مقدمه: آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی (MTGase) جز آنزیم های ترانسفراز می باشد که می تواند بین اسیدآمینه گلوتامین از یک پروتئین و لایزین از پروتئین دیگر اتصالات عرضی ایجاد کند. پیوندهای کوالانسی ایجاد شده توسط این آنزیم، اثرات منحصر به فردی روی ظرفیت تشکیل ژل، پایداری حرارتی و ظرفیت نگهداری آب در پروتئین ها دارد. در این پژوهش، این آنزیم (با غلظت های ١/٠، ٢/٠ و ٣/٠گرم بر لیتر) به عنوان جایگزین بخشی از شیرخشک بدون چربی در ماست اسفناج به کاربرده شد. مواد و روش‌ها: تأثیر این آنزیم بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی انتخابی (نظیر pH، اسیدیته قابل تیتر، میزان آب اندازی و ویسکوزیته) و خواص حسی (بافت، طعم، بو و پذیرش کلی) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های ماست‌ به مدت پانزده روز در دمای C°۴ نگهداری و متغیرهای مورد نظر در روزهای صفر، پنج، ده و پانزده اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها:نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که افزودن غلظت های مختلف آنزیم ضمن جلوگیری از تغییرات مشخص در pH و اسیدیته، ویسکوزیته (گرانروی) ماست را افزایش داد و باعث کاهش آب اندازی در ماست شد. غلظت ١/٠گرم بر لیتر توانست خواصی شبیه نمونه تیمار نشده ایجاد کند، البته غلظت بالاتر خواص بهتری را موجب شد ولی از لحاظ اقتصادی توجیهی نداشت، چرا که میزان کمتر آنزیم توانسته بود ماستی مشابه نمونه کنترل ایجاد کند. نتیجه‌گیری: استفاده از آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی جایگزین قابل قبولی برای کنسانتره پروتئین شیر در ماست همزده اسفناج است. پرونده مقاله

کیتوزان، یک پلی‌مر غیرسمی که از داستیلاسیون کیتین به‌دست می‌آید، به دلیل استفاده های تجاری فراوانی که در صنایع غذایی دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر توانایی کیتوزان و نانوذرات کیتوزان در حساس کردن اشریشیا کلای O157:H7 به pHهای پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور سلول‌های اشریشیا کلای O157:H7 در محیط‌ TSB با pH برابر با 4 و 5 ایجاد شده به‌وسیله اسیدهای کلریدریک و استیک با غلظت-های صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد کیتوزان و نانوکیتوزان به مدت یک ساعت مواجه گردید. کیتوزان اثر ضدمیکروبی مشخصی را در pH برابر 5 نشان نداد اما نانوکیتوزان در غلظت 2/0 درصد سلول‌های اشریشیا کلای O157:H7 را به این pH حساس‌تر کرد. اثر ضدمیکروبی کیتوزان و نانوکیتوزان با کاهش pH به 4 افزایش یافت به‌گونه‌ای که در این pH، کیتوزان در غلظت 2/0 درصد و نانوکیتوزان در غلظت‌های 1/0 و 2/0 درصد اثرات ضدمیکروبی قابل توجهی را علیه اشریشیا کلای O157:H7 نشان دادند به‌طور کلی اثرات ضدمیکروبی بیشتر نانوکیتوزان نسبت به کیتوزان احتمالاً به دلیل افزایش سطح آن و در نتیجه افزایش تمایل آن نسبت به سلول‌های باکتری می‌باشد. نتایج رنگ آمیزی فلورسانس نشان داد که کیتوزان و نانوکیتوزان اثرات ضدمیکروبی خود را با اختلال در عملکرد غشاء سلولی باکتری ایجاد می‌کنند پرونده مقاله

زمینه وهدف:طی نگه داری منی،آسیب های ناشی از اکسیداسیون از علل مهم کاهش کیفیت اسپرم ها محسوب می شود.هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر افزودن سطوح مختلف اسیدآمینه سیستئین به رقیق کننده بر خصوصیات منی قوچ عربی تحت شرایط نگهداری به صورت مایع بود. روش کار: اسپرم گیری از 10رأس قوچ عربی به طور هفتگی برای 8 هفته انجام و منی آن ها بلافاصله با هم مخلوط و رقیق سازی شد. نمونه ها به 5 قسمت تقسیم و سطوح مختلف سیستئین را دریافت نمودند. تیمارها شامل سطوح صفر، 5، 10، 15 و20 میلی مول سیستئین در رقیق کننده منی بودند. در زمان های مختلف نگهداری منی(1، 12، 24، 36 و 48 ساعت)، فراسنجه های کیفی منی بررسی شدند. یافته ها: در تمام زمان های نگه داری منی، میزان سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در تیمارهای سیستئین بهبود یافت(05/0>P). 24 و 36 ساعت پس از نگه داری منی، زنده مانی اسپرم ها در سطوح 5، 10 و 15 میلی مول سیستئین بهبود یافت. در زمان های 36 و 48 ساعت، سطوح 5 و 10 میلی مول سیستئین موجب کاهش میزان ناهنجاری های اسپرم شدند(05/0>P). 48 ساعت پس از نگه داری منی، میزان تحرک پیش رونده و زنده مانی اسپرم در سطوح 5 تا 15 میلی مولسیستئین افزایش یافت. بیشترین میزان توان آنتی اکسیدانی تام پلاسمای منی در زمان های یک و 24 ساعت، مربوط به سطوح 15 و 20 میلی مول سیسئین بود(05/0>P). نتیجه‌گیری: با افزایش زمان نگه داری منی قوچ عربی، سطوح پایین سیستئین(کمتر از 15 میلی مول) باعث بهبود اغلب فراسنجه های کیفی اسپرم شدند. اما میزان توان آنتی اکسیدانی تام پلاسمای منی در سطوح بالاتر سیستئین(15 و 20 میلی مول) افزایش یافت. پرونده مقاله

فسفاتاز قلیایی یکی از آنزیم های طبیعی شیر و احتمالاً مهم‌ترین آنزیم طبیعی شیر از نظر کاربردی می باشد که از اندازه گیری فعالیت آن جهت تشخیص صحت عمل پاستوریزاسیون استفاده می گردد. هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی میزان فعالیت آنزیم فسفاتاز قلیایی در تعداد200 نمونه ماست، پنیر و بستنی سنتی و صنعتی و نیز شیر خام و پاستوریزه بود. جهت رسیدن به این هدف از پی نیتروفنیل فسفات به عنوان سوبسترا استفاده گردید و مقدار پی‌نیتروفنل آزاد شده به روش اسپکتروفوتومتری اندازه گیری گردید. میزان پی‌نیتروفنل آزاد شده در تمامی نمونه های شیر خام بسیار زیاد بود (4070±6839 میکروگرم پی نیتروفنل در میلی لیتر) اما در نمونه های شیر پاستوریزه این میزان در محدوده 96/52-75/0 میکروگرم در میلی لیتر بود و 88 درصد نمونه ها حاوی مقدار کمتر از 10 میکروگرم در میلی لیتر پی نیتروفنل بود که حداکثر میزان مجاز این ماده در محصولات پاستوریزه می باشد. میزان پی‌نینروفنل آزاد شده در پنیرهای سنتی و صنعتی به‌ترتیب در محدوده 1210-68/5 و 22/18-61/2 میکروگرم در میلی لیتر بود و در بستنی های سنتی و صنعتی به‌ترتیب در محدوده 67/26-75/0 و 82/35-71/0 میکروگرم در میلی لیتر برآورد شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم فسفاتاز قلیایی در نمونه های ماست سنتی و صنعتی مشاهده گردید. در حالی‌که 12 درصد از نمونه های پنیر صنعتی، 44 درصد از نمونه های پنیر سنتی و 16 درصد از نمونه های بستنی سنتی و صنعتی حاوی مقادیر بالاتر از 10 میکروگرم در میلی لیتر پی نیتروفنل بودند که این می تواند در نتیجه پاستوریزاسیون ناکافی محصول باشد. نتایج این تحقیق لزوم توجه و دقت بیشتر در پاستوریزاسیون شیر و فرآورده های آن را نشان می‌دهد. پرونده مقاله

به دلیل نقش ویژه ویتامین A در بافت ها و اعضاء مختلف بدن، در شرایط کمبود آن نشانه های بالینی متنوعی مشاهده می گردد. به علاوه، در مواردی که کمبود مرزی این ویتامین بدون حضور نشانه های بالینی مشهود مطرح است‎ ، کاهش بهره وری همچون ناباروری پدید می آید. در مطالعه حاضر تغییرات فصلی بتاکاروتن و ویتامین A سرم و کبد گوسفندان کشتارشده در کشتارگاه اهواز مورد بررسی قرار گرفته است . در فاصله آبان ماه سال 1392 لغایت تیر ماه سال 1393 در مجموع 360 رأس گوسفند نمونه گیری شدند. برای اندازه گیری فاکتورهای فوق از روش اسپکتروفتومتری استفاده گردید. نتایج با استفاده از آزمون تی (t-test) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. میانگین و خطای استاندارد غلظت بتاکاروتن و ویتامین A سرم و کبد به ترتیب 5/1±9/209 و 9/0±98 میکروگرم در دسی لیتر و 4/0±8/19 و 8/0±3/32 میکروگرم در گرم تعیین گردید. اگرچه غلظت مواد اندازه گیری شده در بین دو گروه سنی مختلف (گوسفندانی که فقط دندان شیری داشتند و گوسفندان دارای حداقل یک عدد دندان بالغ) اختلاف آماری معنی دار نداشت، اما میزان سرمی و کبدی ویتامین A در بین دو جنس واجد تفاوت آماری معنی داری بود (05/0p<)، به نحوی که مقدار سرمی ویتامین A در جنس نر بیشتر از ماده و مقدار کبدی آن در جنس ماده بیشتر از گوسفندان نر تعیین گردید. همچنین غلظت ویتامین A سرم در بین دو فصل اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (05/0p<). در فصل گرم مقدار این فاکتور بیشتر از فصل معتدل بود. پرونده مقاله

جهت مطالعه حاضر در طی مدت 6 ماه تعداد 150 نمونه شیر خام گاو عرضه شده در منطقه ی اهواز تهیه و در شرایط سرما به آزمایشگاه منتقل شد. مقدار 25 میلی لیتر از هر نمونه شیر به داخل 225 میلی لیتر از محیط غنی سازی Tris-Buffered Peptone Water با pH معادل 8 افزوده گشته و به مدت 3 هفته در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شد و در روزهای 7، 14 و 21، نسبت به انجام کشت خطی بر روی محیط کشت اختصاصی آگار CIN اقدام و در دمای 30 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت گرمخانه گذاری شد. سپس کلونی های مشکوک به یرسینیا انتخاب و پس از انجام برخی آزمایش های بیوشیمیایی اولیه در مرحله بعد جهت تشخیص قطعی از پرایمرهای اختصاصی ژن کروموزومی 16s rRNA استفاده شد. در این تحقیق یرسینیا انتروکولیتیکا از 36 نمونه (24 درصد) جدا شد. نهایتاٌ جدایه های تایید شده جهت ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی، بر روی محیط جامد کشت سطحی داده شد. نتایج تست سنجش حساسیت نشان داد که صد در صد جدایه ها به سیپروفلوکسین حساس بودند. پس از آن به ترتیب (05/97درصد) به جنتامایسین، (17/91 درصد) به تتراسایکلین، (29/85 درصد) به سفتازیدیم، (35/82 درصد) به نالیدیکسیک اسید، (41/79 درصد) به کانامایسین، (64/67 درصد) به تری متوپریم سولفامتاکسازول، (64/17 درصد) به آموکسی سیلین و (70/14درصد) به سفالوتین حساس بوند. همچنین در هیچ کدام از جدایه ها حساسیت به اریترومایسین مشاهده نشد که نشان دهنده ی بیشترین مقاومت جدایه های یرسینیا انتروکولیتیکا به این آنتی بیوتیک می باشد. پرونده مقاله

سدیم دودسیل سولفات (SDS) یکی از میکروب کش‌های قوی آلکالین سولفاته است که امروزه در صنایع بهداشتی و آرایشی کاربرد دارد. در این مطالعه اثر باکتری کشی حداقل غلظت کشنده SDS بر روی 4 پاتوژن عمده مواد غذایی شامل اشرشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز در سرم فیزیولوژی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا غلظت‌های متفاوتی از SDS تهیه و طبق روش‌های استاندارد MIC و MBC برای هر چهار باکتری محاسبه گردید. سپس اثر حداقل غلظت کشنده SDS بر زنده مانی باکتری‌های فوق در دمای 4 درجه و 25 درجه سانتی‌گراد در طی بازه‌های زمانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تعیین MIC و MBC نشان داد که اشرشیاکلی و سالمونلا تقریبا حساسیت یکسانی نسبت به SDS دارند در حالی که لیستریا مونوسیتوژنز نسبت به سایر باکتری‌ها حساسیت بسیار بیشتری نسبت به SDS دارد. میزان زنده مانی باکتری‌ها تحت شرایط سرد به مراتب بالاتر از شرایط معمولی 25 درجه است. SDS در دماها و زمان‌های مختلف نقش موثری در کاهش جمعیت این باکتری‌های بیماریزا دارد. افزایش دما باعث افزایش اثر ضد باکتریایی SDS می‌شود. ضمنا باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در مقایسه با سایر باکتری‌های مورد مطالعه در برابر SDS بسیار حساس تر است. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، می‌توان از سدیم دودسیل سولفات برای کاهش جمعیت باکتری‌های بیماری زا خصوصا لیستریا مونوسیتونز بر روی سطوح، مواد غذایی و تجهیزات استفاده کرد. پرونده مقاله