فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثر محلـول پاشی اسید هیـومیک، آهن و روی بر برخی ویژگی های گیـاه روغنی دان سیاه (Guizotia abyssinica L )
  علی تدین صدیقه بهشتی
  یکی از نیازهای مهم در برنامه‌ریزی زراعی ارزیابی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای گیاه است. با اعمال روش صحیح تغذیه گیاه می‌توان ضمن حفظ محیط‌ زیست، کارایی نهاده‌ها را نیز افــزایش داد. به منظور بررسی اثر محلول پاشی کودهای آلی و ریز مغذی بر برخی خصوصیات گیاه روغنی دان سیاه، آز چکیده کامل

  یکی از نیازهای مهم در برنامه‌ریزی زراعی ارزیابی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای گیاه است. با اعمال روش صحیح تغذیه گیاه می‌توان ضمن حفظ محیط‌ زیست، کارایی نهاده‌ها را نیز افــزایش داد. به منظور بررسی اثر محلول پاشی کودهای آلی و ریز مغذی بر برخی خصوصیات گیاه روغنی دان سیاه، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، سه سطح اسید هیومیک (1، 3 و 6 لیتر در هکتار)، آهن (4 در هزار) و روی (4 در هزار) بودند. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد و عملکرد روغن و پروتئین مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد محلول پاشی این مواد افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی را در پی داشت. عملکرد روغن با افزایش 63 و 53 درصدی به ترتیب با کاربرد 6 لیتر اسید هیومیک و روی نسبت به کاربرد 1 لیتر در هکتار مشاهده شد که برآیند افزایش عملکرد و افزایش درصد روغن می‌باشد. ضمناً بیشترین درصد پروتئین در تیمار ٦ لیتر در هکتار مشاهده گردید. بیشترین پاسخ صفات ابتدا به کاربرد 6 لیتر در هکتار اسید هیومیک و سپس با محلول پاشی روی حاصل شد که بیانگر محدودیت جذب و احتمالاً کمبود این عناصر در خاک مورد آزمایش است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - روند رشد پیاز و اندام هوایی موسیر (.Allium altissimum Regel) در سطوح کود فسفره و تراکم
  محمد خیرخواه فاطمه محمدخانی علیرضا دادخواه محمود قربانزاده نقاب
  اهلی سازی، کاشت و تولید انبوه موسیر برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنتیکی آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این آزمایش با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف کود فسفره و تراکم‌های کاشت بر گیاه دارویی و صنعتی موسیر به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه دا چکیده کامل

  اهلی سازی، کاشت و تولید انبوه موسیر برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنتیکی آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این آزمایش با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف کود فسفره و تراکم‌های کاشت بر گیاه دارویی و صنعتی موسیر به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی مجتمع آموزش عالی شیروان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود فسفره (صفر، 150، 250، 350 کیلو گرم در هکتار) از منبع سوپرفسفات تریپل و سه سطح تراکم (20، 30، 40 بوته در مترمربع) بودند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش سطوح مختلف کود فسفره وزن، قطر، عملکرد تر و خشک پیازهای مادری به طور معنی‌داری افزایش یافتند اما با بالا رفتن تراکم از وزن، قطر، عملکرد‌ تر و خشک پیازهای مادری کاسته شدند. همچنین، اثر متقابل فسفر و تراکم تاثیر معنی داری بر وزن، قطر، عملکرد تر و خشک پیازهای مادری و شاخص های رشدی مورد ارزیابی شامل شاخص سطح برگ، نسبت سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و بازده آسیمیلاسیون خالص داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش می‌توان نتیجه گرفت که موسیر نسبت به استفاده از عناصر غذایی پرمصرف مانند فسفر عکس‌العمل نشان می‌دهد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - اثرات مصرف باکتری آزوسپریلوم لیپوفروم (Azospirillum lipoferum)، محصول قبلی و مقدار مصرف نیتروژن بر رشد و عملکرد برنج (Oryza sativa L.) در تنکابن
  میلاد جوادی هاشم امین پناه
  کشت گیاهان زمستانه خانواده بقولات در تناوب با برنج و استفاده از باکتری های محرک رشد گیاه می توانند راه کار مناسبی در جهت افزایش پایداری تولید در مزارع برنج باشند. به منظور بررسی اثر باکتری آزوسپریلوم لیپوفروم، محصول قبلی و مقدار نیتروژن بر رشد و عملکرد رقم شیرودی برن چکیده کامل

  کشت گیاهان زمستانه خانواده بقولات در تناوب با برنج و استفاده از باکتری های محرک رشد گیاه می توانند راه کار مناسبی در جهت افزایش پایداری تولید در مزارع برنج باشند. به منظور بررسی اثر باکتری آزوسپریلوم لیپوفروم، محصول قبلی و مقدار نیتروژن بر رشد و عملکرد رقم شیرودی برنج، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات برنج تنکابن، استان مازندران، در سال 1393 انجام شد. گیاهان قبلی شبدر برسیم، باقلا و آیش به عنوان عوامل اصلی و دو سطح از مصرف باکتری آزوسپریلوم (تلقیح و عدم تلقیح) و سه سطح مقدار از کود نیتروژنه توصیه شده (50، 75 و 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به عنوان عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که عملکرد برنج در صورت کاشت آن پس از شبدر برسیم حدود سه درصد بیشتر از عملکرد برنج در صورت کاشت آن پس از آیش بود. در مقابل، عملکرد شلتوک در صورت کاشت آن پس از باقلا حدود 16 درصد کمتر از عملکرد شلتوک در صورت کاشت آن پس از آیش بود. کاربرد باکتری آزوسپریلوم سبب افزایش عملکرد شلتوک به میزان 14 درصد گردید. با افزایش مصرف نیتروژن از 50 به 75 کیلوگرم در هکتار، عملکرد شلتوک به میزان 11 درصد افزایش یافت، در حالی که مصرف بیشتر نیتروژن اثر معنی داری بر عملکرد شلتوک نداشت. با توجه به نتایج این آزمایش، کاربرد باکتری آزوسپریلوم به همراه مصرف 75 درصد از مقدار نیتروژن توصیه شده جهت دست یابی به حداکثر عملکرد برنج رقم شیرودی در تنکابن می تواند مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثر استفاده از کودهای آلی بر ویژگی های کمی و کیفی ریحان (Ocimum basilicum) در منطقه سیستان
  تهمینه میرعرب عیسی پیری ابوالفضل توسلی مهدی بابائیان
  به منظور بررسی اثر کود گاوی، کمپوست و ورمی کمپوست بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد اسانس ریحان در منطقه سیستان، آزمایشی به صورت گلدانی و در قالب طرح کاملاً تصادفی، با سه تکرار در سال 1392 در گلخانه‌ای واقع در شهر زابل اجرا گردید. تیمارهای کود آلی مورد آزمایش شامل : F1= ش چکیده کامل

  به منظور بررسی اثر کود گاوی، کمپوست و ورمی کمپوست بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد اسانس ریحان در منطقه سیستان، آزمایشی به صورت گلدانی و در قالب طرح کاملاً تصادفی، با سه تکرار در سال 1392 در گلخانه‌ای واقع در شهر زابل اجرا گردید. تیمارهای کود آلی مورد آزمایش شامل : F1= شاهد (عدم مصرف کود) 20 %F2= حجمی ورمی کمپوست، 40%= F3حجمی ورمی کمپوست، 20 % F4= حجمی کمپوست،40%F5 = حجمی کمپوست، 20%= F6 حجمی کود گاوی و 40%= F7حجمی کود گاوی می باشند. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از کود های آلی به طور معنی داری باعث بهبود خصوصیات کمّی و کیفی ریحان می شود. تیمار های کود آلی تاثیر معنی داری بر اغلب صفات مورد اندازه گیری داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به طوری که، بیشترین مقادیر صفات اندازه گیری شده، به جز وزن هزار دانه، در ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته، وزن خشک، درصد و عملکرد اسانس تحت تاثیر تیمار 40% ورمی کمپوست و کمترین آنها در تیمار شاهد حاصل گردیدند. همچنین، نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش مقدار کود مصرفی از 20 درصد به 40 درصد برای هر یک از کود های ورمی کمپوست، کمپوست و کود گاوی موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته، وزن خشک و درصد اسانس شد. به طورکلی، کاربرد کود های آلی در مقایسه با عدم مصرف آنها منجر به حصول عملکرد کمّی و کیفی مطلوبی در گیاه ریحان گردید که نشان می دهد که کاربرد آنها در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار می باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - اثر مصرف ریزمغذی های روی و آهن بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژیک ریشه جو (Hordeum vulgare L) مایکوریزایی
  شهاب خاقانی
  امروزه کمبود عناصر ریزمغذی در تغذیه انسان سبب بروز مشکلات فراوان از جمله سو تغذیه می شود. یکی از برنامه‌های مهم متخصصان تغذیه افزایش میزان این عناصر در بخش‌های خوراکی گیاهان می‌باشد. به منظور تعیین تأثیر قارچ مایکوریزا و ریزمغذی‌ها بر صفات ریشه جو، تحقیقی در پاییز سال چکیده کامل

  امروزه کمبود عناصر ریزمغذی در تغذیه انسان سبب بروز مشکلات فراوان از جمله سو تغذیه می شود. یکی از برنامه‌های مهم متخصصان تغذیه افزایش میزان این عناصر در بخش‌های خوراکی گیاهان می‌باشد. به منظور تعیین تأثیر قارچ مایکوریزا و ریزمغذی‌ها بر صفات ریشه جو، تحقیقی در پاییز سال 1392 در شهرستان کرج به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار روی گیاه جو رقم بهمن اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح قارچ، بدون مصرف، و خاک مصرف گونه intraradices Glomus به میزان 10 کیلوگرم در هکتار به صورت در کنار بذر، سه سطح آهن، بدون مصرف، مصرف 2.5 و 5 کیلوگرم در هکتار از منبع آهن سکوسترین 138 با بنیان Fe-EDDHA و سه سطح روی شاهد، مصرف 25 و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی بودند. مقایسه میانگین های اثر ساده قارچ مایکوریزا روی صفت‌های طول کل ریشه، تراکم طول ریشه‌ها، طول مخصوص ریشه، درصد کلونیزاسیون ریشه و عملکرد دانه نشان داد که این صفات تحت تیمار قارچ به ترتیب به میزان 900.6 سانتی‌متر، 0.52 سانتی‌متر بر سانتی‌متر مکعب، 1738.1سانتی‌متر بر گرم، 5.41 درصد و 1 تن در هکتار افزایش نشان داده اند. مقایسه میانگین های اثر متقابل سه گانه قارچ مایکوریزا، روی و آهن نشان داد که تیمار مصرف قارچ مایکوریزا، 5 کیلوگرم آهن و عدم مصرف روی بالاترین میزان وزن خشک ریشه را به میزان 2.81 گرم دارا می باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - پاسخ شاخص های فیزیولوژیک ارقام گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill) به مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی
  سجاد نصیری سهراب محمودی محمدعلی بهدانی علیرضا صمدزاده
  به منظور بررسی تاثیر مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی ارقام مختلف گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 1393 انجا چکیده کامل

  به منظور بررسی تاثیر مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی ارقام مختلف گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 1393 انجام شد. در این آزمایش از سه نوع کود دامی، شیمیایی و تلفیقی به عنوان عامل اصلی و سه رقم اوربانا، سوپر چیف و سوپر مجار به عنوان عامل فرعی استفاده شدند. شاخص های رشد مورد بررسی شامل شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و سرعت ماده سازی خالص بودند و نمونه ها پس از استقرار گیاه، هر 10روز یک بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثرات کود و رقم بر این شاخص ها معنی دار شدند. بیشترین (3.56) و کمترین (3) شاخص سطح برگ به ترتیب به تیمار کود شیمیایی و کود دامی تعلق داشتند. همچنین، رقم اوربانا نیز با میزان LAI برابر (4) بیشترین و رقم سوپر چیف با LAI برابر (2.78) کمترین شاخص سطح برگ را به خود اختصاص دادند. در این آزمایش، بیشترین سرعت رشد محصول (CGR) در اثر استفاده از تیمارهای کود تلفیقی در رقم اوربانا و کمترین آن در اثر کود دامی در رقم سوپر چیف مشاهده شدند. همچنین، گیاهان تحت تیمار کود شیمیایی بالاترین سرعت رشد نسبی را تولید کردند و گیاهان با تیمارهای کود تلفیقی و کود دامی بعد از آن قرار گرفتند. در انتهای فصل رشد بیشترین عملکرد مربوط به مصرف کود شیمیایی و پس از آن تلفیقی بودند. این آزمایش می تواند در جهت نقش کودهای آلی در تولید مواد غذایی با کمیت و کیفیت مطلوب مورد استفاده کشاورزان این منطقه و سایر مناطق مشابه قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - برخی خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی جو (Hordeum vulgare L) تحت تاثیر کودهای نیتروژنی و فسفره
  الناز فرج زاده معماری تبریزی مهرداد یارنیا وحید احمدزاده نوشین فرج زاده معماری تبریزی
  کاربرد کودهای شیمیایی در دهه های اخیر منجر به افزایش عملکرد گیاهان زراعی شده است. اما، کاربرد آنها در دراز مدت با اثرات زیان باری بر محیط زیست و حتی عملکرد گیاهان همراه می باشد. از این رو تحقیقات به سمت استفاده از کود های زیستی به جای کودهای شیمیایی سوق داده شده است. ه چکیده کامل

  کاربرد کودهای شیمیایی در دهه های اخیر منجر به افزایش عملکرد گیاهان زراعی شده است. اما، کاربرد آنها در دراز مدت با اثرات زیان باری بر محیط زیست و حتی عملکرد گیاهان همراه می باشد. از این رو تحقیقات به سمت استفاده از کود های زیستی به جای کودهای شیمیایی سوق داده شده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کود های زیستی نیتروژنه (نیتروکارا، نیتروکسین، ترکیب نیتروکارا+ نیتروکسین و شاهد)، کودهای زیستی فسفره (فسفره بارور2، بیوفسفر، ترکیب فسفره بارور2+ بیوفسفر و شاهد) بر رشد و عملکرد جو می باشد. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که کاربرد کودهای زیستی فسفره و نیتروژنه اثر معنی داری بر صفات ارتفاع، وزن خشک بوته، تعداد پنجه و سنبلچه در واحد سطح، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته، شاخص سطح برگ و شاخص کلروفیل برگ داشتند. بر اساس نتایج حاصل، کاربرد نیتروکارا، نیتروکسین و ترکیب این دو کود به ترتیب افزایش 100، 86 و 110 درصدی را در عملکرد دانه باعث شدند. با کاربرد کودهای زیستی فسفره نیز بیشترین میزان افزایش عملکرد دانه جو مربوط به کاربرد بیوفسفر بود. این تیمار توانست عملکرد دانه را به میزان 50 درصد افزایش دهد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - پاسخ فیزیولوژیک سالیکورنیای اروپایی (Salicornia europaea L) به نانو ذرات پتاسیم در شرایط زمین های خیلی شور اطراف دریاچه ارومیه
  علیرضا پیرزاد مهدی جبارزاده
  برای بررسی اثر محلول پاشی ذرات نانوپتاسیم بر تنظیم کننده های اسمزی، رنگیزه های فتوسنتزی، مجموع کارتنوئیدها و عناصر غذایی بخش هوایی سالیکورنیای اروپایی، یک آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1391 در زمین های اطراف دریاچه ارومیه در سه تکرار انجــام چکیده کامل

  برای بررسی اثر محلول پاشی ذرات نانوپتاسیم بر تنظیم کننده های اسمزی، رنگیزه های فتوسنتزی، مجموع کارتنوئیدها و عناصر غذایی بخش هوایی سالیکورنیای اروپایی، یک آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1391 در زمین های اطراف دریاچه ارومیه در سه تکرار انجــام شد. عـوامل آزمایش شامل غلظت های محلول پاشی در 5 سطح (صفر، 1، 2، 3 و 4 در هزار نانوذرات پتاسیم) و تعداد دفعات محلول پاشی در 3 سطح (یک، دو و سه بار محلول پاشی) اعمال شدند. اثرمتقابل بین تعداد دفعات محلول پاشی و غلظت نانوذرات پتاسیم بر پرولین، قند محلول، کلروفیل کل، کلروفیل a و b، مجموع کارتنوئیدها (گزانتوفیل و کاروتن) و عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و سدیم) بخش هوایی معنی دار شد. بیشترین مقادیر پرولین (1.84 میلی گرم در گرم ماده خشک) در یک نوبت محلول پاشی 4 در هزار، قند محلول (66.9 میلی گرم در گرم ماده خشک) در سه بار محلول پاشی با غلظت 2 در هزار، کلروفیل کل (26.23 میلی گرم برگرم وزن تر) و کلروفیل b ( م22.85 میلی گرمبرگرم وزن تر) در دو بار محلول پاشی، و کلروفیل a ( م9.93 میلی گرمبرگرم وزن تر) در سه بار محلول پاشی 4 در هزار نانوذرات پتاسیم به دست آمدند. بیشترین مقدار نیتروژن (0.95 درصد) و فسفر بخش هوایی (2.99 گرم در کیلوگرم ماده خشک) مربوط به سه نوبت محلول پاشی بود. در حالی که بالاترین مقادیر پتاسیم (65.08 گرم در کیلوگرم ماده خشک) و سدیم (403 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در دو نوبت، و بالاترین انباشت کلسیم (29.23 گرم در کیلوگرم ماده خشک) درسه نوبت محلول پاشی با غلظت چهار در هزار پتاسیم مشاهده شدند. با وجود تجمع زیاد اسمولیت ها در محلول پاشی پتاسیم، از نظر عناصر غذایی سطوح مختلف محلول پاشی دارای برتری معنی داری نسبت به هم نبودند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  9 - بررسی توده‌های بزرک سیاه (بالنگوی شهری Lallemantia iberica) در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی
  منوچهر فرضی خشنود علیزاده موسی ارشد
  بالنگوی شهری گیاهی یک ساله، علفی و متحمل به خشکی از تیره نعناع است که برای استفاده از بذر آن کشت می‌شود. در این پژوهش تنوع 12 توده بالنگوی شهری انتخابی از مناطق مختلف کشور با استفاده از صفات مورفولوژیک و برخی شاخص‌های تحمل به خشکی مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش مزرعه‌ا چکیده کامل

  بالنگوی شهری گیاهی یک ساله، علفی و متحمل به خشکی از تیره نعناع است که برای استفاده از بذر آن کشت می‌شود. در این پژوهش تنوع 12 توده بالنگوی شهری انتخابی از مناطق مختلف کشور با استفاده از صفات مورفولوژیک و برخی شاخص‌های تحمل به خشکی مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش مزرعه‌ای در بهار 1392 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی اجرا گردید. تجزیه مرکب برای عملکرد دانه نشان داد که اختلاف بسیار معنی‌داری در بین محیط‌های اجرای آزمایش وجود داشت. میانگین های عملکرد دانه در شرایط آبیاری تکمیلی 730 تا 1380 کیلوگرم در هکتار و در شرایط دیم 360 تا 680 کیلوگرم در هکتار برآورد شدند. توده‌های کلیبر و نظرلو از لحاظ تمامی شاخص‌های متحمل به خشکی برتر بودند و در گروه‌بندی خوشه‌ای، گروه‌های ایجاد شده در سه خوشه کاملاً متمایز قرار گرفتند. بر اساس تجزیه همبستگی در شرایط آبیاری تکمیلی صفت ارتفاع بوته و تعداد روز تا گلدهی بیشترین ضریب همبستگی را با عملکرد دانه نشان دادند و در شرایط دیم تعداد شاخه اصلی بیشترین ضریب همبستگی را با عملکرد دانه داشت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  10 - ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک ژنوتیپ های گندم نان در شرایط تنش خشکی
  رضا شهریاری
  تنوع ژنتیکی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گندم نان در 42 ژنوتیپ در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در دو شرایط محیطی جداگانه (بدون اعمال تنش خشکی و تنش خشکی آخر فصل) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. در زمان های مناس چکیده کامل

  تنوع ژنتیکی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گندم نان در 42 ژنوتیپ در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در دو شرایط محیطی جداگانه (بدون اعمال تنش خشکی و تنش خشکی آخر فصل) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. در زمان های مناسب از صفات مختلف مورفولوژیک و فیزیولوژیک یادداشت برداری به عمل آمد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات متقابل سطوح آبیاری×ژنوتیپ بر ارتفاع بوته، تعداد پنجه های نابارور، طول سنبله، نسبت پدانکل به ارتفاع بوته، تعداد سنبله در مترمربع و عملکرد دانه معنی دار بودند. ژنوتیپ شماره 35 (4057) با میانگین 6313 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را تولید کرد. رگرسیون چند متغیره خطی نشان داد که صفات تعداد دانه در سنبله، تعداد گره و وزن سنبله حدود 58 درصد از تغییرات میانگین عملکرد را در بین ژنوتیپ ها در شرایط تنش خشکی آخر فصل توجیه می کنند. تعداد گره بیشترین اثر مستقیم (0.438) را بر عملکرد دانه داشت. همچنین، اثرات مستقیم تعداد دانه در سنبله با عملکرد مثبت (0.135) و وزن سنبله با عملکرد منفی (0.345-) بودند. اثر غیرمستقیم تعداد گره از طریق وزن سنبله بیشتر از اثر غیرمستقیم وزن سنبله از طریق تعداد گره بر عملکرد بود. در تجزیه عامل ها، شش عامل در کل 75.80 درصد تغییرات را تبیین کردند. عامل اول تا ششم به ترتیب 21.32، 18.13، 9.72، 9.62، 9.4 و 7.6 درصد از تغییرات کل را توجیه نمودند. تجزیه خوشه ای بر اساس روش وارد با استفاده از ضریب مجذور فاصله اقلیدسی، ژنوتیپ ها را به پنج گروه تقسیم بندی کرد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که صفاتی مانند تعداد دانه در سنبله، تعداد گره و وزن سنبله را می توان به عنوان شاخص انتخاب عملکرد در برنامه های به نژادی و به منظور بهبود عملکرد دانه گندم نان در مناطق دارای تنش خشکی آخر فصل مورد استفاده قرار داد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  11 - اثر سن نشا و میزان بذر مصرفی در خزانه بر صفات زراعی و عملکرد دانه برنج (Oryza sativa) رقم طارم هاشمی
  نوراله خیری حمیدرضا مبصر
  به‌منظور بررسی اثر سن نشا و میزان بذر مصرفی در خزانه بر صفات کمّی برنج رقم طارم هاشمی، آزمایشی در سال زراعی 1391 در شهرستان آمل، به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. سن نشا در سه سطح (‌20، 30 و 40 روزه) به‌عنوان عامل اصلی و چهار س چکیده کامل

  به‌منظور بررسی اثر سن نشا و میزان بذر مصرفی در خزانه بر صفات کمّی برنج رقم طارم هاشمی، آزمایشی در سال زراعی 1391 در شهرستان آمل، به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. سن نشا در سه سطح (‌20، 30 و 40 روزه) به‌عنوان عامل اصلی و چهار سطح میزان بذر مصرفی در خزانه (10،‌ 30، 50 و 70 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. بر اساس نتایج این بررسی، اثر سن نشا بر طول پانیکول (خوشه)، تعداد کل پنجه و پنجه های بارور در کپه، درصد دانه پر، تعداد دانه پوک و شاخص برداشت معنی‌دار بود. تیمار میزان بذر مصرفی در خزانه فقط بر عملکرد دانه اثرگذار بود. همچنین، اثر متقابل تیمارهای آزمایش بر ارتفاع بوته، طول ساقه و خوشه، تعداد دانه پوک و شاخص برداشت معنی‌دار گردید. با افزایش سن نشا از 20 به 40 روز، از تعداد کل پنجه در کپه، تعداد پنجه های بارور، درصد دانه پر و شاخص برداشت کاسته شده و در مقابل طول پانیکول و تعداد گلچه پوک افزایش یافتند. بیشترین عملکرد دانه (3033 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 30 کیلوگرم بذر در هکتار به دست آمد و با افزایش میزان بذر مصرفی، از 30 به 70 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه حدود 15 درصد (2567 کیلوگرم در هکتار) کاهش یافت. با توجه به نتایج این تحقیق، برای دست یابی به توان عملکردی رقم طارم هاشمی، استفاده از نشاهای 20 روزه و مصرف 30 کیلوگرم بذر در هکتار مناسب تر است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  12 - ارزیابی برخی صفات مورفوفیزیولوژیک مؤثر بر عملکرد ژنوتیپ های گندم پاییزه
  بابک هوشمندی ورهرام رشیدی
  به منظور بررسی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مؤثر بر عملکرد ارقام گندم پاییزه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا گردید. در این آزمایش 15 رقم بومی و اصلاح شده چکیده کامل

  به منظور بررسی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مؤثر بر عملکرد ارقام گندم پاییزه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا گردید. در این آزمایش 15 رقم بومی و اصلاح شده گندم پاییزه از لحاظ صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، تراکم سنبله، تعداد پنجه نابارور، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و محتوای نسبی آب برگ پرچم اختلاف معنی داری داشتند. همچنین، مشخص شد که صفات تعداد دانه در سنبله، تراکم سنبله، تعداد پنجه بارور، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک از همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه برخوردار بودند. نتایج تجزیه علیت نشان داد که اثر مستقیم شاخص برداشت و محتوای نسبی آب برگ پرچم بر عملکرد دانه مثبت ولی اثر مستقیم طول سنبله بر عملکرد دانه منفی بود. تجـزیه خوشـه ای به روش WARD، ژنوتیپ ها را در دو گـروه بر اساس صفات مورد نظر گروه بندی کرد و همه ارقام بومی در یک گروه جای گرفتند. ارقام شماره 7، 4 و 13 از لحاظ عملکرد دانه نسبت به دیگر ارقام مورد بررسی، برتر تشخیص داده شدند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  13 - تجزیه رشد، عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم جو (Hordeum vulgare L) در تراکم های کاشت
  پیام مرادحاجتی علیرضا شکوه فر
  به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بذر بر مؤلفه های مهم تجزیه رشد، عملکرد و اجزای عملکرد سه ژنوتیپ جو در اهواز، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. کرت های اصلی شامل سه رقم جو (جنوب، نیم چکیده کامل

  به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بذر بر مؤلفه های مهم تجزیه رشد، عملکرد و اجزای عملکرد سه ژنوتیپ جو در اهواز، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. کرت های اصلی شامل سه رقم جو (جنوب، نیمروز و زهک) و کرت های فرعی چهار میزان بذر (250، 300، 350 و 400 بذر در متر مربع) بود. نتایج نشان داد افزایش میزان بذر در هر سه رقم باعث افزایش شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR) و کاهش فتوسنتز خالص (NAR) شد. رقم جنوب دارای بیشترین مقادیر (LAI)، (CGR) و (NAR) بود. اختلاف بین ارقام از نظر تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، طول سنبله و عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد و شاخص برداشت در سطح 5 درصد معنی دار بود. بین سطوح مختلف میزان بذر از نظر طول سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد و از نظر عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معنی داری مشاهده گردید. بیشترین عملکرد دانه به میزان 5561 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم جو جنوب در میزان 350 بذر در متر مربع به دست آمد. بیشترین شاخص برداشت را رقم جنوب با میزان 350 بذر در متر مربع با 40 درصد به خود اختصاص داد. نتایج این بررسی نشان داد که رقم جنوب به دلیل بیشتر بودن شاخص های فیزیولوژیکی و اجزای عملکرد (طول سنبله، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله) نسبت به سایر ارقام ذکر شده و همچنین با افزایش تراکم (350 و 400 بذر در متر مربع) در این رقم، تعداد سنبله در متر مربع افزایش یافته که باعث عملکرد بیشتر شده است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  14 - مطالعه سیستم ریشه بذری و نابجای ارقام گندم نان و دوروم
  رحیم ناصری مهرشاد براری محمدجواد زارع کاظم خاوازی زهرا طهماسبی
  به منظور بررسی ساختار ریشه و خصوصیات مورفولوژیک ریشه های بذری و نابجا در گندم های نان و دوروم، آزمایشی گلخانه ای در پاییز 1392 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 6 رقم گندم نان (سرداری، کراس سبل چکیده کامل

  به منظور بررسی ساختار ریشه و خصوصیات مورفولوژیک ریشه های بذری و نابجا در گندم های نان و دوروم، آزمایشی گلخانه ای در پاییز 1392 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 6 رقم گندم نان (سرداری، کراس سبلان و نستور، پیشتاز، بهار و S83-3)، و 4 رقم دوروم (کرخه و دنا، ساجی و سورا) بودند. صفات مورد بررسی شامل تعداد ریشه های بذری، نابجا (گرهی یا طوقه ای)، مجموع طول ریشه ها، طول ریشه های بذری، طول ریشه های نابجا، طول، مجموع طول آنها، وزن خشک ریشه، حجم ریشه و نسبت ریشه به قسمت های هوایی بودند. نتایج این پژوهش نشان دهنده اختلاف معنی دار میان ارقام از نظر ساختار ریشه بود. همچنین، نتایج نشان داد که ارقام سرداری، کراس سبلان و نستور در مقایسه با ارقام پیشتاز، بهار و S83-3 دارای سیستم ریشه دهی قوی تر بوده و مشاهده گردید که ارقام نان و دوروم نیز تفاوت های معنی داری از نظر سیستم ریشه دهی داشتند. به طوری که، ساجی در بین ارقام دوروم و کراس سبلان در بین ارقام نان از مجموع تعداد ریشه (بذری و نابجا)، مجموع طول ریشه (بذری و نابجا)، وزن خشک ریشه، حجم ریشه و نسبت ریشه به قسمت های هوایی بالاتری برخوردار بودند. مقایسات گروهی نشان داد که تعداد و طول ریشه های نابجای ارقام نان نسبت به ارقام دوروم از وضعیت بهتری برخوردار می باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  15 - نقش آللوپاتیک اسانس برگ بو (Laurus nobilis L) بر جوانه زنی بذر و شاخص قدرت گیاهچه گاوپنبه (Abutilon theopharasti L) و پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L)
  بهرام میرشکاری
  به منظور مطالعه نقش آللوپاتیک غلظت های مختلف صفر، 100، 200، 300 و 400 قسمت در میلیون اسانس گیاه دارویی برگ بو بر جوانه زنی و استقرار اولیه علف های هرز گاو پنبه و پیچک صحرایی آزمایشی در سال 1392 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. بر اساس یافته ها، میزان جوانه چکیده کامل

  به منظور مطالعه نقش آللوپاتیک غلظت های مختلف صفر، 100، 200، 300 و 400 قسمت در میلیون اسانس گیاه دارویی برگ بو بر جوانه زنی و استقرار اولیه علف های هرز گاو پنبه و پیچک صحرایی آزمایشی در سال 1392 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. بر اساس یافته ها، میزان جوانه زنی بذر در تیمار آب مقطر 73.3 درصد و در میانگین تیمارهای برخوردار از اسانس 64.7 درصد بودند. کمترین طول بوته در تیمار 400 قسمت در میلیون اسانس مشاهده شد. سطح برگ تک بوته علف هرز از حداکثر 13.5 سانتی متر مربع در تیمار شاهد تا حداقل 9.7 سانتی متر مربع در میانگین غلظت های 300 و 400 قسمت در میلیون اسانس تغییر کرد. وزن خشک علف هرز در صورت تیمار بذر با غلظت های 300 و 400 قسمت در میلیون اسانس برگ بو تا بیش از دو برابر تیمار شاهد کاهش یافت. گیاهچه های تحت تیمار با غلظت های 100 و 200 قسمت در میلیون اسانس و نیز شاهد (بدون تیمار) در مقایسه با میانگین دو تیمار حایز کمترین شاخص ویگور، به ترتیب از بنیه 1.5، 1.5 و 2.6 برابری برخوردار بودند. بر اساس تجزیه رگرسیون سه ﺻﻔﺖ درصد جوانه زنی، سطح برگ و وزن خشک تک بوته تأﺛﻴﺮ ﻣﻌﻨـﻲداری روی شاخص قدرت گیاهچه داﺷـﺘﻨﺪ. اسانس برگ بو از قابلیت بالایی در کنترل علف های هرز گاوپنبه و پیچک صحرایی، به ویژه در غلظت های بیشتر از 400 قسمت در میلیون برخوردار بود که می تواند به عنوان راهکاری در مسیر سنتز علف کش های بیولوژیک به منظور کنترل غیرشیمیایی این دو علف هرز در مزارع برخی از گیاهان زراعی مد نظر قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  16 - پیش تیمار بذر کنجد (Sesamum indicum L) با پرولیـن و اثربخشی آن بر جوانه زنی در دماهای متفاوت
  نصیبه توکلی علی عبادی حوریه توکلی پیام تیزفهم
  به منظور بررسی تاثیر پرولین و دما بر میزان اسمولیت ها، میــزان آنزیم های آنتی اکسیدان و شــاخص های جوانه زنی کنجد، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای چکیده کامل

  به منظور بررسی تاثیر پرولین و دما بر میزان اسمولیت ها، میــزان آنزیم های آنتی اکسیدان و شــاخص های جوانه زنی کنجد، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح پرولین (صفر، 5، 10 میلی مولار) و دماهای مختلف جوانه زنی (15، 25، 35 درجه سلسیوس) بودند. نتایج آزمایش نشان دهنده تاثیر مثبت پرولین بر شاخص های جوانه زنی، آنزیم های آنتی اکسیدان، پرولین، پروتئین و تحرک ذخایر غذایی بود. به طوری که، کاربرد خارجی (اگزوژنیک) پرولین منجر به افزایش میزان این اسمولیت در گیاهچه ها گردید. همچنین، دماهای 15 و 35 درجه سلسیوس نسبت به دمای 25 درجه سلسیوس منجر به تولید پرولین کمتری شدند. میزان آنزیم پراکسیداز نیز در دمای 25 درجه سلسیوس کمتر از دماهای 15 و 35 درجه سلسیوس برآورد شد و افزایش پرولین منجر به افزایش میزان این آنزیم در دماهای مـورد بررسی گردید. در دمای 25 درجه سلسیوس با کاربــرد 10 میلی مولار پرولین بیشترین میزان کاتالاز و پلی فنل اکسیداز مشاهده گردید. همچنین، میزان این آنزیم ها در دماهای 15 و 35 درجه سلسیوس نسبت به دمای 25 درجه سلسیوس کاهش نشان داد. با توجه به افزایش کارآیی ذخایر غذایی و شاخص قدرت بذر، درصد و سرعت جوانه زنی، میزان پرولین، پروتئین و آنزیم های آنتی اکسیدان در اثر کاربرد پرولین به نظر می رسد که پیش تیمار بذر با پرولین می تواند یکی از راهکارهای مناسب برای جوانه زنی بهتر آن تحت شرایط تغییرات دما باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  17 - عملکرد و اجزای عملکرد ماش (Vigna radiata) متاثر از کاربرد ورمی کمپوست و کود زیستی فسفات
  محمد مهدی رحیمی علیرضا هاشمی
  به منظور بررسی اثر کود آلی (ورمی کمپوست) و کود زیستی فسفات بارور-2 بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش آزمایشی در سال زراعی 92-91 در یاسوج انجام گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار انجام یافت. عامل اول مصرف ورمی کمپوست در چهار سطح چکیده کامل

  به منظور بررسی اثر کود آلی (ورمی کمپوست) و کود زیستی فسفات بارور-2 بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش آزمایشی در سال زراعی 92-91 در یاسوج انجام گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار انجام یافت. عامل اول مصرف ورمی کمپوست در چهار سطح (صفر، 10، 20، 30 تن در هکتار) به صورت خاک مصرف و عامل دوم استفاده از کود زیستی فسفات بارور-2 در سه سطح (صفر، 50، 100 گرم در هکتار) به صورت بذرمال در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و ارتفاع بوته بودند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها و بر‌همکنش تیمارها نشان داد که کاربرد 30 تن در هکتار ورمی‌کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار سبب بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به ترتیب برابر 4.3 و 18.8 گرم در بوته شدند. بر اساس یافته های آزمایش استفاده از تلفیق بارور-2 و ورمی‌کمپوست نسبت به استفاده از هر کدام به تنهایی از این عوامل برتری نشان داده و تلفیق این دو عامل با همدیگر می‌تواند باعث افزایش عملکرد شود. با توجه به یافته های آزمایش، مصرف 30 تن ورمی‌کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار برای افزایش عملکرد دانه در این گیاه می تواند مفید باشد. پرونده مقاله