بررسی تجمع فلزات سنگین نیکل، وانادیوم، سرب و کادمیوم بر حسب اندازه و جنسیت در میگوی وانامیدر مجتمعهای پرورش میگوی استان بوشهر
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی
الهه شاکر درگاه
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی دریا، تهران. ایران.)
نیما پورنگ
2
(موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران. ایران.)
خسرو آیین جمشید
3
(پژوهشکده میگوی کشور. بوشهر. ایران)
غلامحسین وثوقی
4
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی دریا، تهران. ایران)
الکلمات المفتاحية: میگوی وانامی, سرب, نیکل, وانادیوم, عضله, کادمیوم, استان بوشهر,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف:صنعت پرورش میگو می تواند تحت تاثیر آلودگیهای ناشی از دریا قرار بگیرد و مشکلات و مسائلی برای آن به وجود بیاورد، تجمع فلزات سنگین در بافت میگو سلامت این آبزی و انسان را به عنوان استفاده کننده از این غذا تهدید می کند. اگر غلظت فلزات سنگین به بیش از حد مجاز در محیط برسند اثرات سمیت فراوانی دارند. هدف از این تحقیق اندازه گیری و میزان تجمع فلرات سنگین( سرب، کادمیوم، نیکل و وانادیوم) در بافت عضلهی میگو است.روش کار:جمع آوری میگو در سه ماه مرداد، شهریور و مهر سال 1391 از دو سایت شیف و حله، از مراکز پرورش میگوی وانامی در استان بوشهر صورت گرفت. نمونههای صید شده پس از تفکیک به دو جنس نر و ماده جهت سنجش میزان فلزات سنگین در بافت عضله از دستگاه پلاروگراف استفاده گردید.یافته ها:میانگین در سایت حله تجمع کادمیوم در عضلهی جنس نر و ماده ppb004/0، میزان تجمع سرب در جنس نر ppb0211/0و در جنس ماده ppb0202/0برحسب وزن خشک بود. در سایت شیف تجمع کادمیوم در عضلهی جنس نرppb00433/0و در جنس مادهppb00378/0، میزان تجمع سرب در جنس نرppb0218/0و در جنس مادهppb0216/0برحسب وزن خشک بهدست آمد. میزان تجمع فلز سرب و کادمیوم در هر دو سایت همبستگی مثبت با طول میگو داشته و میزان جذب دو فلز نیز همبستگی مثبت متوسط داشت. میزان تجمع فلز نیکل و وانادیوم در هر دو سایت حله و شیف توسط دستگاه پلاروگراف قابل تشخیص نبود.نتیجه گیری:مقایسهی نتایج فوق با استانداردهای جهانی نظیر سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که غلظت فلزات سرب، کادمیوم، نیکل و وانادیوم کمتر از حد مجاز میباشد، احتمالاً میزان تجمع فلزات مورد نظر برای سلامت مصرف کنندگان و هم چنین صادرات این گونهی پرورشی مشکلی را ایجاد نخواهد کرد.
