زمینه و هدف: استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک محبوب بین ورزشکاران آثار مفید و مضر زیادی بر بدن دارند. لذا هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین تاثیر 8 هقته تمرین مقاومتی با شدت متوسط همراه با مصرف عصاره شیرین بیان و بولدنون بر سلول های اسپرماتوئید، سرتولی و لیدیگ بافت بیضه رت های نر بود. روش کار: برای انجام تحقیق آزمایشی حاضر 40 سر رت صحرایی نر 8 هفته ای با وزن 20-220 گرم انتخاب و به 8 گروه 5 تایی کنترل سالم، تمرین مقاومتی، بولدنون، شیرین بیان، بولدنون + شیرین بیان، بولدنون، تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی+ شیرین بیان و تمرین مقاومتی + بولدنون + شیرین بیان تقسیم شدند. سپس گروه های تمرین مقاومتی 8 هفته و هفته ای سه بار تمرینات با شدت متوسط را انجام دادند، گروه های بولدنون هفته ای یک بار 5 (میلی گرم/کیلوگرم) بولدنون دریافت کردند و گروه های شیرین بیان هفته ای سه با 500 (میلی گرم/کیلوگرم) شیرین بیان دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها با تزریق کتامین(70 میلی گرم/کیلوگرم) و زایلارین(10 میلی گرم/کیلوگرم) بیهوش شده و بعد از برش در قسمت جلوئی دیواره شکم، بافت بیضه خارج و جهت انجام آزمایشات در یخچال ۸۰- سانتی گراد نگهداری شد. نهایتاً داده‌ها با استفاده از آزمون های آنوا سه راهه و تعقیبی توکی تجزیه ‌و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین های سلول های اسپرماتوئید، سرتولی و لیدیک بافت بیضه رت های نر در گروه های مختلف اختلاف معنی‌داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر و تاثیر تمرین و شیرین بیان توصیه می شود ورزشکاران از این تمرینات و شیرین بیان با مشورت پزشک استفاده کنند. Manuscript profile

زمینه و هدف: آدیپونکتین با خواص مشابه تمرین جذب گلوکز در عضله را افزایش و تولید گلوکز در کبد را کاهش می دهد. دارچین دارای خواص تعدیل کننده در برابر استرس اکسیداتیو، قند خون و چاقی است. بنابراین, با توجه به تاثیر تمرینات ورزشی بر بیان ژن آدیپونکتین، تاثیر رژیم های پرچرب در بروز چاقی و اثرات دارچین در کاهش وزن ، پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که آیا شش هفته تمرین هوازی و عصاره دارچین بر بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبد و توده این بافت ها در موش های نر تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب اثرات متفاوتی دارد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح پژوهشی چند گروهی با گروه کنترل انجام شد. میانگین متغیرهای پژوهش در بین گروه ها با هدف تعیین تفاوت های بین گروهی، با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تکمیلی بونفرونی و آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس دو راهه در سطح معنی داری 05/0 ≥ p برای کلیه آزمون ها مقایسه شدند.نتایج: رژیم غذایی پرچرب باعث کاهش بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبدو وزن بدن و وزن بافت های چربی و کبد بود. اجرای تمرین هوازی به تنهایی, مصرف عصاره دارچین به تنهایی و تعامل تمرین هوازی و عصاره دارچین سبب تغییرات مطلوب بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبد و و وزن بافت های چربی و کبد نسبت به گروه رژیم غذایی پرچرب شد.نتیجه گیری : به نظر می رسد جدای از اثرات مطلوب و پذیرفته شده فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی بر بافت چربی و کبد، شاید مصرف برخی مکمل های غذایی مانند عصاره دارچین همراه با تمرین ورزشی بتوانند با اثرات مطلوب و مفید تمرینات هم افزایی داشته باشند. Manuscript profile

مقدمهدر مقایسه با افراد با بدن عضلانی، نمونه های چاق، سطح بالاتری از سایتوکاین های ملتهب شونده و مولکول های چسبان را نشان می دهند. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تغییرات سطوح VCAM-1 و شاخصهای سندرم متابولیک در مردان چاق به دنبال یک دوره تمرینات ترکیبی بود.روش کارتعداد 20 مرد چاق داوطلب شهر تهران به عنوان آزمودنی های این تحقیق انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی دسته بندی شدند. ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ و مقاومتی بود. تمرین اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ یک پروتکل تعدیل شده دوﯾﺪن ﺑﺎ ﺷﺪت ﮐﺎر 50 تا 70 % ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ روی ﻧﻮارﮔﺮدان ﺑﻪ ﻣﺪت 16 تا 30 دﻗﯿﻘﻪ بود. همچنین تمرین مقاومتی شامل انجام حرکات پرس سینه، کشش زیر بغل، پرس پا و ساق پا با شدت 50 تا 80% یک تکرار بیشینه بود. سطوح سرمی VCAM-1 و شاخص های متابولیک با استفاده از کیت های تجاری الایزا اندازه گیری شد. در این پژوهش، برای بررسی تفاوت‌های موجود بین گروه‌ ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.نتایجسطوح VCAM-1، TG، LDL و کلسترول در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنا‌دار و سطوح HDL افزایش معنادار یافت.نتیجه گیریبه‌طورکلی، با توجه به نتایج، به‌نظر می‌رسد که انجام تمرینات ورزشی به مدت هشت هفته می تواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر سطوح سرمی VCAM-1 و شاخص های متابولیک در افراد مبتلا به چاقی محسوب شود. Manuscript profile

کاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می افتد و به نارسایی قلبی منجر می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بطن چپ رت های چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار (10±220 گرم) دیابتی شده توسط رژیم غذایی پر چرب و تزریق STZ به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 ست با 5 تکرار در هر ست انجام گرفت. فواصل استراحت بین ست ها و تکرارها در هر ست به ترتیب 90 و 30 ثانیه بود. همه موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه متغیرها در سطح معنی داری آلفای کمتر از 5 صدم استفاده شد. تمرین مقاومتی به تغییر معنی داری در بیان ICAM-1 (237/0 = P)،VCAM-1 (295/0 = P) و RAGE (561/0 = P) در مقایسه با گروه کنترل منجر نشد. با این حال به کاهش معنی دار گلوکز و مقاومت انسولین و افزایش معنی دار انسولین سرم منجر شد(001/0 = P). بر پایه یافته های مطالعه حاضر، تمرینات تناوبی در غیاب تغییر بیان ICAM-1، VCAM-1 و RAGE در بطن چپ با بهبود نیمرخ گلیسیمیک و مقاومت انسولین در رت های دیابتی نوع 2 همراه است. Manuscript profile

Background: Obesity is the result of accumulation of excess adipose tissue due to an imbalance between food intake and energy intake. Exercise can play an effective role in reducing adipose tissue due to increased energy consumption. The aim of this study was to investigate the effect of high intensity training (HIIT) on adiponectin levels in adipose tissue in rats on a high fat diet.Methods: For this purpose, 32 rats with a lifespan of 8 weeks were randomly divided into 3 groups: obese and HIIT, obese without HIIT and normal weight. The HIIT training program was performed for eight weeks. At the end of the training period, the rats were anesthetized. The subcutaneous adipose tissue of the animal was also sampled and qRT-PCR analysis was performed to evaluate the expression of adiponectin gene.Results: The results showed that adiponectin gene expression decreases under the influence of obesity. But with HIIT training and reduced obesity, its expression increases.Conclusion: In general, the results of this study showed that HIIT training can reduce obesity, increase adiponectin gene expression in animals with high fat diet. Manuscript profile

اگرچه مکانیسم اثر پروتئین‌ها یا مکمل‌های پروتئینی نظیر پروتئین وی بر فرایند سنتز پروتئین عضلانی در خلال یا متعاقب تمرینات ورزشی مشابه است، اما سوال اینجاست که آیا مکمل سازی پروتئین وی به عنوان یک مکمل پروتئینی مهم در روزهای پس از فعالیت مقاومتی شدید توسط افراد غیر ورزشکار قادر به تغییر یا بهبود نسبت تستوسترون بر کورتیزول است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تعامل هشت هفته تمرین تناوبی توام با مصرف پروتئین وی بر نسبت تستوسترون به کورتیزول در مردان جوان غیر ورزشکار انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، 48 مرد جوان غیر ورزشکار به شیوه تصادفی در چهار گروه 12 نفری کنترل، پروتئین وی، تمرین تناوبی و ترکیبی قرار گرفتند. پس از اندازه‌گیری شاخص‌های آنتروپومتریکی، از آزمودنی‌ها، بعد از 10 تا 12 ساعت ناشتایی و 15 دقیقه استراحت، مقدار 5 سی سی خون از ورید بازویی چپ جهت اندازه‌گیری تستوسترون و کورتیزول گرفته شد. مداخله‌های مذکور برای مدت 8 هفته روی گروه‌های مورد مطالعه انجام گرفت. آنالیز داده‌ها توسط آزمون آنکوا آشکار نمود که در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات تناوبی توام با مصرف پروتئین وی به افزایش نسبت تستوسترون به کورتیزول در گروه ترکیبی نسبت به گروه کنترل منجر شد. اجرای تمرینات تناوبی توام با مصرف پروتئین وی با اثرات آنابولیکی بیشتری نسبت به اثر هر یک از آنها به تنهایی در مردان جون غیر ورزشکار همراه است. با این وجود، درک بیشتر مکانیسم‌های عهده دار اثر انابولیکی تمرینات تناوبی و پروتئین وی نیازمند مطالعات بیشتر است. Manuscript profile