هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در دانشآموزان دبیرستانی با سطوح شادکامی بالا و پایین بود. روش پژوهش این مطالعه از نوع علی– مقایسهای میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دبیرستانی شهر مهاباد بود، بدین منظور به چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در دانشآموزان دبیرستانی با سطوح شادکامی بالا و پایین بود. روش پژوهش این مطالعه از نوع علی– مقایسهای میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دبیرستانی شهر مهاباد بود، بدین منظور به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای و بر اساس جدول مورگان، 313 دانشآموز از بین دبیرستانهای متوسطه پسرانه شهر مهاباد انتخاب شدند. پس از جلب رضایت دانشآموزان از آنان خواسته شد پرسشنامههای شادکامی آکسفورد، سرسختی روانشناختی لانگ و گولت، خود کارآمدی شرر و اضطراب اجتماعی کانور را تکمیل کنند. دادهها با استفاده از روشهای آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تی گروههای مستقل در 2 گروه شادکامی بالا و پایین تحلیل شد. یافتهها نشان داد بین دانشآموزان دارای شادکامی بالا و پایین، از لحاظ میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی(مؤلفه ی ناراحتی فیزیولوژیک) و سرسختی روان شناختی(مؤلفه ی کنترل) تفاوت معنادار وجود دارد. بین آزمودنیهای دارای شادکامی بالا، از لحاظ سرسختی روان شناختی (مؤلفهی کنترل) تفاوت بیشتری را نسبت به گروه دارای شادکامی پایین گزارش میکنند همچنین اضطراب اجتماعی کمتری را نسبت به گروه دارای شادکامی پایین نشان میدهند که این تفاوت از نظر آماری معنادار بوده است. در سایر مؤلفهها این تفاوتها معنادار نبودهاند. براساس نتایج می توان گفت شادکامی نقشی تعیین کننده و اثرگذار بر سایر ویژگیها و رفتارها دارد به طوریکه افرادی با شادکامی بالاتر از خودکارآمدی و سرسختی روانشناختی بالاتری برخوردارند؛ و به تبع آن میزان اضطراب اجتماعی در آنان کاهش مییابد
پرونده مقاله
هدف از این تحقیق مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های زندگی تحصیلی و خودتنظیمی انگیزشی بر اضطراب امتحان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه عبارت از کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه نواحی پنج گانه آموزش و چکیده کامل
هدف از این تحقیق مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های زندگی تحصیلی و خودتنظیمی انگیزشی بر اضطراب امتحان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه عبارت از کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه نواحی پنج گانه آموزش و پرورش شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۱۴۰۱ بود. از بین جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد ۷۷ دانشآموز که نمره بیشتری از نمره برش مقیاس اضطراب امتحان داشتند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای اندازهگیری داده ها پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون بود. بسته آموزش مهارت های زندگی تحصیلی در گروه آزمایشی اول و بستة آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش بر روی گروه آزمایشی دوم انجام شد. بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. جهت تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر مهارت های زندگی تحصیلی و راهبرد های خودتنظیمی انگیزش بر اضطراب امتحان (01/0P< ، 67/8 = (48 و 1)F) متفاوت بوده است. می توان نتیجه گرفت که تأثیر راهبردهای خودتنظیمی انگیزش بر اضطراب امتحان بیشتر از آموزش مهارت زندگی تحصیلی بوده است.
پرونده مقاله
هدف کلی از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی و آموزش مهارتهای هیجانی- اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی در دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیه پنج تبریز میباشد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نو چکیده کامل
هدف کلی از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی و آموزش مهارتهای هیجانی- اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی در دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیه پنج تبریز میباشد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان متوسطه دوره اول آموزش و پرورش ناحیه 5 تبریز میباشد از بین کل مدارس ناحیه 5 تعداد 19 مدرسه دارای عملکرد تحصیلی پایین بودند که از آنها به صورت نمونهگیری هدفمند سه مدرسه دارای کمترین میانگین پیشرفت تحصیلی انتخاب و از هر مدرسه 25 نفر دانشآموز بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازهگیری شامل آزمون سر زندگی تحصیلی، آزمون تابآوری، آزمون درگیری تحصیلی میباشند. دو بسته آموزشی مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی و مهارتهای هیجانی – اجتماعی بر روی دو گروه آزمایش اجرا شد. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که آموزشهای مبتنی بر مهارتهای خود تنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول تأثیر دارد. آموزشهای مبتنی بر مهارتهای هیجانی – اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول تأثیر دارد.
پرونده مقاله