مقدمه و هدف: تشنج مادری با القاء استرس اکسیداتیو در سیستم عصبی جنین، سبب آپوپتوز نورون‌های هیپوکامپ می‌گردد. این مطالعه به ارزیابی اثر تمرین شنا (ST) و تجویز ترانس سینامیک اسید (CIN) در دوران بارداری بر میزان اضطراب، آسیب سلولی و دانسیته نورون‌های آپوپتیک در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی متعاقب تشنج پریناتال ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) می پردازد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی نوزادان حاصل از 25 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار که به صورت تصادفی در 5 گروه کنترل سالم، نرمال سالین (NS) + PTZ، PTZ+CIN،PTZ+ST و PTZ+CIN+ST قرار گرفتند، استفاده شد. از روز 14 بارداری، حیوانات به مدت 5 روز متوالی در معرض تجویز مکررPTZ (50 میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) قرار گرفتند. در طول بارداری، تمرین شنا با شدت متوسط (20 دقیقه، 3 جلسه در هفته) و گاواژ سینامیک اسید (100 میلی‌گرم/کیلوگرم) روزانه و تا قبل از زایمان انجام شد. رفتارهای شبه اضطرابی و حافظه کاری به ترتیب با ماز صلیبی مرتفع و ماز Y و دانیسته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان نر در 30 روزگی سنجیده شد. یافته ها: کاهش معنی‌دار رفتارهای تناوبی، افزایش میزان اضطراب با تراکم بالای دارک نورونی در نواحی مختلف هیپوکامپ در گروه PTZ+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (05/0≥P) از طرفی، در گروه PTZ+CIN+ST در مقایسه با گروه PTZ+NS کاهش میزان اضطراب، بهبود اختلال حافظه کاری و کاهش دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ مشاهده شد (05/0≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تعامل تمرین شنا و تجویز ترانس سینامیک اسید سبب کاهش اختلالات شناختی- رفتاری و آسیب سلولی در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی در معرض تشنجات مادری می‌گردد. Manuscript profile

 افزایش مزمن قند خون منجر به دیابت که یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین، همراه با کاهش میزان سرمی ویتامین  E و آسیب­های کبدی می­باشد می­گردد. پنج انگشت گیاهی است که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می­شود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات گیاه پنج انگشت و ویتامینE  بر میزان سرمی برخی فاکتورهای کبدی، گلوکز، انسولین و پروفایل لیپیدی در موش­های صحرایی  انجام گرفت. در این مطالعه تجربی،40 سر موش ماده بالغ با وزن 250 تا 220 گرم در گروه­های کنترل، شاهد و 3 دسته تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. هرگروه شامل 8 سر موش بود. گروه­های تجربی1 40 میلی­گرم بر کیلوگرم عصاره پنج انگشت، تجربی2 40 میلی­گرم بر کیلوگرم عصاره و40 میلی­گرم بر کیلوگرم ویتامینE  و تجربی3 40 میلی­گرم بر کیلوگرم ویتامین E دریافت نمودند. تجویزها برای مدت 14 روز انجام گرفت و در پایان دوره از موش­ها خون­گیری به عمل آمد و سپس با استفاده از کیت­های تشخیصی سطوح سرمی، انسولین، قند و میزان آنزیم­های  ALP(الکالین فسفاتاز)، ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) و پروفایل لیپیدی اندازه­گیری گردید. داده­ها با کمک آزمون­های ANOVA و توکی، آنالیز شدند. نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی پنج انگشت و ویتامین E تاثیری بر قند خون و آنزیم ALT ندارند در حالی باعث کاهش معنی­دار آنزیم­های ALP، AST و LDL، کلسترول، تری گلیسیرید و افزایش انسولین و HDL می­گردند. عصاره الکلی پنج انگشت و ویتامین E به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی­ باعث افزایش میزان HDL، انسولین و کاهش آنزیم­های ALP، AST، LDL، کلسترول و تری گلیسیرید می­گردد. Manuscript profile

3 و 4 متیلن دی اکسی آمفتامین (اکستازی) به مقدار کم هم می تواند خطرآفرین باشد و مصرف دراز مدت به مقدار زیاد آن علاوه بر احتمال اعتیاد، ممکن است با نقایص روانی و اختلالات جسمی متعدد همراه شود.حیوانات مورد استفاده در این پژوهش 72 سر موش صحرایی ماده بالغ بود که به نه گروه هشت تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل 1- کنترل، 2- شاهد کنترل (سرم فیزیولوژی)، 3- شاهد فلوکستین (دوز حداکثر فلوکستین)، 4- گروه حداقل اکستازی، 5- گروه متوسط اکستازی، 6- گروه حداکثر اکستازی به ترتیب شامل دوزهای 5/2 و 5 و 10 (mg/kg.bw)، 7- گروه حداقل اکستازی و حداقل فلوکستین، 8- گروه متوسط اکستازی و متوسط فلوکستین و 9- گروه حداکثر اکستازی و حداکثر فلوکستین که شامل دوزهای 5/2 و 5 و 10 (mg/kg.bw)از هر کدام از اکستازی و فلوکستین است. فلوکستین 4 روز زودتر به حیوانات تزریق گردید. پس از طی 21 روز طول مدت تجویز داروها، نمونه های خونی جمع آوری گردید و سپس فاکتورهای خونی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج از طریق آزمون های آماری ANOVAو تی مستقل در سطح آماری 05/0Pandlt;مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که اکستازی احتمالاً به دلیل اثر بر روی میزان پرولاکتین و فلوکستین نیز احتمالاً به دلیل اثر بر روی میزان دوپامین باعث افزایش تعداد گلبول های سفید می شود و حضور توأمان اکستازی و فلوکستین سبب افزایش تعداد گلبول های سفید می شود اما این افزایش در گروه های اکستازی به تنهایی بیشتر است. اکستازی با تأثیر بر ترشح نوراپی نفرین و هورمون کورتیزول و ACTHتعداد لنفوسیت ها را افزایش می دهد اما به کار بردن توأمان اکستازی و فلوکستین احتمالاً با اثر بر رهاسازی سروتونین از پایانه های عصبی سبب کاهش تعداد لنفوسیت ها می شود. اکستازی احتمالاً به دلیل تأثیر بر مرگ از پیش تعیین شده (Apoptosis)باعث افزایش تعداد مونوسیت ها می شود اما به کار بردن توأمان اکستازی و فلوکستین احتمالاً به دلیل اثر فلوکستین بر دوپامین تعداد مونوسیت ها را کاهش می دهد. اکستازی با تأثیر بر روی ترشح هورمون کورتیزول و ACTHاحتمالاً باعث کاهش تعداد گرانولوسیت ها می شود و به کار بردن توأمان اکستازی و فلوکستین احتمالاً سبب کاهش تعداد گرانولوسیت ها به دلیل اثر فلوکستین بر هورمون های تیروییدی است اما اکستازی در این کاهش قویتر عمل می کند و حضور فلوکستین این اثر کاهشی را تضعیف می کند. به کاربردن توأمان اکستازی و فلوکستین سبب افزایش تعداد گلبول های قرمز می شود که احتمالاً به دلیل تأثیر غیرسازشی اکستازی بر روی دمای بدن و ترشح کورتیزول می باشد اما اکستازی به تنهایی بر تعداد گلبول های قرمز بی تأثیر است. اکستازی با تأثیر بر ترشح نوراپی نفرین باعث افزایش تعداد پلاکت ها می شود و مصرف توأمان اکستازی و فلوکستین نیز احتمالاً به دلیل اثر فلوکستین بر ترشح دوپامین سبب افزایش پلاکت ها می شود.با توجه به یافته های مطالعه، اکستازی و فلوکستین بر روی برخی از فاکتورهای خونی اثر کاهنده و بر روی برخی دیگر، تأثیر افزاینده دارد، لذا پیشنهاد می گردد در صورتی که نتایج تحقیقات تکمیلی در نمونه های انسانی مشابه نتایج این تحقیق باشد در مراجعه کلینیکی مسمومین به داروهای فوق برای پیشگیری از مرگ و میر بیماران به بررسی هموگرام آن ها نیز توجه شود. Manuscript profile

استات دسموپرسین (DA)یکی آگونیست های وازوپرسین است که با اتصال به گیرنده های خود در بیضه بر روی سلول های لیدیگ تأثیر مستقیم می گذارد. در تحقیق حاضر تأثیر این دارو در زمان تکوین پریناتال و نئوناتال محور هورمونی هیپوتالاموس هیپوفیز گناد (HPG)بر سطوح استروئیدهای جنسی موش صحرائی نر در زمان بلوغ مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی از 50 سر موش صحرایی ماده بالغ و 20 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار استفاده شد. بعد از باردار شدن موش ها به 5 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل (فاقد تیمار)، گروه شاهد 1 و تجربی 1 که به ترتیب دریافت کننده آب مقطر و g/kgandmicro;6 DAبه صورت پریناتال، گروه های شاهد 2 و تجربی 2 (فاقد تیمار) که نوزادان آن ها بعد از تولد به ترتیب آب مقطر و g/kgandmicro;6 DAرا در دوران نئوناتال دریافت نمودند، تقسیم شدند. تزریق ها به صورت درون صفاقی انجام شد. در ابتدای هفته نهم بعد از تولد، سطوح سرمی هورمون های جنسی با استفاده از روش الکتروشیمی لومینانس اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد سطوح سرمی استروئیدهای جنسی موش صحرائی نر در زمان بلوغ به دنبال دریافت DAدر زمان تکوین پریناتال و نئوناتال محور HPGنسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت، لذا احتمالاً DAبا دوز فوق در دوران بارداری از جفت عبور نکرده و بر تکوین پریناتال محور HPGموثر نبوده است. همچنین با توجه به این که در اولین هفته پس از تولد تکوین سلول های لیدیگ انجام نمی شود و گیرنده های موجود بر آن فعال نمی باشند، فرآیند استروئیدوژنز آنها در زمان بلوغ به دنبال دریافت DAدر فاز نئوناتال دستخوش تغییر نخواهد شد. Manuscript profile

نیکوتین الکالوئیدی است که از طریق مصرف سیگار مورد استفاده میلیون ها نفر در سراسر جهان می باشد و اثراتی را بر کل بدن و به ویژه، سیستم های آندوکرین دارد و میلیون ها نفر نیز در دنیا از بیماری دیابت رنج می برند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات نیکوتین بر سطوح سرمی هورمون گلوکاگن و گلوکز خون بر روی موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. این پژوهش یک مطالعه تجربی است. در این تحقیق، 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزنی 250-220 گرم در گروه های تجربی، شاهد و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی در دسته های مختلف، نیکوتین را به میزان 5/0 ، 1 و 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه شاهد فقط 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژیک به صورت تزریق درون صفاقی روزانه به مدت 5 روز، دریافت نمودند. گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت نکردند. در پایان روز ششم از ناحیه بطن قلب موش ها، خون گیری به عمل آمد و سطوح سرمی هورمون گلوکاگن توسط روش رادیوایمونواسی و کیت های مربوطه اندازه گیری شد. داده ها با کمک آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که نیکوتین در تمام دوزهای مصرفی باعث افزایش معنی دار میزان سرمی هورمون گلوکاگن و گلوکز می گردد و با افزایش دوز مصرفی، میزان این افزایش نیز بیشتر می شود (01/0andge;P). با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که نیکوتین می تواند از طریق تحریک ترشح گلوکاگن باعث افزایش قندخون گردد. Manuscript profile

انار به عنوان منبع مهمی از ترکیبات آنتی اکسیدانی نظیر پلی فنول ها می باشد که از استرس های اکسیداتیو جلوگیری نموده و در بهبود عملکرد سیستم گردش خون موثر است. این مطالعه با هدف بررسی اثر آب انار بر روی هموگرام موش های صحرایی نر بالغ انجام گردید. در این مطالعه، چهل سر موش صحرایی نر بالغ در قالب گروه های کنترل، شاهد و تجربی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه های تجربی به سه دسته تقسیم شدند که آب انار را با مقادیر 1، 2 و 4 میلی لیتر برای مدت 21 روز بصورت خوراکی دریافت نمودند. گروه شاهد نیز آب مقطر دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ تیماری دریافت نداشتند. در پایان روز بیست و یکم از ناحیه بطن قلب حیوانات خون گیری به عمل آمد و کلیه نمونه های خونی با استفاده از روش های آزمایشگاهی معمول تعداد کل گلبول های سفید، قرمز، پلاکت ها، میزان هموگلوبین و هماتوکریت، غلظت متوسط هموگلوبین سلولی، هموگلوبین متوسط گلبولی و حجم متوسط گلبولی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری ANOVAو tتجزیه و تحلیل شدند. نتایج این تحقیق نشان داد، آب انار بصورت وابسته به دوز باعث کاهش گویچه های سفید، غلظت هموگلوبین در یک گلبول، میزان پلاکت ها، درصد لنفوسیت ها و مونوسیت هادر سطح 05/0≥ Pمی گردد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که آب انار احتمالاً با داشتن ترکیبات فلاونوئیدی و آنتی اکسیدانی بر روی هموگرام موثر است. Manuscript profile

التهاب حالت نامطلوبی است که در نتیجه تأثیر متابولیت های اسید آراشیدونیک به ویژه پروستاگلاندین ها ایجاد می شود. با توجه به عوارض جانبی داروهای ضدالتهابی شیمیایی این مطالعه با هدف بررسی اثر موسیقی بر میزان التهاب انجام گردید. در این پژوهش 40 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 250-220 گرم در گروه های کنترل، شاهد و 3 گروه تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند، گروه شاهد تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان1% به میزان 50 میکرولیتر و تزریق درون صفاقی سرم فیزیولوژیک قرار گرفتند. گروه تجربی1 تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان و درون صفاقی دگزا متازون به میزان 2 میلی گرم بر اساس هر کیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند و 2 گروه تجربی دیگر تحت تزریق زیرجلدی کاراژینان و به نیز ترتیب تحت موسیقی آرام بی شتاب Adagioو تند دوان Allegroقرار گرفتند و بر اساس فرمول اندازه گیری میزان التهاب، میزان التهاب در گروه های مختلف اندازه گیری و نتایج با استفاده از آزمون آماری ANOVAو تست پیگیری توکی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که دگزامتازون باعث کاهش التهاب می شود در حالی که هیچکدام از دو نوع موسیقی اثری بر کاهش التهاب ندارند. موسیقی از طریق کاهش عملکرد محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال تأثیری بر میزان التهاب ندارد. Manuscript profile

آب انار منبع مهمی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و منبع غنی از پلی فنول ها می باشد که قادرند با اثرات مضر فرایندهای اکسیداسیون در بافت ها مقابله کنند، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر آب انار بر روی برخی فاکتورهای هموگرام و وزن موش صحرایی نر بالغ دیابتی شده انجام گردید. 48 سر موش صحرایی نر بالغ در قالب گروه های کنترل سالم، کنترل دیابتی، شاهد دیابتی و تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی به سه دسته تقسیم شدند که آب انار را با مقادیر 1، 2 و 4 میلی لیتر در روز برای مدت 21روز به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه شاهد آب مقطر دریافت نمود و گروه های کنترل نیز تحت تیمار قرار نگرفتند. در این مطالعه برای دیابتی کردن موش ها از دوز mg/kg60 استرپتوزوتوسین استفاده شد که به صورت درون صفاقی به آن ها تزریق گردید. در پایان روز بیست و یکم پس از وزن کشی از ناحیه بطن قلب حیوانات خون گیری به عمل آمد و با استفاده از روش های رایج آزمایشگاهی تعداد کل گلبول های سفید، قرمز، پلاکت ها، میزان هموگلوبین و هماتوکریت، غلظت متوسط هموگلوبین سلولی، هموگلوبین متوسط سلولی، حجم متوسط گلبولی و میزان تغییر وزن اندازه گیری شدند و نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری ANOVAو tتجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آب انار باعث افزایش وزن، تعداد گلبول های سفید و حجم گلبول های قرمز و کاهش پلاکت ها در موش های صحرایی نر بالغ در سطح 05/0andge;Pمی شود. نتایج نشان داد که آب انار احتمالاً به خاطر داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی و کاهش هورمون های استرس باعث افزایش گلبول های سفید و کاهش پلاکت ها و افزایش وزن می گردد. Manuscript profile

مطالعات نشان داده که نوروترنسمیتر گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می­تواند بر فرایند یادگیری و حافظه در ناحیه قاعده­ای- جانبی آمیگدال (BLA) تأثیر بگذارد. هدف از این تحقیق بررسی اثرآگونیست و آنتاگونیست رسپتور  GABAB ناحیه BLA بر حافظه در موش­های نر نژاد ویستار با کمک دستگاه  Step-through (مدل حافظه اجتنابی مهاری) می­باشد. در این مطالعه از موش­های صحرایی نر با محدوده وزنی 270-220 گرم استفاده شد. بعد از قراردادن کانول راهنما به طور دو طرفه در ناحیه BLA، حیوانات در دستگاه  Step-throughآموزش دیدند و سپس 24 ساعت بعد از آموزش، میزان بازیابی حافظه و فعالیت حرکتی آنها مورد اندازه­گیری قرار گرفت. تزریق پس از آموزش باکلوفن، آگونیست رسپتور GABAB (01/0 میکروگرم بر موش) یا فاکلوفن، آنتاگونیست رسپتور GABAB، (01/0 میکروگرم بر موش) تثبیت حافظه را کاهش می­دهد، اماتأثیری بر فعالیت حرکتی ندارد. در نتیجه باکلوفن و فاکلوفن تثبیت حافظه را در BLA کاهش می­دهند و رسپتور  GABAB  در کاهش تثبیت حافظه نقش دارد. Manuscript profile

دیابت یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین می باشد. گردو ماده ای مغذی است که در طب سنتی برای درمان دیابت نیز کاربرد دارد.این تحقیق به بررسی اثر بخشی گل نر گردو بر دیابت و عوارض کبدی آن می پردازد. در این پژوهش از 80سر رت نر 200 تا 225 گرمی، در3 گروه کنترل، دیابتی و غیردیابتی استفاده شد. گروه کنترل 8 سر. گروه دیابتی شده و غیر دیابتی هر کدام 32 سر که هر یک از این گروه ها خود به 4 دسته 8 تایی تقسیم می گردند: (الف) گروه شم، (ب) گروه تجربی با دریافت g/kg2 عصاره، (ج)با دریافت g/kg4عصاره،(د) با دریافت g/kg6 عصاره. 8 سر موش هم جهت تعیین دوز کشنده (LD50)استفاده شد. برای ایجاد دیابت به صورت IPازmg/kg 60 استرپتوزوتوسین (STZ)استفاده گردید. موش ها به مدت 15 روز و به صورت تک دوز توسط عصاره تیمار شدند و در پایان روز پانزدهم از طریق داخل بطنی از حیوانات خونگیری شده و سپس با استفاده از کیت های تشخیصی سطوح سرمی قند خون و آنزیم های کبدی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی گل نر گردو باعث ایجاد کاهش معنی داری در سطوح سرمی گلوکز و آنزیم های ASATوALPدرگروهای دیابتی نسبت به گروه های غیردیابتی تیمار شده می گردد.در این پژوهش تأثیر مفید عصاره هیدروالکلی گل نر گردو به دلیل مهار آسیب کبدی و کاهش میزان قند خون، بصورت غیروابسته به دوز، در گروه های تجربی دیابتی مشاهده گردید. Manuscript profile

گزنه از گیاهان دارویی به شمار می آید که در این تحقیق تأثیر عصاره آبی ـ الکلی این گیاه بر سطح سرمی هورمون های تیروئیدیT3 ، T4و هورمونTSH و نیز آنزیم های کبدی، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) بررسی شد. در این مطالعه از 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی10andplusmn;210 گرم استفاده گردید. حیوانات به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. حیوانات گروه تجربی به ترتیب دوزهای mg/kg25و50 و100 عصاره گزنه را به صورت تزریق درون صفاقی و به مدت 28 روز دریافت کردند. به حیوانات گروه شاهد فقط حلال دارو(آب مقطر) تزریق شد؛ وگروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفت. در پایان دوره آزمایش، خون گیری از قلب حیوانات انجام گرفت و سرم خونی استخراج گردید و سپس غلظت سرمی هورمون های T3، T4وTSHبه روش ELISAو آنزیم های کبدی به روش فتومتریک اندازه گیری شدند. نتایج با روش های آماری T-testوANOVAتحلیل شد (05/0p). نتایج نشان داد که غلظت هورمون TSHدر هر سه گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری دارد. غلظت هورمون T4در هر سه گروه تجربی و غلظت هورمون T3در گروه های دریافت کننده دوزهای mg/kg50 و100 عصاره گیاه کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان دادند. میزان آنزیم های کبدی ALT, ASTدر گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان ندادند؛ در حالی که میزان آنزیم ALPدر گروه های تجربی و گروه شاهد، نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد. کاهش هورمون های تیروئیدی T4وT3می تواند به علت وجود ترکیباتی نظیر فلاونوئیدها، کومارین و ترکیبات استروئیدی باشد و افزایش هورمون TSHاحتمالاً می تواند به دلیل حذف اثر فیدبک منفی در محورHPTباشد و این در حالی است که گیاه گزنه اثری بر روی برخی از آنزیم های کبدی ندارد. Manuscript profile

ایسکمی مغزی منجر به مرگ نورونی در بخش های آسیب پذیر مغزی می شود که ناشی از تولید رادیکال های آزاد و آسیب اکسیداتیو می باشد. در این مطالعه اثر تجویزخوراکی28 روزه ی عصاره ی هسته انگور(GSE) (mg/pkg100)بر استرس اکسیداتیو در مدل حیوانی ایسکمی هیپوپرفیوژن مزمنبا قطع شریان های کاروتید عمومی دو طرفه (-VO2) بررسی شد. تعداد 30 سر موش صحرایی به گروه های کنترل،شاهد و ایسکمی تقسیم شدند.جهت ایجاد مدل ایسکمیشریان کاروتید عمومی دو طرفه جدا شده، از دو قسمت مسدود و از بخش میانی قطع شدند. و مغز تمامی موش ها جهت جدا سازی بافت استریاتوم و تست سنجش مالون دی آلدئید استخراج گردیدند . نتایج نشان داد که ایسکمی سبب افزایش اکسیدانتهای مغزی ازجمله لیپید پراکسیداسیون که یکی از عوامل ناشی از استرس اکسیداتیو می باشد گردید (pandlt;0.001)و درمان متعاقب ایسکمی باGSE ، لیپید پراکسیداسیون را در استریاتوم به طور معنی داری کاهش داد(pandlt;0.001). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج اثر مصرف عصاره هسته انگور در این تحقیق، این ترکیب می تواند اثر جاروب کنندگی و حذف اکسیدان ها را در بافت های حساس مغزی ایفا کرده و عملکرد آنها را بهبود بخشد و بنابراین می تواند به عنوان روشی جهت درمان این بیماری مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile

ک کبد چرب از اختلالات شایع متابولیکی است که میلیون ها نفر در جهان به آن مبتلا هستند، با توجه به عوارض جانبی بسیاری از داروهای شیمیایی که در درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند این مطالعه با هدف بررسی اثر روغن دانه های کتان و سیاه دانه بر میزان سرمی آنزیم های کبدی و برخی از فاکتورهای التهابی در موش های صحرایی نر مبتلا به کبد چرب غیرالکلی انجام گردید. در این مطالعه تجربی از تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ که به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد مبتلا به کبد چرب (تیمار با امولسیون چربی)، و گروه های تجربی تحت تیمار 6 هفته ای با امولسیون چربی و به ترتیب تیمار 28 روزه با 75/0 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن کتان، 5 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن سیاه دانه و ترکیب هر دو 75/0+5 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن های کتان و سیاه دانه تقسیم شدند، استفاده گردید. در پایان پس از خون گیری و جداسازی سرم سطح آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، نیتروژن اوره خون (BUN)، کراتینین، پروتئین تام واینترلوکین 6 اندازه گیری و آنالیز گردیدند. نتایج نشان داد که القای کبد چرب باعث افزایش معنادار میزان اینترلوکین 6، پروتئین تام، نیتروژن اوره خون و ALP، ALT، AST و کراتینین نسبت به گروه کنترل می گردد (01/0< p). روغن های سیاه دانه و کتان به تنهایی و با هم باعث کاهش معنادار فاکتورهای فوق می گردد (01/0< p). روغن های سیاه دانه، کتان و استفاده همزمان هر دو باعث کاهش فاکتورهای سرمی ناشی از التهاب و آسیب کبدی در اختلال کبد چرب می شوند. Manuscript profile

بوسولفان دارویی است که باعث اختلال در عملکرد بیضه می گردد. با توجه به اثرات درمانی بزاق زالو در درمان بیماری های مختلف، این مطالعه با هدف بررسی اثر بزاق زالو بر پارامترهای اسپرماتوژنز و LH، FSH وتستوسترون به دنبال تجویز بوسولفان در موش های صحرایی انجام گردید. از 60 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده گردید که به 4 گروه 15 تایی شامل گروه کنترل (دریافت کننده حلال)، گروه دریافت کننده 1000 میکروگرم بر کیلوگرم بزاق زالو، گروه دریافت کننده 10 میلی گرم در کیلوگرم بوسولفان و گروه تحت تیمار همزمان بوسولفان و بزاق زالو تقسیم شدند. در گروه بوسولفان، تزریق به صورت درون صفاقی دوبار و به فاصله 21 روز تزریق انجام گردید. در گروه بزاق زالو، بزاق زالو، 35 روز بعد از دومین تزریق بوسولفان به مدت 56 روز به صورت زیرجلدی تزریق شد. در گروه بوسولفان همراه با بزاق زالو، 35 روز بعد از دومین تزریق بوسولفان به مدت 56 روز بزاق زالو تجویز گردید. سپس تعداد 5 موش در هر گروه در روزهای 14، 28 و 56 بعد از تزریق، پس از خونگیری جهت سنجش تستوسترون، LH و FSH از بیضه و اپیدیدیم سمت چپ نمونه برداری گردید. داده ها در سطح 05/0p < معنادار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار با بوسولفان باعث کاهش هورمون های تستوسترون و FSH و تعداد، میزان تحریک پذیری و تغییرمورفولوژیک اسپرم می گردد، در حالی که تیمار با بزاق زالو باعث افزایش تستوسترون، FSH، تعداد اسپرم، درصد تحریک پذیری و بهبود ساختار مورفولوژیک اسپرم می گردد. بوسولفان با اثر بر سلول های ژرمینال وترشحی بیضه باعث تخریب اسپرماتوژنز و کاهش هورمون های جنسی می گردد درحالی که بزاق زالو با اثر محافظتی بر بیضه باعث کاهش اثر بوسولفان بر پارامترهای اسپرماتوژنز و میزان هورمون های جنسی در موش های دریافت کننده بوسولفان می گردد. Manuscript profile

متامفتامین به‌عنوان یک ماده توهم‌زا است که مورد سو مصرف میلیون ها نفر در سراسر دنیا قرار می گیرد. ایجاد سمیت سلولی در برخی از رده های سلولی از اثرات گزارش‌شده، این ماده روان‌گردان می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر متامفتامین بر رشد سلول‌های بنیادی مزانشیمی بالغ استخراج شده از بافت آندومتر رحم موش های صحرایی انجام گردید. در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی از بافت آندومتر رحم موش‌های صحرایی استخراج شد و پس از کشت آنها، با روش فلوسایتومتری و بواسطه مارکرهای CD34، CD90، CD105 و مزانشیمی بودن آنها مورد بررسی قرار گرفت. در پاساژ سوم کشت سلولی، اثر سمیت متامفتامین در غلظت 6/0 میلی‌مولار در طول مدت 1 الی 8 روز بر رشد سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت آندومتر رحم توسط فرمول PDT= T× محاسبه گردید سلول‌های جدا شده از بافت آندومتر رحم، 24 ساعت بعد از انتقال به فلاسک کشت سلولی، کاملاً به کف فلاسک چسبیدند. این سلول ها از نظر بیان مارکرهای سطحی غیر هماتوپویتیک (CD90، CD105) مثبت و از نظر بیان مارکر هماتوپویتیک (CD34) منفی بود، بنابراینهویت مزانشیمی بودن این سلول ها تائید گردید. نتایج آزمون شمارش سلولی نیز حاکی از کاهش معنادار رشد سلول‌های تیمار شده با 6/0 میلی‌مولار متامفتامین در مقایسه با گروه شاهد بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد سلول‌های جدا شده از بافت آندومتر ، از نوع بنیادی مزانشیمی بوده که بر اساس نتایج حاصل از شمارش سلولی مشخص گردید که متامفتامین می‌تواند با القاء اثرات سمیت سلولی باعث مهار رشد در آنها گردد. Manuscript profile

افسردگی در حال حاضر یک بیماری مزمن شایع در اغلب جوامع سراسر جهان است که می‌تواند عملکرد نرمال را مختل کند، افکار افسردگی ایجاد کرده و بر کیفیت زندگی تاثیر منفی بگذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر کیفیت زندگی، افسردگی و میزان کورتیزول در افراد مبتلا به افسردگی است.۳۰ زن مبتلا به افسردگی به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. برای آزمودنی های گروه تجربی جلسات درمانی به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای در هفته برگزار گردید و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه های افسردگی بک ((BDI-II و کیفیت زندگی SF36 در دو نوبت (قبل و بعد درمان) استفاده شد و به منظور بررسی اندازه گیری سطح کورتیزول، نمونه گیری خون بین ساعت 8 الی 10صبح قبل از شروع اولین و بعد از آخرین جلسه درمان به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در مرحله پیش آزمون- پس آزمون باعث کاهش افسردگی و کورتیزول به ترتیب از میزان 87/23 و 48/14 به 13/10 و 95/11 و افزایش کیفیت زندگی از میزان 90/32 به 52/83 در گروه آزمایش شد (001/0 > p). بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان چنین نتیجه گیری کرد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی می تواند وضعیت روانی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به افسردگی را بهبود بخشد. Manuscript profile

مسمومیت با تری‌متیل‌تین (TMT) با القاء دژنراسیون هیپوکامپ سبب بروز آسیب شناختی و تولید نورون‌های تیره در مناطق مختلف هیپوکامپ می ‌شود. مطالعه حاضر اثر اسید گالیک (GA) را بر حافظه کاری، حافظه اجتنابی، و تراکم نورون‌های تیره در نواحی CA1/CA3 هیپوکامپ موش‌های صحرایی در پی مسمومیت با TMT ارزیابی می کند. در این مطالعه، تعداد 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه شامل کنترل، TMT+NS، TMT+GA100 و TMT+GA200 قرار گرفتند. اسید گالیک با دوزهای 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوان، 24 ساعت پس از مسمومیت با TMT (mg/kg 8) به صورت دهانی تجویز شد. جهت ارزیابی حافظه کاری از ماز Y و جهت سنجش حافظه اجتنابی از جعبه شاتل استفاده شد. آنگاه تراکم نورون‌های تیره در نواحی CA1 و CA3 هیپوکامپ به روش دایسکتور بررسی شد. همچنین، به منظور تعیین وجود اختلاف معنا‌دار بین گروه های مورد نظر، از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و از نظر آماری مقادیر 05/0 > p معنادار در نظر گرفته شد. کاهش معنی‌دار درصد رفتار تناوبی، تاخیر ورود به محفظه تاریک شاتل باکش، به همراه افزایش تراکم نورون‌های تیره در گروه TMT+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (001/0 > p). در حالی که تجویز گالیک اسید سبب بهبود حافظه کاری و اجتنابی و کاهش تراکم نورون‌های تیره CA1/CA3 هیپوکامپ نسبت به گروه TMT+NS گردید (001/0˂p). به نظر می‌رسد تجویز اسید گالیک با کاهش میزان آسیب دیدگی نورون‌های نواحی CA1/CA3 هیپوکامپ سبب بهبود علائم شناختی به دنبال مسمومیت با TMT می‌گردد. Manuscript profile

امروزه میلیون ها نفر در سراسر دنیا متامفتامین را به عنوان دارو و یا در جهت کسب لذت مورد سوءمصرف قرار می دهند. با توجه به عوارض جانبی و اعتیاد آوری شدید این ماده، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر موسیقی آرام روان و تند دوان بر میزان ولع مصرف در موش های سوری تحت تیمار با متامفتامین صورت گرفت. این یک مطالعه تجربی است که در سال 1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بر روی 70 سر موش سوری نر بالغ در گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (تیمار با حلال دارو) و 5 گروه تجربی دریافت کننده 1 میلی گرم بر کیلوگرم متامفتامین، تحت تاثیر موسیقی آرام روان، موسیقی تند دوان، موسیقی آرام روان با متامفتامین و موسیقی تند دوان با متامفتامین قرار گرفتند. در این مطالعه جهت سنجش میزان ولع مصرف از روش ترجیح مکان شرطی استفاده گردید. در پایان داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی و با کمک نرم افزارSPSS 18 با معناداری اختلاف داده ها در سطح 05/0≤ p ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که متامفتامین و موسیقی آرام روان به تنهایی و با یکدیگر و همچنین موسیقی تنددوان با متامفتامین، باعث افزایش معنادار ترجیح مکان شرطی در سطح 01/0p< نسبت به گروه کنترل می شود در حالی که موسیقی تند دوان به تنهایی فاقد تاثیر معنادار می باشد. موسیقی و متامفتامین احتمالا با تحریک سیستم های اکسی توسینی و دوپامینی مغز باعث افزایش ترجیح مکان شرطی می شوند لذا احتمالا از موسیقی آرام روان می توان به عنوان روشی بی خطر در جهت کاهش ولع مصرف در بیماران سوء مصرف کننده استفاده نمود. Manuscript profile