همه افراد از جمله دانشجویان در زندگی با مسائل و چالشهای میانفردی بسیاری مواجه میشوند و مهم نحوه حل آنها است که به نظر میرسد سبکهای مقابله با عوامل تنشزا با آن رابطه دارد. در نتیجه، هدف این پژوهش پیشبینی حل مساله اجتماعی بر اساس سبکهای مقابله با عوامل تنشزا در د چکیده کامل
همه افراد از جمله دانشجویان در زندگی با مسائل و چالشهای میانفردی بسیاری مواجه میشوند و مهم نحوه حل آنها است که به نظر میرسد سبکهای مقابله با عوامل تنشزا با آن رابطه دارد. در نتیجه، هدف این پژوهش پیشبینی حل مساله اجتماعی بر اساس سبکهای مقابله با عوامل تنشزا در دانشجویان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال تحصیلی 99-1398 بودند. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 220 نفر محاسبه که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش سیاهه تجدیدنظرشده حل مساله اجتماعی (دزوریلا و همکاران، 2002) و پرسشنامه سبکهای مقابله با عوامل تنشزا (اندلر و پارکر، 1990) بودند. دادهها با روشهای ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرمافزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که سبک مسالهمدار با حل مساله انطباقی رابطه مثبت و معنادار و سبکهای هیجانمدار و اجتنابمدار با حل مساله انطباقی رابطه منفی و معنادار و سبک مسالهمدار با حل مساله غیرانطباقی رابطه منفی و معنادار و سبکهای هیجانمدار و اجتنابمدار با حل مساله غیرانطباقی رابطه مثبت و معنادار داشتند (05/0>P). همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه با مدل همزمان نشان داد که سبکهای مقابله با عوامل تنشزا توانستند 68 درصد از تغییرات حل مساله انطباقی و 22 درصد از تغییرات حل مساله غیرانطباقی را تبیین کنند (05/0>P). با توجه نتایج پژوهش حاضر، روانشناسان و مشاوران دانشگاه برای افزایش حل مساله انطباقی و کاهش حل مساله غیرانطباقی در دانشجویان میتوانند زمینه را برای بهبود سبکهای مقابله با عوامل تنشزا فراهم آورند.
پرونده مقاله