مقدمه: جنس لاکتوباسیل متعلق به گروه بزرگ باکتری های اسید لاکتیک می باشد. این ارگانیسم ها همگی گرم مثبت بوده و بوسیله تخمیر، اسید لاکتیک تولید می کنند. از آنجایی که این باکتری ها بطور طبیعی در مواد غذایی مختلف وجود دارند از زمان های قدیم به عنوان نگهدارنده های طبیعی در غذاهای سنتی مورد توجه بوده اند.هدف از این تحقیق، بررسی ویژگی های تکنولوژیکی و قابلیت استفاده از لاکتوباسیل های جدا شده از پنیر های سنتی گاوی و گوسفندی به عنوان استارتر در پنیر و سایر محصولات تخمیری می باشد. مواد و روش ها: در این تحقیق 12 سویه مختلف لاکتوباسیل از 6 پنیر سنتی تهیه شده از شیر گاو و شیر گوسفند، تولیدی در منطقه سنگسر واقع در استان سمنان جدا گردید. لاکتوباسیل بودن سویه ها توسط آزمون های فنوتیپی تایید شد. پس از آن سویه های جداشده به منظور استفاده به عنوان استارتر توسط آزمون های تکنولوژیکی نظیر میزان رشد، تولید اسید، فعالیت پروتئولیتیکی، فعالیت آمیلولیتیکی و فعالیت اتولیتیکی ارزیابی گردیدند. یافته ها: اپتیمم دمای رشد برای همه سویه های جداسازی شده C˚30 بود و بیشترین میزان رشد مربوط به 2 سویه جداسازی شده از پنیر گاوی (LB2-5و LB2-1) بود. فعالیت پروتئولیتیکی در سه سویه جداسازی شده از پنیرهای گاوی (LB2-6، LB2-4 و LB2-1) و یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گوسفندی (LB1-3) مشاهده شد. در هیچ یک از سویه های جداسازی شده فعالیت آمیلولیتیکی دیده نشد و بالاترین میزان تولید اسید و فعالیت اتولیتیکی به ترتیب در یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گاوی (LB2-2) و یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گوسفندی (LB1-1) مشاهده گردید. نتیجه گیری: از آنجایی که لاکتوباسیل های جداسازی شده از پنیر سنتی سنگسر در این مطالعه ویژگی های تکنولوژیکی مطلوبی از خود نشان دادند، توانایی بالایی برای استفاده به عنوان استارتر دارند. پرونده مقاله

فرآورده‌های جانبی حاصل از عمل‌آوری ماهی، منبع مناسبی از کلاژن می‌باشد. فیلم پروتیینی زیست تخریب‌پذیر از طریق افزودن اسانس میخک درغلظت‌های 0،5/0،1 و5/1 درصد (نسبت وزنی به وزنی پروتیین) به ژلاتین فلس ماهی سفید ساخته شده وخواص ضدمیکروبی، فیزیکی و مکانیکی شامل مقاومت کششی، درصد افزایش طول، درصد رطوبت، نفوذپذیری به بخارآب، زاویه تماس، حلالیت ویژگی‌های رنگ سطحی و آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی فیلم‌ها بررسی شد. فیلم‌های ژلاتینی براساس غلظت‌های مختلف اسانس میخک تهیه و مورد آزمون قرار گرفتند. همراهی اسانس میخک در محدوده 0 تا 5/1 درصد، میزان مقاومت کششی فیلم‌ها را کاهش داد. نفوذپذیری به بخار آب با بیشتر شدن میزان اسانس میخک از 5/0 درصد افزایش یافت. از طرفی دیگر، حلالیت فیلم و شاخص روشنایی کاهش پیدا نمود، بنابراین با افزودن اسانس میخک، میزان عبور نور در محدوده مرئی کمتر گردید. فیلم‌های غنی شده با اسانس میخک، تأثیر ممانعت کنندگی وابسته به دوز را در برابر استافیلوکوکوس آرئوس، لیستریا مونوسایتوژنزو اشریشیاکولای از خود نشان دادند. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی ایجاد شکاف‌های ریز در فیلم‌های غنی شده با اسانس را مشخص نمود، عاملی که در ایجاد خصوصیات فیزیکی فیلم‌های به‌دست آمده نقش مهمی را ایفا می‌کند. فیلم‌های ژلاتینی غنی شده با اسانس میخک، می‌تواند در بسته‌بندی فعال مورد استفاده قرار گرفته، اما خصوصیات آن باید اصلاح شود. فیلم ژلاتینی حاوی 1 درصد اسانس میخک دارای بهترین خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و ضدمیکروبی بود. پرونده مقاله

با توجه به بروز و گسترش انواع بیماری ها، استفاده از فرآورده های غذائی فراسودمند، همچون محصولات پروبیوتیک، به دلیل دارا بودن اثرات سلامت بخش، بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. گیاهان دارویی که غنی از ترکیبات فنلی و معطر هستند، علاوه بر اینکه می توانند به عنوان بهبود دهنده رشد پروبیوتیک عمل نمایند، می توانند به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی نیز مورد استفاده قرار بگیرند. در همین راستا از عصاره آبی مرزنگوش در غلظت های 3% و 5% وزنی/ وزنی در ماست حاوی باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیر گونه پلانتاروم استفاده گردید.( نمونه شاهد بدون افزودن عصاره مذکور در نظر گرفته شد.) و اثر عصاره بر زنده مانی باکتری پروبیوتیک مورد نظر و فعالیت آنتی اکسیدانی در بازه های زمانی 1، 7، 14و 21 در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و نیز فعالیت آنتی اکسیدانی نمونه های ماست با افزودن عصاره مرزنگوش نسبت به ماست شاهد به طور معنی دار افزایش یافت (05/0>p). تعداد باکتری های پروبیوتیک مورد نظر، با گذشت زمان نگهداری، بطور معنی دار کاهش یافتند (05/0>p). در حالیکه میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در نمونه های مورد بررسی ابتـدا روند نـزولی معنی دار (05/0>p) و در ادامه روند صعودی داشت (05/0>p). در پایان دوره نگهداری در میزان فعالیت آنتی اکسیدانی تیمارهای شاهد و A1 تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p) درحالیکه در تیمار A2 از این میزان به طور معنی دار کاسته شد (05/0>p). پرونده مقاله

در این تحقیق اثر افزودن عصاره حاصل از گیاه قاصدک به ترتیب در سه سطح 02/0، ۰۳/۰ و 0۴/۰ درصد در سه تکرار بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی، ترکیبات فنولی و زنده‌مانی باکتری‌های بیفیدو باکتریوم بیفیدوم و لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس در ماست کم‌کالری مورد بررسی قرار گرفت و تغییرات آن در طی ۲۱ روز نگهداری با نمونه شاهد مقایسه گردید. نتایج مربوط به ترکیبات فنولی نشان داد، با افزایش مقدار عصاره قاصدک در فرمولاسیون ماست پروبیوتیک تولیدی مقدار ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی افزایش پیدا کرد. لگاریتم تعداد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در هر گرم تیمار حاوی 04/۰ درصد عصاره قاصدک در طول مدت نگهداری به‌طور معنی‌داری از ۲۶/۷ به ۸۹/۶ کاهش یافت. همچنین لگاریتم تعداد این میکروارگانیسم در هر گرم تیمار 03/۰ درصد، هرچند با شیب کمتری نسبت به تیمار 04/۰ درصد، اما بازهم به‌طور معنی‌دار از ۹/۷ به ۷۳/۶ کاهش یافت (0۵/۰p <). لگاریتم تعداد بیفیدوباکتریوم بیفیدوم در هر گرم تیمار 02/۰ درصد ماست پروبیوتیک حاوی عصاره قاصدک در طول دوره نگهداری به‌تدریج و با شیبی ملایم اما از نظر آماری معنی‌دار از ۲۱/۸ به ۹۲/۷ رو به کاهش گذاشت (05/0p <)؛ اما با این‌حال هنوز هم قابلیت زنده‌مانی میکروارگانیسم‌ها در کل زمان نگهداری در حد استاندارد cfu/g 106 حفظ‌ شده بود. نتایج نشان داد می‌توان از عصاره قاصدک به‌عنوان یک عصاره عمل‌گرا در ماست پروبیوتیک استفاده نمود. پرونده مقاله

در این پژوهش، عصاره ریز جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس با سه روش خیساندن، مایکروویو و فراصوت و با استفاده از دو حلال آب و اتانول تحت شرایط کنترل شده استخراج شد و ارزیابی میزان فلاونوئید، میزان فنول کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (IC50) عصاره‌های حاصل به ترتیب بر اساس روش رنگی آلومینیوم کلرید، رنگ سنجی به روش فولین ـ سیوکالتو و جذب رادیکال DPPH(۲ و ۲ دی فنیل ـ۱ـ پیکریل هیدرازیل) در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین تکنیک‌های استخراج، روش فراصوت و بین دو حلال مورد استفاده، آب بهترین راندمان استخراج فنول کل، فلاونوئید و فعالیت رادیکال‌گیرندگی را داشت و مقادیر فنول کل، فلاونوئید و فعالیت رادیکال گیرندگی در روش فراصوت به ترتیب برابر با 36/0 ± 2.13 (mg/ml)، 35/0 ± 3.4 (mg/ml) و 35/0 ± 0.34 (µg/ml) تعیین گردید. به عنوان نتیجه‌گیری می‌توان گفت که به کارگیری تکنیک فراصوت و حلال آب در مقایسه با پنج تیمار دیگر توانست بهترین کارایی را نشان دهد و در نهایت به عنوان تیمار بهینه انتخاب گردد. پرونده مقاله

پروبیوتیک‌ها میکرواورگانیسم‌های زنده‌ای هستند که در صورت مصرف به تعداد کافی باعث افزایش سطح سلامت مصرف کننده می‌شوند، چالش اصلی در استفاده از پروبیوتیک‌ها زنده و فعال نگه داشتن آن‌ها در حین فرآیند مواد غذایی و دستگاه گوارش مصرف کننده است. هدف از این پژوهش مقایسه اثر تنش‌های کمتر از حد کشندگی بر زنده‌مانی لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس فرمنتوم در ماست سین‌بیوتیک است. در این پژوهش اثر تنش‌های اسیدی (pH های 5/2، 5/3، 5/4، 5/5و5/6)، اسمزی (غلظت 2 و 4 درصد نمک)، صفرا (غلظت 2/0، 4/0، 8/0، 1 و 2/1 درصد) و سرما (4 درجه سانتی گراد) در مقیاس کمتر از حد کشندگی به عنوان تیمار افزایش دهنده مقاومت باکتری‌ها بررسی شد. میزان زنده‌مانی سویه‌های تیمار شده و تیمار نشده در ماست و دستگاه گوارش در طول یک ماه از طریق شمارش سلول زنده مقایسه گردید. نتایج بیانگر موثر بودن اعمال تنش‌های کمتر از حد کشندگی بر افزایش مقاومت باکتری‌ها بود (P≤0.05). میزان مقاومت هر دو سویه در برابر تنش‌های اسیدی، نمک، صفرا و سرما افزایش یافت، علاوه بر این تعداد سلول‌های زنده لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس فرمنتوم پس از یک ماه مصرف ماست در مدفوع مصرف کنندگان افزایش نشان داد. نتایج نشان داد به طور کلی استفاده از تنش‌های کمتر از حد کشندگی باعث افزایش زنده‌مانی باکتری‌ها در مواجه با تنش‌های گوارشی و سرما می‌شود، البته میزان افزایش زنده‌مانی در بین سویه‌های مختلف متفاوت بود. پرونده مقاله

Background & Aim: Restrictions on the use of synthetic antioxidant such as butylated hydroxyanisole (BHA) and butylated hydroxytoluene (BHT) are being imposed because of their carcinogecity . Experimental: In this investigation, optimization of phenolic extraction process from methanolic (80%) extract (v/v) of Flomideschema parviflorum through response surface methodology by Fulin Cio-calteu is performed for optimizing the process of three factor (time, temperature and pH) were investigated. Each factor was repeated three times including time (15, 35 and 55 min), temperature (15, 30 and 45 °C), and pH (6, 7 and 8). The experiment was conducted based on box-Behnken design with three factors and three levels comprising a total of nineteen tests. Results & Discussion: Considering the results and graphs, time was identified as the most effective factor. In addition, the graphs showed that increasing behavior of phenolic compound and extract is achieved when time and temperature are incremental. In all tests, there was a significant difference between ultrasound and flooding extraction. Industrial and practical recommendations: Extraction using Ultrasound method can be recommended for its effectiveness in extracting phenolic content of Fhlomidoschema parviflorum extracts. پرونده مقاله