مقدمه: بیماری کبد چرب غیرالکلی از رایج‌ترین بیماری‌های کبدی قرن حاضر است که با تغییر سایتوکاین‌های التهابی و افزایش استرس اکسیداتیو همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی فزاینده بعد از تزریق سلول بنیادی مشتق از مغز استخوان بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو و التهابی بافت کبد در مدل حیوانی کبد چرب بود. روش‌ها: 36 سر موش نژاد ویستار، ابتدا به دو گروه اصلی کنترل (6 سر) و بیمار کبد چرب (54 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل 6 هفته از غذای استاندارد جوندگان و گروه‌های بیمار، از غذای پرچرب جهت القای بیماری کبد چرب استفاده کردند. در پایان هفته ششم، جهت تایید ایجاد بیماری کبد چرب، به طور تصادفی از دم 3 سر موش خونگیری و آنزیم های کبدی اندازه گیری شد. سپس حیوانات گروه بیمار به طور تصادفی به 5 گروه سالین، کبد چرب، تمرین، سلول و تمرین + سلول تقسیم شدند. به گروه‌های دریافت کننده سلول، حدود 105 سلول در 2 میکرولیتر محیط، برای هر موش از طریق سیاهرگ دمی تزریق گردید. برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن بر روی تردمیل به صورت فزاینده بود.یافته‌ها: مقادیر CAT و SOD در گروه‌های تحت درمان افزایش اما میزان شاخص التهابی TNF-α کاهش یافت اما این تغییرات تنها در گروه‌های تخت درمان تمرین و تمرین + سلول نسبت به گروه کبد چرب معنی‌داری بود. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی فزاینده بعد از تزریق سلول بنیادی مشتق از مغز استخوان سبب افزایش مقادیر آنتی اکسیدانی CAT و SOD و کاهش شاخص التهابی TNF-α در موش های مبتلا به کبد چرب گردید. لذا به نظر می رسد این روش می تواند سبب بهبود وضعیت کبدی شده و به عنوان یک راهکار درمانی مورد توجه قرار گیرد. Manuscript profile