زمینه و هدف: واریکوسل یکی از شایع ترین علل ناباروری در مردان دارد. مطالعات گوناگونی در خصوص درمان واریکوسل و تغییرات هورمونی بیضه ها صورت گرفته است. یکی از درمان های غیرتهاجمی واریکوسل درمان با گیاه زیرفون(Tilia platyphyllos L.) به عنوان یک دارویی در درمان زخم معده، اسپاسم و آرام بخش استفاده می شود. ترکیبات شیمیایی همانند ترپنوئیدها و فلاونوئیدها در گیاه زیرفون شناسایی شده است. هدف بررسی اثر عصاره گیاه زیرفون بر آسیب شناسی بیضه موش های صحرایی سالم و واریکوسلی انجام گرفت. روش کار: در این تحقیق 48 سر موش صحرایی به صورت تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، گروه های سالم دریافت کننده عصاره زیرفون (50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت خوراکی، روزانه)، کنترل نابارور(جراحی واریکوسل)، گروه های واریکوسلی همراه با عصاره زیرفون(50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت خوراکی، روزانه). پس از 60 روز خون گیری و آزمایشات هورمونی و بافتی بیضه انجام شد و داده ها با آنالیز واریانس یک عاملی ارزیابی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان هورمون تستوسترون کاهش و میزان هورمون LH و FSH افزایش معناداری در حیوانات کنترل واریکوسل در مقایسه با کنترل سالم نموده است. تیمار عصاره زیرفون از تغییرات هورمون های جنسی جلوگیری کرده و سبب بهبود معناداری در میزان هورمون های جنسی و بافتی حیوانات نابارور شده است. نتیجه گیری: ظاهرا زیرفون به عنوان عامل آنتی اکسیدانی در برابر آسیب های القاء واریکوسل در موش صحرایی عمل می کند. Manuscript profile

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) با اختلالات هورمونی-متابولیکی، استرس اکسیداتیو و اختلال در تخمک‌گذاری همراه است. پژوهش حاضر به ارزیابی اثر نانوذرات سلنیوم (SeNPs) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و ساختار بافت تخمدان و آسیب اکسیداتیو DNA در مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌پردازد. تعداد 32 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه کنترل، PCOS، PCOS+SeNPs0.1 و PCOS+ SeNPs0.1 تقسیم شدند. سندرم تخمدان پلی کیستیک با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرات (4 میلی گرم/کیلوگرم) القاء شد و SeNPs با دوزهای 1/0 و 2/0 میلی‌گرم/کیلوگرم به مدت 14روز به صورت خوراکی تجویز گردید. در پایان دوره تیمار، سطح بافتی آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، مالون دی‌آلدهید (MDA) و 8-هیدروکسی داکسی گوانوزین (8-OHdG) در بافت تخمدان توسط روش الایزا سنجش شد و ساختار بافتی تخمدان مورد بررسی هیستوپاتولوژیک قرار گرفت. کاهش معنی‌دار تعداد کیست‌های فولیکولی، 8-OHdG و سطح MDA همراه با افزایش معنی‌دار سطح بافتی آنزیم‌های SOD و CAT در گروه‌های تیمار با SeNPs در مقایسه با گروه PCOS دیده شد. در واقع، SeNPs با عملکرد آنتی‌اکسیدانی سبب بهبود ساختار بافتی تخمدان در مدل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک گردید. Manuscript profile

مقدمه و هدف: تشنج مادری با القاء استرس اکسیداتیو در سیستم عصبی جنین، سبب آپوپتوز نورون‌های هیپوکامپ می‌گردد. این مطالعه به ارزیابی اثر تمرین شنا (ST) و تجویز ترانس سینامیک اسید (CIN) در دوران بارداری بر میزان اضطراب، آسیب سلولی و دانسیته نورون‌های آپوپتیک در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی متعاقب تشنج پریناتال ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) می پردازد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی نوزادان حاصل از 25 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار که به صورت تصادفی در 5 گروه کنترل سالم، نرمال سالین (NS) + PTZ، PTZ+CIN،PTZ+ST و PTZ+CIN+ST قرار گرفتند، استفاده شد. از روز 14 بارداری، حیوانات به مدت 5 روز متوالی در معرض تجویز مکررPTZ (50 میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) قرار گرفتند. در طول بارداری، تمرین شنا با شدت متوسط (20 دقیقه، 3 جلسه در هفته) و گاواژ سینامیک اسید (100 میلی‌گرم/کیلوگرم) روزانه و تا قبل از زایمان انجام شد. رفتارهای شبه اضطرابی و حافظه کاری به ترتیب با ماز صلیبی مرتفع و ماز Y و دانیسته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان نر در 30 روزگی سنجیده شد. یافته ها: کاهش معنی‌دار رفتارهای تناوبی، افزایش میزان اضطراب با تراکم بالای دارک نورونی در نواحی مختلف هیپوکامپ در گروه PTZ+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (05/0≥P) از طرفی، در گروه PTZ+CIN+ST در مقایسه با گروه PTZ+NS کاهش میزان اضطراب، بهبود اختلال حافظه کاری و کاهش دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ مشاهده شد (05/0≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تعامل تمرین شنا و تجویز ترانس سینامیک اسید سبب کاهش اختلالات شناختی- رفتاری و آسیب سلولی در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی در معرض تشنجات مادری می‌گردد. Manuscript profile

انتخاب جنسیت قبل از لقاح فرآیندی است که طی آن از اسپرمهای تعیین جنسیت شده حاوی کروموزوم X یا Y استفاده میشود تا جنسیت دلخواه در زاده ها تولید شود. اعتقاد بر این است که اسپرم‌های حاوی کروموزوم X در مقایسه با اسپرم‌های حاوی Y دارای طول عمر بیشتر بوده و در شرایط اسیدی، تغییرات دمایی و حتی استرس اکسیداتیو مقاوم‌تر می‌باشند. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر استرس گرمایی بر پارامترهای اسپرمی و نسبت جنسی اسپرم های حاوی کروموزوم X یا Y پس از انجماد – ذوب سیمن بز بود. سیمن رقیق شده گروه‌ استرس گرمایی، ابتدا به مدت 30 دقیقه در دمای° C 43 قرار داده شد و سپس همانند گروه کنترل منجمد-ذوب شدند. نتایج نشان داد که که استرس گرمایی منجر به کاهش معنی‌دار پارامتر تحرک کلی اسپرم، زنده‌مانی و یکپارچگی غشا سلولی اسپرم در مقایسه با گروه کنترل شد. همجنین در گروه استرس گرمایی میانگین نسبت Y به X به میزان 4/94 درصد بود که در مقایسه با میانگین Y به X به میزان 1 مورد انتظار، تفاوت معنی‌داری ( p< /001) نشان داد. اعمال استرس گرمایی به اسپرم در شرایط آزمایشگاهی می‌تواند منجر به کاهش معنی‌دار پارامترهای اسپرمی شود به علاوه کاهش تعداد اسپرم‌های حاوی کروموزوم Y در مقایسه با X در جمعیت زنده مانده پس از انجماد-ذوب، می‌تواند نشان‌دهنده حساس‌تر و شکننده‌تر بودن اسپرم‌های حاوی کروموزوم Y در مقایسه با اسپرم‌های حاوی X در گونه بز باشند. Manuscript profile

ک کبد چرب از اختلالات شایع متابولیکی است که میلیون ها نفر در جهان به آن مبتلا هستند، با توجه به عوارض جانبی بسیاری از داروهای شیمیایی که در درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند این مطالعه با هدف بررسی اثر روغن دانه های کتان و سیاه دانه بر میزان سرمی آنزیم های کبدی و برخی از فاکتورهای التهابی در موش های صحرایی نر مبتلا به کبد چرب غیرالکلی انجام گردید. در این مطالعه تجربی از تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ که به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد مبتلا به کبد چرب (تیمار با امولسیون چربی)، و گروه های تجربی تحت تیمار 6 هفته ای با امولسیون چربی و به ترتیب تیمار 28 روزه با 75/0 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن کتان، 5 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن سیاه دانه و ترکیب هر دو 75/0+5 میلی لیتر بر کیلوگرم روغن های کتان و سیاه دانه تقسیم شدند، استفاده گردید. در پایان پس از خون گیری و جداسازی سرم سطح آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، نیتروژن اوره خون (BUN)، کراتینین، پروتئین تام واینترلوکین 6 اندازه گیری و آنالیز گردیدند. نتایج نشان داد که القای کبد چرب باعث افزایش معنادار میزان اینترلوکین 6، پروتئین تام، نیتروژن اوره خون و ALP، ALT، AST و کراتینین نسبت به گروه کنترل می گردد (01/0< p). روغن های سیاه دانه و کتان به تنهایی و با هم باعث کاهش معنادار فاکتورهای فوق می گردد (01/0< p). روغن های سیاه دانه، کتان و استفاده همزمان هر دو باعث کاهش فاکتورهای سرمی ناشی از التهاب و آسیب کبدی در اختلال کبد چرب می شوند. Manuscript profile

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) علت اصلی ناباروری ناشی از فقدان تخمک‌گذاری و نتیجه استرس اکسایشی بافت تخمدان است که با اختلال در عملکرد تخمدان همراه می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر 4 هفته تجویز گالیک اسید (GA) و تمرین شنا (EX) بر پارامترهای هیستولوژیک تخمدان در مدل PCOS می‌باشد. تعداد 40 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار با وزن 10 ± 180 گرم به‌طور تصادفی در 5 گروه کنترل،PCOS ، GA + PCOS، PCOS + EX و PCOS + GA + EX قرار گرفتند. برای ایجاد مدل PCOS، لتروزول (1 میلی گرم بر کییلوگرم) به مدت 28 روز گاواژ شد. سپس، تجویز خوراکی اسید گالیک به مدت 4 هفته و تمرینات شنا 3 جلسه در هفته و به مدت 4 هفته انجام شد. در پایان، پس از تشریح تخمدان و رنگ‌آمیزی با هماتوکسی‌لین-ائوزین، ارزیابی‌‌های بافتی صورت گرفت. نتایج کاهش معنادار قطر جسم زرد، تعداد فولیکول‌های تک لایه، چند لایه، ثانویه، گراف و جسم زرد در گروه PCOS و نیز افزایش معنی‌دار تعداد فولیکول‌های آترتیک و کیستیک را نسبت به گروه کنترل نشان داد. در حالی که تعامل تجویز اسید گالیک و تمرین شنا سبب بهبود شاخص‌های تخمدان گردید. با این حال، تغییر معنا‌داری در قطر اووسیت و فولیکول‌های بدوی و چند لایه در گروه‌های مطالعه مشاهده نشد. به نظر می رسد گالیک اسید و تمرین شنا در بازگرداندن فولیکولوژنز موش‌های صحرایی مبتلا به PCOS و بر روند تخمک‌گذاری موثر واقع شوند. Manuscript profile

مسمومیت با تری‌متیل‌تین (TMT) با القاء دژنراسیون هیپوکامپ سبب بروز آسیب شناختی و تولید نورون‌های تیره در مناطق مختلف هیپوکامپ می ‌شود. مطالعه حاضر اثر اسید گالیک (GA) را بر حافظه کاری، حافظه اجتنابی، و تراکم نورون‌های تیره در نواحی CA1/CA3 هیپوکامپ موش‌های صحرایی در پی مسمومیت با TMT ارزیابی می کند. در این مطالعه، تعداد 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه شامل کنترل، TMT+NS، TMT+GA100 و TMT+GA200 قرار گرفتند. اسید گالیک با دوزهای 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوان، 24 ساعت پس از مسمومیت با TMT (mg/kg 8) به صورت دهانی تجویز شد. جهت ارزیابی حافظه کاری از ماز Y و جهت سنجش حافظه اجتنابی از جعبه شاتل استفاده شد. آنگاه تراکم نورون‌های تیره در نواحی CA1 و CA3 هیپوکامپ به روش دایسکتور بررسی شد. همچنین، به منظور تعیین وجود اختلاف معنا‌دار بین گروه های مورد نظر، از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و از نظر آماری مقادیر 05/0 > p معنادار در نظر گرفته شد. کاهش معنی‌دار درصد رفتار تناوبی، تاخیر ورود به محفظه تاریک شاتل باکش، به همراه افزایش تراکم نورون‌های تیره در گروه TMT+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (001/0 > p). در حالی که تجویز گالیک اسید سبب بهبود حافظه کاری و اجتنابی و کاهش تراکم نورون‌های تیره CA1/CA3 هیپوکامپ نسبت به گروه TMT+NS گردید (001/0˂p). به نظر می‌رسد تجویز اسید گالیک با کاهش میزان آسیب دیدگی نورون‌های نواحی CA1/CA3 هیپوکامپ سبب بهبود علائم شناختی به دنبال مسمومیت با TMT می‌گردد. Manuscript profile