آرد کدوحلوایی به دلیل عطروطعم مطلوب، بتاکاروتن بالا، ویتامین‌های محلول در آب و رنگ مناسب می‌تواند در انواع مواد غذایی مورداستفاده قرار گیرد. در این پژوهش تأثیر توان لامپ پرتودهی در سه سطح 204، 238 و 272 وات و ضخامت برش‌های کدوحلوایی (دو سطح 5/0 و 7/0 سانتی‌متر) بر تغییرات بتاکاروتن، رنگ و بافت در طی خشک‌کردن به روش مادون‌قرمز بررسی گردید. همچنین مدل‌سازی سینتیک خشک کردن و ضریب نفوذ رطوبت در طی خشک شدن کدوحلوایی نیز بررسی شد. مقدار بتاکاروتن نمونه‌های خشک‌شده در محدوده 77/20 تا 26/31 میلی‌گرم در 100 گرم به دست آمد. رنگ نمونه‌ها با تکنیک پردازش تصویر آنالیز و میانگین شاخص‌های تصویر شامل L*، a* و b* به ترتیب برابر 54/69، 64/14 و 56/64 به دست آمد. مقدار سفتی ورقه‌های خشک‌شده در محدوده 53/11-48/7 نیوتن به دست آمد. افزایش توان لامپ مادون‌قرمز از 204 به 272 وات زمان خشک شدن کدوحلوایی را 16/38 درصد کاهش داد. ضریب نفوذ مؤثر رطوبت کدوحلوایی بین 9-10×42/0 تا 9-10×47/1 مترمربع بر ثانیه بود.اثر توان حرارتی مادون قرمز بر تغییرات ضریب نفوذ مؤثر کدوحلوایی بررسی و مشخص شد که مقدار ضریب نفوذ مؤثر با افزایش توان منبع حرارتی افزایش می یابد. در مدل‌سازی فرآیند خشک‌کردن کدوحلوایی توسط مادون‌قرمز مدل پیج همخوانی بهتری با نتایج آزمایشگاهی در مقایسه با سایر مدل‌ها داشت. پرونده مقاله

تاکنون خصوصیات پروبیوتیکی و ضد قارچی مخمر های جدا شده از بستره های تخمیری شبه غلات، کمتر مطالعه شده است. در این پژوهش، پس از جداسازی مخمر های عمده از برنج سیاه تخمیر شده، مخمر دارای بیشترین زنده مانی در شرایط شبیه سازی شده دستگاه گوارش برای مطالعات بعدی انتخاب شد. سپس جدایه مذکور به کمک واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) شناسایی گردید و در ادامه، سایر خصوصیات پروبیوتیکی آن شامل اثرات ضد باکتریایی، مقاومت آنتی بیوتیکی و مقاومت در برابر ترکیبات ضد قارچ، قابلیت اتصال، آبگریزی و همولیز خون بررسی شد. خاصیت ضد قارچی جدایه منتخب نیز در برابر برخی از شاخص های قارچی منتقله از غذا مورد ارزیابی قرار گرفت. توالی یابی محصولات PCR منجر به شناسایی Rhodotorula mucilaginosa به عنوان جدایه مخمری منتخب گردید. جدایه مذکور در تیمار متوالی اسید و صفرا، 39/84 درصد زنده مانی خود را حفظ نمود. همچنین تاثیر بازدارندگی جدایه مخمری بر روی Salmonella enterica به شکل معنی داری (05/0p<) از سایر عوامل باکتریایی منتقله از غذا بیشتر بود. جدایه مخمری قابلیت تجمعی و آبگریزی مناسبی داشت و در برابر آنتی بیوتیک های مورد ارزیابی مقاوم بود. علاوه بر این، بیشترین بازدارندگی از رشد جدایه مخمری مورد بررسی در حضور کتوکونازول مشاهده شد در حالیکه مخمر منتخب در برابر پروپیونات، سوربات، ایتروکونازول و فلوکونازول مقاوم بود. جدایه مخمری مورد مطالعه فاقد فعالیت همولیزی بود. همچنین اثر ضد قارچی R. mucilaginosa در برابر Aspergillus flavus تایید شد. بر اساس این نتایج، جدایه مخمری منتخب از قابلیت مناسبی جهت استفاده به عنوان کشت پروبیوتیک و یا محافظت کننده در فرآوری محصولات تخمیری برخوردار است. پرونده مقاله