در شرایط گلخانه ای تأثیر دو هورمون بنزیلآدنین و اسیدجیبرلیک بر گیاه برگ زینتی اسپاتیفیلوم مورد بررسی قرارگرفت. بنزیلآدنین در سطوح (صفر، 100، 200، 400 میلیگرم در لیتر) و اسیدجیبرلیک در سطوح (صفر، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) توسط محلولپاشی برگی در طی سه مرحله با فواص چکیده کامل
در شرایط گلخانه ای تأثیر دو هورمون بنزیلآدنین و اسیدجیبرلیک بر گیاه برگ زینتی اسپاتیفیلوم مورد بررسی قرارگرفت. بنزیلآدنین در سطوح (صفر، 100، 200، 400 میلیگرم در لیتر) و اسیدجیبرلیک در سطوح (صفر، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) توسط محلولپاشی برگی در طی سه مرحله با فواصل زمانی هر 15 روز یکبار صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با چهار تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد برگ تولیدی در گیاه در تیمارهای 400 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین و 100 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک به ترتیب با میانگین 33/11 و 11 بود که از لحاظ آماری اختلاف معنیداری را نشان ندادند. با افزایش غلظت تنظیم کننده های رشد بنزیلآدنین و اسیدجیبرلیک سطح برگ، شاخص کلروفیل، طول دمبرگ، کلروفیل a به طور معنیداری نیز افزایش از خود نشان داد. اثر هورمونهای بنزیلآدنین و اسیدجیبرلیک بر رنگدانههای فتوسنتزی مؤثر بود. بالاترین مقدار کلروفیل a، b و کل در سطح 400 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین به همراه 100 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک با میانگین 48/18، 74/10 و 73/28 میکروگرم در میلیلیتر بود. بالاترین مقدار کارتنوئید در تیمار 100 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک با میانگین 31/5 میکروگرم در میلیلیتر حاصل شد.
پرونده مقاله
یکی از خصوصیات گیاهان برگ زینتی تولید برگ های کافی و شاخه های جانبی برای ایجاد ظاهر متراکم است. در بعضی موارد لازم است که شاخه های مختلفی را با برخی از هورمون رشد ایجاد کنیم تا بتوانند به اندازه کافی برگ و شاخه های جانبی تولید کنند. شایعترین عامل های درمان کننده، اسید چکیده کامل
یکی از خصوصیات گیاهان برگ زینتی تولید برگ های کافی و شاخه های جانبی برای ایجاد ظاهر متراکم است. در بعضی موارد لازم است که شاخه های مختلفی را با برخی از هورمون رشد ایجاد کنیم تا بتوانند به اندازه کافی برگ و شاخه های جانبی تولید کنند. شایعترین عامل های درمان کننده، اسید جیبرلیک می باشد که شاخ و برگ گیاه را تولید می کنند. در پژوهش حاضر، هدف ما تعیین اثرات سربرداری تحت سطح مختلف اسید جیبرلیک بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گل جعفری آفریقایی و همچنین تعیین بهترین زمان سربرداری تحت سطوح مختلف اسید جیبرلیک می باشد. در این مطالعه سربرداری به عنوان عامل اول در سه سطح (0، 45 و 90 روز پس از نشاءکاری) و اسید جیبرلیک به عنوان عامل دوم در چهار سطح (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) استفاده شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل 4 × 3 شامل سه سطح سربرداری (عامل اول) و چهار سطح اسید جبیرلیک (عامل دوم) به صورت طرح کاملاً تصادفی (CRD) با چهار تکرار و در هر تکرار چهار گلدان استفاده گردید. بذرها در نیمه اول شهریور کشت گردیدند و پس از شش برگچهای شدن (ارتفاع 7 سانتیمتر) به گلدان نشایی انتقال یافتند گل ها پس از اینکه در گلدان استقرار یافتند (حدوداً 15 روز پس از نشاء کاری)، تحت تیمار سربرداری و محلولپاشی سطح اسید جیبرلیک قرار گرفتند محلولپاشی در طی سه مرحله با فواصل زمانی 10 روزه صورت گرفت. نتایج نشان داد کاربرد تنظیمکننده رشد اسید جیبرلیک در مقایسه با تیمار شاهد، باعث افزایش تعداد شاخه در 60،90 روز پس از محلولپاشی گردید. در بین تیمارها، تیمار سربرداری 90 روزه + 200 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک بیشترین تعداد شاخه در طی 60 و 90 روز پس از محلولپاشی، در گیاه جعفری آفریقاییشد. بنابراین استفاده توام سربرداری 45 روز به همراه محلولپاشی 200 میلی گرم در لیتر تنظیمکننده رشد اسید جیبرلیک میزان رشد مورفولوژیکی را به طور قابل توجهی در گیاه جعفری آفریقایی را افزایش داد.
پرونده مقاله
امروزه استفاده از کودهای بیولوژیک بهعنوان طبیعیترین و مطلوبترین راه حل زنده و فعال نگه داشتن سیستم حیاتی خاک مطرح میباشد. بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف کودهای دامی و کود بیولوژیک نیتروکسین بر خصوصیات رویشی و زایشی گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دان چکیده کامل
امروزه استفاده از کودهای بیولوژیک بهعنوان طبیعیترین و مطلوبترین راه حل زنده و فعال نگه داشتن سیستم حیاتی خاک مطرح میباشد. بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف کودهای دامی و کود بیولوژیک نیتروکسین بر خصوصیات رویشی و زایشی گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کود گاوی در دو سطح 15 و 30 تن در هکتار، کود مرغی در دو سطح 5/7 و ۱۵ تن در هکتار، کود تلفیقی شامل کود گاوی ۱۵ تن در هکتار و کود مرغی ۵/۷ تن در هکتار و کود بیولوژیکی نیتروکسین به میزان ۴۰۰ میلیگرم در متر مربع بود. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع گیاه، ارتفاع ساقه گلدهنده، قطر کاپیتول، تعداد کاپیتولهای اصلی، فرعی و کل، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد و درصد روغن بود. بیشترین تعداد بذر در کاپیتول، ارتفاع بوته، ارتفاع ساقه گلدهنده، قطر کاپیتول، وزن هزار دانه (۶۶/۲۷گرم)، عملکرد دانه (۲۰۲۴ کیلوگرم) و روغن (۴۷۶ کیلوگرم) در هکتار مربوط به تیمار کود گاوی۳۰ تن در هکتار بود . کاربرد نیتروکسین هم بر افزایش تعداد دانه و وزن هزار دانه مؤثر بود. بنابراین، برای حصول عملکرد بالا و تولید محصول ارگانیگ در زراعت گیاه دارویی ماریتیغال و جایگزینی کودهای شیمیایی، کاربرد 30 تن کود گاوی در هکتار توصیه میگردد.امروزه استفاده از کودهای بیولوژیک بهعنوان طبیعیترین و مطلوبترین راه حل زنده و فعال نگه داشتن سیستم حیاتی خاک مطرح میباشد. بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف کودهای دامی و کود بیولوژیک نیتروکسین بر خصوصیات رویشی و زایشی گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کود گاوی در دو سطح 15 و 30 تن در هکتار، کود مرغی در دو سطح 5/7 و ۱۵ تن در هکتار، کود تلفیقی شامل کود گاوی ۱۵ تن در هکتار و کود مرغی ۵/۷ تن در هکتار و کود بیولوژیکی نیتروکسین به میزان ۴۰۰ میلیگرم در متر مربع بود.
پرونده مقاله
در افزایش رویشی، ویزگیهای مطلوب پایه مادری مانند رنگ گل، شکل برگ، اندازه گیاه، مقاومت به تنشهای محیطی و مقاومت به آفات و بیماریهای گیاهی را میتوان به آسانی به نسل بعد انتقال داد و از تفرق ویژگیها که در افزایش جنسی به وجود میآید دوری نمود. این مطالعه به منظور تعیین چکیده کامل
در افزایش رویشی، ویزگیهای مطلوب پایه مادری مانند رنگ گل، شکل برگ، اندازه گیاه، مقاومت به تنشهای محیطی و مقاومت به آفات و بیماریهای گیاهی را میتوان به آسانی به نسل بعد انتقال داد و از تفرق ویژگیها که در افزایش جنسی به وجود میآید دوری نمود. این مطالعه به منظور تعیین غلظت مناسب نفتالین استیک اسید، ایندول بوتیریک اسید و سالیسیلیک اسید برای ریشه زایی قلمههای نیمه سخت حنا مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار و 15 تیمار اجرا گردید. در این پژوهش تنظیمکنندههای ریشهزایی ایندول بوتیریک اسید در یک سطح (2000 میلیگرم درلیتر)، نفتالین استیک اسید در سه سطح (2000، 3000 و 4000 میلی گرم در لیتر) و سالیسیلیک اسید در دو سطح (200 و 400 میلی گرم در لیتر) بصورت ترکیبی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای هورمونی باعث افزایش درصد ریشهزایی قلمهها شد و از نظر آماری اختلاف بین تیمارها تنظیم کننده رشد نسبت به شاهد در سطح آماری 5 درصد اختلاف معنیداری بدست آمد. بالاترین درصد ریشهزایی قلمه ها مربوط به تیمار 2000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 3000 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید بود. نتایج نشان داد غلظتهای 2000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 3000 میلیگرم درلیتر نفتالین استیک اسید دارای بالاترین درصد ریشهزایی بودند.
پرونده مقاله
بهمنظور ارزیابی اثر محیطهای کشت بر رشد رویشی گیاه دارویی رزماری آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در جهت رشدی گیاه رزماری صورت گرفت. صفات اندازهگیری شده شامل قطر ساقه، طول ساقه اصلی و جانبی، تعداد شاخه، شاخص کلروفیل، کلروفیل a، کلروفیل b، کا چکیده کامل
بهمنظور ارزیابی اثر محیطهای کشت بر رشد رویشی گیاه دارویی رزماری آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در جهت رشدی گیاه رزماری صورت گرفت. صفات اندازهگیری شده شامل قطر ساقه، طول ساقه اصلی و جانبی، تعداد شاخه، شاخص کلروفیل، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید و مجموع رنگدانهها بود. صفات فیزیولوژیکی با استفاده از روش اسپکتروفتومتری آنالیز گردید. محیطهای کشت گیاه عامل مهمی در رشد و ترکیبات شیمیایی گیاهان است. گیاهان رزماری ازنظر ویژگیهای رویشی تفاوت معنیداری با یکدیگر نشان دادند. بیشترین شاخص کلروفیل در بستر کشت پیت نخل با میانگین (54/1 میلیگرم در لیتر) و کمترین آن در بستر کوکوچیپس با میانگی (74/0 میلیگرم در لیتر) بود. بستر کشت پیت نخل ازلحاظ آماری تفاوت معنیداری با بستر پیت ماس، کوکوپیت و کوکوچیپس نشان داد. بالاترین میزان کلروفیل a، b، کل، کارتنوئیدها و مجموع رنگدانههای فتوسنتزی در بستر کشت 50% پیت ماس+25% ماسه+25% پرلیت به دست آمد. پیت نخل بالاترین تعداد شاخه با میانگین (6) و کوکوپیت کمترین تعداد شاخه با میانگین (2) را نشان داد که از این نظر با کوکوپیت تفاوت آماری معنیداری را نشان داد. بستر پیت نخل و 50% پیت نخل+25% ماسه+25% پرلیت باعث شده که به دلیل هزینه بسیار پایین و داشتن ویژگیهای مثل PH بسیار پایین و جذب مناسب آب قابلاستفاده برای تمام گیاهان خصوصاً رزماری باشد. کاربرد بسترهای بومی سبب افزایش رشد رزماری گردید.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید بر صفات رشدی، رنگیزههای فتوسنتزی و میزان اسانس نعناع فلفلی تحت تنش کمبود آب، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایشی شامل تنش کمبود آب در چهار سطح (90 (شاهد)، 75، 45 و 25 درصد ظرف چکیده کامل
بهمنظور بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید بر صفات رشدی، رنگیزههای فتوسنتزی و میزان اسانس نعناع فلفلی تحت تنش کمبود آب، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایشی شامل تنش کمبود آب در چهار سطح (90 (شاهد)، 75، 45 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و سالیسیلیک اسید در دو سطح (صفر (شاهد) و 60 پی پی ام) بود. صفات مورد ارزیابی شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، طول شاخه فرعی، تعداد گره، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک ریشه، محتوای کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها، درصد و عملکرد اسانس بود. . نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که اثر تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه در سطح احتمال آماری یک درصد معنیدار بود. اثر متقابل تنش خشکی در اسید سالیسیلیک برای صفات طول شاخه فرعی، وزن تر و خشک بوته، محتوای کلروفیل a، b، و کل، درصد و عملکرد اسانس معنیدار بود. تنش کمبود آب موجب کاهش تمامی صفات به جز وزن تر و خشک ریشه شد و کاربرد اسید سالیسیلیک موجب کاهش اثرات تنش کمبود آب شده بهطوری که بالاترین مقدار این صفات از 60 پی پی ام اسید سالیسیلیک بهدست آمد. با توجه به اثرات متقابل بیشترین مقدار درصد و عملکرد اسانس از تیمار90 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد اسید سالیسیلیک حاصل گردید. در مجموع کاربرد این هورمون سبب بهبود خصوصیات کمی و کیفی نعناع فلفلی تحت تنش کمبود آب گردید.
پرونده مقاله
به منظوربررسی طول عمر گل نرگس پژوهشی در قالب فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی دردانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل اسید جیبرلیک (0، 20 و 40 میلی گرم در لیتر) و کلرید کلسیم (0، 20 و 40 میلی مولار) به همراه 4 درصد ساکارز در چهار تکرار انجام گ چکیده کامل
به منظوربررسی طول عمر گل نرگس پژوهشی در قالب فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی دردانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل اسید جیبرلیک (0، 20 و 40 میلی گرم در لیتر) و کلرید کلسیم (0، 20 و 40 میلی مولار) به همراه 4 درصد ساکارز در چهار تکرار انجام گرفت. در این پژوهش صفات طول عمر،جذب آب، وزن تر نسبی گل و جمعیت میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تیمارهای مختلف نشان داد بالاترین طول عمر گل های شاخه بریده در غلظت 20 میلی مولار کلرید کلسیم بدست آمد که این تیمار در صفات وزن تر نسبی ساقه در روز 8 و 10 آزمایش اثرمثبت نیز نشان داد. استفاده از کلسیم برای بهبود افزایش ماندگاری مورد نیاز است. تغییرات وزن تر نسبی در روزهای مختلف ارزیابی نشان داد که وزن تر نسبی از ابتدای آزمایش تا روز 10 کاهش ولی در روز 12 آزمایش افزایش معنیداری نشان داد. تیمار اسید جیبرلیک 40 میلی گرم در لیتر بیشترین رشد میکروبی مشاهده گردید و کمترین آن در تیمار 40 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک به همراه 10 میلی مولار کلرید کلسیم مشاهده شد. تیمار اسید جیبرلیک 40 میلی گرم در لیتر بیشترین رشد میکروبی مشاهده گردید و کمترین آن در تیمار 40 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک به همراه 10 میلی مولار کلرید کلسیم مشاهده شد.
پرونده مقاله
بذر اختر دارای جوانهزنی ضعیف و کند میباشد. پیشنهاد گردیده پوسته سخت دلیل این جوانهزنی ضعیف و کند میباشد. در پژوهش حاضر بهمنظور خراش دهی بذرهای اختر، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با بهکارگیری اسیدسولفوریک 98 درصد در مدتزمان 0، 1، 2، 3 و 4 ساعت در 4 تکرار روی چکیده کامل
بذر اختر دارای جوانهزنی ضعیف و کند میباشد. پیشنهاد گردیده پوسته سخت دلیل این جوانهزنی ضعیف و کند میباشد. در پژوهش حاضر بهمنظور خراش دهی بذرهای اختر، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با بهکارگیری اسیدسولفوریک 98 درصد در مدتزمان 0، 1، 2، 3 و 4 ساعت در 4 تکرار روی بذر اعمال گردید. صفاتی از قبیل درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، وزن تر ریشهچه و وزن تر ساقهچه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهدستآمده از بررسی اثر خراش دهی با اسیدسولفوریک نشان داد که با افزایش مدتزمان تیمار درصد جوانهزنی نیز افزایش یافت، بهطوریکه بیشترین درصد جوانهزنی با میانگین (90 درصد) از تیمار 4 ساعت اسید و کمترین آن از تیمار آب مقطر با میانگین (10 درصد) به دست آمد که ازلحاظ آماری اختلاف معنیداری را باهم نشان دادند. تغییرات درصد جوانهزنی در روزهای مختلف ارزیابی نشان داد که از ابتدای آزمایش تا روز نهم آزمایش افزایش سریعی نشان دادند ولی بعدازآن تا روز 15 درصد جوانهزنی در تیمارها متوقف یا بهکندی صورت گرفت. تیمار 3 و 4 ساعت اسید از ابتدا درصد جوانهزنی بهتری نسبت به دیگر تیمارها نشان دادند که در طی دوره ارزیابی، تیمار شاهد دارای پایینترین میزان درصد جوانهزنی بود. نتایج حاصل از تیمار اسیدسولفوریک در این تحقیق اثر مثبتی بر جوانهزنی بذر گل اختر به دنبال داشت. بهطوریکه بیشترین درصد جوانهزنی با میانگین (90 درصد) از تیمار 4 ساعت اسید و کمترین آن از تیمار آب مقطر با میانگین (10 درصد) به دست آمد که ازلحاظ آماری اختلاف معنیداری را باهم نشان دادند. تغییرات درصد جوانهزنی در روزهای مختلف ارزیابی نشان داد که از ابتدای آزمایش تا روز نهم آزمایش افزایش سریعی نشان دادند ولی بعدازآن تا روز 15 درصد جوانهزنی در تیمارها متوقف یا بهکندی صورت گرفت. تیمار 3 و 4 ساعت اسید از ابتدا درصد جوانهزنی بهتری نسبت به دیگر تیمارها نشان دادند که در طی دوره ارزیابی، تیمار شاهد دارای پایینترین میزان درصد جوانهزنی بود. نتایج حاصل از تیمار اسیدسولفوریک در این تحقیق اثر مثبتی بر جوانهزنی بذر گل اختر به دنبال داشت.
پرونده مقاله
گیاه Oxalis corniculata (با نام فارسی شبدر ترشک و نام محلی ترشه واش) یکی از گیاهان دارویی است که از قدیم به عنوان غذا و دارو استفاده میشده است. این گیاه متعلق به تیره Oxalidaceae گیاهی علفی و یـک سـاله بـا میـوه کپسول و از جمله گیاهان دارویی با ارزشی است که درمناطق معت چکیده کامل
گیاه Oxalis corniculata (با نام فارسی شبدر ترشک و نام محلی ترشه واش) یکی از گیاهان دارویی است که از قدیم به عنوان غذا و دارو استفاده میشده است. این گیاه متعلق به تیره Oxalidaceae گیاهی علفی و یـک سـاله بـا میـوه کپسول و از جمله گیاهان دارویی با ارزشی است که درمناطق معتـدل ایـران بـه خـصوص منطاق شمالی در خاکی با pH حدود 63/7 رویش دارد. کلیه قسمتهای گیاه مورد استفاده غذایی و دارویی قرار میگیرد و از قدیم الایام به عنوان سبزی مفیـد، معطـر و چاشـنی مـورد اسـتفاده قـرار مـیگرفـته است. اسیدهای چرب عمده در عصاره گیاه ترشواش عبارتند از پالمیتیک اسید، مخلوطی از اولئیک، لینولئیک، لینولنیک و استئاریک اسید. عصارههای متانولی و اتانولی این گیاه نیز حاوی پروتئین، کربوهیدارت، گلیکوزیدها، فیتواسترولها، ترکیبات فلاوونوئیدی، اسیدهای آمینه و روغنهای فرار است. برگهای این گیاه حاوی تارتاریک اسید، سیتریک اسید، کلسیم اگزالات، فلاوونها ، گلیکوفلاوون ها ، فلاونولها و اسیدهای فنولیک مانند پارا-هیدروکسی بنزوئیک ، اسیدهای وانیلیک و سیرینجیک و ویتامین های C و E میباشد. مطالعات نشان داده است که سه نوع گلیکوفلاوون به نامهای ایزوارینتین ، ایزوویتکسین و سرتیسین در برگهای گیاه شبدر ترشک وجود دارند. برگهای این گیاه دارای ارزش تغذیهای میباشند و میتوان آن را به عنوان یک سبزی خوراکی مصرف نمود. برگهای گیاه ترشواش غنی از مواد معدنی مانند سدیم (حدود 12/1 درصد)، پتاسیم (حدود 17/2 درصد)، کلسیم (حدود 51/2 درصد)، نیتروژن (حدود 56/3 درصد) و منیزیم (حدود 25/0 درصد) میباشد که این ترکیبات معدنی برای تنظیم چرخههای متابولیکی در بدن انسان ضروری میباشند. در مطالعات گذشته، عصاره گیاه فعالیت ضد میکروبی قوی علیه باکتریهای گرم مثبت و منفی و همچنین باکتریهای مقاوم به دارو نشان داده است.
پرونده مقاله
رزماری (Rosmarinus officinalis) از تیره نعناع تقریبا در سراسر جهان پراکنده است و به طور خاصی در مناطق مدیترانهای تجمع دارد و در ایران نیز کشت میشود. این گیاه دارای خواص درمانی گسترده می باشد. بنابراین به دلیل اهمیت این گیاه و توجه و علاقه فزاینده مردم مبنی بر استفاده چکیده کامل
رزماری (Rosmarinus officinalis) از تیره نعناع تقریبا در سراسر جهان پراکنده است و به طور خاصی در مناطق مدیترانهای تجمع دارد و در ایران نیز کشت میشود. این گیاه دارای خواص درمانی گسترده می باشد. بنابراین به دلیل اهمیت این گیاه و توجه و علاقه فزاینده مردم مبنی بر استفاده کمتر از داروهای شیمیایی لذا بررسی مطالعات انجام شده در جهت بررسی خواص گیاه رزماری ضروری به نظر میرسد. کارنوسیک اسید (Carnosic acid) در حال حاضر یک ترکیب مهم است که از اجزای اصلی ترکیبات ثانویه رزماری است. اجزای کلیدی که از رزماری استخراج شد شامل سیرسیماریتین (cirsimaritin)، دیوسمین (diosmin) و ژنکوانین (genkwanin) بود. رزمارینیک اسید به شکل کارنوزول (carnosol) و اسید کارنوسیک دارای خواص آنتی اکسیدانی قابل توجهی است. اسانس گیاه رزماری دارای خاصیت ضد باکتریایی بسیار خوبی علیه بسیاری از باکتریها میباشد. در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در زمینه اثرات بازدارندگی آن در برابر میکروارگانیسمها صورت گرفته است. اسید اولئانولیک (Oleanolic acid) دارای خواص ضد ویروسی، آنتی اکسیدانی و ضد تکثیر در برابر حفاظت در برابر آپوپتوز اکسیداتیو است. اورسولیک اسید (Ursolic acid) در جلوگیری از سرطان نیز میتواند مفید باشد.گیاه رزماری برای انسان غیرسمی بوده و اثرات جانبی ندارد. به طوری که نسبت به برخی از آنتی بیوتیکهای رایج این گیاه باارزش سرآمد بوده است. همچنین چندین مطالعه بررسی شده موید این مطلب بودند که افزودن عصاره رزماری به نمونههای غذایی تاثیر مناسبی در کاهش بار میکروبی و افزایش ماندگاری مواد غذایی داشته است. از آن جایی که فعالیت ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و بسیاری خواص فارماکولوژیکی با دامنه وسیع، گیاه رزماری به اثبات رسیده است. لذا این گیاه میتواند گزینه مناسبی برای استفاده در حوزه داروسازی و صنایع غذایی باشد. لذا انجام مطالعات بیشتر در زمینه ارزیابی فعالیتهای ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی آن ضروری و مفید به نظر میرسد.
پرونده مقاله