• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسي صفات کيفي، فيزيولوژيکی و عملکرد غده در 30 ژنوتيپ سيب¬زميني در شرايط منطقه اردبیل
        داود حسن پناه احمدموسی پورگرجی
        به منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلو چکیده کامل
        به منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلول غده، میزان پرولین غده، درصد نشاسته غده، مقدار پروتئین غده، درصد ماده خشک غده، میزان پلی فنیل اکسیداز غده، میزان کاتالاز غده، میزان سوپراکسیددیسموتاز غده، مقدار فیبر غده، میزان نیتروژن غده، مقدار چربی غده، مقدار ویتامین ث غده، میزان قند احیاء کننده غده، شكل غده، عمق چشم غده، رنگ پوست و گوشت غده، حفره ای شدن مرکز غده، زنگ داخلي غده، تیپ پخت، تغيير رنگ گوشت غده خام بعد از 24 سـاعت و رسیدگی بر اساس دستورالعمل ملی آزمون‏های تعییـن ارزش زراعی ارقـام سیب‏زمینی اندازه گیری شدند. بین ژنوتیپ ها از لحاظ کلیه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار مشاهده شد. بیشترین عملکرد غده مربوط به ژنوتیپ های 3-7009، رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 بود. ژنوتیپ های پرمحصول دارای میزان پرولین غده، میزان کاتالاز غده، مقدار چربی غده و میزان سوپراکسید دیسموتاز غده بیشتر، میزان قند محلول و احیاءکننده غده قابل قبول، عمق چشم غده سطحی، حفره‌اي شدن مركز غده خیلی جزئی و زنگ داخلی غده خیلی کم بودند. ژنوتیپ های رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 از گروه رسیدگی متوسط دیررس و ژنوتیپ 3-7009 از گروه رسیدگی متوسط زودرس هستند. ژنوتیپ های 3-7009 و 905675 دارای ماده خشک بین 21 تا 21/99 درصد با شکل غده گرد، مناسب برای چیپس، ژنوتیپ 112-8707 با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده تخم مرغی کشیده مناسب برای فرنچ فرایز، ژنوتیپ رونا با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای چیپس و و ژنوتیپ تکتا با درصد ماده خشک غده بین 18 تا 20 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای سالاد و کنسرو تعیین شدند. ژنوتیپ های رونا و 3-7009 دارای بیشترین مقدار پروتئین و ویتامین ث غده بودند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تأثیر تنظیم کننده‌های رشد بر برخی از صفات فتوسنتزی و حفظ ساختار غشای سلول‌های برگ پرچم دو رقم گندم تحت شرایط دیم
        علی  رسائی سعید جلالی هنرمند محسن سعیدی محمداقبال قبادی
        در زمان وقوع تنش‌های غیرزنده، غشای سلولی اولین بخش از سلول های گیاهی است که تحت تأثیر تنش قرار می‌گیرد و بسیاری از روابط فیزیولوژیک و بیوشیمیایی سلول و گیاه دچار اختلال می‌شود. به‌منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی هورمون های مختلف رشد شامل اکسین (IAA)، جیبرلیک اسید (GA3) و چکیده کامل
        در زمان وقوع تنش‌های غیرزنده، غشای سلولی اولین بخش از سلول های گیاهی است که تحت تأثیر تنش قرار می‌گیرد و بسیاری از روابط فیزیولوژیک و بیوشیمیایی سلول و گیاه دچار اختلال می‌شود. به‌منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی هورمون های مختلف رشد شامل اکسین (IAA)، جیبرلیک اسید (GA3) و سیتوکینین (6-BAP) به همراه آب مقطر (شاهد) در مرحله‌ی رشد بوتینگ دو رقم گندم (ریژاو و آذر-2)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه‌ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار تحت شرایط دیم در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سال‌های 93-1392 و94-1393 اجرا گردید. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس، اثر هورمون های مختلف رشد بر میزان سبزینگی، محتوی نسبی آب، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، شاخص زنده‌مانی، پایداری غشای سلول و سرعت فتوسنتز برگ هر دو رقم معنی دار بود. در بین هورمون های رشد، محلول پاشی هورمون‌های سیتوکینین و اکسین در صفات اندازه‌گیری شده برگ بیشترین اثر را داشتند و کمترین میانگین صفات مذکور در عدم پاشش (شاهد) به دست آمد. در بین دو رقم رقم ریژاو نسبت به آذر-2 برتری داشت. همچنین، همبستگی مثبت و معنی‌داری بین پایداری غشای سلول با سرعت فتوسنتز، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و شاخص عملکرد وجود داشت. به‌طورکلی، در شرایط دیم (کمبود آب) با کاربرد خارجی هورمون سیتوکینین در مرحله بوتینگ در رقم برتر گندم ریژاو پایداری غشای سلول، محتوی نسبی آب، سرعت و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II نسبت به شاهد به‌ترتیب 16، 18، 38 و 45 درصد بیشتر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - اثر رژیم¬های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني (Arachis hypogaea L)
        سعید مهدوی Naser Mohammadian Roshan مجید عاشوری ابراهیم امیری حمیدرضا درودیان
        به منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گر چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل رژیم آبیاری (ديم و نياز آبي 60، 80 و 100 درصد) به عنوان عامل اول (اصلی) و مقادير اسيد هيوميک (بدون کود، 3، 6 و 9 ليتر در هکتار) به عنوان عامل دوم (فرعی) بودند. نتايج پژوهش نشان داد که اثر متقابل آبياري و اسيد هيوميک بر عملکرد بيولوژيک و عملکرد غلاف و دانه معني دار بود. بيشترين عملکرد دانه در تيمار آبياري 100 و 80 درصد نياز آبي و با مصرف اسيد هيوميک 9 ليتر در هکتار به ترتيب با ميانگين 2562 و 2526 کيلوگرم در هکتار به دست آمد. عملکرد بيولوژيک در شرایط 80 و 100 درصد نياز آبی به ترتيب در 6714 و 6772 کيلوگرم در هکتار بود. بيشترين عملکرد بيولوژيک در مقادير مختلف اسيد هيوميک در تيمارهاي 9 ليتر در هکتار به مقدار 7436 کيلوگرم در هکتار مشاهده شد. عملکرد غلاف در تيمار 80 و 100 درصد نياز آبي به ترتيب در 2427 و 2435 کيلوگرم در هکتار بود. کمترين و بيشترين عملکرد غلاف در مقادير مختلف اسيدهيوميک به ترتيب در تيمارهاي بدون کود و 9 ليتر در هکتار با میانگین 1453 و 2706 کيلوگرم در هکتار بودند. تيمار 80 درصد نياز آبي گياه و مقدار اسید هیومیک مصرفی 9 لیتر در هکتار با ميانگين 745/5 کيلوگرم در هکتار، نسبت به سایر تيمارها، داراي بيشترين میزان بود. با توجه به نتایج پژوهش می توان مقدار مصرف 9 لیتر اسیدهیومیک در هکتار را با تأمین 80 درصد نیاز آبی به عنوان شرایط مناسب برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - تأثیر کم‌آبیاری مديريت شده و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا (Chenopodium quinoa)
        حسن فاطمی کیان مریم تاتاری محمدرضا تکلو معصومه صالحی کمال حاج محمدنیا قالیباف
        فراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک چکیده کامل
        فراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو مکان (مشهد و نیشابور) و در سه تکرار انجام شد. سطوح مختلف کم‌آبیاری در کرت اصلی و تیمارهای کودی در کرت‌های فرعی قرار گرفت. سطوح کم‌آبیاری شامل I0: آبیاری کامل، I1 :کم‌آبیاری مرحله سبز شدن، I2: کم‌آبیاری مرحله طویل شدن ساقه، I3: کم‌آبیاری مرحله گلدهی، I4: کم‌آبیاری مرحله دانه بستن بود و تیمارهای کودی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی بر اساس توصیه کودی، 10تن کود دامی و 20تن کود دامی در هکتار بودند. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار 20 تن کود دامی و تیمار I2 در نیشابور به دست آمد. کمترین وزن هزار دانه در تیمار 10 و 20 تن کود دامی و کم‌آبیاری I1 در نیشابور حاصل شد. کمترین عملکرد دانه در تیمار I1 در نیشابور و بیشترین عملکرد دانه در تیمار I0 با کاربرد 20 تن کود دامی در مشهد مشاهده شد. اعمال تیمارهای کودی سرعت رشد محصول را در هر دو مکان آزمایش افزایش داد، اما تأثیر کودهای دامی بر افزایش سرعت رشد محصول بیش از تأثیر کود شیمیایی بود. در مجموع تیمار I2 همراه با مصرف 10 تن کود دامی در هکتار در هر دو مکان، عملکرد دانه و تولید ماده خشک بالایی داشت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری در مراحل تکاملی
        محمد سیاحی مانی مجدم علیرضا شکوه فر
        به منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی شامل: آبیاری کامل (شاهد)، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری د چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی شامل: آبیاری کامل (شاهد)، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و تیمار فرعی شامل: عدم محلول‌پاشی (شاهد)، 35 میلی‌گرم بر لیتر و 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کلات پتاسیم بود. نتایج نشان داد که اثر قطع آبیاری و نانو کلات پتاسیم از نظر تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، هدایت روزنه‌ای، دمای سایه انداز گیاهی و محتوای نسبی آب برگ از نظر آماری در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. در اثر متقابل قطع آبیاری و نانو کلات پتاسیم، تعداد سنبله، وزن هزار دانه، دمای سایه انداز گیاهی و محتوای نسبی آب برگ در سطح احتمال 1% و هدایت روزنه‌ای در سطح احتمال 5% معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در آبیاری کامل (5308 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد 65 میلی‌گرم در لیتر نانو کلات پتاسیم (4854/9 کیلوگرم در هکتار) بود و کمترین آن در عدم آبیاری در مرحله گرده‌افشانی (3169/4 کیلوگرم در هکتار) و عدم محلول‌پاشی (3588 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. حداکثر محتوای نسبی آب برگ در آبیاری کامل و محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم (73/13 درصد) و حداقل آن در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و عدم محلول‌پاشی نانو کود پتاسیم (35/99 درصد) بود. بیشترین هدایت روزنه‌ای در آبیاری کامل و محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم (185/87 میلی‌مول بر متر مربع بر ثانیه) و کمترین آن در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و عدم محلول‌پاشی نانو کود پتاسیم (47/99 میلی‌مول بر متر مربع بر ثانیه) بود. در نتیجه، محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم در دوره‌های مختلف تنش قطع آبیاری باعث بهبود عملکرد دانه و حفظ آب برگ در مقایسه با شاهد (عدم محلول‌پاشی) شده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - اثر تاریخ کاشت و سولفات‌روی بر فنولوژی، شاخص‌های رشد و عملکرد دانه بالنگوی شهری (Lallemantiaiberica (M.B.) Fischer & Meyer)
        مینا  رستمی فرید شکاری کامران افصحی مجید  خیاوی
        بالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/ چکیده کامل
        بالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/12/1397، 25/01/1398 و 23/02/1398) و محلول‌پاشی سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) بر شاخص‌های رشد و عملکرد بالنگوی شهری، به صورت مزرعه ‏ای به اجرا درآمد. با تاخیر در کاشت طول دوره پیش از گلدهی، طول دوره پس از گلدهی، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR) و عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کاهش پیدا کرد. در مقابل، استفاده از سولفات روی موجب افزایش ارتفاع بوته، LAI، CGR و RGR گردید. با افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و تعداد کپسول در بوته نیز افزایش پیدا کرد. بیشترین اثر کاربرد سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد در تاریخ کاشت اول مشاهده شد و با تاخیر در کاشت کارایی استفاده از کود روی کاهش یافت. در تاریخ کاشت سوم کاربرد سولفات روی تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه نداشت. تأخیر در کاشت موجب کاهش عملکرد از مسیر کاهش تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه گردید. نتایج نشان داد که کشت زودهنگام و کاربرد سولفات روی از مسیر افزایش طول دوره پیش از گلدهی و پس از گلدهی، LAI، RGR و CGR موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه و در نتیجه موجب عملکرد دانه بالاتر در بالنگوی شهری گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - تأثیر مقادیر نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار (Cyamopsis tetragonoloba L) در تراکم های کاشت
        زهرا غربائی طغرکان احمد آئین غلامرضا افشارمنش محمدحسن شیرزادی
        به منظور بررسی اثر سطوح نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار در تراکم های مختلف کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1 چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر سطوح نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار در تراکم های مختلف کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح (20، 60و 100کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره)، کود فسفر در دو سطح (صفر و 75کیلوگرم P2O5در هکتار از منبع کود مونو پتاسیم فسفات) و تراکم کاشت بوته (24، 31 و 47بوته در متر مربع معادل فواصل بین ردیف کاشت 30، 45 و 60سانتی متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل نیتروژن، فسفر و تراکم کاشت بر روی تمام صفات به¬غیر از طول غلاف و تعداد شاخه فرعی اثر معنی داری داشتند و اثر سال فقط بر صفات میزان کارتنوئید، کلروفیل a و کلروفیل bمعنی دار شد. بیشترین میزان عملکرد دانه و اجزای عملکرد در سال اول و دوم از تیمار کاربرد نیتروژن و فسفر به ترتیب به میزان 60و 75کیلوگرم در هکتار به همراه رعایت تراکم کاشت 31بوته در مترمربع به میزان 4300و 4200کیلوگرم در هکتار بدست آمد و بیشترین میزان کارتنـوئید و کلروفیل a و b مربوط به تیمار کاربرد 100 و 75کیلوگرم به ترتیب نیتروژن و فسفر به همراه رعایت تراکم بوته 24مترمربع بود. به نظر می رسد این گیاه به لحاظ لگوم بودن به سطوح بالای نیتروژن و فسفر نیاز ندارد، اما برای عملکرد بالا و کیفیت محصول تحت تأثیر نیتروژن و فسفر قرار می گیرد. درخصوص تراکم کاشت چنانچه هدف، حصول عملکرد بالا باشد، تراکم کاشت 31بوته در متـرمربع و برای کیفیت بالا تراکم کاشت 24بوته در مترمربع مناسب می باشد. گوار می تواند به عنوان یک گیاه کم توقع از نظر نیاز غذایی در برنامه الگوی کاشت در شرایط اقلیمی جنوب کرمان و مناطق مشابه قرار گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - تأثیر کشت و مدیریت گیاهان پوششی پاییزی بر کنترل علف¬های هرز سیب زمینی در منطقه اردبیل
        غلامعلی ناطقی احمد  توبه بهرام  دهدار محمدتقی  آل ابراهیم سلیم فرزانه
        بکارگیری گیاهان پوششی پاییزه یکی از روش های مهم کنترل علف های هرز می باشند. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع پوشش گیاهی شامل شاهد (بدون گیاه پوششی)، چاودار (Secal چکیده کامل
        بکارگیری گیاهان پوششی پاییزه یکی از روش های مهم کنترل علف های هرز می باشند. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع پوشش گیاهی شامل شاهد (بدون گیاه پوششی)، چاودار (Secale cereale L.)، ماشک معمولی (Vicia sativa)، خلر (Lathyrus sativus) و پانونیکا (Vicia panonica) به ترتیب با تراکم های صفر، 180، 120، 120 و 90 کیلوگرم بذر در هکتار و شیوه های مدیریت گیاهان پوششی به صورت استفاده به عنوان علوفه و استفاده به عنوان پوشش در سطح مزرعه بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین میزان علوفه تر از تیمار چاودار (6/4 تن در هکتار) و کمترین آن از ماشک معمولی (2/8 تن در هکتار) حاصل شد. همچنین در شرایط برداشت علوفه گیاهان پوششی در مقایسه با حفظ آنها در سطح خاک تراکم علف های هرز 18 درصد افزایش یافت. تیمارهای چاودار و پانونیکا به ترتیب 25 و 22 درصد نسبت سایر گیاهان پوششی، کنترل بیشتری بر علف های هرز داشتند. بیشترین عملکرد غده سیب زمینی در تیمار شاهد (5263گرم در مترمربع) به دست آمد. عملکرد سیب زمینی در تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای گیاهان پوششی چاودار، ماشک، خللر و پانونیکا در مدیریت حفظ پوشش به ترتیب 19، 29، 16 و 11 درصد و در مدیریت حذف پوشش به ترتیب 10، 12، 14 و 11 درصد، بیشتر بود. نتایج حاصل از این آزمایش بیانگر آن بود که اگرچه گیاهان پوششی موجب کاهش تراکم علف های هرز می شوند اما حضور آنها در زمان کشت محصول اصلی موجب کاهش عملکرد سیب زمینی نیز می گردد. پرونده مقاله