میزان باقی‌مانده انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون، به‌روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا در استان اصفهان (مقاله کوتاه)

محورهای موضوعی : علوم و صنایع غذایی

سهیل تیموری ¹ , مجید غلامی آهنگران ² , امیر شاکریان ³

1 - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
2 - دانشیار بخش بیماری های طیور، دانشکده‌ دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
3 - استاد بخش بهداشت مواد غذایی، دانشکده‌ دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران و مرکز تحقیقات تغذیه و محصولات ارگانیک، واحد شهرکرد،دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

تاریخ دریافت : 1396/02/12 تاریخ پذیرش : 1397/03/21 تاریخ انتشار : 1397/10/01

کلید واژه: انروفلوکساسین, مرغ, بوقلمون, باقیمانده دارویی,

چکیده مقاله :

این مطالعه با هدف مقایسه باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون در استان اصفهان با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به‌این منظور 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون در تابستان و پاییز 1395 جمع‌آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 48 نمونه از 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون (80%) واجد بقایای انروفلوکساسین بودند که حداقل غلظت انروفلوکساسین در نمونه‌های مثبت گوشت مرغ 64/3 میکروگرم در کیلوگرم و حداکثر غلظت 68/254 میکروگرم در کیلوگرم می‌باشد. حداقل و حداکثر بقایای انروفلوکساسین در گوشت بوقلمون 34/11 و 84/50 میکروگرم در کیلوگرم بود. علاوه‌بر این، میانگین بقایای انروفلوکساسین در گوشت مرغ 72/62±00/38 میکروگرم در کیلوگرم و در نمونه‌های گوشت بوقلمون 31/15±36/21 میکروگرم در کیلوگرم بود. با احتساب حداکثر مجاز باقی‌مانده دارویی انروفلوکساسین بر اساس استاندارد اتحادیه اروپا (برابر 30 میکروگرم در کیلوگرم) 66/46% نمونه‌‌های گوشت مرغ و 20% نمونه‌های گوشت بوقلمون دارای غلظت انروفلوکساسین بالاتر از حد مجاز می‌باشند. به‌طور کلی به منظور بهبود کیفیت بهداشتی گوشت طیور توصیه می‌شود قوانین ملی برای پایش باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک در گوشت طیور قبل از کشتار اعمال گردد.

چکیده انگلیسی:

This study was carried out to compare the enrofloxacin residue in chicken and turkey meat in Isfahan province by HPLC. For this, totally 60 meat samples were collected from chicken and turkey carcasses during of summer and autumn of 2016. The results showed that 48 out of 60 chicken and turkey samples (80%) were positive for enrofloxacin residue. The minimum and maximum concentrations of enrofloxacinin residue in chicken meat samples were 3.64 & 254.68 μg/Kg, respectively. The minimum and maximum concentrations of enrofloxacinin residue in turkey meat samples were 11.34 & 50.84 μg/Kg, respectively. Furthermore, the average of enrofloxacin concentration in all chicken and turkey samples was 38.00±62.72 & 21.36±15.31 μg /Kg. The concentration of enrofloxacin in 46.66% of chicken samples and 20% of turkey samples was higher than European MRL standard. In conclusion, for improvement of hygienic quality in poultry meat, it is necessary to apply the national strategies for monitoring of antibiotic residue in meat before slaughter.

منابع و مأخذ:

● Dadgarnia, M.A., Gholami-Ahangaran, M. and Shakerian A. (2017). The determination of enrofloxacin residue in quail meat, in Yazd by HPLC. Journal of Food Hygiene, accepted for publishment. [In Persian]

  ●Ebrahimzadeh Attari, V., Mesgari Abbasi, M., Abedimanesh, N., Ostadrahimi, A. and Gorbani, A. (2014). Investigation of enrofloxacin and chloramphenicol residues in broiler chickens carcasses collected from local markets of Tabriz, northwestern Iran. Health Promotion Perspectives. 4(2): 151–157.

 ●Lolo, M., Pedreira, S., Miranda, J.M., Vázquez, B.I., Franco, C.M., Cepeda, A., Fente, C. (2006). Effect of cooking on enrofloxacin residues in chicken tissue. Food Additive Contamination, 23(10): 988-993.

● Martín, B., Cornejo, J., Lapierre, L., Iragüen, D., Pérez, F., Hidalgo, H. and Andre, F. (2010). Withdrawal time of four pharmaceutical formulations of enrofloxacin in poultry according to different maximum residues limits. Journal of Veterinary Pharmacology and Therapeutics. 33: 246–251.
● Martinez, M., McDermott, P. and Walker, R. (2006). Pharmacology of the fluoroquinolones: a perspective for the use in domestic animals. Veterinary Journal, 172: 10-28.
● Riviere, J.E. and Papich, M.G. (2013). Veterinary Pharmacology and Therapeutics. 9^th edition, John Wiley & Sons, London, pp. 929-930.
● Salehzadeh, F., Salehzdeh, A., Rokni, N., Madani, R. And Golchinefar, F. (2007).  Enrofloxacin residue in Chicken tissues from Tehran slaughterhouses in Iran. Pakistan Journal of Nutrition, 6(4): 409-13.
● Tajik, H., Malekinejad, H., Razavi-Rouhani, S.M., Pajouhi, M.R., Mahmoudi, R. and Haghnazari, A. (2010). Chloramphenicol residues in chicken liver, kidney and muscle: a comparison among the antibacterialresidues monitoring methods of Four Plate Test, ELISA and HPLC. Food and Chemical Toxicology,48(8-9):2464-8.

● Rokni, N., Kamkar, A., Salehzadeh, F. and Madani R. (2007). Study on enrofloxacin residues in chicken tissues by HPLC. Iranian Food Science and Technology Research Journal, 4(2): 11-16. [In Persian]

● Tajik, H., Razavi Rouhani, S., Pajohi Alamoti, M. and Mahmoudi, R. (2011). Comparison of enrofloxacin residues in poultry tissues slaughtered in North West provinces of Iran by using FPT and Elisa. Journal of Urmia University of Medical Sciences, 22 (1):18-24 [In Persian].

● Vahedi, N., Motamedi, A. and Golchin, M. (2011). Determination of antibiotic residue in commercial poultry carcass by means of FPT (Four Plate Test) in Mazandaran province. Iranian Food Science and Technology Research Journal, 8(1): 65-72. [In Persian]

● Van Boeckel, T.P. (2015). Global trends in antibiotic al use in food animals. Proceeding of National Academy of Science of USA, 112 (18): 5649-5654.