• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - برهمکنش تاریخ کاشت و رقم بر صفات زراعی و وقوع بیماری بلاست در کشت مجدد برنج (Oryza sativa L.)
        الهیار فلاح1 علیرضا نبی‌پور2 عبدالرضا رنجبر3
        طی سال‌های اخیر، سیستم دوبارکشت برنج در سال، یا اصطلاحا کشت مجدد، در حوضه آبریز هراز گسترش یافته است. جهت تعیین اثر برهمکنش رقم و تاریخ کاشت بر شاخص‎های رشد، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد بیماری بلاست در ارقام برنج طارم محلی، بینام و کوهسار در کشت مجدد، یک آزمایش مزرع چکیده کامل
        طی سال‌های اخیر، سیستم دوبارکشت برنج در سال، یا اصطلاحا کشت مجدد، در حوضه آبریز هراز گسترش یافته است. جهت تعیین اثر برهمکنش رقم و تاریخ کاشت بر شاخص‎های رشد، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد بیماری بلاست در ارقام برنج طارم محلی، بینام و کوهسار در کشت مجدد، یک آزمایش مزرعه‎ای در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران (آمل) در سال‎های زراعی 1394 و 1396 اجرا شد. در این آزمایش که به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد، تاریخ نشاکاری در سه سطح دو، 12 و 22 مرداد ماه به عنوان پلات اصلی و ارقام طارم محلی، بینام و کوهسار به عنوان پلات فرعی بودند. ابعاد کرت‌ها سه×چهار متر، فاصله کاشت 20×20 سانتی‎متر و در هر کپه دو الی سه گیاهچه نشا گردید. صفات زراعی در سه مرحله رشدی حداکثر پنجه‌زنی، گلدهی و رسیدن فیزیولوژیکی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته متاثر از تاریخ کاشت نبود، ولی تعداد خوشه در کپه در تاریخ کاشت سوم بیشتر بود. قرائت کلروفیل‎متر متاثر از رقم بود و رقم کوهسار بیشترین مقدار را در هر سه تاریخ کاشت داشت. بیشترین سرعت رشد محصول و جذب خالص در تاریخ کاشت سوم برای رقم کوهسار در مرحله گلدهی حاصل شد. بیشترین عملکرد در تاریخ کاشت دوم و برای ارقام بینام و کوهسار حاصل شد. افزایش عملکرد رقم کوهسار ناشی از وزن هزار دانه بالاتر و شاخص برداشت بیشتر نسبت به رقم طارم محلی بود. بنابراین بهترین تاریخ کاشت برای کشت مجدد برنج در حوضه آبریز هراز، دو تا 12 مرداد ماه پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تاثیر پرایمینگ بذر و مدیریت علف‌های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea mayz L.)
        امین الله پودینه1 حسن مکاریان2* حمید عباس دخت2، مهدی برادران فیروزآبادی2 عباس نصیری دهسرخی3
        به منظور بررسی تاثیر مدیریت تلفیقی کنترل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (سینگل کراس 704)، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: وجین در چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر مدیریت تلفیقی کنترل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (سینگل کراس 704)، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: وجین در کل فصل رشد، عدم وجین در کل فصل رشد، علف‌کش نیکوسولفورون با مقدار توصیه شده (80 گرم ماده موثره در هکتار)، هیدروپرایم+علف‌کش نیکوسولفورون با مقدار کاهش یافته (40 گرم ماده موثره در هکتار)، هیدروپرایم+یکبار وجین شش هفته پس از سبز شدن، هیدروپرایم، هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف کش کاهش یافته، پرایم با اسید‌سالیسیلیک، پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین، پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف‌کش کاهش‌یافته، هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین بودند. نتایج نشان داد که تراکم و زیست توده خشک علف‌های هرز در تیمارهای پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف کش کاهش یافته و نیز هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین شش هفته پس از سبز شدن، تفاوت معنی داری با کاربرد مقدار توصیه شده علف‌کش نیکوسولفورون نداشتند. همچنین، تیمار هیدروپرایم+علف کش کاهش یافته باعث افزایش معنی دار عملکرد بیولوژیک به میزان 25 و 45 درصد به ترتیب نسبت به تیمارهای مقدار توصیه شده علف کش و شاهد آلوده به علف‌هرز گردید. عملکرد دانه نیز به میزان 3/45 درصد در تیمارهای هیدروپرایم+مقدار کاهش یافته علف کش و پرایم با اسید سالیسیلیک+مقدار کاهش یافته علف کش نسبت به تیمار عدم وجین افزایش یافت. بر اساس نتایج این آزمایش تلفیق پرایمینگ بذر با مقدار کاهش یافته نیکوسولفورون و یا پرایمینگ با یکبار وجین، می تواند درکنترل مطلوب علف های‌هرز و افزایش عملکرد ذرت موثر بوده و سبب کاهش مصرف علف کش گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - مقایسه کود اوره با کود اوره پوشش‌دار گوگردی بر عملکرد کمی و کیفی برنج (Oryza sativa L.) تحت تأثیر مقادیر مختلف سیلیس
        لیلا کعیان حسینی1 مانی مجدم2* تیمور بابایی‌نژاد3
        به منظور بررسی مقایسه کود شیمیایی اوره با کود اوره پوشش دار گوگردی بر عملکرد کمی و کیفی برنج رقم عنبر نجفی تحت تأثیر مقادیر مختلف سیلیس، آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان شادگان به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. چکیده کامل
        به منظور بررسی مقایسه کود شیمیایی اوره با کود اوره پوشش دار گوگردی بر عملکرد کمی و کیفی برنج رقم عنبر نجفی تحت تأثیر مقادیر مختلف سیلیس، آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان شادگان به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو منبع کود اوره ساده (250 کیلوگرم نیتروژن خالص) و کود اوره با پوشش گوگردی (250 کیلوگرم نیتروژن خالص) در کرت های اصلی و مقادیر سیلیسدر چهار سطح یک در هزار، دو در هزار، سه در هزار و چهار در هزاردر کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد که کود اوره و سیلیس به طور معنی داری عملکرد دانه، تعداد خوشه در مترمربع، وزن هزار دانه و میزان پروتئین را تحت تأثیر قرار دادند. کود اوره با پوشش گوگردی به طور مؤثری عملکرد دانه را نسبت به کود اوره معمولی به میزان 22/23 درصد افزایش داد. همچنین برهمکنش کود اوره و سیلیس بر تمامی صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (41/290 گرم در مترمربع) از تیمار کود اوره با پوشش گوگردی و محلول پاشی دو در هزار سیلیسبدست آمد. بیشترین میزان پروتئین دانه (4/10 درصد) از تیمار کود اوره با پوشش گوگردی به همراه محلول پاشی دو در هزار سیلیس حاصل شد. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده مقادیر دو در هزار سیلیس و کود اوره با پوشش گوگرددار به علت افزایش پروتئینو عملکرد دانه به عنوان تیمار مناسب در منطقه مورد مطالعه معرفی می گردند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - واکنش بیوشیمیایی هیبرید‌های مختلف ذرت به مصرف تلفیقی کود زیستی و شیمیایی پتاسیم تحت تنش خشکی در شرایط آب و هوایی دهلران
        محمد صادق آزادی1،‌2 علیرضا شکوه‌فر2* مانی مجدم2، شهرام لک2 مجتبی علوی‌فاضل2
        این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد کود های شیمیایی و زیستی پتاسیم بر ویژگی های بیوشیمیایی و عملکرد دانه هیبرید های ذرت در شرایط تنش خشکی، طی سال های زراعی 1394 و 1395 در شهرستان دهلران انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چکیده کامل
        این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد کود های شیمیایی و زیستی پتاسیم بر ویژگی های بیوشیمیایی و عملکرد دانه هیبرید های ذرت در شرایط تنش خشکی، طی سال های زراعی 1394 و 1395 در شهرستان دهلران انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی شامل تنش در سه سطح، آبیاری مطلوب، قطع یک دوره آبیاری در مرحله 12 برگی و قطع آبیاری در مرحله ظهور گل تاجی، عامل فرعی شامل کود پتاسیم در سه سطح، 100 درصد کود سولفات پتاسیم، 70 درصد سولفات پتاسیم + 30 درصد پتابارور دو، 50 درصد سولفات پتاسیم + 50 درصد پتابارور دو و عامل فرعی فرعی شامل سه هیبرید ذرت، AS71، NS640 و CORDONA بودند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که برهمکنش سال، تنش خشکی، مصرف کود و هیبرید ذرت بر محتوای کلروفیل، میزان پرولین و پروتین دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. همچنین برهمکنش تنش خشکی، کود و هیبرید ذرت بر آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، پتاسیم دانه و عملکرد دانه نیز معنی دار شد. مصرف تلفیقی کود شیمیایی و زیستی پتاسیم با تعدیل اثرات تنش خشکی تأثیر مثبتی بر ویژگی های بیوشیمایی و عملکرد دانه ذرت داشتند. بر اساس نتایج برهمکنش تیمارها، بیشترین عملکرد دانه (12230 کیلوگرم در هکتار) در تیمار 50 درصد کود پتاسیم + 50 درصد کود پتا بارور دو در هیبرید AS71و تحت شرایط مطلوب آبیاری یافت شد و کمترین عملکرد دانه (4616 کیلوگرم در هکتار) در هیبرید NS640و مصرف 100 درصد کود شیمیایی و تنش در مرحله ظهور گل تاجی مشاهده شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - اثر زمان برداشت برخصوصیات جوانه‌زنی و برخی ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی ارقام مختلف گندم
        مرضیه شاکریان1 مجتبی علوی‌فاضل2* مانی مجدم3
        به منظور بررسی اثر زمان برداشت بر جوانه زنی و برخی ویژگی های آنتی اکسیدانی ارقام مختلف گندم، این تحقیق در سال زراعی 95-1394 در شهرستان ایذه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل زمان برداشت در دو سطح برداشت در مرحله خمیر چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر زمان برداشت بر جوانه زنی و برخی ویژگی های آنتی اکسیدانی ارقام مختلف گندم، این تحقیق در سال زراعی 95-1394 در شهرستان ایذه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل زمان برداشت در دو سطح برداشت در مرحله خمیری سخت دانه و برداشت در مرحله رسیدگی دانه و ارقام گندم نان و دوروم در شش سطح ناتاشا، افلاک، چمران، دهدشت، بهرنگ و کرخه بود. نتایج نشان داد بیشترین میزان ترکیبات آنتی اکسیدان دانه از قبیل پلی فنول و فلاونوئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی به رقم چمران و برداشت در مرحله رسیدگی دانه تعلق داشت. کمترین ترکیبات آنتی اکسیدان نیز از ارقام افلاک و کرخه در مرحله خمیری سخت دانه بدست آمد.هم چنین زمان برداشت به طور معنی داری درصد جوانه زنی و طول گیاهچه ارقام مختلف گندم را تحت تأثیر قرار داد.درصد جوانه زنی با تسریع در برداشت دانه به طور معنی‌داری کاهش یافت. در برهمکنش زمان برداشت و رقم بیشترین درصد جوانه زنی بذر با میانگین 99 درصد به رقم چمران و دهدشت و برداشت در مرحله رسیدگی دانه مربوط بود. کاهش درصد جوانه زنی و به دنبال آن کاهش طول گیاهچه با تسریع در برداشت دانه در مرحله خمیری سخت شدن دانه منجر به کاهش بنیه بذر شد. به طور کلی حداکثر ویژگی های جوانه زنی و برداشت آنتی اکسیدان از برداشت در مرحله رسیدگی کامل دانه بدست آمد. رقم چمران نیز در مقایسه با سایر ارقام برتری معنی داری از لحاظ صفات مورد بررسی نشان داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - اثر دور آبیاری، کود دامی و ورمی‏کمپوست بر ویژگی‏های رویشی و عملکرد به‏لیمو (Lippia citriodora L.)
        زهرا شادکام1 فرهاد مهاجری2*
        برای مطالعه برهمکنش دور آبیاری با کودهای دامی و ورمی کمپوست و اثر آن بر ویژگی های رویشی و عملکرد به لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی کاملاٌ تصادفی با سه تکرار در سال 1396-1395 انجام گردید. فاکتور اول شامل دور آبیاری در چهار سطح (آبیاری پس ازدو روز، چها چکیده کامل
        برای مطالعه برهمکنش دور آبیاری با کودهای دامی و ورمی کمپوست و اثر آن بر ویژگی های رویشی و عملکرد به لیمو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی کاملاٌ تصادفی با سه تکرار در سال 1396-1395 انجام گردید. فاکتور اول شامل دور آبیاری در چهار سطح (آبیاری پس ازدو روز، چهار روز، شش روز و هشت روز) و فاکتور دوم استفاده از ترکیبات کود دامی و ورمی کمپوست در چهار سطح (پنج درصد وزنی خاک گلدان کود دامی، دو و نیم درصد وزنی خاک گلدان کود دامی + دو و نیم درصد وزنی خاک گلدان کود ورمی کمپوست، پنج درصد وزنی خاک گلدان کود ورمی کمپوست و شاهد) بودند. نتایج نشان دادند کهبیشترین ارتفاع، تعداد برگ، وزن تر و خشک به لیمو در تلفیق کود دامی + کود ورمی کمپوست بود، هرچند که بین سطوح مختلف ترکیبات کود آلی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.افزایش دور آبیاری سبب کاهش محتوای نسبی آب برگ و شاخص کلروفیل در گیاه به لیمو گردید.کمترین نشت یونی برگ در تیمار کود ورمی کمپوست و دامی وبیشترین میزان مالون‌دی‌آلدهید در تیمار شاهد به دست آمد.نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش دور آبیاری، بر گیاه به لیمو تأثیر منفی وارد می شود که در نهایت باعث کاهش تولید عملکرد بیولوژیک گردید. هم چنین استفاده از کود ورمی کمپوست و کود دامی چه به صورت تلفیقی و چه به صورت تکی سبب افزایش رشد و بهبود خصوصیات رویشی گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - تاثیر فرسودگی تسریع شده و شوری بر جوانه‌زنی بذور علف‌های‌هرز پنیرک (Malva neglecta)، سوروف (Echinochloa crus-galli) و قیاق (Sorghum halepense) در شرایط آزمایشگاهی
        عین اله حسامی
        علف‌های هرزپنیرک، سوروف و قیاق ازگونه هایعلف هرزمسئله سازوسمجدرمزارع گندم،نیشکر، برنج، ذرت،صیفی جاتوباغات شمالخوزستانهستند. به منظور تعیین اثرات تنش شوری و تنش رطوبتی در شرایط فرسودگی و بدون فرسودگی بر قابلیت جوانه‌زنی بذر و سبز شدن این علف های هرز، آزمایشی در آزمایشگاه چکیده کامل
        علف‌های هرزپنیرک، سوروف و قیاق ازگونه هایعلف هرزمسئله سازوسمجدرمزارع گندم،نیشکر، برنج، ذرت،صیفی جاتوباغات شمالخوزستانهستند. به منظور تعیین اثرات تنش شوری و تنش رطوبتی در شرایط فرسودگی و بدون فرسودگی بر قابلیت جوانه‌زنی بذر و سبز شدن این علف های هرز، آزمایشی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1392 بهصورتفاکتوریلدرقالبطرحکاملاًتصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. در شرایط آزمایشگاهی عامل اول شامل بذور علف های هرز پنیرک، سوروف و قیاق، عامل دوم تیمارهای فرسودگی شامل: شاهد (بدون فرسودگی) و روزهای فرسودگی (سه، پنج و هفت روز) و عامل سوم تیمارهای شوری (چهار، هشت و 12 دسی زیمنس بر متر و شاهد شوری 7/0دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایجحاصلازتجزیهواریانسداده هایآزمایشنشاندادکه بینتیمارهایموردمطالعهازنظرکلیهصفاتارزیابیشده(درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص یکنواختی جوانه زنی، وزن خشک گیاهچه، شاخص ویگور) تفاوتبسیارمعنی داریدرسطحاحتمالیکدرصدوجودداشت.بذور علف هرز پنیرک در صفات مربوط به جوانه زنی موفق تر از دو علف هرز دیگر عمل کرده و بذور علف هرز سوروف نیز در صفات مربوط به استقرار واکنش بهتری نسبت به فرسودگی داشته است. بذور علف هرز قیاق نسبت به دو علف هرز دیگر بیش‌ترین حساسیت را نسبت به تیمار آزمون پیری تسریع شده نشان داد. بنابراین فرسودگی و تنش شوری، باعث کاهش کلیه صفات مورد بررسی در علف های هرز مذکور شدند. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که فرسودگی بذور تحت شرایط تنش های شوری باعث کاهش خصوصیات جوانه‌زنی و استقرار گیاهچه علف‌های هرز مورد آزمایش می شود. پرونده مقاله