در شرایطی که تنوع فرهنگی و قومی در درون سازواره فراگیر میهن و هویت ملی امری واقعی و انکارناشدنی است، چند فرهنگ گرایان برآنند که بر مدار آراء و انگارههای آنان و با به رسمیت شناختن تفاوتها و الزامات آن در سیاستگذاریها میتوان به سازگاری و تقویت هویت و همبستگی ملی رسی چکیده کامل
در شرایطی که تنوع فرهنگی و قومی در درون سازواره فراگیر میهن و هویت ملی امری واقعی و انکارناشدنی است، چند فرهنگ گرایان برآنند که بر مدار آراء و انگارههای آنان و با به رسمیت شناختن تفاوتها و الزامات آن در سیاستگذاریها میتوان به سازگاری و تقویت هویت و همبستگی ملی رسید. منتقدان در مقابل، مبانی این آراء را به چالش میکشند و برخی نیز بر ضرورت نگاه بومیِ مبتنی بر فرهنگها و بسترهای محلی تأکید مینمایند. با نظر به این نقدها و در شرایطی که ایران دارای تنوع قومی و فرهنگی زیادی است، کاربست سیاستهای چندفرهنگ گرایانه نیازمند توجه بیشتر است. بر این اساس، مسئله اصلی پژوهش حاضر بررسی و تحلیل آثار چندفرهنگگرایی در ایران و سوال اصلی این است که چندفرهنگگرایی چه اثری بر رویکردهای مختلف گروههای اقلیت دارد؟ هدف رسیدن به فهمی بهتر از پیآمدهای سیاستها و رویکردهای چندفرهنگگرایانه است و این فهم به سیاستگذاری و برنامهریزی مناسبتر در این حوزه کمک خواهد کرد. برای بررسی موضوع، از روش کمّیِ پیمایش و ابزار پرسشنامه در شهر اهواز استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد رویکرد چندفرهنگ گرایانه به تقویت هویّت ملی و همبستگی اجتماعی نمیانجامد، اما درعینحال حس مسئولیتپذیری اعضای گروههای مختلف نسبت به مسئولیتهای شهروندی ملی را کاهش نمیدهد و با نظر به این که به تقویت گرایش اعضای گروههای اقلیت به فرهنگ خودی نیز منجر نمیشود، میتوان گفت این سیاستها تا حد زیادی مطابق نقدهای نظری ارائهشده، در عمل در ایران نامطلوب یا دستکم بیاثر هستند و کاربست این رویکرد باید مورد بازاندیشی و بررسی بیشتر قرار گیرد
پرونده مقاله