اثر ضایعات درخت خرما و اختلاط آن با ماسه و پرلایت بر شاخص‌های رشدی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)

محورهای موضوعی : فیزیولوژی گیاهی

علی صالحی ساردویی ¹ (دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران)
افشار فلاح‌ایمانی ² (دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران)
سمیه غلامشاهی ³ (کارشناسی‌ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/02/30 تاریخ پذیرش : 1398/08/25 تاریخ انتشار : 1398/09/01

کلید واژه: رنگدانه‌های فتوسنتزی, رزماری, رشد رویشی, بسترهای کشت,

چکیده مقاله :

به‌منظور ارزیابی اثر محیط‌های کشت بر رشد رویشی گیاه دارویی رزماری آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در جهت رشدی گیاه رزماری صورت گرفت. صفات اندازه‌گیری شده شامل قطر ساقه، طول ساقه اصلی و جانبی، تعداد شاخه، شاخص کلروفیل، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید و مجموع رنگدانه‌ها بود. صفات فیزیولوژیکی با استفاده از روش اسپکتروفتومتری آنالیز گردید. محیط‌های کشت گیاه عامل مهمی در رشد و ترکیبات شیمیایی گیاهان است. گیاهان رزماری ازنظر ویژگی‌های رویشی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نشان دادند. بیشترین شاخص کلروفیل در بستر کشت پیت نخل با میانگین (54/1 میلی‌گرم در لیتر) و کمترین آن در بستر کوکوچیپس با میانگی (74/0 میلی‌گرم در لیتر) بود. بستر کشت پیت نخل ازلحاظ آماری تفاوت معنی‌داری با بستر پیت ماس، کوکوپیت و کوکوچیپس نشان داد. بالاترین میزان کلروفیل a، b، کل، کارتنوئیدها و مجموع رنگدانه‌های فتوسنتزی در بستر کشت 50% پیت ماس+25% ماسه+25% پرلیت به دست آمد. پیت نخل بالاترین تعداد شاخه با میانگین (6) و کوکوپیت کمترین تعداد شاخه با میانگین (2) را نشان داد که از این نظر با کوکوپیت تفاوت آماری معنی‌داری را نشان داد. بستر پیت نخل و 50% پیت نخل+25% ماسه+25% پرلیت باعث شده که به دلیل هزینه بسیار پایین و داشتن ویژگی‌های مثل PH بسیار پایین و جذب مناسب آب قابل‌استفاده برای تمام گیاهان خصوصاً رزماری باشد. کاربرد بسترهای بومی سبب افزایش رشد رزماری گردید.