• فهرس المقالات Litopenaeus vannamei

      • حرية الوصول المقاله

        1 - مطالعه آسیب‌شناسی و مولکولی سندروم ویروس تورا (Taura Syndrome Virus) در میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در ایران
        محمد افشارنسب سیدعباس عارف زاده سیدرضا مرتضایی عقیل دشتیان نسب الهام جرفی
        در سال 1386 تلفات زیادی در میگوهای جوان گونه پاسفید در بسیاری از مزارع پرورش میگوی سایت دلوار در استان بوشهر واقع در جنوب ایران اتفاق افتاد. نشانه ظاهری میگوهای بیمار و در حال مرگ قرمزی سطح بدن، دم و زواید حرکتی بود. روده میگوها خالی و نواحی نکروزه در دم و زواید حرکتی م أکثر
        در سال 1386 تلفات زیادی در میگوهای جوان گونه پاسفید در بسیاری از مزارع پرورش میگوی سایت دلوار در استان بوشهر واقع در جنوب ایران اتفاق افتاد. نشانه ظاهری میگوهای بیمار و در حال مرگ قرمزی سطح بدن، دم و زواید حرکتی بود. روده میگوها خالی و نواحی نکروزه در دم و زواید حرکتی مشاهده گردید. تعداد 200 نمونه از میگوهای بیمار جمع‌آوری و در فیکساتور دیویدسون جهت بررسی آسیب شناسی قرار داده شد. همچنین بخشی از اندام حرکتی میگوها در الکل 95% برای مطالعات مولکولی نگهداری گردید. نتایج حاصل از مطالعات آسیب شناسی شامل نکروز چند کانونی در اپیتلیوم کوتیکول و اکثر بافتهای پیوندی زیر کوتیکول و گاهی ماهیچه های مخطط اصلی بوده و گنجیدگی‌های کروی و متعدد در نواحی تحت تاثیر قرار گرفته بافت کوتیکول پراکنده شده بودند. این اجسام گنجیدگی کروی در رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین/فلوکسین (H&E/Ph) رنگ ائوزینوفیلی تا بازوفیلی نشان دادند. این گنجیدگی‌ها در روده انتهایی و معده نیز مشاهده گردید. این علائم نشان دهنده فرم حاد سندرم تورا در نمونه ها بود. همچنین نمونه ها با کیت IQ2000Ô WIT Multivir System for TSV,IHHNV and WSSV و کیت IQ2000Ô Detection and Prevention for TSV با استخراج RNA مربوطه جهت ردیابی سندرم تورا بررسی شدند. نتایج PCR مثبت بودن ویروس سندرم تورا را در نمونه ها نشان داد. بر اساس نتایج بدست آمده وجود سندرم تورا در نمونه‌ها اثبات گردید تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - شناسایی تک یاخته‌های خانواده میکروسپوریده جنس پلیستوفورآ (Plistophora sp.) در پیش مولدین میگوی سفید غربی استان بوشهر
        محمد خلیل‌پذیر، الهام اکبرپور، نصیر نیامیمندی، محمدعلی نظاری .
        هدف از این مطالعه شناسایی انگل تک یاخته میکروسپوریدیا (Microsporidea) در میگوهای پیش مولد سفید غربی (Litopenaeus vannamei) پرورشی از طریق مطالعات بافت شناسی همراه با بررسی ضایعات آسیب‌شناسی ناشی از تهاجم انگل به ارگان‌های مختلف بود. این مطالعه طی بهمن تا اسفند ماه 1392 أکثر
        هدف از این مطالعه شناسایی انگل تک یاخته میکروسپوریدیا (Microsporidea) در میگوهای پیش مولد سفید غربی (Litopenaeus vannamei) پرورشی از طریق مطالعات بافت شناسی همراه با بررسی ضایعات آسیب‌شناسی ناشی از تهاجم انگل به ارگان‌های مختلف بود. این مطالعه طی بهمن تا اسفند ماه 1392 با نمونه گیری از 450 قطعه پیش مولد پرورشی با میانگین وزنی 92/0±81/27 گرم در استخرهای گلخانه مراکز مولدسازی استان بوشهر صورت پذیرفت. براساس علائم بالینی قسمت سر و سینه و عضلات پشتی ـ شکمی تعدادی از میگوها سفید و شیری رنگ شده بود، که با توجه به مشاهدات ریزبینی لام مرطوب و مقاطع بافتی، اسپورهای پوشش‌دار متعلق به انگل تک یاخته میکروسپوریدیا جنس پلیستوفورآ (Plistophora sp.) جداسازی شد. همچنین مطالعات آسیب شناسی حاکی از بزرگ شدگی هسته سلول‌های اپی‌تلیال مجاری، تغییر شکل سلول‌های ترشحی ـ کیسه‌ای، نکروز سلول‌های زایا و گشاد شدگی مجاری همراه با نکروز سلول‌های عضلانی و کاهش توسعه تخمدان بود. نتایج نشان داد که میانگین وزن و طول میگوهای آلوده در مقایسه با میگوهای عاری از آلودگی بطور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0<P). تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بررسی تجمع  فلزات سنگین نیکل، وانادیوم، سرب و کادمیوم  بر حسب اندازه و جنسیت در میگوی وانامیدر مجتمع­های پرورش میگوی استان بوشهر
        الهه شاکر درگاه نیما پورنگ خسرو آیین جمشید غلامحسین وثوقی
        زمینه و هدف:صنعت پرورش میگو می تواند تحت تاثیر آلودگی­های ناشی از دریا قرار بگیرد و مشکلات و مسائلی برای آن به وجود بیاورد، تجمع فلزات سنگین در بافت میگو سلامت این آبزی و انسان را به عنوان استفاده کننده از این غذا تهدید می کند. اگر غلظت فلزات سنگین به بیش از حد مجاز در أکثر
        زمینه و هدف:صنعت پرورش میگو می تواند تحت تاثیر آلودگی­های ناشی از دریا قرار بگیرد و مشکلات و مسائلی برای آن به وجود بیاورد، تجمع فلزات سنگین در بافت میگو سلامت این آبزی و انسان را به عنوان استفاده کننده از این غذا تهدید می کند. اگر غلظت فلزات سنگین به بیش از حد مجاز در محیط برسند اثرات سمیت فراوانی دارند. هدف از این تحقیق اندازه گیری و میزان تجمع فلرات سنگین( سرب، کادمیوم، نیکل و وانادیوم) در بافت عضله­ی میگو است.روش کار:جمع آوری میگو در سه ماه مرداد، شهریور و مهر سال 1391 از دو سایت شیف و حله، از مراکز پرورش میگوی وانامی در استان بوشهر صورت گرفت. نمونه­های صید شده پس از تفکیک به دو جنس نر و ماده جهت سنجش میزان فلزات سنگین در بافت عضله از دستگاه پلاروگراف استفاده گردید.یافته ها:میانگین در سایت حله تجمع کادمیوم در عضله­ی جنس نر و ماده ppb004/0، میزان تجمع سرب در جنس نر ppb0211/0و در جنس ماده ppb0202/0برحسب وزن خشک بود. در سایت شیف تجمع کادمیوم در عضله­ی جنس نرppb00433/0و در جنس مادهppb00378/0، میزان تجمع سرب در جنس نرppb0218/0و در جنس مادهppb0216/0برحسب وزن خشک به­دست آمد. میزان تجمع فلز سرب و کادمیوم در هر دو سایت همبستگی مثبت با طول میگو داشته و میزان جذب دو فلز نیز همبستگی مثبت متوسط داشت. میزان تجمع فلز نیکل و وانادیوم در هر دو سایت حله و شیف توسط دستگاه پلاروگراف قابل تشخیص نبود.نتیجه گیری:مقایسه­ی نتایج فوق با استانداردهای جهانی نظیر سازمان بهداشت جهانی نشان می­دهد که غلظت فلزات سرب، کادمیوم، نیکل و وانادیوم کمتر از حد مجاز می­باشد، احتمالاً میزان تجمع فلزات مورد نظر برای سلامت مصرف کنندگان و هم چنین صادرات این گونه­ی پرورشی مشکلی را ایجاد نخواهد کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - بررسی اثر رژیم غذایی سرکه سیب بر بافت‌ هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده در میگوی وانامی Litopenaeus vannamei
        سجاد پور مظفر عبدالمجید حاجی مرادلو حامد کلنگی میان دره
        زمینه وهدف:تولیدات طبیعی اسیدهای آلی هم چون سرکه سیب، اغلب با کاهش یا تغییر در باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش و اسیدی کردن روده در میزبان، موجب جلوگیری از رشد باکتری‌های مضر در میزبان می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب بر شمارش کلی تعداد هم أکثر
        زمینه وهدف:تولیدات طبیعی اسیدهای آلی هم چون سرکه سیب، اغلب با کاهش یا تغییر در باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش و اسیدی کردن روده در میزبان، موجب جلوگیری از رشد باکتری‌های مضر در میزبان می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب بر شمارش کلی تعداد هموسیت­ها، بافت‌شناسی هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده میگوی وانامی است.روش کار:در این مطالعه تعداد 225 قطعه میگو وانامی با وزن 0/0410/2 گرم با رژیم غذایی حاوی سطوح مختلف سرکه سیب به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل، سه جیره‌ی آزمایشی حاوی سطوح صفر، 2% و 4% سرکه سیب بود. در پایان دوره به صورت تصادفی از میگوها نمونه‌برداری شد. جهت اندازه‌گیری تعداد هموسیت کل، همولنف از قسمت شکمی نمونه‌ها برداشته و تعداد سلول‌های Bو R، مساحت توبول­ها در بررسی بافت‌شناسی اندازه‌گیری گردید. از طرفی، جهت بررسی فلور باکتریایی روده(log CFU g) از محیط کشت نوترینت آگار به همراه نمک استفاده شد.یافته­ ها:نتایج نشان داد که تعداد کل هموسیت در میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب افزایش معنی‌داری داشت(0/05 p ). علاوه بر این، از لحاظ تعداد سلول‌های کیسه‌ای و مساحت توبول­های هپاتوپانکراس تفاوت معنی‌داری در تیمارها مشاهده نشد(0/05 p >)، در حالی که تعداد سلول‌های جذبی- ذخیره‌ای در تیمارهای حاوی سرکه سیب کاهش معنی‌داری و بیشترین کاهش در تیمار 2% سرکه سیب مشاهده گردید(0/05 p ). کل باکتری‌های قابل‌کشت در روده میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب کاهش معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد داشت(0/05 p نتیجه­ گیری:این مطالعه، به عنوان اولین اطلاعات گزارش شده در مورد استفاده از سرکه سیب در رژیم غذایی آبزیان می‌باشد. این یافته‌ها نشان داد که سرکه می‌تواند به‌عنوان جایگزینی مناسب برای اسیدهای آلی معرفی و پتانسیل بزرگی برای استفاده از این ماده در جیره غذایی میگوی وانامی وجود دارد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - Investigation of Probiotic’s Effect on Efficacy of Biofloc in Shrimp Farming
        elahe ali asgari
        Due to the limited natural resources, applied in the aquaculture industry, less dependent methods have been used. The comprehensive system of bacteria plays an important role as a water purifier from organic matter and toxic nitrogen compounds and waste into food. The أکثر
        Due to the limited natural resources, applied in the aquaculture industry, less dependent methods have been used. The comprehensive system of bacteria plays an important role as a water purifier from organic matter and toxic nitrogen compounds and waste into food. The method is fieldwork and taking notes of the results. In the form of four treatments (350 liters) with three repetitions in each treatment in the form of 1. Native probiotics 2. Commercial probiotics 3. Native and commercial probiotics 4. Control with specified concentration. Preparation of western white shrimp larvae and preparation of Bacillus subtilis and Bacillus licheniformis in two forms of traders and natives (from the digestion of juvenile huso) and study of shrimp hemolymph (glucose, cholesterol, uric acid, protein) and weight, length, length of carapace and SGR. During the test, the nitrogen-to-carbon ratio is kept constant at around 15.5. Significant changes occurred following the use of both native and commercial probiotics in the studied indices, including the most significant increase in total protein from 5.39 g to 9.32 g and shrimp weight from 10 g to 13.26 and a decrease in coefficient Food conversion up to 40%, while increasing the fertility of shrimp, followed by an increase in uric acid to 1.52 grams. Native probiotics improved indices such as immunoglobulin up to 120 mg with a significant difference compared to other treatments, improved feed length, and conversion ratio, and total weight and total protein. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - نقش نرسری در توسعه پایدار پرورش میگو در کشور
        مهرداد محمدی دوست لفته محسنی نژاد فاطمه حکمت پور
        در این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوسفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد.بنابراین شاخص های رشد شاخص های رشد و بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی را در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 ,3 استخرمیگوهای أکثر
        در این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوسفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد.بنابراین شاخص های رشد شاخص های رشد و بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی را در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 ,3 استخرمیگوهای نرسری شده به مدت 45روز در گلخانه و را با تراکم یکسان100هزار قطعه در هکتار دراستخر های یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره ‌سازی شد وباغذای یکسان تغذیه شدند و پس از 75 روز، شاخص‌های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه موردبررسی قرار گرفت. مطالعه در 6 استخر 7000 مترمربعی در دو تیمار با 3 تکرار انجام گرفت. دوره پرورش 75 روز و میانگین دما 5±27 درجه سانتی‌گراد بود. یافته ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود ، اختلاف معنی‌داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره‌سازی شده بودند نشان داد. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود و ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به کاهش مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به عبارتی مدت کمتری در استخر خاکی جهت پرورش بسر می‌برند بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی تر و توسعه پایدار این صنعت میشود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - نقش نرسری در توسعه پایدار پرورش میگو در کشور
        لفته محسنی نژاد
        چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 و 3 استخر میگوهای نر أکثر
        چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 و 3 استخر میگوهای نرسری شده به‌مدت 45 روز در گلخانه و با تراکم یکسان 100 هزار قطعه در هکتار در استخرهای یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره سازی و با غذای یکسان تغذیه شدند و پس از 75 روز، شاخص‌های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه در 6 استخر 7000 مترمربعی در دو تیمار با 3 تکرار انجام گرفت. دوره پرورش 75 روز و میانگین دما 5±27 درجه سانتی‌گراد بود. یافته ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود، اختلاف معنی‌داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره‌سازی شده بودند، وجود داشت. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به نتایج، مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به علت زمان کمتر مورد نیاز برای پرورش در استخر خاکی، کاهش می یابد. بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی تر و توسعه پایدار این صنعت می شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - اثر تراکم بر رشد، بازماندگی و تولید نهایی میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی منطقه گمیشان - استان گلستان
        رضا اکرمی
        تعیین سطح بهینه تراکم ذخیره سازی می‌تواند کارایی خوراک و رشد را افزایش داده و دستیابی به بهترین استفاده از سیستم پرورش کمک کند. این تحقیق با هدف بررسی اثر تراکم‌های مختلف ذخیره سازی میگوی پا سفید غربی بر روی تولید نهایی، ضریب تبدیل غذایی، میانگین وزن بدن و درصد بازماندگ أکثر
        تعیین سطح بهینه تراکم ذخیره سازی می‌تواند کارایی خوراک و رشد را افزایش داده و دستیابی به بهترین استفاده از سیستم پرورش کمک کند. این تحقیق با هدف بررسی اثر تراکم‌های مختلف ذخیره سازی میگوی پا سفید غربی بر روی تولید نهایی، ضریب تبدیل غذایی، میانگین وزن بدن و درصد بازماندگی در استخرهای پرورش میگو مرکز تکثیر و پرورش میگوی گمیشان در استان گلستان انجام پذیرفت. بچه میگوها در مراحل پست لارو 11 و با 3 تراکم 30، 40 و 50 عدد در متر مربع، با 2 تکرار در 6 استخر خاکی 5/0 هکتاری ذخیره سازی شدند. بررسی‌های آماری نشان داد که تراکم ذخیره سازی بر شاخص‌های تولید نهایی، ضریب تبدیل غذایی، میانگین وزن بدن و درصد بازماندگی، تأثیر معنی داری نداشت، لیکن بهترین مقادیر برای این شاخص‌ها در تراکم 30 عدد در مترمربع بدست آمد. با توجه به نتایج بدست آمده تراکم ذخیره سازی 30 عدد در مترمربع میگوی پا سفید غربی در شرایط آب و هوایی منطقه گمیشان در استان گلستان و در آب‌های لب شور دریای خزر، توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - ارزیابی مقایسه‌ای فلزات سنگین سرب و نیکل در میگو Litopaeneus vanammei در مجاورت نفت خام و دو نوع پراکنده ساز
        علیرضا شمسی زاده مژگان امتیازجو مهناز سادات صادقی محمد ربانی
        هدف از پژ‍وهش حاضر، ارزیابی میزان فلزات سنگین (نیکل و سرب)تجمع یافته در میگو Litopenaeus vannamei در مجاورت نفت خام و دو نوع پراکنده ساز ایرانی و خارجی به نام‌های، نفت روب و رادیوگرین OSD بود. برای این منظور، یک گروه شاهد و 5 تیمار با ترکیبات و غلظت های مختلف و هر ک أکثر
        هدف از پژ‍وهش حاضر، ارزیابی میزان فلزات سنگین (نیکل و سرب)تجمع یافته در میگو Litopenaeus vannamei در مجاورت نفت خام و دو نوع پراکنده ساز ایرانی و خارجی به نام‌های، نفت روب و رادیوگرین OSD بود. برای این منظور، یک گروه شاهد و 5 تیمار با ترکیبات و غلظت های مختلف و هر کدام با سه تکرار در نظر گرفته شد. نمونه های میگو 48 ساعت در معرض نفت خام به تنهایی و ترکیبی از نفت خام و پراکنده سازها قرار گرفته و سپس میزان فلزهای سنگین تجمع یافته در آنها با دستگاه جذب اتمی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین غلظت فلز سنگین نیکل در میگو، در تیمارهای ترکیب نفت خام با پراکنده ساز ایرانی نفت روب برابر با ppm484/4 است. بیشترین میانگین غلظت فلز سنگین سرب تجمع یافته در میگوی L. vannameiکه در معرض نفت خام با پراکنده ساز خارجی Radiogreen OSD قرار گرفته بود، برابر ppm 443/2 بدست آمد. در نهایت مشخص گردید با افزایش غلظت نفت خام و پراکنده سازها، غلظت فلزات سنگین جذب شده توسط میگوها در مجاورت نفت خام و ترکیب نفت خام با پراکنده سازها، افزایش داشته است. همچنین نیکل در غلظت بیشتری در مقایسه با سرب در میگوهای در معرض نفت خام و پراکنده سازها و ترکیب نفت با پراکنده سازها تجمع یافته بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - نرخ رشد و زنده مانی میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei درسیستم پرورش تک گونه ای در مقایسه با روش پرورش توام با ماهی کفال خاکستری Mugil cephalus در استخرهای خاکی
        سید حسن حسینی آغوزبنی محمود حافظیه اشکان اژدهاکش پور محمودرضا آذینی
        این تحقیق در سال 1389-1388 با هدف بررسی میزان رشد، میانگین وزن، میزان بقا، ضریب تبدیل غذایی و توده زنده میگوی سفید غربیطی 107 روز پرورش تک گونه ای و توام با ماهی کفال خاکستری در استخرهای پرورش گواتر استان سیستان و بلوچستان اجرا گردید. بدین منظور تعداد 9 استخر 600 متر مر أکثر
        این تحقیق در سال 1389-1388 با هدف بررسی میزان رشد، میانگین وزن، میزان بقا، ضریب تبدیل غذایی و توده زنده میگوی سفید غربیطی 107 روز پرورش تک گونه ای و توام با ماهی کفال خاکستری در استخرهای پرورش گواتر استان سیستان و بلوچستان اجرا گردید. بدین منظور تعداد 9 استخر 600 متر مربعی در قالب سه تیمار پرورشی هرکدام با سه تکرار آماده سازی، آبگیری و با تراکم 20 پست لارو ( با میانگین وزنی 001/0±007/0 گرم)در هر متر مربع از هر استخر ذخیره سازی شدند. 40 روز پس از ذخیره سازی میگو، اقدام به رهاسازی بچه ماهیان کفال خاکستری جمع آوری شده با وزن متوسط 35 گرم از خور گواتر با تراکم های صفر قطعه (تیمار1)، 2 قطعه(تیمار2)و 4 قطعه (تیمار3)در هر 10 متر مربع گردید. در طی دوره پرورش نیز، برخی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب (دما،اکسیژن محلول،pH روزانه در دو نوبت صبح و عصر و شوری در یک نوبت)اندازه گیری وثبت گردید. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه در سطح اعتماد 95 درصد اختلاف معنی داری بین عملکرد رشد، توده زنده برداشت شده، FCR تیمارها و برخی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب نشان داد(05/0p<) ولی درصد بازمانی اختلافی را نشان نداد (05/0P>). بیشترین محصول برداشت شده میگو مربوط به تیمار 3 (212 کیلوگرم و میانگین وزنی 4/18 گرم و کمترین میزان مربوط به تیمار 1 (187 کیلوگرم) و میانگین وزنی 23/16 گرم به دست آمد. علیرغم عدم وجود اختلاف معنی دار، بیشترین میزان بقا در تیمار3 ( 96/95 درصد) و کمترین در تیمار2 (5/94 درصد) بدست آمد. آزمون دانکن در مقایسه میانگین FCR میگوها نشان داد که این ضریب در استخرهای تیمار1و2 اختلاف معنی داری ندارند)05/0P>) حال آنکه هر دو این تیمارها با تیمار3 اختلاف معنی داری را نشان دادند)05/0P<). بیشترین میانگین FCR در تیمار3 (2/0±27/1)و کمترین میانگین FCR در تیمار1 (1/0±2/1) بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که پرورش توام میگوی سفید غربی و ماهی کفال خاکستری در استخرهای خاکی با در نظر گرفتن نسبت مناسب ذخیره سازی، امکان پذیر بوده و تولید بیشتر محصول میگو را نیز موجب می شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - جداسازی و شناسایی میکروفلورای استخرهای پرورشی و دستگاه گوارش میگوی سفید غربی (لیتوپنئوس وانامی) و ارزیابی آن ها به عنوان پروبیوتیک
        مینا زیارتی مهران آوخ کیسمی فرشید کفیل زاده
        سابقه و هدف: امروزه پرورش میگو در اکثر کشورهای استوایی رایج شده است. اما در حال حاضر بیماری‌های فراوانی پرورش میگوی سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده اند. عوامل عفونی باکتریایی مهم ترین معضل بهداشتی بیماری های میگوی پرورشی هستند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی أکثر
        سابقه و هدف: امروزه پرورش میگو در اکثر کشورهای استوایی رایج شده است. اما در حال حاضر بیماری‌های فراوانی پرورش میگوی سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده اند. عوامل عفونی باکتریایی مهم ترین معضل بهداشتی بیماری های میگوی پرورشی هستند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی فلور باکتریایی آب پرورشی و دستگاه گوارش میگوی سفید غربی (لیتوپنئوس وانامی) در استخرهای پرورشی استان بوشهر و بررسی آنها به عنوان پروبیوتیک می باشد. مواد و روش ها: نمونه های میگو و آب 10 استخر پرورش میگوی استان بوشهر به آزمایشگاه منتقل شدند. نمونه های میگو کالبد شکافی گردیدند. باکتری های جداسازی شده بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، ریخت شناسی و نرم افزار بیولوگ شناسایی شدند. سپس با استفاده از دو روش چاهک گذاری و دیسک گذاری فعالیت ضدباکتریایی آن ها در برابر 6 باکتری بیماری زا ارزیابی گردید. یافته ها: از آب پرورشی و دستگاه گوارش میگو 12 جنس مختلف از باکتری ها جداسازی شدند. بیشترین فراوانی باکتری‌های جداسازی شده مربوط به باسیلوس، ویبریو و سودوموناس بود. از بین جدایه ها باکتری های باسیلوس، میکروکوکوس و کورینه باکتریوم بیشترین اثر آنتاگونیستی را در برابر باکتری های پاتوژن مورد بررسی از خود نشان دادند. نتیجه گیری: تقریباً تمام باکتری های جداسازی شده از دستگاه گوارش میگو در استخرهای پرورشی نیز یافت شدند. باکتری هایی مانند باسیلوس با تولید مواد ضدمیکروبی مانع رشد پاتوژن ها می شوند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - بررسی مقاومت به استرس شوری در پست لاروهای میگوی سفید غربی vannamei) (Litopenaeus تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با عصاره سیر
        مریم جوادزاده علیرضا سالارزاده مازیار یحیوی محمود حافظیه
        بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی ن أکثر
        بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و در سایر تیمارها با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با عصاره سیر به ترتیب با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر تغذیه گردیدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به استرس وارده از لحاظ درصد بقاء نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشته اند (05/0>P)، در بین تیمارها، تیمار دوم یعنی پست لارهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با غلظت 200 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر، از میزان بازماندگی مطلوب تری (6/81 درصد) در مقایسه با سایر تیمارهای غنی شده با عصاره سیر برخوردار بوده و اختلاف معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داده اند(05/0>P). میزان بقاء بعد از تیمار 2، تیمار 3 (غلظت 400 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر ) و شاهد از درصد بقاء بیشتری نسبت به بقیه تیمارها (به جز تیمار2) برخوردار و کمترین میزان بقا به ترتیب در تیمارهای تغذیه شده با غلظت های 600 ، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر به دست آمده و فقط تیمار دوم از نظر بقاء نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (05/0>P). تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannami) بر روند شاخص های رشد و بقاء دراستخرهای پرورش میگوی سایت گواتر
        ابوالقاسم حسن دوست امیرهوشنگ بحری مازیار یحیوی
        این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)بر روند شاخص های رشد و بقاء در 9 استخر یک هکتاری طی ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه 1390 در مزرعه شرکت تعاونی 647 عطا در سایت گواتر شهرستان چابهار اجرا گردید، پس از آماده سا أکثر
        این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)بر روند شاخص های رشد و بقاء در 9 استخر یک هکتاری طی ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه 1390 در مزرعه شرکت تعاونی 647 عطا در سایت گواتر شهرستان چابهار اجرا گردید، پس از آماده سازی و آبگیری استخرها ؛ پست لاروها در مرحلهPL15 در سه تراکم 15، 20 و 25 عدد در متر مربع (به ترتیب تیمار1، 2 و 3 نام گذاری) و هر کدام با 3 تکرار ذخیره سازی شدند. فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب شامل دما، اکسیژن و pH به صورت روزانه در دو نوبت (صبح و عصر) و فاکتور شوری و شفافیت نیز در یک نوبت اندازه گیری گردید. تغذیه پست لاروها در طی دوره پرورش براساس احتیاجات آنها در مراحل مختلف سنی، وزنی و شرایط محیطی با استفاده از غذای کنسانتره داخلی صورت گرفت، عملیات زیست سنجی میگوها بوسیله سینی غذادهی و تور سالیک هر 10 روز یک بار اندازه گیری، محاسبه و ثبت گردید. مدیریت پرورش نیز برای همه استخرها یکسان اعمال شد. نتایج به دست آمده از بررسی اثر تراکم در 115 روز پرورش بر شاخص های رشد بین تیمارهای 1، 2 و 4 از نظر تولید نهایی و میانگین وزنی، اختلاف معنی داری را در هر سه تیمار در سطح اعتماد 95 درصد نشان داد (05/0>P)، همچنین از نظر درصد بقاء بین تیمار 1 و 2 با تیمار 3 اختلاف معنی داری مشاهده گردید(05/0>P). نتایج کلی میانگین وزنی در 115 روز پرورش در تیمار 1و 135 روز پرورش در تیمارهای2و3 به ترتیب 23/0±93/17 و 07/0±68/16 و 12/0±64/15 گرم و میزان تولید نهایی به ترتیب 1/78 ± 2460، 38/76 ±3033،50±3200 کیلو گرم و میانگین رشد روزانه 002/0± 18/0، 002/0 ±14/0، 001/0±13/0 گرم در روز به دست آمد، همچنین بیشترین درصد بقاء و کمترین ضریب تبدیل غذایی که به ترتیب72/1 ±44/91 و06/0 ±3/1 محاسبه گردید مربوط به تیمار 1 و کمترین درصد بقاء و بیشترین ضریب تبدیل غذایی نیز به ترتیب با 78/0±86/81 و03/0± 57/1مربوط به تیمار 3 به دست آمد. نتایج حاصل از بررسی اقتصادی در تراکم های مختلف نشان داد، تیمار 1 دارای بالاترین میانگین وزنی و کمترین ضریب تبدیل غذایی، از نظر اقتصادی بهتر از سایر تیمارها بود. همچنین با افزایش تراکم ذخیره سازی، سود اقتصادی کاهش یافت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - شناسایی، تراکم و تنوع پرتاران در استخرهای پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)در منطقه گواتر- چابهار
        آرش شکوری پروین حیدری ارجلو گیلان عطاران فریمان
        در این تحقیق کرم های پرتار در استخرهای خاکی پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)در منطقه گواتر مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری در یک دوره 3 ماهه(دوره پرورش میگو در سال 1391) از تیر تا شهریور 1391 به صورت ماهیانه بوسیله گرب اکمن در 4 استخر که هر کدام دارای 3 أکثر
        در این تحقیق کرم های پرتار در استخرهای خاکی پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)در منطقه گواتر مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری در یک دوره 3 ماهه(دوره پرورش میگو در سال 1391) از تیر تا شهریور 1391 به صورت ماهیانه بوسیله گرب اکمن در 4 استخر که هر کدام دارای 3 ایستگاه و 3 تکرار بودند در منطقه گواتر انجام گرفت. در بررسی جوامع پرتار3 جنس و 1 گونه از خانواده Nereidae شناسایی شد. جنس وگونه های شناخته شده عبارت بودند از .Nereis sp ،Ceratonereis erythraeensisو Gymnonereis sp.. بیشترین تنوع گونه ای و تراکم به ترتیب مربوط بهGymnonereis sp. با فروانی03/93 %، Ceratonereis erythraeensis با فراوانی97/4 % و .Nereis sp با فراوانی 98/1 % گزارش شد. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد اختلاف معنی داری(05/0p˂ ) بین میانگین فراوانی پرتاران در ماه های مختلف وجود داشت. در این بررسی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی استخرها مانند اسیدیته، درجه حرارت، شوری و اکسیژن محلول نیز مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز دانه بندی رسوبات میزان درصد سیلت-رس را با دامنه (08/98-81) نشان داد که کمترین مقدار در ورودی استخرها و در شهریورماه و بیشترین مقدار مربوط به خروجی استخرها و در تیر ماه ثبت شد. به منظور بررسی وضعیت تنوع پرتاران شاخص های تنوع گونه ای در هر ایستگاه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که تنوع گونه ای از قسمت ورودی به خروجی استخرهای مختلف از175/0 به 043/0 و غالبیت از017/0 به 20/0 رسیده است. با توجه به اعداد شاخص شانون ( ) نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه کرم های پرتار از تنوع و فراوانی کمی برخوردار بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - مقایسه تولید و سودآوری برداشت کلی و جزئی در استخرهای پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در سایت پرورش میگوی خلیج فارس (بندرمقام)
        فرناز رفیعی آریا اشجع اردلان نکیسا اصغربیگی عبدالله اسماعیل زاده
        این تحقیق در سال 1389 جهت بررسی امکان افزایش میزان سوددهی و تولید میگو در واحد سطح در مزرعه پرورش میگوی خلیج فارس صورت گرفت. برای این منظور از 6 استخر خاکی 8/0 هکتاری استفاده شد. میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در سن 12PLو با تراکم 38 عدد در متر مربع در 16 فروردین أکثر
        این تحقیق در سال 1389 جهت بررسی امکان افزایش میزان سوددهی و تولید میگو در واحد سطح در مزرعه پرورش میگوی خلیج فارس صورت گرفت. برای این منظور از 6 استخر خاکی 8/0 هکتاری استفاده شد. میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در سن 12PLو با تراکم 38 عدد در متر مربع در 16 فروردین ماه به صورت همزمان ذخیره سازی شدند. همه استخر های مورد آزمایش در این تحقیق همجوار و تمام شرایط پرورش یکسان بود. پس از گذشت 93 روز از شروع پرورش، برداشت 3 استخر به روش برداشت نهایی در 16تیرماه انجام گرفت. 3 استخر دیگر برای انجام روش برداشت جزئی انتخاب و تنها 55 درصد میگو ها صید و بقیه(45 درصد) برای مرحله پرورش بعد از برداشت جزئی در استخر باقی ماندند. پس از انجام برداشت جزئی تراکم میگو ها به 14 عدد میگو در متر مربع رسید. در مرحله بعد از انجام برداشت جزئی، پرورش به مدت 99 روز طول کشید و برداشت نهایی در 24 مهرماه صورت گرفت. پس از انجام برداشت نهایی و محاسبه تولید کل و سود ناخالص، نتایج به دست آمده حاکی از افزایش 21/1 برابری تولید میگو (کیلوگرم در هر استخر)، 60/1 برابری سود ناخالص و 34/2 برابری سود خالص( دلار در هر استخر) در استخر های با برداشت جزئی نسبت به استخر های با برداشت نهایی بود. در نهایت مدیرت خوب برداشت جزئی در استخر ها، باعث افزایش بقا، تولید میگوی با اندازه بزرگتر، تولید میگوی بیشتر گشته و در نهایت سود خالص بیشتر گردید. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد و میزان بازماندگی پیش مولد میگوی پاسفید( Litopenaeus vannamei ) در شرایط خارج از فصل
        قنبر سیرپور علیرضا سالار زاده فلورا محمدی زاده
        در این مطالعه، اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد )افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی(، بازماندگی و ارزیابی رنگدانهآستازانتین موجود در بدن پیش مولد میگوی پا سفید ) Litopenaeus vannamei ( با میانگین وزن اولیه 5/ 0± 30 بررسی شد.آزمایش بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی با أکثر
        در این مطالعه، اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد )افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی(، بازماندگی و ارزیابی رنگدانهآستازانتین موجود در بدن پیش مولد میگوی پا سفید ) Litopenaeus vannamei ( با میانگین وزن اولیه 5/ 0± 30 بررسی شد.آزمایش بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار غذایی ) 0 ، 100 ، 200 ، 400 میلی گرم آستازانتین در کیلوگرم جیره( در 3تکرار اجرا گردید. میگو چهار بار در روز و به مدت 60 روز در دمای 2/ 0± 30 ، اکسیژن محلول ) 04 / 0± 2/ 5 میلی گرم در لیتر(،شوری ) 1± 30 قسمت در هزار( و 0/04( pH 8/2± ( و شرایط طبیعی نور تغذیه شدند. نتایج حاصل نشان دهنده تفاوت معنی داریدر افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی و میزان رنگدانه آستازانتین در تیمارهای مختلف نسبت به گروه شاهد بود ) 05 / .)p >0در خصوص نرخ بازماندگی بین تیمارهای مختلف ، تیمار 4 نسبت به گروه شاهد، تفاوت معنی داری را نشان داد ) 05 / p >0 (. در بینچهار جیره نیز، جیره حاوی 200 میلی گرم آستازانتین ، بیشترین افزایش وزن ) 9/ 1± 78 / 15 (، ضریب رشد ویژه ) 03 / 0± 24 / 0( را ایجادنمود امّا در مجموع جیره حاوی 100 میلی گرم آستازانتین به دلیل صرفه اقتصادی، جیره مناسب در پرورش پیش مولدین م یباشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - بررسی اثر روتیفر غنی شده با پروبیوتیک بر میزان بازماندگی و مقاومت لارو میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در برابر تنش های شوری و فرمالین
        نسیم نجمی مازیار یحیوی فلورا محمدی زاده حجت الله فروغی فرد هومن پورخسرو
        این تحقیق با هدف بررسی عملکرد باکتری های لاکتوباسیلوس(Lactobacillus spp.) به عنوان پروبیوتیک بر میزان مقاومت لارو میگوی سفید غربی(Liptopenaeus vannamei) در برابر تست های تنش انجام پذیرفت. در این مطالعه لاروهای میگوی سفید غربی از مرحله 1M الی 5PL در سطل های پلاستیکی 20 ل أکثر
        این تحقیق با هدف بررسی عملکرد باکتری های لاکتوباسیلوس(Lactobacillus spp.) به عنوان پروبیوتیک بر میزان مقاومت لارو میگوی سفید غربی(Liptopenaeus vannamei) در برابر تست های تنش انجام پذیرفت. در این مطالعه لاروهای میگوی سفید غربی از مرحله 1M الی 5PL در سطل های پلاستیکی 20 لیتری که تا 10 لیتر آن آبگیری شده بودند با تراکم 50 عدد لارو در لیتر ذخیره سازی و به صورت طرح کاملاً تصادفی در قالب 2 تیمار آزمایش به نام های A( تغذیه از روتیفر غنی شده با پروبیوتیک) و B(تغذیه از روتیفر غنی شده با پروبیوتیک به همراه پودر پروبیوتیک حل شده در آب) و شاهد یا C(بدون دریافت پودر پروبیوتیک) به همراه 3 تکرار بصورت 6 وعده در روز، تغذیه و مورد بررسی قرا گرفتند. در پایان دوره(پس از 8 روز) لاروهای میگو توسط تنش های شوری(ppt10 و 45) و فرمالین(ppm100) آزمایش گردیدند. نتایج نشان داد که باکتری های پروبیوتیکی بکار رفته بر روی میزان مقاومت میگوها تاثیرات مثبت و معنی داری گذاشتند(05/0>P) به گونه ای که درصد بازماندگی کل و همچنین نرخ بقاء ناشی از تنش های شوری و فرمالین در تیمارهای حاوی پروبیوتیک(A و B) بطور معنی دار و چشم گیری نسبت به شاهد بهبود یافت(05/0>P). بیشینه میزان بازماندگی و مقاومت در میگوهای تیمار B مشاهده شد که با تیمار A از لحاظ آماری هیچ گونه تفاوت معنی داری نداشت( 05/0 < P). تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از پروبیوتیک با هدف افزایش مقاومت و بازماندگی لارو میگوی سفید غربی می تواند سودمند و مفید باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        18 - تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی(Litopenaeus vannamei) در سیستم پرورشی نیمه متراکم مرکز میگوی گمیشان در استان گلستان
        کریم گلشاهی محمود سقلی میثم صالحی
        این تحقیق در سه استخر یک هکتاری با تراکم 32 عدد پست لارو در متر مربع در مرکز آموزش و ترویج میگوی گمیشان در تابستان سال 1389 به منظور تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) و همچنین تاثیر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیائی آب بر روی رشد این گونه در طول دورة پرو أکثر
        این تحقیق در سه استخر یک هکتاری با تراکم 32 عدد پست لارو در متر مربع در مرکز آموزش و ترویج میگوی گمیشان در تابستان سال 1389 به منظور تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) و همچنین تاثیر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیائی آب بر روی رشد این گونه در طول دورة پرورش 114روزه ، انجام گردید. پارامترهای زیستی و غیرزیستی ثبت شده در طی دوران پرورش از قبیل وزن کل، دمای آب، میزان شفافیت، شوری، عمق، pHو اکسیژن محلول آب استخرها بودند، که متغیرهای مستقل غیر زیستی همبستگی های متفاوتی را در روش رگرسیون چندگانه پس رو با متغیر وابسته رشد میگوها نشان دادند. در این میان افزایش درجه حرارت، کاهش شوری و ثبات در pH در رشد میگوی سفیدغربی بیشترین تأثیرگذاری را داشتند. مدل رشد می تواند برای پیش بینی تولید، و در نتیجه سوددهی، مکان های آبزی پروری جدید و یا راهکارهای جدید تولید استفاده گردد. متوسط درصد بازماندگی، برداشت در هکتار، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه در سه استخر یک هکتاری مرکز میگوی گمیشان به ترتیب 61/3 ± 83 درصد، 55/38 ± 33/3827 کیلوگرم، 23/0 ± 26/14 گرم، 011/0 ± 3/1 و 01/0 ± 0147/0 بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        19 - اثر عصاره پلی ساکارید محلول در آب جلبک پادینا (Padina australis Hauck) بر فعالیت آنزیم های گوارشی و فراسنجه های بیوشیمیایی میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
        پریا اکبری زهرا امینی خویی
        در تحقیق حاضر، عصاره پلی ساکارید محلول در آب جلبک پادینا (Padina australis) در غلظت های 0، 5/0، 1 و 5/1 گرم بر کیلوگرم غذا برای سنجش توانایی عصاره در بهبود فعالیت آنزیم های گوارشی و شاخص های بیوشیمیایی به جیره غذایی میگوی پا سفید غربی (Litopenaus vannamei) با میانگین وز أکثر
        در تحقیق حاضر، عصاره پلی ساکارید محلول در آب جلبک پادینا (Padina australis) در غلظت های 0، 5/0، 1 و 5/1 گرم بر کیلوگرم غذا برای سنجش توانایی عصاره در بهبود فعالیت آنزیم های گوارشی و شاخص های بیوشیمیایی به جیره غذایی میگوی پا سفید غربی (Litopenaus vannamei) با میانگین وزنی 1/0 ± 1 گرم اضافه شد. بر طبق تغذیه از این رژیم های غذایی به مدت 60 روز، بیشترین فعالیت آنزیم های پروتئاز و لیپاز در تیمار حاوی 5/1 گرم عصاره پلی ساکارید جلبک بر کیلوگرم غذا مشاهده شد (05/0 >p ). سطح آلبومین و پروتئین تام در تیمارهای حاوی سطوح مختلف عصاره پلی ساکارید جلبک بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0 > p). کمترین میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در تیمار حاوی 5/1 گرم عصاره پلی ساکارید جلبک بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که اختلاف معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان دادند (05/0 > p). نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از 5/1 گرم عصاره پلی ساکارید جلبک پادینا بر کیلوگرم غذا ممکن است عملکرد هضم، سلامت کبد و سیستم ایمنی غیر اختصاصی میگوی پاسفید غربی را افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        20 - سنجش میزان غلظت فلزات سنگین آرسنیک، سلنیوم و وانادیوم (As, Se, V در آبشش، عضله و هپاتوپانکراس میگوی وانامی(Litopenaeus vannamei) در سایت پرورش میگوی چوئبده آبادان
        زهرا معلمی نگار قطب الدین مهرداد محمدی دوست
        این تحقیق به منظور سنجش میزان فلزات سنگین آرسنیک، سلنیوم و وانادیوم در بافت های عضله، آبشش و هپاتوپانکراس میگوی وانامی در سایت پرورش میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)چوئبده آبادان در پاییز سال1394 انجام شد. عملیات نمونه برداری با 3 تکرار در هر استخر به وسیله ی تور صیا أکثر
        این تحقیق به منظور سنجش میزان فلزات سنگین آرسنیک، سلنیوم و وانادیوم در بافت های عضله، آبشش و هپاتوپانکراس میگوی وانامی در سایت پرورش میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)چوئبده آبادان در پاییز سال1394 انجام شد. عملیات نمونه برداری با 3 تکرار در هر استخر به وسیله ی تور صیادی صورت پذیرفت و پس از جداسازی بافت ها نمونه ها هضم شدند. سپس غلظت فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی مشخص گردید. بیشترین غلظت فلز سنگین مربوط به ارسنیک و در بافت هپاتوپانکراس (008/0±32/5) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. میانگین غلظت فلز ارسنیک در بافت های آبشش و عضله به ترتیب (130/0±619/4، 132/0± 81/3 ) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد و همچنین مشخص گردید که در بافت های مختلف غلظت آرسنیک دارای اختلاف معنی داری است (05/0> p). میانگین غلظت سلنیوم در بافت های هپاتوپانکراس، آبشش و عضله به ترتیب (007/0±099/3، 003/0±112/3 ، 010/0±977/2) میلی گرم بر کیلو گرم بدست آمد. همچنین مشخص گردید که در بافت های مختلف غلظت سلنیوم دارای اختلاف معنی داری است (05/0> p). میانگین غلظت فلز وانادیوم در بافت های هپاتوپانکراس، آبشش و عضله به ترتیب (014/0±106/007,2/0±969/014,1/ 0±806/1) میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. همچنین مشخص گردید که در بافت های مختلف غلظت وانادیوم دارای اختلاف معنی داری است (05/0> p). میزان غلظت فلزات سنگین در بافت های هپاتوپانکراس و عضله و آبشش میگوی وانامی در سایت پرورش میگوی چوئبده آبادان از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی WHO پایین تر بود تفاصيل المقالة