سرعت و درصد جوانه‌زنی بالا در خاک‎های شور مورد توجه است. از این رو به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار هورمون سالسیلیک اسید، جیبرلیک اسید و آبسزیک اسید بر جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه کلزا هایولا 401 در شرایط تنش شوری سه آزمایش به صورت مستقل، به صورت فاکتوریل با دو عامل، د چکیده کامل
سرعت و درصد جوانه‌زنی بالا در خاک‎های شور مورد توجه است. از این رو به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار هورمون سالسیلیک اسید، جیبرلیک اسید و آبسزیک اسید بر جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه کلزا هایولا 401 در شرایط تنش شوری سه آزمایش به صورت مستقل، به صورت فاکتوریل با دو عامل، در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در آزمایشگاه صورت گرفت. آزمایش اول شامل سطوح مختلف شوری ( 0، 80، 160 و 240 میلی مول در لیتر) و غلظت‌های مختلف هورمون سالسیلیک اسید (0، 5/1، 3 و 5/4 میلی گرم در لیتر) بود. آزمایش دوم و سوم شامل سطوح شوری فوق و غلظت‌های مختلف هورمون جیبرلیک اسید ( 0، 5/0 و 5/1 میلی گرم در لیتر) و آبسزیک اسید (0، 2 ، 4 و 6 میکرو مول در لیتر) بود. نتایج آزمایش نشان داد درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی به طور معنی‌داری با کاربرد سالسیلیک اسید و جیبرلیک اسید در تحت شرایط شور نسبت به عدم کاربرد این دو هورمون، افزایش یافت. آبسزیک اسید باعث کاهش درصد جوانه‌زنی در حدود 12% در سطح دو میلی مول بر لیتر آبسزیک اسید نسبت به تیمار شاهد گردید. غلظت یون‌های سدیم و کلر همراه با افزایش میزان نمک، افزایش یافت. در حالی که غلظت یون پتاسیم در ساقه و ریشه کلزا به میزان زیادی با افزایش نمک، کاهش یافت.به طور کلی تحمل به شوری در بذور تیمار شده با کاربرد سالسیلیک اسید، جیبرلیک اسید و آبسزیک اسید در مقایسه با عدم کاربرد این دو هورمون افزایش یافت.
پرونده مقاله
این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط ب چکیده کامل
این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط به تقسیط کود نیتروژن شامل : T1 = (50% کاشت + 50% ساقه رفتن)، T2 = (33% کاشت + 33% ساقه رفتن + 33% قبل از ظهور سنبله)، T3 = (25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله) و T4 = (25% کاشت + 25% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله + 25% در مرحله شیری) بود. نتایج نشان داد که تفاوت بین سطوح مقادیر مختلف کود نیتروژن از نظر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و میزان انتقال مجدد ماده خشک در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر تقسیط کود نیتروژن بر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و میزان فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و بر کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. همچنین بر همکنش مقدار و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد بیولوژیک، میزان و کارایی انتقال مجدد ماده خشک و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص با 5/5141 کیلوگرم در هکتار و در تقسیط کود در سطح T3 با 4/4592 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین میزان و کارایی فتوسنتز جاری در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و T3 مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج این تحقیق، مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن خالص و تقسیط کود 25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد شده و در منطقه مورد مطالعه نیز قابل توصیه می‌باشد.
پرونده مقاله
به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت در دو رقم سویا، آزمایشی در شهرستان رامهرمز به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه تاریخ کاشت 10 مرداد، 25 مرداد و 10 شهریور در کرت‌های اصلی و دو رقم سویا شامل 504 چکیده کامل
به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت در دو رقم سویا، آزمایشی در شهرستان رامهرمز به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه تاریخ کاشت 10 مرداد، 25 مرداد و 10 شهریور در کرت‌های اصلی و دو رقم سویا شامل 504 و سالند در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. تجزیه آماری صفات اندازه‌گیری شده نشان داد که تاریخ کاشت اثر معنی‌داری بر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، تعداد بوته در متر مربع، شاخص برداشت و درصد پروتئین دانه داشت. اثر رقم بر صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد بوته در متر مربع، وزن کل ماده خشک، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی‌دار شد. رقم سالند در تاریخ کاشت دوم بالاترین وزن هزار دانه را با میانگین 2/148 گرم و در تاریخ کاشت سوم کمترین وزن هزار دانه را با میانگین 8/103 گرم را به دست آورد. درصد روغن دانه در هیچ کدام از صفات معنی‌دار نشد . درصد پروتئین دانه تحت تاثیر تیمار تاریخ کاشت قرار گرفت و در تاریخ کاشت سوم کاهش آن معنی‌دار شد. وزن هزار دانه با درصد پروتئین دانه همبستگی مثبت معنی‌دار در سطح یک درصد داشت . در نهایت بر اساس یافته‌های این تحقیق، می‌توان رقم سالند را برای تاریخ کاشت 25 مرداد و رقم 504 را برای تاریخ کاشت 10 مرداد و 10 شهریور در منطقه مورد مطالعه توصیه نمود.
پرونده مقاله
