به منظور ارزیابی کارآیی مصرف علف کش های تریفورالین و اکسی فلورفن بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در شهرستان بابل استان مازندران انجام پذیرفت. فاکتورهای مورد بررسی در نه تیمار شامل علف کش تریف چکیده کامل
به منظور ارزیابی کارآیی مصرف علف کش های تریفورالین و اکسی فلورفن بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در شهرستان بابل استان مازندران انجام پذیرفت. فاکتورهای مورد بررسی در نه تیمار شامل علف کش تریفلورالین در غلظ ت های 1.5، 2 و 2.5 لیتر در هکتار، علف کش اکسی فلورفن در غلظت های 1.5، 2 و 2.5 لیتر در هکتار در یک مرحله، اکسی فلورفن 1.5 لیتر در هکتار در دو مرحله، شاهد عدم کنترل و شاهد کنترل دستی علف های هرز بود. نتایج نشان داد که مصرف مقادیر مختلف هر دو علف کش تاثیر معنی داری بر فراوانی علف های هرز مزرعه سیر داشتند. غلظت های متفاوت تریفلورالین سبب بروز اختلاف آماری معنی دار بر تنوع گونه ای علف های هرز مزرعه سیر شد اما کنترل مناسبی را در پی نداشت. پاسخ گیاه سیر به مقادیر مختلف اکسی فلورفن متفاوت بود به طوری که کمترین خسارت در دو تیمار مصرف 1.5 لیتر در یک مرحله و تقسیط 1.5 لیتر در دو مرحله مشاهده شد. بیشترین فراوانی علف های هرز در تیمار شاهد بدون کنترل (49.66 بوته در مترمربع) شمارش شد. در مقابل کمترین جمعیت علف های هرز در تیمارهای شاهد وجین دستی (یک بوته در مترمربع)، مصرف 2.5، 2 و 1.5 لیتر اکسی فلورفن در یک مرحله به ترتیب با (1.33، 3 و 6 بوته در مترمربع) و تقسیط 1.5 لیتر اکسی فلورفن در دو مرحله با (5.33 بوته در مترمربع) حاصل شد و بین تیمارهای فوق اختلاف معنی داری در کنترل جمعیت علف های هرز مزرعه سیر مشاهده نشد. مصرف مقادیر مختلف علف کش ها بروز اختلاف معنی داری بر عملکرد اقتصادی (سوخ) سیر را به دنبال داشت. کمترین عملکرد سوخ در تیمار عدم کنترل (540 گرم در مترمربع) و بیشترین آن در سه تیمار وجین دستی (1686.67 گرم در مترمربع)، مصرف 1.5 لیتر اکسی فلورفن (1661.67 گرم در مترمربع) و تقسیط 1.5 لیتر اکسی فلورفن در دو مرحله (1670 گرم در مترمربع) به دست آمد. با توجه به نتایج مناسب ترین تیمار جهت کنترل علف های هرز مزرعه سیر و دست یابی به عملکرد اقتصادی برابر با وجین دستی، مصرف 1.5 لیتر اکسی فلورفن می باشد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر جمعیت علف هرز سوروف، خصوصیات زراعی و عملکرد دو رقم برنج (طارم محلی و شفق)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج مازندران (آمل) اجرا شد. عامل اصلی دو رقم برن چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر جمعیت علف هرز سوروف، خصوصیات زراعی و عملکرد دو رقم برنج (طارم محلی و شفق)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج مازندران (آمل) اجرا شد. عامل اصلی دو رقم برنج شامل: شفق و طارم محلی و عامل فرعی در پنج سطح آبیاری شامل: ارتفاع آب صفر سانتی متر (خاک در حالت اشباع)، 5، 8، 12 سانتی متر و شاهد کنترل علف های هرز بود. نتایج حاصل نشان داد که دو رقم اصلاح شده و بومی و سطوح متفاوت آبیاری سبب تاثیر معنی دار بر تراکم و زیست توده سوروف، عملکرد دانه و بیولوژیک برنج شد. بالاترین عملکرد در دو تیمار کنترل علف هرز در رقم شفق (6344 کیلوگرم در هکتار) و ارتفاع آب 12 سانتی متر به همراه رقم شفق (6074 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه در تیمار ارتفاع آب 5 سانتی متر و رقم طارم (3693 کیلوگرم در هکتار) برداشت شد. در مجموع تیمار ارتفاع آب 12 سانتی متر در حضور رقم شفق به عنوان مناسب ترین تیمار جهت کنترل علف هرز سوروف و حصول عملکردی برابر با وجین دستی در این آزمایش معرفی می گردد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر تلفیق کونوویدر و علف کش بر کنترل دو علف هرز مهم مزارع برنج و اثر آن بر برخی صفات زراعی برنج، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور معاونت مازندران (آمل) اجرا ش چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر تلفیق کونوویدر و علف کش بر کنترل دو علف هرز مهم مزارع برنج و اثر آن بر برخی صفات زراعی برنج، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور معاونت مازندران (آمل) اجرا شد. عامل اصلی در سه سطح کنترل مکانیکی شامل: عدم کاربرد کونوویدر، یک بار کونوویدر و دوبار کاربرد کونوویدر و عامل فرعی در هفت سطح کنترل شیمیایی شامل: بنتازون، بن سولفورون متیل، اگزادیازون، بوتاکلر، تیوبنکارب، عدم مصرف علف کش و وجین دستی علف های هرز بود. اثر متقابل سطوح کاربرد کونوویدر با مصرف علف کش های مختلف بر فراوانی دو علف هرز اویارسلام و سوروف معنی دار نشد. اما برهم کنش این دو روش بر زیست توده کل علف های هرز معنی دار گشت. کمترین وزن خشک علف های هرز در تیمارهای وجین دستی با 4.7 گرم در متر مربع، مصرف علف کش های مختلف به همراه دوبار کونوویدر و دوبار کاربرد کونوویدر بدون مصرف علف کش با 6.1 گرم در متر مربع حاصل شد. همچنین، بیشترین عملکرد شلتوک (دانه) در سه تیمار فوق به دست آمد. کمترین عملکرد دانه در شاهد بدون کنترل با 268.1 گرم در متر مربع برداشت شد. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش به منظور دستیابی به تولید محصول برابر با وجین دستی در زراعت برنج دو مرتبه بکارگیری کونوویدر برای کنترل علف های هرز بدون مصرف علف کش می تواند توصیه شود.
پرونده مقاله