مقدمه: بیماری کبد چرب غیرالکلی از رایج‌ترین بیماری‌های کبدی قرن حاضر است که با تغییر سایتوکاین‌های التهابی و افزایش استرس اکسیداتیو همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی فزاینده بعد از تزریق سلول بنیادی مشتق از مغز استخوان بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو و التهابی بافت کبد در مدل حیوانی کبد چرب بود. روش‌ها: 36 سر موش نژاد ویستار، ابتدا به دو گروه اصلی کنترل (6 سر) و بیمار کبد چرب (54 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل 6 هفته از غذای استاندارد جوندگان و گروه‌های بیمار، از غذای پرچرب جهت القای بیماری کبد چرب استفاده کردند. در پایان هفته ششم، جهت تایید ایجاد بیماری کبد چرب، به طور تصادفی از دم 3 سر موش خونگیری و آنزیم های کبدی اندازه گیری شد. سپس حیوانات گروه بیمار به طور تصادفی به 5 گروه سالین، کبد چرب، تمرین، سلول و تمرین + سلول تقسیم شدند. به گروه‌های دریافت کننده سلول، حدود 105 سلول در 2 میکرولیتر محیط، برای هر موش از طریق سیاهرگ دمی تزریق گردید. برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن بر روی تردمیل به صورت فزاینده بود.یافته‌ها: مقادیر CAT و SOD در گروه‌های تحت درمان افزایش اما میزان شاخص التهابی TNF-α کاهش یافت اما این تغییرات تنها در گروه‌های تخت درمان تمرین و تمرین + سلول نسبت به گروه کبد چرب معنی‌داری بود. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی فزاینده بعد از تزریق سلول بنیادی مشتق از مغز استخوان سبب افزایش مقادیر آنتی اکسیدانی CAT و SOD و کاهش شاخص التهابی TNF-α در موش های مبتلا به کبد چرب گردید. لذا به نظر می رسد این روش می تواند سبب بهبود وضعیت کبدی شده و به عنوان یک راهکار درمانی مورد توجه قرار گیرد. Manuscript profile

زمینه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی یکی از مهمترین اختلالات مزمن کبدی است که احتمالا با مشکلات قلبی نیز مرتبط است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی پس از پیوند سلول‌ بنیادی بر فاکتورهای آپوپتوزی و ضد آپوپتوزی بافت قلب در موش‌های مدل کبد چرب انجام شد. مواد و روش‌ها: 36 سر موش، به دو گروه کنترل (6 سر) و بیمار کبد چرب (30 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل 6 هفته از غذای استاندارد و گروه‌های بیمار، از غذای پرچرب جهت القای بیماری کبد چرب استفاده کردند. در پایان هفته ششم، جهت تایید ایجاد بیماری کبد چرب، به طور تصادفی از دم 3 سر موش خونگیری و آنزیم های کبدی اندازه گیری شد. سپس حیوانات گروه بیمار به طور تصادفی به 5 گروه سالین، کبد چرب، تمرین، سلول و تمرین + سلول تقسیم شدند. به گروه‌های دریافت کننده سلول، حدود 106×5/1 عدد سلول بنیادی از طریق سیاهرگ دمی تزریق گردید. برنامه تمرینی شامل 8 هفته صعود از نردبان بود. نتایج: مقادیر Bax و Bcl-2 بافت قلب در گروه‌های درمان نسبت به گروه بیمار به ترتیب کاهش و افزایش یافت اما این تغییرات تنها در گروه تمرین و تمرین + سلول نسبت به گروه بیمار معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: بیماری کبد چرب غیرالکلی به طور چشمگیری با آپوپتوز سلول‌های قلبی همراه است. تمرین مقاومتی پس از پیوند سلول بنیادی سبب کاهش مقادیر Bax و افزایش مقادیر Bcl-2 بافت قلب گردید. بنابراین به نظر می رسد این روش می‌تواند به عنوان یک راهکار درمانی مورد توجه قرار گیرد. Manuscript profile

مقدمهدر مقایسه با افراد با بدن عضلانی، نمونه های چاق، سطح بالاتری از سایتوکاین های ملتهب شونده و مولکول های چسبان را نشان می دهند. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تغییرات سطوح VCAM-1 و شاخصهای سندرم متابولیک در مردان چاق به دنبال یک دوره تمرینات ترکیبی بود.روش کارتعداد 20 مرد چاق داوطلب شهر تهران به عنوان آزمودنی های این تحقیق انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی دسته بندی شدند. ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ و مقاومتی بود. تمرین اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ یک پروتکل تعدیل شده دوﯾﺪن ﺑﺎ ﺷﺪت ﮐﺎر 50 تا 70 % ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ روی ﻧﻮارﮔﺮدان ﺑﻪ ﻣﺪت 16 تا 30 دﻗﯿﻘﻪ بود. همچنین تمرین مقاومتی شامل انجام حرکات پرس سینه، کشش زیر بغل، پرس پا و ساق پا با شدت 50 تا 80% یک تکرار بیشینه بود. سطوح سرمی VCAM-1 و شاخص های متابولیک با استفاده از کیت های تجاری الایزا اندازه گیری شد. در این پژوهش، برای بررسی تفاوت‌های موجود بین گروه‌ ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.نتایجسطوح VCAM-1، TG، LDL و کلسترول در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنا‌دار و سطوح HDL افزایش معنادار یافت.نتیجه گیریبه‌طورکلی، با توجه به نتایج، به‌نظر می‌رسد که انجام تمرینات ورزشی به مدت هشت هفته می تواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر سطوح سرمی VCAM-1 و شاخص های متابولیک در افراد مبتلا به چاقی محسوب شود. Manuscript profile