میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد2,السنة
3
,
تابستان
1395
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و اسانس دارچین بر ماندگاری فیله ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در دمای یخچال صورت پذیرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل (فقط آلژینات سدیم) و تیمارهای آلژینات سدیم حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین أکثر
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و اسانس دارچین بر ماندگاری فیله ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در دمای یخچال صورت پذیرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل (فقط آلژینات سدیم) و تیمارهای آلژینات سدیم حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین به منظور دستیابی به بهترین درصد موثر اسانس و هر کدام با 3 تکرار تهیه شدند. فاکتورهای شیمیایی (TVB-N ,TBA ,pH ,PV)، میکروبی (TVC) و ویژگیهای حسی طی 20 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج آماری با افزایش زمان نگهداری میزان pH در تیمارهای مورد مطالعه اختلاف معنیداری نداشت (P> 0.05). در تمامی تیمارها میزان پراکسید (PV) از سطح مجاز (20-10 میلیاکیوالان در کیلوگرم) بالاتر نرفت. کمترین تغییرات تیوباربیتیوریک اسید (TBA) به تیمار آلژینات سدیم حاوی 5/1 درصد اسانس دارچین مربوط بود که با سایر تیمارها تفاوت معنیدار آماری داشت (P< 0.05). میزان مواد ازته فرار در تمام تیمارها در روزهای دهم، پانزدهم و بیستم اختلاف معنیداری داشتند (P<0.05). میزان باکتری های هوازی (TVC) در تیمار آلژینات سدیم حاوی 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین از (log CFU/g7) بالاتر نرفت. ارزیابی حسی تیمارها در روز بیستم از حدود استاندارد تعیین شده خارج شد. نتایج این تحقیق نشان داد که پوشش آلژینات سدیم حاوی اسانس دارچین در فیله ماهی کپور نقرهای در طی نگهداری در دمای یخچال در تیمار 5/1 درصد اسانس دارچین 15 روز میباشد.
تفاصيل المقالة
میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد2,السنة
6
,
تابستان
1398
یکی از روش های افزایش ماندگاری گوشت، استفاده از اسیدهای خوراکی می باشد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی تأثیر اسید استیک، بر روی ماندگاری و حفظ کیفیت فیله گوشت بوقلمون در دمای یخچال انجام گرفته است. نمونه های فیله گوشت بوقلمون به 3 گروه بدون تیمار (کنترل)، تیمار شده با اسید است أکثر
یکی از روش های افزایش ماندگاری گوشت، استفاده از اسیدهای خوراکی می باشد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی تأثیر اسید استیک، بر روی ماندگاری و حفظ کیفیت فیله گوشت بوقلمون در دمای یخچال انجام گرفته است. نمونه های فیله گوشت بوقلمون به 3 گروه بدون تیمار (کنترل)، تیمار شده با اسید استیک نیم درصد و تیمار اسید استیک 1 درصد تقسیم شدند. نمونه ها سپس در دمای یخچال (1±4 درجه سانتی گراد) به مدت 15 روز نگهداری شدند و در فواصل معین زمانی (روزهای 0، 3، 6، 9 ، 12 و 15) جهت آزمایش های میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل و سایکروفیل)، شیمیایی (مواد ازته فرار، اندیس پراکسید و pH) و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی باکتریایی دلالت بر این داشت که پوشش دهی اثر معنی داری بر کاهش تعداد باکتری های مزوفیل و سایکروفیل با حداقل 12 روز نگهداری را داشته است. همچنین نمونه های غوطه ور شده در اسید استیک 1درصد میزان مواد ازته فرار، اندیس پراکسید و pH کم تری از دو گروه دیگر در طول نگهداری از خودنشان دادند و از نظر فاکتورهای حسی نیز نسبت به دو گروه دیگر دارای امتیازات بالاتری بوده اند. در کل می توان از این تحقیق نتیجه گرفت که اسید استیک بدون ایجاد اثرات نامطلوب حسی می تواند در افزایش ماندگاری فیله گوشت بوقلمون مؤثر باشد.
تفاصيل المقالة
میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد4,السنة
2
,
پاییز
1394
هدف از انجام این تحقیق استفاده از روش امپدانس به علت دارا بودن حساسیت و دقت بالا در تشخیص میکروبها در مدت زمان کوتاه از طریق نمایش فعالیتهای متابولیک به وسیله ایجاد تغییر در مقاومت الکتریکی در محیط کشت بود. در این بررسی تعداد 80 نمونه سوسیس (40 نمونه فصل زمستان و 40 ن أکثر
هدف از انجام این تحقیق استفاده از روش امپدانس به علت دارا بودن حساسیت و دقت بالا در تشخیص میکروبها در مدت زمان کوتاه از طریق نمایش فعالیتهای متابولیک به وسیله ایجاد تغییر در مقاومت الکتریکی در محیط کشت بود. در این بررسی تعداد 80 نمونه سوسیس (40 نمونه فصل زمستان و 40 نمونه فصل تابستان) با استفاده از روش امپدانس و نیز روش مرجع پورپلیت از نظر شمارش کلی بار میکروبی بر اساس دستورالعملهای موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مورد ارزیابی قرار گرفتند. براساس نتایج میزان تطابق روش امپدانس با روش مرجع پورپلیت در کل دادهها، فصل زمستان و تابستان به ترتیب 9/93، 1/93 و 95 درصد بود. این مطالعه بیانگر این نکته است که روش سریع و قابل اعتماد امپدانس میتواند تخمین درستی از بار میکروبی سوسیس بدهد. ارزیابی اولیه روش امپدانس برای رشد میکروبها در مواد غذایی پیچیده پتانسیل این تکنیک را نشان میدهد که میتواند جایگزین روشهای کشت شود.
تفاصيل المقالة
میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد4,السنة
4
,
پاییز
1396
این تحقیق با هدف بررسی شاخصهای شیمیایی فساد و تعیین ماندگاری برگر تلفیقی (کپور نقرهای ـ گوشت مرغ) در دمای انجماد به مدت 6 ماه انجام شد. برای این هدف نمونه های ماهی و مرغ با 5 تیمار (تیمار 1: 75 درصد ماهی و بدون مرغ، تیمار 2: بدون ماهی و 75 درصد مرغ، تیمار 3: 25/56 درص أکثر
این تحقیق با هدف بررسی شاخصهای شیمیایی فساد و تعیین ماندگاری برگر تلفیقی (کپور نقرهای ـ گوشت مرغ) در دمای انجماد به مدت 6 ماه انجام شد. برای این هدف نمونه های ماهی و مرغ با 5 تیمار (تیمار 1: 75 درصد ماهی و بدون مرغ، تیمار 2: بدون ماهی و 75 درصد مرغ، تیمار 3: 25/56 درصد ماهی و 75/18 درصد مرغ، تیمار 4: 75/18 درصد ماهی و 25/56 درصد مرغ، تیمار 5: 5/37 درصد ماهی و 5/37 درصد مرغ) و 3 تکرار تهیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص های کیفی فساد در طول دوره نگهداری روند افزایشی داشتند. بالاترین میزان پراکسید، بازهای نیتروژنی فرار، تیوباربیتیوریک اسید و اسیدهای چرب آزاد به ترتیب 01/0±08/4 میلی اکی والان در کیلوگرم، 92/0±26/20 میلی گرم در 100 گرم، 06/0±63/3 میلی گرم مالون در آلدئید در کیلوگرم و 03/0±94/3 درصد در ماه ششم در تیمار 1 به دست آمد. در مقایسه با ماه اول، رشد باکتری های سرمادوست و کل باکتری های زنده در ماه ششم در تیمارهای چهارم و پنجم به تاخیر افتاد. انعکاس رشد باکتری های برگرهای تلفیقی منجمدشده در دمای 18- درجه سانتی گراد نشانه کیفیت خیلی خوبی آنها بود. با توجه به نتایج به دست آمده بهترین زمان ماندگاری برگر تلفیقی (کپور نقرهای ـ گوشت مرغ) طی شش ماه نگهداری در دمای انجماد 4 ماه و مربوط به تیمار 2 بود.
تفاصيل المقالة
میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد5,السنة
6
,
زمستان
1398
در این مطالعه تاثیر فیلم پروتئین میوفیبریلار همراه با اسانس آویشن شیرازی در سه غلظت 5/0، 1 و 5/1 درصد بر روی ماندگاری فیله ماهی شوریده در یک دوره 15 روزه و در دمای یخچال مورد بررسی قرار گرفت. جهت تهیه فیلم میوفیبریلار قطعات ماهی با 5 برابر NaCl 05/0 مولار سرد (4-2 درجه أکثر
در این مطالعه تاثیر فیلم پروتئین میوفیبریلار همراه با اسانس آویشن شیرازی در سه غلظت 5/0، 1 و 5/1 درصد بر روی ماندگاری فیله ماهی شوریده در یک دوره 15 روزه و در دمای یخچال مورد بررسی قرار گرفت. جهت تهیه فیلم میوفیبریلار قطعات ماهی با 5 برابر NaCl 05/0 مولار سرد (4-2 درجه سانتیگراد) شستشو و سانتریفیوژ شدند. بر اساس آنالیز اسانس آویشن شیرازی ترکیبات غالب موجود شامل کاروکرول (82/46 درصد)، تیمول (34/18 درصد) و لینالول (71/12 درصد) بودند. pH بین تیمارهای دارای شاهد و تیمارهای فیلم پروتئین میوفیبریلار دارای اسانس آویشن شیرازی اختلاف معنیداری نداشت (05/0P). بر این اساس فیلم پروتئین میوفیبریلار با 5/1 درصد اسانس اسانس آویشن با اختلاف معنیدار در مقایسه با شاهد بالاترین کارایی را در افزایش ماندگاری فیله ماهی شوریده داشت. شاخصهای رنگ L* و a* در طول زمان نگهداری تغییر معنیداری را نشان نداد (05/0
تفاصيل المقالة
میکروب شناسی مواد غذائی
,
العدد5,السنة
1
,
زمستان
1393
چکیده در این مطالعه اثر غلظت های مختلف نیسین (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میکروگرم بر میلی لیتر) علیه باکتری های زئونوز استرپتوکوکوساینیایی و لاکتوکوکوسگارویه در فیله ماهی قزل آلا در دمای یخچال مورد بررسی قرار گرفت. استرپتوکوکوساینیایی (GQ850377) و لاکتوکوکوسگارویه(Ir- أکثر
چکیده در این مطالعه اثر غلظت های مختلف نیسین (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میکروگرم بر میلی لیتر) علیه باکتری های زئونوز استرپتوکوکوساینیایی و لاکتوکوکوسگارویه در فیله ماهی قزل آلا در دمای یخچال مورد بررسی قرار گرفت. استرپتوکوکوساینیایی (GQ850377) و لاکتوکوکوسگارویه(Ir-170A856bp)به صورت لیوفیلیزه شده از بخش بهداشت و بیماری های آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تهیه شدند و پس از تعیین دوز تلقیح هر دو باکتری (108× 4/1 و107×2/9 واحد تشکیل دهنده کلونی در هر میلی لیتر) و آماده سازی محلول نیسین، تلقیح باکتری ها به فیله ماهی انجام شد. نتایج نشان دادند که غلظت های مختلف نیسین در کاهش هر دو باکتری دارای تفاوت معنی دار نسبت به گروه شاهد بودند (P<0.05). بیشترین اثر ممانعت از رشد باکتری در غلظت 75/0 میکروگرم بر میلی لیتر نیسین به میزان 77/65 درصد علیه لاکتوکوکوسگارویه و 88/60 درصد علیه استرپتوکوکوساینیاییمشاهده شد به طوری که نتایج نشان داد نیسین میتواند به عنوان یک ماده نگهدارنده در کنترل باکتری های بیماری زای مواد غذایی موثر باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications