایش برنج به عنوان گیاه اصلی و سویا به عنوان أکثرکشت دوم محصولات زراعی یکی از راهکارهای مورد توجه در افزایش بهره‌وری در کشاورزی می‌باشد. به منظور افزایش بهره‌وری شالیزارهای گیلان از طریق استفاده بهینه از زمین در واحد زمان، اقدام به ارزیابی کشت تناوبی برنج وسویا شد. در این آزمایش برنج به عنوان گیاه اصلی و سویا به عنوان گیاه دوم کشت شدند. قبل از برداشت برنج، اقدام به خزانه‌گیری سویا و تولید نشاء سویا شد. بلافاصله پس از برداشت برنج و آماده‌‌سازی بستر شالیزار برای کشت دوم، نشاء هفت رقم سویا در بلوک‌های مربوطه کاشته شد. صفات هفت رقم سویادر قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. طی انجام این مطالعه، مراحل رشدونمو رویشی و زایشی گیاهچه‌ها و بوته‌های سویا از زمان کاشت دانه در خزانه تا برداشت محصول (در زمین اصلی) مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده بیشترین تلفات خزانه، کمترین عملکرد دانه، کمترین ارتفاع بوته، بیشترین زردی ناشی از آب ماندگی در پای بوته‌ها و کمترین ارتفاع اولین غلاف در هر بوته مربوط به رقم SRF بود. کمترین تلفات گیاهچه های سویا در خزانه مربوط به رقم ویلیامز (با6/96 درصد بوته سالم) بود. صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه‌های جانبی و عملکرد دانه در سطح 1% و صفات ارتفاع اولین غلاف و تعداد دانه در هر بوته در سطح 5% دارای اختلاف معنی دار بین ارقام مورد آزمایش بودند. مقایسه میانگین داده‌های مربوط به عملکرد دانه نشان داد که ارقام پشم باقلا و L11دارای بیشترین عملکرد دانه به ترتیب 5/194 و1/196 گرم در مترمربع بوده‌اند درحالی که رقم SRF کمترین عملکرد را به خود اختصاص داد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
39 - اثر کشت مخلوط گلدانی انواع لوبیا و گوجه فرنگی بر مهار گل جالیز مصری و بهبود شاخص های رشدی گوجه فرنگی
حسینعلی بانشی صدیقه محمدی طاهره بصیرنیاگل جالیز از مهمترین گیاهان انگل، سالانه خسارت زیادی را به بسیاری از محصولات کشاورزی وارد می آورد. یافتن روش مناسب برای مهار رشد و خسارت این انگل همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در این پژوهش اثر کشت مخلوط گلدانی سه نوع لوبیای قرمز، چیتی و چشم بلبلی با گوجه فرنگی بر أکثرگل جالیز از مهمترین گیاهان انگل، سالانه خسارت زیادی را به بسیاری از محصولات کشاورزی وارد می آورد. یافتن روش مناسب برای مهار رشد و خسارت این انگل همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در این پژوهش اثر کشت مخلوط گلدانی سه نوع لوبیای قرمز، چیتی و چشم بلبلی با گوجه فرنگی بر کاهش خسارت گل جالیز مصری بر گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار شامل اثر هر نوع لوبیا روی گل جالیز به شیوه کشت مخلوط گلدانی، هم در حضور گوجه فرنگی و هم بدون حضور میزبان و تیمار شاهد تنها با کشت مخلوط بذر گل جالیز و گوجه فرنگی در سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. دو ماه پس از کاشت، ارتفاع، وزن خشک کل گیاه و وزن میوه گوجه فرنگی و همچنین ارتفاع و تعداد شاخه های گل جالیز اندازه گیری شد. کشت مخلوط لوبیای قرمز یا چیتی با گوجه فرنگی بیشترین تأثیر را بر افزایش ارتفاع، وزن خشک و محصول گوجه فرنگی داشت. هم چنین کشت انواع لوبیا تأثیر همسانی بر کاهش ارتفاع و تعداد شاخه های گل جالیز داشت. براساس یافته ها، کشت مخلوط انواع لوبیا توانایی بالایی در بهبود رشد میزبان و کاهش خسارت ناشی از گل جالیز دارد. بنابراین توصیه می شود در کشت گوجه فرنگی به منظور مهار گل جالیز مصری، کشت مخلوط انواع لوبیا مد نظر قرار گیرد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
40 - اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504
فرهود یگانه پور سعید زهتاب سلماسی مصطفی ولیزاده اکرم معینی راد وحید بیگی نیابه منظور مطالعه اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504 پژوهشی در فصل زراعـی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تک أکثربه منظور مطالعه اثر مدیریت اکولوژیکی علف های هرز با استفاده از برخی گیاهان همراه بر صفات زراعی ذرت سینگل کراس 504 پژوهشی در فصل زراعـی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور ها شامل نوع گیاه علوفه ای و دارویی در چهار سطح (شبدر قرمز، ماشک گل خوشه ای، ریحان و شوید) و تاریخ کاشت این گیاهان در دو سطح (کاشت همزمان گیاهان همراه با ذرت و کاشت گیاهان همراه 15 روز بعد از کاشت ذرت) بودند. نتایج نشان داد در بین گیاهان همراه کشت شبدر با ذرت دارای بیشترین میانگین در همه صفات نسبت به سایر تیمار ها بود، زیرا شبدر کانوپی را سریعتر پر نمود و علف های هرز را به خوبی کنترل کرد که در نتیجه سبب کاهش رقابت برون گونه ای گردید. همچنین کشت همزمان گیاهان همراه با ذرت نسبت به 15 روز تأخیر در کشت با ذرت دارای میانگین بالاتری در کلیه صفات ذرت بودند. در رابطه با تراکم و بیوماس علف های هرز نیز کشت همزمان ذرت با شبدر کمترین میانگین را در این دو صفت داشت. از این رو با توجه به مسائل زیست محیطی و هزینه های نسبتاً بالای ناشی از مصرف سموم علفکش توصیه می گردد حدالامکان در جهت کنترل علف های هرز مزارع از گیاهان دارویی و یا پوششی به جای مصرف سموم علفکش استفاده گردد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
41 - بررسی رشد و عملکرد خیار (Cucumis sativus L.) و بامیه (Abelmoschus esculentus L.) در روش کشت مخلوط
روح‎اله نادری عبدالکریم کاشی مرتضی سام دلیریبه منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، ک أکثربه منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، کشت بامیه بین ردیف‎های خیار و الگوی کشت بامیه بین و داخل ردیف‎های خیار و تیمارهای تراکم در سه سطح (فاصله کشت بین بوته 20، 30 و 40 سانتی‎متر) بودند.صفات رویشی و عملکرد، غلظت عناصر پتاسیم، فسفر، کلسیم و نیتروژن در تیمارهای آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که در بوته‎های خیار،کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر کلسیم (19%)، پتاسیم (12%)، عملکرد (12%) و کاهش غلظت نیتروژن (12%)، تعداد شاخه فرعی (23%) و سطح برگ (15%) شد. برای بامیه، کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر فسفر (3%)، نیتروژن (16%)، سطح برگ بوته (41%)، وزن‎تر بوته (26%) و کاهش غلظت کلسیم (8%) نسبت به کشت خالص شد.اثر متقابل الگوی کشت و تراکم بر روی عملکرد و اجزای عملکرد خیار معنی‌دار بود، ولی تنها بر روی اجزای عملکرد بامیه اثر معنیداری داشت. نسبت برابری زمین در همه تیمارهای کشت مخلوط، بزرگ‎تر از یک بوده و بالاترین نسبت برابری زمین (15/2) در تیمار کشت مخلوط بامیه بین بوته و ردیف‎های خیار، با تراکم متوسط به‎دست آمد. نتایج این تحقیق نشان ‎داد که بین دو گیاه خیار و بامیه نوعی سازگاری و هماهنگی وجود دارد که می‎تواند حاصل ویژگی‎های فیزیولوژیکی وگیاه‎شناسی و عوامل مساعد اکولوژیکی باشد که باعث افزایش عملکرد در دو گیاه شده است. تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
الروابط
المراكز ذات الصلة
دعامة
الصفحات الرسمية
حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446