مقدمه: لیپولیزیکیازواکنشهایبیوشیمیاییاصلیطیرسیدنپنیراست .دراثر پاستوریزاسیون و حرارت دهی لیپاز طبیعی شیر غیرفعال میشود؛ بنابراین، لیپولیز در پنیرهای ایرانی در سطح بسیار پایین انجام میشود. این مطالعه با هدف تسریع فرایند رسیدن پنیر سنتی و فتای فراپالایش از طریق لیپولیز چکیده کامل
مقدمه: لیپولیزیکیازواکنشهایبیوشیمیاییاصلیطیرسیدنپنیراست .دراثر پاستوریزاسیون و حرارت دهی لیپاز طبیعی شیر غیرفعال میشود؛ بنابراین، لیپولیز در پنیرهای ایرانی در سطح بسیار پایین انجام میشود. این مطالعه با هدف تسریع فرایند رسیدن پنیر سنتی و فتای فراپالایش از طریق لیپولیز پیشرفته و تأثیر آن بر خصوصیات میکروبی انجام شده است. مواد و روشها: لیپازهایاینکپسوله آسپرژیلوس نیگر بر اساس روش سول - ژل تهیه شد .جهت تولید پنیر بعد از استاندارد کردن چربی شیر (% 3/3 )، عمل پاستوریزاسیون در °C 75 به مدت 15 ثانیه انجام شد. سپس شیر پاستوریزه، خنک شده و به آن مایههای لاکتیکی، مایه پنیر و لیپاز به سه صورت لیپاز آزاد، لیپاز اینکپسوله و لیپاز اینکپسوله به همراه صمغ عربی به پنیر سنتی و فراپالایش به مقدار 4 گرم در 100 کیلوگرم دلمه یا رتنتیت، افزوده شد. پیشرفت لیپولیز و آزمونهای شیمیایی میکروبیوارزیابی حسیدر طی دوره رسیدن 60 روزه بررسی شده است. یافتهها: در روز 15 از دوره رسیدن پنیر سنتی و فراپالایش، تغییرات معنیداری در سطح 05/0P< در پیشرفت لیپولیز و ترکیبات شیمیایی مشاهده شد .جمعیت میکروبی بعد از روز 15 منفی شد. تیمار لیپاز اینکپسوله پنیر فراپالایش بالاترین امتیاز آزمون حسی را بدست آورد. نتیجهگیری: تسریع در لیپولیز به عنوان یکی از شاخصهای رسیدن پنیر است. تولید ترکیباتی مانند اسیدهای چرب و استفاده از افزودنیهای جاذب الرطوبه مانند هیدروکلوئید صمغ عربی باعث کاهش جمعیت میکروبی محصول نهایی و بهبود خواص حسی شده است.
پرونده مقاله
مقدمه: امروزه مضرات نگهدارنده های سنتزی بر سلامتی انسان مشخص شده است و محققین به دنبال جایگزین هایی با منشا طبیعی و ایمن هستند. رنگ آناتو از جمله رنگ های پرمصرف در صنعت غذا می باشد. رنگ آناتو دارای خصوصیات ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد چکیده کامل
مقدمه: امروزه مضرات نگهدارنده های سنتزی بر سلامتی انسان مشخص شده است و محققین به دنبال جایگزین هایی با منشا طبیعی و ایمن هستند. رنگ آناتو از جمله رنگ های پرمصرف در صنعت غذا می باشد. رنگ آناتو دارای خصوصیات ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد باکتریایی رنگ آناتو در فرمولاسیون سس مایونز بر سالمونلا انتریتیدیس بود. مواد و روشها: رنگ آناتو به روش خیساندن استخراج و پس از فیلتراسیون و تغلیظ، با آون تحت خلا به شکل پودر درآورده شد. به نمونه های سس حاوی 1/0، 2/0 و 4/0 درصد رنگ آناتو، 1 میلی لیتر سوسپانسیون میکروبی 5/1 مک فارلند (معادل CFU 108 × 5/1) اضافه و در دو دمای 4 و C˚ 25 نگهداری شد. برای بررسی بقای باکتری در سس، 1 میلی لیتر از هر رقت بصورت پورپلیتکشت شد.پس از شمارش، تعداد کلنی ها به صورت log CFU/g گزارش شد. شمارش کلنی ها به مدت 20 روز و در 3 تکرار انجام شد. یافتهها: در هر دو دمای نگهداری، با افرایش غلظت رنگ آناتو بقای سالمونلا انتریتیدیس کاهش بیشتریرا نشان داد و اختلاف معنیداری نسبت به نمونه شاهد داشت (05/0<P). جمعیت سالمونلا انتریتیدیس در دمای C˚ 25 نسبت به C˚ 4 کاهش بیشتری نشان داد بطوری که جمعیت آن در دمای C˚ 25 پس از 17روز به حداقل خود رسید. نتیجه گیری: رنگ آناتو بقای سالمونلا انتریتیدیس را در سس کاهش دهد. دمای C˚ 25 اثر کشندگی بیشتری را بر سالمونلا انتریتیدیس در سس نشان داد.با توجه به نتایج می توان از رنگ آناتو به عنوان یک ممانعت کننده از رشد باکتری در سس استفاده کرد.
پرونده مقاله
مقدمه:شکر به عنوان یک ماده غذایی پر مصرف که در تهیه بسیاری از مواد غذایی دیگر کاربرد دارد، طی فرایند طولانی و پر هزینه ای تولید میشود که با حذف مراحلی از این فرایند میتوان از دور ریز مواد مغذی، با ارزش تغذیهای بالا جلوگیری کرد.در این مطالعه، ترکیبات فنلی به عنوان یک چکیده کامل
مقدمه:شکر به عنوان یک ماده غذایی پر مصرف که در تهیه بسیاری از مواد غذایی دیگر کاربرد دارد، طی فرایند طولانی و پر هزینه ای تولید میشود که با حذف مراحلی از این فرایند میتوان از دور ریز مواد مغذی، با ارزش تغذیهای بالا جلوگیری کرد.در این مطالعه، ترکیبات فنلی به عنوان یک شاخص ارزشمند وماده غذایی عملگرا، مد نظر قرار گرفته است.
مواد و روشها: در این مطالعه اثر فاکتور زمان بر نمونه های شکر از طریق آزمونهای تعیین میزان تغییرات ترکیبات فنلی با استفاده از روش Singleton، تغییرات شیمیایی (میزان قند،میزان اینورت،رنگ،میزان خاکستر، pH) و آزمون های میکروبی با استفاده از روشهای استاندارد بین المللی ICUMSA اندازه گیری شده است.
یافتهها:نتایج آزمونهای میکروبی آلودگی باکتریایی مزوفیل را نشان میدهد. نتایج آزمون های شیمیایی نشان میدهد که با گذشت زمان در شکر بدون کلرساژ، شکر پخت ІІ و شکر پخت ІІІ میزان قند، اینورت و رنگ کاهش یافته و در میزان ترکیبات فنلی افزایش قابل توجهی مشاهده می شود. که در این رابطه بین نمونه ها تفاوت آماری معنیدار مشاهده می گردد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصله، با ایجاد شرایط کنترل شده، میتوان شکرهایی را تولید کرد که علاوه بر جلوگیری از پدیده حذف مواد مغذی در زمان تولید منجر به حفظ و بعضاَ افزایش ارزش کیفی، در طی نگهداری شود
پرونده مقاله
مقدمه: تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود مؤثر عملکرد ورزشی، آمادهسازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیبدیدگی ورزشکاران است. مکملهای تغذیهای شامل کربوهیدراتها، پروتئینها، ویتامینها و مواد معدنی در حد مجاز توصیه شده به طور گستردهای در زمینههای ورزشی گ چکیده کامل
مقدمه: تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود مؤثر عملکرد ورزشی، آمادهسازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیبدیدگی ورزشکاران است. مکملهای تغذیهای شامل کربوهیدراتها، پروتئینها، ویتامینها و مواد معدنی در حد مجاز توصیه شده به طور گستردهای در زمینههای ورزشی گوناگون منبع کمکی هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار شش هفته دریافت مکمل کوانزیم Q10 بر توان هوازی، توان بیشینه، توان حداقل، توان متوسط و شاخص خستگی بازیکنان فوتبال بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با مدل انسانی میباشد که با استفاده از20 بازیکن فوتبال با میانگین سن 22/2± 30 سال، وزن 64/8± 85/72 کیلوگرم، قد 04/6±75/175 سانتیمتر و BMI 90/1±50/23 انجام گردید، روش اجرا دوسوکور بودو آزمودنیها به طورتصادفی به دو گروه دارو و دارونما تقسیم شدند، ابتدا با استفاده از آزمون RAST(به منظور سنجش شاخصهای عملکرد بیهوازی)و آزمون Cooper(به منظور سنجش توان هوازی)، توان هوازی و شاخصهای عملکرد بیهوازی یری شد و سپس بعد از شش هفته مجدداً از آزمودنیها آزمونهای یاد شده به عمل آمد، دادههای حاصل با استفاده از نرمافزار آماری spss16 و روش آماریt همبسته و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنیداری کمتر از05/0 منظور شد. یافتهها:نتایج حاصل بیانگر وجود تفاوت معنیدار (05/0P<) در مقدار توان هوازی (016/0 (P=بود و در نقطه مقابل تغییر معنیداری در مقدار شاخصهای عملکرد بی هوازی منجمله توان بیشینه (933/0P=)، توان حداقل(258/0P= )، توان متوسط (625/0P=) و شاخص خستگی (569/0(P= مشاهده نشد. نتیجهگیری: نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان میدهد که مکمل کوانزیمQ10 میتواند سبب افزایش توان هوازی در آزمودنیها گردد، ولی برشاخصهای عملکرد بیهوازی (توان بیشینه، توان حداقل، توان متوسط و شاخص خستگی) از لحاظ آماری موثر نبود
پرونده مقاله
مقدمه: میوه تمشک می تواند به عنوان یک منبع خوب از ریزمغذی های گوناگون (آنتوسیانین، پلی‎فنول، اسید آسکوربیک، فیبر، پروتئین، مواد معدنی) مورد توجه قرار گیرد. تمشک به علت فعالیت متابولیکی بالا و حساسیت به پوسیدگی قارچی به ویژه کپک خاکستری، یکی از میوه های بسیار فساد پذ چکیده کامل
مقدمه: میوه تمشک می تواند به عنوان یک منبع خوب از ریزمغذی های گوناگون (آنتوسیانین، پلی‎فنول، اسید آسکوربیک، فیبر، پروتئین، مواد معدنی) مورد توجه قرار گیرد. تمشک به علت فعالیت متابولیکی بالا و حساسیت به پوسیدگی قارچی به ویژه کپک خاکستری، یکی از میوه های بسیار فساد پذیر بوده و طول عمر پایینی دارد. استفاده از بسته بندی با اتمسفر تعدیل یافته، قابلیت ماندگاری میوه‎های فسادپذیری مانند تمشک را افزایشدادهو ارزش تجاری آنها را بالا می‎برد. مواد و روش ها: در این تحقیق به منظور بررسی اثر سه متغیر شامل نسبت گاز دی اکسیدکربن به اکسیژن (در سه سطح صفر، یک و دو حجمی-حجمی)، زمان ( صفر، پنج و 10 روز) و مقدار ماده ضد عفونی کننده پرکلرین (صفر، 250 و500 ppm) بر میزان افت وزن، اسیدیته، بافت و بارمیکروبی میوه تمشک از طرح مرکب مرکزی استفاده شد. میوه تمشک در بسته بندی های پلیمری دو لایه اتیلن- پلیآمید با ضخامت 50 میکرون بسته بندی و در دمای 4 درجه سلسیوس نگهداری شدند. یافته ها: نتایج آنالیز واریانس نشان داد که تاثیرات خطی، درجه دوم و متقابل پارامترهای زمان، غلظت پرکلرین و نسبت CO2/O2 بر روی خواص کیفی میوه تمشک در دوره ماندگاری معنی دار بوده است. افزایش غلظت پرکلرین و افزایش نسبت CO2/O2 در حفظ خصوصیات کیفی میوه تمشک اثر مثبتی داشته و اثر منفی زمان را بر خصوصیات کیفی میوه تمشک کاهش داده است. نتیجه گیری:استفادهازبسته بندیتحت اتمسفرتعدیل یافته می‎تواندروندکاهشدرخصوصیاتکیفی تمشکراکندنموده و از شدت افت کیفیت آن بکاهد.
پرونده مقاله
مقدمه: در حال حاضر نگه دارندههای شیمیایی به منظور افزایش زمان ماندگاری و حفظ کیفیت، به طور متداول در مواد غذایی مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. از آنجائیکه اثرات جانبی این نگه دارندهها به طور کامل شناخته شده نمیباشد و همچنین به علت مضرات احتمالی استفاده مداوم آنها چکیده کامل
مقدمه: در حال حاضر نگه دارندههای شیمیایی به منظور افزایش زمان ماندگاری و حفظ کیفیت، به طور متداول در مواد غذایی مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. از آنجائیکه اثرات جانبی این نگه دارندهها به طور کامل شناخته شده نمیباشد و همچنین به علت مضرات احتمالی استفاده مداوم آنها در مواد غذایی، کاربرد نگه دارندههای طبیعی رو به افزایش است. در این تحقیق از عصاره سیر به عنوان نگه دارنده طبیعی با خواص ضد میکروبی و اثرات مطلوب حسی در گوشت مرغ آماده طبخ، استفاده شده است. مواد و روشها: ابتدا تعیین حداقل غلظت بازدارنگی عصاره سیر(MIC)به روش رقیق سازی در محیط آگار، بر روی باکتری گرم منفی 35218ATCC Escherichia coli O157:H7و باکتری گرم مثبت1431 Staphylococous aureus PTCCدر محیط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. جهت مشخص شدن اثر ضد میکروبی عصاره و ویژگیهای حسی آن در ماده غذایی، غلظتهای مختلف عصاره سیر (mg/ml10 ، 0،6،7،8)در گوشت مرغ آماده طبخ در فواصل زمانی 24، 48، 72 ساعت و 1هفته مورد بررسی قرار گرفت و همچنین اثر افزودن عصاره سیر بر ویژگیهای حسی گوشت مرغ بررسی شد. یافتهها: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان میدهد که عصاره سیر اثر ضد میکروبی قابل توجهی بر روی باکتریهای مورد بررسی دارد، به گونهای کهMICمربوط به باکتریهای Escherichia coli O157:H7وStaphylococous aureusدر محیط آزمایشگاهی در مورد عصاره سیرmg/ml7 میباشد. ثابت گردید که استفاده از غلظتهای مناسب عصاره سیر (mg/ml8 و 7) درگوشت مرغ آماده طبخ، علاوه بر کاهش فلور میکروبی مرغ در سطح معناداری(05/0(p<بر روی طعم، مزه و به طور کلی خصوصیات ارگانولپتیک آن اثر مثبتی گذاشته و میتواند موجب افزایش زمان ماندگاری گوشت مرغ آماده طبخ گردد. نتیجهگیری: بررسی حاضر نشان داد که غلظتهای مناسب عصاره سیر(mg/ml8 و 7) موجب کم شدن میزان این دو پاتوژن مهم در گوشت مرغ میگردند، لذا میتوان از عصاره سیر به عنوان یک نگهدارنده طبیعی که بر خصوصیات ارگانولپتیک محصول نهایی نیز اثر مثبت دارد، در فرایند تولید گوشت مرغ آماده طبخ استفاده نمودوماندگاری این محصول را افزایشداد.غلظتهای بالاتر از عصاره سیر(mg/ml10)با آنکه اثر ضد میکروبی شدیدتری داشته است، اما بر خصوصیات حسی اثر نامطلوبی را برجا گذاشت.
پرونده مقاله
مقدمه: گیلاس یکی از محصولات مهم باغی دنیا بخصوص در صنایع تبدیلی میباشد. از آنجایی که ترکیبات پلی آمین در فرآیندهای پس از برداشت نقش ویژهای دارند لذا این تحقیق به منظور بررسی اثر پلی آمینها بر روی سفتی بافت، عمر و فیزیولوژی پس از برداشت گیلاس رقم تک دانه مشهد انجام شد. چکیده کامل
مقدمه: گیلاس یکی از محصولات مهم باغی دنیا بخصوص در صنایع تبدیلی میباشد. از آنجایی که ترکیبات پلی آمین در فرآیندهای پس از برداشت نقش ویژهای دارند لذا این تحقیق به منظور بررسی اثر پلی آمینها بر روی سفتی بافت، عمر و فیزیولوژی پس از برداشت گیلاس رقم تک دانه مشهد انجام شد.
مواد و روشها: در این تحقیق 6 درخت 19 ساله از درختان رقم مذکور در شرایط رشدی یکسان و به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شدند و پس از انتخاب شاخههای هم ارتفاع و عاری از بیماری، محلول پاشی خارجی در سه تکرار انجام شد در این تحقیق میوهها با دو نوع پلی آمین اسپرمیدین (SPD) و پوترسین (PUT) تیمار شدند، به نحوی که تیمار اسپرمیدین در سه غلظت 1 ، 5/0 و 1/0 میلی مولار و پوترسین با دو غلظت 1 و5/0 میلیمولار به همراه شاهد درنظر گرفته شده بود. استعمال خارجی پلی آمینها بر روی شاخههای درختان گیلاس به صورت محلول پاشی و اسپری در سه مرحله فنولوژیکی 5 تا 10 روز قبل از تمام گل (FB) ، 5 تا 10 روز بعد از تمام گل و مرحله رنگ گرفتن میوهها انجام شده بود.
یافتهها: پس از تیمار شاخه جهت بررسی اثر این مواد، صفاتی از قبیل سفتی بافت، درصد مواد جامد محلول (TSS)، درصد اسیدیته (TA)، وزن میوه، حجم میوه، میزان کربوهیدرات میوه، میزان عمر پس از برداشت میوه و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته ((TSS/TA اندازهگیری گردید . تیمار پلی آمینها به خصوص اسپرمیدین 1 میلی مولار باعث افزایش میزان حجم و وزن میوه گردید و همچنین باعث افزایش میزان کربوهیدرات وسفتی بافت میوه و به دنبال آن عمر پس از برداشت میوه نیز به طور معنی داری افزایش نشان داد که در صنایع تبدیلی اهمیت بالایی دارد. تیمار پلی آمینها باعث افزایش درصد مواد جامد محلول گردید و از کاهش اسیدیته در میوهها جلوگیری نموده و نسبت TSS/TA را افزایش داد .
نتیجه گیری: تیمار پلی آمینها به خصوص اسپرمیدین 1 میلی مولار باعث افزایش سفتی بافت میوه و ماندگاری آن میشود که این اثرات به شدت به زمان محلول پاشی و غلظت این ترکیبات بستگی دارد.
پرونده مقاله
مقدمه: هیدروکلوئیدها یا صمغ ها به عنوان ترکیباتی با وزن مولکولی بالا تعریف می شوند که می توانند در آب حل یا پخش شوند و ایجاد محلولهای ویسکوز و ژلها نمایند. در این پژوهش اثر نمکها در غلظتهای مختلف بر خصوصیات رئولوژیکی محلول صمغ دانه ریحان مطالعه شد.
مواد و روشها: ا چکیده کامل
مقدمه: هیدروکلوئیدها یا صمغ ها به عنوان ترکیباتی با وزن مولکولی بالا تعریف می شوند که می توانند در آب حل یا پخش شوند و ایجاد محلولهای ویسکوز و ژلها نمایند. در این پژوهش اثر نمکها در غلظتهای مختلف بر خصوصیات رئولوژیکی محلول صمغ دانه ریحان مطالعه شد.
مواد و روشها: اثر کلرید سدیم و کلسیم در غلظت های 1/0، 25/0، 5/0 و 1 درصد بر خصوصیات رئولوژیکی محلول صمغ دانه ریحان (2/0%)بررسی شد. خصوصیات رئولوژیکی محلولها توسط یک ویسکومتر چرخشی بروکفیلد اندازهگیری گردید.
یافتهها: در همه محلولها با افزایش سرعت برشی، ویسکوزیته ظاهری کاهش مییافت، که نشان دهنده رفتار شل شونده با برش (سودوپلاستیک) صمغ دانه ریحان میباشد. برهمکنش بین صمغ و نمک باعث کاهش ویسکوزیته محلولها شد و مقدار تغییر ویسکوزیته به نوع نمک مصرفی بستگی دارد. با افزایش غلظت کلرید سدیم از 1/0 به 1 درصد، ویسکوزیته ظاهری محلول صمغ از mPa.s 1/8 به mPa.s9/1 کاهش یافت (سرعت برشی برابر S-1 2/61).
نتیجهگیری: مدل قانون توان به خوبی رفتار غیر نیوتنی صمغ دانه ریحان در حضور نمکها را توصیف میکند. برازش داده ها با این مدل نشان داد که نوع و مقدار نمک باعث تغییر ضریب قوام (kp) و شاخص رفتار جریان (np) میشوند. افزودن کلرید سدیم و کلسیم باعث افزایش شاخص رفتار جریان و کاهش خاصیت سودوپلاستیک محلولها میشوند.
پرونده مقاله
مقدمه: تمپه محصول تخمیری سویا توسط قارچ است. مصرف این محصول به خصوص از طرف افراد با تغذیه سبزیجات بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. علت این امر ویژگیهای تغذیه ای این محصول است. تمپه منبع غنی از پروتئین است (19%) و جزء محدود غذاهای گیاهی است که حاوی ویتامین 12B م چکیده کامل
مقدمه: تمپه محصول تخمیری سویا توسط قارچ است. مصرف این محصول به خصوص از طرف افراد با تغذیه سبزیجات بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. علت این امر ویژگیهای تغذیه ای این محصول است. تمپه منبع غنی از پروتئین است (19%) و جزء محدود غذاهای گیاهی است که حاوی ویتامین 12B میباشد.
مواد و روشها: در این تحقیق تهیه تمپه با استفاده از تخمیر جو دوسر توسط رایزوپوس اولیگوسپوروس5287 PTCCبا جمعیت تقریبیCFU/g 104 صورت گرفت. اسیدیفیکاسیون بیولوژیکی توسط تلقیح گونههای استرپتوکوکوس، لاکتوباسیلوس، لاکتوکوکوس و اسیدیفیکاسیون شیمیایی توسط افزودن میزان g100/ml5 سرکه صورت پذیرفت. باکتری باسیلوس سرئوس نیز که از تمپه ایزوله شده بود به میزان CFU/g 105 تلقیح گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که تخمیر همزمان استارترهای اسید لاکتیک باکتریها و کپک رایزوپوس اولیگوسپوروس سبب کاهش رشد کپک میگردد (1%p<). بیشترین تأثیر مربوط به تمپه تلقیح شده با گونههای لاکتوکوکوس لاکتیس و لاکتوکوکوس کرموریس و نیز اسیدی شده توسط سرکه است. بیشترین میزان ارگوسترول و طول هیف مربوط به نمونه اسیدی نشده بود.
نتیجهگیری: اسیدیفیکاسیون بیولوژیکی و شیمیایی سبب کاهش رشد باسیلوس سرئوس نسبت به نمونه اسیدی نشده میگردد. بیشترین کاهش رشد این باکتری در نمونههای تهیه شده توسط استارتر لاکتوکوکوس لاکتیس و لاکتوکوکوس کرموریس و سرکه مشاهده گردید. در تمام تیمارها تمپه با کیفیت مناسب تهیه شد.
پرونده مقاله
مقدمه: نقش و اثرات سودمند آنتی اکسیدانها در مقابل بسیاری از بیماریهای انسانی و فساد مواد غذایی که ناشی از فساد اکسایشی میباشد در سالهای اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است در این بین آنتی اکسیدانهایی که مهار کننده رادیکال آزاد میباشند نسبت به سایر آنتیاکسیدا چکیده کامل
مقدمه: نقش و اثرات سودمند آنتی اکسیدانها در مقابل بسیاری از بیماریهای انسانی و فساد مواد غذایی که ناشی از فساد اکسایشی میباشد در سالهای اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است در این بین آنتی اکسیدانهایی که مهار کننده رادیکال آزاد میباشند نسبت به سایر آنتیاکسیدانها اهمیت بیشتری داشته که بررسی ظرفیت مهارکنندگی آنها موضوع بسیاری از تحقیقات و بحثهای علمی میباشد. روشهای زیادی در شرایط متفاوت ابداع شده است که برای بررسی ظرفیت مهار کنندگی نمونهها مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله تعدادی از روشهای موجود آزمایشگاهی از نقطه نظر اساس کار، روش آزمون و نقاط ضعف و قوت آن به دقت مرور خواهد شد. مواد و روشها: در این مقاله روشهای مختلفی مانند روشهای احیاء رادیکال آزاد (DPPH)، آنتی اکسیدان احیاکننده آهن (FRAP)، ظرفیت آنتی اکسیدانی معادل ترلکس (TRAC)، ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن(ORAC)، پارامتر مجموع به دام انداختن رادیکال آزاد توسط آنتی اکسیدان(TRAP)به منظور مقایسه ظرفیت مهار رادیکال آزاد نمونهها بررسی میشود تا بتوان به اصول فنی و کاربرد هر یک پی برد. یافتهها: روشهای شیمیایی که در تعیین ظرفیت آنتی اکسیدانی نمونهها استفاده میشوند با وجود تمام معایبی که دارند میتوانند مفید واقع شوند زیرا ساده و ارزان قیمت بوده و نتایج را به صورت ضرایبی مانند ترلکس معرفی میکنند که امکان مقایسه نتایج را فراهم مینماید اما به هر حال نتایج بدست آمده از این روشهای شیمیایی را نمیتوان با نحوه عملکرد آنها در بدن قیاس نمود.زیرا بعضی از این روشها در شرایطی غیر مشابه شرایط فیزیولوژیکی مثلا از لحاظ pH فعالیت میکنند. به منظور رسیدن به نتایج دقیقتر این روشها باید با روش سلولی همراه شود که البته این دسته از مطالعات وقتگیر و زمان بر میباشد. نتیجهگیری:درحال حاضر به رغم تنوع در روشهای بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی، خلا بزرگی در استاندارد سازی اندازهگیری ظرفیت آنتی اکسیدانی احساس میشود. به این ترتیب در میان محققین اجماع نظری وجود دارد که استفاده از مخلوط چند روش میتواند برای ارزیابی ظرفیت آنتی اکسیدانی در شرایط آزمایشگاهی مفید باشد.
پرونده مقاله