به منظور بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان، این آزمایش بصورت فاکتوریل درقالبطرح آماریبلوک هایکاملتصادفیبا سهتکراردر مزرعه ای واقع در شهرستان ایذه در سال زراعی 1396 اجراشد.تیمارهای آزمایش شامل کود فسفره در چهار سط چکیده کامل
به منظور بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان، این آزمایش بصورت فاکتوریل درقالبطرح آماریبلوک هایکاملتصادفیبا سهتکراردر مزرعه ای واقع در شهرستان ایذه در سال زراعی 1396 اجراشد.تیمارهای آزمایش شامل کود فسفره در چهار سطح (تماماً کود سوپر فسفات تریپل به صورت پایه، 70 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2، 40 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2، تماماً از طریق کود زیستی فسفاته بارور-2) و کود نیتروژن در سه سطح (تماماً از طریق کود اوره، 70 درصد کود اوره به اضافه ازتوباکتر، 40 درصد کود اوره به اضافه ازتوباکتر) بودند. نتایج نشان داد که اثر کود بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن باعث افزایش معنی دار وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن شد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار کودی70 درصد سوپرفسفات به اضافه بارور-2 و کود 70 درصد اوره به اضافه ازتوباکتر به ترتیب با 3170 و 2736 کیلوگرم در هکتار بود. کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار کود زیستی بارور-2 و 40 درصد اوره به همراه ازتوباکتر به ترتیب با 2173 و 2506 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به این نتایج کاربرد 70 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2 و کود 70 درصد اوره به اضافه ازتوباکتر نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی در آفتابگردان شده و در منطقه نیز قابل توصیه می باشد.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی تحمل خشکی هیبریدهای ذرت، آزمایشی در بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی (شرایط تنش و شرایط نرمال) و فاکتور فرعی شامل نه هیبرید ذرت بود. نتا چکیده کامل
بهمنظور بررسی تحمل خشکی هیبریدهای ذرت، آزمایشی در بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی (شرایط تنش و شرایط نرمال) و فاکتور فرعی شامل نه هیبرید ذرت بود. نتایج تجزیه واریانس نشاندهندۀ واکنش متفاوت هیبرید های موردمطالعه برای عملکرد دانه و امکان انتخاب هیبریدها بر اساس عملکرد است. مقایسه مقادیر عددی و رتبه هر هیبرید بر اساس شاخص های تحمل خشکی مبتنی بر عملکرد دانه نشان داد که هیبریدهای شماره یک، سه، هفت و هشت بهعنوان هیبریدهای متحمل خشکی شناسایی گردیدند. نتایج همبستگی میان شاخصهای تحمل خشکی و عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش نشان داد که شاخصهای STI، MP، GMP، HAR، SSPI، K1STI، K2STI و YI دارای همبستگی مثبت معنی دار با Yp و Ys بوده و برای انتخاب هیبریدهای با عملکرد بالا در هر دو شرایط مناسب هستند. ترسیم بای پلات گابریل بر اساس تجزیه به مؤلفه های اصلی انجام گرفت. بر اساس این تجزیه دو مؤلفه اول حدود 98 درصد از تغییرات داده ها را توجیه نمودند. نتایج نشان داد که هیبریدهای موردمطالعه در دو ناحیه پتانسیل عملکرد بالا و ناحیه پتانسیل عملکرد ضعیف قرار گرفتند، بهطوریکه هیبریدهای شماره یک، سه، هفت و هشت با قرارگرفتن در مجاورت بردارهای تحمل به تنش خشکی بهعنوان هیبریدهای برتر شناسایی شدند. تجزیه خوشه ای بر اساس شاخص های برتر هیبریدهای مورد مطالعه را در دو گروه کلی تفکیک کرد که این نتایج با نتایج حاصل از ترسیم بای پلات گابریل مطابقت کامل نشان داد.
پرونده مقاله
در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژهای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصلخیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تأثیر توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرتهای خرد شد چکیده کامل
در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژهای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصلخیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تأثیر توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در رامهرمز در سال زراعی 96-1395 اجرا گردید. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی فسفر در چهار سطح (عدم کاربرد کود فسفر، کود زیستی بارور2، کود زیستی بارور2+150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفاتتریپل و 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفاتتریپل) در کرتهای اصلی و تیمار محلولپاشی عناصر ریزمغذی (روی، آهن و منگنز) در سه سطح عدم محلولپاشی، محلولپاشی دو در هزار، محلولپاشی چهار در هزار به کرتهای فرعی تعلق گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تأثیر تیمارهای کاربرد توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر صفات اندازهگیری شده معنی‎دار بود. نتایج نشان داد تیمار بارور2+150 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل حداکثر مقدار طول پدانکل (46/9 سانتیمتر)، طول ریشک (95/11 سانتیمتر)، شاخص سطح برگ (5/4)، شاخص کلروفیل (26/40) و روز تا رسیدگی (185 روز) را به خود اختصاص داد، همچنین مقایسه میانگین محلول پاشی عناصر ریزمغذی نشان داد غلظت چهار در هزار بیشترین مقدار صفات نامبرده را کسب کرد. طبق نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تیمار‎ها، بیشترین عملکرد دانه (1/400 گرم در مترمربع) و وزن سنبله اصلی (89/2 گرم) به تیمار کود زیستی بارور2 + 150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفاتتریپل و محلول پاشی عناصر ریز مغذی با غلظت چهار در هزار تعلق داشت، لذا تیمار فوق قابل توصیه به کشاورزان می باشد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف کود اوره و فیلتر کیک نیشکر بر عملکرد گندم تحقیقی در سال 1393 به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی نیشکر هفت تپه اجرا شد. کود فیلتر کیک نیشکر در چهار سطح، بدون فیلتر کیک (T1)، 20 تن در هکتا چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف کود اوره و فیلتر کیک نیشکر بر عملکرد گندم تحقیقی در سال 1393 به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی نیشکر هفت تپه اجرا شد. کود فیلتر کیک نیشکر در چهار سطح، بدون فیلتر کیک (T1)، 20 تن در هکتار (T2)، 40 تن در هکتار (T3) و 60 تن در هکتار (T4) به عنوان فاکتور اصلی و کود اوره در سه سطح بدون کود (N1)، 100 کیلوگرم در هکتار (N2) و 200 کیلوگرم در هکتار (N3) بعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فیلترکیک و اوره به ترتیب در سطح پنج درصد و یک درصد بر تمامی صفات مورد مطالعه بجز وزن هزار دانه معنیدار بود. اثر برهمکنش تیمارها بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم معنیدار نبود. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد که افزایش فیلترکیک به خاک باعث افزایش معنیدار ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت گردید. تیمار 60 تن فیلترکیک در هکتار عملکرد دانه را حدود 6/137 گرم در مترمربع معادل 2/21 درصد نسبت به تیمار بدون کاربرد کود افزایش داد. با کاربرد اوره، صفات اندازهگیری شده نسبت به شاهد بطور معنیداری افزایش یافت. کاربرد کود اوره به میزان 200 و 100 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه را به ترتیب 5/228 و 3/201 گرم در مترمربع معادل 6/33 و 6/32 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. بطور کلی نتایج نشان داد که افزایش مصرف کودهای اوره و آلی هر کدام باعث افزایش معنیدارصفات رشدی و عملکردی شده است و بهترین تیمار برای کودهای شیمیایی و آلی به ترتیب 200 کیلوگرم در هکتار و60 تن فیلترکیک در هکتار توصیه میگردد.
پرونده مقاله
این تحقیق به منظور بررسی واکنش پنج رقم کلزا (اپرا، فورنکس، اکامر، کنسول و اورینت) در چهار سطح شوری (0، 40، 80 و 120 میلی مول NaCl) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در بالاترین سطح تنش شوری بیشترین و کمترین وزن چکیده کامل
این تحقیق به منظور بررسی واکنش پنج رقم کلزا (اپرا، فورنکس، اکامر، کنسول و اورینت) در چهار سطح شوری (0، 40، 80 و 120 میلی مول NaCl) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در بالاترین سطح تنش شوری بیشترین و کمترین وزن خشک اندام هوایی به ترتیب در ارقام فورنکس (3/3گرم) و اکامر (2/1 گرم) دیده شد. در مرحله دوم مکانیسم پاسخ به تنش شوری در ارقام فورنکس (متحمل به شوری) و اکامر (حساس به تحمل شوری) در چهار سطح شوری (0، 40، 80 و 120 میلی مول NaCl) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد دلیل تحمل شوری رقم فورنکس به ویژه در سطوح بالای شوری، غلظت سدیم و مالون دی آلدهید کمتر و غلظت بیشتر پتاسیم و فعالیت آنزیم پراکسیداز در مقایسه با رقم اکامر بود. نتایج نشان داد کاهش جذب سدیم و افزایش جذب پتاسیم و همچنین نسبت پتاسیم به سدیم بیشتر در کنار فعالیت آنزیم پراکسیداز در تحمل شوری ارقام کلزا نقش به سزایی داشت.
پرونده مقاله
به منظور بررسی مدیریت علفهایهرز، در کنترل علفهایهرز چغندرقند در سطوح مختلف اوره با پوشش گوگردی بر عملکرد و خصوصیات کیفی چغندرقند، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در شهرستان شوشتر به صـورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارها چکیده کامل
به منظور بررسی مدیریت علفهایهرز، در کنترل علفهایهرز چغندرقند در سطوح مختلف اوره با پوشش گوگردی بر عملکرد و خصوصیات کیفی چغندرقند، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در شهرستان شوشتر به صـورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح مختلف اوره با پوشش گوگردی (0، 150، 180 و 250 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و استفاده از ترکیب علف کشهای علفکش فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت (3 لیتر در هکتار) و کلوپیرالید (500میلی لیتر در هکتار) و استفاده از ترکیب علف کشهای علف کش فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت (3 لیتر در هکتار) و متامیترون (5 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی میباشد. نتایج نشان داد وزن خشک علف های هرز تحت تأثیر مقادیر مختلف اوره با پوشش گوگردی قرار گرفت و با افزایش اوره با پوشش گوگردی باعـث افزایش وزنخشک علفهایهرز شد، بهطوریکه بالاترین آن در کاربرد بیشترین میزان اوره با پوشش گوگردی در هکتار به همراه عـدم وجـین علفهایهرز به مقدار 237 گرم در هر مترمربع حاصل شد. همچنین در تیمارهای اثر برهمکنش کود و روش کنترل علف هرز، بیشترین عملکرد ماده خشک چغندرقند به میزان 13421کیلوگرم، مربوط به تیمار وجین کامل و بیشترین میزان کاربردی اوره با پوشش گوگردی است. بالاترین عملکرد ریشه چغندرقند به مقدار 57004 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار کنترل علفهایهرز و کاربرد بیشترین میزان اوره با پوشش گوگردی بود. در بین تیمارهای کنترل شیمیایی علفهایهرز، بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند به میزان 46711 کیلوگرم در هکتار در تیمار علف کش متامیترون + علف کش فنمدیفام + دسمدیفام+ اتوفاموزیت و کاربرد بیشترین میزان اوره با پوشش گوگردی در هکتار بدست آمد. همچنین بالاترین درصد قند خالص در تیمار عدم کاربرد اوره با پوشش گوگردی به همراه عدم کنترل علفهای هرز به ترتیب به مقدار 6/18 و 30/20 درصد بدست آمد. به طور کلی می توان گفت کود اوره با پوشش گوگردی با کاربرد علف کش های فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفاموزیت+ متامیترون موجب عملکرد بهینه چغندرقند می گردد.
پرونده مقاله
تنش شوری از عوامل محدود کننده رشد در تولیدات کشاورزی است. به منظور تعیین مؤثرترین صفات بر عملکرد سویا در سطوح مختلف تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه تکرار در سال زراعی 1395 در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. تیمارها شامل چهار ژنوتیپ سویا چکیده کامل
تنش شوری از عوامل محدود کننده رشد در تولیدات کشاورزی است. به منظور تعیین مؤثرترین صفات بر عملکرد سویا در سطوح مختلف تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه تکرار در سال زراعی 1395 در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. تیمارها شامل چهار ژنوتیپ سویا (هیل، دیر، فورد و ویلیامز)، سه سطح گوگرد (شاهد، پنج و 10 گرم گوگرد پودری) و سه سطح شوری (شاهد، چهار و هشت دسیزیمنس بر متر) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده گوگرد، ژنوتیپ، شوری و برهمکنش گوگرد و شوری در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. بررسی ضرایب همبستگی بین صفات مورد مطالعه نشان داد که همبستگی مثبت و معنیداری بین عملکرد دانه با تمامی صفات مورد بررسی به جز نسبت سدیم بر پتاسیم وجود داشت. با انجام تجزیه رگرسیون گامبهگام در تیمار شاهد صفت میزان گوگرد، در شوری چهار دسیزیمنس بر متر صفات درصد سدیم، وزن تر بخش هوایی و درصد پروتئین دانه و در شوری هشت دسیزیمنس بر متر صفت تعداد دانه در بوته وارد مدل شدند. در تجزیه علیت عملکرد دانه، بیشترین آثار مستقیم مثبت مربوط به میزان گوگرد در سطح شاهد، یون سدیم در سطح دوم شوری و تعداد دانه در بوته در سطح سوم شوری بود. نتایج این بررسی نشان داد که صفات میزان گوگرد، درصد سدیم، وزن تر بخش هوایی و درصد پروتئین از معیارهای مرتبط با عملکرد دانه میباشند که میتوانند به عنوان معیار انتخاب غیرمستقیم در بهبود ژنتیکی عملکرد در برنامههای اصلاحی تنش شوری استفاده شوند.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسیتأثیر تراکم کاشت و رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد علوفه ارزن مرواریدی دراهواز آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان اهواز اجرا گردید. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش رژیم آبیاری در سه سطح چکیده کامل
بهمنظور بررسیتأثیر تراکم کاشت و رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد علوفه ارزن مرواریدی دراهواز آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان اهواز اجرا گردید. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش رژیم آبیاری در سه سطح (90، 120 و 150 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) بهعنوان عامل اصلی و تراکم بوته در چهار سطح (20، 30، 40 و 50 بوته در مترمربع) بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تیمار رژیم آبیاری بر وزنتر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، ارتفاع بوته، قطر ساقهو غلظت کلروفیل a و b در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. عامل تراکم بوته نیز بر وزنتر و خشک برگ، وزنتر و خشک ساقه و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. برهمکنش رژیم آبیاری و تراکم بوته بر وزنتر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، ارتفاع بوته و قطر ساقه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بهطور کلی با توجه به نتایج بدست آمده می توان عنوان کرد که با افزایش شدت تنش خشکی تمام صفات مورد بررسی کاهش یافتند. لذا با در نظرگیری شرایط محیطی منطقه آزمایش انجام آبیاری پس از90 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر تیمار مناسب تری میباشد. همچنین در بین تراکمهای مورد بررسی، تراکم 50 بوته در مترمربع نیز بیشترین عملکرد بیولوژیک علوفه ای کل ارزن را به خود اختصاص داد. بهعنوان نتیجه نهایی بهترین تیمار به دست آمده استفاده از تراکم 50 بوته بر مترمربع و انجام آبیاری پس از 90 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر اعلام و تعیین شد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی دو نوع بذرکار برای کشت کلزا، آزمایشی با استفاده از کرت های نواریدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر به اجرا درآمد. کرت نواری عمودی برای عامل اول یعنی نوع ماشین بذرکار در دو سطح چکیده کامل
به منظور بررسی دو نوع بذرکار برای کشت کلزا، آزمایشی با استفاده از کرت های نواریدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر به اجرا درآمد. کرت نواری عمودی برای عامل اول یعنی نوع ماشین بذرکار در دو سطح :a1 ریز دانه کار نیوماتیکی گاسپاردو مدل 5V، a2: بذرکار مکانیکی برزگر همدان (خطی کار)، کرت نواری افقی برای عامل دوم یعنی سرعت پیشروی در دو سطح 1:b سرعت 4 کیلومتر بر ساعت و :b2 سرعت 6 کیلومتر بر ساعت. پارامترهای اندازه گیری شامل: درصد شکستگی، عمق کاشت، یکنواختی توزیع و ریزش بذر، درصد سبز شدن بذر و ظرفیت مزرعه ای بود. نتایج نشان داد که ریز دانه کار نیوماتیکی گاسپاردو در پنج پارامتر مطالعه شده در این طرح نسبت به بذرکار مکانیکی برزگر همدان برتری معنی دار در سطح 5% دارد. ریزدانه کار نیوماتیکی نسبت به بذرکار مکانیکی برزگر موجب کاهش درصد شکستگی به میزان 83/3 % و افزایش ضریب یکنواختی عمق کاشت به میزان 4/11 %، ضریب یکنواختی فواصل طولی بذر به میزان 3/39 %، درصد سبز به میزان 2/24 % و ظرفیت مزرعه ای به میزان 38/0 هکتار در ساعت گردید. افزایش سرعت پیشروی تاثیر معنی داری بر پارامترهای درصد شکستگی، ضریب یکنواختی عمق کاشت و ضریب یکنواختی فواصل طولی بذر نداشت، ولی موجب کاهش معنی دار درصد سبز و افزایش معنی دار ظرفیت مزرعه ای شد.
پرونده مقاله