زمینه و هدف: آدیپونکتین با خواص مشابه تمرین جذب گلوکز در عضله را افزایش و تولید گلوکز در کبد را کاهش می دهد. دارچین دارای خواص تعدیل کننده در برابر استرس اکسیداتیو، قند خون و چاقی است. بنابراین, با توجه به تاثیر تمرینات ورزشی بر بیان ژن آدیپونکتین، تاثیر رژیم های پرچرب در بروز چاقی و اثرات دارچین در کاهش وزن ، پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که آیا شش هفته تمرین هوازی و عصاره دارچین بر بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبد و توده این بافت ها در موش های نر تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب اثرات متفاوتی دارد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح پژوهشی چند گروهی با گروه کنترل انجام شد. میانگین متغیرهای پژوهش در بین گروه ها با هدف تعیین تفاوت های بین گروهی، با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تکمیلی بونفرونی و آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس دو راهه در سطح معنی داری 05/0 ≥ p برای کلیه آزمون ها مقایسه شدند.نتایج: رژیم غذایی پرچرب باعث کاهش بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبدو وزن بدن و وزن بافت های چربی و کبد بود. اجرای تمرین هوازی به تنهایی, مصرف عصاره دارچین به تنهایی و تعامل تمرین هوازی و عصاره دارچین سبب تغییرات مطلوب بیان ژن آدیپونکتین در بافت های چربی و کبد و و وزن بافت های چربی و کبد نسبت به گروه رژیم غذایی پرچرب شد.نتیجه گیری : به نظر می رسد جدای از اثرات مطلوب و پذیرفته شده فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی بر بافت چربی و کبد، شاید مصرف برخی مکمل های غذایی مانند عصاره دارچین همراه با تمرین ورزشی بتوانند با اثرات مطلوب و مفید تمرینات هم افزایی داشته باشند. Manuscript profile

زمینه و هدف: باوجود اهمیت پروتکل تمرین مقاومتی و مکمل گلوتامین بر هایپرتروفی، همچنان اثرگذاری آنها در روند بیان ژن های میوژنیک نامعلوم است. ازینرو هدف پژوهش حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی شدید بهمراه مکمل گلوتامین بر بیان ژن میوژنین و کراتین کیناز میوزین رت های نر ویستار بود. مواد و روش ها: تعداد 30 سر موش نر 8 هفته ای با وزن تقریبی 20±220 تهیه و به سه گروه کنترل، تمرین شدید مقاومتی و تمرین شدید مقاومتی بهمراه مکمل گلوتامین، بصورت تصادفی ساده تقسیم شدند. گروه های تمرین در یک جلسه فعالیت مقاومتی صعود از سطح شیبدار با 4 ست، 5 تکرار، 30 ثانیه استراحت بین تکرار ها و2 دقیقه استراحت بین ست ها شرکت کردند. مکمل گلوتامین یک بار در روز پودر حل شده در 100 سی سی آب مقطر با دوز 5/.گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن در هر روز و به مدت 5 روز بود. بافت عضله باز کننده دراز انگشتان جهت مطالعات بیان ژن های میوژنین و کراتین کیناز میوزین به آزمایشگاه مربوطه فرستاده شدند. از روش فولدچنچ جهت بررسی بیان ژن درسطح معنی داری 5 درصد استفاده شد. نتایج: بیان ژن نشان داد مقادیر بیان ژن میوژنین و کراتین کیناز میوزین در نتیجه یک جلسه تمرین مقاومتی پرشدت و بهمراه مکمل گلوتامین نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی دار داشت و این مقدار در گروه تمرین مقاومتی بارزتر بود (0.05>p). نتیجه گیری: بنظر میرسد یک جلسه تمرین شدید مقاومتی نسبت به مکمل گلوتامین بر افزایش ژن های میوژنیک، موثرتر باشد. Manuscript profile

Muscle pain after resistance activities, which occurs due to the destruction of sarcolema, increases the serum levels of LDH and CK enzymes as indicators of muscle damage. The results have shown that the use of food supplements such as glutamine can be useful in reducing the serum indicators of muscle damage. The aim of the present study is to determine the effect of glutamine supplementation on serum indicators of muscle damage, including the serum levels of LDH and CK enzymes following a session of resistance activity. The present experimental study was carried out using an animal model in the form of a 3 group’s research design with a control group. To this end, 30 six-week-old adult male Wistar rats were kept under controlled conditions for 2 weeks and were then divided into three equal groups, including control, and resistance activity with/ without glutamine supplementation. The glutamine supplementation group received the prepared emulsion by gavage of 200 mg/kg of body weight. After five days, both experimental groups participated in a session of resistance activity (namely, climbing a smooth ramp with one and a half meters height and a 85° decline) with 4 sets, 5 repetitions, 30 seconds of rest between repetitions and 2 minutes of rest between sets. The initial load was considered equal to 50% of the rats' body weight. One-way analysis of variance and Bonferroni's post hoc test were used at a significance level of p ≥ 0.05. The levels of CK and LDH enzymes were different in groups. A five-day glutamine supplementation before performing a session of resistance activity can cause a lower increase in the serum levels of CK and LDH enzymes as serum indicators of muscle damage, which indicates the protective effect of glutamine in maintaining the integrity and structure of cell membrane. Manuscript profile

Introduction:Studies show that the effects of different types of physical activity vary in various intensities and periods on body composition, lipid profile, and liver enzymes in men and women with varying levels of age, fitness, and health. Anethum herbal supplement can reduce cholesterol and triglycerides and help prevent and treat atherosclerosis. The effects of Anethum in interaction with exercise on blood lipids, body composition, and liver enzymes are unclear.Material & Methods:28 healthy and inactive male obese volunteers (age 20-30 years old) were randomly divided into four groups: Training, Anethum, Training+Anethum, and Control group. Independent variables included performing eight weeks of aerobic training and taking 650 mg of Anethum tablets for eight weeks, three times a day after meals. Dependent variables included lipid profile factors, body composition, and serum levels of liver enzymes. The intensity of aerobic training was set at 50 - 75% Vo2max using the HRR method to observe the principle of increasing overload. The main stage of training consisted of 45 minutes of aerobic activities. Paired samples t-test, one-way ANOVA, and Tukey's post hoc test were used to determine the within-groups and between-groups differences, respectively, at a significance level of 5%.Results: Performing eight weeks of aerobic training combined with Anethum herbal supplementation reduces LDL_c, TC, TG, BMI, WHR, ALT, ALP, and AST in the fasting state of inactive obese men(P<0.05). These variables' reduction rate was more significant in all intervention groups than in the control group. However, the groups did not observe significant differences (P>0.05).Conclusions: Therefore, to lose weight, blood lipids, and liver enzymes, intend to reduce the risk of cardiovascular disease, probably, performing aerobic exercises along with taking Antom tablets has a greater effect in reducing lipid risk factors for cardiovascular disease. Manuscript profile

In non-alcoholic fatty liver disease, serum levels of liver enzymes and lipid profiles were increased. One of the ways to deal with the risk factors of non-alcoholic fatty liver is to do physical activity and exercise. This semi-experimental study was conducted with the aim of comparing the effects of long-term continuous and interval training on non-alcoholic fatty liver risk factors in elite runners. Thirty elite runners with average height (176.5±0.05), weight (66.7±5.5) and age (20.2±0.00) were selected, and based on the specialized training were divided into two equal groups of continuous and interval training. Non-alcoholic fatty liver risk factors were measured with special laboratory techniques after standard fasting at the medical diagnosis laboratory. The non-parametric Mann-Whitney U test was used at the significance level of 0.05 to check the hypotheses. Despite high maximum oxygen consumption in both training groups, the levels of HDL_c, TG, LP (a) and HDL/LDL and HDL/TC ratio were lower in the interval training group than in the continuous training group, while the concentration of LDL_c, TC and BMI in the interval training group was higher than the continuous training group. Interval and continuous training increased liver enzymes. This increase was greater in the interval training group, which indicates more liver damage after performing this type of training. Therefore, performing interval and continuous training improves aerobic capacity and adjusts lipid profile and BMI. Manuscript profile

It seems that the release of IL-6 from the contracting muscles and accumulation in the blood circulation has a close relationship with the duration and intensity of physical activity. The aime of this experimental study was to determine the effects of eight weeks of submaximal running and high-fat diet on IL-6 gene expression levels in the muscle tissue of an animal model. At the end of the two-week period of keeping under controlled conditions, 40 two-month-old male rats were randomly divided into four equal groups of control, high-fat diet, submaximal running, and a combination of high-fat diet and submaximal running. The training groups participated in the aerobic running protocol on the treadmill for five days a week for eight weeks. The polymerase chain reaction method was used to determine the levels of IL-6 gene expression in muscle tissue. One-way analysis of variance was used to determine between-group differences. The effects of high-fat diet and running with submaximal intensity on IL-6 gene expression in muscle tissue are significant. The consumption of high-fat food causes adverse changes in the expression of IL-6 gene, but eight weeks of running with sub-maximal intensity moderates the adverse effects of high-fat diet and creates favorable changes in the expression of IL-6 gene and body weight. Manuscript profile

اگرچه مکانیسم اثر پروتئین‌ها یا مکمل‌های پروتئینی نظیر پروتئین وی بر فرایند سنتز پروتئین عضلانی در خلال یا متعاقب تمرینات ورزشی مشابه است، اما سوال اینجاست که آیا مکمل سازی پروتئین وی به عنوان یک مکمل پروتئینی مهم در روزهای پس از فعالیت مقاومتی شدید توسط افراد غیر ورزشکار قادر به تغییر یا بهبود نسبت تستوسترون بر کورتیزول است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تعامل هشت هفته تمرین تناوبی توام با مصرف پروتئین وی بر نسبت تستوسترون به کورتیزول در مردان جوان غیر ورزشکار انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، 48 مرد جوان غیر ورزشکار به شیوه تصادفی در چهار گروه 12 نفری کنترل، پروتئین وی، تمرین تناوبی و ترکیبی قرار گرفتند. پس از اندازه‌گیری شاخص‌های آنتروپومتریکی، از آزمودنی‌ها، بعد از 10 تا 12 ساعت ناشتایی و 15 دقیقه استراحت، مقدار 5 سی سی خون از ورید بازویی چپ جهت اندازه‌گیری تستوسترون و کورتیزول گرفته شد. مداخله‌های مذکور برای مدت 8 هفته روی گروه‌های مورد مطالعه انجام گرفت. آنالیز داده‌ها توسط آزمون آنکوا آشکار نمود که در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات تناوبی توام با مصرف پروتئین وی به افزایش نسبت تستوسترون به کورتیزول در گروه ترکیبی نسبت به گروه کنترل منجر شد. اجرای تمرینات تناوبی توام با مصرف پروتئین وی با اثرات آنابولیکی بیشتری نسبت به اثر هر یک از آنها به تنهایی در مردان جون غیر ورزشکار همراه است. با این وجود، درک بیشتر مکانیسم‌های عهده دار اثر انابولیکی تمرینات تناوبی و پروتئین وی نیازمند مطالعات بیشتر است. Manuscript profile