نگاه توسعه انسانی به انسان به مثابه ظرفیتی است که باید شکوفا شود و این شکوفایی جز با توانمندسازی افراد حاصل نمیشود. یکی از اصلیترین روشهای توانمندسازی جوامع، کاهش و محدودسازی فقر میباشد. بدین منظور توجه سیاستگذاران توسعه، معطوف به بهبود شاخصهای مرتبط با انواع فقر ش چکیده کامل
نگاه توسعه انسانی به انسان به مثابه ظرفیتی است که باید شکوفا شود و این شکوفایی جز با توانمندسازی افراد حاصل نمیشود. یکی از اصلیترین روشهای توانمندسازی جوامع، کاهش و محدودسازی فقر میباشد. بدین منظور توجه سیاستگذاران توسعه، معطوف به بهبود شاخصهای مرتبط با انواع فقر شده است. یکی از مهمترین شاخصها، فقر انسانی است. در این راستا نهادهای مختلفی دارای قدرت اثر هستند که یکی از این ظرفیتها، رسانههای جمعی و به ویژه تلویزیون میباشد. پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل مؤثر بر استفاده از مجرای سیمای جمهوری اسلامی ایران برای کاهش فقر انسانی انجام گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده، آمیخته اکتشافی و با استفاده از راهبرد گونهشناسی است. جامعه آماری این پژوهش را صاحبنظران حوزه ارتباطات توسعه تشکیل دادهاند. در بخش کیفی، نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری نظری 13 نفر و در بخش کمّی 385 نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمعآوری دادهها در بخش اول، مصاحبه نیمهساختاریافته فردی و در بخش دوم پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت بررسی روایی و پایایی ابزارهای اندازهگیری از شاخصهای لازم استفاده شد. تحلیل دادهها بر اساس نتایج بخش کیفی و کمّی و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار Smart-PLS انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل محیطی، انسانی، رسانه جمعی تلویزیون، برنامهریزی، ویژگیهای مخاطب و توانمندسازی فردی میتوانند متغیر فقر انسانی را پیشبینی کنند. با توجه به مقدار به دست آمده برای شاخص برازش کلی مدل به میزان 0.79، برازش مناسب مدل کلی تأیید میشود.
پرونده مقاله