اخیراً سالیکورنیا به‌عنوان یک سبزی تازه معرفی‌شده است که در خاک‌های شور رشد می‌کند. در این پژوهش، مقادیر خاکستر، مواد معدنی، باقیمانده فلزات سنگین و آنیون‌های نیترات و نیتریت در قسمت‌های مختلف (ریشه، اندام‌های هوایی و بذر) سالیکورنیا گونه اوروپایاارزیابی گردید. نتایج نشان داد که مقادیر خاکستر و سدیم در اندام‌های هوایی بیشتر و در ریشه کمترین مقدار بود (p <0.05)؛ اما مقادیر پتاسیم، مس و کلسیم در بین اندام‌های مختلف و مقدار منگنز در بین اندام هوایی و بذر و مقدار کروم بین ریشه و بذر معنی‌دار نبود. در حالی‌که مقادیر روی و منیزیم در بذر و مقدار آهن ریشه بالاتر و مقادیر روی، منگنز و منیزیم در ریشه به‌طور معنی‌داری کمتر از سایر اندام‌ها مورد بررسی بود (p <0.05). ریشه سالیکورنیا دارای کمترین مقدار آرسنیک و کبالت و بیشترین مقدار سرب بود (p <0.05). بذر گیاه دارای کمترین مقدار سرب، کادمیوم، جیوه و نیکل بود. اندام‌های هوایی این گیاه نیز دارای کمترین مقدار کروم و بیشترین مقدار کادمیوم، جیوه، نیکل و کبالت بودند. مقدار جیوه در قسمت‌های مختلف گیاه سالیکورنیا پایین‌تر از حد استاندارد قرار داشت. مقدار سرب در ریشه و مقدار کادمیوم در اندام هوایی و مقادیر کروم، آرسنیک و نیکل در همه اندام‌های مورد آزمایش از حد مجاز بالاتر است. کمترین و بیشترین مقدار نیتریت به ترتیب در اندام‌های هوایی و بذر مشاهده گردید (p <0.05). مقدار نیترات در تمام اندام‌های مورد مطالعه در حد استاندارد قرار داشت. با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان از قسمت‌های هوایی سالیکورنیا به‌عنوان منبع کلسیم، آهن، روی و منیزیم استفاده کرد. پرونده مقاله

با توجه به اثرات نامطلوب احتمالی در ویژگی‌های حسی مواد غذایی در اثر کاربرد اسانس‌ها در غلظت‌های مؤثر جهت فعالیت ضدمکیروبی و آنتی‌اکسیدانی، استفاده از روش‌های ترکیبی می‌تواند مؤثر باشد. در این مطالعه، تأثیر پوشش حاصل از ژلاتین و موسیلاژ جاوشیر حاوی 5/0 درصد نانوذرات اکسیدروی، غنی شده با غلظت‌های صفر، 2/1، 6/1 و 0/2 درصد اسانس نعناع فلفلی و بسته‌بندی اصلاح شده برای جلوگیری از رشد جمعیت میکروبی فیله ماهی در یخچال در طی 20 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تمام تیمارها تعداد باکتری‌های مزوفیل هوازی، سرمادوست، اسید لاکتیک و کلی‌فرم‌ها و هم‌چنین pH در طول مدت نگهداری افزایش یافت که بار میکروبی در تیمارهایی با پوشش حاوی نانوذرات، بسته‌بندی اصلاح شده و هم‌چنین با افزایش اسانس نعناع فلفلی نسبت به نمونه شاهد به‌طور معنی‌داری کمتر بود (05/0p<). نتایج حاصل از ارزیابی خواص حسی نمونه‌ها نیز نشان داد که امتیاز بو و رنگ ماهی در طول نگهداری کاهش یافت که این کاهش در تیمار کنترل بیشترین مقدار و در تیمار NPEO3 کمترین مقدار بود (05/0p<). نتایج حاصل از ارزیابی حسی با نتایج حاصل از آزمون‌های میکروبی مطابقت داشت. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی، استفاده از روش ترکیبی نانوذرات اکسید روی به مقدار 5/0 درصد با اسانس نعناع فلفلی به مقدار 2 درصد در پوشش خوراکی متشکل از ترکیب ژلاتین و موسیلاژ جاوشیر برای افزایش عمر نگهداری فیله ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان تا روز 15 پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله

امروزه اسانس‌ها به‌عنوان ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضدمیکروبی طبیعی، به‌طور فزاینده‌ای برای کنترل پاتوژن‌های غذایی و افزایش ایمنی مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، کاربرد اسانس‌ها در صنایع غذایی به‌دلیل حلالیت کم در آب، طعم شدید و فراریت بالا محدود است. بنابراین، برای افزایش پراکندگی آب و جلوگیری از تخریب اسانس‌ها، می‌توان از نانوامولسیون‎ها استفاده کرد. در این مطالعه، دو نوع نانوامولسیون اسانس آویشن (TEO)، یکی با آب مقطر (NEO) و دیگری با عصاره آبی دارچین (NEOC) تهیه شد و خواص فیزیکی، ضد‌میکروبی و آنتی‌اکسیدانی اسانس، عصاره و نانوامولسیون‌ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که میانگین اندازه ذرات نانوامولسیون‌های NEOC و NEO به‌ترتیب 2/728 و 4/162 نانومتر و شاخص PDI به‌ترتیب در 19/0 و 30/0 بود. ترکیبات پلی‌فنلی عصاره آبی دارچین، TEO، NEO و NEOC در محدوده 4/33 تا 9/104 میلی‌گرم معادل اسیدگالیک بر گرم و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (DPPH) در محدوده 3/16 تا 4/66 درصد تعیین شد. ترکیبات فنلی و DPPH، TEO و NEOC بیشترین مقدار بود. اثرات ضدمیکروبی، NEO و NEOC در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا تیفی موریوم، به‌طور معنی‌داری بالاتر ازTEO و عصاره آبی دارچین بود. کمترین مقدار MIC و MBC ابتدا مربوط به NEOC و سپس مربوط به NEO بود که نشان‌دهنده حساسیت بیشتر میکروارگانیسم‌های مورد بررسی به نانوامولسیون‌ها است. بر اساس نتایج حاصله بیشترین فعالیت ضدمیکروبی و آنتی‌اکسیدانی مربوط به نانوامولسیون NEOC بود. لذا می‌توان از آن در محصولات غذایی برای جلوگیری از مسمومیت غذایی و برای درمان بیماری‌های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا تیفی موریوم استفاده کرد. پرونده مقاله

تولید پنیرهای تقلیدی بدون آب پنیر یکی از دستاوردهای نوین در صنعت لبنیات می باشد که به خاطر جنبه‌های تغذیه‌ای و اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. در این پنیرها می‌توان با استفاده از مواد گیاهی، ارزش غذایی پنیر را افزایش و هزینه تولید آن را کاهش داد. در این مطالعه، تأثیر جوانه کینوا بر ویژگی‌های فیزیکی‌شیمیایی، ترکیبات پلی فنلی، پروفیل بافتی، میکروبی و حسی پنیر فاقد آب پنیر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، با افزایش جوانه کینوا ماده خشک، اسیدیته و چربی در ماده خشک در تمام نمونه ها به طور معنی‌داری افزایش و میزان رطوبت و پروتئین کاهش یافت (05/0>p). میزان سفتی بافت، فنریت و پیوستگی نمونه های حاوی کینوا نسبت به نمونه شاهد (بدون کینوا) به طور معنی‌داری کمتر بود (05/0>p). اما نمونه‌های دارای مقادیر بالاتر جوانه کینوا نسبت به نمونه های دارای مقادیر کمتر جوانه کینوا دارای بیشترین مقدار سفتی بافت، فنریت و پیوستگی، صمغی بودن و قابلیت جویدن بود (05/0p<). بر اساس نتایج ارزیابی حسی، با افزودن جوانه کینوا تا 6 درصد امتیاز طعم به‌طور معنی‌داری بهبود یافت. اما با افزایش بیشتر جوانه امتیاز طعم به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). بر اساس نتایج حاصل از این بررسی می‌توان از 6 درصد جوانه کینوا در تهیه پنیر فاقد آب پنیر استفاده نمود. پرونده مقاله

در این تحقیق، تاثیر گیاه پنیرک در مقادیر صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد بر کیفیت ماست میوه‌ای گاومیش حاوی زردآلو در طول 21 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته، رطوبت و آب اندازی)، ویسکوزیته، اندیس‌های رنگی (L*، a* و b*) و خواص حسی (رنگ، طعم و بافت) تعیین شد. نتایج تجزیه آماری داده‌ها نشان داد که pH نمونه‌های ماست در طول زمان نگهداری بطور معنی‌داری کاهش و اسیدیته افزایش پیدا کرد (05/0P<).با افزایش غلظت پنیرک تا مقادیر 1 درصد در نمونه‌های ماست، مقدار آب اندازی روند کاهشی و ویسکوزیته روند افزایشی داشت، اما افزایش 5/1 درصد پنیرک موجب افزایش آب اندازی و کاهش ویسکوزیته شد. مقایسه میانگین اندیس‌های رنگی نشان داد که فقط بین اندیس L* و a* نمونه شاهد و تمام نمونه‌های حاوی پنیرک اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0p<). اما بین نمونه‌های حاوی پنیرک اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (05/0<p). مقدار اختلاف رنگ و شاخص سفیدى با افزایش پنیرک تا 5/0 درصد نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری افزایش یافت اما با افزایش بیشتر پنیرک تغییرات معنی‌داری در این اندیس‌ها مشاهده نشد. نتایج ارزیابی خواص حسی نمونه‌های ماست نیز حاکی است که نمونه‌های کنترل و نمونه حاوی 5/0 درصد پنیرک بیشترین امتیاز خواص حسی (رنگ، طعم و بافت) را کسب کردند. با افزایش بیشتر پنیرک، امتیاز خواص حسی کاهش پیدا کرد. بر اساس نتایج این بررسی استفاده از 1 درصد پنیرک در تهیه ماست گاومیش میوه‌ای فراسودمند پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله

در این تحقیق، تاثیر پیش تیمارهای مختلف بر خواص فیزیکوشیمیایی و رنگ حلقه های بادمجان خشک شده با هوای داغ مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از نمونه شاهد بدون هیچگونه عملیات پیش تیمار، غوطه وری در محلول نمک طعام 5 و 10 درصد به مدت 60 دقیقه، غوطه وری در محلول متابی سولفیت سدیم 5/0و 1 درصد به مدت 2 دقیقه. سپس تیمارها در دمای 70 درجه سانتی گراد خشک شدند و فاکتورهای رنگ سنجی (L*، a* و b*)، میزان چروکیدگی و قهوه‌ای شدن، درصد رطوبت و نمک و نسبت جذب آب مجدد نمونه ها تعیین شد. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که استفاده از پیش تیمارها موجب کاهش مقدار رطوبت نمونه ها شد که در این بین متابی سولفیت موثرتر از محلول نمک بود. قابلیت جذب آب برش های خشک بادمجان تیمار شده با متابی سولفیت بطور معنی‌داری بیشتر از نمونه های تیمار شده با آب نمک و شاهد بود. میزان چروکیدگی نمونه شاهد بطور معنی داری بیشترین مقدار و تیمار آب نمک بطور معنی داری کمترین مقدار بود. استفاده از عملیات پیش فراوری موجب کاهش معنی دار دانسیته نوری و به عبارت دیگر موجب کاهش قهوه ای شدن و افزایش اندیس L* برش های بادمجان شد که تاثیر متابی سولفیت بیشتر بود. نمونه شاهد بطور معنی داری کمترین اندیس L* و تیمار متابی سولفیت بطور معنی داری بیشترین مقدار L* را داشتند (p<0.05). پرونده مقاله

هدف از این پژوهش، سنجش میزان عناصر معدنی و آنیون‌های نیترات و نیتریت موجود در اندام‌های مختلف گیاه سالیکورنیا در استان تهران (ورامین) به منظور بررسی تجمع این عناصر در اندام‌های مختلف، برای توصیه مصرف خوراکی این گیاه بود. فلزات آهن، مس، روی، منیزیم، منگنز، کلسیم، عناصر سدیم و پتاسیم و آنیون های نیترات و نیتریت با استفاده از دستگاه‌های جذب اتمی، فلیم فتومتر و اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری شد. پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی و تجزیه وتحلیل واریانس تفاوت غلظت هر یک از فلزات در بین بافت‌های مختلف گیاه (ریشه، اندام‌های هوایی و بذر) توسط آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک‌طرفه بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار خاکستر در اندام‌های هوایی49/0±95/22 درصد و کمترین مقدار آن در ریشه (12/0±36/7 درصد) بر مبنای وزن خشک بود. به طور کلی در هر یک از اندام های گیاه سالیکورنیا، مقادیر نیتریت به مقدار قابل ملاحظه‌ای کمتر از نیترات بود. با توجه به حضور یون‌های سدیم و پتاسیم و عناصر فلزی مفید تغذیه‌ای سالیکورنیا می‌تواند جایگزین مناسبی برای نمک طعام باشد. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی، می‌توان از اندام‌های هوایی سبز این گونه از سالیکورنیا به عنوان منبع عناصر معدنی بهره برد. با توجه به میزان نیترات و نیتریت در اندام هوایی با مقادیر 14/317 و 67/16 میلی گرم در صد گرم وزن خشک به ترتیب و مقایسه آنها با مقادیر استاندارد بین‌المللی، سالیکورنیای کشت شده در ورامین در در ردیف سبزی‌های با نیترات بسیار پایین (کمتر از 200 پی پی ام) مانند آرتیشو، مارچوبه، فلفل و گوجه فرنگی قرار داشته و برای قرار گرفتن در سبد غذایی مصرف کنندگان مشکلی ندارد. پرونده مقاله