• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - تأثیر عنصر روی و جیبرلیک اسید بر بهبود تبادلات گازی و عملکرد لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris) با استفاده از دستگاه تحلیل گر گاز مادون قرمز در شرایط تنش خشکی
        عارفه عباسی عباس ملکی فرزاد بابایی هوشمند صفری علیرضا رنگین
        تنش خشکی از عوامل اصلی کاهش عمکلرد گیاهانی مختلف به خصوص حبوبات می باشد، بنابراین استفاده از روش هایی که بتواند اثر سوء تنش بر گیاه را کاهش دهد، ضروی می باشد. به منظور بررسی اثر روی و جیبرلین بر خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris L.) در شرای چکیده کامل
        تنش خشکی از عوامل اصلی کاهش عمکلرد گیاهانی مختلف به خصوص حبوبات می باشد، بنابراین استفاده از روش هایی که بتواند اثر سوء تنش بر گیاه را کاهش دهد، ضروی می باشد. به منظور بررسی اثر روی و جیبرلین بر خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در قالب طرح کرت‌های دو بار خرد شده با پایه‌ی بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو مکان (ایستگاه تحقیقاتی اسلام‌آباد غرب استان کرمانشاه، و ایستگاه تحقیقاتی خرم‌آباد استان لرستان) انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری در 3 سطح 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان کرت اصلی، محلول پاشی سولفات روی در 4 سطح 0، 5/1، 5/3 و 5/4 میلی‌لیتر در لیتر و 2 سطح محلول پاشی و محلول پاشی جیبرلین به عنوان کرت های فرعی بودند. تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه میانگین داده ها به روش دانکن در سطح 5 درصد و توسط نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی تنش خشکی و محلول‌پاشی سولفات روی بر تمام صفات معنی‌دار شد، همچنین محلول‌پاشی جیبرلین بر همه‌ی صفات به‌جز عملکرد و سرعت تعرق اثر معنی‌دار داشت. اثر متقابل سولفات روی، تنش و جیبرلین بر تمام صفات معنی‌داری بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار آبیاری نرمال و مصرف 5/4 میلی‌لیتر ‌در‌ لیتر روی بود که با‌ تیمار ‌تنش متوسط و مصرف 5/‌1‌میلی‌لیتر ‌در ‌لیتر روی و کاربرد جیبرلین اختلاف معنی‌دار نداشت.‌ کمترین عملکرد دانه در ‌تیمار ‌تنش‌ شدید‌ و استفاده‌ 5/3‌ میلی‌لیتر‌ در ‌لیتر‌‌ روی ‌و ‌محلول پاشی‌ جیبرلین‌ بود‌. بطور کلی عملکرد دانه در هر دو حالت تنش خشکی و عدم تنش افزایش یافت، بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده مصرف 5/4 میلی‌لیتر در لیتر سولفات روی و محلول پاشی جیبرلین جهت کاهش اثرات تنش خشکی در زراعت لوبیا توصیه می‌گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه پاسخ دفاعی و بیوشیمیایی گوجه‎فرنگی در شرایط آلودگی به گیاه انگلی سس زراعی (Cuscuta campestris Yunck.)
        آسیه سیاهمرگویی فاختک طلیعی مهتاب یزدان دوست
        سس (Cuscuta campestris Yunck.) یکی از علفهای هرز مهم انگلی در جهان است. آلودگی به سس باعث کاهش عملکرد محصول و افزایش هزینه های برداشت می شود. ﺑﺮای ﻛﻨﺘﺮل ﻋﻠﻒ‎ﻫﺎی ﻫﺮز اﻧﮕلی روش‌های ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ پیشنهاد ﺷﺪه اﺳـﺖ؛ اما هیچکدام قادر به کنترل موثر این گیاه نیستند. به نظر می‎ چکیده کامل
        سس (Cuscuta campestris Yunck.) یکی از علفهای هرز مهم انگلی در جهان است. آلودگی به سس باعث کاهش عملکرد محصول و افزایش هزینه های برداشت می شود. ﺑﺮای ﻛﻨﺘﺮل ﻋﻠﻒ‎ﻫﺎی ﻫﺮز اﻧﮕلی روش‌های ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ پیشنهاد ﺷﺪه اﺳـﺖ؛ اما هیچکدام قادر به کنترل موثر این گیاه نیستند. به نظر می‎رسد استفاده از ارقام مقاوم بهترین گزینه برای دستیابی به این هدف است. در این تحقیق مقاومت 15 رقم گوجه‎فرنگی به آلودگی سس در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. از بین این ارقام، دو رقم حساس و مقاوم (به ترتیب سوپراوربانا111 و سوپر چف) انتخاب و میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و همچنین مقدار فنل کل، پرولین، فلاوونویید و قندهای محلول در زمان‎های مختلف پس از آلودگی (صفر، 24، 48، 72، 96، 120 و 240 ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آلودگی به سس زراعی باعث افزایش غلظت آنزیم ها (کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز) در مقایسه با تیمار بدون آلودگی می شود. همچنین مقدار این آنزیمها در رقم مقاوم بیشتر از رقم حساس بود. رقم و زمان نمونه برداری، میزان فنل کل، پرولین، فلاوونوییدها و قندهای محلول را تحت تاثیر قرار داد. میزان فنل کل و فلاوونویید پس از اتصال سس به گوجه‎فرنگی افزایش یافت و در 240 ساعت پس از اتصال به بیشترین مقدار خود رسید. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که آلودگی گوجه فرنگی به سس زراعی سبب القای سیستم دفاعی در این گیاه می‎شود. با توجه اینکه امکان کنترل کامل گیاهان انگلی بدون آسیب به گیاه زراعی وجود ندارد، شناخت مکانیسمهایی دفاعی که با استفاده از آن، ارقام مقاوم در مقابل گیاهان انگلی ایستادگی می کنند، می تواند بسیار کاربردی و مفید باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی کارایی گندم (Triticum aestivum) و کینوا (Chenopodium quinoa) برای شوری زدائی کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر تحت تنش های مختلف شوری آب
        سپیده حسینی رکسانا موگوئی مهدی برقعی زهرا عابدی مهدی رمضانی
        این پژوهش برای ارزیابی توانایی رشد و کاهش شوری آب توسط دو گیاه کینوا و گندم به صورت گلخانه‌ای و هیدروپونیک اجرا شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل 4 سطح شوری صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 دسی زیمن چکیده کامل
        این پژوهش برای ارزیابی توانایی رشد و کاهش شوری آب توسط دو گیاه کینوا و گندم به صورت گلخانه‌ای و هیدروپونیک اجرا شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل 4 سطح شوری صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر (حاصل اختلاط آب دریاچه نمک عقدا با آب شهر) و دو گونه گندم و کینوا بود. در این تحقیق صفاتی چون وزن خشک کل بوته، میزان تجمع عناصر کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر کل بوته و کارایی جذب عناصر از آب و شوری‌زدایی توسط گیاهان اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه کینوا نسبت به گندم توانایی بیشتری در شوری‌زدائی، جذب و انباشت عناصر در خود داشته و به عنوان گیاهی مقاوم در برابر تنش شوری بود. نتایج نشان داد که غلظت سدیم، کلر و منیزیم در بوته (به ترتیب برای گندم به میزان 48/5، 12/10 و 12/1 گرم و کینوا به میزان 76/10، 65/11و 66/2 گرم) و میزان کارایی جذب سدیم، کلر و منیزیم از آب (به ترتیب برای گندم 28/12، 30/11 و 22/20 درصد و کینوا به میزان 12/23، 60/14 و 79/24 درصد) به طور معنی‌داری با افزایش شوری افزایش یافت. غلظت عناصر کلسیم و پتاسیم در گیاهان (به ترتیب برای گندم به میزان 14/1 و 92/5 ‌گرم و کینوا به میزان 21/3 و 76/10 گرم) با افزایش شوری کاهش یافتند. به‌طورکلی کینوا برتری معنی‌داری در تولید ماده‌ی خشک، جذب و کارایی جذب عناصر نسبت به گندم نشان داد به همین دلیل می‌تواند از این گیاه به عنوان یک گیاه جایگزین برای کشت در شرایط شوری و وجود آب‌های نامتعارف دانست. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - تاثیر سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و تولید اسانس به‌لیمو (Lippia citrodora L.) تحت تنش شوری
        محمد مقدم لیلا مهدی زاده سارا فرسرایی
        هدف از این تحقیق مطالعه اثر کاربرد سالیسیلیک اسید بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و تولید اسانس گیاه دارویی به لیمو (Lippia citrodora L.) تحت تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی گلدانی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرید چکیده کامل
        هدف از این تحقیق مطالعه اثر کاربرد سالیسیلیک اسید بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و تولید اسانس گیاه دارویی به لیمو (Lippia citrodora L.) تحت تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی گلدانی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرید سدیم) و 4 سطح سالیسیلیک اسید (0، 150، 300 و 450 میلی گرم در لیتر) در 3 تکرار انجام شد. صفات اندازه گیری شده شامل میزان پروتئین محلول کل، مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، گلایسین بتائین و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی و تولید اسانس بودند. اثر متقابل تیمارهای آزمایش بر تمام صفات مورد مطالعه در این تحقیق در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان پروتئین محلول کل، مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، گلایسین بتائین و فعالیت آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در سطح 150 میلی مولار شوری بود و کاربرد سالسیلیک اسید در سطح 300 میلی گرم در لیتر سبب کاهش پروتئین محلول کل و گلایسین بتائین و سطح 150 میلی گرم در لیتر آن سبب کاهش مالون دی آلدئید شد. اما کاربرد این تنظیم‌کننده رشد گیاهی تأثیر معنی داری بر پراکسید هیدروژن نداشت. همچنین، نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم کاتالاز و تولید اسانس در بالاترین سطح تنش شوری (150 میلی مولار) به کمترین میزان خود رسیدند. نتایج این تحقیق در مجموع نشان داد که کاربرد سالیسیلیک اسید به ویژه در سطح 300 میلی گرم در لیتر سبب بهبود صفات مورد مطالعه در این تحقیق گردید و کاربرد آن در شرایط تنش توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - بررسی اثر کود نانوکلات پتاسیم، سولفات پتاسیم و سالیسیلیک اسید بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) تحت تنش کمبود آب
        سمیه عرفانی محمد علی رضایی فرهادفرهاد فرح‌وش مهرعلی محمود جانلو
        کمبود آب از جمله عوامل محدودکننده رشد می‌باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش خشکی و کم آبی بوجود می‌آید. به منظور بررسی سطوح کودهای نانوکلات پتاسیم، سولفات پتاسیم و سالیسیک اسید در کاهش اثرات کم آبی بر تعدادی شاخص های فیزیولوژیکی گیاه همیشه‌بهار آزم چکیده کامل
        کمبود آب از جمله عوامل محدودکننده رشد می‌باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش خشکی و کم آبی بوجود می‌آید. به منظور بررسی سطوح کودهای نانوکلات پتاسیم، سولفات پتاسیم و سالیسیک اسید در کاهش اثرات کم آبی بر تعدادی شاخص های فیزیولوژیکی گیاه همیشه‌بهار آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان انجام شد. عامل‌های مورد بررسی شامل آبیاری در دو سطح ، مصرف کود پتاسیم در دو سطح نانوکلات پتاسیم و سولفات پتاسیم، و سالیسیلک اسید در سه سطح صفر، یک و دو میلی مولار بودند. صفات فیزیولوژیکی از قبیل رنگیزه‌های فتوسنتزی، پرولین، فنل کل، آنزیم سوپراکسیداز، آنزیم کاتالاز، قند محلول، پروتئین و گلایسین بتائین مورد ارزیابی قرار گرفت. برپایه نتایج بدست آمده از این پژوهش تنش کم‌آبی به طور معنی داری میزان پرولین، آنزیم پراکسیداز، آنزیم کاتالاز، گلایسین بتائین و قند را افزایش داده و میزان کلروفیل a، b، کل برگ و پروتئین کل را کاهش داد. کاربرد برگی اسیدسالیسیلک در شرایط تنش کم آبی در غلظت به طور معنی‌داری باعث افزایش قند، پروتئین کل، گلایسین بتائین و فنل کل شد. کاربرد نانوکلات پتاسیم و سولفات پتاسیم باعث بهبود تحمل گیاه در شرایط تنش خشکی شد و موجب افزایش صفات فیزیولوژیکی نسبت به شاهد شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - انتخاب برترین ژنوتیپ‌ها در برنج (Oryza sativa L.) با استفده از پارامتر‌های فلورسانس کلروفیل براساس شاخص‌های BLPSI و LPSI
        مهناز کاتوزی سعید نواب پور حسین صبوری علی اکبر عبادی
        به منظور انتخاب برترین افراد حاصل از آمیزش لاین های برنج (Oryza sativa L.) طارم بومی و موتانت با استفاده از ویژگی های فلورسانس کلروفیل و براساس شاخص های BLPSI و LPSI، آزمایشی با استفاده از 350 فردF2 در سال 1396 اجرا شد. والدین، نسل اول و دوم در سال زراعی 1396 در مزرعه ت چکیده کامل
        به منظور انتخاب برترین افراد حاصل از آمیزش لاین های برنج (Oryza sativa L.) طارم بومی و موتانت با استفاده از ویژگی های فلورسانس کلروفیل و براساس شاخص های BLPSI و LPSI، آزمایشی با استفاده از 350 فردF2 در سال 1396 اجرا شد. والدین، نسل اول و دوم در سال زراعی 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس کشت شدند. خصوصیات فلورسانس کلروفیل Fo، F'o ، Fm، F'm ، F'، ETR، Fv، Fv/Fm، F'v/F'm، NPQ، qP، (Y (II، qN، qL و وزن 100 دانه، تعداد ساقه، تعداد دانه پر، تعداد دانه های پوک، ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد خوشچه، قطر ساقه، طول دانه، عرض دانه، شکل دانه، وزن کاه، طول دوره رسیدگی، طول برگ پرچم، عرض برگ پرچم، نیز ثبت شدند. سرعت انتقال الکترون از طریق فتوسیستم 2، عرض برگ پرچم، فلورسانس پایه در حالت های سازگار شده به تاریکی، تعداد پنجه بارور، فلورسانس حداکثر در حالت های سازگار شده به تاریکی، تعداد خوشچه اولیه، سطح برگ پرچم، تعداد دانه پر، طول برگ پرچم، طول خوشه اصلی و وزن بوته به ترتیب بیشترین تاثیر را روی عملکرد دانه داشتند. بالاترین پاسخ به انتخاب در هر دو شاخص BLPSI و LPSI به وزنه اقتصادی نهم (وراثت پذیری) تعلق داشت. بعد از این ضریب، ضریب ششم (همبستگی) دارای بالاترین پاسخ به انتخاب بود. نتایج نشان داد که وراثت پذیری پارامتر های فلورسانس کلروفیل می توانند به طور کارایی به عنوان وزنه اقتصادی در انتخاب بهترین افراد مورد استفاده قرار گیرند. ژنوتیپ های 3، 6، 17، 24 و 30 براساس شاخص LPSI و ژنوتیپ های سه و شش براساس BLPSI به عنوان ژنوتیپ های برتر انتخاب شدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - برهمکنش شوری و کروم بر پیگمان‌ها و عملکرد فتوسیستم II خرفه (Portulaca oleracea L.)
        زهرا طالب زاده راهله رهباریان محبت نداف حمید سبحانیان
        هدف از پژوهش حاضر، بررسی برهمکنش تنش شوری و کروم بر برخی شاخص‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه خرفه بود. در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 4 سطح شوری (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس‌ بر‌ متر) با استفاده از کلرید‌سدیم هر 4 روز از طریق آبیاری و 5 سطح کروم (0، 7، 14، 21 و 28 چکیده کامل
        هدف از پژوهش حاضر، بررسی برهمکنش تنش شوری و کروم بر برخی شاخص‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه خرفه بود. در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 4 سطح شوری (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس‌ بر‌ متر) با استفاده از کلرید‌سدیم هر 4 روز از طریق آبیاری و 5 سطح کروم (0، 7، 14، 21 و 28 میلی‌گرم بر کیلو‌گرم وزن خشک خاک) آزمایش انجام شد و قبل از کشت بذر در خاک با افزایش دی ‌کرومات ‌پتاسیم به خاک سطوح مختلف تیمار کروم تهیه شد. مقادیر نشت یونی، وزن تر و خشک و سطح برگ‌ها، کلروفیل a، b و کل، ضریب ثبات کلروفیل، کارتنوئید، کارایی فتوسیستم II و مقدار آب نسبی برگ‌ها پس از 60 روز از کشت گیاهان اندازه‌گیری و سنجش شدند. نتایج نشان داد با افزایش سطوح مختلف کروم و شوری روند کاهشی معنی‌داری (05/0P≤) در وزن تر و خشک، سطح برگ، کلروفیل a، b و کل، کارتنوئید، کارایی فتوسیستم II مشاهده شد. کمترین میزان کارایی فتوسیستم II و بیشترین میزان نشت یونی در سطوح شوری 12 دسی‌زیمنس‌ بر‌ متر و کروم 28 میلی‌گرم بر کیلو‌گرم مشاهده گردید. برهمکنش شوری و کروم بر مقادیر کلروفیل و وزن تر و خشک و سطح برگ اثر کاهشی معنی‌داری داشت، همچنین تنش ترکیبی بالاترین سطح کروم و شوری (شوری 12 دسی‌زیمنس‌ بر‌ متر و کروم 28 میلی‌گرم بر کیلو‌گرم)، باعث کاهش بیشتر نسبت به دو تنش به تنهایی شد. اگرچه شوری و کروم سبب کاهش رشد برگ‌های خرفه گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - تاثیر هورمون‌های اکسین و جیبرلین بر برخی ویژگی‌های زراعی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی خاکشیر (Descurainia Sophia) تحت سطوح مختلف اسید هیومیک
        محمد جهانتیغ عیسی خمری علیرضا سیروس مهر مهدی دهمرده
        کاربرد هورمو‌ن‌های گیاهی در دهه اخیر با توجه به گسترش کشاورزی پایدار مورد توجه قرار گرفته است و از این رو باید در مدیریت تلفیقی گیاهان زراعی مورد تحقیق قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کاربرد هورمون‌های مختلف گیاهی (اکسین و جیبرلین) بر برخی ویژگی‌های زراعی، فیزیولوژیکی و ب چکیده کامل
        کاربرد هورمو‌ن‌های گیاهی در دهه اخیر با توجه به گسترش کشاورزی پایدار مورد توجه قرار گرفته است و از این رو باید در مدیریت تلفیقی گیاهان زراعی مورد تحقیق قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کاربرد هورمون‌های مختلف گیاهی (اکسین و جیبرلین) بر برخی ویژگی‌های زراعی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی خاکشیر تحت سطوح مختلف اسید هیومیک، آزمایشی به صورت کرت-های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار طی دو سال در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل (چاه نیمه) اجرا شد. عامل اصلی شامل دو غلظت اسید هیومیک (صفر و 5 لیتر در هکتار) و عامل فرعی شامل نه غلظت محلول‌پاشی شامل شاهد (محلول‌پاشی با آب مقطر)، هورمون اکسین در غلظت‌های 10، 20، 30 و 40 میلی گرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید و هورمون جیبرلین در غلظت های 15، 30، 45 و 60 میلی گرم بر لیتر بود. نتایج تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که اثر سه جانبه تیمارهای آزمایشی برای هیچ کدام از صفات مورد بررسی معنی دار نبوده اما برهمکنش اسید هیومیک و محلول پاشی بر تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. هیومیک به طور معنی‌داری باعث افزایش ارتفاع بوته، تعداد دانه در خورجین، درصد کلروفیل برگ، درصد پروتئین، شاخص برداشت، عملکرد دانه، موسیلاژ و اسید چرب غیر اشباع همچنین سطح محلول‌پاشی 20 میلی گرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید باعث افزایش ارتفاع بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن 1000 دانه و کلروفیل برگ و سطوح 60 و 45 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین صفات ارتفاع بوته وزن 1000 دانه خاکشیر گردید. درحالت کلی ‌می‌توان گفت سطح 5 لیتر در هکتار اسید هیومیک و محلول‌پاشی 20 میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید برای گیاه خاکشیر مناسب می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - تاثیر علف‌کش پرتیلا‌کلر بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیک جلبک سبز کلرلا ( Chlorella vulgaris)
        حمید صالحیان مهدیه شاکری مریم صالحیان
        ریزجلبک‌ها (Micro algae) نقش اساسی در زنجیره‌‌های غذایی اکوسیستم‌های آبی به عهده دارند. از میان انواع جلبک‌های تک سلولی‌ گزارش ‌شده در آب‌های شالیزارهای استان مازندران، جلبک Chlorella vulgaris از گونه‌های مهم شاخه جلبک سبز (Chlorophyta) به حساب می‌آید. تاثیر علف‌کش‌ها ب چکیده کامل
        ریزجلبک‌ها (Micro algae) نقش اساسی در زنجیره‌‌های غذایی اکوسیستم‌های آبی به عهده دارند. از میان انواع جلبک‌های تک سلولی‌ گزارش ‌شده در آب‌های شالیزارهای استان مازندران، جلبک Chlorella vulgaris از گونه‌های مهم شاخه جلبک سبز (Chlorophyta) به حساب می‌آید. تاثیر علف‌کش‌ها به عنوان مهمترین بخش آفت‌کش‌ها بر روی جلبکها بسیار برجسته و قابل تأمل است. از این روی این تحقیق به منظور بررسی تاثیر علف‌کش پرتیلا‌کلر (Pretilachlor) بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیک جلبک کلرلا انجام شد. جهت بررسی اثرات علف‌کش پرتیلاکلر بر جلبک کلرلا 9 تیمار آزمایشی (مقادیر 0 ، 20 ، 30 ، 40 ، 50 ، 75 ، 100 ، 150 و 300 میلی‌گرم علف‌کش در لیتر) در بطری‌های یک لیتری تهیه و با افزایش 100 سی‌سی از محلول جلبک پس از فراهم سازی و کشت استوک، آنها را هوادهی نمودیم. تیمارها با سه تکرار در طی 24، 48، 72 و 96 ساعت مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از تیماردهی اثر علف‌کش بر رشد، غلظت کلروفیل a ، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پلی‌فنول‌اکسیداز و میزان پراکسیداسیون لیپیدی بررسی گردید. افزایش غلظت علف‌کش در همه زمان‌ها موجب کاهش معنی‌دار در تراکم سلولی جلبک گشت (0001/0p <). بیشترین تراکم سلولی در شاهد (بدون علف‌کش) و کمترین میزان تراکم سلولی در غلظت 300 میلی‌گرم پرتیلاکلر در 1000 میلی‌لیتر محلول به دست آمد. کمترین میزان کلروفیل a نیز در بیشترین مقادیر غلظت علف‌کش اندازه‌گیری شد. اندازه‌گیری میزان فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان چهارگانه در بلند مدت (بعد از 9 روز) حاکی از افت معنی‌دار آنها توام با افزایش غلظت علف‌کش بود. همچنین میزان پراکسیدان لیپیدی در تیمارها نسبت به شاهد بیشتر بود. آزمایش ما نشان داد که فعالیت آنزیم‌های مورد نظر در مقادیر زیاد پرتیلا‌کلر به اندازه‌ای نبوده که مانع فعالیت گونه‌های فعال اکسیژن گشته و خود آنها به علت غلظت زیاد علف‌کش مورد هدف قرار گرفته‌اند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - متابولیسم فروکتان در گیاه گندم تحت تنشهای غیر زنده
        مهدی جودی
        تجمع فروکتان‌ها در اندامهای مختلف گندم از راهکارهای فیزیولوژیکی مهم جهت مقابله با تنش های مختلف محیطی می‌باشد. فروکتان‌ها اولیگومر یا پلی مرهای مولکول های فروکتوز منشاء گرفته از ساکاروز بوده و بسته به نوع پیوند، انواعی مختلفی از فروکتان در گیاهان مختلف شناسایی شده است. چکیده کامل
        تجمع فروکتان‌ها در اندامهای مختلف گندم از راهکارهای فیزیولوژیکی مهم جهت مقابله با تنش های مختلف محیطی می‌باشد. فروکتان‌ها اولیگومر یا پلی مرهای مولکول های فروکتوز منشاء گرفته از ساکاروز بوده و بسته به نوع پیوند، انواعی مختلفی از فروکتان در گیاهان مختلف شناسایی شده است. فروکتان تجمع یافته در گندم از نوع لوان (دارای پیوندهای (2-6)β) و گرامینان یا لوان مخلوط (دارای پیوندهای (1-6)β و (2-6)β) می باشد. سه آنزیم 1-SST، 6-SFT و 1-FFT در ساخت فروکتان گندم دخیل هستند. با توجه به اینکه مسیرهای ساخت فروکتان در گندم متنوع است، لذا ارقام مختلف گندم از نظر مقدار و ترکیب فروکتان با یکدیگر فرق می کنند. تجزیه فروکتان در گندم توسط آنزیمهای 1-FEH و 6-FEH انجام می شود که به ترتیب باعث شکستن پیوندهای (1-6)β و (2-6)β بین مولکولهای فروکتوز در فروکتان می شوند. ارقام مقاوم گندم به تنشهای آخر فصل رشد (خشکی و گرما) مقادیر بالایی از فروکتان را در ساقه تجمع داده و با کارایی بالایی از آنها استفاده می کنند. فروکتان‌ها از طریق پایداری غشا، تنظیم اسمزی و تداوم فتوسنتزی مقاومت به تنش شوری را در گندم افزایش می دهد. همچنین گیاهچه های گندم در طی مقاوم سازی به سرما قندهای محلول و فروکتان را در برگها و طوقه خود تجمع می دهند. پرونده مقاله