فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثر اسانس دانه رازیانه بر استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت چرخشده کپور معمولی (Cyprrinus carpio)
  صفورا بهرامی ابراهیم علیزاده دوغیکلایی محسن شهریاری مقدم
  خاصیت ضدباکتریایی اسانس گیاهان دارویی سبب افزایش کاربرد آن ها به‌عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی گردیده است. هدف این مطالعه تعیین تأثیر اسانس دانه رازیانه بر کیفیت گوشت چرخ شده کپور معمولی (Cyprrinus carpio) تلقیح شده با استافیلوکوکوس ‌اورئوس ( CFU/g103) طی نگهداری چکیده کامل

  خاصیت ضدباکتریایی اسانس گیاهان دارویی سبب افزایش کاربرد آن ها به‌عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی گردیده است. هدف این مطالعه تعیین تأثیر اسانس دانه رازیانه بر کیفیت گوشت چرخ شده کپور معمولی (Cyprrinus carpio) تلقیح شده با استافیلوکوکوس ‌اورئوس ( CFU/g103) طی نگهداری در یخچال (4 درجه سلسیوس) بوده است. اسانس با استفاده از دستگاه کلونجر به‌روش تقطیر آبی استخراج و در غلظت های 4، 6 و 8 میکرولیتر بر گرم به گوشت چرخ‌شده تلقیح شده با استافیلوکوکوس ‌اورئوس اضافه گردید. فراسنجه‌های میکروبی {شمارش باکتری استافیلوکوکوس ‌اورئوس، باکتری‌های مزوفیل هوازی (TVC) و باکتری‌های سرماگرا (PTC)} و شیمیایی {pH، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)} در زمان های 24، 72، 144، 216 و 288 ساعت اندازه‌گیری شدند. براساس نتایج این مطالعه، تعداد باکتری استافیلوکوکوس ‌اورئوس با گذشت زمان در شاهد افزایش یافته بود ولی در تیمارهای حاوی اسانس کاهش یافته بود. کم‌ترین تعدادTVC و PTC در گوشت چرخ شده حاوی 8 میکرولیتر بر گرم اسانس مشاهده گردید. تفاوت معنی داری (05/0>p) بین pH شاهد و تیمارهای حاوی اسانس مشاهده گردید. مقدار TBA و TVB-N تیمارها طی نگهداری افزایش یافته بود ولی این افزایش در تیمارهای حاوی اسانس کمتر بود. فیله‌های حاوی 6 میکرولیتر بر گرم اسانس دارای خواص حسی بهتری بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که اسانس دانه رازیانه دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی و آنتی‌باکتریایی بوده و موجب افزایش زمان ماندگاری گوشت چرخ شده کپور معمولی هنگام نگهداری در یخچال گردید. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اندازه‌گیری و مقایسه میزان سلنیوم در برخی ماهیان دریایی، آب شیرین و پرورشی بازار اهواز
  محمد ولایت زاده
  این تحقیق با هدف مقایسه میزان سلنیوم در 16 گونه مختلف ماهی انجام شد. نمونه برداری به‌صورت کاملاً تصادفی انجام شد و 96 عدد ماهی از بازار ماهی‌فروشان شهر اهواز تهیه گردید. در ماهیان دریایی بالاترین و پایین ترین میزان عنصر سلنیوم در دو گونه مید و زمین کن دم نواری به‌ترتیب چکیده کامل

  این تحقیق با هدف مقایسه میزان سلنیوم در 16 گونه مختلف ماهی انجام شد. نمونه برداری به‌صورت کاملاً تصادفی انجام شد و 96 عدد ماهی از بازار ماهی‌فروشان شهر اهواز تهیه گردید. در ماهیان دریایی بالاترین و پایین ترین میزان عنصر سلنیوم در دو گونه مید و زمین کن دم نواری به‌ترتیب 01/0±618/0 و 02/0±409/0 میلی گرم در کیلوگرم بود. در ماهیان آب شیرین بالاترین و پایین ترین میزان سلنیوم در دو گونه ماهی حمری و بنی به‌ترتیب 01/0±291/0 و 02/0±251/0 میلی گرم در کیلوگرم به‌دست آمد. در ماهیان پرورشی بالاترین و پایین ترین میزان سلنیوم در دو گونه قزل آلای رنگین کمان و کپور سرگنده به‌ترتیب 009/0±202/0 و 001/0±147/0 میلی گرم در کیلوگرم بود. میانگین غلظت عنصر سلنیوم در ماهیان دریایی، آب شیرین و پرورشی اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). میانگین میزان این عنصر در ماهیان دریایی نسبت به گونه های آب شیرین و پرورشی بالاتر بود (P<0.05). هم‌چنین در ماهیان پرورشی نسبت به ماهیان آب شیرین پایین تر به‌دست آمد (P<0.05). الگوی تجمع مقادیر عنصر سلنیوم به‌صورت ماهیان دریایی > ماهیان آب شیرین > ماهیان پرورشی بود. در این تحقیق میزان سلنیوم در عضله 16 گونه مورد مطالعه پایین تر از استاندارد اعلام شده (2 میلی گرم در کیلوگرم) بود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی فراوانی و الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی یرسینیا انتروکولیتیکا در گوشت و احشاء خوراکی مرغ عرضه شده در اردبیل
  سمیه شکاری مهدی قیامی راد
  یرسینیا انتروکولیتیکا از مهم‌ترین باکتری‌های منتقل شونده از راه مواد غذایی است که باعث ایجاد بیماری یرسینیوزیس می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی‌ گوشت و احشاء خوراکی مرغ عرضه شده در شهرستان اردبیل‌ ‌به یرسینیا انتروکولیتیکا و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ه چکیده کامل

  یرسینیا انتروکولیتیکا از مهم‌ترین باکتری‌های منتقل شونده از راه مواد غذایی است که باعث ایجاد بیماری یرسینیوزیس می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی‌ گوشت و احشاء خوراکی مرغ عرضه شده در شهرستان اردبیل‌ ‌به یرسینیا انتروکولیتیکا و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها انجام شد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی طی فصول بهار و تابستان سال 1395، تعداد 344 نمونه شامل 264 نمونه گوشت مرغ و 80 نمونه احشاء به‌صورت تصادفی انتخاب و با روش استاندارد ملی ایران از نظر آلودگی به یرسینیا انتروکولیتیکا مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها به روش کربی-باوئر بررسی‌شد. یافته‌های تحقیق نشانگر آلودگی 34/22 درصدی نمونه‌های گوشت مرغ و 5/37 درصدی احشاء به یرسینیا انتروکولیتیکا بودند. در بررسی الگوی آنتی‌بیوگرام جدایه‌ها بیش‌ترین مقاومت به آمپی‌سیلین با 74/84 درصد مشاهده شد. سپس سفالوتین با 49/69 درصد و سفالکسین با 4/64 درصد مقاومت، قرار داشتند. در مقابل مقاومت نسبت به کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین دیده نشد. با توجه به آلودگی بالای گوشت و احشاء خوراکی مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و وجود سویه‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک، اعمال راه‌کارهای بهداشتی جهت کاهش آلودگی گوشت مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و استفاده اصولی از آنتی‌بیوتیک‌ها در صنعت پرورش طیور، برای جلوگیری از گسترش سویه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و انتقال آن‌ها به زنجیره غذایی انسان ضروری می‌باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتوباسیل‌ها و میزان هیستامین طی دوره رسیدن در پنیر سنتی لیقوان
  رامین شیشه گر حمید میرزایی خسرو محمدی گیتی کریم ودود رضویلر
  مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی‌های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم‌ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم‌های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می‌باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تأثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس‌ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره چکیده کامل

  مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی‌های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم‌ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم‌های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می‌باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تأثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس‌ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره رسیدن با روش HPLC بود. ترکیب شیمیائی اسانس با استفاده از GC/MS مورد شناسائی قرار گرفت. نمونه‌های پنیر حاوی صفر، 125 و ppm250 از اسانس رزماری تهیه شد. نمونه‌ها در روزهای صفر، 30، 90 و 150 دوره رسیدن از نظر تعداد باکترهای لاکتوباسیلوس و میزان هیستامین مورد آزمایش قرار گرفتند. آلفا‌پینن (Alfa pinene) با 1/11 درصد، کامفور ((Camphore با 2/10 درصد و لیمونن – د ( Limonene-d) با 9/5 درصد، 3 جزء عمده موجود در اسانس بود. میانگین تعداد لاکتوباسیل ها در روزهای 30، 90 و 150 دوره رسیدن در نمونه‌های حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌طور معنی‌داری کمتر از نمونه‌های شاهد بود (05/0>(P. در طول دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌‌های حاوی اسانس کمتر از نمونه‌های شاهد بوده و در انتهای دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌های شاهد، حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌ترتیب برابر 190، 170 و ppm 04/51 بود. در مجموع می‌توان گفت که غلظت‌های 125 و ppm250 از اسانس رزماری می‌تواند به‌عنوان یک ماده نگه‌دارنده طبیعی در پنیرهای سنتی لیقوان استفاده شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - ارزیابی خطر سلامت میگوهای صید شده از سواحل شمالی دریای عمان به برخی عناصر سنگین سمی
  امین غلامحسینی نیما شیری سیاوش سلطانیان محسن علی
  آلودگی به عناصر سنگین یک مشکل جدی در بعد جهانی است و با توجه به افزایش سرانه مصرف غذاهای دریایی در ایران، اطمینان از سلامت این خوراک اهمیت زیادی برای مصرف کنندگان خواهد داشت. از این رو پژوهش حاضر، با هدف تعیین غلظت برخی فلزات سنگین سمی در گوشت میگوهای صید شده از سواحل ش چکیده کامل

  آلودگی به عناصر سنگین یک مشکل جدی در بعد جهانی است و با توجه به افزایش سرانه مصرف غذاهای دریایی در ایران، اطمینان از سلامت این خوراک اهمیت زیادی برای مصرف کنندگان خواهد داشت. از این رو پژوهش حاضر، با هدف تعیین غلظت برخی فلزات سنگین سمی در گوشت میگوهای صید شده از سواحل شمالی دریای عمان و ارزیابی خطر سلامت آن‌ها برای مصرف کنندگان صورت گرفت. بدین منظور، نمونه های میگو به تعداد 40 نمونه از هر ایستگاه (هرمز، جاسک و چابهار) در دو زمان تهیه شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. آماده‌سازی بخش های خوراکی آن‌ها از طریق هضم مرطوب و سنجش فلزات سنگین (کروم، سرب، روی، کادمیوم و نیکل) از طریق طیف بینی نشر اتمی (AES) صورت گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین غلظت کادمیوم در گوشت میگوهای صید شده از بندر جاسک (08/0 میکروگرم بر گرم) با میگوهای صید شده از تنگه هرمز (022/0 میکروگرم بر گرم) و خلیج چابهار (021/0 میکروگرم بر گرم) قابل مشاهده است (P<0.05). هم‌چنین میگوی سفید هندی به‌طور معنی داری دارای باقی‌مانده کادمیوم بیشتر (448/0 میکروگرم بر گرم) نسبت به میگوهای سرتیز، خنجری و موزی بوده اند (P<0.05). با توجه به این‌که کلیه فلزات سنگین مورد سنجش در تحقیق حاضر در محدوده مجاز رهنمودهای جهانی (WHO و FAO) قرار گرفته اند و هم‌چنین شاخص THQ کل برای گروه های سنی کودکان (258/0) و بزرگسالان (147/0) کم‌تر از 1 بوده است، با مصرف مداوم و حتی روزانه میگوهای صید شده از این منطقه خطری متوجه مصرف کنندگان نخواهد بود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - گلیکاسیون نایسین با گلوکز، لاکتوز و دکسترن و بررسی اثر مهاری آن بر علیه باکتری‌های اشریشیا کلی و سالمونلا تیفی‌موریوم
  مهدی هاشم پور صادقیان نسرین کاظمی پور سید شهرام شکرفروش محمد هادی اسکندری
  نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی به عنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتری های گرم منفی می باشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتری‌های اشریشیا کولای چکیده کامل

  نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی به عنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتری های گرم منفی می باشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتری‌های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم بررسی گردیده است. بدین منظور محلول نایسین و پنج برابر غلظت قندهای گلوکز، لاکتوز و دکستران و هم‌چنین محلول نایسین بدون حضور قند تهیه و سپس لیوفیلیزه گردید. پودر لیوفیلیزه به‌مدت هفت روز در شرایط دمای 60 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 70% قرار گرفت. در هر 24 ساعت یک نمونه از انکوباتور خارج گردید و در آب مقطر محلول شد. با استفاده از روش اندازه‌گیری پروتئین برادفورد، غلظت‌های مولی مساوی از نایسین طبیعی و کنژوگه تهیه شد. درصد گلیکاسیون نمونه ها با استفاده از روش OPA (ortho-phthalaldehyde) و MIC50 نایسین کنترل و کنژوگه ها با روش میکرودایلوشن بر علیه باکتری های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درصد گلیکاسیون نایسین ارتباط معکوسی با اندازه کربوهیدرات دارد، به شکلی که نایسین-گلوکز بیشترین و نایسین-دکستران کمترین درصد گلیکاسیون را نشان می دهند. گلیکاسیون نایسین پس از هفت روز باعث افزایش MIC50 نایسین بر علیه اشریشیا کولای گردید. در مقابل MIC50 نایسین طبیعی و کنژوگه تفاوت معنی‌دار نداشتند. از این مطالعه نتیجه گیری می شود که کنژوگه کردن نایسین با کربوهیدرات‌ها نمی تواند موجب گسترش فعالیت آن به این دو باکتری گرم منفی گردد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - بهینه‌سازی پایداری حرارتی روغن سویا تحت تأثیر اسانس آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak) با استفاده از روش سطح پاسخ
  مهسا اقبالیان راد عباسعلی ساری امیر دارائی گرمه خانی
  پایـداری اکســیداتیو روغن‌ها و چربی‌ها تحـت تأثیر عــوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حـرارت، یون‌های فلـزی و آنزیم‌ها قرار می‌گیرد. آنتی‌اکسیدان‌های مصنوعی، با وجود کارایی بالا به‌دلیل احتمال سمیت و سرطان‌زایی، زیر سؤال قرار گرفته‌اند. هدف از این تحقیق، بهینه‌سازی پایدار چکیده کامل

  پایـداری اکســیداتیو روغن‌ها و چربی‌ها تحـت تأثیر عــوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حـرارت، یون‌های فلـزی و آنزیم‌ها قرار می‌گیرد. آنتی‌اکسیدان‌های مصنوعی، با وجود کارایی بالا به‌دلیل احتمال سمیت و سرطان‌زایی، زیر سؤال قرار گرفته‌اند. هدف از این تحقیق، بهینه‌سازی پایداری حرارتی روغن تحت تأثیر اسانس آویشن دنایی می‌باشد. در این مطالعه روغن سویا تحت شرایط مختلف دمای سرخ کردن (150، 170 و 190 درجه سلسیوس)، مدت زمان سرخ کردن (0، 6 و 12 ساعت) و غلظت‌های مختلف اسانس آویشن دنایی (0، 400 و ppm 800) قرار گرفت. شاخص‌های عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، ترکیبات قطبی و دی‌ان مزدوج در تیمارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که با افزودن اسانس آویشن دنایی به روغن به‌علت وجود ترکیبات فنولی در اسانس و خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن‌ها میزان پایداری حرارتی روغن افزایش یافته است (p<0.05). هم‌چنین نتایج شاخص‌های عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید و ترکیبات قطبی موجود در نمونه‌های روغن سرخ شده به‌مدت 12 ساعت در دمای 190 درجه سلسیوس نشان داد که افزودن اسانس آویشن دنایی باعث حفظ روغن شده و روغن مورد مطالعه حتی پس از 12 ساعت سرخ شدن در دمای 190 درجه سلسیوس هنوز قابلیت مصرف دارد. این مطالعه نشان داد که اسانس‌های گیاهی می‌تواند جایگزین مناسبی برای آنتی‌اکسیدان‌های سنتزی باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - میزان باقی‌مانده انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون، به‌روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا در استان اصفهان (مقاله کوتاه)
  سهیل تیموری مجید غلامی آهنگران امیر شاکریان
  این مطالعه با هدف مقایسه باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون در استان اصفهان با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به‌این منظور 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون در تابستان و پاییز 1395 جمع‌آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 4 چکیده کامل

  این مطالعه با هدف مقایسه باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون در استان اصفهان با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به‌این منظور 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون در تابستان و پاییز 1395 جمع‌آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 48 نمونه از 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون (80%) واجد بقایای انروفلوکساسین بودند که حداقل غلظت انروفلوکساسین در نمونه‌های مثبت گوشت مرغ 64/3 میکروگرم در کیلوگرم و حداکثر غلظت 68/254 میکروگرم در کیلوگرم می‌باشد. حداقل و حداکثر بقایای انروفلوکساسین در گوشت بوقلمون 34/11 و 84/50 میکروگرم در کیلوگرم بود. علاوه‌بر این، میانگین بقایای انروفلوکساسین در گوشت مرغ 72/62±00/38 میکروگرم در کیلوگرم و در نمونه‌های گوشت بوقلمون 31/15±36/21 میکروگرم در کیلوگرم بود. با احتساب حداکثر مجاز باقی‌مانده دارویی انروفلوکساسین بر اساس استاندارد اتحادیه اروپا (برابر 30 میکروگرم در کیلوگرم) 66/46% نمونه‌‌های گوشت مرغ و 20% نمونه‌های گوشت بوقلمون دارای غلظت انروفلوکساسین بالاتر از حد مجاز می‌باشند. به‌طور کلی به منظور بهبود کیفیت بهداشتی گوشت طیور توصیه می‌شود قوانین ملی برای پایش باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک در گوشت طیور قبل از کشتار اعمال گردد. پرونده مقاله