مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانشآموزان پسر در معرض آسیبهای اجتماعی بود.
روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با اهداف کاربردی است که در چهارچوب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. چکیده کامل
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانشآموزان پسر در معرض آسیبهای اجتماعی بود.
روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با اهداف کاربردی است که در چهارچوب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از دانشآموزان پسر نوجوان در معرض آسیبهای اجتماعی شهر میبد بود که با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامههای دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خود مهـارگری تانجـی (2004) در مراحل پیشآزمون و پسآزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی را در 10 جلسه 5/1 ساعته و هرهفته دو جلسه دریافت کردند، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. دادهها روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهرهگیری از بسته نرمافزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری در دانشآموزان موثر بوده است (۰۵/۰>P).
نتیجهگیری: درمان یکپارچه توحیدی با توجه به نزدیکی با فرهنگ ایرانی – اسلامی و تمرکز آن بر ابعاد مختلف زندگی میتواند به عنوان یک روش آموزشی درمانی موثر در مراکز مشاوره، مدارس و مراکز درمانی استفاده شود.
پرونده مقاله