همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیز چکیده کامل
همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در شهرستان زهره در جنوب غربی ایران انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل قارچ میکوریزا در دو سطح شامل عدم استفاده (شاهد) و استفاده از گونه Glomus intradiaces و مقادیر بیوچار حاصل از زیست توده گیاهی و ضایعات کشاورزی به عنوان اصلاح‌کننده خاک در سه سطح عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد چهار و هشت تن در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر میکوریزا و بیوچار بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و برخی اجزای عملکرد دانه از جمله تعداد سنبله در متر مربع و دانه در متر مربع معنی‌دار نبود. برهم‌کنش مقادیر متفاوت بیوچار و میکوریزا بر وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبلچه و درصد پروتین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. میزان پروتین دانه (هشت درصد) تعداد سنبلچه در سنبله (11 درصد) و وزن هزار دانه (16 درصد) نسبت به گیاهان شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد. در این تحقیق کاربرد چهار تن در هکتار بیوچار در گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریزا بیشترین میزان عملکرد (23 درصد ) را در مقایسه با شاهد داشت.
پرونده مقاله
ه منظور بررسی اثر سطوح مختلف خاک‌ورزی و بقایا بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گندم، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان ایذه به صورت استریپ پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل خاک‌ورزی در سه سطح (شامل خاک‌ورزی مرس چکیده کامل
ه منظور بررسی اثر سطوح مختلف خاک‌ورزی و بقایا بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گندم، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان ایذه به صورت استریپ پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل خاک‌ورزی در سه سطح (شامل خاک‌ورزی مرسوم، خاک‌ورزی حفاظتی و بدون خاک‌ورزی) به عنوان کرت افقی و بقایای گیاهی در سه سطح(شامل صفر، 30 و 60 درصد بقایای گندم) به عنوان کرت‌های عمودی بودند. نتایج نشان داد که تیمار خاک‌ورزی اثر معنی‌داری بر عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص برداشت، درصد و عملکرد پروتئین داشت. بیشترین عملکرد دانه (با میانگین 5/477 گرم در مترمربع) از تیمار خاک‌ورزی حفاظتی و کمترین(با میانگین 3/340 گرم در مترمربع) از تیمار بدون خاک‌ورزی حاصل شد. هم‌چنین کاربرد بقایای گیاهی به طور معنی‌داری عملکرد و اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد و عملکرد پروتئین را تحت تأثیر قرار داد. بیشترین عملکرد دانه (با میانگین 7/480 گرم در مترمربع) در روش خاک‌ورزی حفاظتی با کاربرد 30 درصد بقایا در سطح خاک به‌‌دست آمد. بر اساس نتایج حاصله و با توجه به تأثیرات مثبت روش خاک‌ورزی حفاظتی، جهت افزایش محصول گندم کاربرد 30 درصد بقایا در این روش خاک‌ورزی در منطقه ایذه پیشنهاد گردید.
پرونده مقاله
به‌منظور ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص‌های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج، آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل ارقام مختلف برنج شامل: چمپا، عنبوری قرمز و هویزه در کرت اص چکیده کامل
به‌منظور ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص‌های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج، آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل ارقام مختلف برنج شامل: چمپا، عنبوری قرمز و هویزه در کرت اصلی و عوامل کاهنده رشد در چهار سطح شاهد (بدون برش)، مصرف نیم لیتر مداکس تاپ در 45 روز پس از کاشت، برش 65 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی‌متر و برش 85 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی‌متر در کرت فرعی بود. نتایج نشان داد تفاوت بین سطوح عوامل کاهنده رشد ازنظر ارتفاع ساقه، تعداد خوشه، تعداد دانه پوک و عملکرد شلتوک در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی‌دار بود. تفاوت بین ارقام ازنظر تعداد دانه پوک در خوشه در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی‌دار شد. بیشترین تعداد دانه پوک در خوشه در شاهد و کمترین آن دربرش 65 روز پس از کاشت حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به کاربرد مداکس تاپ (با میانگین 7/4 تن در هکتار) و کمترین آن (با میانگین 19/3 تن در هکتار) به برش 85 روز پس از کاشت متعلق بود. بنابراین می‌توان با برش 65 روز پس از کاشت و کاربرد مداکس تاپ و استفاده از رقم هویزه به نتایج مطلوب در شرایط آب و هوایی خوزستان رسید.
پرونده مقاله
