زمینه:ارزیابی اجرای خط مشی ها با رویکرد حکمرانی شبکه ای نتیجه تعاملاتی است که در آن شهروندان آگاه و سازمان های اجتماعی برای انتقال اطلاعات مرتبط با اهداف اجتماعی جهت اتخاذ تصمیمات مطلوب به سازمان های دولتی کمک میکنند، لذا ارائه مدل در این زمینه به قانون گذاران و مجریان چکیده کامل
زمینه:ارزیابی اجرای خط مشی ها با رویکرد حکمرانی شبکه ای نتیجه تعاملاتی است که در آن شهروندان آگاه و سازمان های اجتماعی برای انتقال اطلاعات مرتبط با اهداف اجتماعی جهت اتخاذ تصمیمات مطلوب به سازمان های دولتی کمک میکنند، لذا ارائه مدل در این زمینه به قانون گذاران و مجریان در موردبایدهاونبایدهاکمک میکند. هدف:این پژوهش بهمنظور ارائه مدلی برای ارزیابی خط مشی های سازمانی با رویکرد حکمرانی شبکه ای انجام گرفت. روشها:پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل خبرگان و اساتید دانشگاهی (16 نفر)با روش نمونهگیری غیر تصادفی از نوع گزینشی و برای مدیران عالی، میانی و اجرایی سازمان تأمین اجتماعید استان تهران (89 نفر)به روش تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده و بر اساس ارزیابی اداری، قضایی و سیاسی برای چهار عامل طراحی شبکه، شکل گیری شبکه، مدیریت شبکه و مشارکت شبکه 52 سؤال مطرح شد. دادهها با نرم افزارهای SPSS و LISREL و از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر، تحلیل شدند. یافتهها: ازلحاظ رتبه بندی بیشترین اولویت را زیر معیار سیاسی (215/0) از بعد مشارکت شبکه دارد، و زیر معیار اداری مشارکت شبکه با (126/0) در رتبه دوم زیر معیار قضایی طراحی شبکه (029/0) در رتبه آخر قرار دارد. نتیجهگیری: خطمشیهای متعددی در زمینه حوزه تأمین اجتماعی تصویب گردیده است، که ارزیابی این خطمشیهای مصوب نشاندهنده آن است که بسیاری از خطمشیهای این حوزه بهصورت ناقص اجرا گردیده و یا اصلاً اجرایی نشده، که این موضوع سبب ایجاد مشکلات عدیدهای، درزمینهٔ ارائه خدمات در حوزه تأمین اجتماعی و نارضایتی گسترده در سطح بیمهشدگان بهعنوان یکی از شرکای تأمین اجتماعی گردیده است. نتایج نشان داد شاخص های ارزیابی خط مشی به جزء رویکرد قضایی در شاخص شکل گیری شبکه در حکمرانی شبکه ای مورد تأیید است و می تواند معیاری مناسب بهمنظور اندازه گیری شاخص های حکمرانی شبکه ای تعریفشده برای ارزیابی خط مشی های سازمان تأمین اجتماعی معرفی شوند.
پرونده مقاله