تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و شادکامی با رضایت از زندگی دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد مهاباد صورت پذیرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی است و از نظر گردآوری دادهها و اطلاعات و روش تجزیه وتحلیل، توصیفی و از نوع ه چکیده کامل
تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و شادکامی با رضایت از زندگی دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد مهاباد صورت پذیرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی است و از نظر گردآوری دادهها و اطلاعات و روش تجزیه وتحلیل، توصیفی و از نوع همبستگی است. اطلاعات از طریق پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر و پرسشنامه رضایت از زندگی SWLS جمع آوری گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد مهاباد می باشد، که تعدادآن ها 311 نفر می باشد. در پژوهش حاضر به دلیل پایین بودن تعداد اعضای جامعه، پرسشنامه بین تمامی اعضا توزیع شد و تحقیق بصورت کل شمار انجام گرفت. بر این اساس 311 پرسشنامه توزیع گردید که 239 پرسشنامه قابل استفاده بودند که تحلیل ها بر اساس آن انجام گرفت. جهت آزمون فرضیات تحقیق از آزمون های همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها بیانگر این است که بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و رضایت از زندگی دانشجویان و همچنین بین شادکامی و رضایت از زندگی دانشجویان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. در آخرتحلیل رگرسیون مبین آن است که متغیرهای سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و شادکامی می‌توانند به‌طور هم‌زمان در پیش بینی رضایت از زندگی مورد استفاده قرار گیرند.
پرونده مقاله
هدف: تحقیق حاضر باهدف بررسی رابطۀ صفات شخصیت و تمایزیافتگی خود با رضایت از زندگی در زوجین متقاضی طلاق شهرستان ملکان صورت پذیرفت. روش: پژوهش حاضر پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق زوجین مراکز مشاوره راه زندگی شهرستان ملکان (120= N) در فاصله زمانی م چکیده کامل
هدف: تحقیق حاضر باهدف بررسی رابطۀ صفات شخصیت و تمایزیافتگی خود با رضایت از زندگی در زوجین متقاضی طلاق شهرستان ملکان صورت پذیرفت. روش: پژوهش حاضر پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق زوجین مراکز مشاوره راه زندگی شهرستان ملکان (120= N) در فاصله زمانی مهرماه تا اسفند 1396 بود که نمونه آماری نیز به‌صورت سرشماری 120 نفر انتخاب گردید. همچنین روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند بود. اطلاعات از طریق مقیاس تمایزیافتگی خود (DSI) اسکورن و فریدلندر (1998)؛ ویژگی‌های شخصیتی نئو (NEO – FFI) (1986) و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر وپاوت (SWLS) (1985) جمع‌آوری گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌هابا استفاده از نرم افزار spss در سطح معناداری 0.05 و با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع دادهها و همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه برای آزمون فرضیه‌ها استفاده شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد بین بعد برونگرایی، وظیفه‌شناسی، گشودگی به تجربه و خوشایندی با رضایت از زندگی در زوجین متقاضی طلاق در سطح معناداری (p≤0.05) رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. اما بین روان رنجورخویی و رضایت از زندگی در زوجین متقاضی طلاق در سطح (p≤0.05) رابطه معناداری وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد که بین بعد واکنش‌پذیری، جایگاه من و هماهنگی با دیگران با رضایت از زندگی در زوجین متقاضی طلاق در سطح معناداری (p≤0.05) رابطه مثبت و معناداری مشاهده گردید اما بین بعد گریزعاطفی و رضایت از زندگی در زوجین در سطح (p≤0.05) رابطه معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بر تجارب افراد در خانواده اصلی و اهمیتی که این تجارب در شکل‌دهی روابط صمیمی بعدی و رضایت زناشویی دارند، تأکید می‌کند.
پرونده مقاله
