هدف: با توجه به اهمیت استرسهای والدگری مادران دارای کودک کمتوان ذهنی در سایر نقشهای آنان، هدف این پژوهش تعیین تاثیر آموزش زندگی خانوادگی بر مولفههای استرس والدگری مادران دارای کودک کمتوان ذهنی در قلمرو والد بود.روش: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمو چکیده کامل
هدف: با توجه به اهمیت استرسهای والدگری مادران دارای کودک کمتوان ذهنی در سایر نقشهای آنان، هدف این پژوهش تعیین تاثیر آموزش زندگی خانوادگی بر مولفههای استرس والدگری مادران دارای کودک کمتوان ذهنی در قلمرو والد بود.روش: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دارای کودک کمتوان ذهنی شهر رشت در سال تحصیلی 97-1396 بودند. نمونه پژوهش 60 نفر بودند که با توجه به ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش زندگی خانوادگی قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. برای گردآوری دادهها از فرم اطلاعات جمعیتشناختی محققساخته و شاخص استرسهای والدگری (آبیدین، 1990) استفاده و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزارSPSS-20 تحلیل شدند.یافتهها: یافتهها نشان داد که آموزش زندگی خانوادگی باعث کاهش مولفههای استرس والدگری شامل احساس صلاحیت، دلبستگی، محدودیت نقش، افسردگی، روابط با همسر، سلامت و انزوای اجتماعی در مادران دارای کودک کمتوان ذهنی در قلمرو والد شد (05/0˂P).نتیجهگیری: نتایج نشاندهنده تاثیر آموزش زندگی خانوادگی بر کاهش مولفههای استرس والدگری بود. بنابراین، درمانگران و متخصصان سلامت میتوانند از روش آموزش زندگی خانوادگی در کنار سایر روشهای آموزشی برای بهبود ویژگیهای خانوادگی استفاده نمایند.
پرونده مقاله