هدف: مالتیپل اسکلروزیس یا ام.اس باعث افت ویژگیهای مثبت روانشناختی میشود و یکی از روشهای درمانی در بهبود ویژگیهای روانشناختی، رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور است. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور بر تحمل پریشانی، سبکهای تصم چکیده کامل
هدف: مالتیپل اسکلروزیس یا ام.اس باعث افت ویژگیهای مثبت روانشناختی میشود و یکی از روشهای درمانی در بهبود ویژگیهای روانشناختی، رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور است. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور بر تحمل پریشانی، سبکهای تصمیمگیری و سازگاری اجتماعی در بیماران ام.اس شهر ساری انجام شد.روش: مطالعه حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران ام.اس عضو انجمن مالتیپل اسکلروزیس شهر ساری در سال 1399 بودند. تعداد 30 نفر از آنان با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با رعایت نسبت جنسیت انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش 5 جلسه 40 دقیقهای رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. دادهها با استفاده از مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005)، پرسشنامه سبکهای تصمیمگیری (اسکات و بروس، 1995) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی (ویسمن و بوسول، 1976) گردآوری و با روشهای تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری در نرمافزار SPSS-19 تحلیل شدند.یافتهها: یافتهها نشان داد که رواندرمانی کوتاهمدت راه حلمحور باعث ارتقای تحمل پریشانی، افزایش سبک تصمیمگیری عقلانی و کاهش سبکهای تصمیمگیری شهودی، آنی، اجتنابی و وابستگی و بهبود سازگاری اجتماعی در بیماران ام.اس شد (01/0˂P).نتیجهگیری: نتایج نشاندهنده تاثیر رواندرمانی کوتاهمدت راهحلمحور بر بهبود تحمل پریشانی، سبکهای تصمیمگیری و سازگاری اجتماعی در بیماران ام.اس بود. بنابراین، استفاده از این روش درمانی جهت بهبود ویژگیهای روانشناختی بهویژه بهبود تحمل پریشانی، سبکهای تصمیمگیری و سازگاری اجتماعی ضروری به نظر میرسد.
پرونده مقاله