• فهرس المقالات نسبت برابری زمین

      • حرية الوصول المقاله

        1 - ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص‌های سودمندی کشت تلفیقی صنوبر اورامریکن با سیر در شرایط کرج
        فاطمه احمدلو سعیده اسکندری
        10.30495/sarj.2023.1989647.1145
        گیاه دارویی سیر (Allium sativum) ما بین ردیف‌های صنوبر اورامریکن (Populus euramericana 92/40) کاشته شده در اسفند ماه 1395 به فاصله 4×3 متر، در اواخر پاییز 1396 مورد کاشت قرار گرفت. طرح آماری این تحقیق بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تیمار شامل (سیر با صنوبر، تک‌کشتی صنو أکثر
        گیاه دارویی سیر (Allium sativum) ما بین ردیف‌های صنوبر اورامریکن (Populus euramericana 92/40) کاشته شده در اسفند ماه 1395 به فاصله 4×3 متر، در اواخر پاییز 1396 مورد کاشت قرار گرفت. طرح آماری این تحقیق بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تیمار شامل (سیر با صنوبر، تک‌کشتی صنوبر و تک‌کشتی سیر) بود . کشت سیر در پنج ردیف به طول 21 متر و با فواصل 50 سانتی‌متر بین ردیف در سه بلوک در آبان 1396 انجام شد. در طی هر فصل رویش، نهال‌های صنوبر و بوته‌های سیر هر هفته یکبار آبیاری شدند. ارتفاع و قطر برابر سینه درختان صنوبر در پایان هر فصل رویش به‌مدت چهار سال اندازه‌گیری و سپس رویش ارتفاعی، قطری و موجودی حجمی در هکتار و در سال آن محاسبه و با استفاده از آزمون‌تی (T) مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی اقتصادی از هر یک از کشت‌های خالص و تلفیقی بر اساس شاخص‌های نسبت برابری زمین (LER)، شاخص مجموع ارزش نسبی (RVT) و شاخص سودمندی کشت تلفیقی (IA) انجام شد. در سال‌های‌ 97 و 98 به‌ترتیب اختلاف معنی‌دار آماری در مشخصه‌های رویش قطری و ارتفاعی در کشت تلفیقی و خالص صنوبر وجود داشت که بیشترین مقدار آن در کشت تلفیقی صنوبر بود. در سال 99، به‌ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیک سیر در کشت خالص با مقدار 67/8791 و در کشت تلفیقی با مقدار 33/2408 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. در همه سال‌های مورد مطالعه LER بیشتر از یک و بین 61/1 تا 76/2 و به طور کلی میانگین سه ساله آن 28/2 به دست آمده است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - عکس العمل ریحان (Ocimum basilicum L) به نوع و مقدار کود آلی در کشت مخلوط با کنجد (Sesamum indicum L)
        آلاله متقیان همت اله پیردشتی محمدعلی بهمنیار بهاره متقیان
        به‎منظور ارزیابی کاربرد کودهای آلی بر عملکرد و شاخص‎های رقابتی ریحان (Ocimum basilicum L) در ترکیب های مختلف کشت مخلوط با کنجد (Sesamum indicum L)، آزمایشی به‎صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 اجرا گردید. تیمار أکثر
        به‎منظور ارزیابی کاربرد کودهای آلی بر عملکرد و شاخص‎های رقابتی ریحان (Ocimum basilicum L) در ترکیب های مختلف کشت مخلوط با کنجد (Sesamum indicum L)، آزمایشی به‎صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 اجرا گردید. تیمار کودی شامل سطوح 20 و 40 تن در هکتار ورمی کمپوست و لجن فاضلاب تلفیق شده با 50 درصد کود شیمیایی مورد نیار خاک، تیمار فقط کود شیمیایی (100 کیلوگرم در هکتار اوره، سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم) و شاهد (عدم کاربرد کود) در کرت های اصلی و پنج نسبت کاشت شامل تک کشتی ریحان و کنجد، 75% + 25%، 50% + 50% و 25% + 75% ریحان + کنجد در کرت های فرعی قرار گرفتند. در این آزمایش ترکیب های کاشت 25% ریحان +75% کنجد و 50% ریحان + 50% کنجد تحت کاربرد 40 تن در هکتار لجن فاضلاب تلفیق شده از بیشترین عملکرد اقتصادی (بیش از 47/3097 کیلوگرم در هکتار) و نسبت برابری زمین (بیش از 24/1) برخوردار بودند. به علاوه، برآورد ضریب غالبیت دو گونه گیاهی بیان گر آن است که ریحان در ترکیب کاشت 25%ریحان + 75% کنجد و کنجد در ترکیب های کاشت 25% ریحان +75% کنجد و 50% ریحان + 50% کنجد تحت کاربرد کودهای آلی (به ترتیب در گستره ی عددی 0.12 تا 0.30 و 0.11 تا 0.57) به عنوان گونه غالب از توان رقابتی بالاتری برخوردار بودند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - ارزیابی عملکرد و صفات زراعی جو و شبدر برسیم در کشت های خالص و مخلوط
        سلیمان محمدی نبی خلیلی اقدم احمد خوش نژاد محمد پوریوسف نادر جلیل نژاد
        به منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % ج أکثر
        به منظور تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط جو و شبدر برسیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: درصدهای مختلف بوته جو و شبدر یک ساله در روی هر ردیف (100 % جو : صفر درصد شبدر (کشت خالص جو)، 90 % جو :10 % شبدر، 80 % جو :20 % شبدر،70% جو :30% شبدر،660% جو :40% شبدر،50% جو :50% شبدر،40% جو :60% شبدر،30% جو :70% شبدر،20% جو :80% شبدر، 10% جو :990% شبدر، و صفر درصد جو : 100% شبدر (کشت خالص شبدر). نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد شبدر در سیستم تک کشتی (8.3 تن در هکتار) و کمترین آن در کشت مخلوط با نسبت 10:90 شبدر : جو (1.2 تن در هکتار) به دست آمد. در گیاه جو نیز طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، درصد پروتئین، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیـولوژیک به طور معنی داری تحت تاثیر نسبت های کشت قرار گرفتند. کاهش نسبت بوته های جو به شبدر سبب کاهش 87 درصدی عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک شد. وزن هزار دانه نیز از 45.82 گرم به 39 گرم کاهش پیدا کرد. نسبت برابری زمین کل (بر اساس عملکرد دانه جو و عملکرد علوفه شبدر) نیز در همه موارد، بالاتر از یک بود و در نسبت40:60 (شبدر : جو) هر چند با اختلاف غیر معنی دار با بقیه الگوهای کشت ولی در بالاترین مقدار خود قرار داشت (1.70). کاهش درصد تراکم بوته های جو نسبت به بوته های شبدر در محاسبه نسبت برابری زمین بر اساس علوفه در هر دو محصول نیز سبب کاهش معنی دار نسبت برابری زمین در گیاه جو به کمتر از یک شد. نتایج به طور کلی نشان داد که بهترین الگوی قابل توصیه برای کشت مخلوط جو و شبدر برسیم در این ناحیه، الگوی کشت 60 درصد شبدر و 40 درصد جو در روی هر ردیف در هر دو حالت تولید علوفه از هر دو محصول و تولید دانه از جو و علوفه از شبدر برسیم می باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - اثر نوع و مقادیر متفاوت کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا (.Brassica napus L) رقم هایولا 50 و نخود (.Cicer arietinum L) محلی سفید و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط
        صمد رضایت محمدرحیم اوجی فرهاد مهاجری مهدی مدن دوست
        10.30495/JCEP.2022.1917067.1741
        در سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 ب أکثر
        در سال‌های اخیر توجه محققین بیش از پیش به حفظ ثبات و باروری نظام‌های تولید کشاورزی معطـوف شـده و یکی از راهکارهای افزایش ثبات، ایجاد تنوع از طریـق بـه کـارگیری نظام‌های چندکشتی است. به منظور بررسی عملکرد کلزا و نخود در نسبت‌های مختلف کشت آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی منطقه دستجه فسا انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل نسبت کاشت نخود و کلزا در 5 سطح: 0-100، 25-75، 50-50، 75-25 و 100-0 به ترتیب نخود- کلزا و نوع و مقدار کودهای نیتروژنه در 6 سطح شامل 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره، 140، 120 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع سولفات آمونیوم بودند. نتایج نشان داد که نسبت‌های مختلف کاشت اثر معنی‌داری بر عملکرد کلزا و نخود داشتند. افزایش نسبت نخود در کشت مخلوط با کلزا و همچنین کلزا در کشت مخلوط با نخود باعث کاهش معنی‌دار عملکرد در مقایسه با کشت خالص آنها شد. بیشترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با 2240/1 کیلوگرم در هکتار و 2155/75 کیلوگرم در هکتار در کشت خالص کلزا و نخود و کمترین عملکرد کلزا و نخود به ترتیب با میانگین 1548/06 و 1187/3 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در نسبت کاشت 25-75 و 75-25 (کلزا-نخود) به دست آمد. در مقایسه‌ی سولفات آمونیوم و اوره جهت افزایش عملکرد کلزا نتایج نشان داد که سولفات آمونیوم بیشتر از اوره عملکرد کلزا را افزایش داده است. نسبت برابری زمین در تمامی نسبت‌های کاشت مخلوط تحت سطوح مختلف کود نیتروژن نسبت به تک کشتی افزایش داشت (LER>1). تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - عملکرد نخود (Cicer arietinum) در کشت مخلوط با زیره سبز (Cuminum cyminum) تحت تاثیر تاریخ‌های کشت
        وحید قهرمانی قلعه جق محمدتقی ناصری پور یزدی رضا کمائی
        برخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت أکثر
        برخی از ویژگی های رشدی و عملکرد نخود تحت تاثیر زمان های مختلف در کشت خالص و مخلوط با زیره سبز طی آزمایشی به صـورت طرح بلـوک کامل تصـادفی با سـه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل (3 تاریخ کشت خالص نخود و 3 تاریخ کشت مخلوط با زیره سبز کشت خالص 25 بهمن ماه، کشت خالص 10 اسفند ماه، کشت خالص 26 اسفند ماه، کشت مخلوط همزمان زیره سبز با نخود در 25 بهمن ماه، کشت مخلوط جایگزینی 10 اسفند ماه و کشت مخلوط جایگزینی 26 اسفند ماه) بودند. نتایج نشان داد تیمارها اثر معنیداری بر روی صفات عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک، ارتفاع بوته، نسبت وزن ساقه به ریشه، وزن هزار دانه، تعداد ساقه فرعی بوته و درصد غلاف پوک داشت. بیشترین عملکرد دانه (1435 کیلوگرم در هکتار)، ارتفاع تعداد ساقه فرعی نسبت وزنی اندام هوایی به ریشه، وزن هزار دانه در تیمار کشت خالص نخود 25 بهمن ماه حاصل شدند. ارزیابی نسبت برابری زمین در تیمارهای کشت مخلوط نشان داد بیش ترین LERs (33/2) مربوط به تیمار کشت مخلوط 26 اسفند ماه و کمترین LERs (24/1) مربوط به تیمار مخلوط 25 بهمن ماه بودند. با توجه به نتایج آزمایش بهترین تاریخ کشت خالص در منطقه می تواند دهه سوم بهمن ماه و برای کشت مخلوط با زیره سبز اواخر دهه اول اسفند و اوایل دهه دوم اسفند باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - اثرات محلول پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر رشد و عملکرد گیاه دارویی زوفا (Hyssopus officinalis L) تحت کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonellafoenum graecum L)
        ابوالقاسم قراخانی بنی حمیدرضا جوانمرد عبدالله قاسمی پیربلوطی علی سلیمانی احمرضا گلپرور
        10.30495/JCEP.2023.1897511.1698
        در این مطالعه، اثر محلول‌پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با س أکثر
        در این مطالعه، اثر محلول‌پاشی پرولین، مخمر و نیتروژن بر ویژگی‌های رشد، عملکرد و خصوصیات کمّی و کیفی ماده موثره گیاه دارویی و معطر زوفا در شرایط کشت مخلوط با گیاه دارویی شنبلیله مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه‌ای در سال زراعی 97-1396 در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. عامل اصلی الگوی کشت، (کشت خالص زوفا 100%، کشت خالص شنبلیله 100% و سه نسبت مخلوط زوفا 50% + شنبلیله 50%، زوفا 75% + شنبلیله 25% و زوفا 25% + شنبلیله 75% بر اساس سری های جایگزینی) و عامل فرعی چهار سطح محلول‌پاشی شامل شاهد، پرولین، مخمر و نیتروژن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در گیاه زوفا در تیمارهای کشت مخلوط و محلول پاشی در مقایسه با کشت خالص و بدون محلول‌‌پاشی،صفات رشدی و فیزیولوژیکی نظیر ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی و میزان کلروفیل a و کلروفیل b در برگ گیاه زوفا تحت تاثیر قرار گرفتند. تیمارهای کشت مخلوط و محلول‌پاشی در مقایسه با کشت خالص و عدم محلول‌پاشی از نسبت برابری زمین LER بالاتری برخوردار بود. میزان پرولین در تیمار‌های کشت مخلوط و محلول‌پاشی نسبت به کشت خالص و بدون محلول‌پاشی کاهش یافته و تفاوت معنی‌داری را نشان داد. اثر کشت‌ مخلوط بر درصد و عملکرد اسانس معنی‌دار بود ولی محلول‌پاشی تأثیر معنی‌داری بر روی این دو صفت نداشت. به طورکلی، می توان چنین نتیجه گرفت که محلول‌پاشی گیاه زوفا تحت کشت مخلوط آن با شنلیله باعث بهبود صفات مورفو-فیزیولوژیکی وعملکرد کمّی و کیفی ماده موثره یا اسانس گیاه دارویی زوفا می‌گردد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - بررسی اکوفیزیولوژیک کشت مخلوط ذرت (.Zea mays L) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) تحت تأثیر کودهای زیستی
        ایوب امیری محمود رمرودی محمد گلوی مسعود رفیعی
        10.30495/jcep.2021.679979
        به منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف کشت مخلوط ذرت سینگل کراس 640 و لوبیا چشم بلبلی رقم 29005 با استفاده از کودهای زیستی در کشت راهرویی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1395 در استان لرستان، شهرستان الشتر اجرا گردید. عامل ا أکثر
        به منظور بررسی تأثیر مدیریت سیستم‌های مختلف کشت مخلوط ذرت سینگل کراس 640 و لوبیا چشم بلبلی رقم 29005 با استفاده از کودهای زیستی در کشت راهرویی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1395 در استان لرستان، شهرستان الشتر اجرا گردید. عامل اصلی شامل نسبت‌های کاشت گیاهان: تک کشتی ذرت (M1)، 75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیا (M2)، 50 درصد ذرت + 50 درصد لوبیا (M3)، 25 درصد ذرت + 75 درصد لوبیا (M4) و تک کشتی لوبیا (M5)، و عامل فرعی شامل مصرف کودهای زیستی: تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر و آزوسپریلیوم به میزان 100 (B1) و 200 (B2) گرم در هکتار و بدون تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر و آزوسپریلیوم (B3) بودند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی به طور معنی‌داری تحت تأثیر نسبت‌های کاشت و مصرف کودهای زیستی قرار گرفتند. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ذرت (350/11 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) و ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ (250/3 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) در تیمار 75 درصد ذرت + 25 درصد ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ ﺑﻪ‌دﺳﺖ آﻣﺪ. در ﺑﯿﻦ ﺗﯿﻤﺎرﻫﺎی ﮐﻮدی ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ذرت (850/11 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) و ﻟﻮﺑﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻠﯽ (450/3 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﮑﺘﺎر) در تیمار تلقیح بذر با 200 گرم باکتری در هکتار حاصل شد. با محاسبه نسبت برابری زمین (LER) ملاحظه گردید که کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد، این دو گیاه با نسبت کاشت (75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیا) با میانگین 55/1 بیشترین مقدار را داشت که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد دانه و زیستی بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آنها فراهم بوده و بهترین تیمار 75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیاچشم بلبلی و تلقیح بذر با 200 گرم باکتری در هکتار می‌باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - ارزیابی کشت مخلوط درهم جو بهاره (.Hordeum vulgare L) و ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth)
        بیژن کهراریان فرهاد فرح‌وش سلیمان محمدی بهرام میرشکاری ورهرام رشیدی
        به‌منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با أکثر
        به‌منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط درهم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه‌ای آزمایشی در دو سال زراعی (1394-1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نه تیمار کشت مخلوط با تراکم‌های250 بوته در متر مربع ماشک+ 300 بوته جو، 250 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 250 بوته ماشک + 700 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 300 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 500 بوته جو، 450 بوته ماشک+ 700 بوته جو، 650 بوته ماشک + 300 بوته جو، 650 بوته ماشک+ 500 بوته جو و 650 بوته ماشک+ 700 بوته جو و دو تیمار کشت خالص ماشک (250 دانه در متر مربع) و جو (350 دانه در متر مربع) بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین تیمارها از لحاظ کلیه صفات در هر دو محصول اختلاف معنی‌دار وجود داشت. کشت خالص جو بالاترین سنبله در متر مربع (97.88)، وزن هزار دانه (47.28 گرم) وعملکرد بیولوژیک (13.36 تن در هکتار) و عملکرد دانه (4.36 تن در هکتار) را به خود اختصاص داد. هم چنین، بالاترین تعداد ساقه (379.25) و عملکرد بیولوژیک (7.63 تن در هکتار) و عملکرد دانه (1.94 تن در هکتار) ماشک در کشت خالص مشاهده شد. بالاترین نسبت برابری زمین هم بر اساس عملکرد دانه (1.20) و هم بر اساس عملکرد بیولوژیک (1.48) در تیمارهای تراکم 500 بوته جو + تراکم 250 بوته ماشک در متر مربع دیده شد، که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص این دو محصول بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - ارزیابی عملکرد و شاخص‌های سودمندی در نسبت‌های گوناگون کشت مخلوط لوبیا و آفتابگردان
        محمد قلی‌پور پیمان شریفی
        کشت مخلوط علاوه بر افزایش عملکرد در مقایسه با کشت خالص، سبب افزایش تنوع زیستی در اکوسیستم‌های کشاورزی می‌گردد. به منظور ارزیابی عملکرد دانه و شاخص‌های سودمندی کشت مخلوط آفتابگردان (Helianthus annuus L.) و لوبیای محلی گیلان (Phaseolus vulgaris L.)، آزمایشی در سال زراعی 9 أکثر
        کشت مخلوط علاوه بر افزایش عملکرد در مقایسه با کشت خالص، سبب افزایش تنوع زیستی در اکوسیستم‌های کشاورزی می‌گردد. به منظور ارزیابی عملکرد دانه و شاخص‌های سودمندی کشت مخلوط آفتابگردان (Helianthus annuus L.) و لوبیای محلی گیلان (Phaseolus vulgaris L.)، آزمایشی در سال زراعی 94-1393، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان صومعه‌سرا، ایران، اجرا شد. نسبت‌های کشت شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (لوبیا:آفتابگردان) به روش جایگزینی بودند. نسبت‌های گوناگون کشت مخلوط اثر معنی‌داری بر تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه لوبیا و در آفتابگردان بر ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد طبق در بوته، وزن صد دانه، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه داشتند. مقادیر نسبت برابری زمین (LER)، در نسبت‌های کشت 25:75 و 50:50 (لوبیا:آفتابگردان) کمتر از یک بود، حال آنکه در نسبت کشت 75:25 لوبیا:آفتابگردان، برابر با 15/1 گردید، که نشان می‌دهد این نسبت دارای سودمندی 15 درصد در مقایسه با سامانه تک‌کشتی بود. ضریب ازدحام نسبی (RCC) در نسبت‌های‌ کشت 75:25 و 50:50 (لوبیا:آفتابگردان) برای آفتابگردان بیشتر از یک بود، بنابراین این گونه به عنوان گیاه غالب بود و لوبیا با مقادیر RCC کمتر به عنوان گیاه مغلوب بود. شاخص نسبت رقابت (RC) در تمام نسبت‌های کشت برای لوبیا کمتر از یک بود، که نشان می‌دهد لوبیا در سامانه کشت مخلوط نسبت به آفتابگردان قابلیت رقابت کمتری دارد. در مجموع به نظر می‌رسد که سامانه کشت مخلوط لوبیا و آفتابگردان مزیت قابل توجهی در مقایسه با کشت خالص داشت و نسبت اختلاط 75:25 (لوبیا:آفتابگردان) بهترین نسبت کشت بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - ارزیابی عملکرد اقتصادی و شاخص های سودمندی در کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ (Lactuca sativa L. var. capitata) و گل عسلی (.Lobularia maritima (L.) Desv)
        محمد حسن هاتفی فرجیان علیرضا کوچکی مهدی نصیری محلاتی
        به‌منظور بررسی اثر الگوهای کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ و گل عسلی بر عملکرد اقتصادی و شاخص‌های سودمندی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. تیمارها شامل الگوهای کشت مخلوط رد أکثر
        به‌منظور بررسی اثر الگوهای کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ و گل عسلی بر عملکرد اقتصادی و شاخص‌های سودمندی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. تیمارها شامل الگوهای کشت مخلوط ردیفی 1 ردیف کاهو پیچ + 1 ردیف گل عسلی (1:1)، 2 ردیف کاهو پیچ + 2 ردیف گل عسلی (2:2)، 3 ردیف کاهو پیچ + 3 ردیف گل عسلی (3:3) و کشت خالص دو گونه بودند. نتایج نشان داد که تاثیر الگوهای کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ و گل عسلی بر وزن تر بوته هر دو گونه معنی‌دار بود. بالاترین وزن تر بوته کاهو پیچ و گل عسلی به‌ترتیب با 36200 و 5909/2 کیلوگرم در هکتار در کشت خالص حاصل شد. بیشترین نسبت برابری زمین کلی (1/04) از الگوی کشت مخلوط ردیفی 2:2 حاصل شد که نشان‌دهنده سودمندی زراعی 4 درصدی کشت مخلوط و بیانگر کارایی بیشتر استفاده از زمین در این الگوی کشت نسبت به کشت‌های خالص این دو محصول بود. بیشترین شاخص سودمندی بوم‌نظام نیز در الگوی کشت مخلوط ردیفی 2:2 با 35466/5 حاصل شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد باتوجه به این‌که الگوی کشت مخلوط ردیفی 2:2 از نسبت برابری زمین کلی و همچنین شاخص سودمندی بوم‌نظام بالاتری درمقایسه با سایر الگوهای کشت مخلوط ردیفی برخوردار بود، برای کسب حداکثر عملکرد و درآمد مناسب‌تر از کشت خالص باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد گندم، جو و تریتیکاله در کشت مخلوط با لگوم‌ها در شرایط رقابت با علف‌های هرز
        لیلا سلیمانپور روح اله نادری احسان بیژن زاده علی بهپوری یحیی امام
        به منظور بررسی پاسخ عملکرد غلات در مخلوط با لگوم‌ها در شرایط رقابت با علف‌های هرز، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. در این آزمایش16 تیمار کاشت (10 تیمار تک کشتی گندم، جو، تریتیکاله، نخود و باقلا بدون و با حضور علف هرز و 6 تیمار کشت مخلوط به صورت جایگزینی شامل گندم+ أکثر
        به منظور بررسی پاسخ عملکرد غلات در مخلوط با لگوم‌ها در شرایط رقابت با علف‌های هرز، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. در این آزمایش16 تیمار کاشت (10 تیمار تک کشتی گندم، جو، تریتیکاله، نخود و باقلا بدون و با حضور علف هرز و 6 تیمار کشت مخلوط به صورت جایگزینی شامل گندم+ نخود، گندم+ باقلا، جو+ نخود، جو+ باقلا، تریتیکاله+ نخود و تریتیکاله+ باقلا با علف هرز) در سه تکرار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت غلات در بیشتر تیمارهای کشت مخلوط مشابه با تیمارهای تک کشتی با حضور علف هرز و حتی در برخی موارد نسبت به تک کشتی بدون علف هرز بود. عملکرد دانه جو در تیمارهای کشت مخلوط جو + نخود (6241 کیلوگرم در هکتار) و جو + باقلا (5333 کیلوگرم در هکتار) اختلاف معنی‌داری با تک کشتی‌های جو با علف هرز (7313 کیلوگرم در هکتار) و جو بدون علف هرز (7621 کیلوگرم در هکتار) نداشت. نسبت برابری زمین (LER) جزئی غلات در تیمارهای کشت مخلوط به جز گندم + باقلا (39/0) براساس با تک کشتی‌های با علف هرز بیشتر از نیم بود و به جز تیمارهای کشت مخلوط تریتیکاله + نخود (31/0) و گندم + باقلا (41/0)، براساس تک کشتی‌های بدون علف هرز نیز بیشتر از نیم بود. در هر الگوی کاشت، بیشترین عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک مربوط به گیاه جو بود که به علت قدرت رقابتی بیشتر این گیاه در مقابل علف‌های هرز بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - ارزیابی کشت مخلوط آفتابگردان (Helianthus annuus L.) و ذرت (Zea mays L.) به روش جایگزینی در منطقه خوی
        علی نصراله زاده اصل مهدی طالبی
        یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 أکثر
        یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) همراه با 2 تیمار کشت خالص آفتابگردان (6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) و 2 تیمار کشت خالص ذرت ( 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته آفتابگردان، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در بوته معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت مخلوط تعلق داشت. اثر کشت مخلوط روی تعداد دانه در ردیف ذرت، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت خالص تعلق داشت. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) (16/1) از تیمار 66% آفتابگردان با تراکم 6/6 بوته در متر مربع + 34% ذرت با تراکم 6/6 بوته در متر مربع به دست آمد. این دو محصول با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کردند و بنابراین این تیمار، به عنوان بهترین الگوی کشت مخلوط به این منطقه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - تأثیر رژیم‌های آبیاری بر عملکرد دانه و شاخص‌های سودمندی جو (Hordeum vulgare L.) در کشت مخلوط با حبوبات
        سید حسام نیک سیرت احسان بیژن زاده علی بهپوری
        کشت مخلوط غلات با بقولات به عنوان یکی از روش‌های افزایش عملکرد محصولات در واحد سطح توصیه می‌گردد. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری و تیمارهای کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد جو با حبوبات آزمایشی مزرعه‌ای به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکر أکثر
        کشت مخلوط غلات با بقولات به عنوان یکی از روش‌های افزایش عملکرد محصولات در واحد سطح توصیه می‌گردد. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری و تیمارهای کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد جو با حبوبات آزمایشی مزرعه‌ای به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. در این آزمایش رژیم‌های آبیاری (آبیاری مطلوب وقطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه جو) به‌عنوان کرت‌های اصلی و تیمارهای کشت (تک کشتی‌های جو دو ردیفه نیمروز، جو شش ردیفه زهک، نخود (Cicer arietinum L.) و باقلا (Vicia faba L.) ، و کشت مخلوط ردیفی با نسبت 1 به 1 جو نیمروز + نخود، جو نیمروز + باقلا، جو زهک + نخود و جو زهک + باقلا) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. در شرایط قطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه جو، بالاترین عملکرد دانه در کشت خالص جو زهک و نیمروز به ترتیب به میزان‎‌های 3470 و 3300 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. در هر دو رژیم آبیاری تیمارهای کشت مخلوط جو زهک + باقلا و جو نیمروز + باقلا مجموع ارزش نسبی بالاتری نسبت به تک‌کشتی داشتند. در این آزمایش رقم جو زهک به‌واسطه عملکرد دانه، نسبت برابری زمین و مجموع ارزش نسبی بالاتر نسبت به جو نیمروز، گزینه مناسبتری در کشت مخلوط با حبوبات در شرایط تنش آبی می‌باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - مطالعه اثر کشت مخلوط ذرت با لوبیا، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه
        محسن درگاهی علی رضا سوهانی دربان
        چکیدهکشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((P أکثر
        چکیدهکشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseolusvulgaris و لوبیاچشم بلبلی رقم مشهد (Vigna unguiculata)، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 89-1388 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد مطالعه شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد که نسبت برابری زمین (LER)، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی بود. عملکرد علوفه خشک در سیستم کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی ذرت بود. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد که کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - تاثیر منابع کودی بر غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف در نسبت‌های کشت مخلوط رازیانه و اسپرس
        حبیب الله یوسفیان قهفرخی محمدعلی اسماعیلی عبدالرزاق دانش شهرکی مهدی قاجار سپانلو
        به منظور بررسی تاثیر منابع کودی و الگوهای کشت مخلوط بر میزان عناصر در علوفه دو گیاه رازیانه و اسپرس، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در دو فصل زراعی 94-1393 و 95-1394 انجام گرفت. پنج منبع کودی أکثر
        به منظور بررسی تاثیر منابع کودی و الگوهای کشت مخلوط بر میزان عناصر در علوفه دو گیاه رازیانه و اسپرس، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در دو فصل زراعی 94-1393 و 95-1394 انجام گرفت. پنج منبع کودی به عنوان عامل اصلی شامل: کود دامی 100٪، کود دامی 75٪ + کود شیمیایی 25٪، کود دامی 50٪ + کود شیمیایی 50٪، کود دامی 25٪ + کود شیمیایی 75٪، کود شیمیایی 100٪ و الگوی کشت به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل: رازیانه 100٪، رازیانه 75٪ + اسپرس 25٪، رازیانه 50٪ + اسپرس 50٪، رازیانه 25٪ + اسپرس 75٪ و اسپرس 100٪ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم و آهن، منگنز و مس مربوط به منبع تغذیه‌ای شیمیایی در هر دو گیاه رازیانه و اسپرس بود. بیشترین غلظت پتاسیم گیاه رازیانه در هر دو سال زراعی مربوط به تیمار کود شیمیایی با 4/31 میلی‌گرم بر گرم در الگوی کشت 25 درصد رازیانه +75 درصد اسپرس به-دست آمد، که در سال اول 15 درصد و در سال دوم 10 درصد افزایش نسبت به تیمار 100 درصد کود دامی در این سطح الگوی کشت داشت. همچنین بیشترین غلظت نیتروژن گیاه اسپرس در سال اول و دوم مربوط به الگوی تک کشتی اسپرس تغذیه شده با کود شیمیایی به ترتیب با 5/38 و 9/39 میلی‌گرم بر گرم بود. بنابراین می‌توان بیان کرد کود شیمیایی به تنهای و یا ترکیب کود دامی با کود شیمیایی به دلیل معدنی‌شدن تدریجی عناصر، دسترسی و فراهمی بیشتر عناصر با نیاز گیاه در تک کشتی و کشت مخلوط می‌تواند نقش مهمی در جذب و غلظت عناصر گیاه و به دنبال آن افزایش عملکرد ایفا کند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - مطالعه اثر کشت مخلوط ذرت با لوبیا، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه
        محسن درگاهی علیرضا سوهانی دربان
        کشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseo أکثر
        کشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseolusvulgarisو لوبیاچشم بلبلی رقم مشهد (vigna unguiculata)، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 89-1388 درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد مطالعه شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد که نسبت برابری زمین (LER)، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی بود. عملکرد علوفه خشک در سیستم کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی ذرت بود. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد که کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس
        رضا صیامی بهرام میرشکاری
        به منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه‌ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عام أکثر
        به منظور بررسی عملکرد و شاخص‌های ارزیابی کشت مخلوط ذرت و عدس، یک آزمایش فاکتوریل در سال زراعی 1391 در دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بر پایه‌ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تاریخ‌های کاشت عدس شامل 6، 16 و 26 اردیبهشت ماه و عامل دوم تراکم‌های کاشت آن و شامل 5/12%، 25%، 5/37%، 50 % و 100% تراکم مطلوب آن همراه با ذرت بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه ذرت و عدس در شرایط تک کشتی حداکثر بود و با حضور عدس در کشت مخلوط، از عملکرد دانه ذرت کاسته شد. نسبت برابری زمین فقط در تیمار کاشت عدس در 16 اردیبهشت ماه با حداقل تراکم آن کمتر از واحد بود و در بقیه تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی برتری داشت که از بین آن‌ها نیز تیمار اولین تاریخ کاشت عدس با حداقل تراکم آن به دلیل دارا بودن بیشترین مجموع ارزش نسبی معادل 4/1 به عنوان سودمند‌ترین حالت کشت مخلوط توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        18 - مطالعه کشت مخلوط ذرت و لوبیا و تاثیر آن بر تولید ماده خشک و میزان کیفیت علوفه ذرت
        محسن درگاهی علیرضا سوهانی دربان
        به‌منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت سینگل کراس704 با دو رقم لوبیا قرمز و چشم بلبلی آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75: أکثر
        به‌منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت سینگل کراس704 با دو رقم لوبیا قرمز و چشم بلبلی آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد ارزیابی شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد نسبت برابری زمین ، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی است. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        19 - اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی
        احمد‌رضا اصفهانی حسین امیر شکاری بهنام زند محمد حسین فتوکیان
        کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی أکثر
        کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد تا اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی با هدف تولید علوفه ارزیابی شود. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. ذرت و لوبیا چشم بلبلی هر کدام در دو سطح تراکمی به ترتیب با 90000 و 110000 بوته در هکتار برای ذرت و 250000 و 350000 بوته در هکتار برای لوبیا و هشت تیمار کشت مخلوط شامل کشت مخلوط روی یک ردیف (تیمار T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18، تیمار T6 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000× 90000 با فاصله 2±5 × 18، تیمار T7 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 110000 با فاصله 2±6 × 15،تیمارT8 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000 × 110000 با فاصله 2±5 × 15) و کشت مخلوط روی دو ردیف با همان نسبت تراکم و فاصله، تیمار های T9 تاT12 کشت شدند. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کاشت بر عملکرد ماده خشک، تر و میزان پروتئین علوفه معنی دار بود. بیش ترین و کم ترین مقدار علوفه خشک از تیمار های T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 و T3کشت خـالص لوبیـا چشـم بلبلـی (250000 بوتـه در هکتـار) به ترتیب ton.h-17/45 و ton.h-14/20 حـاصل شـد. تیمـار T5 ذرت و لوبیـا چشم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18با نسبت برابری زمین، شاخص رقابت و نسبت LER/CIبه ترتیب با 52/1، 90/15، 15/0 بالا ترین مقدار را داشت که نشان دهنده سود مندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد علوفه و پروتئین بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آن ها فراهم بود و بهترین تیمار کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفـی، تیمار T5 ذرت و لوبیـا چشـم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        20 - کشت مخلوط ذرت- بادام زمینی تحت تلقیح با ازتوباکتر کروکوکوم (Azotobacter chroococcum)
        سیاوش پورجانی هاشم  امين پناه محمدنقی صفرزاد ویشکایی
        استفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفی أکثر
        استفاده از کشت مخلوط و باکتری های محرک رشد گیاه منجر به افزایش پایداری نظام‌های کشاورزی می گردد. به‌منظور بررسی اثر ازتوباکتر بر عملکرد بادام‌زمینی و ذرت در کشت مخلوط، یک آزمایش دو ساله به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آستانه اشرفیه، استان گیلان، انجام شد. عامل اول شامل باکتری ازتوباکتر کروکوکوم (تلقیح و عدم تلقیح) و عامل دوم شامل الگوی کشت مخلوط در 8 سطح شامل کشت خالص ذرت، کشت خالص بادام‌زمینی، الگوهای کشت مخلوط افزایشی (100 درصد بادام‌زمینی+100 درصد ذرت، 100 درصد بادام‌زمینی+ 50 درصد ذرت و 100درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی) و الگوهای کشت مخلوط جایگزینی (50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی، 67 درصد ذرت+33 درصد بادام‌زمینی و 33 درصد ذرت+67 درصد بادام‌زمینی) بودند. نتایج نشان داد عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر ازتوباکتر و نسبت کشت مخلوط قرار گرفت. کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش عملکرد دانه ذرت و بادام‌زمینی به‌ترتیب به میزان 16 و 10 درصد گردید. حداکثر و حداقل نسبت برابری زمین به‌ترتیب در الگوی کشت مخلوط 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت و 50 درصد ذرت+50 درصد بادام‌زمینی مشاهده شد و کاربرد ازتوباکتر سبب افزایش نسبت برابری زمین بین 12 تا 16 درصد در الگوهای مختلف کشت مخلوط گردید. با توجه به عدم امکان کنترل ماشینی علف‌های‌هرز در الگوهای کشت مخلوط افزایشی، در صورت آلودگی کم مزرعه به علف‌های‌هرز، الگوی کشت 100 درصد بادام‌زمینی+50 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. در غیراین‌صورت، با توجه به نسبت برابری زمین و عملکرد بادام زمینی، الگوی کشت مخلوط 67 درصد بادام‌زمینی+33 درصد ذرت همراه با کاربرد ازتوباکتر مناسب خواهد بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        21 - امکان سنجی مهار علف های هرز و افزایش عملکرد با کشت مخلوط (مطالعه موردی: گل همیشه بهار با ماش)
        بهرام میرشکاری
        10.22034/aej.2015.514407
        به منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط همیشه بهار با ماش بر عملکرد و بیوماس علف‌های‌هرز آزمایشی در سال 1392 در تبریز به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و دو فاکتور شامل دو رقم همیشه بهار پُرپَر و کم پر و کشت مخلوط آن ها با ماش در نسبت های صفر، 5/12، 25، أکثر
        به منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط همیشه بهار با ماش بر عملکرد و بیوماس علف‌های‌هرز آزمایشی در سال 1392 در تبریز به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و دو فاکتور شامل دو رقم همیشه بهار پُرپَر و کم پر و کشت مخلوط آن ها با ماش در نسبت های صفر، 5/12، 25، 5/37 و 50% تراکم مطلوب انجام شد. در کرت های رقم کم پَر، علف های هرز توانایی رشد کمتری نسبت به رقم پُرپَر داشتند. وقتی ماش با 5/37% تراکم مطلوب کاشته شد، وزن خشک گل همیشه بهار افزایش یافت. بیشترین وزن خشک گل از دو تیمار کشت خالص و کشت مخلوط ماش با 5/37% تراکم مطلوب آن در کشت مخلوط با همیشه بهار و به ترتیب برابر با 5/103 و 8/95 گرم در متر مربع حاصل گردید. در سیستم های کاشت 25%، 5/37% و 50% ماش به همراه 100% همیشه بهار بیشترین عملکرد دانه ماش به ترتیب برابر با 2/37، 9/39 و 6/41 گرم در متر مربع حاصل شد. در تمامی تیمارها به جز تیمار کاشت مخلوط همیشه بهار پرپر با ماش در تراکم 5/12% نسبت برابری زمین بیشتر از واحد بود. با توجه به بهبود شاخص نسبت برابری زمین در کشت مخلوط گل همیشه بهار کم پَر با ماش در تراکم های مختلف آن و نیز در کشت مخلوط رقم پُرپَر با ماش در تراکم های بیش از 25% و عدم وجود تفاوت معنی دار در مقدار این شاخص در تراکم های مذکور کشت مخلوط ارقام کم پَر و پُرپَر گل همیشه بهار با ماش به ترتیب در نسبت های 5/12% و 25% تراکم مطلوب آن توصیه می شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        22 - بررسی رشد و ‌عملکرد خیار (Cucumis sativus L.) و بامیه (Abelmoschus esculentus L.) در روش کشت مخلوط
        روح‎اله نادری عبدالکریم کاشی مرتضی سام دلیری
        به منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، ک أکثر
        به منظور بررسی اثر متقابل کشت مخلوط خیار و بامیه، آزمایشی به مدت یکسال زراعی(1387) در شهرستان نوشهر، به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای الگوی کشت در چهار سطح: کشت خالص خیار یا بامیه، کشت بامیه داخل ردیف خیار، کشت بامیه بین ردیف‎های خیار و الگوی کشت بامیه بین و داخل ردیف‎های خیار و تیمارهای تراکم در سه سطح (فاصله کشت بین بوته 20‌، 30 و 40 سانتی‎متر) بودند.صفات رویشی و عملکرد، غلظت عناصر پتاسیم، فسفر، کلسیم و نیتروژن در تیمارهای آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که در بوته‎های خیار،کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر کلسیم (19%)، پتاسیم (12%)، عملکرد (12%) و کاهش غلظت نیتروژن (12%)، تعداد شاخه فرعی (23%) و سطح برگ (15%) شد. برای بامیه، کشت مخلوط باعث افزایش غلظت عناصر فسفر (3%)، نیتروژن (16%)، سطح برگ بوته (41%)، وزن‎تر بوته (26%) و کاهش غلظت کلسیم (8%) نسبت به کشت خالص شد.اثر متقابل الگوی کشت و تراکم بر روی عملکرد و اجزای عملکرد خیار معنی‌دار بود، ولی تنها بر روی اجزای عملکرد بامیه اثر معنی‌داری داشت. نسبت برابری زمین در همه تیمار‌های کشت مخلوط، بزرگ‎تر از یک بوده و بالاترین نسبت برابری زمین (15/2) در تیمار کشت مخلوط بامیه بین بوته و ردیف‎های خیار، با تراکم متوسط به‎دست آمد. نتایج این تحقیق نشان ‎داد که بین دو گیاه خیار و بامیه نوعی سازگاری و هماهنگی وجود دارد که می‎تواند حاصل ویژگی‎های فیزیولوژیکی وگیاه‎شناسی و عوامل مساعد اکولوژیکی باشد که باعث افزایش عملکرد در دو گیاه شده است. تفاصيل المقالة

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1445

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]